Βρισκόμαστε σε περίοδο μετάβασης του διεθνούς συστήματος και μεταβολής όλων των διεθνών ισορροπιών. Βρισκόμαστε στην αρχή αλλαγής της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής και οδεύουμε σε έναν κόσμο που δεν θα είναι όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Διανύουμε περίοδο που εξουσίες και πλούτος συγκεντρώνονται όλο και σε πιο λίγους με κοινωνικούς κραδασμούς που για να αντιμετωπισθούν, οι πολιτικές και οι πολιτικοί επιλέγουν όλο και πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης.
Η κρίση εμπιστοσύνης όσο μεγαλώνει στους πολίτες, τόσο οδηγεί στην ανάγκη κυβερνήσεων και κομμάτων για περαιτέρω διεύρυνση εξουσιών, που με τη σειρά τους ολισθαίνουν σε αυταρχικές και ολιγαρχικές συμπεριφορές.
Η κρίση εμπιστοσύνης είναι που οδηγεί επίσης σε φαινόμενα εκμετάλλευσης της από τους ακραίους λαϊκιστές, αριστερούς και δεξιούς.
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτή η πολιτική είναι που συστηματικά δημιουργούν διαρκώς και μεγαλύτερη απόσταση στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων από τους πολίτες. Η λήψη αποφάσεων με γνώση και νηφαλιότητα από τους ίδιους τους πολίτες είναι εχθρός των κέντρων του συστήματος που θεωρούν εμπόδιο την λαϊκή κυριαρχία.
Τα συστημικά κέντρα είναι που εφευρίσκουν μεθόδους παράκαμψης των δημοκρατικών διαδικασιών και ευνοούν το έλλειμμα δημοκρατίας. Έλλειμμα Δημοκρατίας που ξεκινάει από το τοπικό επίπεδο, κυριαρχεί στο εθνικό επίπεδο και γίνεται πολυδιάστατο στους υπερεθνικούς οργανισμούς.
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτή η πολιτική είναι που συστηματικά μετέτρεψαν την έννοια της Δημοκρατίας σε πελατειακές σχέσεις, μικροεξυπηρετήσεις και ρουσφέτια. Είναι η πολιτική που θεωρεί ότι ο καθένας φροντίζει για την πάρτη του.
Δημοκρατία υφίσταται μόνον εκεί όπου υπάρχει ώσμωση των προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών με τα συμφέροντα της κοινωνίας των πολιτών. Εκεί όπου επιτυγχάνονται οι κοινοί στόχοι.
Δημοκρατία σημαίνει διαδικασίες, όπου όλοι έχουν ισότητα στην πληροφόρηση, ίσες ευκαιρίες στη γνώση για να έχουν λόγο, να έχουν όλοι πρόσβαση, ευκαιρία και υποχρέωση συμμετοχής, στη δυνατότητα συνδιαμόρφωσης των αποφάσεων.
Δημοκρατία σημαίνει προσδιορισμός προβλήματος, διαφάνεια, διαβούλευση, αξιολόγηση, απόφαση, έλεγχος της εξουσίας.
Εσύ που αισθάνεσαι ότι ανήκεις στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, με ευαισθησίες σαν οικολόγος, σοσιαλιστής, δημοκράτης, προοδευτικός κεντρώος, ριζοσπάστης της ανανεωτικής αριστεράς, προοδευτικός πολίτης έχεις την απαίτηση να συνδιαμορφώνεις τις αποφάσεις χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Εμπιστεύεσαι τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη γιατί δεν έχασε, ποτέ το νήμα που τη συνδέει με τις αρχές και τις αξίες της στο πέρασμα των εποχών. Από το κόμμα του Χαρ. Τρικούπη το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου την Ένωση Κέντρου μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Την εμπιστεύεσαι γιατί υπήρξε πάντα ένα γνήσια λαϊκό και πατριωτικό Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας, σοσιαλιστικής ιδεολογίας και δημοκρατικής πράξης. Η Εθνική Ανεξαρτησία, η Λαϊκή Κυριαρχία, η Κοινωνική Απελευθέρωση, η σταθερή προσήλωση στη Δημοκρατία και το Κοινοβουλευτικό Πολίτευμα αποτέλεσαν το διαχρονικό πλαίσιο των αρχών, των αξιών και των στόχων του. Ένα πλαίσιο που αναδεικνύει τον βαθύτατα πατριωτικό, κοινωνικό και δημοκρατικό του χαρακτήρα.
Αισθάνεσαι δική σου υπόθεση τη Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη γιατί είναι πάντα ανοιχτή σε ρεύματα και ιδέες, είναι η παράταξη που σηματοδοτεί τη διαφορά της προόδου από τη συντήρηση, τη δημοκρατία από τον αυταρχισμό, την ουσιαστική προσφορά από τον λαϊκισμό.
Είναι ο δημοκρατικός πόλος απέναντι στη Δεξιά είναι ο αντίποδας του λαϊκισμού δεξιού και αριστερού. Η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη είναι η παράταξη των μεγάλων αλλαγών που πηγάζουν από ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα νεωτερικών προοδευτικών πολιτικών και θέσεων που υπηρετούν τον λαό και την πατρίδα. Και κυρίως είναι το κίνημα της νέας γενιάς που πρέπει να οικοδομήσει το δικό της μέλλον.
Τη νέα εθνική στρατηγική και την προοδευτική διακυβέρνηση που έχει ανάγκη η χώρα δεν μπορούν να υπηρετήσουν ούτε η συντηρητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, ούτε ο τυχοδιωκτικός αριστερός λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ.
Με τη μεν Ν.Δ. υπάρχουν μεγάλες και αγεφύρωτες ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές. Διαφορές με τις πολιτικές της Ν.Δ. που ωθούν στην ασυδοσία της αγοράς και την κατάργηση του ρυθμιστικού ρόλου του κράτους, τον συγκεντρωτισμό των δομών και της σύμφυσης πολιτικών και οικονομικών εξουσιών, στην κλειστή και φοβική κοινωνία, στους ξεπερασμένους συντηρητισμούς και αυταρχισμούς, στην κοινωνική καθυστέρηση.
Με τον Σύριζα υπάρχουν σαφείς διαχωριστικές και διακριτές ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές. Διαφορές που αναδείχθηκαν εμφαντικά με τον τρόπο που άσκησε την εξουσία και ουσιαστικά επανάφερε τη συντηρητική παράταξη στην Κυβέρνηση. Διαφορές με τις πολιτικές που ενίσχυσαν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας.
Διέσυραν και ακύρωσαν την προοπτική μιας πραγματικής συμμετοχικής δημοκρατίας με το δημοψήφισμα παρωδία, με την τυχοδιωκτική πολιτική που κατασυκοφάντησε τον θεσμό του δημοψηφίσματος.
Με τον Σύριζα υπάρχουν σαφείς διαφορές με τη στάση του και ως αντιπολίτευση που δεν μπορεί να σταθεί ως υπεύθυνη και σοβαρή δημοκρατική αντιπολίτευση καθώς ο λαϊκισμός που ενδημεί στις γραμμές του τρέφεται μόνο με διχαστικές επιλογές και ξεπερασμένες πρακτικές.
Ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όποια μορφή κι αν πάρουν, μπορούν να εγγυηθούν τη νέα πορεία της χώρας. Να εκφράσουν με πειστικό τρόπο το νέο πολιτικό περιβάλλον που θα αφήνει πίσω το διχασμό και θα βρει τους νέους κοινούς τόπους για να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά στα επόμενα χρόνια.
Το δημοψήφισμα ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην Ελλάδα, ως αναγνώριση (του νομοθέτη σύμφωνα με τους συνταγματολόγους και την ειδική μελέτη του καθηγητή Α. Μανιτάκη) του δημοκρατικού ελλείμματος που προκαλεί η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Δημοψήφισμα με πολιτειακό περιεχόμενο έγινε το 1974. Έκτοτε παρά την κατοχύρωση του συντάγματος, μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου εξέδωσε τον εφαρμοστικό νόμο-Νόμος 4023/2011 – ΦΕΚ 220/Α/24-10-2011 και αμέσως μετά την ανακοίνωση ότι πάει σε δημοψήφισμα το κατεστημένο ανέτρεψε την κυβέρνηση.
Μια ζωή με τη Δημοκρατική Παράταξη έχεις αποκτήσει το κριτήριο ότι η πολιτική χρειάζεται αναγέννηση.
Σε αυτή την εποχή των μεγάλων αλλαγών ήρθε η ώρα να ενώσεις τη δύναμή σου και όλοι μαζί να γίνουμε η κινητήρια δύναμη για τη μεγάλη υπέρβαση στη δημοκρατική συγκρότηση της κοινωνίας, όλοι μαζί να οδηγήσουμε την Ελλάδα στο νέο της ιστορικό κύκλο.
Κάθε πράξη, στον αντίποδα του πολιτικού συστήματος που βασίζει την ύπαρξή του στον φόβο, την παθητικότητα, την αγανάκτηση ή την εξουσιολαγνεία, περιθωριοποιώντας τον πολίτη, είναι πράξη αντισυστημική, είναι πράξη επαναστατική.
Είναι η δική σου απόφαση που αλλάζει ριζικά τις συνθήκες στον τρόπο λήψης αποφάσεων.
Είναι δική σου απαίτηση να αλλάξεις τη δημοκρατία με το δημοψήφισμα ως εργαλείο άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας. Να αλλάξει η διαδικασία λήψης αποφάσεων και να ακολουθεί συγκεκριμένο μοντέλο συλλογικής απόφασης.
Τόσο η διαβούλευση όσο και το δημοψήφισμα μπορούν να αξιοποιήσουν κάθε πρόσφορο αξιόπιστο τεχνολογικό μέσο. Η τεχνολογία, η ηλεκτρονική τεχνολογία δίνει πλέον την ευκαιρία να γίνει η αλλαγή, επιστρέφοντας στις ρίζες της Ελληνικής Άμεσης Δημοκρατίας και σε αποφάσεις με εκστρατείες δημοψηφισμάτων.
Το δημοψήφισμα ως εργαλείο άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας των πολιτών είναι ένα βήμα εκδημοκρατισμού, αμεσότερης σύγχρονης δημοκρατίας πλήγμα στην καρδιά του συντηρητικού κατεστημένου, βήμα στην πρόοδο.
