ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αρχική ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΓΑΛΛΙΑ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ο Εμμανουέλ Μακρόν γιορτάζει την νίκη στο restaurant La Rotonde στο Παρίσι.

Τα αποτελέσματα οδηγούν σε συγκλονιστική ερμηνεία για την τύχη των κομμάτων, τα αίτια της αντισυστημικής ψήφου με το τρομερό μήνυμα προς τη Γερμανία και για το μέλλον της Ευρώπης.

Στην Γαλλία επισφραγίσθηκε η κατάρρευση των κομμάτων των δύο βασικών πόλων. Δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, το ζήσαμε στην Ελλάδα, το παρακολουθούμε και αλλού.

Τα Σοσιαλιστικά κόμματα έχουν πληγεί όσο κανένα και πολλοί προεξοφλούν την εξαφάνισή τους. Ωστόσο και τα συντηρητικά κόμματα που δεν πρωτοστάτησαν στο κύμα του λαϊκισμού υπέστησαν ανάλογες απώλειες.

Τον Μάιο του 2016 και τον Σεπτέμβριο του 2016 επαναλάμβανα «Έχω προειδοποιήσει ότι το 2017 θα είναι το έτος της πολιτικής κόλασης με μεγάλα δημοψηφίσματα και εκλογές που θα διεξαχθούν εν μέσω πρωτοφανούς υπονόμευσης της εμπιστοσύνης προς τις κυβερνήσεις και το κατεστημένο σύστημα». Πράγματι στην Γαλλία ο Πρόεδρος Ολάντ ούτε σκέφθηκε να είναι υποψήφιος. Αλλά αυτό δεν έσωσε το κόμμα του. Ο ¨πρώην¨ Σαρκοζί αδύναμος να ερμηνεύσει τις συνέπειες της δικής του πολιτικής, εξαφανίστηκε πολιτικά ήδη από τις προκριματικές εκλογές. Βεβαίως το φαινόμενο της αμφισβήτησης δεν ενσωματώνεται σε μια πολιτική πρόταση που μπορεί να δώσει διέξοδο. Συνέπεια;;; Στο ίδιο άρθρο κατέληγα «Η πολιτική κεφαλαιοποίηση της κρίσης εμπιστοσύνης θα επιτυγχάνεται από τις δυνάμεις του λαϊκισμού…Αυτή είναι η εποχή της αντικατεστημένης συμπεριφοράς που θα αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο».

Μαρίν Λεπέν 21,43% και Ζαν-Λικ Μελανσόν 19,64% συγκέντρωσαν μαζί περισσότερο από το 41% των ψήφων σε εκλογές με αυξημένη προσέλευση!!! Η Μαρίν Λεπέν από μόνη της ψηφίστηκε από σχεδόν 7.000.000 Γάλλους!!!

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων δεν πιστεύουν πλέον σε αυτήν την Ενωμένη Ευρώπη.

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων αμφισβητεί δομικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυρίαρχη Γερμανική πολιτική ατζέντα.

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων είναι σε άμεση σύγκρουση με την οικονομική πολιτική της Μέρκελ αλλά και την μεταναστευτική της πολιτική.

Ο Εμμανουέλ Μακρόν την επομένη της νίκης του θα είναι υποχρεωμένος να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα. Αλλά τι είδους νίκη θα είναι; Κάθε μονάδα επάνω από το 30% που θα λάβει η Μαρίν Λεπέν (το 30% αποτελεί τον σκληρό πυρήνα και η οροφή του κόμματός της) θα είναι και ένα αγκάθι στην διακυβέρνηση Μακρόν. Το 40% για την Λεπέν θα είναι σήμα εξελίξεων που δεν προβλέπονται εύκολα.

Στο πρόσφατο συνέδριο είχαμε υπογραμμίσει ότι αυτή θα είναι η χρονιά τομή.

Έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε πρωτοφανές χρέος.

Έχουν κάνει στάχτη την μεσαία τάξη.

Η οικονομική κρίση σοβεί παντού χωρίς σοβαρή πρόταση διεξόδου. Η κρίση γίνεται πολιτική και κοινωνική καθώς οι ανισότητες διευρύνονται.

Η Δύση για μια ακόμη φορά διχοτομείται. Η νέα διχοτόμηση φαινομενικά μοιάζει με νέα αναδιάταξη συμμαχιών. Την συμμαχία με την κοινή γλώσσα και την πολυγλωσσική συμμαχία. Ο λαϊκισμός Αριστερός και Δεξιός έγινε η κινητήρια δύναμη της πολιτικής.

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΧΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΑΠΑΝΤΩ ΜΕ ΕΝΩΤΙΚΗ ΒΑΘΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΣΥΜΠΡΟΕΔΡΙΑ

Όλοι προσέγγισαν το εκλογικό αποτέλεσμα της 5/12 για πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής με όρους νίκης και ήττας ή στην καλύτερη περίπτωση ως έκφραση για ανανέωση.

Τι πραγματικά έδειξε το εκλογικό αποτέλεσμα και κανένας δυστυχώς δεν ανέδειξε μέχρι σήμερα;

Στο Κίνημα Αλλαγής, με το ΠΑΣΟΚ μαζί, εκφράζονται δύο μεγάλα κυρίαρχα στο Κίνημα, με ρίζες στην κοινωνία ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα.

Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση για πρώτη φορά τα δύο μεγάλα ρεύματα ενώθηκαν σε μια εκλογική σύμπραξη έστω με διαφορετικό στόχο εκλογικής εκπροσώπησης.

Ενώθηκαν σε μια κοινή εκλογική διαδικασία και απέδειξαν ότι μαζί μπορούν να κάνουν τη διαφορά στο Κίνημα Αλλαγής.

Τα δύο ρεύματα μαζί, μπορούν να ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό και το ατροφικό παλαιοκομματικό δίπολο που ταλανίζει τον λαό.

Προσήλθαν 270.000 ψηφοφόροι σε ένα κόμμα του 8,2% επισήμως!!!

Ρεκόρ ιστορικών διαστάσεων για τέτοια αναλογία.

Ποιος το πέτυχε; Τα δύο ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα από κοινού.

Ωστόσο ο τρόπος που προσεγγίζεται το αποτέλεσμα είναι μια από τα ίδια.

Ο τελικός νικητής θα εφαρμόσει προσωπικές πολιτικές και πολιτικές που εκπροσωπεί το ρεύμα του. Το άλλο ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα θα περάσει στην αδράνεια, την αναμονή της φθοράς ή ακόμη την υπονόμευση όπως γίνεται συνήθως και όπως έχει ήδη εφαρμοσθεί στο Κίνημα.

Το σύνθημα από την αρχή των εκλογών «μόνο ΠΑΣΟΚ» ήταν η θρυαλλίδα που αναβίωσε βαθιά χαρακώματα, ύψωσε τείχη με εκφραστές εκείνη την κομματική νομενκλατούρα που οδήγησε με τις ενέργειές της στη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ. Γιατί όταν το ΠΑΣΟΚ το είχαν καταντήσει δημοσκοπικά στο 2,5% τα μέλη ήταν μηδέν και μόνο μια κομματική νομενκλατούρα που συντηρείτο από αυτό είχε απομείνει. Τώρα βρήκαν ευκαιρία να αποκτήσουν ρόλο.

Είναι οι ίδιοι που με αφορμή το σύνθημα «μόνο ΠΑΣΟΚ» (το οποίο διασώθηκε χάρη στη Φώφη και το ΚΙΝΑΛ) ύψωσαν διαχωριστικά τείχη, στη διάρκεια των εκλογών, δημιουργώντας προϋποθέσεις διχασμού σε δήθεν ΠΑΣΟΚ και μη ΠΑΣΟΚ που όμως όλοι μαζί είναι στο ΚΙΝΑΛ και εκφράζονται από τις αξίες του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Δεν θα εκπλήξει δε εάν σε αυτό το σχέδιο του ρόλου που επιχειρούν να «ανακαταλάβουν» εντάσσεται η εξουδετέρωση του άλλου μεγάλου ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος εξωθώντας σε απομάκρυνση των στελεχών, πολιτών και ψηφοφόρων που εκφράζονται με αυτό το ρεύμα.

Σε αυτή την κρίσιμη καμπή για το Κίνημα έρχεται ο ρόλος της ανανέωσης. Ανανέωση είναι η καινοτόμος πολιτική σκέψη η υπέρβαση προσωπικών φιλοδοξιών χάριν του κοινού καλού είναι η εφαρμογή πολιτικών που σπάει το κατεστημένο και τους οπισθοδρομικούς θύλακες εξουσίας.

Οι εκλογές έστειλαν το μήνυμα!

Ανανέωση είναι να συμπορευθούν τα δύο μεγάλα ρεύματα έχοντας κοινή πρόσβαση και συμμετοχή στις αποφάσεις. Έχοντας κοινή εκπροσώπηση στη διαδικασία λήψης και εφαρμογής

Ανανέωση είναι τα δύο μεγάλα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα να συνεργαστούν σε κοινούς αγώνες, να αποκτήσουν ουσιαστική συλλογικότητα και επομένως συντροφικότητα. Είναι μια διαδικασία που έχει ξεχαστεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν μπορεί να αναβιώσει με τεχνητές συγκολλήσεις παρά μόνο με ειλικρινή συλλογική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και στα όργανα του Κινήματος.

Ανανέωση είναι η δημιουργία ενός νέου κόμματος στο πεδίο της οργάνωσης με ανοικτή συμμετοχή, εναλλαγή στα όργανα, καθολική ψηφοφορία στη λήψη αποφάσεων και συλλογική εκπροσώπηση στην εφαρμογή τους.

Πρώτο βήμα είναι να δηλώσουν οι δύο υποψήφιοι ότι όποιος εκλεγεί, στην πορεία προς το συνέδριο θα αποτυπώσει και εφαρμόσει αυτές τις αρχές της συλλογικής ηγεσίας και της Άμεσης Δημοκρατίας φτάνοντας σε επίπεδο κορυφής να θεσμοθετήσει και εφαρμόσει τον θεσμό των συμπροέδρων.

Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική καθώς ο θεσμός των συμπροέδρων εφαρμόζεται ευρύτατα σε συλλογικές οργανώσεις από τον επιστημονικό χώρο, την οργάνωση συνεδρίων, τον κοινωνικό μέχρι τις πολιτικές οργανώσεις που ορισμένες εξ αυτών έφτασαν στην εξουσία εκπροσωπώντας στο εσωτερικό τους ακριβώς δύο ή περισσότερα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα.

Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, οι δύο υποψήφιοι απέδειξαν ότι εκπροσωπούν τα δύο μεγάλα, αλλά διαφορετικά ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα και επομένως μπορούν να τα εκπροσωπήσουν να κρατήσουν ενωμένα και να κάνουν τη νέα μεγάλη αρχή.

Αυτή η ανανέωση ρίχνει τείχη, καταργεί χαρακώματα. Η ανακατάληψη μιας παλιάς μορφής εξουσίας είναι καθαρή αναπαλαίωση (ούτε καν ανακύκλωση) βαφτισμένη ανανέωση.

Η ανανέωση με συλλογικότητα, συναποφάσεις και καθολική συμμετοχή που ενώνει όλα τα πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα στον χώρο του Κινήματος αποτελεί τη μόνη εγγύηση ότι δεν θα γίνει πισωγύρισμα, δεν χαθεί η μεγάλη ευκαιρία που έδωσαν 270.000 πολίτες με το μήνυμα της συμμετοχής.

ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Με το ληστρικό επιτόκιο 8% για δύο έτη θα δανειοδοτούνται οι επιχειρήσεις με κεφάλαιο κίνησης και ο ρόλος της Αναπτυξιακής τράπεζας θα είναι να επιδοτεί αυτό το επιτόκιο. Με άλλα λόγια μεταφέρεται ζεστό χρήμα προς τις εμπορικές τράπεζες με το πρόσχημα της βοήθειας στις επιχειρήσεις.

Η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα είναι το διάδοχο σχήμα του Ταμείου εγγυοδοσίας των Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων ΤΕΜΠΜΕ Α.Ε. που ιδρύθηκε το 2003 με κεφάλαιο 240 εκ Ευρώ και αναβαθμίστηκε σε Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ ΑΕ) το 2011 με κεφάλαιο 1,7 δις Ευρώ. Το 2019 πήρε τη σημερινή της ονομασία.

Αναφέρεται το ιστορικό για να υπογραμμισθεί ότι ο βασικός ρόλος της Αναπτυξιακής Τράπεζας είναι είτε η εγγυοδοσία των αιτούμενων κεφαλαίων των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων είτε η έγκριση επιχειρηματικών σχεδίων και η συμμετοχή στη χρηματοδότηση. Αυτό ισχύει περισσότερο στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης καθώς το πρόβλημα είναι διττό και πρέπει να αντιμετωπιστεί ταυτόχρονα και στα δύο σκέλη του.

Η σημερινή κρίση που έχει διαστάσεις ανάλογες της κρίσης του 1929-30 δεν είναι κρίση ζήτησης και δεν αντιμετωπίζεται μόνο με την τόνωση της ζήτησης όπως έγινε την δεκαετία του 30. Δεν λύνεται μόνο με την τόνωση της ρευστότητας των επιχειρήσεων εν προκειμένω, αλλά με την καθοριστική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσω της καινοτομίας.

Το ένα σκέλος που αφορά την ρευστότητα των επιχειρήσεων πρέπει να λυθεί με άμεση χορήγηση κεφαλαίου κίνησης 20.000 Ευρώ στις επιχειρήσεις που πλήττονται από την κρίση, εγγυημένο στο 100% από το δημόσιο. Όχι στο 80% του 25% του τζίρου τους όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση γιατί έτσι δίνει και πάλι το δικαίωμα στις εμπορικές τράπεζες, με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν εμπράγματες εγγυήσεις (ακινήτων) να εφαρμόσει επιτόκια καταναλωτικών δανείων τα οποία καθίστανται ληστρικά εφόσον το 80% του κεφαλαίου θα είναι εγγυημένο από το δημόσιο.

Το δεύτερο σκέλος αφορά την επανένταξη των μικρών επιχειρήσεων στο νέο οικονομικό τοπίο. Εδώ είναι ο ρόλος της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας η οποία θα πρέπει να ενθαρρύνει και να χρηματοδοτεί ή να εγγυάται τον δανεισμό καινοτόμων επιχειρηματικών σχεδίων όχι μόνο στις πληττώμενες αλλά σε όλες τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ακόμη και σε επιχειρήσεις που αποφασίζουν να αλλάξουν το κύριο προϊόν τους και να αναπροσανατολιστούν σε καινοτόμα προϊόντα.

Αυτό προϋποθέτει αποδέσμευση από τους ΚΑΔ που θεωρούνται ότι έχουν πληγεί και διαδικασίες Fast track χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του δημοσίου που θα πρέπει να αναλάβει η αναπτυξιακή τράπεζα λειτουργώντας ως one-stop shop για την προώθηση των σχεδίων των επιχειρήσεων.

Σε κάθε περίπτωση όταν το κεφάλαιο ή μέρος του είναι εγγυημένο από το δημόσιο, δηλαδή ο κίνδυνος είναι μηδενικός για την εμπορική τράπεζα το επιτόκιο δεν μπορεί να είναι υψηλότερο από το επίσημο επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η εμπορική τράπεζα πλέον κάποια δέκατα της μονάδας για δικό της κέρδος. Διαφορετικά μετατρέπεται σε τοκογλυφικό και ληστρικό.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ Η ΗΤΤΑ ΣΥΡΙΖΑ

Συντελούνται ανακατατάξεις στην παγκόσμια γεωοικονομική σφαίρα. Ζούμε περίοδο μεγάλων αλλαγών ως αποτέλεσμα μεταξύ των άλλων και των αδύναμων απαντήσεων στην κρίση του συστήματος.

Κρίση που έπληξε σφοδρότερα τη χώρα και τον λαό μας, λόγω του στρεβλού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου ανάπτυξης. Κρίση που εναρμονίζεται με τους κλυδωνισμούς που γνώρισε και γνωρίζει το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό μοντέλο.

Ζούμε ακόμη στον αστερισμό των capital controls. Το αντιμνημονιακό παραμύθι κατέρρευσε αλλά ο αντιμνημονιακός διχασμός άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του.

Η μεγάλη συμμαχία της δήθεν αριστεράς με την ακροδεξιά επιβεβαίωσε ότι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν οι καρέκλες, είναι η νομή της εξουσίας.

Ανενόχλητοι εξαφανίζουν τους μικρομεσαίους και τους επαγγελματίες. Κατεδαφίζουν, δεν οικοδομούν. Οι δημαγωγοί έκαναν τα πάντα για να αποκρύψουν ότι βουλιάζαμε.

Οι λαϊκιστές αριστεροί και δεξιοί έτρεμαν στην ιδέα να σταματήσει η σπατάλη και η αδιαφάνεια.

Γιατί σπατάλη και αδιαφάνεια ήταν και είναι τα συστατικά του πελατειακού κράτους.

Στις εκλογές το έθνος και ο λαός μας θα βρεθούν σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι.

Γιατί Αντιπαρατάσσονται η αλλαγή με τη συντήρηση

Η βιώσιμη ανάπτυξη με τον διαρκή μαρασμό της ανορθολογικής ανάπτυξης

Η Δημοκρατία με τον αυταρχισμό

Η εθνική ανεξαρτησία με την εξάρτηση

Η αλήθεια με το ψέμα, οι αξίες με την διαφθορά

Οι δυνάμεις της Αλλαγής έχουν υποχρέωση να επανασχεδιάσουν την στρατηγική ανάπτυξης της χώρας

Να διαμορφώσουν μια νέα εθνική – κοινωνική συμφωνία. στη βάση προοδευτικών επιλογών και μεταρρυθμίσεων.

Συμφωνούμε ότι τα αίτια της κρίσης είναι το μοντέλο υπερκατανάλωσης?

Η σπατάλη πόρων φυσικών και οικονομικών?

Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας?

Συμφωνούμε ότι αυτό το μοντέλο στηρίζεται σε ένα κράτος αναποτελεσματικό γραφειοκρατικό?

Κράτος δυνάστης για τους πολίτες και την επιχειρηματικότητα. Κράτος απατεώνας?

Συμφωνούμε ότι αυτό το κράτος αναπαράγεται από εκείνο το πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί την αδιαφάνεια, την ρουσφετολογία, την πελατειακή σχέση και την διαπλοκή?

Συμφωνούμε ότι τελικά η κρίση έπληξε τον κεντρικό πυρήνα του κράτους δικαίου, τον νοικοκυρεμένο στα οικονομικά του πολίτη, τον συνεπή φορολογούμενο, τον συνεπή στις υποχρεώσεις του πολίτη?

Εάν ναι, τότε ο λαός πρέπει να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε στρατηγική ήττα Στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει ότι, οι υγιείς δυνάμεις θα κάνουν τη δική τους υπέρβαση.

Αυτή θα είναι μια απόφαση ΡΗΞΗΣ.

Ρήξη, να δημιουργηθεί, ένα άλλο Κράτος,

Κράτος επιτελικό, κράτος στρατηγείο για τη χάραξη των εθνικών πολιτικών

Ένα Κράτος με κωδικοποιημένη την νομοθεσία του για την εξυπηρέτηση του πολίτη και του επιχειρείν.

Ρήξη, να δημιουργηθεί ένα προοδευτικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο με ηλεκτρονική διακυβέρνηση παντού, και ένα φορολογικό σύστημα θαρραλέα τομή με κύρια χαρακτηριστικά τη δικαιοσύνη την ανάπτυξη και τη ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ σε βάθος χρόνου.

Ρήξη, Να προχωρήσει η Αποκέντρωση παντού.

Ρήξη, Να δημιουργηθούν πολιτικές ορόσημα που θα αλλάξουν την κατεύθυνση της χώρας και θα διαμορφώσουν ένα νέο παραγωγικό πρότυπο.

Επιβάλλοντας την αξιοσύνη, την αξιοκρατία και την αξιολόγηση παντού.

Ρήξη, για να αλλάξει το πολιτικό μας σύστημα

Ρήξη με τις απόψεις και πρακτικές που μας οδήγησαν εδώ και ΑΠΟΦΑΣΗ να σφυρηλατηθεί μια νέα κοινωνική συμμαχία.

Η κοινωνική αυτή συμμαχία δεν μπορεί να στηριχθεί σε οικονομικά μη βιώσιμα και ηθικά ανεπίτρεπτα μέσα:

Δεν μπορεί να γίνει δεκτό οι «παραγωγικές δυνάμεις» να γίνουν κρατικοδίαιτοι προμηθευτές και θρασύτατοι φοροφυγάδες.

Ούτε οι οικονομικά αδύναμοι να εξαγοράζονται με επιδόματα χωρίς βάση, συντάξεις χωρίς εισφορές, δημόσιους διορισμούς χωρίς προσόντα.

Η νέα κοινωνική συμμαχία πρέπει να οικοδομηθεί σε μια τελείως νέα βάση: σε μια ακριβοδίκαιη προστασία των «αδύναμων» και μια βιώσιμη και διάφανη υποστήριξη των «υγιών παραγωγών» να αναδείξουν τα ταλέντα, τις ιδέες και τους καρπούς των κόπων τους.

Και η σφυρηλάτηση της συμμαχίας τους οφείλει να γίνει στη βάση της αναγνώρισης ότι τα δικαιώματα συνεπάγονται υποχρεώσεις.

Η ανασύνθεση της Ελληνικής κοινωνίας πρέπει να γίνει στη βάση αρχών και αξιών που πάντα μας καθοδηγούσαν.

ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ-ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ =ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΤΗΤΑ

Η κόλαση της πολιτικής βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο μακάριος ύπνος της Ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα διαταραχθεί. Θα προσπαθήσουν να εξορκίσουν την εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ και να «πουλήσουν» ανούσιες αναλύσεις για να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες.

Όπως είχαμε επισημάνει, η γενικευμένη επίθεση στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους οδηγεί ακραία φαινόμενα λαϊκισμού να βρίσκουν απήχηση και να ανατρέπουν τους κοντόφθαλμους χειρισμούς του κατεστημένου.

Όσο και να φαίνεται παράξενο, το πρώτο μήνυμα ήρθε από την Ελλάδα με την εκλογή Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (ψέκαζαν τους Έλληνες σύμφωνα με τον Καμμένο. Σήμερα μάλλον τους ψεκάζει ο ίδιος!!!). Ακολούθησαν οι PODEMOS, η Πολωνία και Ουγγαρία, η ακροδεξιά στην Αυστρία, το BREXIT και σειρά έχει η Λεπέν και η Μέρκελ με ενδιάμεσους σταθμούς στην Ιταλία, Αυστρία κλπ.

Η Ευρωζώνη βρίσκεται σε πορεία διάλυσης, η παγκόσμια οικονομία αδυνατεί να ξεπεράσει την κρίση και η μόνη πολιτική που ασκείται είναι να αυξάνουν τους φόρους. Για την Ελλάδα δεν γίνεται λόγος!!! Οι επιχειρήσεις κλείνουν και το κατεστημένο, με τον Τσίπρα μπροστά, ποινικοποιεί τις επιχειρήσεις που έχουν νόμιμη έδρα σε Κύπρο, Βουλγαρία, Μάλτα!!!!!! Χώρες που ανήκουν στην Ευρώπη, ενταγμένες και συνδεδεμένες με την Ευρωζώνη και υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας!!!

Τα «ξεφτέρια» της οικονομίας είχαν αποφασίσει να μετατρέψουν τις οικονομίες των χωρών σε ανταγωνιστικές της Κίνας με αντίστοιχους μισθούς και χωρίς συντάξεις.

Τώρα εισπράττουν την Κινεζοποίηση στις επιλογές τους.

ΕΞΑΫΛΩΝΕΤΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Συντριπτική απόφαση με ποσοστό 82,60% για αποχώρηση της σοσιαλιστικής τάσης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε 2.032 εγγεγραμμένα μέλη που ψήφισαν, υπέρ της αποχώρησης τάχθηκαν 1.678, ήτοι ποσοστό 82.60%, ενώ τάχθηκαν υπέρ της παραμονής μόλις 31 άτομα, δηλαδή ποσοστό… 1,50%! Η αποχή ήταν 15,90%, καθώς 323 μέλη της τάσης επέλεξαν να μην ψηφίσουν.

Να υπενθυμίσουμε ότι κατά της αποχώρησης τάχθηκαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι υπουργοί Χρήστος Σπίρτζης και Παναγιώτης Κουρουμπλής, καθώς και ο γνωστός και μη εξαιρετέος υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού Αντώνης Κοτσακάς.

Αυτή η ψηφοφορία αποτελεί την μεγαλύτερη δημοσκόπηση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ καθώς αποτυπώνει την αληθινή τάση στην βάση του. Ανεξαρτήτως της ορθής κριτικής που ο καθένας μπορεί να ασκήσει για τον καιροσκοπισμό των επωνύμων «ποντικιών» του παλιού ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι μια βάση 2.032 ανθρώπων αποτελεί «δείγμα».

Και το «δείγμα» επί πραγματικής ψήφου σε μια ομοιογενή ομάδα ίσως δεν θα είχε τόση αξία εάν τα ποσοστά ήταν ισορροπημένα καθώς υπέρ της παραμονής είχε ταχθεί το βαρύ πυροβολικό. Αποκτά ωστόσο πολύ σημαντικό εύρημα η συντριβή της ψήφου για παραμονή που συγκέντρωσε μόλις 1,50%, αποτυπώνει το πραγματικό μέγεθος της απογοήτευσης στην βάση του ΣΥΡΙΖΑ.

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

<a href=”https://www.gopetition.com/petitions/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%8E%CE%BD.html”>Δημοψήφισμα για την Συμφωνία των Πρεσπών</a>

 

200 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ. ΤΡΙΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ 1) Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΘΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

Υπάρχουν τρία μεγάλα διδάγματα από την παλιγγενεσία που σήμερα λησμονούμε και έχουμε εγκαταλείψει. Πολύ περιεκτικά προσεγγίζουμε το πρώτο από εκείνα τα διδάγματα συσχετίζοντας με σημερινές πολιτικές.

Η επανάσταση των Ελλήνων του 1821 δεν θα είχε καμία τύχη εάν ήταν στο χέρι των μεγάλων δυνάμεων της εποχής. Ούτε οι δυνάμεις που συμμετείχαν στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, με εξαίρεση ίσως τη Γαλλία, είχαν την πρόθεση να συμβάλουν στη δημιουργία Ελληνικού κράτους.

Υπήρξε ωστόσο ένας διεθνής ανεμοστρόβιλος που διέρρηξε τις στρατηγικές της διπλωματίας των ισχυρών. Που ισοπέδωσε τις στρατηγικές των ηγεσιών των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, οι οποίες προέτασσαν τις γεωπολιτικές και οικονομικές τους προτεραιότητες αδιαφορώντας για το δίκαιο και τα ιδανικά. Το πρώτο συνθετικό του «ανεμοστρόβιλου» ήταν ο άνεμος της ηθικής νομιμοποίησης.

Η υποστήριξη των λαών στην Επανάσταση των Ελλήνων υπήρξε σαρωτική σε όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Οι όψεις αυτής της υποστήριξης είναι δύο βασικές και μια δευτερεύουσα.

Η μια βασική όψη ήταν οι φιλελεύθερες ιδέες που κατέκλισαν την Ευρώπη εκείνη την περίοδο σε συνδυασμό με την «μυθοποίηση» του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που υποστήριξε την αναγέννηση της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι είχαν μετατρέψει τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό σε σημείο φιλοσοφικής και επιστημονικής αναφοράς και θεμέλιο κάθε φιλελεύθερης ιδέας.

Η άλλη βασική όψη ήταν ο ηρωισμός των Ελλήνων μαχητών, η αποφασιστικότητα των Ελλήνων σε συνδυασμό με τις θηριωδίες των Τούρκων. Από την μια οι ήρωες Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Κανάρης, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκάκης κλπ με κατορθώματα Δαυίδ εναντίον Γολιάθ προκάλεσαν τον θαυμασμό. Από την άλλη τα φρικιαστικά εγκλήματα των Τούρκων οι σφαγές που εξαπέλυσαν στους καταδιωκόμενους Έλληνες από τη Χίο, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνιές, Κύπρο μέχρι τα Ψαρά, Ζάλογγο, Μεσολόγγι κά καθώς και η καμένη γη που εφάρμοσε ο Ιμπραήμ, διέγειραν τη συμπάθεια για τα δεινά και τη λιμοκτονία των Ελλήνων.

Η δευτερεύουσα όψη είναι το αίσθημα αλληλεγγύης που προκαλούσε και η κοινή θρησκευτική βάση, δηλαδή ο αγώνας Χριστιανών να απελευθερωθούν και να επιβιώσουν έναντι των Μουσουλμάνων.

Το κύμα φιλελληνισμού, δηλαδή της ηθικής νομιμοποίησης του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων στηρίχθηκε σε δύο εργαλεία.

Πρώτο ήταν η δημιουργία κομιτάτων σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και την Αμερική. Κομιτάτα, επιτροπές υποστήριξης που είχαν συντονιστές και ενεργά μέλη τους πολίτες των χωρών που συστάθηκαν και όχι κατ’ ανάγκη Έλληνες που ζούσαν εκεί.

Δεύτερο ήταν η ενεργοποίηση του πολιτιστικού-καλλιτεχνικού τοπικού παράγοντα που εκείνη την εποχή είχε την επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα που έχουν σήμερα τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Το φιλελληνικό κύμα εκδηλώθηκε με τη μεγαλύτερή του ένταση στη Γαλλία, όπου γρήγορα ιδρύθηκαν σωματεία που περιλάμβαναν στους κόλπους τους μεγάλες προσωπικότητες της γαλλικής κοινωνίας, όπως ο δούκας de Broglie, o στρατηγός Horace Sebastiani, o καθηγητής της Σορβόννης Abel Francois Villemain και ο ιδιοκτήτης τυπογραφείων και εκδότης Ambroise Firmin Didot στα τυπογραφεία του οποίου τυπώνονταν τα φιλελληνικά φυλλάδια. Παράλληλα, γεγονότα που έγιναν γνωστά με πολλές λεπτομέρειες στο εξωτερικό, όπως η σφαγή της Χίου και το έπος του Μεσολογγίου, δημιούργησαν ένα ευρύ κύμα συμπάθειας για τον ελληνικό λαό. Αμέσως, τα φιλελληνικά κομιτάτα του Παρισιού, της Μασσαλίας και της Λυών διοργάνωσαν εράνους για την ενίσχυση των επαναστατημένων Ελλήνων στους οποίους πρωτοστατούσαν προσωπικότητες, όπως ο διάσημος λογοτέχνης Francois Rene Chateaubriand.

Ο Β. Ουγκώ εκείνη την εποχή εξέδωσε τη γνωστή συλλογή των «Ανατολικών» ποιημάτων του, ανάμεσα στα οποία βρίσκονται και τα ονομαστά «ελληνικά» ποιήματα του «Κανάρης», «το πασίγνωστο «Ελληνόπουλο» της Χίου, η «Λαζάρα» και τα «κεφάλια του Σεραγιού». Στο ποίημα του αυτό, ο Ουγκώ βάζει τρία κομμένα κεφάλια διάσημων αγωνιστών της επανάστασης (του Κανάρη, του Μπότσαρη και του επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ) να αφηγούνται τις τελευταίες στιγμές του Μεσολογγίου.

Ο κορυφαίος  Eugene Delacroix, με την εξαίρετη τέχνη του απέδωσε το ουσιαστικό περιεχόμενο της ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Χαρακτηριστικά είναι τα έργα του η «Σφαγή της Χίου», η «Ελλάδα που ξεψυχάει πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου» και το «Επεισόδιο του ελληνικού αγώνα».

Η Ελβετία, η Ιταλία, η Αμερική και η Αγγλία ήταν επίσης μεταξύ των χωρών όπου ο φιλελληνισμός απέκτησε μεγάλη δύναμη, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα του λόρδου Byron.

Στη Γερμανία η στάση των περισσότερων γερμανικών συνομοσπονδιών ήταν αντιδραστική απέναντι στην ελληνική επανάσταση, εξαιτίας της ανθελληνικής πολιτικής που καλλιεργούσε ο Αυστριακός αρχικαγκελάριος Μέττερνιχ, ωστόσο ακόμη και εκεί υπήρξαν θύλακες υποστήριξης του αγώνα.

Στη σημερινή εποχή η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να αποκτήσει ηθική νομιμοποίηση ο αγώνας υπεράσπισης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ακόμη και της κυριαρχίας της.

Αντιθέτως η Τουρκία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα ώστε ακόμη και οι πιο επιθετικές ενέργειες να αποκτήσουν διεθνή ηθική νομιμοποίηση ή έστω ανοχή. Δεν είναι μόνον το μάθημα της ελληνικής επανάστασης.

Οι ΗΠΑ έχασαν στην κυριολεξία τον πόλεμο του Βιετνάμ όταν κυκλοφόρησε στα διεθνή μέσα η φωτογραφία με το κοριτσάκι να τρέχει γυμνό καμένο από βόμβες Ναπάλμ.

Η εισβολή και κατοχή της Κύπρου, ο αφανισμός/εκτέλεση εκατοντάδων αιχμαλώτων/αγνοουμένων αντί να είναι ένα μόνιμο μοτίβο, οι Τούρκοι μας επέβαλαν τη σιωπή.

Ο διωγμός του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης των Ίμβριων και Τενέδιων αντί να είναι διαρκώς στην επικαιρότητα, απολογούμαστε για τους μουσουλμάνους της Θράκης.

Το casus belli της Τουρκίας προς την Ελλάδα αντί να είναι η πρώτη αξίωση απόσυρσης πριν οποιαδήποτε συζήτηση διεθνώς, γίνεται όπλο άμυνας για την Τουρκία.

Το δουλεμπόριο των μεταναστών που επισήμως ασκούν οι Τούρκοι, αντί να στηλιτεύεται και να αποτελεί προαπαιτούμενο για κάθε συζήτηση περί μεταναστευτικού, στρέφεται εναντίον της Ελλάδας για δήθεν πνιγμούς επαναπροωθήσεις κλπ. Το δουλεμπόριο των Τούρκων θα έπρεπε να είναι η μεγαλύτερη ντροπή της ανθρωπότητας και όμως καλύπτεται κάτω από έναν δήθεν μανδύα ευαισθησίας για πρόσφυγες και διανθίζεται με πολύ περίεργους ρόλους διαφόρων ΜΚΟ.

Οι εποικισμοί, οι προσαρτήσεις εδαφών και οι εθνοκαθάρσεις που θεωρούνται έγκλημα πολέμου, συντελούνται από την Τουρκία χωρίς καμιά αντίσταση και η Ελλάδα παρακολουθεί ωσάν υπνωτισμένος θεατής.

Είναι χωρίς τελειωμό τα παραδείγματα αντιστροφής της αλήθειας για να παράξει διεθνή νομιμότητα η Τουρκία ή έστω επίφαση διεθνούς νομιμότητας. Ακόμη και η επίφαση είναι αρκετή όταν από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει αντίλογος.

Το δίδαγμα της Ελληνικής επανάστασης, η διεθνής εμπειρία, έχουν ένα και αμετάκλητο συμπέρασμα. Το δίκαιο από μόνο του δεν αρκεί να αντιπαλέψει τα διεθνή γεωστρατηγικά συμφέροντα των χωρών ειδικά όταν αισθάνονται ισχυρές. Όσο πιο ισχυρή είναι η άλλη πλευρά τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η διεθνής νομιμοποίηση των διεκδικήσεων του δικού σου δικαίου.

Δυστυχώς τον 21ο αιώνα τα μέσα άμυνας ή επίθεσης δεν είναι πλέον ένας πίνακας Ντελακρουά ή ένα καμένο κοριτσάκι. Είναι ένας συστηματικός υβριδικός πόλεμος τις μεθόδους του οποίου αλίμονο ούτε που γνωρίζουμε ως χώρα, πόσο μάλλον να αμυνθούμε ή να εφαρμόσουμε.

ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ-ΑΝΑΝΕΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ. ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Βρισκόμαστε σε περίοδο μετάβασης του διεθνούς συστήματος και μεταβολής όλων των διεθνών ισορροπιών. Βρισκόμαστε στην αρχή αλλαγής της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής και οδεύουμε σε έναν κόσμο που δεν θα είναι όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.

Διανύουμε περίοδο που εξουσίες και πλούτος συγκεντρώνονται όλο και σε πιο λίγους με κοινωνικούς κραδασμούς που για να αντιμετωπισθούν, οι πολιτικές και οι πολιτικοί επιλέγουν όλο και πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης.

Η κρίση εμπιστοσύνης όσο μεγαλώνει στους πολίτες, τόσο οδηγεί στην ανάγκη κυβερνήσεων και κομμάτων για περαιτέρω διεύρυνση εξουσιών, που με τη σειρά τους ολισθαίνουν σε αυταρχικές και ολιγαρχικές συμπεριφορές.

Η κρίση εμπιστοσύνης είναι που οδηγεί επίσης σε φαινόμενα εκμετάλλευσης της από τους ακραίους λαϊκιστές, αριστερούς και δεξιούς.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτή η πολιτική είναι που συστηματικά δημιουργούν διαρκώς και μεγαλύτερη απόσταση στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων από τους πολίτες. Η λήψη αποφάσεων με γνώση και νηφαλιότητα από τους ίδιους τους πολίτες είναι εχθρός των κέντρων του συστήματος που θεωρούν εμπόδιο την λαϊκή κυριαρχία.

Τα συστημικά κέντρα είναι που εφευρίσκουν μεθόδους παράκαμψης των δημοκρατικών διαδικασιών και ευνοούν το έλλειμμα δημοκρατίας. Έλλειμμα Δημοκρατίας που ξεκινάει από το τοπικό επίπεδο, κυριαρχεί στο εθνικό επίπεδο και γίνεται πολυδιάστατο στους υπερεθνικούς οργανισμούς.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτή η πολιτική είναι που συστηματικά μετέτρεψαν την έννοια της Δημοκρατίας σε πελατειακές σχέσεις, μικροεξυπηρετήσεις και ρουσφέτια. Είναι η πολιτική που θεωρεί ότι ο καθένας φροντίζει για την πάρτη του.

Δημοκρατία υφίσταται μόνον εκεί όπου υπάρχει ώσμωση των προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών με τα συμφέροντα της κοινωνίας των πολιτών. Εκεί όπου επιτυγχάνονται οι κοινοί στόχοι.
Δημοκρατία σημαίνει διαδικασίες, όπου όλοι έχουν ισότητα στην πληροφόρηση, ίσες ευκαιρίες στη γνώση για να έχουν λόγο, να έχουν όλοι πρόσβαση, ευκαιρία και υποχρέωση συμμετοχής, στη δυνατότητα συνδιαμόρφωσης των αποφάσεων.
Δημοκρατία σημαίνει προσδιορισμός προβλήματος, διαφάνεια, διαβούλευση, αξιολόγηση, απόφαση, έλεγχος της εξουσίας.

Εσύ που αισθάνεσαι ότι ανήκεις στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, με ευαισθησίες σαν οικολόγος, σοσιαλιστής, δημοκράτης, προοδευτικός κεντρώος, ριζοσπάστης της ανανεωτικής αριστεράς, προοδευτικός πολίτης έχεις την απαίτηση να συνδιαμορφώνεις τις αποφάσεις χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Εμπιστεύεσαι τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη γιατί δεν έχασε, ποτέ το νήμα που τη συνδέει με τις αρχές και τις αξίες της στο πέρασμα των εποχών. Από το κόμμα του Χαρ. Τρικούπη το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου την Ένωση Κέντρου μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Την εμπιστεύεσαι γιατί υπήρξε πάντα ένα γνήσια λαϊκό και πατριωτικό Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας, σοσιαλιστικής ιδεολογίας και δημοκρατικής πράξης. Η Εθνική Ανεξαρτησία, η Λαϊκή Κυριαρχία, η Κοινωνική Απελευθέρωση, η σταθερή προσήλωση στη Δημοκρατία και το Κοινοβουλευτικό Πολίτευμα αποτέλεσαν το διαχρονικό πλαίσιο των αρχών, των αξιών  και των στόχων του. Ένα πλαίσιο που αναδεικνύει τον βαθύτατα πατριωτικό, κοινωνικό και δημοκρατικό του χαρακτήρα.

Αισθάνεσαι δική σου υπόθεση τη Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη γιατί είναι πάντα ανοιχτή σε ρεύματα και ιδέες, είναι η παράταξη που σηματοδοτεί τη διαφορά της προόδου από τη συντήρηση, τη δημοκρατία από τον αυταρχισμό, την ουσιαστική προσφορά από τον λαϊκισμό.

Είναι ο δημοκρατικός πόλος απέναντι στη Δεξιά είναι ο αντίποδας του λαϊκισμού δεξιού και αριστερού. Η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη είναι η παράταξη των μεγάλων αλλαγών που πηγάζουν από ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα νεωτερικών προοδευτικών πολιτικών και θέσεων που υπηρετούν τον λαό και την πατρίδα. Και κυρίως είναι το κίνημα της νέας γενιάς που πρέπει να οικοδομήσει το δικό της μέλλον.

Τη νέα εθνική στρατηγική και την προοδευτική διακυβέρνηση που έχει ανάγκη η χώρα δεν μπορούν να υπηρετήσουν ούτε η συντηρητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, ούτε ο τυχοδιωκτικός αριστερός λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ.

Με τη μεν Ν.Δ. υπάρχουν μεγάλες και αγεφύρωτες ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές. Διαφορές με τις πολιτικές της Ν.Δ. που ωθούν στην ασυδοσία της αγοράς και την κατάργηση του ρυθμιστικού ρόλου του κράτους, τον συγκεντρωτισμό των δομών και της σύμφυσης πολιτικών και οικονομικών εξουσιών, στην κλειστή και φοβική κοινωνία, στους ξεπερασμένους συντηρητισμούς και αυταρχισμούς, στην κοινωνική καθυστέρηση.

Με τον Σύριζα υπάρχουν σαφείς διαχωριστικές και διακριτές ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές. Διαφορές που αναδείχθηκαν εμφαντικά με τον τρόπο που άσκησε την εξουσία και ουσιαστικά επανάφερε τη συντηρητική παράταξη στην Κυβέρνηση. Διαφορές με τις πολιτικές που ενίσχυσαν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Διέσυραν και ακύρωσαν την προοπτική μιας πραγματικής συμμετοχικής δημοκρατίας με το δημοψήφισμα παρωδία, με την τυχοδιωκτική πολιτική που κατασυκοφάντησε τον θεσμό του δημοψηφίσματος.

Με τον Σύριζα υπάρχουν σαφείς διαφορές με τη στάση του και ως αντιπολίτευση που δεν μπορεί να σταθεί ως υπεύθυνη και σοβαρή δημοκρατική αντιπολίτευση καθώς ο λαϊκισμός που ενδημεί στις γραμμές του τρέφεται μόνο με διχαστικές επιλογές και ξεπερασμένες πρακτικές.

Ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όποια μορφή κι αν πάρουν, μπορούν να εγγυηθούν τη νέα πορεία της χώρας. Να εκφράσουν με πειστικό τρόπο το νέο πολιτικό περιβάλλον που θα αφήνει πίσω το διχασμό και θα βρει τους νέους κοινούς τόπους για να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά στα επόμενα χρόνια.

Το δημοψήφισμα ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην Ελλάδα, ως αναγνώριση (του νομοθέτη σύμφωνα με τους συνταγματολόγους και την ειδική μελέτη του καθηγητή Α. Μανιτάκη) του δημοκρατικού ελλείμματος που προκαλεί η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Δημοψήφισμα με πολιτειακό περιεχόμενο έγινε το 1974. Έκτοτε παρά την κατοχύρωση του συντάγματος, μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου εξέδωσε τον εφαρμοστικό νόμο-Νόμος 4023/2011 – ΦΕΚ 220/Α/24-10-2011 και αμέσως μετά την ανακοίνωση ότι πάει σε δημοψήφισμα το κατεστημένο ανέτρεψε την κυβέρνηση.

Μια ζωή με τη Δημοκρατική Παράταξη έχεις αποκτήσει το κριτήριο ότι η πολιτική χρειάζεται αναγέννηση.

Σε αυτή την εποχή των μεγάλων αλλαγών ήρθε η ώρα να ενώσεις τη δύναμή σου και όλοι μαζί να γίνουμε η κινητήρια δύναμη για τη μεγάλη υπέρβαση στη δημοκρατική συγκρότηση της κοινωνίας, όλοι μαζί να οδηγήσουμε την Ελλάδα στο νέο της ιστορικό κύκλο.

Κάθε πράξη, στον αντίποδα του πολιτικού συστήματος που βασίζει την ύπαρξή του στον φόβο, την παθητικότητα, την αγανάκτηση ή την εξουσιολαγνεία, περιθωριοποιώντας τον πολίτη, είναι πράξη αντισυστημική, είναι πράξη επαναστατική.

Είναι η δική σου απόφαση που αλλάζει ριζικά τις συνθήκες στον τρόπο λήψης αποφάσεων.

Είναι δική σου απαίτηση να αλλάξεις τη δημοκρατία με το δημοψήφισμα ως εργαλείο άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας. Να αλλάξει η διαδικασία λήψης αποφάσεων και να ακολουθεί συγκεκριμένο μοντέλο συλλογικής απόφασης.

Τόσο η διαβούλευση όσο και το δημοψήφισμα μπορούν να αξιοποιήσουν κάθε πρόσφορο αξιόπιστο τεχνολογικό μέσο. Η τεχνολογία, η ηλεκτρονική τεχνολογία δίνει πλέον την ευκαιρία να γίνει η αλλαγή, επιστρέφοντας στις ρίζες της Ελληνικής Άμεσης Δημοκρατίας και σε αποφάσεις με εκστρατείες δημοψηφισμάτων.

Το δημοψήφισμα ως εργαλείο άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας των πολιτών είναι ένα βήμα εκδημοκρατισμού, αμεσότερης σύγχρονης δημοκρατίας πλήγμα στην καρδιά του συντηρητικού κατεστημένου, βήμα στην πρόοδο.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΤΟ 2% ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΤΣΙ

Δεν είναι επιτρεπτό σε καμιά κοινωνία δικαίου η αποζημίωση πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών να γίνεται οριζόντιος φόρος ανεξαρτήτως χρήσης.

Αυτό είναι ΧΑΡΑΤΣΙ και πρώτοι εσείς έπρεπε να το καταγγείλετε.

Παρασυρθήκατε από το δόλωμα ότι θα μοιραστείτε την πίττα των εσόδων της φορολογίας. Χρησιμοποίησαν την απογοήτευση από την λειτουργία της ΑΕΠΙ.

Δεχθήκατε ασμένως έναν φόρο με οριζόντια εφαρμογή σε υπολογιστές, κινητά, τάμπλετ που ξεκινάει με 2% και μάλιστα διαμαρτύρεστε γιατί δεν είναι άμεσα 6%

Στην Ελλάδα ζείτε.

Ποιος φόρος που επιβλήθηκε για συγκεκριμένο σκοπό αποδίδεται εξ ολοκλήρου εκεί που θα έπρεπε? Έκπληξη! Όλοι σχεδόν οι φόροι που επιβλήθηκαν για συγκεκριμένο σκοπό πηγαίνουν στην μαύρη τρύπα του χρέους και του ελλείμματος!

Ποιος θα διαχειρίζεται τα έσοδα με το πρόσχημα των πνευματικών δικαιωμάτων? Έκπληξη! Οι ίδιοι που διαχειρίζονται τα ελλείμματα αλλά κάνουν τις κομματικές προσλήψεις, το πελατειακό κράτος και την διαπλοκή για να διατηρούν την εξουσία τους.

Πως θα μοιράζεται (εάν απομένει για εσάς) η πίττα, μεταξύ ποιών? Έκπληξη! Ίδια και ανάλογη κατάσταση με την ΑΕΠΙ.

Παρεμπιπτόντως είστε το ίδιο ανοικτοί στην εγγραφή μελών στα σωματεία σας?

Αλήθεια θα εξακολουθήσετε να εισπράττετε αμοιβή για τις ηλεκτρονικές εκδόσεις σας?

Αυτή είναι η άποψή σας για τη χρήση και διάδοση των νέων τεχνολογιών στην τεχνολογικά καθυστερημένη χώρα μας?

Τώρα βέβαια το χαράτσι αφορά ένα παγκοσμιοποιημένο προϊόν. Πως θα το μοιράσετε με τους Γάλλους, Ιταλούς ή Αμερικάνους και Ιαπωνέζους δημιουργούς?

Αγαπητοί δημιουργοί θα έπρεπε επίσης να γνωρίζετε ότι οι κυβερνήσεις, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών και οι Έλληνες φορομπήχτες εφευρίσκουν και εφαρμόζουν κάθε διεστραμμένη ιδέα προκειμένου να εισπράξουν φόρους. Ειδικά οι Βρυξέλλες με ευκολία επιβάλουν φόρους σε ότι δεν παράγεται στην Ευρώπη και ειδικά στη Γερμανία. Σας ενδιαφέρει να γίνεστε πρόσχημα σε έναν άτυπο εμπορικό πόλεμο, ή στον αυταρχικό αγώνα κυβερνήσεων να κρατηθούν στην εξουσία?

Στην Ελλάδα εξαθλιώνουν τους συνταξιούχους. Καταστρέφουν το μέλλον των νέων. Φόροι, φόροι, τέλη, εισφορές, χαράτσια για να ρίξουν στην μαύρη τρύπα του χρέους. Χρέος που κάθε μήνα μεγαλώνει παρά το φορολογικό ξεζούμισμα. Χρέος Ελληνικό αλλά και παγκόσμιο, το οποίο κάθε μέρα αποκτά νέα επίπεδα ρεκόρ στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Αγαπητοί δημιουργοί, η πνευματική ηγεσία μιας χώρας επικρίνει το πρόβλημα και ανοίγει δρόμους διεξόδου. Δεν εισπράττει από το πρόβλημα.

Δημοφιλέστερα Άρθρα