ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

Αρχική ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ: ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ-ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΒΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η αλαζονεία της Γερμανίας μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας τόσο στην Ευρώπη όσο και στα κράτη της.

Η αντίδραση της Γερμανίας και κατ’ επέκταση της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας στον διορισμό Υπουργού Οικονομικών έθεσε ανοικτά στους Ιταλούς το ερώτημα εάν έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα να αποφασίζουν.

Οι εκλογές ανέδειξαν κυβερνητική πλειοψηφία των κομμάτων, κίνημα 5 αστέρων του Μπέπε Γκρίλο και του Δεξιού συνασπισμού αποτελούμενου από το κόμμα του Μπερλουσκόνι και της Λέγκα του Βορρά.

Οι λαϊκιστές του Γκρίλο και η ακροδεξιά της Λέγκα του Βορρά συμφώνησαν σε κυβερνητικό πρόγραμμα από το οποίο έλλειπε ωστόσο η σαφής αναφορά για έξοδο από το Ευρώ και η διαγραφή του χρέους που ήταν βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις.

Βέβαια δεν γνωρίζουμε εάν θα το πήγαιναν όπως ο Τσίπρας με τον Βαρουφάκη για έξοδο από την Ευρωζώνη (αρχική εκδοχή της πολιτικής τους) ή εάν γινόταν η «κωλοτούμπα» όπως διαφαινόταν στο πρόγραμμα.

Αποτέλεσμα εικόνας για crisi italianaΜε την άρνηση του Προέδρου Ματαρέλα, συνεπικουρούμενος από Ε.Ε. και Γερμανία, για τον διορισμό ως υπουργού οικονομικών γνωστού Ευρωσκεπτικιστή καθηγητή 81 ετών που πρότειναν στο υπό διαμόρφωση κυβερνητικό σχήμα τα δύο κόμματα, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έγινε συνταγματικό πραξικόπημα.

Βέβαια θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Ιταλία έχει δημόσιο χρέος που ανέρχεται στα 2,4 τρις €, δηλαδή επτά φορές μεγαλύτερο απ’ ότι της Ελλάδας και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο παγκοσμίως. Στο μεταξύ το χρέος της Ιταλίας κυμαίνεται στο 132% επί του ΑΕΠ, που είναι δυο φορές πιο πάνω από το 60% που επιτρέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Αποτέλεσμα εικόνας για crisi italiana

Η Γερμανία με την επικυριαρχία της στην Ευρωζώνη, επιμένει συστηματικά σε ένα πρόγραμμα λιτότητας και δεν βλέπει ποιες συνέπειες προκαλεί τόσο σε αυτή τη χώρα όσο και στις υπόλοιπες της Ευρώπης. Την ίδια ώρα η Ιταλία, όπως συνέβαινε με την Ελλάδα, σκόπιμα αγνοεί την αναγκαιότητα της δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (όχι κατ’ ανάγκη της Γερμανικής συνταγής) που θα έφερναν ανάπτυξη.

Καλή ώρα και η Ελλάδα αδυνατεί να σχεδιάσει τον Ελληνικό δρόμο της ανάπτυξης καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκαλεί νέες περιπέτειες υποθηκεύοντας αρνητικά το μέλλον.

Οι αγορές ήδη προεξοφλούν την κρίση. Η αλαζονεία της Γερμανίας προκαλεί την άνοδο των αριστερών ή δεξιών Λαϊκιστών και των Ακροδεξιών.

Τα Προοδευτικά και Δημοκρατικά κόμματα με αμηχανία βλέπουν ένα συνταγματικό πραξικόπημα που δεν θέλουν να καταδικάσουν. Ένα πραξικόπημα αντίστοιχο με τα Ιουλιανά του τότε Βασιλιά όταν αρνήθηκε τον διορισμό Υπουργού Άμυνας και ο Γέρος της Δημοκρατίας ξεκίνησε τον ανένδοτο.

Η Φεντερίκα Μογκερίνη πανηγυρίζει γιατί το 40% των Ιταλών είναι υπέρ της Ευρώπης, αγνοώντας προκλητικά ότι αυτή η χώρα είχε από τα υψηλότερα ποσοστά που έφθαναν το 75%.

Η γραφειοκρατία της Ε.Ε. είναι ανίκανη να συλλάβει το έλλειμμα δημοκρατίας που έχει προκαλέσει στους Ευρωπαίους πολίτες.

Στην Ιταλία δόθηκε η αφορμή, ίσως άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και οι Γερμανικές πολιτικές μπορεί να προκαλέσουν έναν θρίαμβο της ακροδεξιάς στην νέα εκλογική αναμέτρηση του Φθινοπώρου.

Οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις γίνονται συνυπεύθυνες, με την ανοχή τους, σε ένα συναίσθημα χωρών υπό κατάληψη, λαών υπό αυταρχική Γερμανική κηδεμονία.

ΕΥΡΩ: ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΤΕΙΧΟΣ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Οι εικόνες από το τείχος του Βερολίνου θα επανέλθουν ως μέλλον ενός παρελθόντος από το οποίο το κατεστημένο δεν διδάχθηκε?

Η συνάντηση Μέρκελ, Ολάντ και Ρέντσι ελάχιστα προσφέρει, γιατί ακόμη και εάν γίνουν αποδεκτές όλες οι προτάσεις του Ρέντσι, το Γερμανικό κατεστημένο κινείται με τέτοια βραδύτητα μέχρι τη θεσμοθέτηση μέτρων που τα ακυρώνει στην πράξη.

Η Ευρώπη βρίσκεται στο σημείο μηδέν της αντιστροφής και άρχισε να μετράει ανάποδα προς την κορύφωση της κρίσης εμπιστοσύνης για το μέλλον της.

Ο ακρωτηριασμός της Ευρωζώνης, η διαίρεση του Ευρώ σε Βορρά και Νότο ή ακόμη και η ολική διάλυση θα είναι οι πιθανές λύσεις που ανήμποροι μπροστά στις εξελίξεις υποχρεώνονται να ακολουθήσουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, του Βερολίνου και το Ευρωπαϊκό κατεστημένο.

Το Ευρώ απέτυχε να διαμορφώσει το κοινό όραμα της Ευρωπαϊκής Ευημερίας την Ευρωπαϊκή Πολιτική ολοκλήρωση και την αλληλεγγύη στην Ευρώπη. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Βήμα με το βήμα κατέληξε να είναι εμπόδιο στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Σήμερα, σε όλα τα παραπάνω βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από ότι πριν ξεκινήσει το Ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Η Ευρώπη ψάχνεται για μέτρα θέρμανσης της οικονομίας της. Αλλά η λύση των αρνητικών επιτοκίων είναι δυναμίτης στα θεμέλια των συνταξιοδοτικών ταμείων της και επιστρέφει το πρόβλημα του χρέους από άλλη πόρτα. Επιστρέφει και το πρόβλημα των τραπεζών λόγω της κρίσης εμπιστοσύνης των καταθετών. Για να σπάσει ο γόρδιος δεσμός πρέπει να κάνει αρχή με μέτρο την Χαμηλή φορολογία σε όλη την Ευρωζώνη. Πολιτική και Οικονομική εμβάθυνση και αρμοδιότητες στην ΕΚΤ όπως της FED.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ο Σόνι Καπούρ, επικεφαλής του think tank Re-Define και το Ίδρυμα Bertelsmann, μέσα σε λίγες ημέρες χτυπάνε καμπάνες για την Ευρώπη.

Η Γερμανία φέρει βαριές ευθύνες για την κατάσταση του Ευρώ. Υπερφορολόγιση και γραφειοκρατία του κατεστημένου οι δαίμονες της Ευρώπης. Ο εθνικιστικός λαϊκισμός τυλίγει με μαύρο χιτώνα τους λαούς όσο η έλλειψη δημοκρατίας και συμμετοχής στην Ευρώπη θεωρείται αναγκαία πολιτική επιλογή από το κατεστημένο.

Ακόμη και ο Jean-Claude Juncker, ο υπερήφανος αρχιτέκτονας των μαζικών προγραμμάτων χαμηλής εταιρικής φορολόγησης στο Λουξεμβούργο, τώρα ως επικεφαλής της επιτροπής της ΕΕ, έχει ενστερνιστεί με σκληρότητα τις αδιέξοδες πολιτικές του κατεστημένου και κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως το κορυφαίο πρόσωπο που έζησε την αρχή της διάλυσης της ΕΕ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Η κυβέρνηση αιχμάλωτη των μέτρων που έλαβε, εάν συνεχίσει με αυτή την οικονομική πολιτική, κινδυνεύει η Ελλάδα από την απόλυτη επιτυχία να καταλήξει στην απόλυτη αποτυχία.

Το μεγάλο στοίχημα για όλες τις χώρες που κατέστειλαν την οικονομική τους δραστηριότητα λόγω των μέτρων της καραντίνας είναι η σταδιακή απελευθέρωση από το νέο Κορωνοϊό, η έξοδος από την καραντίνα χωρίς οπισθοδρομήσεις και εν τέλει η επιτυχής επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Δυστυχώς η διαδικασία δεν είναι γραμμική και δεν είναι ίδια για όλες τις οικονομίες και όλα τα κράτη.

Στην περίπτωση της Ελλάδας φαίνεται ότι η απόλυτη επιτυχία της εφαρμογής των μέτρων καραντίνας της πρώτης φάσης διατρέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί στο απόλυτο δράμα των επόμενων φάσεων.

Η φύση της νόσου Covid-19 και του Κορωνοϊού Sars Cov-2 είναι ότι συμπεριφέρεται όπως περίπου η εποχική γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι έχει περιόδους ύφεσης και έξαρσης, ότι θα παραμείνει ανάμεσά μας και ανά πάσα στιγμή θα απειλεί με ενδημική ή πανδημική συμπεριφορά.

Με άλλα λόγια όταν η Ελλάδα ξεκινήσει να αποσύρει μέτρα καραντίνας, η εξάπλωση του ιού θα είναι έτοιμη να συμβεί τόσο με κρούσματα εσωτερικής ανακύκλωσης όσο και με εισαγόμενα κρούσματα. Η τελική λύση αντιμετώπισής του θα έρθει όταν ο πληθυσμός θα μπορέσει να εμβολιαστεί και αυτό δεν αναμένεται πριν την επόμενη διετία

Σε μία άλλη κανονικότητα, με συνεχή επαγρύπνηση και επιτήρηση του ιού, φαίνεται πως θα ζούμε για τα επόμενα δύο χρόνια και αναλόγως λιγότερα ή περισσότερα περιοριστικά μέτρα

Οι ειδικοί του Χάρβαρντ περιγράφουν τον τρόπο που θα «σηκώνονται» τα επιδημικά κύματα με υφέσεις και εξάρσεις

Φαίνεται πως τα επόμενα δύο χρόνια θα ζούμε, με τις νέες συνθήκες φυσικής απόστασης και μέτρων υγιεινής για τον πληθυσμό αλλά και για την εγρήγορση των επιστημονικών και υγειονομικών αρχών στη χώρα μας – όπως και παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, τονίζεται πλέον από τους ειδικούς η ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης και επιτήρησης του ιού, τουλάχιστον για τα επόμενα δυο χρόνια, αλλά και η πιθανότητα να εκδηλωθούν πιο σημαντικές επιδημίες το χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι τα επόμενα χρόνια.

– Μόνο με αποτελεσματικό εμβόλιο θα σβήσει ο ιός, τονίζει ο Σωτήρης Τσιόδρας

Μέχρι τον γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού θα είναι απολύτως απαραίτητα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, απολύμανση, μάσκα, τέστ, αντισηπτικά, στολές νοσηλευτικού προσωπικού, ειδικός εξοπλισμός ασθενοφόρων και αστυνομικών. Πρόκειται για ένα νέο κλάδο της οικονομίας που θα είναι απαραίτητος τουλάχιστον μέχρι το 2022 όταν θα υπάρχει δυνατότητα γενικής εφαρμογής ενός εμβολίου που ακόμη πρέπει να ανακαλυφθεί.

Οι χώρες που έχουν αναπτύξει αυτή την παραγωγή υγειονομικού υλικού και ενδεχομένως είναι κοντά και στο εμβόλιο είναι, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, Η Κίνα και οι ΗΠΑ.

Η Γερμανία από την πρώτη στιγμή και με απόλυτη μυστικότητα έχει προχωρήσει σε μερική βιομηχανική αναδιάταξη με κατεύθυνση την παραγωγή του υγειονομικού εξοπλισμού που θα της επιτρέψει να ξεκινήσει την έξοδο από την καραντίνα χωρίς να απειλείται με οπισθοδρόμηση καθώς θα έχει τα υγειονομικά μέσα άμυνας. Απαγόρευσε όμως να δοθούν αυτά τα μέσα σε άλλες χώρες και για να προστατεύσει την απόλυτη μυστικότητα καθώς και την όποια διαρροή σε άλλη χώρα, ανέστειλε την παραγωγή τέτοιου υλικού σε θυγατρικές της εταιρείες που εδρεύουν σε άλλες χώρες.

Τις ώρες που γράφεται αυτό το άρθρο το Bloomberg δημοσιεύει την είδηση ότι η Μέρκελ ανακοίνωσε την απόφαση εξόδου από την καραντίνα με σταδιακά βήματα ξεκινώντας την επόμενη εβδομάδα 20/4 από μικρά καταστήματα, ενώ τα σχολεία θα ανοίξουν νωρίς τον Μάιο.

Αρκετά μέτρα θα μείνουν σε εφαρμογή μέχρι τις 3 Μαΐου και φυσικά μετά την χαλάρωση των περισσότερων μέτρων η κανονική ζωή θα επανέλθει αρκετές εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές επομένως ότι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει ένα κοινό πλαίσιο βημάτων χαλάρωσης της καραντίνας και επανόδου στην κανονική ζωή ήταν ότι η Γερμανία ήθελε πρώτη να θέσει τις μηχανές σε λειτουργία έχοντας τις αδύναμες χώρες σε ομηρία καραντίνας.

Η Ελλάδα, δεν έχει πολιτική παραγωγής υγειονομικού υλικού αν και έχει την τεχνογνωσία, ιδιαίτερα με το εργαστήριο νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. Η Ελλάδα επομένως θα πρέπει να προμηθευτεί όλο αυτό το ειδικό υγειονομικό υλικό, το οποίο είναι καινοτόμο καθώς τα παραδοσιακά αντισηπτικά πρέπει να αντικατασταθούν με αντιικά απολυμαντικά, στολές με αντιική ασπίδα, μάσκες με αντιική προστασία και βεβαίως, τεστ εκατομμύρια τεστ. Χωρίς αυτά η χώρα θα κινδυνεύει με δεύτερο και τρίτο κύμα εξάπλωσης του ιού, με νέα καραντίνα με τουριστικό αποκλεισμό και εντέλει με οικονομική κατάρρευση.

Τα σωστά μέτρα οικονομικής ανακούφισης που έλαβε η κυβέρνηση, έχουν ένα κόστος που μπορεί και πρέπει να καταβληθεί αρχικώς αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να επαναλαμβάνονται ούτε μπορεί το χρέος να αυξάνεται χωρίς επιπτώσεις.

Εφόσον η Γερμανία, η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που απέκτησε πλήρη εξοπλισμό αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα και οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την εξαγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού, η Ελλάδα χωρίς κυβερνητική πολιτική, άμεσα, παραγωγής δικού της υγειονομικού υλικού και ενίσχυσης της καινοτομίας των επιχειρήσεων σε αυτή την κατεύθυνση, θα εγκλωβιστεί, θα είναι αυτοπαγιδευμένη στον κύκλο της υγειονομικής κρίσης. Παγιδευμένη στην υγειονομική κρίση με θανάτους που μπορεί να λάβουν απρόσμενες διαστάσεις και εν τω μεταξύ η ανεργία, η ύφεση και το χρέος να κινδυνεύουν να προσλάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Εδώ και τώρα η κυβέρνηση πρέπει να στρέψει τον προσανατολισμό της στην παραγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού και των τεστ.

Εδώ και τώρα πρέπει να καταργήσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμποδίζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που μπορούν να ανταποκριθούν στην καινοτομία και την παραγωγή των καινοτόμων υγειονομικών υλικών.

Εδώ και τώρα να σχεδιάσει την έξοδο από την καραντίνα έχοντας αποκτήσει τον αναγκαίο εξοπλισμό για την προστασία του πληθυσμού από την υποχρεωτική έκθεση που θα φέρει η δυστυχώς τεράστια οικονομική συνεισφορά στο εγχώριο ΑΕΠ της τουριστικής βιομηχανίας.

Εδώ και τώρα να ανασχεδιάσει την μείωση της εξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό και να χρηματοδοτήσει start ups με καινοτόμα προϊόντα αλλά και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, στην online λιανική, την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία, τις μεταφορές, την αγροδιατροφική παραγωγή, την κυκλική οικονομία, την ενέργεια και τις ΑΠΕ, καθώς και την ναυτιλία.

Στο επόμενο άρθρο μου που θα έχει τον τίτλο «Η Πανδημία φέρνει νέο Παγκόσμιο Καταμερισμό Εργασίας και Γεωπολιτική Ανακατανομή Πόλων Εξουσίας» αναλύω όλα τα στοιχεία, οικονομικά και πολιτικά της μετά-Κορωνοϊού τάξης που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις νέες μορφές εργασίας, τους νέους τομείς της οικονομίας και το νέο πολυπολικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με σταθερή την αναζήτηση των πολιτικών που θα βοηθήσουν στην επιβίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα σε αυτό τον κόσμο.

ΕΠΙΤΟΜΗ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΡΑΧΜΗ Ή ΕΚΛΟΓΕΣ

Από την «αυταπάτη» όπως βάφτισαν την εξαπάτηση του λαού, στην επιτομή της αποτυχίας. Μετά την συμφωνία Γερμανίας-Δ.Ν.Τ. (συνάντηση Μέρκελ-Λαγκάρντ εχθές το απόγευμα) η Ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέτυχε το πρωτοφανές.

  • Η Ελλάδα υποχρεώνεται σε πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο διάστημα.
  • Δεν γίνεται ελάφρυνση χρέους
  • Οι Έλληνες υποχρεώνονται σε νέα μέτρα σε φορολογικό και συνταξιοδοτικό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση κάνει δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις με αδιαφάνεια, διογκώνει το δημόσιο και αποτελειώνει τους μικρούς και μικρομεσαίους.
  • Η ελληνική οικονομία δεν εντάσσεται στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ.

Μπορεί μια φυσιολογική κυβέρνηση να αντέξει το βάρος μιας μνημειώδους αποτυχίας της πολιτικής της? Μπορεί να επιβάλει νέα μέτρα λόγω επιδείνωσης του χρέους που προέρχεται από δική της υπαιτιότητα?

Η πρώτη επικοινωνιακή προσέγγιση είναι πως θα κρατηθεί με νύχια και δόντια και ρουσφέτια και νέες υποσχέσεις, κερδίζοντας χρόνο με τον νέο μύθο για αντίμετρα.

Ο κοινός φόβος είναι ότι ακολουθεί το σχέδιο της δραχμής του 2015, σχέδιο που συνέπιπτε και συμπίπτει με την στρατηγική Σόιμπλε. Δεν αποκλείεται

Η ταχεία εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το οικονομικό κλίμα και την θέση των τραπεζών τους δύο πρώτους μήνες του 2017, είναι προφανές ότι δίνει το σήμα γενικότερης ρευστότητας.

Το πολυαναμενόμενο σχέδιο νόμου για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι στη σημερινή του μορφή διαβούλευσης άλλη μια τρύπα στο νερό. Υποτίθεται ότι θα ήταν εφαλτήριο ανάπτυξης καθώς θα ελάφρυνε το χρέος επιχειρήσεων και τραπεζών αλλά με τη νομοθέτηση της ασυλίας των τραπεζικών υπαλλήλων.

Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό αλλά είναι προφανής η στρατηγική της κυβέρνησης να επιστρέψει σε προσπάθεια εθνικοποίησης (ή διαπλοκής) των τραπεζών. Γιατί ικανοποιείται με την άρνηση των ξένων μετόχων να συμμετάσχουν σε νέα αύξηση κεφαλαίου. Μόνο που αυτό οδηγεί σε νέο χρέος και νέες επιβαρύνσεις για τον Ελληνικό λαό.

Θα πρέπει βέβαια να θυμόμαστε ότι αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν που με την «περήφανη» διαπραγματευτική της τακτική (ουσιαστικά με στρατηγική να δημιουργήσει διαπλοκή μέσω της τράπεζας Αττικής) έχασε τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών και πέρασαν σε χέρια ξένων.

Μπορεί ο νέος επικοινωνιακός μύθος των αντίμετρων να δώσει παράταση κυβερνητικής θητείας? Κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε!

Ωστόσο η συμφωνία Μέρκελ-Λαγκάρντ έδειξε ότι ο κύβος ερρίφθη. Η νέα διαπραγμάτευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδήγησε στην επιτομή της αποτυχίας. Μόνη διέξοδος αντιμετώπισης του περιβάλλοντος που διαμορφώθηκε είναι ανωμαλία ή εκλογές!!!

2017 ΟΠΩΣ 1917 –ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

Η γνώση οδηγεί το μέλλον

Το 2017 θα είναι η χρονιά που θα καθορίσει την τύχη της Ευρώπης τον 21ο αιώνα όπως συνέβη το 1917 για τον 20ο αιώνα; Όλες οι ενδείξεις οδηγούν σε θετική απάντηση.

Το 2017 η κρίση εμπιστοσύνης στην πολιτική και τους πολιτικούς θα φθάσει στο αποκορύφωμα. Η κρίση χρέους στην Ευρώπη δεν μπορεί να τιθασευτεί και ο κίνδυνος να γίνει ανεξέλεγκτη είναι διαρκής. Η αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης βρίσκεται σε κατάρρευση υπό το βάρος παθογενειών που δεν αντιμετωπίζονται. Μετά την πενταετία 2017-2022 η Ευρωζώνη και η παγκοσμιοποίηση δεν θα μοιάζουν σε τίποτα με αυτό που γνωρίζουμε.

Το 1917 η Ευρώπη διχασμένη σπαράσσεται από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο με τις δυνάμεις της Γερμανίας και τις δυνάμεις της Ανταντ. Το 2017-2018 η Ευρώπη θα ζήσει ένα νέο διχασμό σχετικά με την τύχη της Ευρωζώνης. Εκείνη τη χρονιά η Ιταλία είχε υποστεί καταστροφική ήττα, στη μάχη του Καπορέττο, από τις δυνάμεις της Αυστροουγγαρίας και της Γερμανίας στο αυστρο-ιταλικό μέτωπο. Κάτι ανάλογο προετοιμάζεται το 2017 με την μάχη για την Monte dei Paschi di Siena και τις Ιταλικές τράπεζες.

Το 1917 η Οκτωβριανή επανάσταση, ως αποτέλεσμα του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, της οικονομικής κρίσης της Ρωσίας της φτωχοποίησης και υπερφορολόγησης των Ρώσων, άλλαξε την Ευρώπη και σημάδεψε τον κόσμο διαμορφώνοντας μια νέα παγκόσμια ισορροπία τον 20ο αιώνα.

Το 2017 τι πραγματικά αντιμετωπίζουμε; Ψάχνοντας στο βάθος, η κρίση χρέους είναι κρίση δημόσιου χρέους στην Ευρώπη. Η Ευρώπη έχει τα υψηλότερα επίπεδα φορολογίας και η δυνατότητα μιας κυβέρνησης για να λειτουργήσει εξαρτάται από το επίπεδο της φορολογίας. Η ΕΚΤ έχει γίνει ο αγοραστής του δημόσιου χρέους και δεν υπάρχει πλέον αντιστροφή της διαδικασίας. Εάν η ΕΚΤ σταματήσει να αγοράζει το δημόσιο χρέος, οι κυβερνήσεις θα ανακαλύψουν πολύ γρήγορα ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αγοράσει χρέος και, στη συνέχεια, τα επιτόκια θα εκραγούν. Οι Κυβερνήσεις κυνηγούν τα χρήματα και όχι την αναδιάρθρωση μέχρις ότου επέλθει η κατάρρευση. Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που οι κυβερνήσεις καταρρέουν πάντα όταν το χρέος διογκώνεται όπως συμβαίνει σήμερα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μέγιστο ομοσπονδιακό φορολογικό συντελεστή 39,6% σε σύγκριση με την Ευρώπη που έχει πάνω από 50% εάν εξαιρέσουμε την Ελλάδα που υπερβαίνει το 60%. Εάν ο Trump προχωρήσει στη μείωση των φόρων, η οικονομία των ΗΠΑ θα ανακάμψει γρηγορότερα, αλλά σε βάρος του υπόλοιπου κόσμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι στο ίδιο φορολογικό επίπεδο με την Ευρώπη ώστε να μην είναι στην ίδια απελπιστική θέση – ΑΚΟΜΗ

Το 1917 το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών περνά το νόμο περί μετανάστευσης. Ο νόμος απαγόρευε τη μετανάστευση από το σύνολο σχεδόν της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας. Το ίδιο έτος οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γερμανία και στην Αυστροουγγαρία.

Το 2017 ο Trump θα περάσει νέο νόμο για την μετανάστευση και ο επικείμενος εμπορικός πόλεμος με την ακύρωση συμφωνιών του παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου θα πάρει θερμή μορφή στην περιοχή του Ειρηνικού και της Ασίας ενώ στην Ευρώπη θα υψώσει νέα τείχη προστατευτισμού.

Το 1917 η Αραβική εξέγερση έχοντας διώξει τους Τούρκους από την Αίγυπτο, εξαπλώνεται στη Συρία και ένα χρόνο μετά οι Οθωμανοί εκδιώκονται από τη Δαμασκό διαμορφώνοντας τον μέχρι πρότινος χάρτη των Αραβικών χωρών στην περιοχή. Το 2017 θα αποτελέσει σταθμό στην εξέλιξη της σύγκρουσης στον Αραβικό κόσμο, τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό και την Τουρκική εκκρεμότητα.

Το 1917 ο διχασμός των Ελλήνων μεταξύ Φιλοβασιλικών και Βανιζελικών φθάνει στο αποκορύφωμα. Ανετράπη ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος και στην Αθήνα έγινε επισημοποίηση της απόφασης της κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης-κίνημα Εθνικής Αμύνης, για κήρυξη πολέμου στις δυνάμεις του Άξονα. Το 1917 η Θεσσαλονίκη ισοπεδώθηκε από την καταστροφική μεγάλη πυρκαγιά. Η πενταετία 1917-1922 που κατέληξε στην εθνική τραγωδία προσδιόρισε την μορφή της Ελλάδας για τον 20ο αιώνα.

Το 2017 ο διχασμός των Ελλήνων με την αντιμνημονιακή εξαπάτηση θα κορυφωθεί και θα προσδιορίσει τις πιθανότητες μείωσης της επερχόμενης κατάρρευσης, δηλαδή της χρεωκοπίας της χρεωκοπημένης χώρας. Η κόλαση της πολιτικής σε πλήρη έκταση συνεχίζει να αφήνει την Ελλάδα και τους Έλληνες ακυβέρνητους, εγκαταλειμμένους σε τρομακτικές θεομηνίες χωρίς εθνικό σχέδιο χωρίς πιθανότητες επιβίωσης. Η μάχη της καρέκλας και της εξουσίας είναι η μόνη ιδεολογική παράμετρος των κομμάτων σήμερα. Η φωτιά που ισοπέδωσε την Θεσσαλονίκη είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί ως οικονομικό χάος, ως Ελληνο-Κυπριακή νίκη και ήττα στο βάθος της περιόδου 2017-2022 ακόμη και ως εθνική τραγωδία που θα προσδιορίσει την μορφή της Ελλάδας στον 21ο αιώνα.

Μπορούμε όλοι να δούμε ότι το σύστημα, όπως είναι, δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει. Με κάθε 8,5 χρόνια κυκλικής διακύμανσης, η ένταση αυξάνεται ή όπως θα έλεγαν οι οικονομολόγοι η αγορά είναι ασταθής. Μπορούμε να δούμε αυτή την αύξηση της έντασης με τις εκλογές 2016 – 2017 τα έτη της πολιτικής κόλασης. Με επόμενο σταθμό το 2022-2024 και ίσως τελική κατάληξη το 2032 η αδιέξοδη διακύμανση της κυκλικής έντασης/αστάθειας θα ολοκληρωθεί γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει περισσότερο από δύο ακόμη κύκλους, έτσι όπως είναι οι σημερινές συνθήκες.

Η ιστορία είναι ο χάρτης μας για το μέλλον. Προκαλεί κατάπληξη και δίνει δημιουργική ώθηση η φαντασία, η οποία είναι η βάση της επιθυμίας του ανθρώπου να κατανοήσει και να ανακαλύψει. Για να παραθέσω τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, – “Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Σε ότι αφορά τη γνώση είναι περιορισμένη σε αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή γνωρίζουμε και κατανοούμε, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο, και όλα εκείνα που γνωρίζουμε και κατανοούμε.” Πράγματι, η φαντασία είναι το παν. Όλες οι εφευρέσεις προκύψαν μόνο από τη φαντασία μας, η οποία διεγείρει κάθε πρόοδο και έτσι γεννά την εξέλιξη σε κάθε τομέα. Αυτός είναι ο λόγος που οι κυβερνήσεις αποτελούν πάντα τον εχθρό. Είναι ανίκανες στη φαντασία και φιλοξενούν μόνο την παράνοια, του πως οι άνθρωποι θα θυσιάσουν την ελευθερία τους σε όφελος της εξουσίας τους.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο, αλλά μόνο αν αγκαλιάσουμε τη γνώση του παρελθόντος, και να διδαχθούμε από αυτή. Έτσι μπορεί η γνώση να μας οδηγήσει σε ένα νέο κόσμο της ελευθερίας και της ελευθερίας από την χειραγώγηση των κυβερνήσεων.

Κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει αυτό που έρχεται. Μπορούμε να κάνουμε αυτή την επιλογή μόνο αν κατανοήσουμε το παιχνίδι.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2017

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΖΩΗΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΥ Η Ε.Ε.

Μετά και την «ψυχρολουσία» Βανς η Ευρώπη βρίσκεται στο πλέον κρίσιμο, σταυροδρόμι από την εποχή της Ένωσης.

Βρίσκεται στο μεγαλύτερο υπαρξιακό της δίλημμα.

Μια φυσιολογική αντίδραση θα ήταν να αναμορφώσει όλες τις στρατηγικές της. Δηλαδή θα πρέπει με ταχύτητα να λάβει αποφάσεις και να κάνει ενέργειες που απέφευγε τόσα χρόνια.

Ποιες είναι αυτές;

  1. Αμυντική Αυτονόμηση και η Στρατηγική Ανεξαρτησία

Ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Άμυνας:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να επενδύσει πολύ περισσότερο στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (CSDP) και να προωθήσει τη δημιουργία ισχυρής, πραγματικά ανεξάρτητης αμυντικής δύναμης και μεγάλης αμυντικής βιομηχανίας.

Ανάπτυξη και εμβάθυνση της PESCO (Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία):

Οι χώρες της Ε.Ε. πρέπει να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και να προωθήσουν κοινά στρατιωτικά προγράμματα με στόχο την ολική ομογενοποίηση των αμυντικών της δυνάμεων και την ενεργοποίηση πλήρους αμυντικής ομπρέλας στις περιοχές της κυριαρχίας της και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.

Στρατηγική Συνεργασία με ΝΑΤΟ και Μ. Βρετανία:

Η Ευρώπη υπό την απειλή όλων από τις πολιτικές Τραμπ, έχει την ευκαιρία να ενισχύσει τις σχέσεις με τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά και τις βόρειες χώρες του ΝΑΤΟ.

  1. Ενεργειακή & Οικονομική Αυτονομία

Μείωση της ενεργειακής εξάρτησης:

Η Ευρώπη θα πρέπει να αναπτύξει περισσότερες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) και να διαφοροποιήσει τις προμήθειες ενέργειας.

Η Ευρώπη πρέπει να συνδυάσει διαφορετικές μορφές ενέργειας για να μειώσει την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.

Ποιες Χώρες Υποστηρίζουν την Πυρηνική Αναγέννηση;

🔹 Γαλλία → Επενδύει σε νέους αντιδραστήρες και μικρούς μονάδες SMRs (Small Modular Reactors).

🔹 Φινλανδία & Σουηδία → Νέα πυρηνικά εργοστάσια υπό κατασκευή.

🔹 Ουγγαρία & Πολωνία → Σχεδιάζουν να αναπτύξουν νέους πυρηνικούς σταθμούς.

🔹 Ηνωμένο Βασίλειο → Προωθεί νέα προγράμματα πυρηνικής ενέργειας μετά το Brexit.

Η πυρηνική ενέργεια είναι πιθανό να αναγεννηθεί, αλλά απαιτεί πολιτική βούληση και τεχνολογικές λύσεις για τα απόβλητα.

Αν και η Ευρώπη επενδύει στην πυρηνική σύντηξη (ITER project στη Γαλλία) που αποτελεί δυνητικά ανεξάντλητη και καθαρή ενέργεια, ωστόσο απέχει ακόμα δεκαετίες από εμπορική χρήση.

Παράλληλα, θα χρειαστούν καινοτόμες ενεργειακές πολιτικές όπως το υδρογόνο, οι ενεργειακές αποθήκες και τα έξυπνα δίκτυα. Η διαφοροποίηση των πηγών είναι το κλειδί για μια ανεξάρτητη και ασφαλή ενεργειακή Ευρώπη.

 

Ενίσχυση του Ευρώ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα:

Από την ώρα που οι ΗΠΑ υιοθετούν προστατευτική πολιτική, η Ε.Ε. θα πρέπει να αυξήσει τη χρήση του Ευρώ στις διεθνείς συναλλαγές, ώστε να μειώσει την εξάρτηση από το δολάριο. Σε αυτή τη διαδρομή είναι πρόσφορο το έδαφος για συνεργασία με χώρες της BRICS.

Αυτονομία στις Τεχνολογίες & την Αμυντική Βιομηχανία:

Επενδύσεις σε ημιαγωγούς, AI και οπλικά συστήματα ώστε να μην εξαρτάται από αμερικανικές ή κινεζικές εταιρείες.

  1. Νέα Διπλωματική & Γεωπολιτική Στρατηγική

Ενίσχυση των δεσμών με Ασία και Λατινική Αμερική:

Συνεργασία με Ινδία, Ιαπωνία και Βραζιλία για εμπορικές και στρατηγικές συμμαχίες.

Αναθεώρηση των σχέσεων με την Κίνα και τη Ρωσία:

Μετά την απόσυρση των ΗΠΑ από την Ευρώπη για να υπάρξει ισορροπία στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα, θα πρέπει να υπάρξει ισορροπία μεταξύ άμυνας απέναντι στη Ρωσία και διαχείρισης των οικονομικών σχέσεων με την Κίνα.

Διπλωματική ηγεσία στα Βαλκάνια και την Αφρική:

Η εμπλοκή της Ε.Ε. σε κρίσιμες περιοχές όπου οι ΗΠΑ μειώνουν την επιρροή τους, πρέπει να αυξηθεί και, να προλάβει να καλύψει το κενό ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο, την Βόρεια και Κεντρική Αφρική καθώς και την Μέση Ανατολή.

  1. Πολιτική Συνοχή & Αντιμετώπιση του Λαϊκισμού

Πολιτική ενότητα εντός της Ε.Ε.:

Στο αφήγημα του αυταρχικού ακροδεξιού και λαϊκίστικου μοντέλου του σερίφη, οι Ευρωπαϊκές πολιτικές οφείλουν να αντιτάξουν την δημοκρατία και τη συμμετοχή ώστε να μην επιτρέψουν την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού που θα αποδυνάμωνε την Ένωση.

Αλλά εξίσου σημαντικό είναι να έχουν απάντηση στους δούρειους ίππους «πρόθυμων» ηγετών και κρατών.

Προστασία από εξωτερικές παρεμβάσεις:

Οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες πρέπει να θωρακιστούν θεσμικά και τεχνολογικά απέναντι σε ρωσικές και κινεζικές επιρροές που θα επιχειρούσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση.

Συμπέρασμα

Μετά την απόφαση Τραμπ για αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ευρώπη, η Ε.Ε. έχει δύο επιλογές:

Να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο ως αυτόνομη γεωπολιτική δύναμη.

Να βυθιστεί σε αποδιοργάνωση και κρίση αν δεν προετοιμαστεί σωστά.

Αυτό σημαίνει ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας, οικονομική ανεξαρτησία και ενίσχυση των διεθνών της συμμαχιών. Αν δεν κινηθεί γρήγορα, η Ευρώπη κινδυνεύει να βρεθεί απομονωμένη σε έναν όλο και πιο ανταγωνιστικό κόσμο.

Αλλά μπορεί να κινηθεί γρήγορα;

Ναι, εφόσον κάνει την μεγάλη ανατροπή.

Να γίνει η μετάβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια ομοσπονδιακή κρατική υπόσταση. Αυτή θα μπορούσε να είναι η μόνη ρεαλιστική λύση για να ανταποκριθεί στις γεωπολιτικές προκλήσεις. Αυτή η μετάβαση θα προσέφερε ενιαίο κέντρο αποφάσεων, ταχύτερη λήψη αποφάσεων και μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία.

Γιατί η Ομοσπονδιοποίηση είναι Αναγκαία;

Γιατί θα έχει Ενιαία Άμυνα

χωρίς μια ενιαία αμυντική πολιτική, κάθε χώρα λειτουργεί απομονωμένα. Μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία θα μπορούσε να έχει ενιαίο στρατό με γρήγορη λήψη αποφάσεων, χωρίς να εξαρτάται από εθνικές κυβερνήσεις που συχνά διαφωνούν.

Θα διέθετε δικό της Υπουργείο Άμυνας και ενιαίο στρατηγείο, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.

Θα έχει Γεωπολιτική Αυτονομία.

Σήμερα, η Ε.Ε. λειτουργεί με ομοφωνία σε κρίσιμες αποφάσεις, κάτι που την καθιστά αργή και αναποτελεσματική. Σε μια ομοσπονδιακή μορφή, θα υπήρχε κεντρική εκτελεστική εξουσία με την ικανότητα να ενεργεί άμεσα.

Η Ε.Ε. θα είχε δικό της Υπουργό Εξωτερικών με πραγματικές εξουσίες, αντί για έναν συντονιστή μεταξύ 27 κυβερνήσεων.

Θα έχει Οικονομική Ισχύ και Πλήρης Νομισματική Ενότητα

 

Το ευρώ είναι ήδη κοινό νόμισμα, αλλά χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική, υπάρχουν μεγάλες ανισότητες. Μια Ομοσπονδία θα είχε ενιαίο προϋπολογισμό και κοινή οικονομική στρατηγική, όπως οι ΗΠΑ.

Ένα ομοσπονδιακό κράτος θα μπορούσε να εκδίδει ευρωομόλογα χωρίς διαμάχες μεταξύ Βορρά και Νότου.

Θα έχει Πολιτική Σταθερότητα και Ανθεκτικότητα σε Κρίσεις

Το σημερινό μοντέλο της Ε.Ε. είναι αργό και δύσκαμπτο στις κρίσεις (π.χ. μεταναστευτικό, πανδημία, Ουκρανία).

Με μια κεντρική ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιδρά ταχύτερα και να μην επηρεάζεται από πολιτικές κρίσεις σε επιμέρους χώρες.

Ωστόσο υπάρχουν και σε αυτό τον στόχο Προκλήσεις και Εμπόδια

Αντίσταση από Εθνικές Κυβερνήσεις

Πολλές χώρες (π.χ. Ουγγαρία, Πολωνία) θέλουν να διατηρήσουν την εθνική τους κυριαρχία και απορρίπτουν την ιδέα μιας Ομοσπονδίας.

Χώρες όπως η Γαλλία μπορεί να δεχθούν την Ομοσπονδία μόνο αν έχουν ηγετικό ρόλο.

Αντιδράσεις των Πολιτών

Πολλοί Ευρωπαίοι βλέπουν την Ε.Ε. ως οικονομική συμμαχία και όχι ως κράτος. Μια τέτοια μετάβαση θα χρειαζόταν ισχυρή λαϊκή υποστήριξη, κάτι που δεν είναι αυτονόητο.

Ρίσκο Διάσπασης της Ε.Ε.

Αν η Ομοσπονδιοποίηση επιχειρηθεί γρήγορα και με αναγκαστικές διαδικασίες, χώρες όπως η Ουγγαρία ή η Δανία μπορεί να επιλέξουν την αποχώρηση από την Ε.Ε.

Πώς Μπορεί να Γίνει η Μετάβαση;

Σταδιακή Ομοσπονδιοποίηση:

Ξεκινώντας από τις χώρες που το επιθυμούν (Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ολλανδία κ.λπ.) και δημιουργώντας έναν «σκληρό πυρήνα» όπως ξεκίνησε η ΕΟΚ.

 

Δημιουργία Ευρωπαϊκής Κυβέρνησης:

Ένας Ευρωπαίος Πρόεδρος και μια Κεντρική Ομοσπονδιακή Βουλή θα είχαν εκτελεστικές αρμοδιότητες, αντί να βασίζονται μόνο στις αποφάσεις των κρατών-μελών.

Ενοποίηση Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής:

Οι πρώτοι τομείς που θα ομοσπονδιοποιηθούν, ώστε η Ευρώπη να γίνει ισχυρότερη.

Συμπέρασμα

Η Ευρώπη βρίσκεται σε σημείο καμπής.

Τώρα που οι ΗΠΑ μειώνουν τη στρατηγική τους παρουσία και την εγκαταλείπουν, η Ε.Ε. πρέπει είτε να ομοσπονδιοποιηθεί και να γίνει πραγματική υπερδύναμη, είτε να παραμείνει διχασμένη και αδύναμη, με κίνδυνο να διαλυθεί.

 

Το ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι πολίτες και οι ηγεσίες τους είναι έτοιμοι για αυτό το βήμα.

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ ΤΙΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ. ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ Ε.Κ.Τ.

Ακρίβεια είναι η νέα πληγή!

Πως μετριέται επισήμως; Σε ετήσια βάση με τον πληθωρισμό.

Ο πληθωρισμός αποτελεί βασικό συντελεστή μείωσης της αγοραστικής δύναμης κάθε νοικοκυριού. Αλλά οι επιπτώσεις δεν είναι ίδιες για όλα τα νοικοκυριά. Υπάρχουν εκείνα που πλήττονται περισσότερο από άλλα.

Στην πραγματικότητα δημιουργεί έναν ακόμη μηχανισμό διεύρυνσης των ανισοτήτων.

Με το δικό μας παράδειγμα υπολογισμού ο πληθωρισμός είναι διπλάσιος σε ένα μικρομεσαίο νοικοκυριό!!!

Ποιος είναι ο πραγματικός πληθωρισμός σε κάθε οικογένεια;

Μπορεί να υπολογισθεί;

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ECB δημιούργησε ένα εργαλείο, έναν υπολογιστή με τον οποίο κάθε νοικοκυριό σε κάθε χώρα μέλος μπορεί να υπολογίσει τον πληθωρισμό του νοικοκυριού σε σχέση με τον επίσημο πληθωρισμό της χώρας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός τον Ιανουάριο του 2022 ανέρχεται στο 5,1% ήδη αυξημένος σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2021 που ήταν στο 5,00%. Στην Ελλάδα οι προβλέψεις είναι ανάλογες και χειρότερες.

Πράγματι υπάρχει η ομολογία ότι μέσα σε ένα χρόνο ο πληθωρισμός τριπλασιάστηκε!

Πως μετράνε τον πληθωρισμό;

Στον υπολογισμό του πληθωρισμού λαμβάνονται υπόψη όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες που καταναλώνει ετησίως μια οικογένεια. Δημιουργείται ένα καλάθι με στάθμιση αναγκών που περιλαμβάνει τρόφιμα και ποτά, ένδυση και υπόδηση, στέγαση, ύδρευση, ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο και άλλα καύσιμα, επίπλωση και διακόσμηση, οικιακός εξοπλισμός και συνήθης συντήρηση κατοικιών, υγεία, μεταφορές, εκπαίδευση, επικοινωνία κλπ.

Ο υπολογιστής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δημιουργήθηκε για να μπορεί κάθε νοικοκυριό να βρίσκει τον πληθωρισμό με βάση τις δικές του συνήθειες. Άλλο πληρώνει ενοίκιο άλλο όχι, άλλο καταναλώνει κρέας και άλλο είναι vegetarian, άλλοι μετακινούνται με δικό τους μέσον και άλλοι με δημόσιο.

Το δικός μας παράδειγμα:

Στηρίζεται σε νοικοκυριό με δύο απλούς εργαζόμενους και δύο μικρά παιδιά που καταναλώνει 1.000 Ευρώ. Η μηνιαία κατανάλωση επιμερίζεται κυρίως στις δαπάνες διατροφής 400€, στέγασης θέρμανσης ηλεκτρικό αέριο 200€, ένδυσης υπόδησης 50€, μεταφοράς 150€, οικιακού εξοπλισμού 30€,   προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση 20€ και υπηρεσίες τηλεφωνίας 30€.

Το αποτέλεσμα του υπολογιστή της ΕΚΤ είναι προσωπικός πληθωρισμός 10% σε σύγκριση με τον Ελληνικό μέσο επίσημο 5%

Ο υπολογιστής της ΕΚΤ προσφέρεται σε 23 γλώσσες και είναι στη διεύθυνση:

https://www.euro-area-statistics.org/digital-publication/statistics-insights-inflation/

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ CAPITAL CONTROLS

Έκλεισε ένας χρόνος από την τελική εξόντωση της Ελληνικής οικονομίας. Η χαμένη ευκαιρία του Φεβρουαρίου 2015 από την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου εξελίχθηκε σε οικονομική τραγωδία στις 28 Ιουνίου 2015 με την οριστική καταβαράθρωση της Ελληνικής οικονομίας συνέπεια των κυβερνητικών χειρισμών.

Έχουν εμφανισθεί πολλές εκτιμήσεις για το ύψος των απωλειών. Από 40 έως 100 δις με ανακοινώσεις από επίσημα χείλη. Αντικειμενικά. Σε άμεσα (όχι έμμεσα) μετρήσιμα αποτελέσματα οι πραγματικοί αριθμοί έχουν ως εξής:

Το ελληνικό δημόσιο πήρε νέο δάνειο 6 δισ. ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει ξανά τις ελληνικές τράπεζες, με επιβάρυνση όλων των Ελλήνων φορολογουμένων. Εξανεμίστηκε η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση 25 δις Ευρώ που έγινε με δαπάνες δημοσίου.

Οι τιμές των μετοχών κατέρρευσαν και οι μικροεπενδυτές έχασαν αξίες τουλάχιστον 9 δισ. ευρώ.

150 εκατ. ευρώ το χρόνο (2015-2016) έχασε η ελληνική οικονομία από την διακοπή του waiver

1,5 δις Ευρώ έχασε από την αύξηση του επιτοκίου δανεισμού

4,5 δις Ευρώ έχασε με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, καθώς η ΕΚΤ παρέχει ρευστότητα 60 δισ. ευρώ στην Ευρωζώνη, από τα οποία θα μπορούσε να επωφεληθεί η Ελλάδα. Από τον Ιανουάριο του 2015 ο Μάριο Ντράγκι είχε ξεκαθαρίσει πως η Ελλάδα θα εξαιρεθεί από το QE, αν βρεθεί εκτός του προγράμματος διάσωσης –όπως συνέβη στις 30 Ιουνίου πέρυσι.

2 δισ. δεν επέστρεψαν στην χώρα μας από τις ευρωπαϊκές τράπεζες (ANFA’s και SNP’s) επειδή δεν ολοκληρώθηκε ομαλά το ελληνικό πρόγραμμα που έληξε στις 30 Ιουνίου.

Εν συνόλω περισσότερα από 23 δις Ευρώ μέσα σε ένα χρόνο έχασε η Ελληνική οικονομία άμεσα και μετρήσιμα, εξάλλου 26 δις ήταν η άμεση χρηματοδότηση που ζητήθηκε από τους δανειστές κατά το κλείσιμο της συμφωνίας πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Δηλαδή 15% του Ελληνικού ΑΕΠ χάθηκε μέσα σε ένα χρόνο όχι σε περίοδο που βρισκόταν στο υψηλότερο σημείο του αλλά σε περίοδο που βρισκόταν στο χαμηλότερο μετά την κρίση. Μεταφορικά, στην φτωχοποίηση προστέθηκε η εξαθλίωση.

Βεβαίως υπάρχουν και οι έμμεσες επιπτώσεις μείωσης τού ΑΕΠ από 14 έως 21 δις ανάλογα με τις μετρήσεις. Υπάρχουν και άλλες επιπτώσεις, η μέτρηση των οποίων έχει λιγότερο αντικειμενικά στοιχεία ως προς τα πραγματικά μεγέθη. Με ασφάλεια διαπιστώνουμε ότι συνέβη:

Επιπλέον κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, επιπλέον του ρυθμού των προηγούμενων ετών. Πτώση των εξαγωγών κατά -11,7% που επλήγησαν ειδικά από τα capital controls. Ύφεση στο -1,3%. 2,7% αύξηση της αποεπένδυσης της ελληνικής οικονομίας. Περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης κατά 1,9% Πτώση της ανταγωνιστικότητας στην 56 θέση σε σύνολο 62 κρατών.

Αλλά τα capital controls δεν αίρονται ούτε θα αρθούν στον επόμενο χρόνο. Κάθε πρόβλεψη ανάπτυξης είναι έωλη καθώς περιορισμός στη διακίνηση χρήματος και ανάπτυξη δεν συμβαδίζουν.

Η κρίση στην Ευρωζώνη με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. και την ενίσχυση των τάσεων διάλυσης της Ευρωζώνης βρίσκει την Ελλάδα σε πολύ χειρότερη θέση. Η Ελλάδα υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να βρίσκεται ήδη σε φάση ανάταξης των δυνάμεων και της οικονομίας. Σήμερα, βρίσκεται ακόμη σε φάση διάλυσης με τάσεις περαιτέρω αύξησης του δημοσίου λόγω πελατειακής κομματοκρατίας, επιβαρύνοντας με νέους φόρους τους πολίτες και τροφοδοτώντας την αβεβαιότητα για το μέλλον της.

ΑΝΕΤΟΙΜΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ενώ οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την παγκόσμια θεωρία της υπερθέρμανσης του πλανήτη για να αυξήσουν τους φόρους, ο νέος κίνδυνος είναι η παγκόσμια ψύξη.

Μία φυσικός επικεφαλής ερευνητικής ομάδας αστροφυσικών σχετικά με τους ηλιακούς κύκλους, προβλέπει μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης.

Η Valentina Zharkova, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Northumbria στο Newcastle, στο Ηνωμένο Βασίλειο, βάσει ερευνών ομάδας αστροφυσικών επιστημόνων, προέβλεψε μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης. Το Global Warming Policy Forum μάλιστα αποκαλύπτει ότι έγινε προσπάθεια να αποσιωπηθεί το γεγονός αλλά η «Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας» “The Royal Astronomical Society” προς την οποία έγινε η παρέμβαση, απάντησε ότι αυτή είναι εργασία επιστημόνων τους οποίους εμείς υποστηρίζουμε.

Η μοντελοποίηση των ηλιακών κηλίδων δείχνει μειωμένο ηλιακό μαγνητικό πεδίο την περίοδο 2020-2053, που παράγουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές κατά τη διάρκεια της Little Ice Age (LIA) «Εποχή Μικρών Παγετώνων», μια περίοδο 65 ετών μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας και χαμηλές παγκόσμιες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα.

LIA1

Το Παρατηρητήριο της NASA Earth σημειώνει τρία ιδιαίτερα διαστήματα κρύου: Ένα περίπου το 1650, ένα άλλο για το 1770, και το τελευταίο το 1850, όπου το καθένα χωρίζεται από διαστήματα ελαφράς θέρμανσης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Έκθεση Κλιματικής Αλλαγής στην Τρίτη Αξιολόγηση θεωρεί ότι οι περιοχές που κυρίως επηρεάσθηκαν από την LIA είναι αυτές του βόρειου ημισφαιρίου.

2000_Year_Temperature_Comparison

Έχουν προταθεί διάφορες αιτίες για τη LIA, όπως τα κυκλικά χαμηλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών.

Ωστόσο η σημασία του να είναι ανέτοιμες οι κυβερνήσεις σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουμε επώδυνες επιπτώσεις μιας αυξανόμενης απειλής λόγω της έλλειψης τροφίμων. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος της παγκόσμιας ψύξης.

Φαίνεται επίσης ότι όντως θα υποστούμε μια αύξηση των τιμών των τροφίμων ήδη μετά το 2017. Αυτό, εν μέρει, θα οφείλεται σε καιρικές συνθήκες, αλλά κυρίως θα οφείλεται σε αυξανόμενη πολιτική αναταραχή που συνήθως αντιστοιχεί σε μια μείωση του εφοδιασμού σε τρόφιμα.

Τις τελευταίες δεκαετίες η επιθετική πίεση που άσκησε ο χρηματοπιστωτικός τομέας οδήγησε σε ανεξέλεγκτες συνθήκες στις τιμές των βασικών τροφίμων. Νέες περίπλοκες συμβάσεις δημιουργήθηκαν προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι τρόποι αύξησης των κερδών. Τράπεζες όπως η Goldman Sachs ίδρυσαν ειδικά ταμεία ώστε χρηματοπιστωτικές εταιρίες και συνταξιοδοτικά ταμεία να μπορούν να επενδύουν στις τιμές των τροφίμων. Και η χρηματιστηριακή αγορά των τροφίμων είναι μια πίτα που διαρκώς μεγαλώνει.

LIA2

Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το 2008 μέχρι το 2012 η χρηματιστηριακή ζήτηση για την αγορά τροφίμων έχει αυξηθεί μέχρι και 80%. Και φυσικά, οι διακυμάνσεις στην ποσότητα παραγωγής αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους πρακτικές.

Συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις πρακτικές, έκτακτες καταστάσεις που γίνονται όλο και πιο συχνές, όπως πόλεμοι και μεταναστευτικές ροές, μπορούμε εύλογα να προβλέψουμε ότι η επισιτιστική κρίση είναι πιθανό να ξεσπάσει ήδη από τα πρώτα χρόνια της νέας LIA 2020-2053.

Μην εκπλαγείτε εάν οι κυβερνήσεις ανακαλύψουν νέους φόρους για μια νέα μικρή εποχή παγετώνων. Δεν ενδιαφέρονται για την πρόληψη αλλά για την είσπραξη.

ΜΑΡΚΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΥΡΩ

Η Γερμανία, την Τετάρτη, την περασμένη εβδομάδα, πούλησε με αρνητική απόδοση χρέος σε 10ετή ομόλογα, δίνοντας ώθηση στην περαιτέρω αδυσώπητη πτώση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων σε όλο τον κόσμο με την εμπλοκή της Ευρωζώνης. Ωστόσο, υπάρχει μια κρίση που υποβόσκει. Τα ομόλογα με αρνητική απόδοση, τα οποία ανέρχονται περίπου στο ένα τρίτο των ομολόγων στην Ευρώπη, δεν είναι επιλέξιμα από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι όταν αλλάξει η ψυχολογία, τα ομόλογα θα συντριβούν με απίστευτη πτώση.

Τι συνέβη στο παρελθόν; Είναι παρόμοια η περίπτωση με τα ομόλογα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η κυβέρνηση διέταξε την κεντρική τράπεζα για τη στήριξη των κρατικών ομολόγων στην ονομαστική τους αξία. Όταν η εν λόγω οδηγία έληξε το 1951, η αγορά ομολόγων συνετρίβη.

Αυτό είναι το πιθανότερο να συμβεί από τη στιγμή που η ΕΚΤ δεν μπορεί να αγοράσει ομόλογα με αρνητικές αποδόσεις. Εφόσον είναι γνωστά αυτά στους τραπεζικούς κύκλους οι οποίοι προφανώς δεν μπορεί να επιθυμούν την κατάρρευση της αγοράς ομολόγων, τότε τι συμβαίνει; Απλά αυτή τη στιγμή, η αρνητική απόδοση των 10ετών Γερμανικών ομολόγων είναι στην πραγματικότητα ένα σήμα και ένα στοίχημα έναντι του Ευρώ καθώς οι παίκτες είναι σαν να στοιχηματίζουν ότι το Ευρώ θα καταρρεύσει και θα καταλήξουν με το Γερμανικό Μάρκο για άλλη μια φορά στο χέρι. Ή αν θέλετε είναι διπλή Γερμανική στρατηγική που περιλαμβάνει σε έκτακτη περίπτωση, την επιστροφή στο ισχυρό Μάρκο και την λεηλασία των υπολοίπων της Ευρωζώνης.

Οι χθεσινές δηλώσεις του Προέδρου της Συνομοσπονδίας των Γερμανών Εργοδοτών «BDA» Dieter Hundt αποκαλύπτει ότι ήδη συζητούν το θέμα και μάλιστα στο σενάριο οικονομικής και τραπεζικής κρίσης ταυτόχρονα.

Την ίδια στιγμή ο Γουόρεν Μπάφετ, στο αμερικανικό δίκτυο CNBC είπε πως το ευρώ ίσως να είναι παρελθόν μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.

Δημοφιλέστερα Άρθρα