ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Αρχική ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ

Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ που συντάχθηκε με το "πείραμα" των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του νέου μεγάλου πειράματος για την εξάλειψη των μετρητών. Η «πρώτη φορά αριστερά» έχει εμπλέξει την Ελλάδα σε ένα πρωτοφανές πείραμα των διεθνών κέντρων για την ταχεία και χωρίς αντιδράσεις εξάλειψη των μετρητών ανά τον κόσμο.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας για τις συνέπειες στις οικονομίες από την «εξάλειψη των μετρητών». Το έγγραφο αυτό καταδεικνύει σαφώς ό,τι ακριβώς αυτή είναι η κεντρική τους κατεύθυνση. Παρέχει συμβουλές σε κυβερνήσεις που θέλουν να ενταχθούν σε αυτήν την τελευταία οδηγία για – την κατάργηση των μετρητών. Ο αναλυτής του ΔΝΤ Alexei Kireyev συνιστά στα συμπεράσματά του:

«Παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες πιθανότατα μέσα σε λίγα χρόνια, θα καταργήσουν εντελώς τα μετρητά, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να εφαρμοστεί με σταδιακά βήματα. Η διαδικασία –απομετρητοποίησης- (σημ. κάνω νεολογισμό για τη διαδικασία εξάλειψης των μετρητών) θα μπορούσε να βασιστεί αρχικά σε μεγάλο βαθμό από μη αμφισβητούμενα βήματα, όπως η σταδιακή κατάργηση των μεγάλων ανώνυμων λογαριασμών, η τοποθέτηση ανώτατων ορίων στις συναλλαγές με μετρητά και η αναφορά για τα μετρητά που διακινούνται με διασυνοριακές συναλλαγές. Περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για τη μείωση της χρήσης των μετρητών στις συναλλαγές, απλοποιώντας το άνοιγμα και τη χρήση των μεταβιβάσιμων καταθέσεων, και την περαιτέρω μηχανοργάνωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ δεν είναι παρά εξειδίκευση των αποφάσεων των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών των G20 τον Φεβρουάριο του 2016 στη Σαγκάη.

Ωστόσο από το καλοκαίρι του 2015 και μετά στην Ελλάδα με αφορμή τα capital controls λαμβάνει χώρα ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πείραμα μείωσης των ελευθεριών και καταδυνάστευσης μέσω του ελέγχου των μετρητών.

Η επιβολή των capital controls με αιτία τη φυγή των καταθέσεων λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τις τράπεζες, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση με την καθοδήγηση των δανειστών έχει εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο για την επιτυχία του «μεγάλου κόλπου». Να ολοκληρώσει την εξάλειψη των μετρητών από την αγορά. Σαν αιτιολογία ανασύρεται η παλιά δοκιμασμένη πρόφαση, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο περιορισμός της μαύρης οικονομίας.

Η αιτία του πολέμου κατά των μετρητών είναι το παγκόσμιο χρέος. Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ περισσότερο χρεωμένος.

Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα έχει φτάσει στο παγκόσμιο ρεκόρ των $ 152 τρισεκατομμύρια, το υψηλότερο ακαθάριστο χρέος που έχει καταγραφεί ποτέ. Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 230 τρισ. δολάρια και το παγκόσμιο ΑΕΠ τα 75 τρισ. δολάρια. Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι επίσης σε ένα ρεκόρ όλων των εποχών στο 225%, από το 200% που ήταν πριν 14 χρόνια.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 2017. Η στιγμή της ανάλυσης του παγκόσμιου χρέους

Τι Επιδιώκουν; Την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν προκύψει η ανάγκη “κουρέματος” των καταθέσεων λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης παγκόσμιους χρέους αλλά και τον σαφή περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

Το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεων του πλανήτη είναι σε pension funds (ιδιωτικά ή κρατικά) που είναι υποχρεωμένα να επενδύουν το 70% των διαθεσίμων σε ομόλογα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχει αρνητική πραγματική και ενίοτε και ονομαστική απόδοση. Από το 2020 έως το 2022 λήγουν πολλά και μεγάλα ασφαλιστήρια συμβόλαια και αυτό ίσως αποτελέσει την απαρχή της νέας μεγάλης κρίσης.

Πρωτίστως ωστόσο η προσπάθεια κατάργησης των μετρητών πλήττει τον πυρήνα των θεμελιωδών ελευθεριών του ατόμου.

Χωρίς μετρητά το κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατάσχει ολόκληρη την υλική περιουσία οποιουδήποτε θεωρεί πως είναι ενοχλητικός ή εισάγει καινά δαιμόνια.

Χωρίς την ανωνυμία των μετρητών το κράτος ή κάποιος παρείσακτος μπορεί να αποκτήσει πληροφορίες που ανήκουν στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός. Κάθε ισχυρός θα μπορεί να γνωρίζει τι τρώμε, τι πίνουμε, τι διαβάζουμε, τι σεξουαλικές ή πολιτικές προτιμήσεις έχουμε.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους κίνδυνους υπάρχουν ήδη στην ψηφιακή εποχή. Η ύπαρξη της δυνατότητας χρήσης μετρητών όμως τους μετριάζει. Το ζητούμενο είναι πώς θα προστατέψουμε και θα αυξήσουμε την ιδιωτικότητα και τις ελευθερίες όχι πώς θα τις περιορίσουμε.

ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Με βάση τα ιστορικά προηγούμενα οι τρόποι που μπορούν να αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις είναι:

α) Το “κούρεμα” του χρέους, είτε άμεσα είτε λογιστικά με τον επιμερισμό σε μακρύ μελλοντικό χρονικό διάστημα.

β) Ο πληθωρισμός του χρέους με αύξηση των τιμών μεγαλύτερη των πραγματικών επιτοκίων (αρνητικά πραγματικά επιτόκια).

γ) Ο μηδενισμός του κοντέρ με έναν πόλεμο.

Δεν αποκλείουμε κανένα από αυτά. Παραθέτουμε ωστόσο δύο πολύ χαρακτηριστικά πέραν της «λύσης» του πολέμου.

  1. Στην Κούβα του Κάστρο είχαν δύο νομίσματα, ένα χωρίς αξία για τους υπηκόους και ένα μετατρέψιμο για τους τουρίστες. Όπως ήταν φυσικό ο κόσμος αποθησαύριζε τα μετατρέψιμα που είχαν αξία. Για το λόγο αυτό το καθεστώς κατά τακτά διαστήματα τα άλλαζε και ακύρωνε τα παλιά. Έτσι έκλεβε την αξία που είχε αποθηκευτεί με αυτά.
  2. Το 1933 κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης ο Πρόεδρος Φ. Ρούσβελτ απαγόρευσε την κατοχή χρυσού από τους ιδιώτες και εξέδωσε νόμο που ανάγκαζε τους πολίτες να αλλάξουν το χρυσό που κατείχαν με δολάρια. Η αναλογία που όριζε ο νόμος ήταν 20,67 δολάρια η ουγκιά. Όταν η διαδικασία συγκέντρωσης του χρυσού ολοκληρώθηκε, το δολάριο υποτιμήθηκε στα 35 δολάρια η ουγκιά. Με τον τρόπο αυτό το 70% της αγοραστικής αξίας των πολιτών δημεύθηκε. Έχει εκφραστεί η άποψη πως πρόθεση του Ρούσβελτ δεν ήταν απλά η συγκέντρωση του χρυσού για τις ανάγκες του κράτους αλλά η αφαίρεση ενός στοιχείου ανεξαρτησίας των πολιτών από το κράτος.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

  • Με τα capital controls έχει επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων
  • Έχει επιβάλει περιορισμούς και έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων κεφαλαίων
  • Έχει επιβάλει ανώτατο όριο στις συναλλαγές με μετρητά (500€ το μικρότερο στην ΕΕ)
  • Έχει επιβάλει κίνητρα φοροαπαλλαγής για τη μη χρήση μετρητών
  • Έχει επιβάλει την κατάργηση των λογαριασμών που δεν είναι ονομαστικοί.

Με άλλα λόγια δημιούργησε ολόκληρο το πλαίσιο του εγγράφου εργασίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν αυτό γραφεί και δημοσιευθεί!!!!!!!

ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ Η ΚΥΝΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ

Με πρόσχημα την ανακατανομή υπέρ των ασθενέστερων, εξοντώνουν τους μικρούς και την μεσαία τάξη. Εφαρμόζουν δηλαδή το γνωστό μοντέλο που οδηγεί σταδιακά σε δυο τάξεις, στους πολύ ισχυρούς και τους φτωχούς, έτσι στήνεται το εκλογικό “παραμάγαζο” των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Με κυνικό τρόπο το δίδυμο του υπουργείου Οικονομικών στη συζήτηση του προσχεδίου του Προϋπολογισμού ομολόγησε… “Γονατίσαμε στους φόρους τη μεσαία τάξη”

Επιπλέον φόρους ύψους 7 δισ. ευρώ στοίχισε στους φορολογούμενους η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης όπως ομολόγησε το οικονομικό επιτελείο από το βήμα της Βουλής.

Είναι οικονομική επιλογή; Κατηγορηματικά ΟΧΙ.

  • Γιατί η Κεϋνσιανή προσέγγιση προϋποθέτει την αύξηση του ΑΕΠ για αναδιανομή μέρους του μέσω της φορολόγησης.
  • Γιατί η υπερφορολόγηση είναι αντιαναπτυξιακό εργαλείο στην οικονομία.
  • Αλλά και γιατί το περίφημο μέρισμα δεν πήγε στους πιο ευάλωτους. Πήγε εκεί που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εκτιμούσε ότι θα αποδώσει περισσότερο εκλογικά.

Τα περισσότερα στελέχη των δανειστών έχουν ομολογήσει δημοσίως ότι το μείγμα της πολιτικής δημοσιονομικής προσαρμογής και επίτευξης των στόχων του τρίτου μνημονίου, ουσιαστικά αποφασίστηκε από την ίδια την κυβέρνηση. Και ποιές ήταν αυτές οι αποφάσεις και στρατηγικές της επιλογές; Να κάνει την προσαρμογή σε δραματικό ποσοστό από την πλευρά των φορολογικών εσόδων και όχι τόσο από την πλευρά των κρατικών δαπανών.

Υπερφορολόγησαν τους μικρούς επιχειρηματίες, αυτοαπασχολούμενους και συνεπείς φορολογούμενους με επιπλέον φόρους ύψους 7 δισ. Ευρώ.

Για ποιους; Για να ενισχύσουν τους πολύ ισχυρούς οι οποίοι ως γνωστόν κάνουν τις «συμφωνίες» απευθείας με το κράτος (όχι μόνον Καλογρίτσες και Σαββίδηδες), και εξαθλιώνουν οικονομικά όλους τους Έλληνες για να δέχονται «δώρα» και πελατειακή υποταγή από το κράτος.

Ο συνολικός λογαριασμός των φόρων προκύπτει ανάγλυφα μέσα από τις σελίδες των προϋπολογισμών που κατέθεσε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ την τελευταία τριετία.

Αναλυτικά, αυτοί είναι οι φόροι που συμπεριλαμβάνουν τους φόρους της ντροπής, και τι στοίχισαν στους φορολογούμενους και ειδικά στη μεσαία τάξη:

  • Αύξηση ΦΠΑ σε χαμηλές κατηγορίες (περιλαμβάνεται και η σταδιακή κατάργηση της έκπτωσης στα νησιά κ.λπ.): 2,2 δισ. ευρώ.
  • Αύξηση συντελεστών στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης: 390 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση συντελεστών στο φόρο πολυτελούς διαβίωσης: 50,6 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση συντελεστών στο φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων: 361 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση συντελεστών στο φόρο ασφαλίστρων: 106 εκατ. ευρώ.
  • Τροποποιήσεις στους νόμους των ρυθμίσεων οφειλών προς το Δημόσιο: 12,9 εκατ. ευρώ.
  • Κατάργηση απαλλαγών πληρωμής ΕΝΦΙΑ: 20 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος στα νομικά πρόσωπα: 129,5 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος στους ελεύθερους επαγγελματίες: 80,5 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος στους αγρότες: 36 εκατ. ευρώ.
  • Κατάργηση έκπτωσης εφάπαξ πληρωμής φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων: 14,1 εκατ. ευρώ.
  • Κατάργηση έκπτωσης εφάπαξ πληρωμής φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων: 14,5 εκατ. ευρώ.
  • Αντιμετώπιση αποχής από περιοδικό τεχνικό έλεγχο οχημάτων ΚΤΕΟ: 56,3 εκατ. ευρώ.
  • Κατάργηση επιστροφής του ΕΦΚ στο πετρέλαιο στους αγρότες: 13 εκατ. ευρώ.
  • Επιβολή φόρου επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων: 103 εκατ. ευρώ.
  • Αντιμετώπιση φαινομένου ανασφάλιστων οχημάτων: 5 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση των συντελεστών φορολόγησης εισοδήματος από ενοίκια: 200 εκατ. ευρώ.
  • Επέκταση της συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στο 30% των κερδών του ΟΠΑΠ και στα κέρδη από παιχνιδομηχανές (VLT’s): 226,8 εκατ. ευρώ.
  • Μείωση του αφορολόγητου ορίου (αναμόρφωση φορολογίας εισοδήματος): 988 εκατ. ευρώ.
  • Νέα κλίμακα εισφορά αλληλεγγύης και μονιμοποίησή της: 736 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση συντελεστή ΦΠΑ από 23% σε 24%: 437 εκατ. ευρώ.
  • Αναμόρφωση φορολογίας οχημάτων: 30 εκατ. ευρώ.
  • Φόρος εισοδήματος στα εταιρικά οχήματα: 91 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση φόρων στα καύσιμα: 422 εκατ. ευρώ.
  • Αναμόρφωση φορολογίας στα επενδυτικά σχήματα: 19,3 εκατ. ευρώ.
  • Τέλος στη συνδρομητική τηλεόραση: 25 εκατ. ευρώ.
  • Τέλος συνδρομητών σταθερής τηλεφωνίας-ίντερνετ: 54,2 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση φόρου στη μπύρα: 62 εκατ. ευρώ.
  • Αύξηση φόρου σε ποτά και καπνό:142 εκατ. ευρώ.
  • Φόρος στον καφέ: 62 εκατ. ευρώ.

ΠΥΡΙΝΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ: ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η Δημοκρατία απαιτεί το δύσκολο έργο της αλήθειας. Ο λαϊκισμός το εύκολο έργο των υπερβολών και ακροτήτων. Η αλήθεια, η Δημοκρατία οδηγούν στην επίλυση των προβλημάτων προς όφελος του λαού. Ο λαϊκισμός οι ακρότητες οδηγούν στη συσκότιση των προβλημάτων και την επανάληψή τους σε βάρος του λαού.
Εμείς θα ακολουθήσουμε τον δύσκολο δρόμο γιατί πύρινο όλεθρο και άλλες καταστροφές όπως φαίνεται θα ξαναζήσουμε, αλλά κάνουμε ότι μπορούμε να αποτραπούν.


Τα διδάγματα από αυτή την καταστροφή, την κυβερνητική αντίδραση και τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αξιολογούμε συνοπτικά με τα ακόλουθα συμπεράσματα.
1. Είναι πολύ θετικό να θεωρείται η ανθρώπινη ζωή το ύψιστο αγαθό. Από αυτή τη λαίλαπα υπήρξε μια απώλεια ζωής, του ηρωικού εθελοντή πυροσβέστη. Ήταν μια εξέλιξη και δεν συγκρίνεται με την απώλεια 84 ανθρώπων στην Ηλεία το 2007 με κυβέρνηση Καραμανλή και την απώλεια περισσοτέρων από 102 ανθρώπων στο Μάτι με κυβέρνηση Τσίπρα. Τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης αντιμετώπισαν αυτό το θετικό σημείο με μικροκομματική αντίληψη ή με λαϊκισμό βάζοντας πολλά «αλλά» να υπερισχύουν του κυρίαρχου. Έτσι χάνουν τη σπουδαιότητα η βασική αρχή της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, χάνουν τη σπουδαιότητα και τα υπαρκτά «αλλά» ως βάση κριτικής. Ο Τσίπρας και ο Σύριζα το αντιμετώπισαν με πρόδηλη την αγωνία να συμψηφίσουν την απάνθρωπη συμπεριφορά τους στο Μάτι. Ο τρόπος ωστόσο με τον οποίο αντιμετωπίσθηκαν οι πυρκαγιές κατά κοινή ομολογία ήταν χωρίς συγκροτημένο σχέδιο. Οι καταστροφικές πλημύρες που νομοτελειακά ακολουθούν ευχόμαστε να μην ανατρέψουν αυτή τη βασική αρχή γιατί η έλλειψη πρόληψης σε περιπτώσεις πλημύρας δεν συγχωρείται ούτε αντιμετωπίζεται με εκκενώσεις.
2. Δεύτερο και τελευταίο θετικό ήταν η ενεργοποίηση πρωτοφανούς διεθνούς βοήθειας. Η πρωτοφανής έκταση της διεθνούς βοήθειας οφείλεται κατά βάση στην πρόσφατη αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής προστασίας. Μόλις τρεις μήνες πριν, με 641 ψήφους υπέρ, έναντι 44 κατά υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η Έκθεση που εισηγήθηκε ο Ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης για τον αναβαθμισμένο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας rescEU. Η κυβέρνηση καθυστέρησε περίπου μια εβδομάδα να ζητήσει την ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού μηχανισμού, τελικά τη ζήτησε το βράδυ της 3ης Αυγούστου. Κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης προσπάθησαν να μειώσουν την τεράστια Ευρωπαϊκή συμβολή και κορυφαίος ο Βαρουφάκης με fake news προσπαθούσε να λοιδορήσει την Ε.Ε. την ώρα που ήδη υπήρχε συνδρομή 9 αεροπλάνων, 49 πυροσβεστικών οχημάτων και πάνω από 300 πυροσβέστες από Γαλλία, Σουηδία, Κύπρο, Ισπανία, Τσεχία, Ρουμανία, Κροατία, Πολωνία (7 Αυγούστου).

Στη συνένετυξή του ο Μητσοτάκης με έκδηλη μικρότητα απέκρυψε το γεγονός προσπαθώντας εμμέσως να εμφανίσει ότι η διεθνής κινητοποίηση ήταν αποτέλεσμα της εξωτερικής του πολιτικής και ότι εγκαίρως ενεργοποίησε το Ευρωπαϊκό μηχανισμό.
3. Παγιώνεται ο τρόπος που οργανώνει ο Μητσοτάκης την εξουσία του και την εξουσία του κόμματός του. Με αφορμή κάθε κρίση συγκεντρώνει αντί να αποκεντρώνει εξουσίες. Το επιτελικό κράτος λειτουργεί συντονίζοντας τις αποκεντρωμένες διοικήσεις και δεν τρέχει ο υπουργός Χρυσοχοΐδης, περίγελος με τη μάνικα στο χέρι να δίνει διαταγές. Η φράση επιτελικό κράτος, στα χείλη Μητσοτάκη, έγινε συνώνυμο του συγκεντρωτισμού που εκπροσωπεί η συντηρητική πολιτική της δεξιάς. Στη συνέντευξη το επανέλαβε. Το Μέγαρο Μαξίμου έγινε η μοναδική πηγή εξουσίας μετατρέποντας σε πιόνια την κυβέρνηση, τους υπουργούς του και την αυτοδιοίκηση, τοπική και περιφερειακή. Ο συγκεντρωτισμός όλων των εξουσιών νομοτελειακά συνοδεύεται και από τον αυταρχισμό και την αλαζονεία. Συγκεντρωτισμός και αυταρχισμός είναι η πολιτική διαχείριση που επιβάλει ο σύγχρονος καπιταλισμός για να αντιμετωπισθούν οι θηριώδεις κοινωνικές ανατροπές της νέας εποχής και η αντικατάσταση της δημοκρατίας από την αυταρχική πλουτοκρατία.

Δεν πρόκειται επομένως για ένα συγκυριακό φαινόμενο της συντηρητικής πολιτικής αλλά στρατηγική επιλογή που χτίζεται σταδιακά. Σύμμαχος σε αυτή την πολιτική του Μητσοτάκη είναι οι φορείς του λαϊκισμού και ο Σύριζα που έχει μετατραπεί σε κόμμα ενός προσώπου με ριζωμένη καθεστωτική αντίληψη.
4. Μετά την εκατόμβη στο Μάτι συστήθηκε επιτροπή ειδικών για να εντοπίσει τα λάθη, τις αδυναμίες του μηχανισμού αντιμετώπισης ανάλογων κρίσεων να εξάγει συμπεράσματα τα οποία θα οδηγούν σε λύσεις πρόληψης και βέλτιστης οργάνωσης. Το πόρισμα της επιτροπής ειδικών παραδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2019. Αγνοήθηκε τόσο από τον Τσίπρα όσο και από τον Μητσοτάκη. Ο Τσίπρας δεν ασχολήθηκε ούτε τους λίγους μήνες που συνέχισε να κυβερνάει ούτε ως αξιωματική αντιπολίτευση να στηρίξει τεκμηριωμένες προτάσεις. Ο Μητσοτάκης δύο χρόνια το αγνόησε και ξαφνικά στη συνέντευξη παρουσίασε μια έκθεση, ένα πακέτο φύλλα ανεμίζοντας, που υποτίθεται έγινε από στελέχη του για να δικαιολογηθεί ότι μέχρι να συνταχθεί και τεθεί σε εφαρμογή δεν είχε τον χρόνο να εφαρμόσει προληπτικά μέτρα και να ενισχύσει τα μέτρα καταστολής. Φθηνό τέχνασμα που στηρίζεται όμως στην άγνοια του κοινού ότι υπήρχε έκθεση ειδικών που επιδεικτικά αγνόησε για δυόμιση χρόνια. Φυσικά η έκθεση δεν ευνοούσε τον υπερσυγκεντρωτισμό των εξουσιών.
5. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης, την οποία οι κ.κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης μόλις ανακάλυψαν, γίνονται όλο και πιο έντονες, τα φαινόμενα όλο και πιο ακραία. Μέτρα πρόληψης επομένως δεν είναι μόνο αντιπυρικές ζώνες αλλά πρώτα μια γενική πολιτική για το κλίμα. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το πρώτο που έθεσε τον προβληματισμό πριν δεκαετίες αλλά και με συγκεκριμένα μέτρα τη διετία 2010-11 με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου. Το Κίνημα Αλλαγής ήταν το μοναδικό κόμμα που κατέθεσε στη βουλή, η Φώφη Γεννηματά, πλήρη πρόταση για έναν κλιματικό νόμο που πρέπει να αποκτήσει η χώρα.

Ο Μητσοτάκης ενώ επικαλείται έστω και αργά την εθνική συνεννόηση, αγνοεί επιδεικτικά την μεγάλη εμπειρία του χώρου και των προτάσεων που έχουν κατατεθεί. Η συμπεριφορά αυτή δεν είναι τυχαία. Αποτελεί συνέχεια της εν κρυπτώ σύνταξης του σχεδίου αξιοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης. Το σχέδιο αξιοποίησης των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, παρέμεινε κρυφό γιατί εξυπηρετεί τη συγκέντρωση του πλούτου σε ελάχιστους, επιστρέφει τα κονδύλια σε ορισμένες χώρες με την κατανάλωση παρωχημένων αποθεμάτων ΑΠΕ, αποκλείει την πρόσβαση στους μικρομεσαίους και καταργεί την ενεργειακή δημοκρατία που παντού εισάγουν οι νέες μορφές παραγωγής ενέργειας.
6. Ο Μητσοτάκης στη συνέντευξη θεώρησε χυδαία τη σπέκουλα που χτίστηκε για την πολιτική των εκκενώσεων. Εδώ επιβεβαιώνεται το πρώτο σημείο. Ναι είναι χυδαία να αντιπαραβάλλεται μόνο και μόνο για αντιπολίτευση, με την ανθρώπινη ζωή. Κάποιοι μάλιστα στράφηκαν και εναντίον του 112! Ναι είναι χυδαία όμως και να χρησιμοποιείται για να καλύψει την έλλειψη σχεδίου. Ναι είναι χυδαίο και από τον πρωθυπουργό να ονομάζει προστασία τις τυφλές εκκενώσεις χωριών και οικισμών. Εάν υπήρχε σχέδιο οι εκκενώσεις θα ήταν πολύ λιγότερες και θα περιλάμβαναν στάδια πληθυσμιακών κριτηρίων. Γυναίκες παιδιά ανήμποροι. Ο ενεργός πληθυσμός σε ένα οργανωμένο σχέδιο δεν απομακρύνεται τυφλά και απερίσκεπτα. Εντάσσεται στην πολιτική πυροπροστασίας των περιουσιών, των ζώων, κρίσιμων εγκαταστάσεων και διεξόδων. Ο οικισμός δεν εγκαταλείπεται να καεί από μια φωτιά με μειωμένη ένταση εάν δεν υπάρχει συνύπαρξη δασικής έκτασης-απομονωμένων κατοικιών. Σήμερα, εκ των υστέρων, όλο και περισσότερο φουντώνει η εικασία ότι όσοι δεν υπάκουσαν και έμειναν, κατάφεραν να σώσουν τις περιουσίες τους. Προφανώς συνέβη αλλά σε λίγες περιπτώσεις. Η φήμη όμως δημιουργεί ένα νέο ανησυχητικό φαινόμενο. Τη μαζική ανυπακοή σε μια νέα μελλοντική περίπτωση που ίσως τότε κοστίσει ανθρώπινες ζωές.
7. Τα μέτρα αποκατάστασης των πυρόπληκτων είναι επιφανειακά και προσχηματικά. Στη συνέντευξη ο Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στη γρήγορη εκταμίευση και μάλιστα έκανε ολόκληρη ανασυγκρότηση στο Μέγαρο Μαξίμου. Προφανώς η αναδιάταξη δυνάμεων αλλού στοχεύει και γρήγορα θα φανεί. Γιατί γρήγορη εκταμίευση μπορεί να γίνει και τώρα με το νέο θεσμικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε μέσω της εκταμίευσης προκαταβολών. Πρόκειται επομένως για διπλό αποπροσανατολισμό. Το καμουφλάζ των πραγματικών επιδιώξεων της αναδιάταξης και την απόσπαση της προσοχής από το πραγματικό πρόβλημα των πυρόπληκτων. Το πρόβλημά τους ασφαλώς είναι να αποκτήσουν μια προσωρινή ενίσχυση να περάσουν αυτή την περίοδο.

Αλλά το βασικό τους πρόβλημα είναι το μέλλον. 1.200 οικογένειες ρητινοπαραγωγών δεν μπορούν να περιμένουν σαράντα τουλάχιστον χρόνια μέχρι τη νέα παραγωγή ρητίνης από τα πεύκα. Οι μελισσοκόμοι δεν μπορούν για τα επόμενα είκοσι χρόνια να πληρώνουν δεκαπλάσια μεταφορικά να μεταφέρουν αλλού τα μελίσσια για να έχουν παραγωγή, ο ειδικός τουρισμός δεν μπορεί να περιμένει άλλα τριάντα χρόνια για να αποκατασταθεί, ακόμη και ο απλός τουρισμός θα χρειαστεί τουλάχιστον μια πενταετία να αποτινάξει την εικόνα της καταστροφής. Οι κτηνοτρόφοι πως θα ανακτήσουν τα χιλιάδες καμένα ζώα τους αλλά το σπουδαιότερο, εάν και όταν αποκτηθούν νέα κοπάδια πως θα διασφαλίζεται η διατροφή τους χωρίς να καταστρέφεται η νέα βλάστηση και η αυτοφυής αναδάσωση; Η προσωρινή ενίσχυση δεν είναι τίποτε άλλο από τη γνωστή επιδοματική πολιτική που μόνο πελατειακά λειτουργεί και δεν λύνει πραγματικά προβλήματα. Αυτή η οπτική του μέλλοντος ήταν παντελώς απούσα από τις εξαγγελίες Μητσοτάκη που πολύ φιλάρεσκα ανακοίνωνε επιδόματα και επιτάχυνση. Αλλά ακόμη και σε αυτό το θέμα της επιτάχυνσης, τι έγινε σε Μουζάκι και Καρδίτσα; Ακόμη περιμένουν, μετά τις πλημμύρες. Τι έγινε στη Σάμο, μετά τον σεισμό; Ακόμη περιμένουν.
8. Για να Ανθίσει η ΕΛΠΙΔΑ και όχι η ΚΡΑΥΓΗ, χρειάζονται σχέδιο και μέτρα εθνικής συναίνεσης καθώς και Διακομματικός Έλεγχος στην εφαρμογή των μέτρων.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Σήμερα είναι η ημέρα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων #WorldSMEday! Οφείλουμε να είμαστε περήφανοι και να υποστηρίζουμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αποτελούν τον κορμό της Ελληνικής οικονομίας και της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιπροσωπεύουν το 99% όλων των επιχειρήσεων στην Ε.Ε. και παρέχουν τα 2/3 της συνολικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα!

Ξεκίνησε το καθοδικό σπιράλ στις Συντάξεις

Μετά τον Νότο της Ευρώπης νέα μηνύματα έρχονται από όλη την Ευρώπη για το μέλλον των συντάξεων.

Η Ernst & Young σε έρευνα που δημοσιοποίησε θεωρεί αναγκαία τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των συνταξιοδοτικών φορέων αλλά καταλήγει ότι είναι πλέον σημαντικός ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα για την επιβίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Σύμφωνα με την έρευνα, η από κοινού αντιμετώπιση του αναγκαίου μετασχηματισμού για να αντιμετωπισθούν οι πιέσεις, που διαρκώς αυξάνονται, απαιτεί αλλαγές στην αγορά. Βεβαίως σε ότι αφορά τα επιτόκια επισημαίνει ότι για τα ασφαλιστικά ταμεία το καλύτερο σενάριο είναι η αύξησή τους, (σε προηγούμενο άρθρο είχαμε επισημάνει το πρόβλημα) αλλά αυτή δεν προβλέπεται πριν το 2019.

Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ το όραμα, η στρατηγική και ο σαφής καθορισμός των ρόλων αποτελούν τα θεμέλια της εμπιστοσύνης του κοινού στη διαχείριση των συντάξεων. Ωστόσο, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων κυβερνήσεων και φορέων χάραξης πολιτικής, δεν διαθέτουν σαφώς καθορισμένο μακροπρόθεσμο όραμα και στρατηγική για τη σύνταξη και τη συνταξιοδότηση.

Το ασφαλιστικό βρίσκεται σε μια μετάβαση από σύστημα καθορισμένων παροχών σε ένα σύστημα καθορισμένων εισφορών.

Αν και η έκθεση διαπιστώνει ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση της ανάμιξης των καταναλωτών και της ενημέρωσής τους κατά τη λήψη αποφάσεων, ο ασφαλιστικός κλάδος δεν έχει προσδιορίσει ακόμη πώς μπορούν να μεγιστοποιηθούν οι ευκαιρίες που δημιουργούν οι ψηφιακές εφαρμογές. Είναι ανέτοιμος δηλαδή να αξιοποιήσει την τεχνολογική πρόοδο παρόλο που αναγνωρίζει ότι το στοιχείο αυτό είναι μόνο μέρος της λύσης στην προσπάθεια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας.

Ασφαλιστικό2

Την ίδια στιγμή που δημοσιεύθηκε η έρευνα για την Ευρώπη, υπάρχουν 11 εκατομμύρια εργαζόμενοι στη Βρετανία οι οποίοι υποτίθεται ότι είχαν μεγάλες συντάξεις. Το Σχέδιο Συντάξεων της Βρετανικής βιομηχανίας μετάλλου προτείνει να σπάσουν οι συνταξιοδοτικές υποσχέσεις της προς 130.000 μέλη του, επειδή χάνουν τα χρήματα. Η Tata Steel ψάχνει να πουλήσει μέσα στους επόμενους μήνες τις συμμετοχές της σε όλα τα ακίνητα της στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτό σημαίνει ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελούμενο από £ 15 δις, ποσό που θα έπρεπε κανονικά να τεθεί στο γενικό ταμείο προστασίας των συντάξεων, έγινε τελικά ασφαλιστικό ταμείο βάλτος για τις αποτυχημένες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, αυτό που θεωρούσαν ως εγγύηση, δεν είναι παρά ένα τίποτα. Μόλις η κυβέρνηση αναλαμβάνει οτιδήποτε, τα χρήματα γίνονται καπνός.

ΤΑ ΔΙΑΡΚΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ Η ΑΙΤΙΑ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η Γερμανία από ατμομηχανή της Ευρώπης γίνεται ο απορροφητήρας της Ευρώπης. Ποιο είναι το μυστικό της άρνησης για εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την έκδοση Ευρωομολόγου; Από το 2011 η Γερμανία αποκτά τεράστια πλεονάσματα που παραβιάζουν τις Ευρωπαϊκές συνθήκες και προκαλούν αντιδράσεις ακόμα και στις ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει θέσει τη Γερμανία από το 2014 υπό παρακολούθηση, ενεργοποιώντας τη λεγόμενη Διαδικασία Μακροοικονομικών Ανισορροπιών. Έκτοτε και με τη διαδικασία αλλαγής του Jean-Claude Juncker δεν υπήρξε η αναμενόμενη εξέλιξη επιβολής κυρώσεων.

Το υπερβολικά υψηλό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών βρίσκεται ολοένα συχνότερα στο επίκεντρο κριτικής και από το ΔΝΤ

Αν θέλει κάποιος να είναι ακριβής, οι Γερμανοί πολιτικοί παραβιάζουν τις Ευρωπαϊκές συνθήκες και ταυτόχρονα παραβιάζουν εδώ και χρόνια τον γερμανικό νόμο του 1967 «για την προώθηση της σταθερότητας και της ανάπτυξης της οικονομίας». Ο νόμος διατυπώνει τον κρατικό στόχο για επίτευξη ισορροπίας στο σύνολο της οικονομίας μέσα από την επιδίωξη για σταθερότητα των τιμών, πλήρη απασχόληση, διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς και ισορροπία στο πεδίο του εξωτερικού εμπορίου. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν η Γερμανία απέχει παρασάγγες από την επίτευξη ισορροπίας σε ό,τι αφορά το εξωτερικό εμπόριο.

Το γερμανικό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ανέρχεται ετησίως σε ένα ολόκληρο Ελληνικό χρέος. Στη διάρκεια της δεκαετίας κυμαίνεται από 260 δις Ευρώ έως 300 δις Ευρώ και είναι σε απόλυτες τιμές το υψηλότερο παγκοσμίως μπροστά από το αντίστοιχο της Κίνας και της Ιαπωνίας. Σε αναλογία με το ΑΕΠ ανέρχεται σε ποσοστά που κυμαίνονται από 7,60% έως 8,30%, και από το 2011 παραβιάζει το ανώτατο όριο του 6% που η Κομισιόν θεωρεί ανεκτό.

Προκειμένου να δικαιολογήσει τα υπερβολικά υψηλά πλεονάσματα ο τέως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επικαλείται τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ, η οποία είναι κατά τη γνώμη του υπερβολικά χαμηλή για την ισχυρή γερμανική οικονομία με αποτέλεσμα να αυξάνει τη ζήτηση για γερμανικά προϊόντα στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με το γερμανικό ινστιτούτο Ifo, το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης διαμορφώνεται στα 299 δισ. δολάρια το 2018, που σημαίνει ότι είναι το υψηλότερο στον κόσμο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Τη μερίδα του λέοντος σε αυτό το πλεόνασμα καταλαμβάνουν οι εξαγωγές, που θα υπερβούν τις εισαγωγές κατά 265 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το Ifo.

Τρίτη στην παγκόσμια κατάταξη βρίσκεται η Ολλανδία, με το Ifo να διαβλέπει ότι το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών έχει διαμορφωθεί στα 110 δισ. δολάρια έως τα τέλη του 2018.

Ωστόσο παρά τις πιέσεις και το 2019 η Γερμανία είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στο εμπορικό πλεόνασμα. Το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας ανήλθε το 2019 στα 293 δισ. δολάρια και είναι αντίστοιχο με το 7,6% του ΑΕΠ της. Δεύτερη μετά τη Γερμανία έρχεται η Ιαπωνία με σαφώς μικρότερο πλεόνασμα, ύψους 194 δισ. Δολαρίων και στην τρίτη θέση παραμένει η Ολλανδία.

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών παρουσιάζει τη διαφορά μεταξύ της αξίας των αγαθών και των υπηρεσιών που εισάγει και εξάγει μια χώρα κάθε οικονομικό έτος. Η κυβέρνηση της Αγκελα Μέρκελ έχει δεχθεί σκληρή κριτική διότι έχει εναποθέσει όλο το βάρος της ανάπτυξης στις εξαγωγές, χωρίς να ενθαρρύνει την εγχώρια κατανάλωση είτε με την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων είτε με την αύξηση της κατανάλωσης.

Είναι αποκαλυπτικός ο παρακάτω πίνακας του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών της Γερμανίας που διαμορφώνεται καθαρά από τις εισαγωγές εξαγωγές.

Η έκρηξη στη διάρκεια της Ευρωπαϊκής κρίσης και το τεράστιο μέγεθος στο οποίο αποδίδεται και το τεράστιο τελικό πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παροτρύνουν εδώ και χρόνια τη Γερμανία να ενισχύσει την εγχώρια ζήτηση και τις εισαγωγές, για να περιοριστούν οι ανισορροπίες στην παγκόσμια αλλά και την Ευρωπαϊκή οικονομία.

Ωστόσο το θέμα δεν είναι απλώς η εσωτερική κατανάλωση που πρέπει να ενισχυθεί όπως προτείνει το ΔΝΤ αλλά η μακροοικονομική ανισορροπία που προκαλεί σε σχέση με χώρες της Ευρώπης. Συγκεκριμένα υψηλά πλεονάσματα υπέρ της Γερμανίας καταγράφονται στο εξωτερικό εμπόριο της Γερμανίας με τις εξείς χώρες: ΗΠΑ (€48,7δις), Ην. Βασίλειο (€44,9δις), Γαλλία (€40,5δις), Αυστρία (€21,8δις), Ισπανία (€11,7δις), Σουηδία (€10,3δις) κλπ

Η Γερμανία έχει έλλειμμα σε σχέση με την Ολλανδία (€6,9δις) δηλαδή η Ολλανδία είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που η Γερμανία τροφοδοτεί το εμπορικό της ισοζύγιο με το υψηλότερο όλων €6,9δις, χωρίς να εισάγει πετρέλαιο (Νορβηγία) ή να χρησιμοποιεί πολύ φθηνά εργατικά με μεταφορά ολόκληρων γραμμών παραγωγής (Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Βόρεια Μακεδονία).

Σε σχέση με την Ελλάδα το πλεόνασμα του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών της Γερμανίας εκτοξεύεται σε €3,7δις στην τριετία 2016-2018

Δηλαδή έλλειμμα από εισαγωγές Γερμανικών προϊόντων σε σχέση με τις Ελληνικές εξαγωγές σε βάρος της Ελλάδα €-3,7δις

Μέσα από τη στρατηγική της Γερμανίας και της Ολλανδίας για υπερβολικά υψηλά πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και την καταπάτηση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ είναι ευκολότερο να ερμηνευθεί η άρνηση των δύο χωρών στην εμβάθυνση της Ένωσης στον οικονομικό τομέα τουλάχιστον.

ALERT!!! ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΔΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΙΣΧΥΡΗ

Σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή που η Τουρκία αναβάθμισε την στρατηγική της, η Ελλάδα βρίσκεται με την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και σε βαθύ διχασμό.

Όλες οι κινήσεις της Τουρκικής εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκική στρατηγική πέρασε σε νέο επίπεδο. Πλέον από την στρατηγική των γκρίζων ζωνών, αναβαθμίστηκε σε στρατηγική της επιθετικής προσάρτησης νησιών και Αιγαίου.

Η αναβάθμιση αυτή επήλθε σχετικά πολύ γρήγορα σε όρους χρονικής ωρίμανσης, γιατί πολύ εύστοχα η Τουρκική ηγεσία διαπίστωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς καμιά ισχύ, διχασμένη και με την χειρότερη κυβέρνηση.

Η αδύναμη Ελλάδα δεν οφείλεται αποκλειστικά στην κρίση χρέους όπως κάποιοι θα σπεύσουν να ισχυριστούν, αλλά στη συνολική κρίση της κοινωνίας, στην κρίση της πολιτικής και των πολιτικών. Η δε απάντηση ισχυροποίησης της θέσης της χώρας δεν είναι στρατιωτική υπόθεση, αλλά συνολικά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.

Δυστυχώς σήμερα η χώρα βρίσκεται σε πλήρη κοινωνική αποσύνθεση γιατί ακόμη και τώρα η κυβέρνηση αρνείται να πρωταγωνιστήσει σε μια αλλαγή νοοτροπίας, που θα εξηγούσε τα πραγματικά αίτια της κρίσης και θα πρωταγωνιστούσε στην αντιμετώπιση της παθογένειας που οδήγησε σε αυτήν.

Αντιθέτως η κυβέρνηση με τυχοδιωκτισμούς αντιμετώπισε κάθε πλευρά της πολιτικής και επιδείνωσε τα προβλήματα της χώρας.

Τελευταίο αποκορύφωμα της μικροπολιτικής σκοπιμότητας με την οποία χειρίζεται ακόμη και τα εθνικά θέματα, αποτελεί η αντιμετώπιση του Σκοπιανού και του ονόματος της Μακεδονίας.

Κυβέρνηση που μόνο διχάζει αντί να ενώνει, κυβέρνηση που βαθαίνει την κρίση και δεν έχει καμιά διάθεση να αντιμετωπίσει την ουσία της κρίσης.

Μια ενωμένη Ελλάδα με ισχυρή κοινωνική συγκρότηση μπορεί να βρει απαντήσεις τόσο στα θέματα ανάπτυξης-βιώσιμης ανάπτυξης, όσο και στα εθνικά θέματα. Μέχρι τότε όλοι οι άλλοι που μπορούν, θα την τεμαχίζουν και θα την μικραίνουν.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΞΕΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ

Μια νέα Αραβική περιφερειακή υπερδύναμη δημιουργείται. Μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Μέση Ανατολή ξεκίνησε σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών για την κάλυψη του κενού και τον αυτοκρατορικό έλεγχο της περιοχής.

Η κορυφαία σύγκρουση ήταν μεταξύ των Σουνιτικών δυνάμεων. Το Κατάρ είχε τον πλούτο αλλά δεν είχε τα κρίσιμα μεγέθη. Η Σαουδική Αραβία είχε πλούτο αλλά δεν είχε εκσυγχρονισμό και οργάνωση κρίσιμων μεγεθών, τα ΗΑΕ ήταν κάπου στο ενδιάμεσο και η Αίγυπτος, η μέχρι πρότινος φυσική ηγεσία, παραπαίει και δεν μπορεί να βρει τον δρόμο της.

Οι συνθήκες αυτές διαγνώσθηκαν από την Τουρκία η οποία είχε τα μεγέθη αλλά όχι τον πλούτο. Έσφαλε ωστόσο σε δύο επίπεδα. Δέχθηκε να κάνει την εμπροσθοφυλακή του Κατάρ, παίρνοντας θέση ανάμεσα στα δύο Σουνιτικά στρατόπεδα Κατάρ-Σαουδική Αραβία και, για μία δεκαετία, με περισσή αμετροέπεια επιχείρησε να αναστηλώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία οδηγούμενη σε ρήξη με την Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ και Αίγυπτο.

Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο άρχισε να διαφαίνεται η στρατηγική της Σαουδικής Αραβίας που με επιμέλεια και υπομονή φιλοτέχνησε μέσα στη δεκαετία.

Κατ’ αρχάς η Σαουδική Αραβία ώθησε τον ΟΠΕΚ να μειώσει ξανά την παραγωγή πετρελαίου, μια χειρονομία που θα μπορούσε επίσης να έχει επιπτώσεις στον πληθωρισμό στην Ευρώπη και στη στρατιωτική δύναμη του Πούτιν στην Ουκρανία.

Ενώ πολλοί ξεκίνησαν αναλύσεις του τύπου ότι προσπαθεί να βοηθήσει τη Ρωσία, στην πραγματικότητα εκμεταλλεύεται την ανάγκη της να ευθυγραμμιστεί με την πολιτική μείωσης της παραγωγής πετρελαίου.

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τις χρήσεις που σκοπεύει να κάνει το Ριάντ στον πετρελαϊκό πλούτο που θα εισρεύσει με την αύξηση των εσόδων του από την επιδιωκόμενη αύξηση των τιμών.

Σύμφωνα με τους διακηρυγμένους στόχους του είναι, να εκσυγχρονίσει όχι μόνο τη δική του οικονομία, αλλά και αυτή ενός άρρωστου βορειοαφρικανικού γίγαντα, της Αιγύπτου.

Οι περικοπές που αποφάσισε ο ΟΠΕΚ είναι να μειώσει την προσφορά του πετρελαίου κατά 1,1 εκατ. βαρέλια από τον Μάιο. Η Ρωσία, η οποία είναι μέρος του ΟΠΕΚ+, θα μειώσει επίσης ελαφρώς την παραγωγή της. Ο υπολογισμός είναι ότι αυτές οι περικοπές χρησιμεύουν στην αύξηση των τιμών, αυξάνοντας τα έσοδα των παραγωγών: αυτό βέβαια θα μπορούσε να βοηθήσει την πολεμική προσπάθεια του Πούτιν ο οποίος, μετά τις δυτικές κυρώσεις, πουλά το πετρέλαιο του, σε μειωμένες τιμές, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία.

Ωστόσο αυτή η αύξηση τιμών απέχει πολύ από τις τιμές που έφτασε το αργό πετρέλαιο τον Μάρτιο του 2022 αμέσως μετά την εισβολή στην Ουκρανία, στα 125 δολάρια το βαρέλι.

Ο ΟΠΕΚ και η Ρωσία ελπίζουν να τον ωθήσουν από το σημερινό επίπεδο των 80 στα 90 δολάρια το βαρέλι, με τη βοήθεια της κινεζικής οικονομικής ανάκαμψης που τροφοδοτεί την κατανάλωση στη χώρα αυτή.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για μια επιθετική κίνηση που ο 37χρονος Σαουδάραβας πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν έκανε αδιαφορώντας, τουλάχιστον, για τις επιπτώσεις σε όλη τη Δύση.

Οι ΗΠΑ, και ακόμη περισσότερο η Ευρώπη και οι σύμμαχοι τους όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, έχουν συμφέρον να μετριάσουν τις τιμές του πετρελαίου για να συγκρατήσουν τον πληθωρισμό.

Αλλά με το σύνθημα «Πρώτα οι Σαουδάραβες» δεν διστάζει να μπει σε πορεία σύγκρουσης με τα αμερικανικά συμφέροντα, παρά τη στρατιωτική βοήθεια που λαμβάνει από την Ουάσιγκτον.

Η Άλλη μεγάλη έκπληξη υπέρβασης της ΣΑ που έγινε τις τελευταίες ημέρες ήταν η διπλωματική απόψυξη των σχέσεων μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης, μια επιχείρηση που «υπογράφει» με τη διαμεσολάβηση της Κίνας ο Σι Τζινπίνγκ.

Η Κίνα για πρώτη φορά στην περιοχή, αποκτά τόσο σημαίνοντα ρόλο επιρροής μέσω της διαμεσολάβησης σε μια σύγκρουση που δεκαετίες τώρα αποξένωσε τις δύο πλευρές, τα δύο μεγάλα Μουσουλμανικά δόγματα των Σιιτών και Σουνιτών.

Η Σαουδική Αραβία χρησιμοποίησε την Κίνα, προκαλώντας ανησυχία στον Λευκό Οίκο, για να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τον διακηρυγμένο εχθρό του, το Ιράν.

Η Κίνα με την πράξη αυτή ουσιαστικά παραμερίζει και σε αυτό το πεδίο τον ρόλο της Ρωσίας η οποία υποχωρεί στη διεθνή σκακιέρα.

Η γέφυρα που δημιουργήθηκε μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας αποδείχθηκε λειτουργική για τη μείωση των αβεβαιοτήτων και τη στρατηγική σταθερότητα στον Περσικό Κόλπο.

Μόλις προχθές σε μια πανηγυρική διάσκεψη, ήλθαν σε συμφωνία με τους Χούθι (επισήμως: κίνημα Ανσαρουλάχ) για ειρήνευση στη σπαρασσόμενη από το 2014 Υεμένη. Η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Ιράν-Σαουδικής Αραβίας έφερε πολύ γρήγορα την απαγκίστρωση της Σαουδικής Αραβίας από τέσσερα μέτωπα στα οποία αιμορραγούσε.

Αντί λοιπόν να περιγράφουμε με επιφανειακό τρόπο μια Σαουδική Αραβία που πλησιάζει το Πεκίνο ή τη Μόσχα, πρέπει να δούμε τη στρατηγική της Σαουδικής Αραβίας ως συνεπή με τη λογική μιας πραγματικής δύναμης, αυτόνομης και αποφασισμένης να διεκδικήσει τα δικά της συμφέροντα.

Μεταξύ των προτεραιοτήτων που έχει δημοσιοποιήσει ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν είναι ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας του.

Ως μοντέλο θεωρείται το Ντουμπάι, περιλαμβάνει δηλαδή την προσέλκυση τουρισμού, επιχειρήσεων με ταυτόχρονη μείωση της εξουσίας των κληρικών και μέτρια απελευθέρωση των ισλαμικών κανόνων.

Σε επίπεδο υποδομών, υπάρχουν τα μεγάλα εργοτάξια που πρόκειται να μεταμορφώσουν τη φυσιογνωμία της Σαουδικής Αραβίας.

Το γιγάντιο τουριστικό θέρετρο υπό κατασκευή στην Ερυθρά Θάλασσα, το οποίο θα έχει έκταση ίση με αυτή ολόκληρου του Βελγίου. η μεγαλούπολη υψηλής τεχνολογίας 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων υπό κατασκευή στη μέση της ερήμου, 33 φορές το μέγεθος της Νέας Υόρκης.

Αυτά είναι τα έργα βιτρίνας, πίσω από τα οποία βρίσκεται μια στρατηγική που στοχεύει στη διαφοροποίηση της οικονομίας της Σαουδικής Αραβίας καθιστώντας την λιγότερο εξαρτημένη από το πετρέλαιο.

Τα αυξημένα έσοδα από το πετρέλαιο προορίζονται να αυξήσουν τη χρηματοδότηση των επενδύσεων προς όλες τις κατευθύνσεις, από παραδοσιακούς τομείς όπως ο τουρισμός έως τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Η βασική δύναμη πυρός που τροφοδοτεί τις επενδύσεις είναι το κρατικό επενδυτικό ταμείο που διαχειρίζεται 650 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η νέα αραβική αυτοκρατορία ήδη έχει μια σημαντική διεθνή προβολή και μια δικτύωση κρατών.

Δανείζει και επενδύει σε πολλές περιοχές του κόσμου, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Υπαγορεύει τους όρους της. Συχνά ενεργεί σε συνεννόηση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Με αυτόν τον τρόπο, έχει κερδίσει τεράστια επιρροή στην Αίγυπτο, μια χώρα κλειδί για την επιρροή που ασκούσε ιστορικά το Κάιρο στον ισλαμικό κόσμο και στη Βόρεια Αφρική.

Το Σουδάν είναι επίσης μεταξύ των πρώτων αποδεκτών νέων επενδύσεων από το σαουδαραβικό κρατικό επενδυτικό ταμείο. Άλλα 24 δισεκατομμύρια δολάρια (ανακοίνωση 2022) έχουν κατανεμηθεί σε εθνότητες για να μεγιστοποιηθεί το αποτέλεσμα.

Ο ομφάλιος λώρος που δένει την Αίγυπτο με τη Σαουδική Αραβία δεν είναι κάτι καινούργιο. Από το 2013 έως το 2020, το Ριάντ πλήρωσε 46 δισεκατομμύρια δολάρια στο Κάιρο, συμπεριλαμβανομένων δανείων από την κεντρική τράπεζα, άμεσες επενδύσεις, «φιλικές» προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Στο παρελθόν, ωστόσο, πολλά από αυτά τα κεφάλαια δωρίστηκαν ή δανείστηκαν με ευνοϊκούς όρους. Και μερικές φορές η Αίγυπτος, βυθιζόμενη από τη μια κρίση στην άλλη, δεν μπορούσε να τους επιστρέψει. Τώρα απαιτεί ως αντάλλαγμα να μπουν κομμάτια της αιγυπτιακής οικονομίας υπό τον έλεγχο της Σαουδικής Αραβίας. Αυτό συγκλίνει με ίδιο αίτημα του ΔΝΤ για ιδιωτικοποιήσεις.

Πολλοί δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν την πρόσφατη-2022, μεγάλη στήριξη στην Τουρκία με 5 δις δολάρια. Ήταν μια ακόμη επιθετική κίνηση του διάδοχου πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν υποχρεώνοντας τον Ερντογάν να ζητήσει εμπράκτως συγνώμη και να ανοίξει τον δρόμο διείσδυσης της ΣΑ στην Τουρκική οικονομία.

Βέβαια η ΣΑ πριν τεθεί επικεφαλής ενός σχηματισμού Αραβικής Αυτοκρατορίας με την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ, το Σουδάν, πρέπει πρώτα να πολεμήσει τους δαίμονές της.

Η Σαουδική Αραβία υστερεί έναντι του Μπαχρέιν, του Κατάρ και των ΗΑΕ ως επιθυμητός προορισμός σύμφωνα με την κατάταξη της HSBC.

Νέα μέτρα έχουν εξαγγελθεί που αποσκοπούν στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και εργαζομένων. Αποτελούν μέρος της φιλοδοξίας του Σαουδάραβα διαδόχου πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν να ανοίξει τη χώρα στις διεθνείς αγορές, στοχεύοντας η πρωτεύουσα Ριάντ μέχρι το 2030, να γίνει μεταξύ των 10 μεγαλύτερων οικονομικά πόλεων του κόσμου και διπλασιάζοντας τον πληθυσμό της σε τουλάχιστον 15 εκατομμύρια!

Το 2030 χρονιά ορόσημο που θα φιλοξενήσει το παγκόσμιο κύπελο που διεκδικεί από κοινού με την Αίγυπτο και την Ελλάδα!

Ωστόσο υπάρχουν παρά πολλά παραδοσιακά εμπόδια που σχετίζονται με την αυστηρή πολιτική του βασιλείου. Την ερμηνεία και εφαρμογή του ισλαμικού νόμου.

Οι εταιρείες υποχρεώνονται να συμμορφωθούν με τους πρόσφατους κανόνες της Σαουδικής Αραβίας που για να συναλλάσσονται οι διεθνείς εταιρείες με κρατικές οντότητες θα πρέπει να έχουν δημιουργήσει περιφερειακά γραφεία στη χώρα μέχρι τον Ιανουάριο του 2024.

Αυτό ίσως μειώσει τον ρόλο του Ντουμπάι-ΗΑΕ, που αποτελεί τον κύριο επιχειρηματικό και τουριστικό κόμβο της Μέσης Ανατολής, και είναι εδώ και καιρό η προεπιλεγμένη επιλογή για τους ξένους.

Μέχρι τα τέλη του 2022, σχεδόν 80 εταιρείες έχουν υποβάλει αίτηση για άδειες για να μεταφέρουν την έδρα τους στο Ριάντ, δήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός Επενδύσεων Khalid Al-Falih σε πρόσφατη συνέντευξη, προσθέτοντας ότι η πόλη θα γίνει «η μεγάλη πρωτεύουσα της Μέσης Ανατολής, πολιτικά και οικονομικά.

Παρά την πρόσφατη χαλάρωση ορισμένων κανόνων, το αλκοόλ, οι εξωσυζυγικές σχέσεις και η ομοφυλοφιλία τιμωρούνται ως “ηθικά εγκλήματα” και υπάρχουν περιορισμένες επιλογές όσον αφορά τις κατοικημένες περιοχές δυτικού τύπου και τα διεθνή σχολεία.

Αν και στον σταρ του ποδοσφαίρου Κριστιάνο Ρονάλντο έχει επιτραπεί να ζήσει με την κοπέλα του Τζορτζίνα Ροντρίγκεζ ως παράνομο ζευγάρι, αφού εντάχθηκε στην Αλ Νασρ μια ομάδα ποδοσφαίρου της Σαουδικής Αραβίας πέρυσι, ελάχιστοι άλλοι έχουν το ίδιο προνόμιο. Οι αλλοδαποί διαμαρτύρονται επίσης για το χρόνο που χρειάζεται για να εξασφαλιστεί μια βίζα εργασίας, ακόμη και όταν οι τουριστικές κάρτες είναι πιο εύκολο να αποκτηθούν.

Παραμένουν τα ερωτηματικά εάν προλάβουν να προετοιμαστούν οι υποδομές, διασφαλίζοντας ότι θα υπάρχει διαθέσιμη στέγαση, νερό, αν το οδικό σύστημα μπορεί να αντέξει και ούτω καθεξής.

Το έλλειμμα κατοικιών στο Ριάντ είναι ήδη εμφανές και έχει αυξήσει σημαντικά το κόστος ενοικίασης. Το ετήσιο κόστος για ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων σε μια από τις καλύτερες γειτονιές του Ριάντ έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 12% τον περασμένο χρόνο σε περίπου 181.000 SAR (48.260 $), σύμφωνα με τον Faisal Durrani, συνεργάτη και επικεφαλής της έρευνας για τη Μέση Ανατολή της παγκοσμίως γνωστής εταιρείας συμβούλων και μεσιτείας Knight Frank.

Όπως εξήγησαν αυτό οφείλεται γιατί περισσότεροι ξένοι επαγγελματίες που μετακινούνται στο Ριάντ, αντιμετωπίζουν περιορισμένη διαθεσιμότητα στις κατοικίες που προτιμούν οι Δυτικοί Περιοχές δηλαδή με χαλαρούς κανόνες ενδυμασίας, γυμναστήρια και πισίνες αλλά και γιατί καταγράφεται μια αυξανόμενη τάση των νεαρών Σαουδαράβων να μετακινούνται στην πρωτεύουσα για να έχουν περισσότερες ευκαιρίες εργασίας.

Υπάρχουν λαμπερά και φουτουριστικά σχέδια συγκροτημάτων που ανακοινώθηκαν εφέτος, μέσα και γύρω από το Ριάντ, όπως το Mukaab – που χαρακτηρίζεται ως «ο πρώτος βιωματικός προορισμός στον κόσμο» που θα στεγάζει εμπορικούς, οικιστικούς χώρους λιανικής και πολιτιστικούς χώρους, αλλά το πολυαναμενόμενο masterplan για την επέκταση του Ριάντ έχει καθυστερήσει για πολλοστή φορά.

Το μετρό, το οποίο επρόκειτο να ολοκληρωθεί έως το 2019, δεν έχει ακόμη ανοίξει. Η κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων που είναι εμφανή βρίσκεται στην πρόσφατη απόλυση του επικεφαλής της Βασιλικής Επιτροπής για την πόλη του Ριάντ, της οντότητας που είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή του γενικού σχεδίου, υποδηλώνοντας απογοήτευση από τον διάδοχο λόγω έλλειψης προόδου.

Ωστόσο, πολλά έχουν αλλάξει στη Σαουδική Αραβία. Πληθώρα γυναικών εντάχθηκε στο εργατικό δυναμικό μετά την κατάργηση του αυστηρού ενδυματολογικού κώδικα, του διαχωρισμού φύλου και των περιορισμών οδήγησης και ταξιδιού. Έχει επίσης περιορισθεί η δύναμη του υπερσυντηρητικού θρησκευτικού κατεστημένου που προσπάθησε να επιβάλει τα διατάγματά του με τη βία σε όλους, πολίτες και μη.

Αλλά την ίδια στιγμή οι ξένοι που έρχονται στη Σαουδική Αραβία πρέπει να θυμούνται ότι οποιαδήποτε κριτική στην ηγεσία και το σύστημα μπορεί να οδηγήσει σε απέλαση, φυλακή ή χειρότερα.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα επιβάλλουν παρόμοιους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης, αλλά έχουν αποποινικοποιήσει τη συμβίωση, έχουν επιτρέψει τον πολιτικό γάμο και έχουν καταργήσει τα τέλη για άδειες ποτών.

Καθώς το Ντουμπάι γίνεται μια πιο ανεκτική πόλη, η μετακίνηση στο Ριάντ μπορεί να φαίνεται υποβάθμιση. Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι το βάθος των πλεονεκτημάτων του Ριάντ, η αξιοποίηση των οποίων φαίνεται ότι έχει δρομολογηθεί. Η ισορροπία με τα ΗΑΕ θα βρεθεί. Ίσως λίγο δυσκολότερα να συμβεί το ίδιο με την παραδοσιακή Αραβική υπερδύναμη, την Αίγυπτο, η οποία ωστόσο βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση.

Το 2030 δεν είναι τόσο μακριά, ίσως είναι ο λόγος που όλα δείχνουν ότι το τελικό πλαίσιο της γεωπολιτικής σκακιέρας θα έχει διαμορφωθεί από το 2040 έως το 2050 οπότε, εάν όλα πάνε ομαλά, η τελική ισορροπία μεταξύ Κίνας-ΗΠΑ και ο ρόλος των περιφερειακών δυνάμεων Ρωσίας-ΕΕ-Αραβίας-Ινδίας-Νότιο-Ανατολικής Ασίας κλπ, μπορεί να ανοίξει μια νέα εποχή στην ιστορία.

ΕΝΑ ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΡΑΧ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ

Η αποσταθεροποίηση της Ευρώπης γενικεύεται. Η Ιταλία διαπραγματεύεται ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της αλλά η ΕΚΤ απέρριψε το σχέδιο γιατί δεν περιλαμβάνει κούρεμα καταθέσεων.

Το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων των Ιταλικών τραπεζών υπερβαίνει τα 350 δισ. Ευρώ και μετά από συνεχόμενη άνοδο έφτασαν στο 35% των μη εξυπηρετούμενων δανείων του συνόλου των τραπεζών της Ευροζώνης.

Οι Ιταλικές τράπεζες θέτουν σε συναγερμό τις κεντρικές τράπεζες των Βαλκανίων με ενεργοποίηση του περιορισμού διακίνησης κεφαλαίων.

Το φιτίλι της ανάφλεξης των Ιταλικών τραπεζών θα πυροδοτήσει την μπαρουταποθήκη που είναι τα Βαλκάνια. Από την αρχή του 2016 οι τιμές των ιταλικών μετοχών έχουν καταρρεύσει, καταγράφοντας απώλειες που φτάνουν μέχρι και το 38%. Οι εποπτικές αρχές της ΕΚΤ διερευνούν όλες τις βασικές ιταλικές τράπεζες, για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που απειλεί τη βιωσιμότητα τους και συνάμα την ιταλική οικονομία. Στον έλεγχο της ΕΚΤ εντάσσονται κυρίως οι μεγαλύτερες ιταλικές τράπεζες, όπως η UniCredit, η Monte dei Paschi di Siena, Banco Popolare και η Banca Popolare di Milano Scarl.

ITALY KRAX

Η βουτιά των τιμών των μετοχών προκάλεσε αυτόματα απογείωση των ασφαλίστρων πτώχευσης τους (CDS) η οποία κάνει το δανεισμό των τραπεζών με ομόλογα ακριβότερο και δυσκολότερο, δυσκολεύοντας τη θέση τους ως προς τη ρευστότητα και εμποδίζοντας την απροσπέλαστη δανειοδότηση της οικονομίας.

Αλλά η παρουσία των ιταλικών τραπεζών είναι εκτεταμένη στα Βαλκάνια, με επικεφαλής τις Intensa και Unicredit.

Πέραν της αυξημένης ιταλικής τραπεζικής παρουσίας, τον βαθμό ανησυχίας των κεντρικών τραπεζών στα Βαλκάνια μεγεθύνει η παρουσία των αυστριακών τραπεζών (μεγάλη παρουσία στα Βαλκάνια έχουν οι Erste Bank και Raiffeisen). Ο λόγος είναι η ακύρωση των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία, οι οποίες θα διεξαχθούν εκ νέου στα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου.

Υπό τη σκιά του BREXIT, τόσο το ιταλικό δημοψήφισμα που θα είναι καθοριστικό για το μέλλον του Renzi, όσο και οι αυστριακές εκλογές, είναι πιθανό να ενεργοποιήσουν το τσουνάμι της Νομισματικής αστάθειας μέσω των Βαλκανίων.
εξαιτίας των επικείμενων εκλογών σε κάποιες χώρες (π.χ. στη Ρουμανία τον Οκτώβριο).

Οι ευρωπαϊκές αγορές, είναι οι μόνες που δεν κατεύνασαν ακόμη τον πανικό από το BREXIT καθώς ήταν πιο χειροπιαστός, καθώς ο τραπεζικός κλάδος σε πολλά μέρη της Ευρώπης παραμένει υποκεφαλαιοποιημένος, ανεπαρκής και μη κερδοφόρος. Επιπλέον, η τραπεζική ένωση της ευρωζώνης κάθε άλλο παρά ολοκληρωμένη είναι και οι νέοι κανόνες για τα τραπεζικά bail-ins συνεχίζουν να κάνουν τους επενδυτές επιφυλακτικούς. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι η επιθετική τοποθέτηση του Σόρος, την ημέρα του αποτελέσματος, στοιχηματίζοντας στην πτώση των μετοχών της Deutsche Bank και την κατακόρυφη πτώση τους στη συνέχεια, εύκολα διαπιστώνουμε ότι στην ουσία η Deutsche Bank είναι ο μεγάλος ασθενής και η Ευρώπη στην εντατική.

ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΡΙΣΗ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΤΑΙ Η ΜΕΤΕΩΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Γερμανίδα ΥΠΕΞ με μήνυμα της στο twitter, ευχαριστεί με εκκωφαντικό τρόπο τη Γερμανία για τη συνεργασία που έχουν Βερολίνο και Άγκυρα και δηλώνει ότι οι δύο χώρες είναι μαζί στην Ρωσο-ουκρανική κρίση.

Να υπενθυμίσουμε ότι η Τουρκία δεν συμμετέχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, δεν έχει κλείσει τον εναέριο χώρο της και συμμετέχει στη σύγκρουση με τα UAV που έχει πουλήσει στην Ουκρανία. Η «πράσινη» ΥΠΕΞ υποτίθεται ότι θα έθετε θέματα που έχουν να κάνουν με τον εξοπλισμό της Τουρκίας.

Η κρίση της Ουκρανίας με την εισβολή της Ρωσίας, ανέδειξε για μια ακόμη φορά την ανεπάρκεια της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.

Ανεπάρκεια σε σχέση με τη στρατηγική της Τουρκίας που μετά από κάθε κρίση κερδίζει σημαντικό έδαφος σε βάρος της Ελλάδας.

Από τη δεκαετία του 1950 και μετά η Ελλάδα συρρικνώνεται χάρις στην έξυπνη επιθετική στρατηγική της Τουρκίας που με εξαίρεση τον Ανδρέα Παπανδρέου καμία πολιτική ηγεσία δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει.

Το πρώτο βασικό δόγμα των Τούρκων είναι: «Επίθεση η καλύτερη άμυνα» Βέβαια η επιτυχημένη επίθεση αποφέρει και επιπλέον κέρδη.

Συγκεκριμένα με τη σημερινή πολεμική κρίση η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας χωρίστηκε, κλασικά, σε δύο στρατόπεδα.

Η κυβέρνηση και άλλες πολιτικές δυνάμεις πρόβαλαν την πρόθεση η Ελλάδα να είναι στην εμπροσθοφυλακή της υποστήριξης του αγώνα του Ουκρανικού λαού. Στο πλαίσιο αυτό έστειλε εκτός από ανθρωπιστικό και στρατιωτικό υλικό, ίσως ευτελούς αξίας αλλά πάντως στρατιωτικό υλικό.

Η αξιωματική αντιπολίτευση και άλλες πολιτικές δυνάμεις ενέκριναν τις κυρώσεις αλλά διαφώνησαν με την αποστολή στρατιωτικού υλικού.

Εάν αυτές οι θέσεις εκφραζόταν σε χώρες όπως οι Σκανδιναβικές που έστειλαν και στρατιωτικό υλικό, ή από την Ιταλία που δεν έστειλε το θέμα θα ήταν παράμετρος της πολιτικής τους απέναντι στη Ρωσία. Οι μεν την φοβούνται η δε Ιταλία έχει εξαρτήσεις. Καμία από αυτές δεν θα είχε πρόβλημα πλαγιοκόπησης από άλλη δύναμη που επιβουλεύεται την κυριαρχία τους.

Στην περίπτωση των ανωτέρω χωρών η θέση είτε αποστολής στρατιωτικού υλικού είτε όχι θα ήταν μια ολοκληρωμένη πολιτική στρατηγική δεδομένου ότι η στάση της Τουρκίας του επιτήδειου ουδέτερου δεν τις επηρεάζει τόσο όσο την Ελλάδα.

Για την Ελλάδα δυστυχώς η θέση και των δύο πολιτικών στρατοπέδων είναι ημιτελής, μετέωρη και στρατηγικά θα είναι επώδυνη.

Γιατί; Διότι η στρατηγική της Τουρκία υποχρεώνει να αντιμετωπίσουμε και τη δική της πλαγιοκόπηση.

Η Τουρκία επέλεξε να μην επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία.

Η Τουρκία είναι το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ που δεν συμμετέχει στις κυρώσεις.

Η Τουρκία είναι το μόνο συνδεδεμένο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα δίνει Ρωσική πρόσβαση στην ενιαία Ευρωπαϊκή αγορά. Σε όλους τους τομείς. Από αεροπορικές συνδέσεις και μεταφορές προϊόντων μέχρι χρηματοπιστωτικές. Βεβαίως με το ανάλογο κέρδος μόνιμης διαμεσολάβησης.

Να το σκεφτούμε αντίστροφα. Φαντάζεστε τι θα έκανε η Τουρκία εάν η Ελλάδα ήταν η μόνη εξαίρεση στο ΝΑΤΟ και εκείνη ήταν στην εμπροσθοφυλακή των κυρώσεων στη Ρωσία και του εξοπλισμού της Ουκρανίας;

Η Ελλάδα θα ήταν στην κορυφή της παγκόσμιας εκστρατείας της Τουρκικής διπλωματίας, θα ήταν όχι μόνο κατηγορούμενη αλλά και ήδη στο σκαμνί.

Για να καταλάβετε πως χειρίζεται την πολιτική στρατηγική η Τουρκία που είναι και κατοχική δύναμη δεν αρκεί που τηρεί αυτή την «επιτήδεια» στάση, ασκεί από πάνω και έντονη κριτική στους πάλαι ποτέ συμμάχους της, του ΝΑΤΟ ενώ η… οργή του Ερντογάν εκφράζεται και απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίθεση η καλύτερη άμυνα!

Τι κάνει η Τουρκία;

Επειδή επιλέγει να μην προχωρήσει στην υιοθέτηση κυρώσεων κατά της Ρωσίας, προχωρεί σε επιθέσεις κατά της Ε.Ε. αλλά και του ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας ότι… αδικείται.

Προσέξτε αντιστροφή!

Μια χώρα, που είναι συνεχώς σε επιθετική διάταξη και επιβάλλει, χωρίς κόστος, τις πολιτικές της διά της ισχύος, προβάλλει την εικόνα της «διωκόμενης».

Η Ελληνική κυβέρνηση ενώ επέλεξε να είναι εμπροσθοφυλακή στην υποστήριξη της Ουκρανίας, αποδέχεται τον ρόλο της Τουρκίας με τη σιωπή της. Τότε γιατί να είναι εμπροσθοφυλακή εφόσον το κέρδος θα είναι πάλι στην Τουρκία; Γιατί μπαίνει μπροστά ενώ την ίδια στιγμή υποχωρεί ζητώντας συνάντηση με τον Ερντογάν;

Εμπροσθοφυλακή σημαίνει ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα να αναδείξει με έντονο τρόπο το πρόβλημα της Τουρκίας και να εγγράψει υποθήκη για την αντιμετώπιση της νέας δυναμικής που θα παρουσιάσει η Τουρκία.

Νέα δυναμική που θα απορρέει από τα οφέλη της στάσης της και θα συνοδεύεται από νέες διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας.

Μετά από μια έντονη εκστρατεία στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. δεικτική για τη στάση της Τουρκίας και την ανακήρυξη της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, θα είχε νόημα και η συνάντηση με τον Ερντογάν. Η συνάντηση θα γινόταν από πλεονεκτική θέση για την Ελλάδα με ισότητα στη διαπραγμάτευση. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, σήμερα η Ελλάδα έχει να διαπραγματευτεί μόνο το μέγεθος της υποχώρησης και της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας.

Στη δεύτερη πολιτική άποψη, εάν επέλεγε τη συμμετοχή στις κυρώσεις όπως η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά όχι την εμπροσθοφυλακή με αποστολή στρατιωτικού υλικού αποδέχεται παθητικά τη μοίρα της σε σχέση με την Τουρκία.

Γιατί είναι και αυτή ημιτελής πολιτική; Διότι τα εθνικά μέτωπα δεν επιτρέπουν η Ελλάδα να είναι μεταξύ των απλών ακολούθων της κατάστασης όπως οι Σκανδιναβοί ή η Ιταλία. Εάν η θέση αυτών των Ελληνικών πολιτικών δυνάμεων είναι αντίθετη στις διεθνείς αντιπαραθέσεις, απλά η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να συμμετάσχει ούτε στις κυρώσεις.

Είναι η άλλη πολιτική επιλογή που θα υπάκουε σε ολοκληρωμένη στρατηγική της χώρας. Η μη συμμετοχή της είτε θα ήταν ανεκτή όπως και της Τουρκίας είτε θα είχε συμπαρασύρει σε αναγκαστική ευθυγράμμιση και των δύο, είτε τέλος θα ευθυγραμμιζόταν η Ελλάδα επιτυγχάνοντας ρητά ανταλλάγματα.

Πως διαμορφώνεται τώρα η κατάσταση;

Ο Ερντογάν τηρώντας στάση επιτήδειου ουδέτερου μετατρέπει την Τουρκία σε χώρα υποδοχής για την παράκαμψη όλων των κυρώσεων στη Ρωσία!

Οι κυρώσεις θα εκθρέψουν τη δημιουργία μιας νέας δύναμης. Άλλοτε ήταν πειρατές μαυραγορίτες που το σπάσιμο του εμπάργκο τους έκανε μεγαλοκεφαλαιούχους.

Ο στόχος Ερντογάν είναι να καταστήσει την Τουρκία μια από τις δέκα μεγαλύτερες οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Αυτό θα επιτύχει.

Οι ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στις Ευρω-Ρωσικές σχέσεις θα καταστεί υποχείριο της Τουρκίας είναι τεράστιες!!!

Οι ευθύνες Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ μεγάλες

Οι ευθύνες της κυβέρνησης ανυπολόγιστες καθώς χωρίς την παραμικρή αντίδραση αποδέχονται μια στρατηγική ολοκληρωτική ήττα

Οι ευθύνες Μητσοτάκη τεράστιες γιατί όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά με τη συνάντησή του με τον Ερντογάν επικυρώνει τις πολιτικές του σε βάρος της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Αυτή η μη αντίδραση, η ηττοπαθής πολιτική του κατευνασμού και εάν γίνει συνάντηση με όλα τα πλεονεκτήματα των διεκδικήσεων στα χέρια της Τουρκίας, στρατηγικά θα αποτελέσουν ταφόπλακα για το μέλλον της Ελλάδας ανάλογη και χειρότερη από την συμφωνία της Ζυρίχης του Καραμανλή!

Δημοφιλέστερα Άρθρα