ΝΕΑ

Αρχική ΝΕΑ

ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΙΩΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η κυβέρνηση της Γαλλίας αναθεώρησε εκ νέου επί τα χείρω την πρόβλεψή της για την οικονομική ανάπτυξη το 2019, στο 1,7% του ΑΕΠ έναντι 1,9% ως τώρα, δήλωσε ο Γάλλος πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ στη Journal du Dimanche, τονίζοντας παράλληλα ότι η εφαρμογή των σχεδίων της κυβέρνησης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για την περιστολή των κρατικών δαπανών θα συνεχιστεί.

Στις αρχές Αυγούστου, η γαλλική κυβέρνηση αναθεώρησε επίσης επί τα χείρω την πρόβλεψή της για την ανάπτυξη της οικονομίας φέτος, από το 2% στο 1,8% του ΑΕΠ.
Ο Εντουάρ Φιλίπ αναγνώρισε ότι η «επιβράδυνση» της ανάπτυξης θα έχει «μια επίπτωση» στα δημοσιονομικά της Γαλλίας που πρέπει να μειωθούν στο 2,3% του ΑΕΠ

Ο Γάλλος πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι πρόκειται να καταργηθούν το 2019 συνολικά 4.500 θέσεις στη δημόσια διοίκηση και άλλες 10.000 το 2020.

Ο πρόεδρος Μακρόν είχε εξαγγείλει προεκλογικά την κατάργηση 120.000 θέσεων στο δημόσιο κατά τη διάρκεια της πενταετίας του, ανάμεσά τους 50.000 στην περίμετρο του γαλλικού κρατικού μηχανισμού. Στον προϋπολογισμό του 2018, προβλεπόταν ήδη η κατάργηση 1.600 θέσεων.

ΕΚΘΕΣΗ OXFAM: ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΣΟ 4 ΗΜΕΡΕΣ ΑΜΟΙΒΗ ΕΝΟΣ MANAGER

Ένας εργάτης εργάζεται μια ζωή για να αποκτήσει το ίδιο ποσό με το οποίο αμείβεται ένας manager σε 4 ημέρες.

Από το 2010, δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, ο πλούτος της λεγόμενης «οικονομικής ελίτ» αυξάνεται κατά μέσο όρο περί το 13% σε ετήσια βάση. Η κορύφωση του φαινομένου καταγράφηκε μεταξύ του Μαρτίου του 2016 και του Μαρτίου του 2017, σε μια περίοδο κατά την οποία σημειώθηκε «η μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία του αριθμού των ανθρώπων η περιουσία των οποίων ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια», με ρυθμό που έφθανε τον έναν νέο δισεκατομμυριούχο κάθε δύο ημέρες.

Το 82% του πλούτου που παράχθηκε από τον Μάρτιο του 2016 έως τον Μάρτιο του 2017 κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου

Το 50% των φτωχότερων του κόσμου που ισοδυναμεί με 3,7 δισεκατομμύρια κόσμου, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς.

Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα μόνο από τα παραδείγματα του παγκόσμιου αυτού μη κερδοσκοπικού οργανισμού η έκθεση του οποίου αποδεικνύει ότι η οικονομική ανισότητα διευρύνεται στον κόσμο.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος μιας παγκόσμιας εμβέλειας επιχείρησης μόδας αμείβεται σε 4 ημέρες όσο είναι το εισόδημα μιας ολόκληρης ζωής ενός μέσα αμειβόμενου εργάτη του Μπαγκλαντέζ που εργάζεται στον ίδιο τομέα.

Μόνο μέσα στο 2017 οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη απέκτησαν 762 δισεκατομμύρια δολάρια

Μόνο το ένα έβδομο αυτού του ποσού θα έφθανε για να βάλει τέλος στην ακραία φτώχεια.

Σε μια μέση χώρα όπως η Ιταλία, σε 10 χρόνια το εισόδημα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκε κατά 6,3% Την ίδια περίοδο το εισόδημα του 10% πιο φτωχών μειώθηκε κατά 23,10%

Ο πλούτος που παράχθηκε το 2017 κατανεμήθηκε ως εξής:

Στα 5 δολάρια που παράχθηκαν

Τα 4 δολάρια πήγαν στο 1% των πλουσιότερων ανθρώπων.

Το 1 δολάριο πήγε στο υπόλοιπο 99% των ανθρώπων

Με την πραγματικότητα συμβαδίζει και η αίσθηση του κοινού. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε σε 70.000 ανθρώπους σε όλες τις ηπείρους, το 75% των ερωτηθέντων απάντησε ότι διευρύνεται η διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών.

Στην πραγματικότητα αυτή είναι η πηγή της κρίσης αμφισβήτησης των πολιτικών και της πολιτικής!

Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ

Τα βλήματα των ΚΑΜΜΕΝΟΥ και ΤΣΙΠΡΑ την ίδια στιγμή που η ΔΕΗ ανέθεσε επισήμως στον εξάδελφο Ορέστη Τσακαλώτο τη διαχείριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, αναζωπυρώνουν το ενδιαφέρον για την διαφθορά.

Η διαφθορά είναι ένα τεράστιο πρόβλημα σε όλες τις κυβερνήσεις παγκοσμίως. Είναι η κατοχή της εξουσίας στα χέρια των αρχών οι οποίες μπορούν να δωροδοκούν, γεγονός που τροφοδοτεί τις τάσεις για διαφθορά. Ο Δημοκρατικός έλεγχος είναι ένας τρόπος αποτροπής, αλλά δεν είναι αφ’ εαυτού αποτελεσματικός.

Ο ΜΟΝΟΣ πιθανός τρόπος για την αποτροπή αυτής της διαφθοράς είναι να τίθενται όρια χρόνου.

Αν σε μια πολυμετοχική εταιρεία ένα μέλος της οικογένειας που έχει τη διοίκηση, δωροδοκήσει κάποιον αναλυτή για να βγάλει μια ευνοϊκή-παραπλανητική έκθεση για την εταιρεία, ο αναλυτής πηγαίνει στη φυλακή. Στον αντίποδα οι πολιτικοί παίζουν αυτό το παιχνίδι όλη την ώρα. Ένα μέλος της οικογένειας παίρνει αποκλειστική ανάθεση σε μια μεγάλη δουλειά και όλοι προσποιούνται ότι πρόκειται για ανεξάρτητα άτομα.

Η λίστα είναι πολύ μεγάλη για να αναφέρω παραδείγματα. Ακριβώς, ο πολιτικός αναλώνεται σε ενέργειες που διαμορφώνουν μιαν εικόνα ότι διαθέτει «ισχύ», και τούτο για να ελκύει οικονομικές «συνεισφορές». Όταν τελικά γίνεται μέρος της εξουσίας ή αποκτά προοπτική ισχύος, πράγματι γεμίζει από «προσφορές». Ωστόσο μόλις χάσει την δύναμη της εξουσίας ή της προοπτικής να την αποκτήσει, ξαφνικά χάνει όλους τους «συνεισφέροντες» του.

Αυτή είναι η συνήθης διαδικασία λειτουργίας στην πολιτική όπου η γεφύρωση με τα δώρα και τις συμφωνίες γίνεται συνήθως με τα μέλη της οικογένειάς τους και ενίοτε με «ειδικούς» μεσάζοντες. Αλλά ποτέ δεν διώκονται.

Είναι απίθανος ο τρόπος με τον οποίο επαναλαμβάνεται αυτή η τυποποιημένη διαδικασία λειτουργίας. Δεν υπάρχει ελπίδα να τερματιστεί η διαφθορά χωρίς να τοποθετηθούν όρια χρόνου στις θητείες. Περιορίστε δραστικά τις θητείες σε όλες τις βαθμίδες εξουσίας εάν θέλετε να σταματήσετε τη διαφθορά.

ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ – ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

Η χώρα μπαίνει στην περίοδο μια νέας μεταπολίτευσης. Η δεκαετής κρίση που σηματοδότησε το νέο κύκλο ευτυχώς αυτή τη φορά δεν συνοδεύτηκε από εθνική τραγωδία όπως έγινε το 1974.

Από τύχη γλύτωσε η Ελλάδα και ο λαός μας μια καλά προετοιμασμένη επίθεση που το πολιτικό σύστημα αδυνατούσε να αντιληφθεί μέσα στο αποπνικτικό φωτοχημικό νέφος του λαϊκισμού και του σχισίματος των μνημονίων.

Από τύχη μιας παγκόσμιας ατυχίας, την άνοιξη του 2020 ο επί δεκαετία προετοιμαζόμενος αιφνιδιασμός από την ηγεσία της Τουρκίας αναβλήθηκε λόγω… Κορωνοϊού. Αλλά το σχέδιο που αποκαλύφθηκε κινητοποίησε την Ελλάδα, ο αιφνιδιασμός χάθηκε, πήρε αναβολή και η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ έβαλε ταφόπλακα.

Προσωρινά.

Η ιστορία έδειξε ότι θα επανέλθουν όταν πάλι αποκοιμηθούμε.

Από τύχη στην παγκόσμια ατυχία η Ελληνική οικονομία και η Ευρωπαϊκή αιχμαλωσία ξέφυγε από τις δαγκάνες της Μέρκελ και της Γερμανικής άρχουσας τάξης.

Προσωρινά.

Θα επανέλθουν, αλλά ήδη διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο στην Ευρώπη.

Από τύχη για την Ελλάδα, μπροστά στις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται και ήδη έχουν δρομολογηθεί παγκοσμίως, διαμορφώνεται μια παγκόσμια ηγεσία που πήρε το μήνυμα της αδυναμίας του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου.

Η σύγκρουση μεταξύ της αυταρχικής πλουτοκρατίας που επιχειρεί να αλλάξει το δημοκρατικό πολίτευμα και των Δημοκρατικών Σοσιαλιστικών δυνάμεων για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια δημιουργεί ελπίδες στη Δημοκρατία.

Αλλά μέχρι πότε η τύχη θα είναι ευνοϊκή για εμάς;

Μέχρι πότε το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα θα περιμένει τον από μηχανής θεό ενώ θα ασχολείται μόνο με μηχανορραφίες;

Μέχρι πότε τα κυρίαρχα συμφέροντα και συστήματα εξουσίας στη χώρα μας θα επεμβαίνουν για να μετατρέπουν κόμματα και ηγεσίες, δικές τους Ανώνυμες Εταιρείες;

Με ότι αυτό συνεπάγεται.

Την οπισθοδρόμηση της χώρας, την απώλεια ισότιμης συμμετοχής στη νέα εποχή, την περιθωριοποίηση του λαού.

Οι Έλληνες έχουν τώρα την ευκαιρία, στην αρχή του νέου κύκλου της νέας εποχής, και της νέας Ευρωπαϊκής ισορροπίας, να σχεδιάσουν και να οδηγήσουν σε αυτή την περίοδο πολιτικής μετάβασης που ήδη έχουμε εισέλθει, μια νέα αρχιτεκτονική του πολιτικού συστήματος. Ανάλογη με τη νέα αρχιτεκτονική που δημιούργησαν το 1974-1981 με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Είναι στο χέρι των Ελλήνων να φέρουν τη νέα αλλαγή να ευνοήσουν να γίνουν μέτοχοι εκείνων των δυνάμεων που αντιλαμβάνονται έγκαιρα τις τάσεις και, κυρίως, που έχουν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν σε αυτές με προτάσεις.

 

Η Αλλαγή έφερε ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία.

Η Νέα Αλλαγή αφορά την ισότιμη συμμετοχή στη νέα εποχή!

Η μίζερη, οπισθοδρομική και συντηρητική αντιμετώπιση της δεκαετούς κρίσης από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν άλλη μια χαμένη ευκαιρία η κρίση να γίνει μάθημα να γίνει ευκαιρία.

Σε αυτό το νέο κύκλο της νέας μεταπολίτευσης έχουμε εισέλθει και πάλι με την κυριαρχία της δεξιάς. Αλλά αυτή τη φορά για άλλους ιστορικούς λόγους.

Ήταν η διακυβέρνηση των Σύριζα-Ανελ, Τσίπρα-Καμμένου, η χειρότερη κυβερνητική θητεία της μεταπολίτευσης, η απόλυτη συκοφαντία κάθε προοδευτικής πολιτικής που έφερε τη μεγάλη στροφή στη δεξιά.

Αυτή την υπεροχή στη σύγκριση υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία ο Μητσοτάκης. Ο πιο αυθεντικός εκπρόσωπος της αυταρχικής πλουτοκρατίας στη χώρα μας, εμφανίζεται ως άγγελος όταν συγκρίνεται με τον Τσίπρα.

Το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις στο Κίνημα Αλλαγής που εγκλωβίζονται σε αυτή τη μορφή σύγκρισης. Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να ηγηθούν εκφράζοντας αυτή τη μορφή σύγκρισης.

Το ΠΑΣΟΚ το Κίνημα Αλλαγής δεν έχουν καμιά απολύτως ιδεολογική, ιστορική ή πολιτική σχέση με τη συντήρηση, τον λαϊκισμό, την εξουθένωση των μικρομεσαίων, την εγκατάλειψη των αγροτών, την μισθολογική εξαθλίωση των εργαζομένων και τον εργασιακό μεσαίωνα των Ελλήνων.

Το ΠΑΣΟΚ το Κίνημα Αλλαγής ποτέ δεν θα δεχόταν να επιλέξει ή να αποδεχθεί να επιβληθούν πολιτικές όπως αυτές που εφάρμοσαν ο Σύριζα ή εφαρμόζει η Νέα Δημοκρατία.

Το Κίνημα, το δικό μας Κίνημα, έδινε πάντα το στίγμα πρωτοποριακών πολιτικών, είχε όραμα, άνοιγε δρόμους με καινοτόμες πολιτικές που υπηρετούσαν τον λαό.

Ο νέος πρόεδρος πρέπει να αναβιώσει το προοδευτικό στίγμα που πάντα εξέπεμπε το ΠΑΣΟΚ. Είναι ανήκουστο να δηλώνουν κάποιοι ΠΑΣΟΚ δηλαδή Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και να εκφράζουν πολιτικές που εγκλωβίζουν τον λαό στην πλευρά της αυταρχικής πλουτοκρατίας κάνοντας σύγκριση με τον αριστερό λαϊκισμό ή τον μηδενισμό και την ανασφάλεια μιας τυχοδιωκτικής πολιτικής που εφαρμόστηκε.

Άκουσα εχθές ότι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου είχε δρομολογηθεί το σχέδιο «ΗΛΙΟΣ» Ένα σχέδιο που δέκα χρόνια πριν θα έδινε ενεργειακή αυτάρκεια στην Ελλάδα από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας-ΑΠΕ και θα έκανε εξαγωγές ενέργειας. Σχέδιο οραματικό προοδευτικό με προγραμματισμό. Σχέδιο που εγκαταλείφθηκε τόσο από τον Σαμαρά τη ΝΔ όσο και από τον Τσίπρα τον Σύριζα.

Θύμωσα! Γιατί τα οφέλη την ηλεκτρονικής συνταγογράφισης ή της διαύγειας επειδή τα ζούμε δεν τα εκτιμούμε.

Αλλά τις αυξήσεις του ρεύματος που προκαλούν οι ανατιμήσεις πετρελαίου και αερίου στην αγορά τις αισθανόμαστε!

Αυτές οι αυξήσεις σήμερα δεν θα υπήρχαν στην Ελλάδα εάν οι κκ Σαμαράς και Τσίπρας δεν είχαν σαμποτάρει το σχέδιο «ΗΛΙΟΣ».

Η Ελλάδα πράγματι θα ήταν η Δανία του Νότου γιατί η Δανία δεν υποφέρει από αυτές τις αυξήσεις.

Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας οραματικής πολιτικής για τον λαό και μιας διαχειριστικής πολιτικής που ωφελεί τα μεγάλα συμφέροντα και τις ελίτ της εξουσίας.

Είναι η μεγάλη διαφορά του πολιτικού που έχει τη διεθνή γνώση, έχει τις καινοτόμες προτάσεις, έχει τη θέληση, το κύρος, την αποφασιστικότητα να εφαρμόσει πολιτικές που θα φέρουν τους Έλληνες υπερήφανους ισότιμους συμμέτοχους στη νέα εποχή.

Είναι η διαφορά του πολιτικού που εμπνέει, γίνεται πηγή ελπίδας για την πρόοδο, συγκεντρώνει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις είτε επαναπατρίζοντας όσες και όσους απογοητεύτηκαν είτε έρχονται από το μέλλον, από τη νέα μας γενιά.

Είναι η διαφορά του πολιτικού που είχε κάνει σημαία του τη συμμετοχική δημοκρατία διαβλέποντας πολύ νωρίτερα την απειλή που θα δεχθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί από την αυταρχική πλουτοκρατία.

Είναι η διαφορά του μοναδικού Έλληνα που εξελέγη στην κορυφή ενός από τους μεγαλύτερους θεσμούς παγκοσμίως, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Είναι τόσο μεγάλη η διαφορά του Γιώργου Παπανδρέου που δεν αφήνει περιθώριο σύγκρισης με κανέναν συνυποψήφιό του. #pamemprosta με τον πρόεδρο που ήδη έδωσε τεράστια ώθηση στο Κίνημα Αλλαγής και μόνο με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, γιατί ο λαός έχει διαίσθηση και ξέρει ποιος μπορεί να εκφράσει τις ελπίδες και το όραμα του.

ΔΕΝ ΚΑΘΕΣΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥ ΛΥΚΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΟΥ

Οι συναντήσεις κορυφής είναι πάντα θετικές όταν προετοιμάζονται σωστά και τα θέματα προς συζήτηση βρίσκονται σε καθεστώς ισορροπίας.

Το ιστορικό των συναντήσεων κορυφής με τον Ερντογάν έχει αποδώσει μια πρωτοφανή ενίσχυση της Τουρκικής πολιτικής, της επιθετικότητας και της κάθε φορά παγίωσης τετελεσμένων και πρόκλησης νέων διεκδικήσεων.

Φαίνεται ότι το πάθημα δεν έγινε μάθημα. Μετά από κάθε συνάντηση η Τουρκία έκανε ένα νέο βήμα επιθετικών διεκδικήσεων.

Αυτό έγινε με την επίσημη υϊοθέτηση τη «γαλάζιας πατρίδας», το ίδιο με το «γκριζάρισμα» 150 νησίδων και νησιών, το ΤουρκοΛυβικό σύμφωνο, την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, τη νέα αμφισβήτηση της Θράκης με την «Τουρκική» μειονότητα και περιέργως την επιχείρηση εισβολής με εργαλείο λαθρομετανάστες από όλο το μουσουλμανικό τόξο, την καταπάτηση της Κυρήνεια.

Την 14 Ιουνίου 2021 εν μέσω απειλών όπως όλοι θυμόμαστε, έγινε συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Η «υπακοή» στη Μέρκελ είχε ως συνέπεια να αδειάσει την κινητικότητα Μακρόν και Γαλλίας, η Τουρκία πήρε «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» από την Ελληνική Κυβέρνηση για την Ευρώπη, για να μπορέσει αμέσως μετά να γίνει η πολυπόθητη συνάντηση και για τις δύο πλευρές Μπάιντεν-Ερντογάν, χωρίς η Άγκυρα να κάνει πίσω ούτε στο ένα εκατοστό από τις αυθαίρετες απαιτήσεις της.

Αντιθέτως τις παγίωσε!

Πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ βετεράνος Διπλωμάτης κ. Σινιρλίογλου απέστειλε στον ΟΗΕ την γνωστή επιστολή όπου με μανιφεστικό τρόπο απευθυνόμενος στην ουσία στην διεθνή κοινότητα ξεδίπλωσε όλες τις αυθαίρετες τουρκικές απαιτήσεις σε βάρος της χώρας μας.

Να θυμίσουμε ότι στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας το διεθνές δίκαιο δεν είναι μόνο ότι γράφεται σε κείμενα αλλά και ότι εγγράφεται ως πράξη τετελεσμένη και διαρκής.

Ποια είναι η στάση των δύο χωρών στη διεθνή σκηνή;

Επί δύο χρόνια η Τουρκία συκοφαντεί τη χώρα μας και η Ελληνική κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί την επιχείρηση εμπέδωσης αρνητικού κλίματος για τη χώρα μας!

Και τώρα που η κρίση στην Ουκρανία κινητοποίησε τα αντανακλαστικά της διεθνούς κοινότητας που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του αναθεωρητισμού, η κυβέρνηση τρέχει να δώσει και πάλι «πιστοποιητικό καλής διαγωγής», απονευρώνοντας και την πρωτοφανή στα χρονικά υποστήριξη της χώρας από το κογκρέσο έναντι της γραφειοκρατίας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ!

Την ώρα που οι επιθετικές διεκδικήσεις της Τουρκίας, όπως επισημαίνεται και από πολλούς αναλυτές, μοιάζουν αρκετά με αυτές του Πούτιν προς την Ουκρανία, εμείς ακυρώνουμε το πλεονέκτημα!

Όπως ο Ρώσος Πρόεδρος διεκδικεί περιοχές της αυτοκρατορικής Ρωσίας, έτσι και ο Ερντογάν ονειρεύεται τις κτήσεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Όπως ο Πούτιν θέλει «να διορθώσει τα λάθη του Λένιν» (βλ. Δημοκρατία της Ουκρανίας), έτσι και ο Ερντογάν θέλει «να διορθώσει τα λάθη του Κεμάλ» (βλ.Συνθήκη Λωζάνης, σύνορα Τουρκίας).

Η αποστρατιωτικοποίηση είναι επίσης αίτημα αμφοτέρων, καθώς και οι δύο απαιτούν από τα γειτονικά κράτη να μην εξοπλίζονται ούτε για την άμυνα τους, αλλά τα δικά τους κράτη να είναι ελεύθερα να τα απειλούν.

Όσο για την κατηγορία περί ναζιστικού κράτους, όπως κατηγορεί ο Πούτιν την Ουκρανία, η Τουρκία έχει βρει την κατηγορία ότι η Ελλάδα πνίγει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Η Ελλάδα, ωστόσο, ποτέ δεν έχει κάνει καμπάνια για να αναδείξει τον ρόλο της Τουρκίας στα θέματα αυτά, ενώ το τουρκικό καθεστώς διεξάγει οργανωμένη διεθνή καμπάνια δυσφήμισης της Ελλάδας εδώ και δύο χρόνια.

Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τι έχει καταγραφεί διεθνώς;

Αυτός ο χάρτης είναι ο μοναδικός επίσημος χάρτης της Ελλάδας που εστάλη στον ΟΗΕ συνοδευόμενος από τις γεωγραφικές συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας και της μελλοντικής ΑΟΖ! Είναι η μόνη Ελληνική προσπάθεια που έγινε το 2011 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Έκτοτε νεκρική σιωπή ως προς την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου παρόλο που η Κύπρος την οριοθέτησε και την θεσμοθέτησε!

Οι συνομιλίες χρειάζονται όταν υπάρχει ισορροπία… Μπορούσε να υπάρξει ισορροπία έναντι των Τουρκικών διεκδικήσεων;

Βεβαίως εάν η Ελλάδα δεν είχε την ηττοπαθή πολιτική κατευνασμού, βεβαίως εάν η Ελλάδα είχε εθνική στρατηγική και απαντούσε, όχι στους λεονταρισμούς με λεονταρισμούς, αλλά ορθολογικά σε διεθνές επίπεδο βήμα, βήμα απάντηση στην Τουρκική προπαγάνδα και ανάδειξη της επικινδυνότητας της αναθεωρητικής πολιτικής του Ερντογάν και του ακραίου εθνικισμού που αναπτύχθηκε στην Τουρκία.

Βεβαίως εάν απαντούσε ως όφειλε με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και της δυνητικής ΑΟΖ όπως έκανε η Τουρκία.

Αυτό αφορά κάθε ιστορική φάση του λαού μας με παρόμοια διλήμματα, αναφορικά με το Δίκαιο και την Ισχύ, την Ειρήνη και τη Δημοκρατία, τον κατευνασμό και την ηττοπάθεια.

Όταν ο γκρίζος λύκος κυκλώνει πεινασμένος, οι αυταπάτες για τον κατευνασμό και την εξημέρωσή του οδηγεί αναπότρεπτα στην ταπείνωση, στον πόλεμο, στην ήττα και στην υποταγή.

Σε τέτοια ιστορικά διλήμματα το έθνος και ο λαός μας, το δημοκρατικό πολίτευμα και τα κόμματα, οι πολιτικοί ηγέτες και οι πολίτες, έχουν χρέος να απαντήσουν με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης.

Είναι χρέος για τον Ελληνικό λαό και την ηγεσία του, να αφυπνίσουν τις εθνικές ευαισθησίες και τον πατριωτισμό να σφυρηλατήσουν την εθνική λαϊκή ενότητα μέσα από τις αγωνίες και τις ελπίδες, για το κοινό μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Μέσα από την κατάκτηση της ιστορικής αυτογνωσίας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με αυτοπεποίθηση, με διορατικότητα και αποφασιστικότητα. Χωρίς να παρασύρεται σε ανόητες και ανέξοδες «ψευδοπατριωτικές» ρητορείες αλλά και χωρίς φοβίες και ηττοπάθειες,

Η ανάδειξη μιας συνεκτικής και ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής με ιεραρχημένους στόχους αποτελεί πλέον ιστορική ανάγκη επιβίωσης.

Μιας εθνικής στρατηγικής που θα αξιοποιεί μεν στο έπακρο τη γεωστρατηγική, γεωπολιτική και γεωοικονομική θέση της χώρας θα συνοδεύεται δε με τη σθεναρή στάση στη διαφύλαξη της ακεραιότητας και της ασφάλειας, με την ισχυρή αποτρεπτική δύναμη στη διαφύλαξη της Εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, με τους όρους μιας πατριωτικής ανάτασης και ειρήνης, με τους όρους του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, της Δημοκρατίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

Με απλά λόγια να γίνουμε περήφανοι που είμαστε Έλληνες, περήφανοι σε μια Ελλάδα αξιοσέβαστη από εχθρούς και φίλους, περήφανοι για τη συμβολή μας στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ανάπτυξη, περήφανοι για την ενδυνάμωση και εμβάθυνση της Δημοκρατίας ώστε να γίνει ο νέος φάρος στη σύγχρονη εποχή.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ. ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι η αποτυχία συμφωνίας σε μια αναδιάρθρωση του χρέους για την Ελλάδα θα την ωθήσει σε έναν διαρκή φαύλο κύκλο δανεισμού. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σπιράλ αύξησης του χρέους γιατί δεν αντιμετωπίζει την βασική αιτία που το δημιουργεί.

Η ανικανότητα των πολιτικών να αντιμετωπίσουν τα διαρθρωτικά προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας τους οδηγεί σε «υπερήφανες ήττες» σαν αυτή των Τσίπρα-Βαρουφάκη. Ωστόσο αυτές οι πολιτικές προσαυξάνουν τα ελλείμματα προκαλούν άσκοπες αναταραχές στην οικονομία, μεγεθύνουν προκλητικά τις κοινωνικές ανισότητες και οδηγούν σε νέα ανάγκη δανεισμού. Ήδη το τρίτο μνημόνιο προσέθεσε 86 δις Ευρώ νέου δανεισμού πλέον τον αφελληνισμό της κυριότητας των τραπεζών.

Είναι τόσο μικρόμυαλοι που πίστεψαν ότι μπορούν να θυσιάσουν τις Ελληνικές τράπεζες για να κρατήσουν μια και μοναδική εναλλακτική, η οποία θα ελέγχεται κομματικά από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τελικώς με την πολιτική τους κατέρρευσε και η Τράπεζα Αττικής και μαζί της οι οικονομίες και οι κόποι χιλιάδων Μηχανικών που βρέθηκαν με πτωχοποιημένο το ταμείο τους.

Αυτοί οι πολιτικοί είναι απλά εγκεφαλικά νεκροί και δεν μπορούν να κατανοήσουν την οικονομία και την χρηματοοικονομική.

Είναι μάλιστα τόσο ανόητοι που μέσα στην επιχειρηματολογία τους συνυπάρχουν τελείως αντικρουόμενα επιχειρήματα που απευθύνονται στην διεθνή αγορά. Είμαστε στο χείλος μιας σκοτεινής αβύσσου γιατί το οικονομικό επιτελείο των Τσίπρα-Καμμένου δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να δανειστεί ένα κράτος, αν δεν έχει καμία πρόθεση να εξοφλήσει το χρέος. Το χρέος των κρατών σε κρίση βρίσκεται διαρκώς στο μικροσκόπιο των επενδυτών σε ομόλογα αλλά και των Κεντρικών Τραπεζών.

Σε αυτούς που καλείς να αγοράσουν ομόλογα (χρέος) είναι ότι χειρότερο να τους οδηγήσεις σε αυτό το συμπέρασμα. Ότι το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και ότι δεν υπάρχει σχέδιο αποπληρωμής του.

Ότι στο τέλος, καταλήγει πάντα να διαγράφεται για να γίνει ελάφρυνση του χρέους.

Η έλλειψη Ελληνικού σχεδίου για την οικονομική ανάκαμψη, η εκτός λογικής υπερφορολόγηση, με τη διατήρηση της δομικής παθογένειας του κράτους για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων προκάλεσαν τη μαζική Μεγάλη Ύφεση με ένα δημόσιο χρέος να αφανίζει τις αποταμιεύσεις.

Αυτά τα χρήματα μόλις έφυγαν!

Καλώς ήλθατε στον σκοτεινό κόσμο του αποπληθωρισμού.

Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ ΓΥΜΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ

Η αποκρουστική αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται. Είναι οι πρώτες «διαρροές» της κυβέρνησης για την περίφημη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών που επιβεβαιώνουν ότι οδηγούν σε αυξήσεις «φωτιά» στον ΕΝΦΙΑ.

Αυξήσεις που θα φτάσουν έως 30% και θα βαρύνουν τις πλάτες εκατομμυρίων κατοίκων 86 δήμων της Περιφέρειας Αττικής και της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης, καθώς και χιλιάδων δήμων της υπόλοιπης χώρας.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στις περιοχές που οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων κυμαίνονται σήμερα μεταξύ 600 και 1.000 ευρώ ανά τ.μ., οι τιμές θα αυξηθούν σε ποσοστά από 10% έως και 40%.

Όπως είχαμε προβλέψει https://www.mavrakiseconomics.com/2018/01/28/η-απατη-με-τισ-αντικειμενικεσ-και-η-δ/την πρόταση για τις αυξήσεις θα επιρρίψουν στις πλάτες εκτιμητών, ωστόσο κανείς σοβαρός εκτιμητής δεν δέχθηκε να συμμετάσχει σε αυτή τη γελοιοποίηση του επαγγέλματος ούτε πιστεύουμε ότι θα υπάρχει κάποιος έμπειρος ανεξάρτητος εκτιμητής που να προτείνει αυξήσεις.

Πάντα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι αυξήσεις πλήττουν κυρίως τις περιοχές στις οποίες κατοικούν νοικοκυριά με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και στις οποίες οι τιμές ζώνης (οι αντικειμενικές τιμές αφετηρίας) είχαν αρχική εκκίνηση, χαμηλότερη των τότε πραγματικών τιμών της κτηματαγοράς.

Διαρρέουν ότι εκτιμητές (;;;) φέρονται να έχουν εισηγηθεί για τις περιοχές αυτές αυξήσεις αντικειμενικών τιμών κατά 10% έως και 40%, ώστε από τα επίπεδα των 600 – 1.000 ευρώ ανά τ.μ. να κυμαίνονται πλέον πάνω από 750 και μέχρι 1.200 ευρώ ανά τ.μ. Εξωπραγματικό και επαίσχυντο για όσους έχουν γνώση της αγοράς.

Με βάση αυτές τις αυξήσεις ο κύριος Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) θα αυξηθεί κατά ποσοστά τα οποία στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα υπερβαίνουν το 20% και θα φθάνουν μέχρι και το 30%.

Οι τιμές ζώνης από 600 έως και 1.000 ευρώ το τ.μ. ισχύουν σήμερα σε 86 δήμους των περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, καθώς και σε χιλιάδες άλλους δήμους της υπόλοιπης χώρας.

Σε όλες αυτές τις περιοχές οι αυξήσεις των αντικειμενικών τιμών ζώνης θα έχουν ως συνέπεια την άνοδο σε υψηλότερο κλιμάκιο υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ όπου ισχύει μεγαλύτερος συντελεστής προσδιορισμού του φόρου αυτού.

Η κυβέρνηση έστησε όλη την παρωδία ανάθεσης των αντικειμενικών αξιών σε κάποιους εκτιμητές για να τους αποδώσει επικοινωνιακά το βάρος των αυξήσεων του ΕΝΦΙΑ.

Βάρος που θα επωμιστούν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων γιατί απλούστατα αυτή η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ δηλαδή να εγγραφούν εισπράξεις 3,3 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ετησίως από ΕΝΦΙΑ.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ

Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ που συντάχθηκε με το "πείραμα" των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του νέου μεγάλου πειράματος για την εξάλειψη των μετρητών. Η «πρώτη φορά αριστερά» έχει εμπλέξει την Ελλάδα σε ένα πρωτοφανές πείραμα των διεθνών κέντρων για την ταχεία και χωρίς αντιδράσεις εξάλειψη των μετρητών ανά τον κόσμο.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας για τις συνέπειες στις οικονομίες από την «εξάλειψη των μετρητών». Το έγγραφο αυτό καταδεικνύει σαφώς ό,τι ακριβώς αυτή είναι η κεντρική τους κατεύθυνση. Παρέχει συμβουλές σε κυβερνήσεις που θέλουν να ενταχθούν σε αυτήν την τελευταία οδηγία για – την κατάργηση των μετρητών. Ο αναλυτής του ΔΝΤ Alexei Kireyev συνιστά στα συμπεράσματά του:

«Παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες πιθανότατα μέσα σε λίγα χρόνια, θα καταργήσουν εντελώς τα μετρητά, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να εφαρμοστεί με σταδιακά βήματα. Η διαδικασία –απομετρητοποίησης- (σημ. κάνω νεολογισμό για τη διαδικασία εξάλειψης των μετρητών) θα μπορούσε να βασιστεί αρχικά σε μεγάλο βαθμό από μη αμφισβητούμενα βήματα, όπως η σταδιακή κατάργηση των μεγάλων ανώνυμων λογαριασμών, η τοποθέτηση ανώτατων ορίων στις συναλλαγές με μετρητά και η αναφορά για τα μετρητά που διακινούνται με διασυνοριακές συναλλαγές. Περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για τη μείωση της χρήσης των μετρητών στις συναλλαγές, απλοποιώντας το άνοιγμα και τη χρήση των μεταβιβάσιμων καταθέσεων, και την περαιτέρω μηχανοργάνωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ δεν είναι παρά εξειδίκευση των αποφάσεων των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών των G20 τον Φεβρουάριο του 2016 στη Σαγκάη.

Ωστόσο από το καλοκαίρι του 2015 και μετά στην Ελλάδα με αφορμή τα capital controls λαμβάνει χώρα ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πείραμα μείωσης των ελευθεριών και καταδυνάστευσης μέσω του ελέγχου των μετρητών.

Η επιβολή των capital controls με αιτία τη φυγή των καταθέσεων λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τις τράπεζες, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση με την καθοδήγηση των δανειστών έχει εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο για την επιτυχία του «μεγάλου κόλπου». Να ολοκληρώσει την εξάλειψη των μετρητών από την αγορά. Σαν αιτιολογία ανασύρεται η παλιά δοκιμασμένη πρόφαση, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο περιορισμός της μαύρης οικονομίας.

Η αιτία του πολέμου κατά των μετρητών είναι το παγκόσμιο χρέος. Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ περισσότερο χρεωμένος.

Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα έχει φτάσει στο παγκόσμιο ρεκόρ των $ 152 τρισεκατομμύρια, το υψηλότερο ακαθάριστο χρέος που έχει καταγραφεί ποτέ. Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 230 τρισ. δολάρια και το παγκόσμιο ΑΕΠ τα 75 τρισ. δολάρια. Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι επίσης σε ένα ρεκόρ όλων των εποχών στο 225%, από το 200% που ήταν πριν 14 χρόνια.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 2017. Η στιγμή της ανάλυσης του παγκόσμιου χρέους

Τι Επιδιώκουν; Την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν προκύψει η ανάγκη “κουρέματος” των καταθέσεων λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης παγκόσμιους χρέους αλλά και τον σαφή περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

Το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεων του πλανήτη είναι σε pension funds (ιδιωτικά ή κρατικά) που είναι υποχρεωμένα να επενδύουν το 70% των διαθεσίμων σε ομόλογα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχει αρνητική πραγματική και ενίοτε και ονομαστική απόδοση. Από το 2020 έως το 2022 λήγουν πολλά και μεγάλα ασφαλιστήρια συμβόλαια και αυτό ίσως αποτελέσει την απαρχή της νέας μεγάλης κρίσης.

Πρωτίστως ωστόσο η προσπάθεια κατάργησης των μετρητών πλήττει τον πυρήνα των θεμελιωδών ελευθεριών του ατόμου.

Χωρίς μετρητά το κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατάσχει ολόκληρη την υλική περιουσία οποιουδήποτε θεωρεί πως είναι ενοχλητικός ή εισάγει καινά δαιμόνια.

Χωρίς την ανωνυμία των μετρητών το κράτος ή κάποιος παρείσακτος μπορεί να αποκτήσει πληροφορίες που ανήκουν στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός. Κάθε ισχυρός θα μπορεί να γνωρίζει τι τρώμε, τι πίνουμε, τι διαβάζουμε, τι σεξουαλικές ή πολιτικές προτιμήσεις έχουμε.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους κίνδυνους υπάρχουν ήδη στην ψηφιακή εποχή. Η ύπαρξη της δυνατότητας χρήσης μετρητών όμως τους μετριάζει. Το ζητούμενο είναι πώς θα προστατέψουμε και θα αυξήσουμε την ιδιωτικότητα και τις ελευθερίες όχι πώς θα τις περιορίσουμε.

ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Με βάση τα ιστορικά προηγούμενα οι τρόποι που μπορούν να αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις είναι:

α) Το “κούρεμα” του χρέους, είτε άμεσα είτε λογιστικά με τον επιμερισμό σε μακρύ μελλοντικό χρονικό διάστημα.

β) Ο πληθωρισμός του χρέους με αύξηση των τιμών μεγαλύτερη των πραγματικών επιτοκίων (αρνητικά πραγματικά επιτόκια).

γ) Ο μηδενισμός του κοντέρ με έναν πόλεμο.

Δεν αποκλείουμε κανένα από αυτά. Παραθέτουμε ωστόσο δύο πολύ χαρακτηριστικά πέραν της «λύσης» του πολέμου.

  1. Στην Κούβα του Κάστρο είχαν δύο νομίσματα, ένα χωρίς αξία για τους υπηκόους και ένα μετατρέψιμο για τους τουρίστες. Όπως ήταν φυσικό ο κόσμος αποθησαύριζε τα μετατρέψιμα που είχαν αξία. Για το λόγο αυτό το καθεστώς κατά τακτά διαστήματα τα άλλαζε και ακύρωνε τα παλιά. Έτσι έκλεβε την αξία που είχε αποθηκευτεί με αυτά.
  2. Το 1933 κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης ο Πρόεδρος Φ. Ρούσβελτ απαγόρευσε την κατοχή χρυσού από τους ιδιώτες και εξέδωσε νόμο που ανάγκαζε τους πολίτες να αλλάξουν το χρυσό που κατείχαν με δολάρια. Η αναλογία που όριζε ο νόμος ήταν 20,67 δολάρια η ουγκιά. Όταν η διαδικασία συγκέντρωσης του χρυσού ολοκληρώθηκε, το δολάριο υποτιμήθηκε στα 35 δολάρια η ουγκιά. Με τον τρόπο αυτό το 70% της αγοραστικής αξίας των πολιτών δημεύθηκε. Έχει εκφραστεί η άποψη πως πρόθεση του Ρούσβελτ δεν ήταν απλά η συγκέντρωση του χρυσού για τις ανάγκες του κράτους αλλά η αφαίρεση ενός στοιχείου ανεξαρτησίας των πολιτών από το κράτος.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

  • Με τα capital controls έχει επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων
  • Έχει επιβάλει περιορισμούς και έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων κεφαλαίων
  • Έχει επιβάλει ανώτατο όριο στις συναλλαγές με μετρητά (500€ το μικρότερο στην ΕΕ)
  • Έχει επιβάλει κίνητρα φοροαπαλλαγής για τη μη χρήση μετρητών
  • Έχει επιβάλει την κατάργηση των λογαριασμών που δεν είναι ονομαστικοί.

Με άλλα λόγια δημιούργησε ολόκληρο το πλαίσιο του εγγράφου εργασίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν αυτό γραφεί και δημοσιευθεί!!!!!!!

200 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ: ΤΡΙΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ 3) ΠΟΤΕ ΜΗ ΒΑΣΙΣΤΕΙΣ ΣΕ ΞΕΝΑ ΦΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ

Το σημαντικότερο δίδαγμα της επανάστασης έχει λησμονηθεί τόσο που δεν αναφέρεται σε καμιά επίσημη δήλωση! Η ενότητα προφανώς είναι βασικό συστατικό. Είναι συνακόλουθο κάθε εγχειρήματος που πρέπει να επιτύχει. Αλλά πριν από την ενότητα προϋπόθεση είναι να πετάξεις στο όνειρο με δικά σου φτερά!

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αποδείξεις ότι ο αγώνας ενός λαού πρέπει να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις. Όλα τα άλλα έπονται! Τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν σε αυτό το δίδαγμα, δίδαγμα που οι Έλληνες πλήρωσαν ακριβά για να το μάθουν, βασίζονται στην κλασσική διαίρεσή τους στο Αγγλικό, Ρωσικό και Γαλλικό κόμμα. Πίστεψαν πολλές φορές ότι οι τρεις μεγάλες δυνάμεις μόνο αυτές μπορούν να τους απελευθερώσουν. Όταν βασίστηκαν στις δικές τους δυνάμεις μόνο τότε κατάφεραν να κάνουν το βασικό μεγάλο βήμα που στη συνέχεια η ιστορία τους αντάμειψε έστω και με την υστέρων επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων. Τα γεγονότα που οδήγησαν στην Φιλική Εταιρεία και το αυτοδύναμο εγχείρημα των Ελλήνων επιγραμματικά είναι τα παρακάτω:

Ρωσία: Στη διάρκεια της τουρκοκρατίας γίνονταν κατά καιρούς προσπάθειες από ελληνορθόδοξες προσωπικότητες για προσέλκυση βοήθειας από τη Ρωσία ώστε να ελευθερώσει τους Χριστιανούς. Μια από τις πρώτες επαφές ήταν το 1649 από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Παΐσιο και έκτοτε πολλοί ιερωμένοι και έμποροι καλούσαν τον Τσάρο Αλέξιο να πολεμήσει υπέρ των Ελλήνων.

Επί Τσάρου Μεγάλου Πέτρου Α΄, συνειδητοποιήθηκε η ανάγκη δημιουργίας στόλου και η έξοδος της Ρωσίας στη Μαύρη θάλασσα και στη συνέχεια στη Μεσόγειο όπως αυτό διαφάνηκε στη περίφημη Συνθήκη του Κάρλοβιτς, που αποτέλεσε σταθμό στα δρώμενα της Μεσογείου και ιδιαίτερα στο Αιγαίο. Δημιουργός του ανύπαρκτου μέχρι τότε τσαρικού στόλου ήταν ο ελληνικής καταγωγής Ιβάν Μπότσης. Οι Έλληνες άρχισαν να προσβλέπουν στην ομόθρησκη αυτή δύναμη αναπτύσσοντας έτσι ένα φιλορωσισμό. Το φιλορωσισμό εκείνο ενίσχυσαν ακόμα προφητείες και θρύλοι για την λυτρωτική επέμβαση από ένα ομόθρησκο κράτος, που έβρισκαν πρόσφορο έδαφος και συγκινούσαν όλες τις κοινωνικές τάξεις. Προφητείες που επαναλαμβάνονται μέχρι σήμερα για το «ξανθό γένος»

Επί βασιλείας της Τσαρίνας Άννας, στη δεκαετία 1730-1740, ο διάσημος στρατάρχης Μιούνιχ ή Μύνιχ προέτρεψε τους ομόδοξους λαούς της Βαλκανικής σε εξέγερση, δρώντας επικουρικά για τους Ρώσους ως αντιπερισπασμός για τους Τούρκους. Το σχέδιο Μύνιχ αποτέλεσε στη συνέχεια δόγμα για τους μετέπειτα ηγεμόνες της Ρωσίας, ιδίως από την Αικατερίνη Β’, που βρισκόταν σε πόλεμο με την Υψηλή Πύλη από τον Ιανουάριο του 1769 προβάλλοντας ως επιχείρημα την προστασία των ομόδοξών της χριστιανών, πολιτική που ακολούθησε έντονα αργότερα και ο Τσάρος Αλέξανδρος Α’ της Ρωσίας.

Όταν εξερράγη ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος στις 30 Σεπτεμβρίου 1768, η Αικατερίνη Β’ επiχείρησε να εξεγείρει τους χριστιανούς των Βαλκανίων δίνοντας στον πόλεμο το χαρακτήρα σταυροφορίας κατά του ισλαμισμού. Είχε ήδη στείλει λίγους μήνες πριν τους αδελφούς Ορλώφ στη Βενετία από όπου ξεκίνησαν τον συντονισμό.

Μέχρι το 1770 οι εξεγέρσεις των Ελλήνων στην Πελοπόννησο πήραν διαστάσεις. Ο Ελληνικός στόλος έπλεε ήδη στο Αιγαίο έφθασε στα Δαρδανέλια αλλά τα οχυρωματικά έργα που κατασκεύασαν οι Γάλλοι εμπόδισαν την είσοδο. Τελικά το 1774 με τη συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή οι Ρώσοι αποχώρησαν και οι Έλληνες εγκαταλειμμένοι αντιστάθηκαν μέχρι το 1780 εν τέλει ηττήθηκαν και σφαγιάστηκαν.

Γαλλία: Οι Έλληνες, μετά την τραγική αποτυχία της αποστολής του Ορλώφ, με δυσκολία πίστευαν σε υποσχέσεις ξένων για την απελευθέρωσή τους. Αλλά ο Βοναπάρτης είχε φανεί στον ορίζοντα σαν φαινόμενο, σαν ο καλός άγγελος που φέρνει την ελευθερία στους καταπιεσμένους. Γι’ αυτό, παρά την πικρή πείρα του παρελθόντος, στους Έλληνες που στέναζαν κάτω από τη σκλαβιά εμφανίστηκε μια ενδόμυχη ελπίδα και περίμεναν από τον Κορσικανό στρατηλάτη την πραγματοποίηση του προαιώνιου πόθου τους, καθώς τον θεωρούσαν σαν το μελλοντικό απελευθερωτή τους.

Ο Αδαμάντιος Κοραής, εκδίδει το 1801 το «Πολεμικό Σάλπισμα», για τους Έλληνες εθελοντές που υπηρετούσαν στη στρατιά του Βοναπάρτη και για όλο τον Ελληνισμό. Κύρια προσπάθειά του, γράφοντας το έργο αυτό, ήταν να πετύχει μια Γαλλοελληνική συμμαχία στην Ανατολή. Αλλά το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε άδοξα όταν απέτυχε η εκστρατεία της Αιγύπτου.

Ο Ρήγας Φεραίος απευθύνθηκε επίσης στον Ναπολέοντα να παρακαλέσει «τη γενναία και ισχυρή Γαλλία να ελευθερώσει την κλασική αυτή χώρα» και οι Έλληνες είχαν λάβει από τον Βοναπάρτη ενθαρρυντικές απαντήσεις.

Ωστόσο ο Ναπολέων σε κάθε διαπραγμάτευση με τους Ρώσους για πιθανό διαμελισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας απέρριπτε το ενδεχόμενο η Κωνσταντινούπολη να πέσει στα χέρια της Ρωσίας και προτιμούσε να παραμείνει η Οθωμανική αυτοκρατορία ως έχει.

Σε γενικές γραμμές ο Ναπολέων, εάν είχε πραγματικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα περισσότερο γιατί ήθελε να μείνει στην ιστορία ως νέος Μέγας Αλέξανδρος, όσο πιο πολύ ανυψωνόταν και δοξαζόταν τόσο πιο πολύ ξεχνούσε την Ελλάδα και το Ανατολικό ζήτημα.

Αγγλία: Ιδιαίτερα για τους Άγγλους, μια ανεξάρτητη Ελλάδα, η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τεράστια ναυτική δύναμη ανταγωνιστική της δικής τους ναυτικής κυριαρχίας στη Μεσόγειο, ήταν καθαρή απειλή για τα οικονομικά τους συμφέροντα. Κάθε τους προσπάθεια ήταν να ελέγξουν από μέσα τις κινήσεις των Ελλήνων.

Μια κίνηση αντίστοιχη με αυτή της Φιλικής Εταιρείας, είχε ξεκινήσει στην Αθήνα, το 1813. Ιδρύθηκε τότε η «Φιλόμουσος Εταιρεία», με κεντρικό σκοπό την καλλιέργεια του ελληνικού πνεύματος των νέων, την έκδοση βιβλίων, τη βοήθεια φτωχών σπουδαστών κ.λπ. Ήταν οργάνωση που είχε το βλέμμα της στην Αγγλία και ίσως ήταν ένας από τους λόγους που η οργάνωση ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει σοβαρές διαστάσεις.

Η Αγγλία ήταν τόσο προσηλωμένη στη διατήρηση της ακεραιότητας του Οθωμανικού κράτους που ακόμη και όταν κάτω από την πίεση των αλλεπάλληλων νικών του Ιμπραήμ, η υπό τον Μαυροκορδάτο Ελληνική κυβέρνηση ζήτησε να γίνει προτεκτοράτο της Αγγλίας, απέρριψε την πρόταση. Το κείμενο εκείνης της πράξης υποτέλειας, συγκέντρωσε τις υπογραφές σχεδόν όλων, με λίγες εξαιρέσεις, των πολιτικών, στρατιωτικών και ναυτικών αρχηγών. Σε διάστημα μιας εβδομάδας η αίτηση προστασίας ή «Πράξις Υποταγής» (Act of Submission) είχε εγκριθεί και από το Βουλευτικό και από το Νομοτελεστικό (1 Αυγούστου 1825). Το πρωτότυπο έγγραφο της «Πράξεως» είχε γραφεί στην αγγλική γλώσσα και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ελληνικά. Η Αγγλία το απέρριψε, ωστόσο ήδη έλεγχε τις ισχυρότερες πολιτικές δυνάμεις των επαναστατημένων Ελλήνων.

Όπως έχουμε επισημάνει, τα δύο πρώτα χρόνια του αγώνα η ευρωπαϊκή απολυταρχία καταδίκασε την ελληνική επανάσταση και στη βάση των αποφάσεων των δύο Συνεδρίων (Λάυμπαχ/Λουμπιάνα – Βερόνα) συνεργάστηκε ανοικτά, βάρβαρα και απροσχημάτιστα με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι ναυτικές δυνάμεις Αγγλίας-Γαλλίας- Αυστρίας μετέφεραν εφόδια και έσπαγαν τους αποκλεισμούς των Ελλήνων στα πολιορκημένα κάστρα, οι πρόξενοί τους είχαν τεθεί στην υπηρεσία της Υψηλής Πύλης με αποστολή να συλλέγουν πληροφορίες υπέρ των Τούρκων.

Ο αρμοστής των Επτανήσων Maitland έδινε καταφύγιο στα τούρκικα καράβια και δεν δεχόταν τους πληγωμένους Έλληνες, τους αμάχους και τα γυναικόπαιδα που ζητούσαν καταφύγιο στα Επτάνησα. Τα αυστριακά καράβια είχαν αναλάβει τις μεταφορές του τούρκικου στρατού και των εφοδίων. Ως το 1826 οι Έλληνες είχαν χτυπήσει πάνω από 100 αυστριακά πλοία.

Ο αγώνας επέτυχε μόνον όταν οι μεγάλες δυνάμεις αντιλήφθηκαν ότι οι Έλληνες δημιούργησαν ένα τετελεσμένο μια νέας ισορροπίας στην περιοχή.

Η Ελληνική Επανάσταση το 1821 πέτυχε καθώς υπήρξε σημαντική δημογραφική εξάπλωση των Ελλήνων εκείνη την περίοδο, πίστη στις δικές τους και μόνο δυνάμεις, πνευματική προετοιμασία και πάνδημη αφοσίωση στον εθνικό στόχο, αποτέλεσμα των άοκνων προετοιμασιών της Φιλικής Εταιρείας.

Από την άλωση της Κωνσταντινούπολης και μετά είχαν λάβει χώρα αδιαλείπτως αναρίθμητες απόπειρες απελευθέρωσης. Η τελέσφορος διεξαγωγή του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα έστω και τμηματική, και ανολοκλήρωτη ήταν το αποτέλεσμα πλειάδας παραγόντων ισχυρότεροι εκ των οποίων ήταν ο συνδυασμός του συντονισμού και της δικτύωσης μέσω της Φιλικής Εταιρείας με την πίστη στις δικές τους δυνάμεις.

Το σύγχρονο ελληνικό κράτος βρίσκεται σε κατάσταση δημογραφικής απίσχνασης, αντιμετωπίζει μία παραδοσιακή απειλή ασφάλειας εξ Ανατολών-την νέο-οθωμανική Τουρκία, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα τον αποδέκτη πολλαπλών απειλών ασύμμετρης υφής.

Σε στρατηγικό επίπεδο, απουσιάζει η εγρήγορση που κινεί ένα συλλογικό υποκείμενο προς τα εμπρός. Απουσιάζει η διεκδικητική διάθεση για τα εθνικά δίκαια. Η κυρίαρχη κουλτούρα πολιτικής στρατηγικής προσιδιάζει σε μικρό κρατίδιο, κράτος υποτελές, το οποίο εναποθέτει τις ελπίδες του για επιβίωση στις μεγάλες δυνάμεις. Προφανώς είναι αυτές που ενδεχομένως να συνεισφέρουν στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά μόνον όταν αντιληφθούν ότι οι Έλληνες έχουν την στρατηγική, τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα να ηγηθούν σε αγώνες που διαμορφώνουν νέες ισορροπίες.

Ένα επιπρόσθετο δίδαγμα που προκύπτει από την Ελληνική Επανάσταση αφορά την στοχοθεσία και στοχοπροσήλωση στο εθνικό επίπεδο. Οι υπόδουλοι Έλληνες γνώριζαν το διακύβευμα, έδωσαν τα πάντα για την επίτευξη του εθνικού στόχου, αρχικά ενωμένοι και αποφασισμένοι. Όταν παρέκκλιναν του στόχου εξαιτίας των εσωτερικών διχασμών μετά τα δύο πρώτα επιτυχή χρόνια, η Επανάσταση κινδύνευσε με ολοκληρωτική αποτυχία.

Στο σύγχρονο ελληνικό κράτος απουσιάζει ο στρατηγικός σχεδιασμός, δεν υπάρχει καν η ιεράρχηση των εθνικών συμφερόντων γεγονός ανεξήγητο για ένα κράτος που συγκαταλέγεται μεταξύ των κρατών στρατηγικής σημασίας σε περιφερειακό επίπεδο. Παράλληλα στην χώρα ευδοκιμεί μια κουλτούρα διχασμού κυρίως στο πλαίσιο των ελίτ, που αποπροσανατολίζει δημιουργώντας συνθήκες υιοθέτησης ανερμάτιστων πολιτικών.

Μία από τις επίσης πολύ σημαντικές πτυχές της Επανάστασης του 1821 που πρέπει να αποτελέσει φάρο για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής στρατηγικής αποτροπής έναντι της αναθεωρητικής Τουρκίας έγκειται στην αντιμετώπιση της ασυμμετρίας ισχύος μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών, του υπόδουλου Ελληνισμού και της αχανούς Οθωμανικής αυτοκρατορίας που εκτεινόταν ως τον Περσικό Κόλπο.

Σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, η Ελλάδα επιβάλλεται να θέσει τις προϋποθέσεις ανάδειξης των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων και να αποτελέσει πόλο έλξης για τις νεότερες και τις μελλοντικές γενιές όπως το οραματίστηκαν οι ηρωικοί, ένδοξοι πρόγονοί μας το 1821.

ΑΝΕΤΟΙΜΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ενώ οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την παγκόσμια θεωρία της υπερθέρμανσης του πλανήτη για να αυξήσουν τους φόρους, ο νέος κίνδυνος είναι η παγκόσμια ψύξη.

Μία φυσικός επικεφαλής ερευνητικής ομάδας αστροφυσικών σχετικά με τους ηλιακούς κύκλους, προβλέπει μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης.

Η Valentina Zharkova, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Northumbria στο Newcastle, στο Ηνωμένο Βασίλειο, βάσει ερευνών ομάδας αστροφυσικών επιστημόνων, προέβλεψε μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης. Το Global Warming Policy Forum μάλιστα αποκαλύπτει ότι έγινε προσπάθεια να αποσιωπηθεί το γεγονός αλλά η «Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας» “The Royal Astronomical Society” προς την οποία έγινε η παρέμβαση, απάντησε ότι αυτή είναι εργασία επιστημόνων τους οποίους εμείς υποστηρίζουμε.

Η μοντελοποίηση των ηλιακών κηλίδων δείχνει μειωμένο ηλιακό μαγνητικό πεδίο την περίοδο 2020-2053, που παράγουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές κατά τη διάρκεια της Little Ice Age (LIA) «Εποχή Μικρών Παγετώνων», μια περίοδο 65 ετών μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας και χαμηλές παγκόσμιες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα.

LIA1

Το Παρατηρητήριο της NASA Earth σημειώνει τρία ιδιαίτερα διαστήματα κρύου: Ένα περίπου το 1650, ένα άλλο για το 1770, και το τελευταίο το 1850, όπου το καθένα χωρίζεται από διαστήματα ελαφράς θέρμανσης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Έκθεση Κλιματικής Αλλαγής στην Τρίτη Αξιολόγηση θεωρεί ότι οι περιοχές που κυρίως επηρεάσθηκαν από την LIA είναι αυτές του βόρειου ημισφαιρίου.

2000_Year_Temperature_Comparison

Έχουν προταθεί διάφορες αιτίες για τη LIA, όπως τα κυκλικά χαμηλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών.

Ωστόσο η σημασία του να είναι ανέτοιμες οι κυβερνήσεις σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουμε επώδυνες επιπτώσεις μιας αυξανόμενης απειλής λόγω της έλλειψης τροφίμων. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος της παγκόσμιας ψύξης.

Φαίνεται επίσης ότι όντως θα υποστούμε μια αύξηση των τιμών των τροφίμων ήδη μετά το 2017. Αυτό, εν μέρει, θα οφείλεται σε καιρικές συνθήκες, αλλά κυρίως θα οφείλεται σε αυξανόμενη πολιτική αναταραχή που συνήθως αντιστοιχεί σε μια μείωση του εφοδιασμού σε τρόφιμα.

Τις τελευταίες δεκαετίες η επιθετική πίεση που άσκησε ο χρηματοπιστωτικός τομέας οδήγησε σε ανεξέλεγκτες συνθήκες στις τιμές των βασικών τροφίμων. Νέες περίπλοκες συμβάσεις δημιουργήθηκαν προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι τρόποι αύξησης των κερδών. Τράπεζες όπως η Goldman Sachs ίδρυσαν ειδικά ταμεία ώστε χρηματοπιστωτικές εταιρίες και συνταξιοδοτικά ταμεία να μπορούν να επενδύουν στις τιμές των τροφίμων. Και η χρηματιστηριακή αγορά των τροφίμων είναι μια πίτα που διαρκώς μεγαλώνει.

LIA2

Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το 2008 μέχρι το 2012 η χρηματιστηριακή ζήτηση για την αγορά τροφίμων έχει αυξηθεί μέχρι και 80%. Και φυσικά, οι διακυμάνσεις στην ποσότητα παραγωγής αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους πρακτικές.

Συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις πρακτικές, έκτακτες καταστάσεις που γίνονται όλο και πιο συχνές, όπως πόλεμοι και μεταναστευτικές ροές, μπορούμε εύλογα να προβλέψουμε ότι η επισιτιστική κρίση είναι πιθανό να ξεσπάσει ήδη από τα πρώτα χρόνια της νέας LIA 2020-2053.

Μην εκπλαγείτε εάν οι κυβερνήσεις ανακαλύψουν νέους φόρους για μια νέα μικρή εποχή παγετώνων. Δεν ενδιαφέρονται για την πρόληψη αλλά για την είσπραξη.

Δημοφιλέστερα Άρθρα