Τελευταία

    ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

    Αρχική ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

    1821: ΤΡΙΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ 2) ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΑ ΔΙΠΟΛΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Στο δεύτερο μέρος είναι απαραίτητο να κάνουμε περιήγηση της ιστορίας της επανάστασης μέσα από μια διαφορετική οπτική. Την ιστορία των αντιθέσεων και των διεθνών συγκρούσεων.

    Τα δίπολα των συγκρούσεων της εποχής είχαν διαμορφωθεί σε τρία επίπεδα. Το γενικό ταξικό, το εξωτερικό μεταξύ μεγάλων δυνάμεων και το εσωτερικό στις δυνάμεις.

    Μετά την ήττα των Γάλλων στο Βατερλό (Βέλγιο, 1815) οι νικητές συγκάλεσαν το Συνέδριο της Βιέννης (1814-15) με κύριο στόχο την ανασυγκρότηση της απολυταρχίας, την επαναχάραξη των συνόρων ώστε να εξασφαλίζεται μία βιώσιμη ισορροπία ανάμεσα στις μεγάλες αυτοκρατορίες και βέβαια την καταδίωξη και καταστολή των επαναστατικών-φιλελεύθερων ιδεών. Ρωσία, Αυστρία και Πρωσία, ίδρυσαν το Νοέμβρη του 1815 την Ιερά Συμμαχία.

    Ωστόσο οι αλλαγές στις παραγωγικές δυνάμεις που ήδη είχαν συντελεστεί διαμόρφωσαν νέες παραγωγικές σχέσεις αποτέλεσμα των οποίων ήταν να αναδυθεί η αστική τάξη που αναζητούσε το μερίδιό της στο εποικοδόμημα.

    Η αστική τάξη εκφραζόταν μέσα από τις ιδέες του φιλελευθερισμού και διατύπωναν πολιτικά αιτήματα όπως Σύνταγμα, κοινοβουλευτικούς θεσμούς, ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και εθνικές διεκδικήσεις (αρχή των εθνοτήτων).

    Οι λαοί της Ευρώπης άρχισαν να αμφισβητούν την απολυταρχία και την Παλινόρθωση που επικρατούσε με το παλιό καθεστώς. Αυτή ήταν η γενική βάση μια νέας ταξικής πραγματικότητας, τροφοδότης όλων των συγκρούσεων.

    Τα έτη 1820-1821 ξέσπασαν οργανωμένα επαναστατικά κινήματα:

    α) Στην Ισπανία (1820) η Ιερά Συμμαχία την κατάπνιξε στο αίμα. Η ισπανική επανάσταση πυροδότησε σειρά απελευθερωτικών κινημάτων στη Νότια Αμερική (Σιμόν Μπολιβάρ Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν).

    β) Στην Ιταλία (1820-1821) από τους καρμπονάρους. Η Ιερά Συμμαχία την κατέστειλε.

    γ) Στην Ελλάδα (1821) το πρώτο επαναστατικό κίνημα του 19ου αιώνα που κατάφερε να δημιουργήσει ελεύθερο ανεξάρτητο κράτος. Ήταν η μοναδική φορά που η Ιερά Συμμαχία χάριν και στις ενέργειες του Ιωάννη Καποδίστρια δεν αποφάσισε να στείλει στρατό αλλά καταδίκασε απερίφραστα τον ξεσηκωμό και άφησε στους Οθωμανούς να καταπνίξουν την επανάσταση.

    Μέχρι εκείνη την ώρα δεν υπήρξε καμιά ρωγμή προερχόμενη από τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αυτοκρατοριών. Ωστόσο υπήρξε μια πρώτη εσωτερική ρωγμή που προήλθε από την ανάγκη των Τσάρων να δηλώνουν φύλακες της ορθοδοξίας και των Χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και από την άλλη να είναι απολύτως συντεταγμένοι με την Υψηλή Πύλη. Για το φαίνεσθαι χρησιμοποιούσαν υπόδουλους Χριστιανούς με εξαιρετικά προσόντα σε υψηλόβαθμες θέσεις από την άλλη είχαν αγαστή συνεργασία με τον Σουλτάνο.

    Όταν έφτασαν οι ειδήσεις για την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης έτυχε να συνεδριάζουν τα μέλη της Πενταπλής Συμμαχίας (Ρωσία, Αυστρία, Γαλλία, Αγγλία και Πρωσσία). Επικράτησε έκπληξη, ανησυχία, οργή και θυμός για τους Έλληνες επαναστάτες. Οι Έλληνες επαναστατώντας βρέθηκαν αντιμέτωποι όχι μόνο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά και με τις ευρωπαϊκές απολυταρχίες. Ήταν μια εξέγερση εναντίον όλων.

    Μέχρι τότε το Ανατολικό ζήτημα ήταν για τις μεγάλες δυνάμεις ένα αξεδιάλυτο κουβάρι αλληλοσυγκρουόμενων βλέψεων και συμφερόντων. Οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν δημιουργήσει το «δόγμα της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» για να αποφύγουν τις μεταξύ τους συγκρούσεις για τη διανομή των εδαφών της.

    Η ελληνική επανάσταση άνοιγε ξανά το Ανατολικό Ζήτημα.

    Οι Άγγλοι ενδιαφέρονταν κυρίως για το προτεκτοράτο τους στο Ιόνιο Πέλαγος, τα Επτάνησα. Υποστήριζαν την ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επειδή φοβούνταν την προώθηση των Ρώσων προς τη Μεσόγειο και την αναβίωση της γαλλικής επιρροής στην Ανατολή.

    Η Γαλλία μετά την ήττα είχε χάσει όλα τα ερείσματα και προσπαθούσε σταδιακά να επανέλθει ως δύναμη στη Μεσόγειο. Είχε αναλάβει την οργάνωση και τον εξευρωπαϊσμό της Αιγύπτου και του στρατού της σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσει την επιρροή της και να δημιουργήσει αντιαγγλικά προγεφυρώματα στην Ανατολική Μεσόγειο.

    Η Αύστρο-Ουγγρική αυτοκρατορία και η Πρωσία ήταν αυστηρά προσηλωμένες στη μη αλλαγή συνόρων καθώς κατείχαν εδάφη από διάφορες περιοχές.

    Η Ρωσία φοβόταν ότι ένα ελεύθερο ελληνικό κράτος αργά ή γρήγορα θα έπεφτε στα χέρια των Άγγλων και των Γάλλων που ως ναυτικές δυνάμεις κυριαρχούσαν στην Μεσόγειο. Η Ρωσία προτιμούσε στα νότια σύνορα της να υπάρχει μια παρηκμασμένη, αδύναμη και εξαρτημένη Οθωμανική αυτοκρατορία.

    Ο Τσάρος Αλέξανδρος. Αποκήρυξε αμέσως την επανάσταση, διέγραψε τον στρατηγό του Αλέξανδρο Υψηλάντη από τους καταλόγους των Ρώσων αξιωματικών και έδωσε την άδεια στους Οθωμανούς να περάσουν στην Μολδοβλαχία και να καταπνίξουν την επανάσταση.

    Το δεύτερο μεγάλο εσωτερικό ρήγμα που έμελλε να έχει σημαντικό ρόλο ήταν στην Αγγλία. Η Αγγλία είχε κοινοβουλευτισμό, φιλελεύθερους θεσμούς, διακήρυσσε την αρχή των εθνοτήτων αλλά μέσω της Ιεράς συμμαχίας συστρατευόταν με τον απολυταρχισμό και ερχόταν σε σύγκρουση με εσωτερικές δυνάμεις της αστικής τάξης. Μετά την αυτοκτονία του συντηρητικού Υπουργού Εξωτερικών Κάσλερι τον Αύγουστο του 1822, ο νέος Υπουργός Τζωρτζ Κάνινγκ, μέλος κι αυτός των Συντηρητικών (Torries) άρχισε να διαμορφώνει μια αλλαγή στάσης στην εξωτερική πολιτική της Αγγλίας με τροποποίηση του δόγματος της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

    Οι Άγγλοι φοβούμενοι την Ρωσική επιρροή σε μια επανάσταση που έδειχνε να στεριώνει έστησαν ολόκληρο δίκτυο με έδρα τα Επτάνησα και τη ναυτική μοίρα που κινούνταν στο Αιγαίο για συλλογή ειδήσεων και πληροφοριών ώστε να γνωρίζουν τις αδυναμίες, τις συγκρούσεις, τους ανταγωνισμούς, τις διαφορές, τα πάθη, τις σκέψεις και τα σχέδια των πρωταγωνιστών πολιτικών και στρατιωτικών για να διαμορφώνουν με επιτυχία τη μελλοντική στρατηγική τους. Βάσει αυτών το 1823 αναγνώρισαν το Ελληνικό έθνος ως εμπόλεμο και διαχώρισαν τη θέση τους από την Ιερά Συμμαχία. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη εξωτερίκευση της σύγκρουσης συμφερόντων.

    Αμέσως μετά, 1823-1824, ο Τσάρος Αλέξανδρος κάνει ρελάνς καταθέτοντας  το πρώτο ολοκληρωμένο σχέδιο επίλυσης του Ελληνικού Ζητήματος. Το «Σχέδιο των Τριών Τμημάτων», περιελάμβανε την ίδρυση τριών αυτόνομων ηγεμονιών στον ελλαδικό χώρο. Βάσει του Σχεδίου, ο Σουλτάνος θα διατηρούσε την επικυριαρχία του στις τρεις ηγεμονίες, την οποία θα διασφάλιζε η παρουσία κατά τόπους τουρκικών φρουρών, και θα εισέπραττε έναν ετήσιο φόρο υποτέλειας. Το σχέδιο δεν έγινε δεκτό από τον Σουλτάνο.

    Ένα μήνα μετά οι Άγγλοι ανταπάντησαν με το πρώτο δάνειο ύψους 800.000 λιρών, το πραγματικά δανεισθέν ποσόν ανήλθε σε 472.000 λίρες αφού εκδόθηκε στο 59% της οικονομικής τιμής του. Μετά από παρακρατήσεις, ίντριγκες κλπ έφτασαν στην προσωρινή διοίκηση μόνο 298.700 λίρες. Με υποθήκη τις Εθνικές γαίες!

    Το δεύτερο αγγλικό δάνειο, το 1825, ήταν ύψους 2.000.000 χρυσές λίρες και έφτασαν στην Ελλάδα μόλις… 232.558 χρυσές λίρες.

    Τα δάνεια προφανέστατα χρησιμοποιήθηκαν για να κατοχυρώσουν τη μελλοντική εξάρτηση. Ωστόσο στην πιο κρίσιμη στιγμή έπαιξαν και τον αντίστροφο ρόλο. Ένα μέρος των Άγγλων πολιτικών, καθαρά για οικονομικούς και κερδοσκοπικούς λόγους συντάχθηκε με την πίεση προς τον Σουλτάνο κάνοντας χρήση ακόμη και στρατιωτικών μέσων.

    Οι επιτυχίες του Αιγυπτιακού στρατού υπό τον Ιμπραήμ άλλαζαν τις ισορροπίες στο Ανατολικό ζήτημα. Άγγλοι και Ρώσοι θορυβήθηκαν με την πιθανότητα η Γαλλία μέσω της Γάλλο-Αιγυπτιακής συνεργασίας να γίνει κυρίαρχος στην Ανατολική Μεσόγειο. Τούτο γιατί ο Μεχμέτ Αλή Πασάς της Αιγύπτου είχε συμφωνήσει με τον Σουλτάνο ότι νίκη του Ιμπραήμ θα σήμαινε εξόντωση των Ελλήνων, μεταφορά όσων επιβίωναν στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου και εγκατάσταση συμπαγούς μουσουλμανικού πληθυσμού Μαμελούκων στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη!

    Τότε στις 1 Δεκεμβρίου 1825 ο Τσάρος Αλέξανδρος Α΄ πέθανε και τον διαδέχτηκε ο Νικόλαος Α΄ ο οποίος μπροστά στο ενδεχόμενο να χαθεί κάθε επαφή με τη νότιο Βαλκανική, άλλαξε τη στάση της Ρωσίας.

    Ρωσία και Αγγλία στις 23 Μαρτίου 1826 υπέγραψαν το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης για τη δημιουργία ενιαίου ελληνικού κράτους, υποτελούς, στο Σουλτάνο. Ήταν η πράξη με την οποία εξοβελίζονταν η Αυστρία και ο Μέττερνιχ και έμπαινε ταφόπλακα στην Ιερά Συμμαχία.

    Αγγλία Ρωσία και Γαλλία δεκαπέντε μήνες μετά, μετέτρεψαν το Πρωτόκολλο σε συνθήκη του Λονδίνου. Σε γενικές γραμμές προέβλεπε να υπάρξει ανακωχή μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων και της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κράτος υποτελές στο Σουλτάνο και μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων.

    Άμεση συνέπεια της Συνθήκης ήταν η αποστολή τμημάτων των στόλων των τριών Μεγάλων Δυνάμεων στη Μεσόγειο. Οι οδηγίες που είχε πάρει ο αρχηγός του αγγλικού στόλου στη Μεσόγειο ναύαρχος Κόδριγκτον έλεγαν ξεκάθαρα πως «η ακριβής επιδίωξη των τριών δυνάμεων είναι να παρεμβληθούν σαν ειρηνοποιοί». Δεν ήθελαν στρατιωτική σύγκρουση.

    Ο Σουλτάνος βλέποντας τις συγκρούσεις μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων και ενθαρρυμένος από τις επιτυχίες του Ιμπραήμ αρνήθηκε τη Συνθήκη του Λονδίνου και ο Τούρκο-Αιγυπτιακός στόλος στο Ναυαρίνο αρνήθηκε να εφαρμόσει ανακωχή.

    Το απρόβλεπτο γεγονός ήταν η υπεροψία λόγω αριθμητικής υπεροχής του στόλου του Ιμπραήμ και την ανεκτικότητα που διαπίστωνε από τις τρεις δυνάμεις. Η δολοφονική επίθεση στην βάρκα που πήγε για διαβουλεύσεις και η επίθεση σε ορισμένα πλοία ήταν το «ατύχημα» που πυροδότησε τη γενίκευση της σύγκρουσης. Ο Τούρκο-Αιγυπτιακός στόλος καταστράφηκε  ολοκληρωτικά.

    Στη Γαλλία η Κυβέρνηση χαιρέτισε τη νίκη στο Ναυαρίνο. Βέβαια ο Γαλλικός τύπος χλεύασε το διπλό παιγνίδι των Γάλλων με τους Αιγύπτιους και τους Έλληνες.

    Στην Αγγλία απόλυτος διχασμός. Με την αλλαγή της Κυβέρνησης τον Ιανουάριο του 1828 η ναυμαχία χαρακτηρίστηκε «ατυχές γεγονός» υπό τον φόβο ότι άνοιγε πλέον ο «δρόμος» για κάθοδο της Ρωσίας στη Μεσόγειο καταδικάστηκε ρητά η πολεμική δράση «εναντίον παλαιού συμμάχου» και αποπέμφθηκε ο ναύαρχος Κόδριγκτον.

    Για να εκμεταλλευτεί ο καθένας το γεγονός, οι Γάλλοι έστειλαν 14.000 στρατιώτες να αδειάσουν τα φρούρια από τους Τούρκο-Αιγύπτιους και οι Ρώσοι κήρυξαν τον πόλεμο στην αδύναμη πλέον Τουρκία. Έφθασαν 60 χιλιόμετρα έξω από την Κωνσταντινούπολη και με επέμβαση των άλλων δυνάμεων τρομοκρατημένοι υποχρέωσαν τον Σουλτάνο να υπογράψει τη συνθήκη της Αλεξανδρούπολης. Έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο Ελληνικό και ανεξάρτητο κράτος. Με τελική σφραγίδα να μπαίνει «Τελικός Διακανονισμός της Κωνσταντινούπολης» το 1832 ορίζοντας τον Όθωνα μονάρχη της Ελλάδας.

    Η εποχή μας είναι εποχή μεγάλων αλλαγών αντίστοιχων της περιόδου της Ελληνικής επανάστασης Οι αλλαγές στην παραγωγική και τεχνολογική βάση των οικονομιών βρίσκεται σε εξέλιξη και προκαλεί τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές.

    Σε αυτή την περίοδο των τεκτονικών αλλαγών η Ελλάδα αντί να γίνει καταλύτης όπως το 1821 όταν διέλυσε εμμέσως πλην σαφώς όλες τις προηγούμενες συμφωνίες ακόμη και την ίδια την πανίσχυρη Ιερά Συμμαχία, κινδυνεύει να συντριβεί ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες.

    Η Ελλάδα λησμόνησε και το δεύτερο δίδαγμα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821. Αντί να δημιουργεί γεγονότα που θα στρέφουν υπέρ της όσες από τις αντιθέσεις των δυνάμεων μπορούν να αξιοποιηθούν, τρέχει πίσω από τα γεγονότα. Αντιθέτως η Τουρκία είναι εκείνη που δημιουργεί γεγονότα, συνήθως στον κατάλληλο χρόνο. Ο μόνος εχθρός της Τουρκίας είναι η αλαζονεία και η κληρονομική τάση αμετροέπειας να ξεπερνάει κατά πολύ τα όριά της. Ότι ακριβώς επιχείρησε στη ναυμαχία του Ναυρίνου.

    Τα δίπολα των ανταγωνισμών δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τότε.

    Η Ρωσία εξακολουθεί να έχει άριστες στρατηγικές σχέσεις με την Τουρκία από θέση επικυριαρχίας. Το μπλοκ των δυνάμεων στη ζώνη της Μέσης Ανατολής-Ασίας που περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο Συρία, Τουρκία, Αζερμπαϊζάν, Ιράν, Πακιστάν βρίσκεται στον έλεγχο της Ρωσο-Τουρκικής στρατηγικής.

    Το πιο απλό βήμα για την Ελλάδα θα ήταν η εξασφάλιση συμμαχίας με την Ινδία.

    Η συνεργασία με ΗΑΕ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Ισραήλ θα αποκτούσε πιο σταθερά χαρακτηριστικά και μεγαλύτερη εμβέλεια προσθέτοντας τη συνεργασία με την Ινδία. Με αυτή την κίνηση η Ελλάδα θα μπορούσε να διαταράξει τις αντιθέσεις Ρωσίας-Τουρκίας και να αποκτήσει ένα άλλο επίπεδο διαλόγου με τη Ρωσία.

    Το Brexit προκάλεσε μια σοβαρή ανατροπή. Κατέστησε τη Γαλλία τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη και τη μόνη πυρηνική δύναμη της Ευρώπης. Η Γαλλία προφανώς θέλει να αποκαταστήσει την επιρροή της ως εγγυήτρια Ευρωπαϊκή δύναμη στη Μεσόγειο.

    Η Ελλάδα αντί να αδράξει την ευκαιρία και να προχωρήσει γρήγορα σε πρωτοβουλίες σύστασης Ευρωπαϊκής Αμυντικής συνεργασίας προσδίδοντας στην Γαλλία τον ρόλο που επιθυμεί αλλά προσθέτοντας και δυνάμεις που έχουν φιλοδοξίες σε αυτό τον τομέα, όπως η Αυστρία, η Ιταλία κ.ά., τρέχει πίσω από τη Γερμανία. Σε πείσμα της ιστορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου μεγάλες αλλαγές έγιναν από συνασπισμό ορισμένων κατά περίπτωση κρατών. Έτσι κάθε πρωτοβουλία που γεννήθηκε από ομάδες κρατών έγινε στη συνέχεια πολιτική της ένωσης.

    Η Γερμανία που έχει μετατραπεί σε οικονομικό γίγαντα χάριν της Ευρώπης, υστερεί σημαντικά στον αμυντικό τομέα και προφανώς δεν θα επιτρέψει ποτέ να αναπτυχθεί η άμυνα της Ευρώπης από άλλους. Πρόκειται για ιστορική αντίθεση των ίδιων δυνάμεων που ο κατάλληλος χρόνος αξιοποίησής της υπέρ της Ελλάδας είναι η χρονική περίοδος που διανύουμε.

    Τα άτακτα μπρος πίσω της Ελληνικής πολιτικής να κάνει συμφωνία τη μια ημέρα με τη Γαλλία και να κάνει μυστικές συζητήσεις με την Τουρκία υπό την μεσολάβηση της Γερμανίας την επόμενη, καθιστά απολύτως αναξιόπιστη τη χώρα και ατελέσφορη τη στρατηγική της.

    Ένα νέο δίπολο αντιθέσεων αποτελεί η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας για την ηγεμονία στη νέα εποχή.

    Οι εσωτερικές αντιθέσεις και οι ταλαντεύσεις των ΗΠΑ ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης της Κίνας, με ή χωρίς ισχυρούς συμμάχους, δημιούργησε μεγάλα κενά που αξιοποίησε η Τουρκία.

    Η τρέχουσα πολιτική των ΗΠΑ επιδιώκει την ενίσχυση της Ευρώπης αλλά ταυτόχρονα και τη συστράτευσή της, την αλλαγή συσχετισμών στο δρόμο του μεταξιού και τη δημιουργία ενός ακόμη δυνατού πόλου με πρωταγωνιστές το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία. Πρόκειται για τρεις στρατηγικούς πόλους, εφόσον καταφέρει να συσταθεί ο τρίτος εξ αυτών, όπου η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Ωστόσο μέχρι στιγμής φαίνεται να απουσιάζει από κάθε πρωτοβουλία.

    Τα παραδείγματα αξιοποίησης αντιθέτων συμφερόντων είναι πάρα πολλά και φυσικά μεταξύ αυτών τα Βαλκάνια. Το δίδαγμα της Ελληνικής επανάστασης, έχει και σε αυτή την περίπτωση ένα και αμετάκλητο συμπέρασμα. Όσο ισχυρή και να φαίνεται μια συμμαχία μπορεί να διαρραγεί και να αποκτηθούν απροσδόκητα οφέλη εάν υπάρξει ο καταλύτης. Ο καταλύτης είναι οι ενέργειες της χώρας που διαρκούν σε χρόνο και σταθερότητα.

    Στην σημερινή εποχή η αλλαγή συσχετισμών δεν θα προκύψει από τυχαία γεγονότα όπως ήταν η ναυμαχία του Ναυαρίνου. Ακόμη και εάν συμβούν θα πρέπει να υπάρχει η διάρκεια και η σταθερότητα στις επιδιώξεις της χώρας ως κρίσιμη μάζα που θα προσδώσει ισχύ στην πυροδότηση. Αλίμονο σε εκείνον που επιδεικνύει αποσπασματικότητα και υποχωρητικότητα, έλλειψη στρατηγικής και ηττοπάθεια σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών.

     

     

     

    ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑ COVID-19 ΕΛΛΑΔΑ. ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν θα επικεντρωθώ, σε τομείς που συζητούνται ευρέως.

    Απαντώ ευθέως στο ερώτημα της εκδήλωσης.

    Τα 4 κινητήρια μεγακύματα της σύγχρονης ζωής είναι η παγκοσμιοποίηση, η τεχνολογία, οι δημογραφικές αλλαγές και το περιβάλλον. Όλες οι διαταραχές προέρχονται από την επίδραση του συνδυασμού των επάλληλων μικρότερων κυμάτων που προκαλούν. Μέχρι σήμερα η Ελλάδα ελάχιστα έως καθόλου κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή τους για να πορευθεί ασφαλής.

    Τα περίπου 70 δις, όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων είναι η τελευταία ευκαιρία να εισέλθει η Ελλάδα νικήτρια στη νέα εποχή.

    Οι οιωνοί όμως δεν είναι καλοί.

    Η κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι χρηματοδοτεί τους μικρομεσαίους.

    Τα στοιχεία που έδωσε ο υποδιοικητής της τράπεζας της Ελλάδος απέδειξαν ότι ναι αυξήθηκε η τραπεζική χρηματοδότηση αλλά προς ποιους;

    Προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και μειώθηκε προς τις μικρές.

    Το 90% περίπου των μικρομεσαίων δεν είχε πρόσβαση στη χρηματοδότηση.

    Είναι εντυπωσιακό ωστόσο ότι 6 επιχειρήσεις έλαβαν το 50% των δανείων που χορηγήθηκαν από τον Ιανουάριο έως τον Αύγουστο του 2020.

    Το 50% των χορηγήσεων το έλαβαν μόνον 6 εταιρείες!

    Είναι προφανές:

    Ότι ξεκίνησε ο κ Τσίπρας το συνεχίζει ο κ. Μητσοτάκης: Την πολιτική της βίαιης συρρίκνωσης των μικρομεσαίων.

    Να θυμίσουμε ότι οι ΜμΕ αντιπροσωπεύουν πάνω από το 99% του συνολικού αριθμού των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, απασχολούν το 87,9% του εργατικού δυναμικού και συνεισφέρουν το 63,5% της συνολικής προστιθέμενης αξίας.

    Για να αποφευχθεί η αναποτελεσματικότητα της πολυδιάσπασης και να αυξηθεί το μέγεθος των επιχειρήσεων υπάρχουν 2 τρόποι.

    Η αύξηση των μεγεθών τους να προκύψει μέσα από κλείσιμο, συγχωνεύσεις και εξαγορές.

    Μάλλον συντηρητική άποψη.

    Ωστόσο η εμπειρία της πανδημίας, τόσο παγκοσμίως, όσο και στην Ελλάδα, ανέδειξε και έναν άλλον, προοδευτικό δρόμο, αυτόν των στρατηγικών συνεργασιών.

    Η ταχύτητα αντίδρασης που απαιτούν οι προκλήσεις της αντιμετώπισης της πανδημίας οδήγησαν σε νέα σχήματα συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων, ή επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων ή και φορέων του Δημοσίου, καθώς και περισσότερες συνεργασίες μεταξύ διαφορετικών κλάδων της οικονομίας.

    Η κυβέρνηση μέχρι στιγμής μοίρασε 9,8 δις για την αντιμετώπιση της πανδημίας και δεν πρόβλεψε ούτε ένα ευρώ σε παράλληλο κίνητρο δικτύωσης.

    Ωστόσο το πρόβλημα είναι το μακροοικονομικό.

    Είναι η Κύρου ανάβαση για τη χώρα.

    Η κυβέρνηση εκτιμά ότι το 2020 το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας θα συρρικνωθεί κατά -10,5%, οι πραγματικές επενδύσεις κατά -14,3%, το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα θα διευρυνθεί στο -7,2%, το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί στο 208,9% του ΑΕΠ (μνημόνιο στο 127% βέβαια με επιτόκια δανεισμού 7%), το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών χειροτερεύει ραγδαία, προσεγγίζοντας τα €10 δισ. (αναβιώνουν ξανά τα δίδυμα ελλείμματα!), η ανεργία κινείται άνω του 18%, τα εισοδήματα μειώνονται με διψήφιο ποσοστό και οι ανισότητες και η φτώχεια οξύνονται.

    Η αρχική αισιοδοξία για το 2021 μετριάζεται, με την κυβέρνηση να προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ κοντά στο 4,5% αλλά o OOΣΑ προβλέπει μόνο 0,9%! και πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα κοντά στο -3,9% του ΑΕΠ

    Το πρόβλημα θα αναδυθεί το 2022-2023 καθώς θα αναβιώσει η απαίτηση των εταίρων μας για επιστροφή στα κολοσσιαία πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% όπως είχε συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας.

    Να θυμίσω ότι αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα αποστεώνουν κάθε δυναμική ανάπτυξης.

    Το ΑΕΠ της Ελλάδας μετά από όλες τις κρίσεις κατακρημνίσθηκε επιστρέφοντας στο επίπεδο του 2001-2002 στην περίοδο εισόδου στην Ευρωζώνη.

    • Πως πρέπει να διαμορφωθεί ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης που να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της δεκαετίας;

    Έχω την άποψη ότι η χώρα βρίσκεται σε εκείνο το σημείο που η επιβίωσή της δεν εξαρτάται από την απλή αλλαγή ενός υποδείγματος ανάπτυξης.

    Η Ελλάδα χρειάζεται αλλαγή προτεραιοτήτων και μια στρατηγική απολύτως διαφορετική από τα όσα αναδεικνύουν τα διάφορα φόρα για τη συνήθη ανάπτυξη των χωρών.

    Αλλά για να συμφωνηθεί μια αλλαγή προτεραιοτήτων πρέπει πρώτα να γίνει κοινή συνείδηση ότι, η τρίτη δεκαετία της τρίτης χιλιετίας φέρνει τεκτονικές αλλαγές στην κατάταξη των δυνάμεων παγκοσμίως.

    Αυτό το μεσοδιάστημα αξιοποιεί η Τουρκία με επίσημα εκπεφρασμένο στόχο να γίνει εντός της δεκαετίας μία από τις δέκα μεγαλύτερες δυνάμεις οικονομικά και στρατιωτικά, με βάσεις σε τρεις ηπείρους, στόλο στις επτά θάλασσες και πυρηνική δύναμη.

    Η Ελλάδα βρίσκεται υπό διαρκή απειλή και την κρίσιμη περίοδο κινδυνεύει να συντριβεί από τις μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών.

    Αλλαγή προτεραιοτήτων σημαίνει κυρίως προσανατολισμός στην ανάπτυξη της Αμυντικής και Ναυπηγικής βιομηχανίας ώστε οι απολύτως αναγκαίες επενδύσεις για εξοπλισμό μέσα στην τριετία 2021-2023 να θωρακίσουν τη χώρα με μεγάλη αποτρεπτική ισχύ και ταυτόχρονα να έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην υπόλοιπη βιομηχανία και οικονομία.

    Οι εξοπλισμοί να μην αποτελέσουν βαρύ οικονομικό τίμημα αλλά πολλαπλασιαστή ισχύος, πηγή ανάπτυξης με αποδόσεις που θα απαντούν στο μεγάλο μακροοικονομικό πρόβλημα της χώρας μέσω της ταχείας μεγέθυνσης του ΑΕΠ.

    Πολλά κράτη που έχουν άλλο μοντέλο ανάπτυξης, όπως η Σουηδία, διαμόρφωσαν εντούτοις μια Αμυντική Βιομηχανία που ενίσχυσε την υπόλοιπη παραγωγή και συνέβαλε σημαντικά στην εξαγωγική δραστηριότητα.

    Η Τουρκία απέκτησε ικανή και τεχνολογικά προηγμένη αμυντική και ναυπηγική βιομηχανία, η οποία είχε σημαντικές συνέργειες και τεχνολογικές διασυνδέσεις με τον υπόλοιπο βιομηχανικό παραγωγικό ιστό.

    Το Ισραήλ, όπου η ισραηλινή αμυντική βιομηχανία ήταν καθοριστική για τη μετατροπή της πολιτικής βιομηχανίας της σε έναν επιτυχημένο τομέα υψηλής τεχνολογίας.

    Στη δική μας περίπτωση μπορεί να αποτελέσει ταυτόχρονα πυλώνας εθνικής ασφάλειας, και τεχνολογικής αναβάθμισης, να προσφέρει σημαντικές τεχνολογικές συνέργειες και ανθρώπινο κεφάλαιο σε άλλους παραγωγικούς κλάδους (spin-offs).

    Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή προτεραιοτήτων είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων.

    Οι κρίσεις δεν είναι πλέον τυχαία και παροδικά φαινόμενα. Αποτελούν σταθερά που πρέπει να ενσωματώνεται στα στρατηγικά σχέδια ανάπτυξης.

    Η νέα κανονικότητα των διαδοχικών κρίσεων αλλάζει τις ανάγκες ενός κεντρικού σχεδιασμού.
    Το χαρακτηριστικό που ανέδειξαν οι κρίσεις είναι η απομόνωση περιοχών.

    Γνωρίζουμε ότι σε περιόδους κρίσης, ολόκληρες περιοχές απομονώνονται και η σημαντικότερη ενέργεια είναι η αποκατάσταση της επικοινωνίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές).

    Επομένως μια μεγάλη, παράμετρος αυτής της πτυχής στην οικονομική δραστηριότητα, αφορά τη λειτουργία των logistics.

    Η κρίση ανέδειξε την τρωτότητα επιχειρήσεων και οικονομιών σε εξωτερικά σοκ, και την ανάγκη μεγαλύτερης ανθεκτικότητας και ευελιξίας των εφοδιαστικών αλυσίδων.

    Συγχρόνως, ώθησε επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να επανεξετάσουν τις πηγές εφοδιασμού και να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις, πλησιέστερα στις τελικές αγορές.

    Η πανδημία, σηματοδοτεί το «τέλος εποχής» για τις γραμμικές και δύσκαμπτες, εφοδιαστικές αλυσίδες.

    Άμεσα, αυτές θα πρέπει να δώσουν τη θέση τους στις εφοδιαστικές αλυσίδες του «αύριο», δηλαδή σε ευέλικτα διασυνδεμένα οικοσυστήματα που εμπλέκουν τοπικότητα, πολλούς παίκτες και αναδεικνύουν νέες σχέσεις.

    Ωστόσο η μεγαλύτερη παράμετρος της δεύτερης αλλαγής προτεραιοτήτων αφορά την αποκέντρωση.

    Το μεγαλύτερο δίδαγμα είναι ότι η ασφαλέστερη λύση πρόληψης και αντιμετώπισης των πρώτων επιπτώσεων μιας κρίσης είναι η αποκέντρωση.

    Η περιφερειακή αποκέντρωση και η σχετική αυτάρκεια των περιφερειών

    Οι αποκεντρωμένες δομές στην εποχή των κρίσεων είναι θέμα επιβίωσης αλλά και οικονομίας.

    Η μόνη κυβέρνηση που υλοποίησε την αποκέντρωση ήταν του ΠΑΣΟΚ. Όλοι οι άλλοι ασχολούνται με το εκλογικό της σύστημα.

    Αλλά η αποκέντρωση πρέπει να ολοκληρωθεί με τρόπο ώστε το νέο παραγωγικό μοντέλο να αποτελεί λύση στις ανισότητες που στο μεταξύ οξύνθηκαν δραματικά τόσο μεταξύ πλουσίων φτωχών όσο και μεταξύ περιφερειών.

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.

    Είναι η δεύτερη σε πληθυσμό και η μεγαλύτερη σε έκταση.

    Και όμως είναι από 10η έως 8η κατά καιρούς στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

    Βρίσκεται τουλάχιστον 15 μονάδες κάτω από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ

    Η ανεργία είναι υψηλότερη του μέσου Ελληνικού όρου και η ανεργία των νέων από τις υψηλότερες της Ευρώπης.

    Ελληνικές περιφέρειες αποτελούν το 40% των 10 φτωχότερων περιφερειών της Ευρώπης και με εξαίρεση την περιφέρεια Αττικής που βρίσκεται 24 μονάδες υψηλότερα από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο, οι 11 από τις Ελληνικές περιφέρειες βρίσκονται 10 έως 25 μονάδες κάτω από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ

    Τεράστια ανισότητα και αποτελεί όνειδος για την κυβέρνηση η αρπαγή των πόρων από το αναπορρόφητο ΕΣΠΑ των περιφερειών.

    Αποτελεί όνειδος για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και τον κ Τζιτζικώστα να αρπάξει η κυβέρνηση και να κατευθύνει σε άλλες πηγές περίπου 320 εκατομμύρια γιατί ήταν ανίκανη να τα απορροφήσει με δικά της σχέδια.

    Δύο λόγια σε ότι αφορά το μοντέλο ανάπτυξης

    Η Έξυπνη Ανάπτυξη είναι πεδίο στο οποίο όλοι συμφωνούν.

    Για το 2019, το 19% των επενδύσεων στην Ευρώπη κατευθύνθηκε στην ψηφιακή τεχνολογία, ενώ αν συνυπολογίσει κανείς και τις υπηρεσίες προς επιχειρήσεις, το ποσοστό των επενδύσεων φθάνει το 31% και το 24% των θέσεων εργασίας

    Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Καινοτομίας για το 2019 και 2020, η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως «μέτρια καινοτόμα», καθώς βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

    Ακόμη και εδώ όμως, υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς τις επιδόσεις των περιφερειών της χώρας.

    Η Κρήτη πρωτοστατεί στην καινοτομία, οι Περιφέρειες Κεντρικής Μακεδονίας, Πελοποννήσου Νοτίου Αιγαίου υστερούν σημαντικά.

    Στον Ευρωπαϊκό Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας, σε σύνολο 28 χωρών της Ε.Ε. η Ελλάδα είναι στην 27η, προτελευταία θέση και παραμένει η χώρα με το υψηλότερο κόστος χρήσης του internet.

    Τέλος για την Πράσινη Ανάπτυξη πολύ επιγραμματικά γιατί ο Γιάννης Μανιάτης είναι γνώστης.

    Πρώτον Η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνει αποθήκη του στοκ ξένων πεπερασμένων τεχνολογικά εφαρμογών.

    Έχω την αίσθηση ότι η συμφωνία ΔΕΗ με την RWE έγινε για να μας πουλήσει η Γερμανία φωτοβολταϊκά και να εισπράξει τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης για την απολιγνιτοποίηση.

    Δεύτερο Σπάνιες γαίες

    Τα περισσότερα από τα ορυκτά που είναι απαραίτητα για την κατασκευή των φωτοβολταϊκών, των επαναφορτιζόμενων μπαταριών και των ανεμογεννητριών ελέγχονται από την Κίνα.

    Ενδεικτικά, οι μπαταρίες δεν λειτουργούν χωρίς λίθιο, γραφίτη, κοβάλτιο και νικέλιο.

    Επίσης, τα φωτοβολταϊκά απαιτούν άργυρο, γάλλιο, ίνδιο, τελλούριο.

    Τέλος, οι ανεμογεννήτριες δεν κατασκευάζονται μόνο από χάλυβα, αλλά και από αλουμίνιο, χαλκό και σπάνιες γαίες.

    Όλα αυτά τα ορυκτά ελέγχονται κυρίως από την Κίνα.

    Η παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας για να φτάσει στο απόλυτο θα έπρεπε να σκαφτεί όλη η γη. Αντί δηλαδή να προστατευθεί η υφήλιος θα οδηγηθεί σε εξόντωση.

    Αυτός ο περιορισμός ανεβάζει την αξία της κυκλικής οικονομίας σε πρώτη προτεραιότητα εξοικονόμησης ενέργειας και αειφόρου ανάπτυξης.

    Η κυκλική οικονομία μπορεί να δημιουργήσει περαιτέρω ώθηση ανάπτυξης των περιφερειών και της συνέργειας των περιφερειών με την έρευνα και την καινοτομία.

    Γιατί δεν είναι η απλή ανακύκλωση υλικών

    Η κυκλική οικονομία αφορά σειρά ενεργειών που ξεκινούν από την ανακύκλωση και φτάνουν στο σχεδιασμό και παραγωγή υλικών από ανακυκλώσιμες πρώτες ύλες ώστε η τελική κυκλικότητα να είναι πλήρης.

    Κλείνω με την εξής διευκρίνηση:

    Κατά την άποψή μου, η αρχή ενός προοδευτικού μοντέλου ανάπτυξης

    είναι ότι πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο,

    να προσθέτει σε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης του,

    το αποτέλεσμα της παραγόμενης υπεραξίας να είναι δίκαια κατανεμημένο για όλους,

    να σέβεται το περιβάλλον και να προστατεύει τη φύση.

    ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ;

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Για να δώσουμε την προοδευτική απάντηση για τις πατριωτικές απόψεις στα Εθνικά θέματα πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε σφαιρική εικόνα του θέματος. Η γνώση και αντικειμενική προσέγγιση απομακρύνουν από θέσεις εθνικιστικές. λαϊκιστικές, μεταφυσικές, πατριδοκαπηλίας ή εθνοαρνητών διεθνιστών, δήθεν αναρχικών απάτριδων. Το ερώτημα επομένως είναι: ΠΟΙΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ;

    Η Ελληνική κυβέρνηση απέστρεψε το πρόσωπό της από τη συμμαχία με τη Γαλλία και το έστρεψε στη Γερμανία. Η Γερμανία οδηγεί την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις. Με ποιους όρους; Να δούμε αναλυτικά τις κινήσεις.

    1. Μόλις ανακοινώθηκε διάλογος, η Τουρκία έστειλε το Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ. Προκαλεί δηλαδή διαίρεση/διχοτόμηση στο κοινό ΕλληνοΚυπριακό μέτωπο. Μόνον αυτό; Όχι! Δηλώνει έμπρακτα ότι δεν αναγνωρίζει ΑΟΖ
    2. Η Ελληνική κυβέρνηση (δηλώσεις υπουργού Εξωτερικών) διατείνεται ότι μόνη διαφορά είναι «η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και οι υπερκείμενες θαλάσσιες ζώνες» Δεν χρησιμοποιεί τον όρο ΑΟΖ! Δίνει έτσι περιθώριο στην Τουρκία να ισχυρίζεται ότι εφόσον δεν υπέγραψε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, η οποία είναι σαφής ότι ΑΟΖ έχουν και τα νησιά, δεν είναι υποχρεωμένη να την σεβαστεί. Παρά το γεγονός ότι από το 2012 η σύμβαση του 1982 έχει καταστεί διεθνώς υποχρεωτική και για εκείνες τις χώρες που δεν την υπέγραψαν.
    3. Είναι διάχυτη η πληροφορία στη διεθνή διπλωματία ότι η Ελληνική κυβέρνηση και η Τουρκία εάν φθάσουν σε συνυποσχετικό για την παραπομπή σε Διεθνές Δικαστήριο η συμφωνημένη διατύπωση που είχε στο παρελθόν γίνει αποδεκτή θα είναι ότι «οι δύο πλευρές συναινούν να επιλυθούν από το Διεθνές Δικαστήριο και όλα τα παρεμπίπτοντα ζητήματα» Ποια είναι τα «παρεμπίπτοντα ζητήματα»; Προφανώς είναι όλο το εύρος των Τουρκικών διεκδικήσεων. Γιατί πάντα μια αόριστη αναφορά δίνει το δικαίωμα σε κάθε πλευρά να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν.
    4. Είτε τα θέματα τεθούν στο Διεθνές Δικαστήριο είτε όχι, η Τουρκία, έχει αποσαφηνίσει ότι θα διατηρήσει ακέραιες τις θέσεις της. Διατηρεί τις διεκδικήσεις της, τόσο στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι τα ζητήματα που θα θέσει η Άγκυρα ως μη παρεμπίπτοντα δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του και αρνηθεί να γνωμοδοτήσει επί της ουσίας, όσο και στην περίπτωση που δεν συμπεριλαμβάνονται στο συνυποσχετικό.
    5. Ποιο είναι το θέμα που σίγουρα δεν μπορεί να κρίνει το Διεθνές Δικαστήριο; Είναι το θέμα των «γκρίζων ζωνών». Δηλαδή ακόμη και εάν υπάρξει παραπομπή του θέματος της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο και αποφασισθεί η διευθέτηση της διαφοράς, η Τουρκία θα παραμείνει σε πλήρη επιθετική στάση προς την Ελλάδα αμφισβητώντας και διεκδικώντας με απειλή πολέμου ολόκληρες χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες περιοχές.
    6. Η στρατηγική της Τουρκίας οφείλεται σε οικονομικά κριτήρια που περιλαμβάνουν την «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου; Καλή άποψη για όσους ψάχνουν δικαιολογίες και αντιμετωπίζουν την αλήθεια με υπεκφυγές δουλοπρέπειας. Η Τουρκία επιδιώκει κατ΄αρχήν την τριχοτόμηση του ενιαίου Ελληνικού γεωγραφικού χώρου με άμεσο ορατό στόχο τον τεμαχισμό σε τέσσερις μη εφαπτόμενες γεωγραφικές ενότητες. Η αρχική τριχοτόμηση είναι α) να μην υπάρχει γεωγραφική επαφή Ελλάδας-Κύπρου, β) να αποκτήσει υφαλοκρηπίδα στα δυτικά της αλυσίδας των ελληνικών νησιών Σαμοθράκη-Λήμνος-Λέσβος-Χίος σε όλο το φάσμα των διεθνών υδάτων, (εξού και η απειλή πολέμου για τα 12 μίλια) και με τις «γκρίζες ζώνες» να επεκταθεί σε όλο το Αιγαίο αποκόπτοντας την γεωγραφική συνέχεια του κυρίως Ελλαδικού κορμού και της ηπειρωτικής με τη νησιωτική Ελλάδα. γ) Να μετατρέψει την Θράκη σε ουδέτερη ζώνη Τουρκικού ενδιαφέροντος με μια ανάλογη ενδεχομένως συμφωνία Ζυρίχης καθιστώντας την Τουρκία εγγυήτρια (ενδιαφερόμενη) δύναμη (όπως στην Κύπρο) μόνο που στη θέση της Αγγλίας θα είναι η Γερμανία.
    7. Στις ανωτέρω πολύ γνωστές επιδιώξεις της Τουρκίας προστίθεται και μία ακόμη που ίσως σήμερα φαντάζει υπερβολική, όπως φάνταζαν υπερβολικά όλα τα ανωτέρω μέχρι το 1974, ακόμη και μέχρι το 2018. Ποια; Η μετατροπή της Μακεδονίας σε αμφιλεγόμενη περιοχή. Αλλά αυτό είναι ένα σενάριο που έχει ακόμη πολύ χρόνο μπροστά του μέχρι να ωριμάσει η πράξη των Πρεσπών. Μη ξεχνάμε ότι από το 1959 που υπεγράφη η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου μέχρι την εισβολή το 1974 όταν φάνηκαν οι πραγματικές επιπτώσεις, πέρασαν 15 χρόνια

    Συνοψίζοντας, η στρατηγική της Τουρκίας δεν έχει οικονομικές επιδιώξεις. Όχι ως κυρίαρχη προοπτική. Η στρατηγική της έχει καθαρά γεωπολιτικούς στόχους αλλαγής συνόρων. Η δε βέλτιστη προοπτική της είναι ο τεμαχισμός του ενιαίου Ελληνικού χώρου. Η στρατηγική της Τουρκίας είναι να αμφισβητεί μονίμως τα σύνορα και τις συνθήκες με την Ελλάδα (και όχι μόνον) που σημαίνει όσες συμφωνίες και να υπογράψει η Ελλάδα με την Τουρκία, όσες υποχωρήσεις και να κάνει, η Τουρκία θα εγείρει νέες.

    Είναι να ξεκαρδίζεται κανείς όταν ακούει εδώ και χρόνια αβάσιμες προφητείες Ελλήνων περί διαμελισμού της Τουρκίας και στην πραγματικότητα αυτό το σενάριο να υφίσταται για την Ελλάδα χάριν της μεθοδικής Τουρκικής στρατηγικής και της ανεπάρκειας της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, με εξαίρεση πάντα ορισμένες περιόδους διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ.

    Ποια είναι η απάντηση της Ελλάδας σε αυτή την στρατηγική; Κατευνασμός; Να προστρέχει στην υποστήριξη της Γερμανίας ή άλλης προστάτιδας δύναμης; Να διαλύει την αμυντική της βιομηχανία; Να αποδυναμώνει την αποτρεπτική της ισχύ; Να διαμορφώνει κουλτούρα εφησυχασμού μη χαλάσουν τη ζαχαρένια τους οι Έλληνες και έχει πολιτικό κόστος; Γιατί αυτό ήταν το μείγμα των μέχρι σήμερα προσεγγίσεων των πολιτικών ηγεσιών και των Ελληνικών κυβερνήσεων με ελάχιστες εξαιρέσεις (Ανδρέας Παπανδρέου, και ορισμένες περιόδους ΠΑΣΟΚ).

    Αυτό το αδιέξοδο (παρά τους λεονταρισμούς και ανεξάρτητα από την πολύ σωστή αντιμετώπιση της έμμεσης εισβολής στον Έβρο) μείγμα της εν τω βάθη Ελληνικής πολιτικής παραμένει, όπως φαίνεται από τις κινήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αναλλοίωτο σε ισχύ στην κυβερνητική διπλωματία και στην ουσία της αντιμετώπισης των Τουρκικών επιδιώξεων.

    Η επίμονη άρνηση σύγκλισης συμβουλίου πολιτικών αρχηγών στα εθνικά θέματα τόσο από τον κ. Τσίπρα την προηγούμενη περίοδο όσο και από τον κ. Μητσοτάκη σήμερα, βαθαίνει περισσότερο τα αδιέξοδα της Ελληνικής στρατηγικής και διευκολύνει τους λανθασμένους χειρισμούς, τα αρνητικά αποτελέσματα των οποίων έρχονται πολύ αργότερα δυστυχώς.

    Η λύση είναι στρατιωτική, οικονομική ή πολιτική;

    Προφανώς οι λύσεις υποχώρησης που δοκιμάσθηκαν μέχρι σήμερα δεν έχουν μέλλον πλην της πλήρους υποταγής.

    Ωστόσο η λύση δεν μπορεί να είναι ούτε στρατιωτική, ούτε εξοπλιστικού ανταγωνισμού καθώς τα μεγέθη της Ελλάδας είναι πολύ μικρότερα.

    Αλλά και η πολιτική λύση δεν αποδίδει όσο οι “σύμμαχοι” και η Τουρκία καταλαβαίνουν ότι θυσιάζονται τα πάντα για την πρόσκαιρη ευημερία.

    Για να ελπίσει η χώρα σε πολιτική αντιμετώπιση της Τουρκικής επιθετικότητας η λύση είναι να αισθανθούν τόσο οι σύμμαχοι όσο και η Τουρκία ότι έχει αποτρεπτική δύναμη και ισχύ στον εξοπλισμό και την οικονομία, βασισμένα σε μια κουλτούρα εγρήγορσης του λαού που ξέρει να επιλέγει σε ποια κατεύθυνση και για ποιον λόγο επενδύει κάθε φορά. 

    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η κυβέρνηση αιχμάλωτη των μέτρων που έλαβε, εάν συνεχίσει με αυτή την οικονομική πολιτική, κινδυνεύει η Ελλάδα από την απόλυτη επιτυχία να καταλήξει στην απόλυτη αποτυχία.

    Το μεγάλο στοίχημα για όλες τις χώρες που κατέστειλαν την οικονομική τους δραστηριότητα λόγω των μέτρων της καραντίνας είναι η σταδιακή απελευθέρωση από το νέο Κορωνοϊό, η έξοδος από την καραντίνα χωρίς οπισθοδρομήσεις και εν τέλει η επιτυχής επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Δυστυχώς η διαδικασία δεν είναι γραμμική και δεν είναι ίδια για όλες τις οικονομίες και όλα τα κράτη.

    Στην περίπτωση της Ελλάδας φαίνεται ότι η απόλυτη επιτυχία της εφαρμογής των μέτρων καραντίνας της πρώτης φάσης διατρέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί στο απόλυτο δράμα των επόμενων φάσεων.

    Η φύση της νόσου Covid-19 και του Κορωνοϊού Sars Cov-2 είναι ότι συμπεριφέρεται όπως περίπου η εποχική γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι έχει περιόδους ύφεσης και έξαρσης, ότι θα παραμείνει ανάμεσά μας και ανά πάσα στιγμή θα απειλεί με ενδημική ή πανδημική συμπεριφορά.

    Με άλλα λόγια όταν η Ελλάδα ξεκινήσει να αποσύρει μέτρα καραντίνας, η εξάπλωση του ιού θα είναι έτοιμη να συμβεί τόσο με κρούσματα εσωτερικής ανακύκλωσης όσο και με εισαγόμενα κρούσματα. Η τελική λύση αντιμετώπισής του θα έρθει όταν ο πληθυσμός θα μπορέσει να εμβολιαστεί και αυτό δεν αναμένεται πριν την επόμενη διετία

    Σε μία άλλη κανονικότητα, με συνεχή επαγρύπνηση και επιτήρηση του ιού, φαίνεται πως θα ζούμε για τα επόμενα δύο χρόνια και αναλόγως λιγότερα ή περισσότερα περιοριστικά μέτρα

    Οι ειδικοί του Χάρβαρντ περιγράφουν τον τρόπο που θα «σηκώνονται» τα επιδημικά κύματα με υφέσεις και εξάρσεις

    Φαίνεται πως τα επόμενα δύο χρόνια θα ζούμε, με τις νέες συνθήκες φυσικής απόστασης και μέτρων υγιεινής για τον πληθυσμό αλλά και για την εγρήγορση των επιστημονικών και υγειονομικών αρχών στη χώρα μας – όπως και παγκοσμίως.

    Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, τονίζεται πλέον από τους ειδικούς η ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης και επιτήρησης του ιού, τουλάχιστον για τα επόμενα δυο χρόνια, αλλά και η πιθανότητα να εκδηλωθούν πιο σημαντικές επιδημίες το χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι τα επόμενα χρόνια.

    – Μόνο με αποτελεσματικό εμβόλιο θα σβήσει ο ιός, τονίζει ο Σωτήρης Τσιόδρας

    Μέχρι τον γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού θα είναι απολύτως απαραίτητα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, απολύμανση, μάσκα, τέστ, αντισηπτικά, στολές νοσηλευτικού προσωπικού, ειδικός εξοπλισμός ασθενοφόρων και αστυνομικών. Πρόκειται για ένα νέο κλάδο της οικονομίας που θα είναι απαραίτητος τουλάχιστον μέχρι το 2022 όταν θα υπάρχει δυνατότητα γενικής εφαρμογής ενός εμβολίου που ακόμη πρέπει να ανακαλυφθεί.

    Οι χώρες που έχουν αναπτύξει αυτή την παραγωγή υγειονομικού υλικού και ενδεχομένως είναι κοντά και στο εμβόλιο είναι, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, Η Κίνα και οι ΗΠΑ.

    Η Γερμανία από την πρώτη στιγμή και με απόλυτη μυστικότητα έχει προχωρήσει σε μερική βιομηχανική αναδιάταξη με κατεύθυνση την παραγωγή του υγειονομικού εξοπλισμού που θα της επιτρέψει να ξεκινήσει την έξοδο από την καραντίνα χωρίς να απειλείται με οπισθοδρόμηση καθώς θα έχει τα υγειονομικά μέσα άμυνας. Απαγόρευσε όμως να δοθούν αυτά τα μέσα σε άλλες χώρες και για να προστατεύσει την απόλυτη μυστικότητα καθώς και την όποια διαρροή σε άλλη χώρα, ανέστειλε την παραγωγή τέτοιου υλικού σε θυγατρικές της εταιρείες που εδρεύουν σε άλλες χώρες.

    Τις ώρες που γράφεται αυτό το άρθρο το Bloomberg δημοσιεύει την είδηση ότι η Μέρκελ ανακοίνωσε την απόφαση εξόδου από την καραντίνα με σταδιακά βήματα ξεκινώντας την επόμενη εβδομάδα 20/4 από μικρά καταστήματα, ενώ τα σχολεία θα ανοίξουν νωρίς τον Μάιο.

    Αρκετά μέτρα θα μείνουν σε εφαρμογή μέχρι τις 3 Μαΐου και φυσικά μετά την χαλάρωση των περισσότερων μέτρων η κανονική ζωή θα επανέλθει αρκετές εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές επομένως ότι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει ένα κοινό πλαίσιο βημάτων χαλάρωσης της καραντίνας και επανόδου στην κανονική ζωή ήταν ότι η Γερμανία ήθελε πρώτη να θέσει τις μηχανές σε λειτουργία έχοντας τις αδύναμες χώρες σε ομηρία καραντίνας.

    Η Ελλάδα, δεν έχει πολιτική παραγωγής υγειονομικού υλικού αν και έχει την τεχνογνωσία, ιδιαίτερα με το εργαστήριο νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. Η Ελλάδα επομένως θα πρέπει να προμηθευτεί όλο αυτό το ειδικό υγειονομικό υλικό, το οποίο είναι καινοτόμο καθώς τα παραδοσιακά αντισηπτικά πρέπει να αντικατασταθούν με αντιικά απολυμαντικά, στολές με αντιική ασπίδα, μάσκες με αντιική προστασία και βεβαίως, τεστ εκατομμύρια τεστ. Χωρίς αυτά η χώρα θα κινδυνεύει με δεύτερο και τρίτο κύμα εξάπλωσης του ιού, με νέα καραντίνα με τουριστικό αποκλεισμό και εντέλει με οικονομική κατάρρευση.

    Τα σωστά μέτρα οικονομικής ανακούφισης που έλαβε η κυβέρνηση, έχουν ένα κόστος που μπορεί και πρέπει να καταβληθεί αρχικώς αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να επαναλαμβάνονται ούτε μπορεί το χρέος να αυξάνεται χωρίς επιπτώσεις.

    Εφόσον η Γερμανία, η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που απέκτησε πλήρη εξοπλισμό αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα και οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την εξαγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού, η Ελλάδα χωρίς κυβερνητική πολιτική, άμεσα, παραγωγής δικού της υγειονομικού υλικού και ενίσχυσης της καινοτομίας των επιχειρήσεων σε αυτή την κατεύθυνση, θα εγκλωβιστεί, θα είναι αυτοπαγιδευμένη στον κύκλο της υγειονομικής κρίσης. Παγιδευμένη στην υγειονομική κρίση με θανάτους που μπορεί να λάβουν απρόσμενες διαστάσεις και εν τω μεταξύ η ανεργία, η ύφεση και το χρέος να κινδυνεύουν να προσλάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

    Εδώ και τώρα η κυβέρνηση πρέπει να στρέψει τον προσανατολισμό της στην παραγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού και των τεστ.

    Εδώ και τώρα πρέπει να καταργήσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμποδίζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που μπορούν να ανταποκριθούν στην καινοτομία και την παραγωγή των καινοτόμων υγειονομικών υλικών.

    Εδώ και τώρα να σχεδιάσει την έξοδο από την καραντίνα έχοντας αποκτήσει τον αναγκαίο εξοπλισμό για την προστασία του πληθυσμού από την υποχρεωτική έκθεση που θα φέρει η δυστυχώς τεράστια οικονομική συνεισφορά στο εγχώριο ΑΕΠ της τουριστικής βιομηχανίας.

    Εδώ και τώρα να ανασχεδιάσει την μείωση της εξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό και να χρηματοδοτήσει start ups με καινοτόμα προϊόντα αλλά και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, στην online λιανική, την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία, τις μεταφορές, την αγροδιατροφική παραγωγή, την κυκλική οικονομία, την ενέργεια και τις ΑΠΕ, καθώς και την ναυτιλία.

    Στο επόμενο άρθρο μου που θα έχει τον τίτλο «Η Πανδημία φέρνει νέο Παγκόσμιο Καταμερισμό Εργασίας και Γεωπολιτική Ανακατανομή Πόλων Εξουσίας» αναλύω όλα τα στοιχεία, οικονομικά και πολιτικά της μετά-Κορωνοϊού τάξης που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις νέες μορφές εργασίας, τους νέους τομείς της οικονομίας και το νέο πολυπολικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με σταθερή την αναζήτηση των πολιτικών που θα βοηθήσουν στην επιβίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα σε αυτό τον κόσμο.

    ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΙΩΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η κυβέρνηση της Γαλλίας αναθεώρησε εκ νέου επί τα χείρω την πρόβλεψή της για την οικονομική ανάπτυξη το 2019, στο 1,7% του ΑΕΠ έναντι 1,9% ως τώρα, δήλωσε ο Γάλλος πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ στη Journal du Dimanche, τονίζοντας παράλληλα ότι η εφαρμογή των σχεδίων της κυβέρνησης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για την περιστολή των κρατικών δαπανών θα συνεχιστεί.

    Στις αρχές Αυγούστου, η γαλλική κυβέρνηση αναθεώρησε επίσης επί τα χείρω την πρόβλεψή της για την ανάπτυξη της οικονομίας φέτος, από το 2% στο 1,8% του ΑΕΠ.
    Ο Εντουάρ Φιλίπ αναγνώρισε ότι η «επιβράδυνση» της ανάπτυξης θα έχει «μια επίπτωση» στα δημοσιονομικά της Γαλλίας που πρέπει να μειωθούν στο 2,3% του ΑΕΠ

    Ο Γάλλος πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι πρόκειται να καταργηθούν το 2019 συνολικά 4.500 θέσεις στη δημόσια διοίκηση και άλλες 10.000 το 2020.

    Ο πρόεδρος Μακρόν είχε εξαγγείλει προεκλογικά την κατάργηση 120.000 θέσεων στο δημόσιο κατά τη διάρκεια της πενταετίας του, ανάμεσά τους 50.000 στην περίμετρο του γαλλικού κρατικού μηχανισμού. Στον προϋπολογισμό του 2018, προβλεπόταν ήδη η κατάργηση 1.600 θέσεων.

    ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ: ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ-ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΒΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η αλαζονεία της Γερμανίας μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας τόσο στην Ευρώπη όσο και στα κράτη της.

    Η αντίδραση της Γερμανίας και κατ’ επέκταση της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας στον διορισμό Υπουργού Οικονομικών έθεσε ανοικτά στους Ιταλούς το ερώτημα εάν έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα να αποφασίζουν.

    Οι εκλογές ανέδειξαν κυβερνητική πλειοψηφία των κομμάτων, κίνημα 5 αστέρων του Μπέπε Γκρίλο και του Δεξιού συνασπισμού αποτελούμενου από το κόμμα του Μπερλουσκόνι και της Λέγκα του Βορρά.

    Οι λαϊκιστές του Γκρίλο και η ακροδεξιά της Λέγκα του Βορρά συμφώνησαν σε κυβερνητικό πρόγραμμα από το οποίο έλλειπε ωστόσο η σαφής αναφορά για έξοδο από το Ευρώ και η διαγραφή του χρέους που ήταν βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις.

    Βέβαια δεν γνωρίζουμε εάν θα το πήγαιναν όπως ο Τσίπρας με τον Βαρουφάκη για έξοδο από την Ευρωζώνη (αρχική εκδοχή της πολιτικής τους) ή εάν γινόταν η «κωλοτούμπα» όπως διαφαινόταν στο πρόγραμμα.

    Αποτέλεσμα εικόνας για crisi italianaΜε την άρνηση του Προέδρου Ματαρέλα, συνεπικουρούμενος από Ε.Ε. και Γερμανία, για τον διορισμό ως υπουργού οικονομικών γνωστού Ευρωσκεπτικιστή καθηγητή 81 ετών που πρότειναν στο υπό διαμόρφωση κυβερνητικό σχήμα τα δύο κόμματα, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έγινε συνταγματικό πραξικόπημα.

    Βέβαια θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Ιταλία έχει δημόσιο χρέος που ανέρχεται στα 2,4 τρις €, δηλαδή επτά φορές μεγαλύτερο απ’ ότι της Ελλάδας και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο παγκοσμίως. Στο μεταξύ το χρέος της Ιταλίας κυμαίνεται στο 132% επί του ΑΕΠ, που είναι δυο φορές πιο πάνω από το 60% που επιτρέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.

    Αποτέλεσμα εικόνας για crisi italiana

    Η Γερμανία με την επικυριαρχία της στην Ευρωζώνη, επιμένει συστηματικά σε ένα πρόγραμμα λιτότητας και δεν βλέπει ποιες συνέπειες προκαλεί τόσο σε αυτή τη χώρα όσο και στις υπόλοιπες της Ευρώπης. Την ίδια ώρα η Ιταλία, όπως συνέβαινε με την Ελλάδα, σκόπιμα αγνοεί την αναγκαιότητα της δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (όχι κατ’ ανάγκη της Γερμανικής συνταγής) που θα έφερναν ανάπτυξη.

    Καλή ώρα και η Ελλάδα αδυνατεί να σχεδιάσει τον Ελληνικό δρόμο της ανάπτυξης καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκαλεί νέες περιπέτειες υποθηκεύοντας αρνητικά το μέλλον.

    Οι αγορές ήδη προεξοφλούν την κρίση. Η αλαζονεία της Γερμανίας προκαλεί την άνοδο των αριστερών ή δεξιών Λαϊκιστών και των Ακροδεξιών.

    Τα Προοδευτικά και Δημοκρατικά κόμματα με αμηχανία βλέπουν ένα συνταγματικό πραξικόπημα που δεν θέλουν να καταδικάσουν. Ένα πραξικόπημα αντίστοιχο με τα Ιουλιανά του τότε Βασιλιά όταν αρνήθηκε τον διορισμό Υπουργού Άμυνας και ο Γέρος της Δημοκρατίας ξεκίνησε τον ανένδοτο.

    Η Φεντερίκα Μογκερίνη πανηγυρίζει γιατί το 40% των Ιταλών είναι υπέρ της Ευρώπης, αγνοώντας προκλητικά ότι αυτή η χώρα είχε από τα υψηλότερα ποσοστά που έφθαναν το 75%.

    Η γραφειοκρατία της Ε.Ε. είναι ανίκανη να συλλάβει το έλλειμμα δημοκρατίας που έχει προκαλέσει στους Ευρωπαίους πολίτες.

    Στην Ιταλία δόθηκε η αφορμή, ίσως άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και οι Γερμανικές πολιτικές μπορεί να προκαλέσουν έναν θρίαμβο της ακροδεξιάς στην νέα εκλογική αναμέτρηση του Φθινοπώρου.

    Οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις γίνονται συνυπεύθυνες, με την ανοχή τους, σε ένα συναίσθημα χωρών υπό κατάληψη, λαών υπό αυταρχική Γερμανική κηδεμονία.

    Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ ΓΥΜΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η αποκρουστική αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται. Είναι οι πρώτες «διαρροές» της κυβέρνησης για την περίφημη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών που επιβεβαιώνουν ότι οδηγούν σε αυξήσεις «φωτιά» στον ΕΝΦΙΑ.

    Αυξήσεις που θα φτάσουν έως 30% και θα βαρύνουν τις πλάτες εκατομμυρίων κατοίκων 86 δήμων της Περιφέρειας Αττικής και της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης, καθώς και χιλιάδων δήμων της υπόλοιπης χώρας.

    Σύμφωνα με δημοσιεύματα στις περιοχές που οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων κυμαίνονται σήμερα μεταξύ 600 και 1.000 ευρώ ανά τ.μ., οι τιμές θα αυξηθούν σε ποσοστά από 10% έως και 40%.

    Όπως είχαμε προβλέψει https://www.mavrakiseconomics.com/2018/01/28/η-απατη-με-τισ-αντικειμενικεσ-και-η-δ/την πρόταση για τις αυξήσεις θα επιρρίψουν στις πλάτες εκτιμητών, ωστόσο κανείς σοβαρός εκτιμητής δεν δέχθηκε να συμμετάσχει σε αυτή τη γελοιοποίηση του επαγγέλματος ούτε πιστεύουμε ότι θα υπάρχει κάποιος έμπειρος ανεξάρτητος εκτιμητής που να προτείνει αυξήσεις.

    Πάντα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι αυξήσεις πλήττουν κυρίως τις περιοχές στις οποίες κατοικούν νοικοκυριά με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και στις οποίες οι τιμές ζώνης (οι αντικειμενικές τιμές αφετηρίας) είχαν αρχική εκκίνηση, χαμηλότερη των τότε πραγματικών τιμών της κτηματαγοράς.

    Διαρρέουν ότι εκτιμητές (;;;) φέρονται να έχουν εισηγηθεί για τις περιοχές αυτές αυξήσεις αντικειμενικών τιμών κατά 10% έως και 40%, ώστε από τα επίπεδα των 600 – 1.000 ευρώ ανά τ.μ. να κυμαίνονται πλέον πάνω από 750 και μέχρι 1.200 ευρώ ανά τ.μ. Εξωπραγματικό και επαίσχυντο για όσους έχουν γνώση της αγοράς.

    Με βάση αυτές τις αυξήσεις ο κύριος Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) θα αυξηθεί κατά ποσοστά τα οποία στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα υπερβαίνουν το 20% και θα φθάνουν μέχρι και το 30%.

    Οι τιμές ζώνης από 600 έως και 1.000 ευρώ το τ.μ. ισχύουν σήμερα σε 86 δήμους των περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, καθώς και σε χιλιάδες άλλους δήμους της υπόλοιπης χώρας.

    Σε όλες αυτές τις περιοχές οι αυξήσεις των αντικειμενικών τιμών ζώνης θα έχουν ως συνέπεια την άνοδο σε υψηλότερο κλιμάκιο υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ όπου ισχύει μεγαλύτερος συντελεστής προσδιορισμού του φόρου αυτού.

    Η κυβέρνηση έστησε όλη την παρωδία ανάθεσης των αντικειμενικών αξιών σε κάποιους εκτιμητές για να τους αποδώσει επικοινωνιακά το βάρος των αυξήσεων του ΕΝΦΙΑ.

    Βάρος που θα επωμιστούν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων γιατί απλούστατα αυτή η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ δηλαδή να εγγραφούν εισπράξεις 3,3 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ετησίως από ΕΝΦΙΑ.

    ALERT!!! ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΔΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΙΣΧΥΡΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή που η Τουρκία αναβάθμισε την στρατηγική της, η Ελλάδα βρίσκεται με την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και σε βαθύ διχασμό.

    Όλες οι κινήσεις της Τουρκικής εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκική στρατηγική πέρασε σε νέο επίπεδο. Πλέον από την στρατηγική των γκρίζων ζωνών, αναβαθμίστηκε σε στρατηγική της επιθετικής προσάρτησης νησιών και Αιγαίου.

    Η αναβάθμιση αυτή επήλθε σχετικά πολύ γρήγορα σε όρους χρονικής ωρίμανσης, γιατί πολύ εύστοχα η Τουρκική ηγεσία διαπίστωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς καμιά ισχύ, διχασμένη και με την χειρότερη κυβέρνηση.

    Η αδύναμη Ελλάδα δεν οφείλεται αποκλειστικά στην κρίση χρέους όπως κάποιοι θα σπεύσουν να ισχυριστούν, αλλά στη συνολική κρίση της κοινωνίας, στην κρίση της πολιτικής και των πολιτικών. Η δε απάντηση ισχυροποίησης της θέσης της χώρας δεν είναι στρατιωτική υπόθεση, αλλά συνολικά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.

    Δυστυχώς σήμερα η χώρα βρίσκεται σε πλήρη κοινωνική αποσύνθεση γιατί ακόμη και τώρα η κυβέρνηση αρνείται να πρωταγωνιστήσει σε μια αλλαγή νοοτροπίας, που θα εξηγούσε τα πραγματικά αίτια της κρίσης και θα πρωταγωνιστούσε στην αντιμετώπιση της παθογένειας που οδήγησε σε αυτήν.

    Αντιθέτως η κυβέρνηση με τυχοδιωκτισμούς αντιμετώπισε κάθε πλευρά της πολιτικής και επιδείνωσε τα προβλήματα της χώρας.

    Τελευταίο αποκορύφωμα της μικροπολιτικής σκοπιμότητας με την οποία χειρίζεται ακόμη και τα εθνικά θέματα, αποτελεί η αντιμετώπιση του Σκοπιανού και του ονόματος της Μακεδονίας.

    Κυβέρνηση που μόνο διχάζει αντί να ενώνει, κυβέρνηση που βαθαίνει την κρίση και δεν έχει καμιά διάθεση να αντιμετωπίσει την ουσία της κρίσης.

    Μια ενωμένη Ελλάδα με ισχυρή κοινωνική συγκρότηση μπορεί να βρει απαντήσεις τόσο στα θέματα ανάπτυξης-βιώσιμης ανάπτυξης, όσο και στα εθνικά θέματα. Μέχρι τότε όλοι οι άλλοι που μπορούν, θα την τεμαχίζουν και θα την μικραίνουν.

    Η ΚΟΡΕΑ ΕΡΧΕΤΑΙ?

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    US First Lady Melania Trump and US President Donald Trump arrive to greet Argentina's President Mauricio Macri outside the White House April 27, 2017 in Washington, DC. / AFP PHOTO / Brendan Smialowski

    Πραγματικές και σημειολογικές (η Μελάνια σε military look) προετοιμασίες. Η Κορέα έρχεται? Προσοχή στις βραχυχρόνιες διακυμάνσεις του Χρυσού! Ως γνήσιος επιχειρηματίας ο Ντόναλντ Τραμπ προφανώς θα αποσβέσει άμεσα τα έξοδα της προεκλογικής εκστρατείας.

    ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ που συντάχθηκε με το "πείραμα" των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

    Η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του νέου μεγάλου πειράματος για την εξάλειψη των μετρητών. Η «πρώτη φορά αριστερά» έχει εμπλέξει την Ελλάδα σε ένα πρωτοφανές πείραμα των διεθνών κέντρων για την ταχεία και χωρίς αντιδράσεις εξάλειψη των μετρητών ανά τον κόσμο.

    Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας για τις συνέπειες στις οικονομίες από την «εξάλειψη των μετρητών». Το έγγραφο αυτό καταδεικνύει σαφώς ό,τι ακριβώς αυτή είναι η κεντρική τους κατεύθυνση. Παρέχει συμβουλές σε κυβερνήσεις που θέλουν να ενταχθούν σε αυτήν την τελευταία οδηγία για – την κατάργηση των μετρητών. Ο αναλυτής του ΔΝΤ Alexei Kireyev συνιστά στα συμπεράσματά του:

    «Παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες πιθανότατα μέσα σε λίγα χρόνια, θα καταργήσουν εντελώς τα μετρητά, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να εφαρμοστεί με σταδιακά βήματα. Η διαδικασία –απομετρητοποίησης- (σημ. κάνω νεολογισμό για τη διαδικασία εξάλειψης των μετρητών) θα μπορούσε να βασιστεί αρχικά σε μεγάλο βαθμό από μη αμφισβητούμενα βήματα, όπως η σταδιακή κατάργηση των μεγάλων ανώνυμων λογαριασμών, η τοποθέτηση ανώτατων ορίων στις συναλλαγές με μετρητά και η αναφορά για τα μετρητά που διακινούνται με διασυνοριακές συναλλαγές. Περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για τη μείωση της χρήσης των μετρητών στις συναλλαγές, απλοποιώντας το άνοιγμα και τη χρήση των μεταβιβάσιμων καταθέσεων, και την περαιτέρω μηχανοργάνωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

    Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ δεν είναι παρά εξειδίκευση των αποφάσεων των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών των G20 τον Φεβρουάριο του 2016 στη Σαγκάη.

    Ωστόσο από το καλοκαίρι του 2015 και μετά στην Ελλάδα με αφορμή τα capital controls λαμβάνει χώρα ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πείραμα μείωσης των ελευθεριών και καταδυνάστευσης μέσω του ελέγχου των μετρητών.

    Η επιβολή των capital controls με αιτία τη φυγή των καταθέσεων λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τις τράπεζες, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση με την καθοδήγηση των δανειστών έχει εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο για την επιτυχία του «μεγάλου κόλπου». Να ολοκληρώσει την εξάλειψη των μετρητών από την αγορά. Σαν αιτιολογία ανασύρεται η παλιά δοκιμασμένη πρόφαση, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο περιορισμός της μαύρης οικονομίας.

    Η αιτία του πολέμου κατά των μετρητών είναι το παγκόσμιο χρέος. Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ περισσότερο χρεωμένος.

    Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα έχει φτάσει στο παγκόσμιο ρεκόρ των $ 152 τρισεκατομμύρια, το υψηλότερο ακαθάριστο χρέος που έχει καταγραφεί ποτέ. Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 230 τρισ. δολάρια και το παγκόσμιο ΑΕΠ τα 75 τρισ. δολάρια. Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι επίσης σε ένα ρεκόρ όλων των εποχών στο 225%, από το 200% που ήταν πριν 14 χρόνια.

    ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 2017. Η στιγμή της ανάλυσης του παγκόσμιου χρέους

    Τι Επιδιώκουν; Την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν προκύψει η ανάγκη “κουρέματος” των καταθέσεων λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης παγκόσμιους χρέους αλλά και τον σαφή περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

    Το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεων του πλανήτη είναι σε pension funds (ιδιωτικά ή κρατικά) που είναι υποχρεωμένα να επενδύουν το 70% των διαθεσίμων σε ομόλογα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχει αρνητική πραγματική και ενίοτε και ονομαστική απόδοση. Από το 2020 έως το 2022 λήγουν πολλά και μεγάλα ασφαλιστήρια συμβόλαια και αυτό ίσως αποτελέσει την απαρχή της νέας μεγάλης κρίσης.

    Πρωτίστως ωστόσο η προσπάθεια κατάργησης των μετρητών πλήττει τον πυρήνα των θεμελιωδών ελευθεριών του ατόμου.

    Χωρίς μετρητά το κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατάσχει ολόκληρη την υλική περιουσία οποιουδήποτε θεωρεί πως είναι ενοχλητικός ή εισάγει καινά δαιμόνια.

    Χωρίς την ανωνυμία των μετρητών το κράτος ή κάποιος παρείσακτος μπορεί να αποκτήσει πληροφορίες που ανήκουν στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός. Κάθε ισχυρός θα μπορεί να γνωρίζει τι τρώμε, τι πίνουμε, τι διαβάζουμε, τι σεξουαλικές ή πολιτικές προτιμήσεις έχουμε.

    Οι περισσότεροι από αυτούς τους κίνδυνους υπάρχουν ήδη στην ψηφιακή εποχή. Η ύπαρξη της δυνατότητας χρήσης μετρητών όμως τους μετριάζει. Το ζητούμενο είναι πώς θα προστατέψουμε και θα αυξήσουμε την ιδιωτικότητα και τις ελευθερίες όχι πώς θα τις περιορίσουμε.

    ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

    Με βάση τα ιστορικά προηγούμενα οι τρόποι που μπορούν να αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις είναι:

    α) Το “κούρεμα” του χρέους, είτε άμεσα είτε λογιστικά με τον επιμερισμό σε μακρύ μελλοντικό χρονικό διάστημα.

    β) Ο πληθωρισμός του χρέους με αύξηση των τιμών μεγαλύτερη των πραγματικών επιτοκίων (αρνητικά πραγματικά επιτόκια).

    γ) Ο μηδενισμός του κοντέρ με έναν πόλεμο.

    Δεν αποκλείουμε κανένα από αυτά. Παραθέτουμε ωστόσο δύο πολύ χαρακτηριστικά πέραν της «λύσης» του πολέμου.

    1. Στην Κούβα του Κάστρο είχαν δύο νομίσματα, ένα χωρίς αξία για τους υπηκόους και ένα μετατρέψιμο για τους τουρίστες. Όπως ήταν φυσικό ο κόσμος αποθησαύριζε τα μετατρέψιμα που είχαν αξία. Για το λόγο αυτό το καθεστώς κατά τακτά διαστήματα τα άλλαζε και ακύρωνε τα παλιά. Έτσι έκλεβε την αξία που είχε αποθηκευτεί με αυτά.
    2. Το 1933 κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης ο Πρόεδρος Φ. Ρούσβελτ απαγόρευσε την κατοχή χρυσού από τους ιδιώτες και εξέδωσε νόμο που ανάγκαζε τους πολίτες να αλλάξουν το χρυσό που κατείχαν με δολάρια. Η αναλογία που όριζε ο νόμος ήταν 20,67 δολάρια η ουγκιά. Όταν η διαδικασία συγκέντρωσης του χρυσού ολοκληρώθηκε, το δολάριο υποτιμήθηκε στα 35 δολάρια η ουγκιά. Με τον τρόπο αυτό το 70% της αγοραστικής αξίας των πολιτών δημεύθηκε. Έχει εκφραστεί η άποψη πως πρόθεση του Ρούσβελτ δεν ήταν απλά η συγκέντρωση του χρυσού για τις ανάγκες του κράτους αλλά η αφαίρεση ενός στοιχείου ανεξαρτησίας των πολιτών από το κράτος.

    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

    • Με τα capital controls έχει επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων
    • Έχει επιβάλει περιορισμούς και έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων κεφαλαίων
    • Έχει επιβάλει ανώτατο όριο στις συναλλαγές με μετρητά (500€ το μικρότερο στην ΕΕ)
    • Έχει επιβάλει κίνητρα φοροαπαλλαγής για τη μη χρήση μετρητών
    • Έχει επιβάλει την κατάργηση των λογαριασμών που δεν είναι ονομαστικοί.

    Με άλλα λόγια δημιούργησε ολόκληρο το πλαίσιο του εγγράφου εργασίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν αυτό γραφεί και δημοσιευθεί!!!!!!!

    123Σελίδα 1 από 3

    Δημοφιλέστερα Άρθρα

    Δημοφιλεις Κατηγοριες

    © Copyright Mavrakis Economics