ΝΕΑ

Αρχική ΝΕΑ

ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΣΗΜΕΡΑ & ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΓΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Ναι ή Όχι σε κυβέρνηση αποφασίζουν τα δύο κόμματα με δημοψήφισμα. Όπως ανακοίνωσαν, η Λέγκα του Βορρά σε 1.000 πλατείες με 5.000 εθελοντές και το Κίνημα Πέντε Αστέρων με ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Οι δύο, συμφώνησαν σε ένα κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο αξιολογήθηκε ότι θα κοστίσει 65 δις Ευρώ. Ωστόσο φαίνεται αδυναμία αντιμετώπισης του συνταξιοδοτικού καθώς δεν τους βγαίνουν οι λογαριασμοί για την κατάργηση της αύξησης των ορίων ηλικίας όπως είχαν υποσχεθεί.

Σύμφωνα με την 57σελιδη σύμβαση, τα δύο κόμματα θα εφαρμόσουν οριζόντιο φόρο μειώνοντας τους φόρους, απλοποιώντας το φορολογικό σύστημα, αρχικά με την εισαγωγή δύο συντελεστών φόρου εισοδήματος 15% και 20% σύμφωνα με τα επίπεδα εισοδήματος. Δέσμευσή τους ήταν ενιαίος φόρος 15%

Συμφώνησαν να εισάγουν ένα καθολικό βασικό εισόδημα για τους φτωχούς και τους ανέργους που θα αντιστοιχεί σε 780 ευρώ μηνιαίως.

Πρόκειται για μια σύμβαση μεταξύ δύο πολιτικών δυνάμεων, που είναι και θα παραμείνουν εναλλακτικές, που τις δεσμεύει να κάνουν ό,τι έχουν υποσχεθεί στους πολίτες”, τόνισε ο Luigi Di Maio, ηγέτης των Πέντε Αστέρων, σε βίντεο που αναρτήθηκε στο Facebook.

“Την Δευτέρα θα φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα, διαφορετικά τον λόγο θα έχει και πάλι ο πρόεδρος Ματαρέλα”, δήλωσε σχετικά με την συμφωνία με τα Πέντε Αστέρια ο γραμματέας της Λέγκα Ματέο Σαλβίνι.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει σειρά ενεργειών που όμως καταγράφονται ως τίτλοι και δεν αναφέρονται οι συγκεκριμένες περικοπές ούτε η κοστολόγηση τους.

Αναφέρεται επίσης στην δημιουργία μιας ιταλικής τράπεζας επενδύσεων για την στήριξη της ιταλικής οικονομίας, σε νέες χρηματοδοτήσεις για την προστασία και προβολή της ιταλικής πολιτιστικής κληρονομιάς, στην παραμονή εντός του ΝΑΤΟ, αλλά με άνοιγμα στην Ρωσία και άρση των οικονομικών κυρώσεων και στη μείωση της πίεσης στα εξωτερικά σύνορα της Ιταλίας, σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό.

Κόμματα με έντονη λαϊκιστική ρητορική που κατατάσσονται στη συντηρητική δεξιά, εισάγουν καινοτομίες στην πολιτική πράξη αλλά και σε οικονομικά θέματα που θα έπρεπε να είχαν υϊοθετηθεί και εφαρμοσθεί από τα προοδευτικά κόμματα.

Βεβαίως και αυτοί βρίσκονται στην αφετηρία της εξουσίας και πολλά μπορούν να αλλάξουν εάν πράγματι είναι βαθιά συντηρητικές και λαϊκιστικές πολιτικές δυνάμεις. Περιμένουμε την απάντηση των προοδευτικών.

ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ-ΑΝΑΝΕΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ. ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Βρισκόμαστε σε περίοδο μετάβασης του διεθνούς συστήματος και μεταβολής όλων των διεθνών ισορροπιών. Βρισκόμαστε στην αρχή αλλαγής της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής και οδεύουμε σε έναν κόσμο που δεν θα είναι όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.

Διανύουμε περίοδο που εξουσίες και πλούτος συγκεντρώνονται όλο και σε πιο λίγους με κοινωνικούς κραδασμούς που για να αντιμετωπισθούν, οι πολιτικές και οι πολιτικοί επιλέγουν όλο και πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης.

Η κρίση εμπιστοσύνης όσο μεγαλώνει στους πολίτες, τόσο οδηγεί στην ανάγκη κυβερνήσεων και κομμάτων για περαιτέρω διεύρυνση εξουσιών, που με τη σειρά τους ολισθαίνουν σε αυταρχικές και ολιγαρχικές συμπεριφορές.

Η κρίση εμπιστοσύνης είναι που οδηγεί επίσης σε φαινόμενα εκμετάλλευσης της από τους ακραίους λαϊκιστές, αριστερούς και δεξιούς.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτή η πολιτική είναι που συστηματικά δημιουργούν διαρκώς και μεγαλύτερη απόσταση στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων από τους πολίτες. Η λήψη αποφάσεων με γνώση και νηφαλιότητα από τους ίδιους τους πολίτες είναι εχθρός των κέντρων του συστήματος που θεωρούν εμπόδιο την λαϊκή κυριαρχία.

Τα συστημικά κέντρα είναι που εφευρίσκουν μεθόδους παράκαμψης των δημοκρατικών διαδικασιών και ευνοούν το έλλειμμα δημοκρατίας. Έλλειμμα Δημοκρατίας που ξεκινάει από το τοπικό επίπεδο, κυριαρχεί στο εθνικό επίπεδο και γίνεται πολυδιάστατο στους υπερεθνικούς οργανισμούς.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτή η πολιτική είναι που συστηματικά μετέτρεψαν την έννοια της Δημοκρατίας σε πελατειακές σχέσεις, μικροεξυπηρετήσεις και ρουσφέτια. Είναι η πολιτική που θεωρεί ότι ο καθένας φροντίζει για την πάρτη του.

Δημοκρατία υφίσταται μόνον εκεί όπου υπάρχει ώσμωση των προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών με τα συμφέροντα της κοινωνίας των πολιτών. Εκεί όπου επιτυγχάνονται οι κοινοί στόχοι.
Δημοκρατία σημαίνει διαδικασίες, όπου όλοι έχουν ισότητα στην πληροφόρηση, ίσες ευκαιρίες στη γνώση για να έχουν λόγο, να έχουν όλοι πρόσβαση, ευκαιρία και υποχρέωση συμμετοχής, στη δυνατότητα συνδιαμόρφωσης των αποφάσεων.
Δημοκρατία σημαίνει προσδιορισμός προβλήματος, διαφάνεια, διαβούλευση, αξιολόγηση, απόφαση, έλεγχος της εξουσίας.

Εσύ που αισθάνεσαι ότι ανήκεις στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, με ευαισθησίες σαν οικολόγος, σοσιαλιστής, δημοκράτης, προοδευτικός κεντρώος, ριζοσπάστης της ανανεωτικής αριστεράς, προοδευτικός πολίτης έχεις την απαίτηση να συνδιαμορφώνεις τις αποφάσεις χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Εμπιστεύεσαι τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη γιατί δεν έχασε, ποτέ το νήμα που τη συνδέει με τις αρχές και τις αξίες της στο πέρασμα των εποχών. Από το κόμμα του Χαρ. Τρικούπη το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου την Ένωση Κέντρου μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Την εμπιστεύεσαι γιατί υπήρξε πάντα ένα γνήσια λαϊκό και πατριωτικό Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας, σοσιαλιστικής ιδεολογίας και δημοκρατικής πράξης. Η Εθνική Ανεξαρτησία, η Λαϊκή Κυριαρχία, η Κοινωνική Απελευθέρωση, η σταθερή προσήλωση στη Δημοκρατία και το Κοινοβουλευτικό Πολίτευμα αποτέλεσαν το διαχρονικό πλαίσιο των αρχών, των αξιών  και των στόχων του. Ένα πλαίσιο που αναδεικνύει τον βαθύτατα πατριωτικό, κοινωνικό και δημοκρατικό του χαρακτήρα.

Αισθάνεσαι δική σου υπόθεση τη Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη γιατί είναι πάντα ανοιχτή σε ρεύματα και ιδέες, είναι η παράταξη που σηματοδοτεί τη διαφορά της προόδου από τη συντήρηση, τη δημοκρατία από τον αυταρχισμό, την ουσιαστική προσφορά από τον λαϊκισμό.

Είναι ο δημοκρατικός πόλος απέναντι στη Δεξιά είναι ο αντίποδας του λαϊκισμού δεξιού και αριστερού. Η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη είναι η παράταξη των μεγάλων αλλαγών που πηγάζουν από ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα νεωτερικών προοδευτικών πολιτικών και θέσεων που υπηρετούν τον λαό και την πατρίδα. Και κυρίως είναι το κίνημα της νέας γενιάς που πρέπει να οικοδομήσει το δικό της μέλλον.

Τη νέα εθνική στρατηγική και την προοδευτική διακυβέρνηση που έχει ανάγκη η χώρα δεν μπορούν να υπηρετήσουν ούτε η συντηρητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, ούτε ο τυχοδιωκτικός αριστερός λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ.

Με τη μεν Ν.Δ. υπάρχουν μεγάλες και αγεφύρωτες ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές. Διαφορές με τις πολιτικές της Ν.Δ. που ωθούν στην ασυδοσία της αγοράς και την κατάργηση του ρυθμιστικού ρόλου του κράτους, τον συγκεντρωτισμό των δομών και της σύμφυσης πολιτικών και οικονομικών εξουσιών, στην κλειστή και φοβική κοινωνία, στους ξεπερασμένους συντηρητισμούς και αυταρχισμούς, στην κοινωνική καθυστέρηση.

Με τον Σύριζα υπάρχουν σαφείς διαχωριστικές και διακριτές ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές. Διαφορές που αναδείχθηκαν εμφαντικά με τον τρόπο που άσκησε την εξουσία και ουσιαστικά επανάφερε τη συντηρητική παράταξη στην Κυβέρνηση. Διαφορές με τις πολιτικές που ενίσχυσαν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Διέσυραν και ακύρωσαν την προοπτική μιας πραγματικής συμμετοχικής δημοκρατίας με το δημοψήφισμα παρωδία, με την τυχοδιωκτική πολιτική που κατασυκοφάντησε τον θεσμό του δημοψηφίσματος.

Με τον Σύριζα υπάρχουν σαφείς διαφορές με τη στάση του και ως αντιπολίτευση που δεν μπορεί να σταθεί ως υπεύθυνη και σοβαρή δημοκρατική αντιπολίτευση καθώς ο λαϊκισμός που ενδημεί στις γραμμές του τρέφεται μόνο με διχαστικές επιλογές και ξεπερασμένες πρακτικές.

Ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όποια μορφή κι αν πάρουν, μπορούν να εγγυηθούν τη νέα πορεία της χώρας. Να εκφράσουν με πειστικό τρόπο το νέο πολιτικό περιβάλλον που θα αφήνει πίσω το διχασμό και θα βρει τους νέους κοινούς τόπους για να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά στα επόμενα χρόνια.

Το δημοψήφισμα ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην Ελλάδα, ως αναγνώριση (του νομοθέτη σύμφωνα με τους συνταγματολόγους και την ειδική μελέτη του καθηγητή Α. Μανιτάκη) του δημοκρατικού ελλείμματος που προκαλεί η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Δημοψήφισμα με πολιτειακό περιεχόμενο έγινε το 1974. Έκτοτε παρά την κατοχύρωση του συντάγματος, μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου εξέδωσε τον εφαρμοστικό νόμο-Νόμος 4023/2011 – ΦΕΚ 220/Α/24-10-2011 και αμέσως μετά την ανακοίνωση ότι πάει σε δημοψήφισμα το κατεστημένο ανέτρεψε την κυβέρνηση.

Μια ζωή με τη Δημοκρατική Παράταξη έχεις αποκτήσει το κριτήριο ότι η πολιτική χρειάζεται αναγέννηση.

Σε αυτή την εποχή των μεγάλων αλλαγών ήρθε η ώρα να ενώσεις τη δύναμή σου και όλοι μαζί να γίνουμε η κινητήρια δύναμη για τη μεγάλη υπέρβαση στη δημοκρατική συγκρότηση της κοινωνίας, όλοι μαζί να οδηγήσουμε την Ελλάδα στο νέο της ιστορικό κύκλο.

Κάθε πράξη, στον αντίποδα του πολιτικού συστήματος που βασίζει την ύπαρξή του στον φόβο, την παθητικότητα, την αγανάκτηση ή την εξουσιολαγνεία, περιθωριοποιώντας τον πολίτη, είναι πράξη αντισυστημική, είναι πράξη επαναστατική.

Είναι η δική σου απόφαση που αλλάζει ριζικά τις συνθήκες στον τρόπο λήψης αποφάσεων.

Είναι δική σου απαίτηση να αλλάξεις τη δημοκρατία με το δημοψήφισμα ως εργαλείο άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας. Να αλλάξει η διαδικασία λήψης αποφάσεων και να ακολουθεί συγκεκριμένο μοντέλο συλλογικής απόφασης.

Τόσο η διαβούλευση όσο και το δημοψήφισμα μπορούν να αξιοποιήσουν κάθε πρόσφορο αξιόπιστο τεχνολογικό μέσο. Η τεχνολογία, η ηλεκτρονική τεχνολογία δίνει πλέον την ευκαιρία να γίνει η αλλαγή, επιστρέφοντας στις ρίζες της Ελληνικής Άμεσης Δημοκρατίας και σε αποφάσεις με εκστρατείες δημοψηφισμάτων.

Το δημοψήφισμα ως εργαλείο άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας των πολιτών είναι ένα βήμα εκδημοκρατισμού, αμεσότερης σύγχρονης δημοκρατίας πλήγμα στην καρδιά του συντηρητικού κατεστημένου, βήμα στην πρόοδο.

ΤΑ ΔΙΑΡΚΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ Η ΑΙΤΙΑ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η Γερμανία από ατμομηχανή της Ευρώπης γίνεται ο απορροφητήρας της Ευρώπης. Ποιο είναι το μυστικό της άρνησης για εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την έκδοση Ευρωομολόγου; Από το 2011 η Γερμανία αποκτά τεράστια πλεονάσματα που παραβιάζουν τις Ευρωπαϊκές συνθήκες και προκαλούν αντιδράσεις ακόμα και στις ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει θέσει τη Γερμανία από το 2014 υπό παρακολούθηση, ενεργοποιώντας τη λεγόμενη Διαδικασία Μακροοικονομικών Ανισορροπιών. Έκτοτε και με τη διαδικασία αλλαγής του Jean-Claude Juncker δεν υπήρξε η αναμενόμενη εξέλιξη επιβολής κυρώσεων.

Το υπερβολικά υψηλό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών βρίσκεται ολοένα συχνότερα στο επίκεντρο κριτικής και από το ΔΝΤ

Αν θέλει κάποιος να είναι ακριβής, οι Γερμανοί πολιτικοί παραβιάζουν τις Ευρωπαϊκές συνθήκες και ταυτόχρονα παραβιάζουν εδώ και χρόνια τον γερμανικό νόμο του 1967 «για την προώθηση της σταθερότητας και της ανάπτυξης της οικονομίας». Ο νόμος διατυπώνει τον κρατικό στόχο για επίτευξη ισορροπίας στο σύνολο της οικονομίας μέσα από την επιδίωξη για σταθερότητα των τιμών, πλήρη απασχόληση, διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς και ισορροπία στο πεδίο του εξωτερικού εμπορίου. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν η Γερμανία απέχει παρασάγγες από την επίτευξη ισορροπίας σε ό,τι αφορά το εξωτερικό εμπόριο.

Το γερμανικό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ανέρχεται ετησίως σε ένα ολόκληρο Ελληνικό χρέος. Στη διάρκεια της δεκαετίας κυμαίνεται από 260 δις Ευρώ έως 300 δις Ευρώ και είναι σε απόλυτες τιμές το υψηλότερο παγκοσμίως μπροστά από το αντίστοιχο της Κίνας και της Ιαπωνίας. Σε αναλογία με το ΑΕΠ ανέρχεται σε ποσοστά που κυμαίνονται από 7,60% έως 8,30%, και από το 2011 παραβιάζει το ανώτατο όριο του 6% που η Κομισιόν θεωρεί ανεκτό.

Προκειμένου να δικαιολογήσει τα υπερβολικά υψηλά πλεονάσματα ο τέως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επικαλείται τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ, η οποία είναι κατά τη γνώμη του υπερβολικά χαμηλή για την ισχυρή γερμανική οικονομία με αποτέλεσμα να αυξάνει τη ζήτηση για γερμανικά προϊόντα στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με το γερμανικό ινστιτούτο Ifo, το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης διαμορφώνεται στα 299 δισ. δολάρια το 2018, που σημαίνει ότι είναι το υψηλότερο στον κόσμο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Τη μερίδα του λέοντος σε αυτό το πλεόνασμα καταλαμβάνουν οι εξαγωγές, που θα υπερβούν τις εισαγωγές κατά 265 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το Ifo.

Τρίτη στην παγκόσμια κατάταξη βρίσκεται η Ολλανδία, με το Ifo να διαβλέπει ότι το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών έχει διαμορφωθεί στα 110 δισ. δολάρια έως τα τέλη του 2018.

Ωστόσο παρά τις πιέσεις και το 2019 η Γερμανία είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στο εμπορικό πλεόνασμα. Το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας ανήλθε το 2019 στα 293 δισ. δολάρια και είναι αντίστοιχο με το 7,6% του ΑΕΠ της. Δεύτερη μετά τη Γερμανία έρχεται η Ιαπωνία με σαφώς μικρότερο πλεόνασμα, ύψους 194 δισ. Δολαρίων και στην τρίτη θέση παραμένει η Ολλανδία.

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών παρουσιάζει τη διαφορά μεταξύ της αξίας των αγαθών και των υπηρεσιών που εισάγει και εξάγει μια χώρα κάθε οικονομικό έτος. Η κυβέρνηση της Αγκελα Μέρκελ έχει δεχθεί σκληρή κριτική διότι έχει εναποθέσει όλο το βάρος της ανάπτυξης στις εξαγωγές, χωρίς να ενθαρρύνει την εγχώρια κατανάλωση είτε με την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων είτε με την αύξηση της κατανάλωσης.

Είναι αποκαλυπτικός ο παρακάτω πίνακας του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών της Γερμανίας που διαμορφώνεται καθαρά από τις εισαγωγές εξαγωγές.

Η έκρηξη στη διάρκεια της Ευρωπαϊκής κρίσης και το τεράστιο μέγεθος στο οποίο αποδίδεται και το τεράστιο τελικό πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παροτρύνουν εδώ και χρόνια τη Γερμανία να ενισχύσει την εγχώρια ζήτηση και τις εισαγωγές, για να περιοριστούν οι ανισορροπίες στην παγκόσμια αλλά και την Ευρωπαϊκή οικονομία.

Ωστόσο το θέμα δεν είναι απλώς η εσωτερική κατανάλωση που πρέπει να ενισχυθεί όπως προτείνει το ΔΝΤ αλλά η μακροοικονομική ανισορροπία που προκαλεί σε σχέση με χώρες της Ευρώπης. Συγκεκριμένα υψηλά πλεονάσματα υπέρ της Γερμανίας καταγράφονται στο εξωτερικό εμπόριο της Γερμανίας με τις εξείς χώρες: ΗΠΑ (€48,7δις), Ην. Βασίλειο (€44,9δις), Γαλλία (€40,5δις), Αυστρία (€21,8δις), Ισπανία (€11,7δις), Σουηδία (€10,3δις) κλπ

Η Γερμανία έχει έλλειμμα σε σχέση με την Ολλανδία (€6,9δις) δηλαδή η Ολλανδία είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που η Γερμανία τροφοδοτεί το εμπορικό της ισοζύγιο με το υψηλότερο όλων €6,9δις, χωρίς να εισάγει πετρέλαιο (Νορβηγία) ή να χρησιμοποιεί πολύ φθηνά εργατικά με μεταφορά ολόκληρων γραμμών παραγωγής (Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Βόρεια Μακεδονία).

Σε σχέση με την Ελλάδα το πλεόνασμα του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών της Γερμανίας εκτοξεύεται σε €3,7δις στην τριετία 2016-2018

Δηλαδή έλλειμμα από εισαγωγές Γερμανικών προϊόντων σε σχέση με τις Ελληνικές εξαγωγές σε βάρος της Ελλάδα €-3,7δις

Μέσα από τη στρατηγική της Γερμανίας και της Ολλανδίας για υπερβολικά υψηλά πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και την καταπάτηση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ είναι ευκολότερο να ερμηνευθεί η άρνηση των δύο χωρών στην εμβάθυνση της Ένωσης στον οικονομικό τομέα τουλάχιστον.

2010-2019 ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Στον κόσμο συνετελέσθη η εμπέδωση της ψηφιακής επανάστασης και της διαδραστικής επικοινωνίας.

Η λατρεία των πραγμάτων αντικατέστησε κάθε κυρίαρχο ιδεολογικό ρεύμα. Φιλελεύθερο ή Σοσιαλιστικό

Προφανώς η επερχόμενη 4η βιομηχανική επανάσταση και το internet of things θα αποτελέσουν την συνέχεια αυτής της λατρείας και των ευρυζωνικών δικτύων που ήδη εγκαθίστανται.

Απομυθοποιείται η παγκοσμιοποίηση και ταυτόχρονα χάνει την ορμή της καθώς επανακάμπτει η επανεθνικοποίηση των διεθνών πολιτικών γεγονότων.

Ο Ισλαμικός φονταμενταλισμός και η τρομοκρατία σημάδεψαν την δεκαετία.

Το καπιταλιστικό σύστημα επανεμφανίζει το πρόσωπο του 19ου αιώνα με πρωτοφανή αύξηση των ανισοτήτων και αποδυνάμωση της μεσαίας τάξης.

Εξασθενεί το αίσθημα της διαρκούς και ατέρμονης μεγέθυνσης της ευδαιμονίας. Το 50% των φτωχότερων του κόσμου που ισοδυναμεί με 3,7 δισεκατομμύρια κόσμου, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη.

Από το 2010, δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, ο πλούτος της λεγόμενης «οικονομικής ελίτ» αυξάνεται κατά μέσο όρο περί το 13% σε ετήσια βάση. Το 2019 έφθασε σε σημείο οι 500 πλουσιότεροι του κόσμου να αυξήσουν την περιουσία τους κατά 25% (1,2 τρις) ανεβάζοντας την περιουσία τους στο δυσθεώρητο ποσό του $5,9 τρις (Bloomberg Billionaires Index)

Ενδεικτικά στα 5 δολάρια που παράχθηκαν το 2017, τα 4 δολάρια πήγαν στο 1% των πλουσιότερων ανθρώπων. Το 1 δολάριο πήγε στο υπόλοιπο 99% των ανθρώπων (έκθεση OXFAM)

Αυτή η κατάφωρη κοινωνική αδικία είναι που έχει γίνει πλέον ορατή αποτέλεσε την πρώτη στιβάδα της κρίσης εμπιστοσύνης στην πολιτική και τους πολιτικούς.

Το παγκόσμιο χρέος κάθε χρόνο κάνει νέο ρεκόρ αύξησης.

Η δημοκρατία και η συμμετοχή υποχώρησαν ψάχνοντας νέες διεξόδους στην ψηφιακή τεχνολογία.

Ο λαϊκισμός ανέρχεται ως κύρια πολιτική δύναμη. Πολιτικές καρικατούρες ηγούνται χωρών. Σχεδόν παντού ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα αναδύονται. Εξαίρεση η Ελλάδα η οποία ανέδειξε αρμονική συνύπαρξη και μεγάλης διάρκειας συγκυβέρνηση του ακροδεξιού και του αριστερού λαϊκισμού.

Στον κόσμο των εφαρμογών τη δεκαετία 2010-2019, κυριάρχησαν οι εφαρμογές που ανήκουν στον Zuckerberg με αιχμή του δόρατος το Facebook.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ινστιτούτου ερευνών και ανάλυσης App Annie οι εφαρμογές που έχουν επιτύχει τον μεγαλύτερο αριθμό λήψεων και εκείνων που έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και περισσότερο από όλες τα τελευταία 10 χρόνια στις πλατφόρμες Android και iOS ήταν το Facebook, το Messenger, το WhatsApp και το Instagram.

Στον τομέα της κινητής τηλεφωνίας τα smartphones κυριάρχησαν από την αρχή μέχρι το τέλος.

Η νεαρή εφαρμογή το TikTok κατόρθωσε να μπει στην λίστα των 10 κορυφαίων εφαρμογών, και θα αποτελέσει τη νέα μόδα των επόμενων ετών.

Δανείστε μου τ’ αυτιά σας

(Προσαρμογή του επικήδειου λόγου του Μάρκου Αντωνίου για τον θάνατο του Καίσαρα, από τον Οράτιο στον Σαίξπηρ)

Φίλοι, Έλληνες, πατριώτες, δανείστε μου τ’ αυτιά σας·
έρχομαι να κηδέψω εδώ τον πλούτο της πατρίδας μου και όχι
να τον παινέψω. Το κακό που κάνουν οι άνθρωποι
ζει και μετά απ’ τους ίδιους, το καλό συχνά
θάβεται με τα κόκαλά τους· έτσι ας γίνει
και με όσους προσπάθησαν για την βιώσιμη ευημερία. Ο ευγενής ο Τσίπρας
σας είπε πως η καταπολέμηση των παθογενειών είναι βαριά φιλοδοξία·
αν ήταν, ήταν σφάλμα βαρύ και λόγο
βαρύν δώσαμε στα κόμματα και στην εφορία γι’ αυτό. Εδώ,
με άδεια των Τσίπρα-Καμμένου και των άλλων εκατομμυριούχων υπουργών, -γιατί ο Τσίπρας
είν’ αξιότιμος άνθρωπος· έτσι είν’ όλοι τους στην κυβέρνηση,
όλοι αξιότιμοι άνθρωποι, – έρχομαι να ειπώ
τον επικήδειο στην πρόοδο. Ήταν πεποίθησή μου, βαθιά η πίστη μου ότι το πελατειακό και αναποτελεσματικό κράτος πρέπει να τελειώνει· όμως ο Ταίπρας λέει ήταν αισχρή φιλοδοξία· κι ο Τσίπρας είναι αξιότιμος
άνθρωπος. Είχαν φέρει πλήθος αιχμαλώτων δημοσίων υπαλλήλων
με κράτος εχθρό του πολίτη, που η ξαγορά του γιόμιζε τις κάσες
του Δημοσίου όταν είχε ανάπτυξη: φαίνεται μ’ αυτό ο Τσίπρας να άλλαξε κάτι; Γιόμισε και πάλι αιχμαλώτους δημοσίους υπαλλήλους, με φόρους αβάσταχτους συνέτριψε τον συνεπή πολίτη, έθαψε το κοινωνικό κράτος, έθαψε και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Όταν κλαιγόταν η φτωχολογιά, ο Τσίπρας εδάκρυζε και υποσχόταν να σχίσει τα μνημόνια και να μην πληρώνει κανείς· Αρνήθηκα να το δεχτώ, είναι αυτό φιλοδοξία: H φιλοδοξία θα ‘πρεπε να ‘ναι από ύλη πιο αυστηρή φτιαγμένη:
όμως ο Τσίπρας λέει πως ήτανε φιλοδοξία·
κι ο Τσίπρας είναι άνθρωπος αξιότιμος.
Όλοι σας είδατε στη Βαρουφάκια περίοδο
που τρεις φορές μου προσέφεραν την δραχμή ως στέμμα βασιλικό, να διαγράψουν όλα μου τα χρέη, και τρεις φορές το αρνήθηκα: ήταν αυτό φιλοδοξία;
Όμως ο Τσίπρας λέει πως ήτανε φιλοδοξία:
και, βέβαια, αυτός είν’ άνθρωπος αξιότιμος.
Μιλάω όχι για ν’ αναιρέσω ό,τι είπε ο Τσίπρας,
όμως εδώ είμαι για να ειπώ αυτό που ξέρω.
Αγαπούσατε όλοι κάποτε, την πρόοδο, όχι την ψεύτικη την πλάνα, την πραγματική την βιώσιμη και προσδοκούσατε ημέρες καλύτερες έστω μετά από θυσίες, όχι χωρίς λόγο:
ποιος λόγος σας κρατάει λοιπόν να μην κλάψετε τη χαμένη πρόοδο;
Ω, κρίση! Έφυγες να πας σε χτήνη αναίσθητα
κι οι άνθρωποι έχασαν τον νου τους. Συμπαθάτε με.
η καρδιά μου είναι κει στην κάσα με την θαμμένη πρόοδο,
και δεν θα σωπάσω ώσπου να ξανάρθει.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟ

Το κλείσιμο του Χρυσού ήταν πάνω από τις 1.280 σε Εβδομαδιαία ισχυρή ώθηση που δόθηκε, αλλά ήταν κάτω από τις 1.299, παρά το γεγονός ότι πίεσε μέχρι τις 1.301 μετά το κλείσιμο της αγοράς. Θυμόμαστε ότι ο χρυσός είχε αναρριχηθεί μέχρι τις 1.318,90, και στη συνέχεια υπέστη μια πραγματικά σκληρή και γρήγορη συντριβή. Είχαμε μιλήσει για ενδεχόμενη προσπάθεια χειραγώγησης

Ο χρυσός έκλεισε σε εβδομαδιαία βάση στις 1.280,10 οπότε θα πρέπει να ξαναδοκιμασθεί στα υψηλά επίπεδα. Μην περιμένετε βιωσιμότητα σε αυτό το επίπεδο τώρα.

ΣΕ ΣΠΙΡΑΛ ΔΙΑΛΥΣΗΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Νέα αύξηση ελλείμματος ενώ μειώνεται η κατανάλωση! Απελπιστική επιδείνωση βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ ενώ η κυβερνητική ελίτ και το υπόλοιπο κατεστημένο εξαντλούν κάθε απόθεμα εμπιστοσύνης των Ελλήνων.

Πριν ακόμη εφαρμοσθεί η νέα βαρύτατη φορολογία, που επέλεξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να επιβάλει στους Έλληνες για να διασώσει τους ημέτερους στο δημόσιο, η επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας είναι απελπιστική.

Με απλά λόγια ενώ οι Έλληνες καταναλώνουν λιγότερα, το εμπορικό έλλειμμα αυξάνεται, οι εξαγωγές μειώνονται, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ανάγκες δανεισμού.

Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου ανήλθε σε 8.072,0 εκατ. ευρώ έναντι 7.767,6 εκατ. ευρώ το α΄ πεντάμηνο πέρυσι, παρουσιάζοντας αύξηση 18,6% ( εκτός πετρελαιοειδών στα οποία αν και υπήρξε μείωση κατανάλωσης 68,50% και μεγάλη πτώση τιμών, συνυπολογιζόμενα υπάρχει και πάλι μείωση κατά 3,9%). Αυτό συμβαίνει ενώ ο αποπληθωρισμός στην Ελλάδα, συνεχίζει το αρνητικό σερί για 40 μήνες. Το δωδεκάμηνο Ιουλίου 2015 – Ιουνίου 2016, ο δείκτης τιμών καταναλωτή υποχώρησε κατά 1,1% έναντι μείωσης 1,7% το αντίστοιχο διάστημα της περιόδου 2014 – 2015. Ο δείκτης κύκλου εργασιών στο λιανικό εμπόριο (εκτός καυσίμων) κατέγραψε πτώση κατά 5,4%, σε ετήσια βάση, τον Φεβρουάριο 2016 και ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών τον μήνα Απρίλιο του 2016 μειώθηκε κατά 3,9%

Τα Capital Controls, το εχθρικό επιχειρηματικό περιβάλλον της Ελλάδας προς όφελος ενός αντιπαραγωγικού δημοσίου και η επιδείνωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς ένα σύστημα που ενδιαφέρεται απροκάλυπτα μόνο για τον θώκο της εξουσίας έχουν εγκλωβίσει την Ελλάδα στο σπιράλ της αποσύνθεσης και της διάλυσης.

ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ

Αντιπροσωπευτικές ερωτήσεις που έγιναν

1. Κύριε Μαυράκη, τα τελευταία χρόνια απέχω από τα πολιτικά γιατί τα κόμματα έχουν μεγάλη ευθύνη. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη απογοήτευση. Βλέπω ότι μάλλον έχει κάποιο ενδιαφέρον ο νέος φορέας αλλά με ποιόν ηγέτη θα είχε ενδιαφέρον?

Μ.Π.

2. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, παρακολουθώ όσα γράφεις και μ’ αρέσουν. Γενικά είναι πολύ σωστά. Τώρα που η Κεντροαριστερά βγαίνει πάλι στον αφρό, μπορεί να διορθώσει κάτι? Ποιος αρχηγός θα τα καταφέρει καλύτερα. Ένας έμπειρος πολιτικός που του «ρίχνουν» όλη την φθορά αλλά βοήθησε στην επάνοδο του χώρου ή ένας νέος που δεν έχει δοκιμαστεί?

Π.Κ.

3. Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά απογειώθηκαν! Είσαι και σοφό πουλί, να ακούσω και μία ήρεμη φωνή, χωρίς θυμούς, και φανατίλες!!

Φιλικότατα Μαριάννα

 

Απάντηση

Οι δύο αντίθετοι πόλοι είναι δείγμα υγείας στην ζωή. Η πιο αρρωστημένη κατάσταση είναι να επικρατούν οι όμοιοι. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Συντηρητικοί και Συντηρητικοί-ψεκασμένοι οδήγησαν στα τάρταρα όταν η χώρα χρειαζόταν φως και ελπίδα, σχέδιο και πολιτική ηγεσία.

Αποτελεί η επανασύσταση του προοδευτικού πόλου ελπίδα? Υπό όρους. Αλλά πρώτα πρέπει να… μπουσουλίσει.

Το μετέωρο βήμα της πολιτικής ανασυγκρότησης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και των Δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων (αυτό που συνηθίζουν με χωροταξικό προσδιορισμό να ονομάζουν Κεντροαριστερά) βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο ισορροπίας.

Το πρώτο διακύβευμα αφορά τους 10 υποψηφίους προέδρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή όσοι απομείνουν μετά τη συλλογή υπογραφών, στις 22 Σεπτεμβρίου.

Όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΔΗ.ΣΥ. οφείλουν να επικοινωνήσουν με κάθε τρόπο, κατά την διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα, τις πολιτικές θέσεις για τις οποίες δεσμεύονται.

Ταυτόχρονα οφείλουν να αποφύγουν την προσωπική πόλωση και την τεχνητή όξυνση που συσπειρώνει με συνθήματα αλλά σε απολιτική βάση.

Ο ανοιχτός διάλογος θέσεων, δεν υφίσταται στην εποχή της ψεκασμένης συντήρησης.

Το δεύτερο διακύβευμα αφορά την πολιτική νηφαλιότητα (απαλλαγμένοι από καιροσκοπισμούς) και την διεισδυτικότητα πολιτικής κρίσης, ενός εκάστου από τους πολίτες, πριν λάβει την απόφαση υποστήριξης οποιουδήποτε εκ των υποψηφίων σε αυτές τις εκλογές.

Σήμερα διεκδικούν την θέση προέδρου της ΔΗ.ΣΥ. Το έχουν καταλάβει? Οφείλω να επισημάνω ότι δεν μπορεί να μην αποδίδεται έμπρακτα ο ανάλογος σεβασμός σε μια συλλογική προσπάθεια η οποία κορυφώθηκε στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δρομολόγησε τις εξελίξεις, έχει διαμορφώσει το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο και έχει συστήσει όργανα για να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο έργο, βάσει διαδικασιών. Εν τέλει σε αυτή την διαδικασία αποφάσισαν αυτόβουλα να συμμετάσχουν!

Δεν είναι πολιτικά υγειές να συμμετάσχεις σε συλλογική προσπάθεια που άλλοι οργάνωσαν και εσύ τους «καπελώνεις» για να τους καταργήσεις.

Όπως δεν είναι πολιτικά υγειές να ξεκινάς με την καπηλεία συλλογικών αγώνων.

Όσον αφορά την εκλογική διαδικασία προέδρου η ουσία της διαφορετικότητας από άλλους σχηματισμούς είναι ο διάλογος για την πολιτική. Όχι η ποδοσφαιροποίηση ποιος έβαζε τα καλύτερα γκολ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ως πρόεδροι κομμάτων μαζί με άλλους εκπροσώπους κινήσεων απέδειξαν ότι έχουν την θέληση και την ικανότητα να διαμορφώσουν, πολιτικά, κοινούς τόπους. Απέδειξαν ότι μπορούν να δώσουν ώθηση στην επανάσταση του αυτονόητου και στη δημιουργία του νέου φορέα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Αυτό ακριβώς είναι και το τρίτο και μεγαλύτερο διακύβευμα. Να ολοκληρωθεί το μεγάλο βήμα και να γίνει άλμα! Είναι το διακύβευμα της ¨επόμενης μέρας¨ καθώς ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να λάβει ρυθμιστικό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς αυταρχισμό, με γνώση των ισορροπιών, με σεβασμό στα κόμματα και τις κινήσεις που αυτοτελώς συνασπίζονται και αυτοβούλως αποφασίζουν για το μέλλον τους.

Η δυναμική του πολιτικού φορέα θα δώσει από μόνη της τις απαντήσεις.

Ωστόσο μέχρι τότε προέχει να πάρουν θέση όλοι οι υποψήφιοι, ρητά και απερίφραστα.

Ποιο είναι το σχέδιό τους εξόδου από την κρίση? Ποιες πολιτικές διασφαλίζουν ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση συμπεριλαμβάνει και την έξοδο από την κοινωνική κρίση? Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν κατάφερε να βγει από τα μνημόνια? Ποιες είναι οι παθογένειες που έσυραν την Ελλάδα σε αυτή την κρίση? Ποιες ήταν οι πολιτικές που υπηρέτησαν αυτές τις παθογένειες?

Μέχρι οι υποψήφιοι, να λάβουν θέση σε αυτά και άλλα ανάλογα πολιτικά θέματα, ουδείς οφείλει να δεσμευτεί για την ψήφο του!

Επιβάλετε τον πολιτικό διάλογο!

Κάθε υποψήφιος να εκτίθεται με τις δεσμεύσεις του!

ΜΑΡΚΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΥΡΩ

Η Γερμανία, την Τετάρτη, την περασμένη εβδομάδα, πούλησε με αρνητική απόδοση χρέος σε 10ετή ομόλογα, δίνοντας ώθηση στην περαιτέρω αδυσώπητη πτώση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων σε όλο τον κόσμο με την εμπλοκή της Ευρωζώνης. Ωστόσο, υπάρχει μια κρίση που υποβόσκει. Τα ομόλογα με αρνητική απόδοση, τα οποία ανέρχονται περίπου στο ένα τρίτο των ομολόγων στην Ευρώπη, δεν είναι επιλέξιμα από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι όταν αλλάξει η ψυχολογία, τα ομόλογα θα συντριβούν με απίστευτη πτώση.

Τι συνέβη στο παρελθόν; Είναι παρόμοια η περίπτωση με τα ομόλογα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η κυβέρνηση διέταξε την κεντρική τράπεζα για τη στήριξη των κρατικών ομολόγων στην ονομαστική τους αξία. Όταν η εν λόγω οδηγία έληξε το 1951, η αγορά ομολόγων συνετρίβη.

Αυτό είναι το πιθανότερο να συμβεί από τη στιγμή που η ΕΚΤ δεν μπορεί να αγοράσει ομόλογα με αρνητικές αποδόσεις. Εφόσον είναι γνωστά αυτά στους τραπεζικούς κύκλους οι οποίοι προφανώς δεν μπορεί να επιθυμούν την κατάρρευση της αγοράς ομολόγων, τότε τι συμβαίνει; Απλά αυτή τη στιγμή, η αρνητική απόδοση των 10ετών Γερμανικών ομολόγων είναι στην πραγματικότητα ένα σήμα και ένα στοίχημα έναντι του Ευρώ καθώς οι παίκτες είναι σαν να στοιχηματίζουν ότι το Ευρώ θα καταρρεύσει και θα καταλήξουν με το Γερμανικό Μάρκο για άλλη μια φορά στο χέρι. Ή αν θέλετε είναι διπλή Γερμανική στρατηγική που περιλαμβάνει σε έκτακτη περίπτωση, την επιστροφή στο ισχυρό Μάρκο και την λεηλασία των υπολοίπων της Ευρωζώνης.

Οι χθεσινές δηλώσεις του Προέδρου της Συνομοσπονδίας των Γερμανών Εργοδοτών «BDA» Dieter Hundt αποκαλύπτει ότι ήδη συζητούν το θέμα και μάλιστα στο σενάριο οικονομικής και τραπεζικής κρίσης ταυτόχρονα.

Την ίδια στιγμή ο Γουόρεν Μπάφετ, στο αμερικανικό δίκτυο CNBC είπε πως το ευρώ ίσως να είναι παρελθόν μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.

ΑΝΕΤΟΙΜΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ενώ οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την παγκόσμια θεωρία της υπερθέρμανσης του πλανήτη για να αυξήσουν τους φόρους, ο νέος κίνδυνος είναι η παγκόσμια ψύξη.

Μία φυσικός επικεφαλής ερευνητικής ομάδας αστροφυσικών σχετικά με τους ηλιακούς κύκλους, προβλέπει μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης.

Η Valentina Zharkova, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Northumbria στο Newcastle, στο Ηνωμένο Βασίλειο, βάσει ερευνών ομάδας αστροφυσικών επιστημόνων, προέβλεψε μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης. Το Global Warming Policy Forum μάλιστα αποκαλύπτει ότι έγινε προσπάθεια να αποσιωπηθεί το γεγονός αλλά η «Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας» “The Royal Astronomical Society” προς την οποία έγινε η παρέμβαση, απάντησε ότι αυτή είναι εργασία επιστημόνων τους οποίους εμείς υποστηρίζουμε.

Η μοντελοποίηση των ηλιακών κηλίδων δείχνει μειωμένο ηλιακό μαγνητικό πεδίο την περίοδο 2020-2053, που παράγουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές κατά τη διάρκεια της Little Ice Age (LIA) «Εποχή Μικρών Παγετώνων», μια περίοδο 65 ετών μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας και χαμηλές παγκόσμιες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα.

LIA1

Το Παρατηρητήριο της NASA Earth σημειώνει τρία ιδιαίτερα διαστήματα κρύου: Ένα περίπου το 1650, ένα άλλο για το 1770, και το τελευταίο το 1850, όπου το καθένα χωρίζεται από διαστήματα ελαφράς θέρμανσης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Έκθεση Κλιματικής Αλλαγής στην Τρίτη Αξιολόγηση θεωρεί ότι οι περιοχές που κυρίως επηρεάσθηκαν από την LIA είναι αυτές του βόρειου ημισφαιρίου.

2000_Year_Temperature_Comparison

Έχουν προταθεί διάφορες αιτίες για τη LIA, όπως τα κυκλικά χαμηλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών.

Ωστόσο η σημασία του να είναι ανέτοιμες οι κυβερνήσεις σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουμε επώδυνες επιπτώσεις μιας αυξανόμενης απειλής λόγω της έλλειψης τροφίμων. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος της παγκόσμιας ψύξης.

Φαίνεται επίσης ότι όντως θα υποστούμε μια αύξηση των τιμών των τροφίμων ήδη μετά το 2017. Αυτό, εν μέρει, θα οφείλεται σε καιρικές συνθήκες, αλλά κυρίως θα οφείλεται σε αυξανόμενη πολιτική αναταραχή που συνήθως αντιστοιχεί σε μια μείωση του εφοδιασμού σε τρόφιμα.

Τις τελευταίες δεκαετίες η επιθετική πίεση που άσκησε ο χρηματοπιστωτικός τομέας οδήγησε σε ανεξέλεγκτες συνθήκες στις τιμές των βασικών τροφίμων. Νέες περίπλοκες συμβάσεις δημιουργήθηκαν προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι τρόποι αύξησης των κερδών. Τράπεζες όπως η Goldman Sachs ίδρυσαν ειδικά ταμεία ώστε χρηματοπιστωτικές εταιρίες και συνταξιοδοτικά ταμεία να μπορούν να επενδύουν στις τιμές των τροφίμων. Και η χρηματιστηριακή αγορά των τροφίμων είναι μια πίτα που διαρκώς μεγαλώνει.

LIA2

Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το 2008 μέχρι το 2012 η χρηματιστηριακή ζήτηση για την αγορά τροφίμων έχει αυξηθεί μέχρι και 80%. Και φυσικά, οι διακυμάνσεις στην ποσότητα παραγωγής αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους πρακτικές.

Συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις πρακτικές, έκτακτες καταστάσεις που γίνονται όλο και πιο συχνές, όπως πόλεμοι και μεταναστευτικές ροές, μπορούμε εύλογα να προβλέψουμε ότι η επισιτιστική κρίση είναι πιθανό να ξεσπάσει ήδη από τα πρώτα χρόνια της νέας LIA 2020-2053.

Μην εκπλαγείτε εάν οι κυβερνήσεις ανακαλύψουν νέους φόρους για μια νέα μικρή εποχή παγετώνων. Δεν ενδιαφέρονται για την πρόληψη αλλά για την είσπραξη.

Δημοφιλέστερα Άρθρα