Τυχαίο

    ΝΕΑ

    Αρχική ΝΕΑ

    Η ΙΣΠΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΟΥ € ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε.

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η συμμαχία του κόμματος Podemos με την Ενωμένη Αριστερά (IU) διακηρύττει ότι θα σταματήσει τη λιτότητα, θα αυξήσει τους φόρους αλλά…όχι από τους φτωχούς, θα αυξήσει τις δαπάνες του δημοσίου, θα αυξήσει το ΑΕΠ από το 2,5% στο 3,5%, θα δημιουργήσει μια Τράπεζα του Δημοσίου, θα διατηρήσει το δημόσιο έλλειμμα, στα σημερινά επίπεδα, θα κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, θα καταργήσει τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, θα καθιερώσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους τους πολίτες και δεν θα επιτρέπει στην ΕΕ να ελέγχει το δημοσιονομικό έλλειμμα.

    Στις 129 σελίδες του προγράμματος σε έντυπο τύπου ΙΚΕΑ και με ένδειξη 26J που παραπέμπει στις εκλογές της 26 Ιουνίου δεν γίνεται ούτε μια αναφορά σε ποιο ύψος θα είναι οι συνολικές δαπάνες του δημοσίου.

    Με αλλά λόγια απατηλές ή «αυταπατη-λές» υποσχέσεις με μια βασική σταθερά. Μια σταθερά ίδια με αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων του κατεστημένου. Αύξηση δημοσίων δαπανών και αύξηση φόρων για να κάνει πάρτι μια νέα γενιά πολιτικών. Φυσικά το πάρτι θα πληρώσουν και πάλι οι πολίτες, οι οικονομικά υγιείς επιχειρηματίες και η χώρα τους.

    Μέσα σε λίγους μήνες μια ακόμη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση αυτή της Ισπανίας, διευρύνει τις πιθανότητες της αποσύνθεσης της Ε.Ε.

    Στις 26 Ιουνίου οι Ισπανοί προσέρχονται στις κάλπες έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα στα κόμματα του κατεστημένου και ένα νέο λαϊκίστικό οικονομικό «αριστερό» πρόγραμμα που στην ουσία εκπροσωπεί τις πιο συντηρητικές εκφάνσεις του παλιού κατεστημένου.

    Η Ε.Κ.Τ. μόνη με χειρουργικές κινήσεις προσπαθεί να κρατήσει το Ευρώ και την Ευρώπη.

    Η διχασμένη Αυστρία με τον ακροδεξιό λαϊκισμό, έδωσε τη σκυτάλη στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου η θυσία της Τζο Κοξ μείωσε αλλά δεν άλλαξε το αποτέλεσμα. Η Βρετανία βγαίνει βαθιά διχασμένη με τον ακροδεξιό λαϊκισμό να αποκτά κυρίαρχη πολιτική παρουσία. Μεσολάβησε η Ιταλία και τώρα η σειρά της Ισπανίας να διχαστεί μέσω του αριστερού λαϊκισμού.

    Podemos1

    Τα αποτελέσματα της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης αναμένεται να ανατραπούν και οι Podemos να περάσουν στη δεύτερη θέση. ωστόσο είναι άγνωστη η επίδραση που θα έχει το BREXIT

    Βεβαίως ο λαϊκισμός είναι εργαλείο πολιτικής και δεν είναι ιδεολογία. Ωστόσο οι εναλλακτικές οικονομικές προτάσεις σε κάθε ιδεολογική απόχρωση εκτός κατεστημένου, δεν διαφέρουν από την παραδοσιακή αντίληψη περί διόγκωσης του κράτους. Δηλαδή προσφέρουν ως φάρμακο το ίδιο που κατέστρεψε την οικονομική τους υγεία και μάλιστα σε μεγαλύτερη δόση!!!

    Ξεκίνησε το καθοδικό σπιράλ στις Συντάξεις

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Μετά τον Νότο της Ευρώπης νέα μηνύματα έρχονται από όλη την Ευρώπη για το μέλλον των συντάξεων.

    Η Ernst & Young σε έρευνα που δημοσιοποίησε θεωρεί αναγκαία τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των συνταξιοδοτικών φορέων αλλά καταλήγει ότι είναι πλέον σημαντικός ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα για την επιβίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

    Σύμφωνα με την έρευνα, η από κοινού αντιμετώπιση του αναγκαίου μετασχηματισμού για να αντιμετωπισθούν οι πιέσεις, που διαρκώς αυξάνονται, απαιτεί αλλαγές στην αγορά. Βεβαίως σε ότι αφορά τα επιτόκια επισημαίνει ότι για τα ασφαλιστικά ταμεία το καλύτερο σενάριο είναι η αύξησή τους, (σε προηγούμενο άρθρο είχαμε επισημάνει το πρόβλημα) αλλά αυτή δεν προβλέπεται πριν το 2019.

    Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ το όραμα, η στρατηγική και ο σαφής καθορισμός των ρόλων αποτελούν τα θεμέλια της εμπιστοσύνης του κοινού στη διαχείριση των συντάξεων. Ωστόσο, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων κυβερνήσεων και φορέων χάραξης πολιτικής, δεν διαθέτουν σαφώς καθορισμένο μακροπρόθεσμο όραμα και στρατηγική για τη σύνταξη και τη συνταξιοδότηση.

    Το ασφαλιστικό βρίσκεται σε μια μετάβαση από σύστημα καθορισμένων παροχών σε ένα σύστημα καθορισμένων εισφορών.

    Αν και η έκθεση διαπιστώνει ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση της ανάμιξης των καταναλωτών και της ενημέρωσής τους κατά τη λήψη αποφάσεων, ο ασφαλιστικός κλάδος δεν έχει προσδιορίσει ακόμη πώς μπορούν να μεγιστοποιηθούν οι ευκαιρίες που δημιουργούν οι ψηφιακές εφαρμογές. Είναι ανέτοιμος δηλαδή να αξιοποιήσει την τεχνολογική πρόοδο παρόλο που αναγνωρίζει ότι το στοιχείο αυτό είναι μόνο μέρος της λύσης στην προσπάθεια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας.

    Ασφαλιστικό2

    Την ίδια στιγμή που δημοσιεύθηκε η έρευνα για την Ευρώπη, υπάρχουν 11 εκατομμύρια εργαζόμενοι στη Βρετανία οι οποίοι υποτίθεται ότι είχαν μεγάλες συντάξεις. Το Σχέδιο Συντάξεων της Βρετανικής βιομηχανίας μετάλλου προτείνει να σπάσουν οι συνταξιοδοτικές υποσχέσεις της προς 130.000 μέλη του, επειδή χάνουν τα χρήματα. Η Tata Steel ψάχνει να πουλήσει μέσα στους επόμενους μήνες τις συμμετοχές της σε όλα τα ακίνητα της στο Ηνωμένο Βασίλειο.

    Αυτό σημαίνει ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελούμενο από £ 15 δις, ποσό που θα έπρεπε κανονικά να τεθεί στο γενικό ταμείο προστασίας των συντάξεων, έγινε τελικά ασφαλιστικό ταμείο βάλτος για τις αποτυχημένες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, αυτό που θεωρούσαν ως εγγύηση, δεν είναι παρά ένα τίποτα. Μόλις η κυβέρνηση αναλαμβάνει οτιδήποτε, τα χρήματα γίνονται καπνός.

    Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ. ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ 15% ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Το δικαστικό σώμα διεσώθη την τελευταία στιγμή από τον απόλυτο διασυρμό. Οι επιθέσεις αυταρχισμού και καθεστωτικής αντίληψης αποκρούστηκαν έστω και οριακά. Δικαιοσύνη και Ενημέρωση έχουν τώρα μια νέα ευκαιρία να οικοδομήσουν την ανεξαρτησία τους αλλά και να αποτινάξουν την βαριά σκιά της διαπλοκής (δεξιάς και αριστεράς) ή στην καλύτερη περίπτωση της συντεχνιακής αντίληψης.

    Τώρα είναι η ευκαιρία να γίνει και η μεγάλη ανατροπή στην οικονομία. Είναι ακατανόητο γιατί Τσίπρας-Τρόικα συμφώνησαν στην φορολογική λαίλαπα που στέλνει στα τάρταρα την Ελληνική οικονομία.

    Για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, ήδη από την εποχή Βαρουφάκη, τώρα πια γνωρίζουμε και με μαρτυρίες τι ήθελαν να πετύχουν όταν αποφάσισαν να θέσουν την Ελλάδα εκτός QE ακριβώς όταν την πρωτοεφάρμοσε ο Mario Draghi, γιατί την ίδια μέρα ζήτησαν να επιστρέψουν στην Ε.Ε. 7 δις με την υπερήφανη δήλωση στους New York Times «δεν χρειαζόμαστε αυτά τα 7 δις», τι επεδίωκαν με το δήθεν δημοψήφισμα για να μας οδηγήσουν στα capital controls. Τώρα γνωρίζουμε και από τα WikiLeaks για το περίφημο plan X αλλά και από την ίδια την Δανάη Στράτου για την εκ των προτέρων συμφωνία Τσίπρα-Βαρουφάκη.

    Αλλά η τρόικα γιατί συναίνεσε; Η υπέρ-φορολόγηση, ακόμη και οι γραφειοκράτες γνωρίζουν, σκοτώνει την οικονομία. Το να συμφωνήσεις σε αυτή τη συνταγή και μετά να συγκρούεται το ΔΝΤ με την Ε.Ε. γιατί τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν είναι ρεαλιστικά -και επομένως το χρέος είναι μη βιώσιμο- αποτελεί αποθέωση του παραλογισμού. Εάν το χρέος καθίσταται μη βιώσιμο, γιατί οι ρυθμοί ανάπτυξης προβλέπονται πολύ χαμηλοί, τότε γιατί επιβαρύνουν με δημοσιονομικούς στόχους υπερβολικά υψηλούς; Αυτή η άσκηση πολιτικής από εγκεφαλικά νεκρούς είναι που σκοτώνει την ανάπτυξη!

    images5

    Ζούμε μια φορολογική παράνοια, οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να μειώνουν τους μισθούς και προσλαμβάνουν εργαζόμενους με μειωμένο ωράριο. Η ιδιωτική δαπάνη υποχωρεί και το ΑΕΠ συρρικνώνεται. Οι ξένοι επενδυτές και οι αγορές βλέπουν ότι η οικονομία δεν θα ανακάμψει και ότι η χώρα θα χρειαστεί κάποιου είδους αναδιάρθρωση του χρέους. Ως εκ τούτου χρήματα από το εξωτερικό δεν πρόκειται να έρθουν σύντομα, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης για την επόμενη διετία.

    Η οικονομία μπορεί να καταστεί εξ ορισμού βιώσιμη εάν ακολουθηθούν πολιτικές που στηρίζουν την ανάπτυξη και ως εκ τούτου μεγεθύνουν το ΑΕΠ, μειώνοντας, παράλληλα, την επί τοις εκατό αποτίμηση του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ.

    15%

    Ο παραπάνω, όμως, στόχος μπορεί να επιτευχθεί με στρατηγική ανατροπή της φορολογικής λαίλαπας, με καθιέρωση φορολογικού συντελεστή 15% που θα προσφέρει αέρα δυναμικής στους πολίτες και τις επιχειρήσεις και θα καθιστά την Ελλάδα χώρα για επενδύσεις.

    Η ανατροπή των σχεδίων καθεστωτικού τύπου είναι ευκαιρία να οδηγήσει και στην ανατροπή της κατεστημένης πολιτικής για τη νομή της εξουσίας.

    15% ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    Στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο ο Κωνσταντίνος Μαυράκης είχε προβλέψει και αναλύσει αυτή την εξέλιξη.

    Ανατροπή του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού παιγνιδιού είχε προβλεφθεί στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο και αυτή συντελείται με την απόφαση των ΗΠΑ για μείωση του φορολογικού συντελεστή στο 15%!

    Ο Κωνσταντίνος Μαυράκης προβλέπει και αναλύει τι σημαίνει η αναμενόμενη γι αυτόν μείωση της φορολογίας των ΗΠΑ στο 15%

    Την Ιστορική απόφαση για «τη μεγαλύτερη μείωση φόρων στην αμερικανική ιστορία», δηλαδή μείωση στο 15% από 35% του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων, ανακοίνωσε ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούσιν (Steven Mnuchin).

    Η φορολογική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ προβλέπει ακόμη τη μείωση του ανώτατου συντελεστή του ατομικού εισοδήματος των επιχειρηματιών(pass-through businesses tax), ο οποίος αφορά μικρομεσαίες και ατομικές επιχειρήσεις, από το 39,6% επίσης στο 15%.

    Όπως ανέλυσε στο συνέδριο ο κ. Κωνσταντίνος Μαυράκης στόχος του Τραμπ είναι να επαναπατρίσει τα κεφάλαια, κυρίως από Ασία-Κίνα και Μεξικό, των Αμερικανικών Εταιρειών. Η κίνηση αυτή ανατρέπει τις σημερινές διαδρομές κεφαλαίων αλλά και τις συνθήκες εμπορίου.

    Οι ανιστόρητοι “αναλυτές” βιάστηκαν να βαφτίσουν την ενέργεια αυτή ως μετατροπή των ΗΠΑ σε φορολογικό παράδεισο!!!

    Είναι όλοι αυτοί ανίκανοι να αντιληφθούν τις συμβαίνει στον κόσμο!

    Είναι ανίκανοι να δουν πέρα από τις παρωπίδες τους!

    Έχουμε γράψει 15% φόρος εδώ και τώρα διότι και η Ελλάδα, εγκαίρως, πριν είναι αργά πρέπει να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές στο 15%!

    Αλλά δυστυχώς έχουμε εγκλωβιστεί σε κυβέρνηση με Ιστορική ανικανότητα και πολιτικά κόμματα που δεν θέλουν να χάσουν την εκλογική πελατεία τους που απομυζά παρασιτικά το κράτος!

    ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΓΙΟΥΑΝ ΩΣ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Οι κεντρικές τράπεζες αρχίζουν να χρησιμοποιούν σε σημαντικό βαθμό το Γιουάν στα αποθεματικά τους. Το ΔΝΤ προσέθεσε το Γιουάν στο νομισματικό του καλάθι.

    Η ΕΚΤ-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- μετέτρεψε μισό δισεκατομμύριο ευρώ σε Γιουάν. Εντάξει, δεν είναι σημαντικό ποσό. Αλλά είναι ένα πρώτο βήμα στην πραγματική διεθνοποίηση του Γιουάν. Η Bundesbank έχει επίσης μετατρέψει ένα μικρό μέρος των αποθεματικών τους. Έγινε η αρχή.

    Κινητικότητα υπάρχει και στο χρέος των ΗΠΑ προς την Κίνα το οποίο είναι 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια με στοιχεία Οκτωβρίου του 2017. Αυτό αντιστοιχεί στο 19% των 6,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε γραμμάτια του Δημοσίου, χαρτονομίσματα και ομόλογα που κατέχουν ξένες χώρες. Το υπόλοιπο του εθνικού χρέους των 20 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ανήκει είτε στον αμερικανικό λαό είτε στην ίδια την αμερικανική κυβέρνηση. Ωστόσο η Κίνα και οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν μειώσει την κατοχή τους σε χρέος ως προς το χρονικό όριο καθώς μετέτρεψαν τα γραμμάτια και ομόλογα που έληξαν από 10 χρόνια σε 5 χρόνια ή και λιγότερο.

    ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
    Κατάταξη ΚΡΑΤΗ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΜΗΝΑΣ ΕΤΟΥΣ 2017
    1 Κίνα 3,140 Δεκέμβριος
    2 Ιαπωνία 1,264 Δεκέμβριος
    3 Ελβετία 795 Σεπτέμβριος
    4 Σαουδική Αραβία 485 Σεπτέμβριος
    5 Ταϊβάν 450 Νοέμβριος
    6 Ρωσία 432 Ιανουάριος
    7 Χονγκ Κονγκ 419 Σεπτέμβριος
    8 Ινδία 411 Ιανουάριος
    9 Νότια Κορέα 384 Σεπτέμβριος
    10 Βραζιλία 381 Σεπτέμβριος

    Η ΕΚΤ καταλαμβάνει μόλις την 30η θέση στον κατάλογο των κεντρικών τραπεζών με μόλις 75,1 δισ. Ευρώ. Η Κίνα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα όλων και ακολουθείται από την Ιαπωνία. Εκτός από την Ελβετία, καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν κατατάσσεται στην πρώτη δεκάδα. Αυτός είναι ο λόγος που το κινεζικό Γιουάν θα γίνει ένα ευρύτερα χρησιμοποιούμενο αποθεματικό νόμισμα καθώς κυριαρχεί και στο εμπόριο.

    2010-2019 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η χρεωκοπία του Ελληνικού κράτους και ο νέος διχασμός σε μνημονιακούς αντιμνημονιακούς ήταν τα κορυφαία στοιχεία της Ελληνικής δεκαετίας.

    Η Ελληνική κοινωνία έχασε όλες τις βεβαιότητες και βρέθηκε στη δίνη ενός άτυπου εμφύλιου που πυροδοτήθηκε τόσο από τον ακροδεξιό όσο και από τον αριστερό λαϊκισμό

    Πολιτικό επακόλουθο ήταν να αφανισθεί κάθε πολιτική δύναμη ή φωνή που θα μπορούσε να μετατρέψει την καταστροφή σε ευκαιρία ανάταξης.

    Οι πολιτικές απάτες, έντεχνες ή απροκάλυπτες και οι συλλογικές αυταπάτες (ιδιαίτερα ότι οι Έλληνες μπορούσαν να μη πληρώσουν το χρέος τους) τροφοδότησαν μια πρωτοφανή στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας τυχοδιωκτική πολιτική ηγεσία.

    Η καταστροφή που υπέστη στη 10ετία η ελληνική οικονομία προσομοιάζει με αυτή της Σοβιετικής Ένωσης.

    Το μεγαλύτερο και δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί πρόβλημα της Ελλάδας παραμένει το εξαιρετικά υψηλό της χρέος σύμφωνα με τη Rabobank.

    Το 2008 το ΑΕΠ ανερχόταν σε 252 δισ. ευρώ.

    Στα τέλη του 2019 εκτιμάται ότι μπορεί να φθάσει γύρω στα 195 δισ. Ευρώ (βλ. εικόνα του άρθρου)

    Το χάσμα μεταξύ του που βρίσκεται σήμερα το ελληνικό ΑΕΠ και εκεί που θα βρίσκονταν εάν δεν υπήρχε η κρίση, φθάνει στα 150 δισ. ευρώ, ή μέχρι το 70% του ΑΕΠ του 2019.

    Η ανεργία έφθασε στο 28% και οι νέοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες κατέφυγαν στην οικονομική μετανάστευση.

    Οι θεσμοί της κοινωνίας κατέρρευσαν και η διοίκηση παρέλυσε. Μετά την κατάρρευση και της αυτ-απάτης παρέλυσαν και τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Η ξεχαρβαλωμένη διοίκηση έφθασε στο αποκορύφωμα της εκατόμβης στο Μάτι αλλά οι 102 νεκροί από την φωτιά δεν στάθηκαν ικανοί να χαράξουν μια επαναστατική μεταρρύθμιση και επανεκκίνηση της διοίκησης.

    Οι συνεπείς πολίτες τιμωρήθηκαν καθώς κλήθηκαν να σηκώσουν τα βάρη της οικονομίας μόνοι αυτοί και μόνον αυτοί. Η υπερφορολόγησή τους έγινε αιτία να καταρρεύσει και να οδηγηθεί στον αφανισμό το μεγαλύτερο μέρος της μεσαίας τάξης.

    Ωστόσο αυτοί, οι συνεπείς πολίτες ήταν που έκαναν σωστά τη δουλειά τους κόντρα στις διάχυτες τάσεις αυτοκαταστροφής (και τα στερεότυπα κάποιων ξένων περί του αντιθέτου) και έγιναν οι ανώνυμοι διασώστες της χώρας.

    Μαζί τους οι παραδοσιακοί παράγοντες που συνήθως βλέπουμε ως στοιχεία καθυστέρησης της Ελλάδας (οικογενειοκρατία, παραοικονομία, συντεχνιασμός) λειτούργησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ως σωτήριες λέμβοι στο συνολικό ναυάγιο, ωστόσο δεν είναι αυτοί που μπορούν να οδήγησαν σε ένα νέο μέλλον.

    Η αισιόδοξη πλευρά είναι πως, παρότι αυτή η σκοτεινή διάσταση της δεκαετίας κατασπάραξε εσωτερικά την κοινωνική διάρθρωση, η Ελλάδα επέδειξε ξεχωριστές ικανότητες επιβίωσης, αναδίπλωσης, αναστοχασμού.

    ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ

    Από
    operator
    -
    0

    Αντιπροσωπευτικές ερωτήσεις που έγιναν

    1. Κύριε Μαυράκη, τα τελευταία χρόνια απέχω από τα πολιτικά γιατί τα κόμματα έχουν μεγάλη ευθύνη. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη απογοήτευση. Βλέπω ότι μάλλον έχει κάποιο ενδιαφέρον ο νέος φορέας αλλά με ποιόν ηγέτη θα είχε ενδιαφέρον?

    Μ.Π.

    2. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, παρακολουθώ όσα γράφεις και μ’ αρέσουν. Γενικά είναι πολύ σωστά. Τώρα που η Κεντροαριστερά βγαίνει πάλι στον αφρό, μπορεί να διορθώσει κάτι? Ποιος αρχηγός θα τα καταφέρει καλύτερα. Ένας έμπειρος πολιτικός που του «ρίχνουν» όλη την φθορά αλλά βοήθησε στην επάνοδο του χώρου ή ένας νέος που δεν έχει δοκιμαστεί?

    Π.Κ.

    3. Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά απογειώθηκαν! Είσαι και σοφό πουλί, να ακούσω και μία ήρεμη φωνή, χωρίς θυμούς, και φανατίλες!!

    Φιλικότατα Μαριάννα

     

    Απάντηση

    Οι δύο αντίθετοι πόλοι είναι δείγμα υγείας στην ζωή. Η πιο αρρωστημένη κατάσταση είναι να επικρατούν οι όμοιοι. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Συντηρητικοί και Συντηρητικοί-ψεκασμένοι οδήγησαν στα τάρταρα όταν η χώρα χρειαζόταν φως και ελπίδα, σχέδιο και πολιτική ηγεσία.

    Αποτελεί η επανασύσταση του προοδευτικού πόλου ελπίδα? Υπό όρους. Αλλά πρώτα πρέπει να… μπουσουλίσει.

    Το μετέωρο βήμα της πολιτικής ανασυγκρότησης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και των Δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων (αυτό που συνηθίζουν με χωροταξικό προσδιορισμό να ονομάζουν Κεντροαριστερά) βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο ισορροπίας.

    Το πρώτο διακύβευμα αφορά τους 10 υποψηφίους προέδρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή όσοι απομείνουν μετά τη συλλογή υπογραφών, στις 22 Σεπτεμβρίου.

    Όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΔΗ.ΣΥ. οφείλουν να επικοινωνήσουν με κάθε τρόπο, κατά την διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα, τις πολιτικές θέσεις για τις οποίες δεσμεύονται.

    Ταυτόχρονα οφείλουν να αποφύγουν την προσωπική πόλωση και την τεχνητή όξυνση που συσπειρώνει με συνθήματα αλλά σε απολιτική βάση.

    Ο ανοιχτός διάλογος θέσεων, δεν υφίσταται στην εποχή της ψεκασμένης συντήρησης.

    Το δεύτερο διακύβευμα αφορά την πολιτική νηφαλιότητα (απαλλαγμένοι από καιροσκοπισμούς) και την διεισδυτικότητα πολιτικής κρίσης, ενός εκάστου από τους πολίτες, πριν λάβει την απόφαση υποστήριξης οποιουδήποτε εκ των υποψηφίων σε αυτές τις εκλογές.

    Σήμερα διεκδικούν την θέση προέδρου της ΔΗ.ΣΥ. Το έχουν καταλάβει? Οφείλω να επισημάνω ότι δεν μπορεί να μην αποδίδεται έμπρακτα ο ανάλογος σεβασμός σε μια συλλογική προσπάθεια η οποία κορυφώθηκε στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δρομολόγησε τις εξελίξεις, έχει διαμορφώσει το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο και έχει συστήσει όργανα για να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο έργο, βάσει διαδικασιών. Εν τέλει σε αυτή την διαδικασία αποφάσισαν αυτόβουλα να συμμετάσχουν!

    Δεν είναι πολιτικά υγειές να συμμετάσχεις σε συλλογική προσπάθεια που άλλοι οργάνωσαν και εσύ τους «καπελώνεις» για να τους καταργήσεις.

    Όπως δεν είναι πολιτικά υγειές να ξεκινάς με την καπηλεία συλλογικών αγώνων.

    Όσον αφορά την εκλογική διαδικασία προέδρου η ουσία της διαφορετικότητας από άλλους σχηματισμούς είναι ο διάλογος για την πολιτική. Όχι η ποδοσφαιροποίηση ποιος έβαζε τα καλύτερα γκολ.

    Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ως πρόεδροι κομμάτων μαζί με άλλους εκπροσώπους κινήσεων απέδειξαν ότι έχουν την θέληση και την ικανότητα να διαμορφώσουν, πολιτικά, κοινούς τόπους. Απέδειξαν ότι μπορούν να δώσουν ώθηση στην επανάσταση του αυτονόητου και στη δημιουργία του νέου φορέα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

    Αυτό ακριβώς είναι και το τρίτο και μεγαλύτερο διακύβευμα. Να ολοκληρωθεί το μεγάλο βήμα και να γίνει άλμα! Είναι το διακύβευμα της ¨επόμενης μέρας¨ καθώς ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να λάβει ρυθμιστικό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς αυταρχισμό, με γνώση των ισορροπιών, με σεβασμό στα κόμματα και τις κινήσεις που αυτοτελώς συνασπίζονται και αυτοβούλως αποφασίζουν για το μέλλον τους.

    Η δυναμική του πολιτικού φορέα θα δώσει από μόνη της τις απαντήσεις.

    Ωστόσο μέχρι τότε προέχει να πάρουν θέση όλοι οι υποψήφιοι, ρητά και απερίφραστα.

    Ποιο είναι το σχέδιό τους εξόδου από την κρίση? Ποιες πολιτικές διασφαλίζουν ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση συμπεριλαμβάνει και την έξοδο από την κοινωνική κρίση? Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν κατάφερε να βγει από τα μνημόνια? Ποιες είναι οι παθογένειες που έσυραν την Ελλάδα σε αυτή την κρίση? Ποιες ήταν οι πολιτικές που υπηρέτησαν αυτές τις παθογένειες?

    Μέχρι οι υποψήφιοι, να λάβουν θέση σε αυτά και άλλα ανάλογα πολιτικά θέματα, ουδείς οφείλει να δεσμευτεί για την ψήφο του!

    Επιβάλετε τον πολιτικό διάλογο!

    Κάθε υποψήφιος να εκτίθεται με τις δεσμεύσεις του!

    ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η DEUTSCHE BANK ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΙΤΑΛΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    1

    Τις ημέρες μετά το Brexit, αποκαλύφθηκε ότι η Deutsche Bank υπέστη τρία διαδοχικά χτυπήματα:

    • Δεν πέρασε στα αμερικανικά τραπεζικά τεστ αντοχής
    • Το ΔΝΤ χαρακτήρισε τη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα ως τη σημαντικότερη δυνητική απειλή για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
    • Η μετοχή της Deutsche Bank υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριάντα ετών, ενώ από την αρχή του έτους είχε ήδη υποχωρήσει κατά 45,22%. Η μετοχή της κατρακύλησε στο χαμηλότερο σημείο από τότε που καταρτίστηκε ο γερμανικός χρηματιστηριακός δείκτης DAΧ το 1988

    DB Share

    Δεν πρόκειται για κεραυνό εν αιθρία.

    Η Deutsche Bank εμφάνισε πέρυσι ζημιές ύψους 6,8 δισ. ευρώ, η πιστοληπτική της αξιολόγηση έχει υποβαθμιστεί, το προσωπικό απολύεται και οι επενδυτές βρίσκουν δύσκολο να πιστέψουν ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος John Cryan μπορεί να αντιστρέψει την πορεία μετά από σειρά δαπανηρών σκανδάλων και χρόνια ριψοκίνδυνης επέκτασης. Πανικόβλητες αναρτήσεις σε blog επισημαίνουν την υψηλή έκθεση της Deutsche σε παράγωγα (41,9 τρισ. ευρώ στο τέλος του 2015, το δεύτερο υψηλότερο επίπεδο παγκοσμίως μετά την JPMorgan Chase, παρότι η έκθεση περιορίζεται στα 18,2 δισ. ευρώ σε καθαρή βάση).

    Μέσα σε αυτό το κλίμα, η αμερικανική θυγατρική της Deutsche Bank απέτυχε, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να περάσει τα λεγόμενα τραπεζικά τεστ αντοχής της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Fed). Η γερμανική τράπεζα και η ισπανική Santander ήταν οι μοναδικές δύο από τις συνολικά 33 τράπεζες που «κόπηκαν» στα τεστ αντοχής της Fed, όπου εξετάζεται πώς θα συμπεριφέρονταν στην περίπτωση υποθετικής κρίσης. Η γερμανική τράπεζα κόπηκε εξαιτίας της ανεπαρκούς ικανότητάς της να αξιολογήσει κάποιο ρίσκο.

    Σχεδόν ταυτόχρονα οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ αναφέρουν: «Μεταξύ των τραπεζών που έχουν συστημική σημασία για το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα η Deutsche Bank φαντάζει ως η τράπεζα που συνεισφέρει περισσότερο στο συστημικό ρίσκο, ακολουθούμενη από την HSBC και την Credit Suisse».

    Τι συνέβη και τη στιγμή που η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας σφαδάζει μέσα στην κρίση ξαφνικά προέκυψε η Ιταλία;;;

    Η Ε.Ε προχωρεί ακάθεκτη στη γενικευμένη κρίση και η Ελλάδα ασχολείται με εκλογικές «φιλοσοφίες»!

    ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η Ενεργειακή ανεξαρτησία και η Επισιτιστική ανεξαρτησία στις σημερινές συνθήκες αποτελούν αναπόσπαστο, θεμελιώδες βάθρο της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

    Η Εθνική ανεξαρτησία ουδέποτε υπήρξε πολιτική επιλογή μονοπωλίων και πολυεθνικών. Μπορεί να ενισχυθεί στο πλαίσιο πολυεθνικών οργανισμών όπως για παράδειγμα η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά χρειάζεται η ίδια να αποκτήσει αυτογνωσία του ρόλου της, να εμβαθύνει την πολιτική και αμυντική της ένωση ώστε η στρατηγική της να συμπίπτει και να περιλαμβάνει τις στρατηγικές επιλογές των επιμέρους εθνών.

    Η Εθνική Ανεξαρτησία στηρίζεται πάντα στις δυνάμεις του λαού και των πολιτικών επιλογών του.

    Η Εθνική Ανεξαρτησία, ιστορικά υπηρετήθηκε με συνέπεια και αποφασιστικότητα από τη Δημοκρατική Παράταξη και πάντα χρειάσθηκε η ευρύτερη συναίνεση.

    Στις σημερινές συνθήκες κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν ασχολούνται ούτε σκέφτονται να αποκτήσουν μια υπεύθυνη στρατηγική για την απόκτηση Ενεργειακής και Επισιτιστικής Ανεξαρτησίας.

    Η μεν κυβέρνηση αντί στρατηγικής επιλέγει την επικοινωνιακή προσέγγιση περί δήθεν αντιμετώπισης του προβλήματος. Η επιλογή είναι συνειδητή καθώς τόσο στον ενεργειακό όσο και στον επισιτιστικό τομέα οι πολιτικές της αφορούν τη συγκέντρωση σε λίγους κεντρικά με την ενίσχυση μονοπωλίων-ολιγοπωλίων και την απώθηση της ενεργειακής δημοκρατίας και της αποκέντρωσης ενεργειακών και επισιτιστικών περιφερειακών κέντρων.

    Ακόμη και στο θέμα των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνον, ακολουθεί πολιτική ηττοπαθούς ανικανότητας εάν όχι υποτέλειας στην Τουρκική στρατηγική.

    Η δε αξιωματική αντιπολίτευση ουδέποτε ασχολήθηκε ουσιαστικά με θέματα Εθνικής στρατηγικής, άμυνας και ανεξαρτησίας καθώς έχει ιδεολογική απέχθεια σε οτιδήποτε φέρει τον τίτλο «εθνικό». Επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στην προσωπική στρατηγική επιβίωσης του προέδρου της Α. Τσίπρα μετά και τις επερχόμενες εκλογικές ήττες που θα συσσωρευθούν στις τρεις προηγούμενες. Η φαιά ουσία όλου του Σύριζα αναλώνεται στον αγώνα επιβίωσής του ως δεύτερη δύναμη που νομοτελειακά κάποτε θα μπορέσει να γίνει κυβέρνηση και πάλι. Επενδύει στη λήθη και την αγανάκτηση και όχι στη διαμόρφωση πολιτικών που θα βοηθήσουν την Ελλάδα.

    Τέλος το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, το μόνο που στο εσωτερικό του έχει δυνάμεις να διαμορφώσουν στρατηγικές Εθνικής Ανεξαρτησίας, φαίνεται ότι χάνει οριστικά το θετικό μομέντουμ στην κοινωνία. Με τις αργές εσωστρεφείς επιλογές της ηγεσίας αυτοεγκλωβίζεται στις μυλόπετρες της δικομματικής πόλωσης ΝΔ-Σύριζα που στο διάστημα μέχρι τις εκλογές θα συντρίψουν κάθε δυναμική που απέκτησε το Κίνημα.

    Η Ελλάδα οδεύει στις εκλογές με πολιτικές εσωστρεφείς, μικροκομματικές φιλομονοπωλιακές, αδύναμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που ήδη βάλουν την ανεξαρτησία της.

    ΟΙ G20 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι υπουργοί οικονομικών του G20 συναντήθηκαν στη Σαγκάη τον Απρίλιο και έστησαν έναν «γύρο θριάμβου» για το πρόσκαιρο ράλι των τιμών στις χρηματιστηριακές αγορές. Στη συνέχεια εξέδωσαν την ανακοίνωσή τους, με την οποία ουσιαστικά κατηγορούν τον ιδιωτικό τομέα ότι δεν πληρώνει αρκετούς φόρους για να έχουν άνεση στις σπατάλες τους. Έχουν εκδοθεί οδηγίες δράσης των Χρηματοοικονομικών τους δικτύων για το Ξέπλυμα Χρήματος (FATF), η οποία είναι ελπίζουμε μια ειλικρινής οδηγία για να κυνηγήσουν το μαύρο χρήμα σε όλη του την έκταση σε παγκόσμιο επίπεδο και να εισπράξουν φόρους.

    Η G20 κατηγορεί πάντα και μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αντί τις κυβερνήσεις. Η ομάδα εργασίας στη Σαγκάη δεν έχει την ελάχιστη κατανόηση για τον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας ή απλά προστατεύουν τις κυβερνητικές θέσεις τους. Δεν ήταν σε θέση να καταλήξει σε οποιεσδήποτε εποικοδομητικές προτάσεις για την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Αντ ‘αυτού, παραπονέθηκαν ότι η πρόσφατη αναταραχή στις αγορές απλά δεν αντικατοπτρίζει την άποψή τους για τα «υποκείμενα βασικά μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας.”

    123...14Σελίδα 1 από 14

    Δημοφιλέστερα Άρθρα

    Δημοφιλεις Κατηγοριες

    © Copyright Mavrakis Economics