Αρχική Blog Σελίδα 14

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2018

ΟΧΙ κ. GREENSPAN ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ GREXIT ΜΕΤΑ ΤΟ BREXIT. ΤΟ 2018 ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ

Βεβαίως ο Άλαν Γκρίνσπαν θεωρείται ως ένας από τους σοφούς οικονομολόγους αλλά η πρόβλεψή του είναι εγκλωβισμένη στα «κουτάκια» της συστημικής σκέψης. “H Eλλάδα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και δεν θα συνεχίσει για πολύ στο ευρώ άσχετα με το τι συμβαίνει τώρα” δήλωσε, υπονοώντας ότι η αδυναμία της να εφαρμόσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις θα την οδηγήσει το 2018 σε αδυναμία να δανειστεί από τις αγορές οπότε θα εξέλθει του Ευρώ. Πράγματι το 2018 λήγει το πρόγραμμα και η ελληνική οικονομία θα πρέπει να είναι έτοιμη να δανειστεί από τις αγορές και να πείσει για το αξιόχρεο του δημοσίου. Είναι προφανές ότι με βάσει τον τρόπο που μέχρι σήμερα αντιμετωπίστηκε η Ελληνική κρίση προδικάζει την τελική αποτυχία. Ωραία λοιπόν που είναι η διαφωνία;

Ο κ. Greenspan θεώρησε ότι το BREXIT «Είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου». Θα συμφωνήσουμε ότι η κρίση οφείλεται στον πρωτοφανή συνδυασμό της οικονομικής στασιμότητας, στην επιδείνωση των δημογραφικών στοιχείων, σε αφερέγγυα προγράμματα συνταξιοδότησης, στην κοινωνική ανισότητα και την ανισοκατανομή του πλούτου, και φυσικά, σε ένα ιστορικά υπερβολικό χρέος το οποίο θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει εκκαθαριστεί από το κραχ του 2008, αλλά αντί αυτού διατηρήθηκε. Ποιες οικονομικές λύσεις συνέβαλαν σε αυτό; Εδώ είναι η μεγάλη διαφορά.

Το κατεστημένο έχει αιχμαλωτιστεί ανάμεσα στην ανάγκη αναπαραγωγής των εξουσιών του, μέσω της διαχείρισης δημόσιων δαπανών που διαμορφώνουν τους κύκλους της εξουσίας αφενός και την επιβολή όλο και υψηλότερων φόρων στους πολίτες για να συντηρηθεί η διόγκωση του δημοσίου και να εξυπηρετηθεί το αέναο χρέος, αφετέρου. Όσο το ΑΕΠ των χωρών αυξανόταν, η ανισοκατανομή του πλούτου δεν γινόταν τόσο αισθητή. Αλλά η οικονομική στασιμότητα –να γιατί ανησυχεί ο Greenspan- αποκαλύπτει. Η φοροδοτική ικανότητα μειώνεται και οι φόροι κατατρώγουν τα εισοδήματα των πολιτών και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Οι ελίτ εξάντλησαν επικοινωνιακά την κοινωνική ευαισθησία για την υγεία, την παιδεία και φυσικά προβάλουν ότι η μεγάλη δαπάνη είναι για κοινωνικές παροχές και συντάξεις. Σιγά-σιγά αποκαλύπτεται και αυτή η πλάνη. Οι συντάξεις αποτελούν πρόβλημα διαχείρισης είτε του δημοσίου είτε των ιδιωτικών ταμείων, πρόβλημα εργασιακό και στασιμότητας δηλαδή μείωσης μισθών και ανεργίας, πρόβλημα δημογραφικό ειδικά για την Ευρώπη και πρόβλημα εργαλείων αντιμετώπισης της κρίσης. Για να μην παρασυρθούμε και επεκταθούμε στο θέμα, υπενθυμίζουμε τις πρόσφατες αναφορές με άρθρα μου ότι τα αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ (εργαλείο) βάλουν ευθέως τις αποδόσεις των συνταξιοδοτικών ταμείων. (βλ. επίσης Ξεκίνησε το καθοδικό σπιράλ στις Συντάξεις)

Το κατεστημένο, χρόνο με τον χρόνο, χάνει όλα τα επικοινωνιακά όπλα που διέθετε και δεν μπορεί να εφεύρει άλλα. Το χρέος διογκώνεται, το δημόσιο διογκώνεται οι πολίτες και οι επιχειρήσεις υποχρεώνονται να πληρώσουν περισσότερα για μικρότερες κοινωνικές παροχές. Το όραμα της επέκτασης της ευημερίας αφανίστηκε, η καθημερινή αβεβαιότητα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η γοητεία της Ευρωπαϊκής ιδέας είναι πιο τρωθείσα από ποτέ και δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τον κίνδυνο η Ευρώπη να επανέλθει πίσω στις διαιρέσεις που κυριάρχησαν ιστορικά. Αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία της κρίσης εμπιστοσύνης. Ταυτόχρονα η ζωή θα επισπεύσει τη συζήτηση για το αν ο πυρήνας της Ευρώπης θα καθορίζεται από το Ευρώ ή τις πιστώτριες χώρες.

EURODISTRACTION

Αυτή είναι μια υπαρξιακή αναζήτηση για την Ευρώπη. Όχι, το BREXIT δεν είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου αλλά ένα άλμα ιστορικών διαστάσεων ανάλογο με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι σταθμός που οδηγεί στην επερχόμενη ιστορικών διαστάσεων Νομισματική κρίση.

Αυτή είναι η χειρότερη περίοδος, που θυμάμαι από τότε που βρίσκομαι σε δημόσια υπηρεσία Δεν υπάρχει τίποτα σαν αυτό, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης -Θυμάστε την 19 Οκτωβρίου 1987, όταν ο Dow μειώθηκε κατά ένα ποσό ρεκόρ 23 τοις εκατό? Αυτό νόμιζα ότι ήταν ο πάτος όλων των πιθανών προβλημάτων. Αυτό έχει διαβρωτική δράση η οποία δεν θα πάει μακριά. θα ήθελα πολύ να βρω κάτι θετικό να πω. ” Ομολογεί ο ίδιος ο Greenspan χωρίς να κάνει το επόμενο βήμα της πρόβλεψης.

Η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση απέτυχε παταγωδώς γιατί δεν στηρίχθηκε σε ενιαία οικονομική πολιτική. Γιατί η ενιαία οικονομική πολιτική προϋποθέτει δημοκρατικά εκλεγμένη εκτελεστική εξουσία και δημοκρατικά δομημένη ενιαία διοίκηση, ενιαία εξωτερική πολιτική και άμυνα. Γιατί ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε ενιαίο νόμισμα χωρίς ενιαία πολιτική οντότητα με μία γλώσσα. Αλλά η οικονομική ιστορία συμπίπτει σε ένα και μόνο στοιχείο-σύμπτωμα που προδικάζει την διάλυση όλων των αυτοκρατοριών. Την αύξηση των φόρων σε βαθμό που έγιναν αβάστακτοι. Κάθε μεγάλη δύναμη όταν έφτανε στο σημείο ως λύση των οικονομικών προβλημάτων της να επιλέγει μονοδιάστατα την αύξηση των φόρων αυτό σήμανε και την αρχή του τέλους της.

Το Ευρώ έγινε ο αδύναμος κρίκος του παγκόσμιου Νομισματικού Συστήματος. Οι εκλογικές αναμετρήσεις σε όλη την Ευρώπη καταγράφουν το τσουνάμι της κρίσης εμπιστοσύνης στην πολιτική και το κατεστημένο της Ευρώπης αποδυναμώνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Μόνη εναλλακτική τους εμφανίζονται λαϊκιστικές ακραίες δυνάμεις. Η επαναφορά των Εθνικών πολιτικών και οι Εθνικές έριδες στο εσωτερικό της Ε.Ε. αναβιώνουν όπως παλιά. Τώρα δεν είναι η ώρα να αναφερθώ για την μακαριότητα της Ελλάδας αλλά θα επανέλθω. Η ΕΚΤ δεν έχει καμιά δικαιοδοσία άσκησης ενιαίας οικονομικής πολιτικής και πώς να έχει όταν δεν υπάρχει δημοκρατικά δομημένη Ευρωπαϊκή διοίκηση. Το 2017 μετά την εγκατάσταση του νέου ή νέας προέδρου των ΗΠΑ, μετά τις Γαλλικές και τις Γερμανικές εκλογές οι αγορές υπό την πίεση των τεράστιων δημοσιονομικών ελλειμμάτων θα θέσουν το δίλημμα στο Ευρώ. Το 2018 η παγκόσμια Νομισματική αναταραχή που εμφανώς επιβεβαιώνεται από όλες τις τάσεις και τα διαγράμματα, θα οδηγήσει στην διάλυση ή στην αναμόρφωση του παγκόσμιου συστήματος. Αυτές οι εξελίξεις θα προλάβουν την Ελλάδα και το GREXIT δεν θα έχει το ίδιο νόημα γιατί το Ευρώ θα έχει διαλυθεί ή θα ανασυσταθεί με άλλους όρους.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ CAPITAL CONTROLS

Έκλεισε ένας χρόνος από την τελική εξόντωση της Ελληνικής οικονομίας. Η χαμένη ευκαιρία του Φεβρουαρίου 2015 από την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου εξελίχθηκε σε οικονομική τραγωδία στις 28 Ιουνίου 2015 με την οριστική καταβαράθρωση της Ελληνικής οικονομίας συνέπεια των κυβερνητικών χειρισμών.

Έχουν εμφανισθεί πολλές εκτιμήσεις για το ύψος των απωλειών. Από 40 έως 100 δις με ανακοινώσεις από επίσημα χείλη. Αντικειμενικά. Σε άμεσα (όχι έμμεσα) μετρήσιμα αποτελέσματα οι πραγματικοί αριθμοί έχουν ως εξής:

Το ελληνικό δημόσιο πήρε νέο δάνειο 6 δισ. ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει ξανά τις ελληνικές τράπεζες, με επιβάρυνση όλων των Ελλήνων φορολογουμένων. Εξανεμίστηκε η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση 25 δις Ευρώ που έγινε με δαπάνες δημοσίου.

Οι τιμές των μετοχών κατέρρευσαν και οι μικροεπενδυτές έχασαν αξίες τουλάχιστον 9 δισ. ευρώ.

150 εκατ. ευρώ το χρόνο (2015-2016) έχασε η ελληνική οικονομία από την διακοπή του waiver

1,5 δις Ευρώ έχασε από την αύξηση του επιτοκίου δανεισμού

4,5 δις Ευρώ έχασε με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, καθώς η ΕΚΤ παρέχει ρευστότητα 60 δισ. ευρώ στην Ευρωζώνη, από τα οποία θα μπορούσε να επωφεληθεί η Ελλάδα. Από τον Ιανουάριο του 2015 ο Μάριο Ντράγκι είχε ξεκαθαρίσει πως η Ελλάδα θα εξαιρεθεί από το QE, αν βρεθεί εκτός του προγράμματος διάσωσης –όπως συνέβη στις 30 Ιουνίου πέρυσι.

2 δισ. δεν επέστρεψαν στην χώρα μας από τις ευρωπαϊκές τράπεζες (ANFA’s και SNP’s) επειδή δεν ολοκληρώθηκε ομαλά το ελληνικό πρόγραμμα που έληξε στις 30 Ιουνίου.

Εν συνόλω περισσότερα από 23 δις Ευρώ μέσα σε ένα χρόνο έχασε η Ελληνική οικονομία άμεσα και μετρήσιμα, εξάλλου 26 δις ήταν η άμεση χρηματοδότηση που ζητήθηκε από τους δανειστές κατά το κλείσιμο της συμφωνίας πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Δηλαδή 15% του Ελληνικού ΑΕΠ χάθηκε μέσα σε ένα χρόνο όχι σε περίοδο που βρισκόταν στο υψηλότερο σημείο του αλλά σε περίοδο που βρισκόταν στο χαμηλότερο μετά την κρίση. Μεταφορικά, στην φτωχοποίηση προστέθηκε η εξαθλίωση.

Βεβαίως υπάρχουν και οι έμμεσες επιπτώσεις μείωσης τού ΑΕΠ από 14 έως 21 δις ανάλογα με τις μετρήσεις. Υπάρχουν και άλλες επιπτώσεις, η μέτρηση των οποίων έχει λιγότερο αντικειμενικά στοιχεία ως προς τα πραγματικά μεγέθη. Με ασφάλεια διαπιστώνουμε ότι συνέβη:

Επιπλέον κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, επιπλέον του ρυθμού των προηγούμενων ετών. Πτώση των εξαγωγών κατά -11,7% που επλήγησαν ειδικά από τα capital controls. Ύφεση στο -1,3%. 2,7% αύξηση της αποεπένδυσης της ελληνικής οικονομίας. Περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης κατά 1,9% Πτώση της ανταγωνιστικότητας στην 56 θέση σε σύνολο 62 κρατών.

Αλλά τα capital controls δεν αίρονται ούτε θα αρθούν στον επόμενο χρόνο. Κάθε πρόβλεψη ανάπτυξης είναι έωλη καθώς περιορισμός στη διακίνηση χρήματος και ανάπτυξη δεν συμβαδίζουν.

Η κρίση στην Ευρωζώνη με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. και την ενίσχυση των τάσεων διάλυσης της Ευρωζώνης βρίσκει την Ελλάδα σε πολύ χειρότερη θέση. Η Ελλάδα υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να βρίσκεται ήδη σε φάση ανάταξης των δυνάμεων και της οικονομίας. Σήμερα, βρίσκεται ακόμη σε φάση διάλυσης με τάσεις περαιτέρω αύξησης του δημοσίου λόγω πελατειακής κομματοκρατίας, επιβαρύνοντας με νέους φόρους τους πολίτες και τροφοδοτώντας την αβεβαιότητα για το μέλλον της.

Η ΙΣΠΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΟΥ € ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε.

Η συμμαχία του κόμματος Podemos με την Ενωμένη Αριστερά (IU) διακηρύττει ότι θα σταματήσει τη λιτότητα, θα αυξήσει τους φόρους αλλά…όχι από τους φτωχούς, θα αυξήσει τις δαπάνες του δημοσίου, θα αυξήσει το ΑΕΠ από το 2,5% στο 3,5%, θα δημιουργήσει μια Τράπεζα του Δημοσίου, θα διατηρήσει το δημόσιο έλλειμμα, στα σημερινά επίπεδα, θα κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, θα καταργήσει τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, θα καθιερώσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους τους πολίτες και δεν θα επιτρέπει στην ΕΕ να ελέγχει το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Στις 129 σελίδες του προγράμματος σε έντυπο τύπου ΙΚΕΑ και με ένδειξη 26J που παραπέμπει στις εκλογές της 26 Ιουνίου δεν γίνεται ούτε μια αναφορά σε ποιο ύψος θα είναι οι συνολικές δαπάνες του δημοσίου.

Με αλλά λόγια απατηλές ή «αυταπατη-λές» υποσχέσεις με μια βασική σταθερά. Μια σταθερά ίδια με αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων του κατεστημένου. Αύξηση δημοσίων δαπανών και αύξηση φόρων για να κάνει πάρτι μια νέα γενιά πολιτικών. Φυσικά το πάρτι θα πληρώσουν και πάλι οι πολίτες, οι οικονομικά υγιείς επιχειρηματίες και η χώρα τους.

Μέσα σε λίγους μήνες μια ακόμη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση αυτή της Ισπανίας, διευρύνει τις πιθανότητες της αποσύνθεσης της Ε.Ε.

Στις 26 Ιουνίου οι Ισπανοί προσέρχονται στις κάλπες έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα στα κόμματα του κατεστημένου και ένα νέο λαϊκίστικό οικονομικό «αριστερό» πρόγραμμα που στην ουσία εκπροσωπεί τις πιο συντηρητικές εκφάνσεις του παλιού κατεστημένου.

Η Ε.Κ.Τ. μόνη με χειρουργικές κινήσεις προσπαθεί να κρατήσει το Ευρώ και την Ευρώπη.

Η διχασμένη Αυστρία με τον ακροδεξιό λαϊκισμό, έδωσε τη σκυτάλη στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου η θυσία της Τζο Κοξ μείωσε αλλά δεν άλλαξε το αποτέλεσμα. Η Βρετανία βγαίνει βαθιά διχασμένη με τον ακροδεξιό λαϊκισμό να αποκτά κυρίαρχη πολιτική παρουσία. Μεσολάβησε η Ιταλία και τώρα η σειρά της Ισπανίας να διχαστεί μέσω του αριστερού λαϊκισμού.

Podemos1

Τα αποτελέσματα της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης αναμένεται να ανατραπούν και οι Podemos να περάσουν στη δεύτερη θέση. ωστόσο είναι άγνωστη η επίδραση που θα έχει το BREXIT

Βεβαίως ο λαϊκισμός είναι εργαλείο πολιτικής και δεν είναι ιδεολογία. Ωστόσο οι εναλλακτικές οικονομικές προτάσεις σε κάθε ιδεολογική απόχρωση εκτός κατεστημένου, δεν διαφέρουν από την παραδοσιακή αντίληψη περί διόγκωσης του κράτους. Δηλαδή προσφέρουν ως φάρμακο το ίδιο που κατέστρεψε την οικονομική τους υγεία και μάλιστα σε μεγαλύτερη δόση!!!

ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ;

Γιατί ο Ντ. Κάμερον έκανε το δημοψήφισμα; Για δικούς του πολιτικούς ελιγμούς που οδήγησαν στο χειρότερο. Αυτή είναι η μόνη ανάλυση που γίνεται από το κατεστημένο. Αιφνιδιασμένοι, ανήμποροι να κατανοήσουν τα αίτια της κρίσης, επομένως χωρίς σχέδιο και προτάσεις για την αντιμετώπισή της, παρακολουθούν τις δυνάμεις του λαϊκισμού να καταλαμβάνουν το πολιτικό σκηνικό.

Το Bremain έδωσε τη μάχη στο πεδίο της οικονομίας. Αλλά οι αριθμοί συμβάδισαν αυτή τη φορά με την αίσθηση της κοινωνίας. Η ετήσια οικονομική ανάπτυξη, χρησιμοποιώντας τα ίδια τα στοιχεία της κυβέρνησης δείχνει ότι η βρετανική οικονομία κορυφώθηκε και άρχισε την πτώση της από τότε που προσχώρησαν στην ΕΕ το 1973.

brexit.jpg1

Αιφνιδιάστηκαν από το αποτέλεσμα, ξέσπασε και ο οικονομικός Αρμαγεδδών. Οι τάσεις επαληθεύουν όσα είχαμε προβλέψει. Συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό το μαζικό “ξεπούλημα” στις ευρωπαϊκές αγορές. Βουτιά άνω του 7% ο Stoxx Europe 600, με τις τράπεζες να είναι στο επίκεντρο των πιέσεων. Καταρρέουν οι αποδόσεις σε κρατικά ομόλογα, έντονες πιέσεις ακόμη και στα αμερικανικά futures. Βουτιά έως 15% στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Η ισοτιμία Ευρώ/Δολαρίου βρίσκεται στο -3,07% μέχρι στιγμής παρά τις ισχυρές παρεμβάσεις της ΕΚΤ. Όπως είχαμε προβλέψει ένα μηνιαίο κλείσιμο στις 10520 θα δίνει σήμα κατάρρευσης. Ήδη δίνει μάχη να κρατηθεί στα επίπεδα του 11036 δηλαδή πολύ χαμηλότερα του 11215 που σηματοδοτούσε το τέλος της ανοδικής αντίδρασης από το χαμηλό του Μάρτη του 2015. Φυσικά η Στερλίνα/Δολάριο βρίσκεται στο -8,00% Αλλά και η άνοδος στα πολύτιμα μέταλλα δεν ευνόησε τόσο τον χρυσό όσο τον χαλκό.

Η ήττα της Ευρώπης αποτελεί και πρώτη μεγάλη ήττα του κατεστημένου. Επιταχύνει τις τάσεις διάλυσης του συστήματος όπως το γνωρίσαμε. Αμήχανοι οι εκπρόσωποι του κατεστημένου κατηγορούν το δημοψήφισμα και δεν είναι ικανοί να αντιληφθούν ότι έτσι δίνουν το έδαφος στον ακροδεξιό λαϊκισμό να εμφανισθεί με πολύ δημοκρατικότερο προσωπείο. Οι δυνάμεις της ακροδεξιάς υϊοθετούν από άκρη σε άκρη σε όλη την Ευρώπη το αίτημα για δημοψήφισμα στη χώρα τους. Άλλη μια φάρσα της ιστορίας. Οι ακραίοι αυταρχικοί να φαίνονται δημοκρατικότεροι του κατεστημένου!!!

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ-ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ 1973-2016 ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΡΩΜΗΣ ΜΕ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΦΟΡΩΝ

Η κρίση εμπιστοσύνης στην κατεστημένη πολιτική κυριάρχησε στις Δημοτικές εκλογές της Ιταλίας. Η εκλογή της Virginia Raggi (Βιρτζίνια Ράτζι) ως Δήμαρχος Ρώμης αντιμετωπίσθηκε ως «πρώτη γυναίκα Δήμαρχος» ή ως νίκη του γραφικού Πέπε Γκρίλο του κινήματος «Πέντε Αστέρων».

H πραγματικότητα είναι ότι η κυρία Ράτζι υποσχέθηκε να καταπολεμήσει τα υπόγεια οικονομικά συμφέροντα, να μειώσει τους φόρους και να εξακριβώσει – με μεγάλη προσοχή – πως δημιουργήθηκε το τεράστιο χρέος της ιταλικής πρωτεύουσας που αγγίζει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Χρέος διπλάσιο του προϋπολογισμού της Ρώμης, δηλαδή αναλογικά σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το Ελληνικό χρέος. Δεν είπε δεν θα το πληρώσω. Αντιθέτως παρά το τεράστιο χρέος υποσχέθηκε να μειώσει φόρους!!! Επιτέλους μια φωνή λογικής! Δεν είπε θα στήσω δικαστήρια, αλλά με προσοχή θα εξετάσει το πώς δημιουργήθηκε. Κάτι που οι Έλληνες ακόμα δεν έχουν καταλάβει πως διπλασιάστηκε το Ελληνικό χρέος από το 2004 έως το 2009, μέσα σε μόλις πέντε χρόνια.

«Ειλικρίνεια» ήταν το κεντρικό σύνθημα και εκλέχθηκε με 67,15% Τόσο απλά και αυτονόητα που πρέπει να πέσουν σε χέρια λαϊκιστών για να φανεί η διαφορά με το πολιτικό κατεστημένο;

Αλλά η κρίση εμπιστοσύνης απλώνεται παντού.

ChiaraΣτο Τορίνο έγινε η έκπληξη απέναντι σε πετυχημένο Δήμαρχο εκλέχθηκε η Chiara Appendino (Κιάρα Απεντίνο) με 54,56% πάλι του κινήματος «Πέντε Αστέρων» με σύνθημα (Η εναλλακτική είναι Καθαρή) κάνοντας λογοπαίγνιο με το όνομά της Chiara (Καθαρή)

Και στη Νάπολη η συντριπτική επανεκλογή του Κεντροαριστερού Luigi De Magistris με 66,85% ήρθε όταν προηγήθηκε η δέσμευσή του ότι μετά την επανεκλογή θα προχωρήσει στη δημιουργία νέου Κεντροαριστερού Κόμματος!!!

Η κόλαση της κατεστημένης πολιτικής μας δίνει ένα δείγμα από το επερχόμενο 2017

ΝΕΑ ΚΡΥΦΗ ΑΥΞΗΣΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΕΝΦΙΑ. ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ

Αγαπητέ κύριε Δημητρέλη,

Στις 17/6/2016 σε άρθρο σας με τίτλο «Τα ενοίκια θα καθορίζουν τις νέες αντικειμενικές αξίες» αναφέρετε πληροφορίες από την κυβέρνηση, ότι βασικός συντελεστής για τη διαμόρφωση των νέων αντικειμενικών αξιών (όρος απατηλός μέχρι σήμερα) θα είναι τα μισθωτήρια συμβόλαια και «χρυσός κανόνας» ότι η αξία είναι 200πλάσια του μηνιαίου μισθώματος.

Προφανώς ως δημοσιογράφος δεν είναι δυνατόν να γνωρίζετε τεχνικές πτυχές του θέματος ούτε είστε υποχρεωμένος. Προφανώς όσοι έχουν τις τεχνικές γνώσεις έχουν βαρεθεί να τρέχουν πίσω από κάθε ανοησία των κατά καιρούς κυβερνητικών παραγόντων.

Ωστόσο επιτρέψτε μου να επισημάνω μερικά απλά πράγματα.

Η προσέγγιση της αγοραίας αξίας με την χρήση αγοραίας μισθωτικής αξίας γίνεται με τη Μέθοδο Κεφαλαιοποίησης του Εισοδήματος. Η συγκεκριμένη επιμέτρηση έχει έναν βασικό συντελεστή. Τον ARY ο οποίος διαφέρει από περιοχή σε περιοχή και πολλές φορές από δρόμο σε δρόμο. Ποιος θα ορίζει τον συγκεκριμένο συντελεστή? Προφανώς δεν είναι σε θέση να το κάνουν οι «εγκέφαλοι» που τους ενδιαφέρει μόνο το κυνήγι φόρων. Να δούμε δύο πρακτικά παραδείγματα.

Μίσθωμα 450€/μήνα σε δύο δρόμους στις δύο πλευρές του ίδιου οικοδομικού τετραγώνου με διαφορά στο Yield 0,50% Στη μια περιοχή η αξία ορίζεται σε 65.455 € Στην άλλη σε 61.714 € Αυτή είναι μια πολύ ακριβής επιμέτρηση και δίκαιη απόδοση της εμπορικής αξίας των ακινήτων με βάση τη διαφορά τους στο ίδιο ΟΤ. Ο «χρυσός κανόνας» που σας μετέφεραν οι «εγκέφαλοι» αποδίδει πλασματική αξία 90.000€ Υπάρχει δηλαδή απόκλιση 45,83% Τόσα θέλουν να πάρουν από τους πολίτες?

Δεύτερη περίπτωση: Μίσθωμα 750 €/μήνα Ίδιοι κανόνες. Η επιμέτρηση δίνει αγοραία αξία 109.010 € στην πρώτη περίπτωση και 102.857 € στη δεύτερη. Ο «χρυσός κανόνας» των «εγκεφάλων» δίνει πλασματική αξία 150.000€ δηλαδή 45,83% όσα προφανώς επιπλέον θέλουν να πάρουν από τους πολίτες.

Κύριε Δημητρέλη επειδή οι φωστήρες για την αρπαγή φόρων είναι πολλοί τουλάχιστον με τη σωστή ενημέρωση οι δημοσιογράφοι μπορούν να μεταφέρουν τα πραγματικά δεδομένα στους πολίτες.

Ο «χρυσός κανόνας» είναι μια ανόητη επικοινωνιακή εφεύρεση για επιπλέον κυνήγι φόρων. Για 45,83% μεγαλύτερη είσπραξη φόρων από την πραγματική αξία του ακινήτου!

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟ

Το κλείσιμο του Χρυσού ήταν πάνω από τις 1.280 σε Εβδομαδιαία ισχυρή ώθηση που δόθηκε, αλλά ήταν κάτω από τις 1.299, παρά το γεγονός ότι πίεσε μέχρι τις 1.301 μετά το κλείσιμο της αγοράς. Θυμόμαστε ότι ο χρυσός είχε αναρριχηθεί μέχρι τις 1.318,90, και στη συνέχεια υπέστη μια πραγματικά σκληρή και γρήγορη συντριβή. Είχαμε μιλήσει για ενδεχόμενη προσπάθεια χειραγώγησης

Ο χρυσός έκλεισε σε εβδομαδιαία βάση στις 1.280,10 οπότε θα πρέπει να ξαναδοκιμασθεί στα υψηλά επίπεδα. Μην περιμένετε βιωσιμότητα σε αυτό το επίπεδο τώρα.

Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ

Όπως είναι φυσιολογικό ενόψει της αστάθειας που προκαλεί η αυξημένη πιθανότητα Brexit ο χρυσός μπορεί να θεωρείται από ορισμένους ασφαλές καταφύγιο. Αλλά δεν συμβαίνει πάντα αυτό που είναι αναμενόμενο. Υπάρχει επίσης και το ενδεχόμενο να είναι κατευθυνόμενη η άνοδος των ημερών;

Ο καθένας στην αγορά έλεγε ότι ο Σόρος πουλάει τα πάντα για να αγοράσει χρυσό. Φαίνεται να επαναλαμβάνεται το γνωστό σφάλμα. Αγοράζουν και με τα δύο χέρια χρυσό στο υψηλότερο σημείο και όχι για παράδειγμα δολάρια που θα είναι ο πιθανότερος ευνοημένος από μια έξοδο της Βρετανίας από την Ευρώπη και συνακόλουθα από ισχυροποίηση των τάσεων διάλυσης της ΕΕ. Αυτά τα παιγνίδια δεν τελειώνουν ποτέ.

Στην πραγματικότητα κανένας επαγγελματίας δεν θα αποκαλύψει ποτέ τη θέση του, εκτός αν ο ίδιος προσπαθεί να βγει από τη θέση και να πουλήσει. Ο χρυσός δεν υπερβαίνει την αντίσταση της τεχνικής ανάλυσης. Αλλά είναι τόσο εύκολο να παρασύρουν κάθε φορά αυτούς τους ανθρώπους να αγοράσουν στα ψηλά. Είναι θέμα χειραγώγησης που ξέρουν πώς να λειτουργεί σε κάθε περίσταση. Αυτή τη στιγμή η ανάλυση δείχνει ότι ο χρυσός είναι στο ανώτερο σημείο της καμπύλης. Δεν είναι στο κατώτερο. Μια κίνηση αγοράς είναι προς το ανάποδο, αποτελεί μειονέκτημα. Αλλά για να υπάρχει κέρδος πρέπει να έχει όγκο η αγορά. Ουδέποτε μπορεί να λειτουργήσει η χειραγώγηση χωρίς να υπάρχει όγκος και χωρίς κέρδος.

Το 2015 ξεπεράστηκε το υψηλό σημείο βάσει του οποίου είτε θα μπορούσε να ήταν θετική μια τοποθέτηση με μακροπρόθεσμη προοπτική, είτε θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη πτώση.

Ξεκίνησε το καθοδικό σπιράλ στις Συντάξεις

Μετά τον Νότο της Ευρώπης νέα μηνύματα έρχονται από όλη την Ευρώπη για το μέλλον των συντάξεων.

Η Ernst & Young σε έρευνα που δημοσιοποίησε θεωρεί αναγκαία τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των συνταξιοδοτικών φορέων αλλά καταλήγει ότι είναι πλέον σημαντικός ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα για την επιβίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Σύμφωνα με την έρευνα, η από κοινού αντιμετώπιση του αναγκαίου μετασχηματισμού για να αντιμετωπισθούν οι πιέσεις, που διαρκώς αυξάνονται, απαιτεί αλλαγές στην αγορά. Βεβαίως σε ότι αφορά τα επιτόκια επισημαίνει ότι για τα ασφαλιστικά ταμεία το καλύτερο σενάριο είναι η αύξησή τους, (σε προηγούμενο άρθρο είχαμε επισημάνει το πρόβλημα) αλλά αυτή δεν προβλέπεται πριν το 2019.

Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ το όραμα, η στρατηγική και ο σαφής καθορισμός των ρόλων αποτελούν τα θεμέλια της εμπιστοσύνης του κοινού στη διαχείριση των συντάξεων. Ωστόσο, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων κυβερνήσεων και φορέων χάραξης πολιτικής, δεν διαθέτουν σαφώς καθορισμένο μακροπρόθεσμο όραμα και στρατηγική για τη σύνταξη και τη συνταξιοδότηση.

Το ασφαλιστικό βρίσκεται σε μια μετάβαση από σύστημα καθορισμένων παροχών σε ένα σύστημα καθορισμένων εισφορών.

Αν και η έκθεση διαπιστώνει ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση της ανάμιξης των καταναλωτών και της ενημέρωσής τους κατά τη λήψη αποφάσεων, ο ασφαλιστικός κλάδος δεν έχει προσδιορίσει ακόμη πώς μπορούν να μεγιστοποιηθούν οι ευκαιρίες που δημιουργούν οι ψηφιακές εφαρμογές. Είναι ανέτοιμος δηλαδή να αξιοποιήσει την τεχνολογική πρόοδο παρόλο που αναγνωρίζει ότι το στοιχείο αυτό είναι μόνο μέρος της λύσης στην προσπάθεια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας.

Ασφαλιστικό2

Την ίδια στιγμή που δημοσιεύθηκε η έρευνα για την Ευρώπη, υπάρχουν 11 εκατομμύρια εργαζόμενοι στη Βρετανία οι οποίοι υποτίθεται ότι είχαν μεγάλες συντάξεις. Το Σχέδιο Συντάξεων της Βρετανικής βιομηχανίας μετάλλου προτείνει να σπάσουν οι συνταξιοδοτικές υποσχέσεις της προς 130.000 μέλη του, επειδή χάνουν τα χρήματα. Η Tata Steel ψάχνει να πουλήσει μέσα στους επόμενους μήνες τις συμμετοχές της σε όλα τα ακίνητα της στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτό σημαίνει ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελούμενο από £ 15 δις, ποσό που θα έπρεπε κανονικά να τεθεί στο γενικό ταμείο προστασίας των συντάξεων, έγινε τελικά ασφαλιστικό ταμείο βάλτος για τις αποτυχημένες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, αυτό που θεωρούσαν ως εγγύηση, δεν είναι παρά ένα τίποτα. Μόλις η κυβέρνηση αναλαμβάνει οτιδήποτε, τα χρήματα γίνονται καπνός.

ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ

Μια νέα «έξυπνη» έμμεση φορολογία προστίθεται στα ακίνητα!

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που ετοιμάζει η κυβέρνηση με πρόσχημα τα αυθαίρετα εφευρίσκει νέο φόρο στα ακίνητα και την ίδια στιγμή επιβραβεύει για μια ακόμη φορά τους παράνομους ιδιοκτήτες.

Το νομοσχέδιο θα προβλέπει την επέκταση και στις μισθώσεις και στις αποδοχές κληρονομιάς την υποχρέωση έγγραφης πιστοποίησης από μηχανικό, ότι το κτίριο δεν διαθέτει παρανομίες. Θα προβλέπει κλίμακες με χαμηλότερα πρόστιμα στα αυθαίρετα. Θα επαναφέρεται επίσης η θεσμοθετημένη «ταυτότητα κτιρίου», μια ρύθμιση που μεταφέρει στον πολίτη το κόστος της αναδημιουργίας ψηφιακών αρχείων στις πολεοδομίες.

Ένα ακόμη κυνήγι για είσπραξη φόρων με στόχο να διατηρηθεί το κόστος λειτουργίας του Υ.Π.ΕΝ. (πρώην ΥΠΕΚΑ) που αγγίζει μισό ΕΝΦΙΑ και ενδεχομένως να ανοίξει νέος δρόμος για κομματικές προσλήψεις.

Δημοφιλέστερα Άρθρα