ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αρχική ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι Χιλιανοί εκλέγουν σήμερα συντακτική συνέλευση για τη σύνταξη νέου συντάγματος που να περιλαμβάνει την ισότητα των φύλων

Το πρόσωπο μιας νέας Χιλής αρχίζει να διαμορφώνεται αυτό το Σαββατοκύριακο καθώς η χώρα της Νότιας Αμερικής εκλέγει 155 άτομα που είναι επιφορτισμένα με τη σύνταξη ενός νέου συντάγματος για να αντικαταστήσουν αυτό που επιβλήθηκε κατά τη στρατιωτική δικτατορία του Augusto Pinochet.

Σχεδόν το 80% των ψηφοφόρων σε ένα δημοψήφισμα πέρυσι επέλεξαν να συντάξουν έναν νέο χάρτη για το έθνος τους μετά από ένα χρόνο διαμαρτυριών, αν και δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία για το τι πρέπει να περιέχει.

Ακτιβιστικές ομάδες κινητοποιήθηκαν με την ελπίδα να καθιερώσουν την ισότητα για τις γυναίκες, το δικαίωμα στην άμβλωση και την προστασία για το περιβάλλον και για τους αυτόχθονες ανθρώπους.

Οι συντηρητικοί έχουν επίσης αγωνιστεί σκληρά, ελπίζοντας να διατηρήσουν έναν κυρίαρχο ιδιωτικό τομέα και κανόνες που καθιστούν δύσκολο να περάσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο νομοθετικό σώμα.

Ωστόσο, η ικανότητα της συντακτικής συνέλευσης να περάσει ισχυρούς όρους μπορεί να είναι περιορισμένη. Απαιτείται συμφωνία δύο τρίτων, οπότε οποιοδήποτε μπλοκ που μπορεί να συγκεντρώσει το ένα τρίτο των ψήφων στα θέματα της συνταγματικής σύμβασης μπορεί να αποκλείσει οποιαδήποτε ρήτρα.

Ο κυβερνών κεντροδεξιός συνασπισμός και άλλα συντηρητικά κόμματα είναι ενωμένοι και πηγαίνουν συγκροτημένοι στη διήμερη ψηφοφορία, ενώ η αριστερά και η κεντροαριστερά είναι διαιρεμένοι.

Το κείμενο συνταγματικής μεταρρύθμισης που αναδύεται από την αντιπαράθεση των πλευρών θα τεθεί σε δημόσια ψηφοφορία στα μέσα του 2022. Εάν απορριφθεί, το ισχύον σύνταγμα θα παραμείνει σε ισχύ.

«Εμβαθύνετε τη δημοκρατία»

Η μελλοντική μεταρρύθμιση που επιδιώκεται αντικατοπτρίζει ένα κύμα απόρριψης ενάντια στο τρέχον πολιτικό σύστημα που ήταν εμφανές κατά τη διάρκεια των ταραχών που εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη Χιλή στα τέλη του 2019, με μια σειρά από διαμαρτυρίες ενάντια σε αυξημένους ναύλους ταξί, ανεπαρκή σύνταξη και υγειονομική περίθαλψη, φτωχά σχολεία και γενική ανισότητα σε ένα από τα πλουσιότερα κράτη της Λατινικής Αμερικής.

“Αυτές οι διαμαρτυρίες ήταν σαν χιονοστιβάδα, η έκφραση μίας οργής που χτίστηκε για χρόνια στο νεοφιλελεύθερο σύστημα”, δήλωσε η Cumplido, ιστορικός της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Χιλής που περιγράφει τον εαυτό της ως φεμινίστρια και λέει ότι θέλει μεγαλύτερη εκπροσώπηση των πολιτών στην πολιτική.

“Πρέπει να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία, να την κάνουμε πιο ευέλικτη, περισσότερο να συμβαδίζει με αυτό που συμβαίνει σήμερα και αυτό οδήγησε πραγματικά την πεποίθησή μου ότι χρειαζόμαστε ένα νέο σύνταγμα”, δήλωσε η Cumplido στο Reuters

Τα μέλη του συνεδρίου με νόμο υποχρεωτικά θα πρέπει κατά το ήμισυ να αποτελείται από γυναίκες. Είναι η πρώτη φορά που έχει συνταχθεί οποιοδήποτε σύνταγμα υπό όρους ισότητας των φύλων, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

«Δεν πιστεύω στους σημερινούς πολιτικούς … Είναι η ώρα για εμάς, για όλους που αγωνίζονται για μια πιο δίκαιη χώρα, να είναι μέρος της αλλαγής», δήλωσε η υποψήφια Ναταλία Αραβένα, 26χρονη νοσοκόμα που έχασε τα μάτια της κατά τη διάρκεια του πρόσφατου κύματος διαδηλώσεων.

Ιθαγενή δικαιώματα

Δεκαεπτά έδρες προορίζονται για αυτόχθονες πληθυσμούς, οι οποίοι δεν αναφέρονται στο υπάρχον σύνταγμα.

Η ψηφοφορία είχε αρχικά προγραμματιστεί για τον Απρίλιο, αλλά καθυστέρησε λόγω της αύξησης των υποθέσεων Covid-19. Συνολικά, η Χιλή ήταν μεταξύ των χωρών με τις περισσότερες επιτυχίες στον εμβολιασμό του πληθυσμού της, με σχεδόν το 60% των Χιλιανών να λαμβάνουν τουλάχιστον μία δόση, αν και οι περισσότερες περιοχές της χώρας παραμένουν υπό κάποιους περιορισμούς πανδημίας.

(France 24 με AP, REUTERS)

Η ΦΘΗΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ κ. ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ ΔΕΝ ΣΥΣΚΟΤΙΖΕΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2004-2009.

Όχι κ. Σταϊκούρα δεν υπερασπίζεστε έτσι την περίοδο Καραμανλή. Οι αριθμοί και τα στοιχεία που σχηματίζουν στο διάγραμμα την ανάποδη καμπάνα διαψεύδουν την προπαγάνδα. Ο λαϊκισμός δεν έχει όρια στη χώρα μας. Η μίξη ασύνδετων ή/και άσχετων οικονομικών στοιχείων με προαποφασισμένα πολιτικά συμπεράσματα αποδίδει ως αποτέλεσμα την φθηνή προπαγάνδα.

Στο απίθανο ύψος των 44,363 δις εκτοξεύτηκε το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας το 2008, (από 25,185 δις το 2003) και αυτά είναι δικά σας στοιχεία κ. Σταϊκούρα!!!

STAIK

Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών καταβαραθρώθηκε σε αρνητικά ρεκόρ το 2006 και αυτό συνέβη πριν την κρίση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Το 2008 η Ελλάδα έπιασε πάτο με ποσοστό -15% πριν ακόμη εμφανισθούν οι συνέπειες της Ευρωπαϊκής κρίσης στη χώρα μας!!! Όπως φαίνεται στο διάγραμμα το έλλειμμα στην Ευρωζώνη ήταν σταθεροποιημένο. Στη δική σας διακυβέρνηση έκανε αρνητική βουτιά.

Αντιθέτως από το 2009 και 2010 ξεκίνησε ένα ανοδικό κανάλι προς τον Μ.Ο. της Ευρωζώνης, το οποίο βέβαια τινάχτηκε στον αέρα με τα capital controls του αριστερού λαϊκισμού.

STAIK1

Σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα η χώρα πλήρωνε από το 2004 έως το 2009 13 δις για τόκους δανείων ετησίως. Εάν ναι, τι κάνατε για αυτή τη γνωστή και προγραμματισμένη δαπάνη; Ενσωματώθηκε σε μια κυβερνητική πολιτική μεταρρυθμίσεων την εποχή των παχιών αγελάδων; Γιατί η αύξηση του ΑΕΠ ακριβώς αυτό έδειχνε. 4,40% το 2004, 2,30% το 2005, 5,50% το 2006, 3,50% το 2007, 3,10% το 2008. Τι μέτρα πήρατε λοιπόν όταν υπήρχε ανάπτυξη ώστε να μην υποστούν με σκληρότητα τα μέτρα και τις συνέπειες οι πολίτες;

Προσλάβατε κ. Σταϊκούρα, σε ελάχιστο χρόνο 850.000 υπαλλήλους στο δημόσιο και μοιράσατε στους αγρότες επιδοτήσεις που επιστρέφονται στην Ε.Ε. μέχρι σήμερα.

Θολωμένοι από την πελατειακή σας πολιτική φορτώσατε το δημόσιο μέχρις εσχάτων και αφήσατε την χώρα στην τύχη της, ανοχύρωτη στην κρίση του 2008 την οποία επικαλείστε χωρίς ντροπή ως δικαιολογία για τα τερατώδη οικονομικά μεγέθη που αφήσατε.

Τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο, τεράστιο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, τεράστιο έλλειμμα στη Γενική Κυβέρνηση. Αυτά τα ελλείμματα που δημιουργήσατε πως καλύφθηκαν; Με δανεισμό! Με νέο χρέος! Ασυνείδητη επέκταση του χρέους του δημοσίου. Βεβαίως οι αγορές τότε δάνειζαν αλλά και προειδοποιούσαν. Μόνο που οι αγορές δεν συγχωρούν τα αδιέξοδα και δεν χαρίζονται στις ρουσφετολογικές ανάγκες των πολιτικών.

Το χειρότερο είναι ότι ακόμη δικαιολογείτε τον λαϊκισμό εκείνης της περιόδου, δικαιολογείτε την πελατειακή χρήση της εξουσίας, αλλά δεν λέτε κουβέντα γιατί το χρέος του δημοσίου από 168 δισεκατομμύρια Ευρώ στο τέλος του 2003 το εκτινάξατε σε 299,7 δισεκατομμύρια Ευρώ το 2009. Αυτά είναι απόλυτοι αριθμοί και δεν σηκώνουν παιγνίδια με ποσοστά επί του ΑΕΠ και την ΕΛΣΤΑΤ. Αυτό το τέρας του χρέους δημιουργήθηκε σε περίοδο ομαλότητας!!!

Public Dft

Εγκλωβισμένος στην κατεστημένη λογική νομίζετε ότι υπηρετείτε την ηγεσία σας. Στην πραγματικότητα εκθέτεται τόσο την πρώην όσο και την σημερινή ηγεσία σας είτε ασπάζεται τις απόψεις σας είτε όχι. Γιατί όλοι σκέπτονται ότι είστε μία από τα ίδια!

ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ: ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ-ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΒΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η αλαζονεία της Γερμανίας μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας τόσο στην Ευρώπη όσο και στα κράτη της.

Η αντίδραση της Γερμανίας και κατ’ επέκταση της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας στον διορισμό Υπουργού Οικονομικών έθεσε ανοικτά στους Ιταλούς το ερώτημα εάν έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα να αποφασίζουν.

Οι εκλογές ανέδειξαν κυβερνητική πλειοψηφία των κομμάτων, κίνημα 5 αστέρων του Μπέπε Γκρίλο και του Δεξιού συνασπισμού αποτελούμενου από το κόμμα του Μπερλουσκόνι και της Λέγκα του Βορρά.

Οι λαϊκιστές του Γκρίλο και η ακροδεξιά της Λέγκα του Βορρά συμφώνησαν σε κυβερνητικό πρόγραμμα από το οποίο έλλειπε ωστόσο η σαφής αναφορά για έξοδο από το Ευρώ και η διαγραφή του χρέους που ήταν βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις.

Βέβαια δεν γνωρίζουμε εάν θα το πήγαιναν όπως ο Τσίπρας με τον Βαρουφάκη για έξοδο από την Ευρωζώνη (αρχική εκδοχή της πολιτικής τους) ή εάν γινόταν η «κωλοτούμπα» όπως διαφαινόταν στο πρόγραμμα.

Αποτέλεσμα εικόνας για crisi italianaΜε την άρνηση του Προέδρου Ματαρέλα, συνεπικουρούμενος από Ε.Ε. και Γερμανία, για τον διορισμό ως υπουργού οικονομικών γνωστού Ευρωσκεπτικιστή καθηγητή 81 ετών που πρότειναν στο υπό διαμόρφωση κυβερνητικό σχήμα τα δύο κόμματα, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έγινε συνταγματικό πραξικόπημα.

Βέβαια θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Ιταλία έχει δημόσιο χρέος που ανέρχεται στα 2,4 τρις €, δηλαδή επτά φορές μεγαλύτερο απ’ ότι της Ελλάδας και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο παγκοσμίως. Στο μεταξύ το χρέος της Ιταλίας κυμαίνεται στο 132% επί του ΑΕΠ, που είναι δυο φορές πιο πάνω από το 60% που επιτρέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Αποτέλεσμα εικόνας για crisi italiana

Η Γερμανία με την επικυριαρχία της στην Ευρωζώνη, επιμένει συστηματικά σε ένα πρόγραμμα λιτότητας και δεν βλέπει ποιες συνέπειες προκαλεί τόσο σε αυτή τη χώρα όσο και στις υπόλοιπες της Ευρώπης. Την ίδια ώρα η Ιταλία, όπως συνέβαινε με την Ελλάδα, σκόπιμα αγνοεί την αναγκαιότητα της δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (όχι κατ’ ανάγκη της Γερμανικής συνταγής) που θα έφερναν ανάπτυξη.

Καλή ώρα και η Ελλάδα αδυνατεί να σχεδιάσει τον Ελληνικό δρόμο της ανάπτυξης καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκαλεί νέες περιπέτειες υποθηκεύοντας αρνητικά το μέλλον.

Οι αγορές ήδη προεξοφλούν την κρίση. Η αλαζονεία της Γερμανίας προκαλεί την άνοδο των αριστερών ή δεξιών Λαϊκιστών και των Ακροδεξιών.

Τα Προοδευτικά και Δημοκρατικά κόμματα με αμηχανία βλέπουν ένα συνταγματικό πραξικόπημα που δεν θέλουν να καταδικάσουν. Ένα πραξικόπημα αντίστοιχο με τα Ιουλιανά του τότε Βασιλιά όταν αρνήθηκε τον διορισμό Υπουργού Άμυνας και ο Γέρος της Δημοκρατίας ξεκίνησε τον ανένδοτο.

Η Φεντερίκα Μογκερίνη πανηγυρίζει γιατί το 40% των Ιταλών είναι υπέρ της Ευρώπης, αγνοώντας προκλητικά ότι αυτή η χώρα είχε από τα υψηλότερα ποσοστά που έφθαναν το 75%.

Η γραφειοκρατία της Ε.Ε. είναι ανίκανη να συλλάβει το έλλειμμα δημοκρατίας που έχει προκαλέσει στους Ευρωπαίους πολίτες.

Στην Ιταλία δόθηκε η αφορμή, ίσως άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και οι Γερμανικές πολιτικές μπορεί να προκαλέσουν έναν θρίαμβο της ακροδεξιάς στην νέα εκλογική αναμέτρηση του Φθινοπώρου.

Οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις γίνονται συνυπεύθυνες, με την ανοχή τους, σε ένα συναίσθημα χωρών υπό κατάληψη, λαών υπό αυταρχική Γερμανική κηδεμονία.

ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ

Αντιπροσωπευτικές ερωτήσεις που έγιναν

1. Κύριε Μαυράκη, τα τελευταία χρόνια απέχω από τα πολιτικά γιατί τα κόμματα έχουν μεγάλη ευθύνη. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη απογοήτευση. Βλέπω ότι μάλλον έχει κάποιο ενδιαφέρον ο νέος φορέας αλλά με ποιόν ηγέτη θα είχε ενδιαφέρον?

Μ.Π.

2. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, παρακολουθώ όσα γράφεις και μ’ αρέσουν. Γενικά είναι πολύ σωστά. Τώρα που η Κεντροαριστερά βγαίνει πάλι στον αφρό, μπορεί να διορθώσει κάτι? Ποιος αρχηγός θα τα καταφέρει καλύτερα. Ένας έμπειρος πολιτικός που του «ρίχνουν» όλη την φθορά αλλά βοήθησε στην επάνοδο του χώρου ή ένας νέος που δεν έχει δοκιμαστεί?

Π.Κ.

3. Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά απογειώθηκαν! Είσαι και σοφό πουλί, να ακούσω και μία ήρεμη φωνή, χωρίς θυμούς, και φανατίλες!!

Φιλικότατα Μαριάννα

 

Απάντηση

Οι δύο αντίθετοι πόλοι είναι δείγμα υγείας στην ζωή. Η πιο αρρωστημένη κατάσταση είναι να επικρατούν οι όμοιοι. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Συντηρητικοί και Συντηρητικοί-ψεκασμένοι οδήγησαν στα τάρταρα όταν η χώρα χρειαζόταν φως και ελπίδα, σχέδιο και πολιτική ηγεσία.

Αποτελεί η επανασύσταση του προοδευτικού πόλου ελπίδα? Υπό όρους. Αλλά πρώτα πρέπει να… μπουσουλίσει.

Το μετέωρο βήμα της πολιτικής ανασυγκρότησης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και των Δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων (αυτό που συνηθίζουν με χωροταξικό προσδιορισμό να ονομάζουν Κεντροαριστερά) βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο ισορροπίας.

Το πρώτο διακύβευμα αφορά τους 10 υποψηφίους προέδρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή όσοι απομείνουν μετά τη συλλογή υπογραφών, στις 22 Σεπτεμβρίου.

Όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΔΗ.ΣΥ. οφείλουν να επικοινωνήσουν με κάθε τρόπο, κατά την διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα, τις πολιτικές θέσεις για τις οποίες δεσμεύονται.

Ταυτόχρονα οφείλουν να αποφύγουν την προσωπική πόλωση και την τεχνητή όξυνση που συσπειρώνει με συνθήματα αλλά σε απολιτική βάση.

Ο ανοιχτός διάλογος θέσεων, δεν υφίσταται στην εποχή της ψεκασμένης συντήρησης.

Το δεύτερο διακύβευμα αφορά την πολιτική νηφαλιότητα (απαλλαγμένοι από καιροσκοπισμούς) και την διεισδυτικότητα πολιτικής κρίσης, ενός εκάστου από τους πολίτες, πριν λάβει την απόφαση υποστήριξης οποιουδήποτε εκ των υποψηφίων σε αυτές τις εκλογές.

Σήμερα διεκδικούν την θέση προέδρου της ΔΗ.ΣΥ. Το έχουν καταλάβει? Οφείλω να επισημάνω ότι δεν μπορεί να μην αποδίδεται έμπρακτα ο ανάλογος σεβασμός σε μια συλλογική προσπάθεια η οποία κορυφώθηκε στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δρομολόγησε τις εξελίξεις, έχει διαμορφώσει το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο και έχει συστήσει όργανα για να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο έργο, βάσει διαδικασιών. Εν τέλει σε αυτή την διαδικασία αποφάσισαν αυτόβουλα να συμμετάσχουν!

Δεν είναι πολιτικά υγειές να συμμετάσχεις σε συλλογική προσπάθεια που άλλοι οργάνωσαν και εσύ τους «καπελώνεις» για να τους καταργήσεις.

Όπως δεν είναι πολιτικά υγειές να ξεκινάς με την καπηλεία συλλογικών αγώνων.

Όσον αφορά την εκλογική διαδικασία προέδρου η ουσία της διαφορετικότητας από άλλους σχηματισμούς είναι ο διάλογος για την πολιτική. Όχι η ποδοσφαιροποίηση ποιος έβαζε τα καλύτερα γκολ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ως πρόεδροι κομμάτων μαζί με άλλους εκπροσώπους κινήσεων απέδειξαν ότι έχουν την θέληση και την ικανότητα να διαμορφώσουν, πολιτικά, κοινούς τόπους. Απέδειξαν ότι μπορούν να δώσουν ώθηση στην επανάσταση του αυτονόητου και στη δημιουργία του νέου φορέα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Αυτό ακριβώς είναι και το τρίτο και μεγαλύτερο διακύβευμα. Να ολοκληρωθεί το μεγάλο βήμα και να γίνει άλμα! Είναι το διακύβευμα της ¨επόμενης μέρας¨ καθώς ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να λάβει ρυθμιστικό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς αυταρχισμό, με γνώση των ισορροπιών, με σεβασμό στα κόμματα και τις κινήσεις που αυτοτελώς συνασπίζονται και αυτοβούλως αποφασίζουν για το μέλλον τους.

Η δυναμική του πολιτικού φορέα θα δώσει από μόνη της τις απαντήσεις.

Ωστόσο μέχρι τότε προέχει να πάρουν θέση όλοι οι υποψήφιοι, ρητά και απερίφραστα.

Ποιο είναι το σχέδιό τους εξόδου από την κρίση? Ποιες πολιτικές διασφαλίζουν ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση συμπεριλαμβάνει και την έξοδο από την κοινωνική κρίση? Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν κατάφερε να βγει από τα μνημόνια? Ποιες είναι οι παθογένειες που έσυραν την Ελλάδα σε αυτή την κρίση? Ποιες ήταν οι πολιτικές που υπηρέτησαν αυτές τις παθογένειες?

Μέχρι οι υποψήφιοι, να λάβουν θέση σε αυτά και άλλα ανάλογα πολιτικά θέματα, ουδείς οφείλει να δεσμευτεί για την ψήφο του!

Επιβάλετε τον πολιτικό διάλογο!

Κάθε υποψήφιος να εκτίθεται με τις δεσμεύσεις του!

Ο εφιάλτης της κυβέρνησης

Ποιος είναι ο εφιάλτης της κυβέρνησης;;;

Να υποχρεωθεί σε λίγους μήνες να κάνει περικοπές στο Δημόσιο.
Η μόνη ατζέντα διαπραγμάτευσης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι να φορτώνουν με νέους φόρους τους Έλληνες, αντί να προχωρήσουν σε περικοπές δαπανών. Αυτή είναι η αιτία που ο λογαριασμός μεγαλώνει και καλούνται να λάβουν επιπλέον προληπτικά μέτρα 3,6 δις.
Από το 1,5 δις μέτρων για το 2015 που ζητούσε η τρόϊκα αντί των 900 εκ. το mail Χαρδούβελη, κατέληξε η διαπραγμάτευση Τσίπρα σε λήψη μέτρων 3 δις άμεσα το καλοκαίρι του 2015 και 5,6 δις για 2016-2017.

Προσοχή σε μια από τις πολλές αντιφάσεις: Ο υπουργός Οικονομικών δίνει μάχη να μην μειωθεί το αφορολόγητο και θιγούν οι πιο αδύνατοι και μάλιστα φτάνει στο σημείο να απειλεί με παραίτηση. Την ίδια στιγμή όμως έχει συμφωνήσει να επιβάλλει ένα κύμα άδικων για τους πιο αδύνατους έμμεσων φόρων. Αυξάνει τη φορολογία στη συνδρομητική τηλεόραση, στο φυσικό αέριο, στην κινητή τηλεφωνία, στα τσιγάρα, στα καύσιμα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος, καθώς κάνει ότι μπορεί για να μην κόψει δαπάνες. Οι φόροι είναι εύκολοι, η μείωση των δαπανών όχι.

Η δυνατότητα των Ελλήνων να πληρώσουν κι άλλους φόρους έχει εξαντληθεί. Η Κυβέρνηση κάνει ότι δεν το αντιλαμβάνεται. Το κουαρτέτο όμως γνωρίζει ότι η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει εξαντληθεί και τα μέτρα που προτείνει η ελληνική πλευρά δεν τους ικανοποιούν γιατί αφορούν την ίδια αφυδατωμένη φορολογικά πίττα. Τα μέτρα θεωρούνται αόριστα από το κουαρτέτο και η μοναδική κόκκινη γραμμή της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας είναι σταθερά να μην θίξουν καθόλου ή να αγγίξουν όσο λιγότερο μπορούν τις δαπάνες. Αυτός είναι ο λόγος που το κουαρτέτο ζητά να ληφθούν επιπλέον προληπτικά μέτρα 3,6 δις. τα οποία θα είναι επικεντρωμένα στις δαπάνες και θα ενεργοποιούνται με σχεδόν αυτοματοποιημένες διαδικασίες.

ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ

Ανοχύρωτη στο τουριστικό κύμα η Ελλάδα και κυρίως η Μακεδονία λόγω του οδικού τουρισμού, σε περίπτωση εμφάνισης κρουσμάτων. Ανύπαρκτα τα πρωτόκολλα αντιμετώπισης.
Θα αρχίσουν να έρχονται οι τουρίστες. Κάνουν διαφήμιση, όλες οι προσπάθειες περιστρέφονται στην προσέλκυση και την προσέλευση. Αλλά δεν υπάρχει σχέδιο για μετά την άφιξη.

Ούτε η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ούτε η κυβέρνηση έχουν σχέδιο πως θα αντιμετωπίσουν εισαγόμενο κρούσμα.

Θα μεταφέρονται τα κρούσματα σε δομές ξενοδοχείων; Θα μπαίνουν σε καραντίνα στο ξενοδοχείο τους; Θα κλείνουν τα ξενοδοχεία; Τι θα γίνει με τους υπόλοιπους τουρίστες του ξενοδοχείου; Θα μπαίνουν σε καραντίνα οι υπάλληλοι; Θα απολυθεί το προσωπικό;

Στην περίπτωση των ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων θα κλείνουν τους οικισμούς; Θα βάζουν σε καραντίνα ολόκληρα τετράγωνα; Θα γίνεται ιχνηλάτηση; Που θα μεταφέρουν τα κρούσματα; Στα κέντρα υγείας ή στο μοναδικό νοσοκομείο μιας περιφερειακής ενότητας;

Υγειονομικό πρωτόκολλο αναμένεται να υπάρξει. Ακόμη δεν δημοσιεύθηκε. Αλλά πρωτόκολλο αντιμετώπισης κρουσμάτων στον προορισμό δεν υπάρχει ούτε ως συζήτηση. Αυτομάτως όλοι οι τουρίστες θα μπαίνουν σε καραντίνα; Η Μακεδονία λόγω του οδικού τουρισμού μπορεί να είναι πρώτη στην προσέλευση τουριστών αλλά και πρώτη στη δυσφήμηση του τουριστικού προορισμού τοπικά και περιφερειακά.

Η Πιερία, η Χαλκιδική αλλά και η Θεσσαλονίκη μένουν εξαιρετικά ευάλωτες λόγω της πληθώρας εισερχόμενου οδικού τουρισμού και της φιλοξενίας τους σε πολυπληθείς οικισμούς. Αδύνατη η ιχνηλάτηση επαφών.

Ωστόσο εάν η Θεσσαλονίκη, η Πιερία και η Χαλκιδική είναι οι πρώτες που μπορεί να δυσφημιστούν το ίδιο μπορεί να συμβεί με πολλές περιοχές της Ελλάδας και η θετική σύγκριση, ως τουριστικός προορισμός σε σχέση με άλλες χώρες να μεταστραφεί σε αρνητική. Οι επιπτώσεις θα είναι βαρύτατες ειδικά για την επόμενη χρονιά που φυσιολογικά θα περιμέναμε την πλήρη ανάκαμψη του τουριστικού προϊόντος

Η Aegean ξεκινάει από Θεσσαλονίκη με 5 προορισμούς από Γερμανία συν τη Λάρνακα. Ωστόσο μέσω αυτοκινήτων από τα Βαλκάνια αναμένεται ο κύριος όγκος τουριστών για την Μακεδονία.

Προγραμματίζονται οι αφίξεις σε πυκνοκατοικημένους προορισμούς που δεν διαθέτουν ούτε την κατάλληλη νοσοκομειακή υποδομή ούτε σχέδιο αντιμετώπισης κρουσμάτων σε σχέση με το τουριστικό προϊόν! Εάν δεν υπάρξει οργανωμένο σχέδιο οι επιπτώσεις θα είναι ανάλογες των χωρών που επλήγησαν σοβαρά από την επιδημία του Covit-19

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΤΙΜΟΥΜΕ

Μισό αιώνα σχεδόν από την τραγωδία της Κύπρου οι κίνδυνοι για το έθνος διαρκώς αυξάνονται και τείνουν να αποκτήσουν μορφή χιονοστιβάδας.

Το ΝΑΤΟ αρνείται να πάρει θέση για την εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Επιδοκιμάζει τη χρήση βίας και επιθετικότητας μέλους της. Επιδοκιμάζει εμμέσως πλην σαφώς την επίθεση Τουρκικών στρατευμάτων σε Έλληνες στρατιωτικούς, όπως συνέβη στην Κύπρο, παρότι είναι συμμαχικές χώρες εντός του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ αποδέχεται με τη σιωπή του την ευθέως και επισήμως διακηρυγμένη θέση απειλής πολέμου -Casus Belli- ενός μέλους της συμμαχίας, της Τουρκίας, εναντίον άλλου της Ελλάδας.

Το ΝΑΤΟ ενώ έχει διακηρύξει ότι εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο δεν υποχρεώνει τα μέλη του να εφαρμόσουν το διεθνές δίκαιο αυτό τουλάχιστον που έχει προσλάβει οριστικό και υποχρεωτικό χαρακτήρα. Ανέχεται και επιβραβεύει τον Τουρκικό αλυτρωτισμό τον Τουρκικό επεκτατισμό και αναθεωρητισμό.

Το ΝΑΤΟ αποδέχεται την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας ενός μέλους της συμμαχίας εναντίον άλλου μέλους της συμμαχίας.

Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δεν δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης στους κρίσιμους αυτούς τομείς.

Είναι βαθιά η ανησυχία του ελληνικού Λαού, γιατί η κυβέρνηση με πρωτοφανή υποχωρητικότητα δηλώνει δεδομένη και αποφεύγει να εγείρει τα μεγάλα θέματα που απασχολούν το έθνος, στο πλαίσιο της συμμαχίας.

Μια συμμαχία που δεν εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο, επιτρέπει την επιθετικότητα ενός μέλους της εναντίον άλλου μέλους και δεν υποχρεώνει τα μέλη της να σεβαστούν τις ομόφωνες τουλάχιστον αποφάσεις του ΟΗΕ αντιθέτως σφυρίζει αδιάφορα όταν γίνονται και επιθέσεις στις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, παύει να είναι συμμαχία. Αυτή δεν είναι συμμαχία είναι η φωλιά των γκρίζων λύκων.

Τέτοιες συμμαχίες ουδέποτε καταγράφηκαν ιστορικά γιατί δεν επιβίωσαν και η κυβέρνηση οφείλει να το επισημάνει εντός της συμμαχίας και να χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα που της παρέχει η ίδια η συμμαχία.

Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να θέσει βέτο στο δόγμα Λουνς και να πρωτοστατήσει ώστε η  συμμαχία να γίνει ισότιμη μεταξύ των μελών, με προσήλωση στο διεθνές δίκαιο. Διαφορετικά η συμμαχία δεν έχει μέλλον και δεν θα μπορεί να λάβει καμία απόφαση χωρίς να υπάρχει στοιχειώδες ηθικό υπόβαθρο. Η συμμαχία ή θα παραλύσει ανεχόμενη τα νταηλίκια ορισμένων χωρών ή θα αποκτήσει τη θέση που της αξίζει στο διεθνές δίκαιο. Αυτή θα ήταν η θέση μιας αδέσμευτης κυβέρνησης, γιατί αυτή είναι η θέση του εθνικά υπερήφανου λαού μας αλλά και των περισσοτέρων λαών που βρίσκονται στο ΝΑΤΟ.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ιδρύθηκε για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία. Σ’ αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να παραμείνουμε, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος προσαρμοσμένων στις συνθήκες μισού αιώνα μετά.

Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από το ντόπιο μεταπρατικό και παρασιτικό κεφάλαιο, μια αδίστακτη οικονομική ολιγαρχία σε αρμονική συνύπαρξη με τις πολυεθνικές.

Η ασυδοσία ντόπιων μηχανισμών εξουσίας, η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, ο χυδαίος ατομισμός που διαλύει τη συλλογική προσπάθεια και τη συνεκτικότητα της κοινωνίας, οι πελατειακές σχέσεις και η ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας, του καταναλωτισμού, εκπορεύονται από τα μεταπρατικά και παρασιτικά κεφάλαια που δρουν στη χώρα μας.

Αυτός ο εκφυλισμός και η διάβρωση των κοινωνικών δεσμών οδήγησαν σε μια νέα μεγάλη διπλή κρίση. Δημογραφική και υπαρξιακή κρίση αφενός. Ανίατη οικονομική κρίση και κρίση χρέους που προέρχεται από το σαθρό παραγωγικό μοντέλο και τροφοδοτείται από το αθεράπευτο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου αφετέρου.

Διπλή κρίση που οδήγησε στον μαρασμό της ελληνικής υπαίθρου, γιατί δεν αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, επαναλαμβάνει και συνεχίζει τη μετανάστευση με τη μορφή λαμπρών μυαλών επιστρέψει τα εργασιακά δικαιώματα στην προ ΠΑΣΟΚ εποχή, στην προσφορά φτηνής και απάνθρωπης εργασίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται σε αντίθεση με τις διακηρυγμένες θέσεις της και αντί να συμβάλλει στη σύγκλιση οικονομιών και κοινωνικών στρωμάτων οδηγεί μια νέα κούρσα ανισοτήτων που διευρύνονται τόσο στο εσωτερικό των κρατών όσο και μεταξύ κρατών.

Η Ε.Ε. έχει εγκλωβιστεί σε πολυδαίδαλες διαδικασίες που οδηγούν στην αδράνεια, την αργοπορημένη αντίδραση και τις φυγόκεντρες τάσεις. Δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε σε πολιτική ούτε σε αμυντική ολοκλήρωση και αρκείται να απολαμβάνει των προνομίων ημετέρων της γραφειοκρατίας και των υπόγειων συμφωνιών.

Η Ε.Ε. σε μια εποχή που αναμετρώνται ο αυταρχισμός με τη δημοκρατία επιλέγει όλες τις λάθος πολιτικές που οδηγούν στην ενίσχυση αυταρχικών συστημάτων εξουσίας στο εσωτερικό της. Η απειλή του νεοφασισμού πλησιάζει να γίνει ρυθμιστική πολιτική δύναμη με σοβαρό σταθμό τις επερχόμενες Ευρωεκλογές.

Η απάθεια της Ελληνικής κυβέρνησης μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα είναι παροιμιώδης αλλά απολύτως εξηγήσιμη. Είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής δεξιάς, στην οποία ανήκει η δεξιά της Ελλάδας. Είναι η πολιτική που ευνοεί την υπερσυγκέντρωση κεφαλαίων στα χέρια λίγων και οδηγεί στην αύξηση των ανισοτήτων.

Μια αδέσμευτη από συμφέροντα κυβέρνηση θα έβαζε σε όλα τα επίπεδα διαπραγματεύσεων την ανατροπή αυτών των πολιτικών στην Ε.Ε. και θα διαμόρφωνε τις συμμαχίες που θα οδηγούσαν σε πολιτική και αμυντική ολοκλήρωση αλλά και στην μείωση των ανισοτήτων την σύγκλιση των οικονομιών και των κοινωνικών στρωμάτων.

Μια αδέσμευτη και διορατική κυβέρνηση θα έθετε ως κυρίαρχο θέμα την επιβολή κανόνων λειτουργίας των ψηφιακών κολοσσών και των χρηματοοικονομικών κέντρων στη διακίνηση κεφαλαίων.

Μια κυβέρνηση με πίστη στη λαϊκή κυριαρχία, θα εξοστράκιζε τις πολιτικές που οδηγούν στην αγκαλιά του αυταρχισμού θα εφάρμοζε την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην χώρα μας καθιστώντας την υπόδειγμα και θα απαιτούσε ανάλογες πρακτικές στην Ε.Ε. εντός της οποίας πολλές κυβερνήσεις και ακόμη περισσότεροι λαοί είναι έτοιμοι και επιθυμούν να εκσυγχρονίσουν το σύστημά τους με διαφάνεια και δημοκρατία.

Μια κυβέρνηση με βαθιά δημοκρατική παιδεία θα δεχόταν ότι η αναστολή ολοκλήρωσης της αποκέντρωσης στην αυτοδιοίκηση, που εφαρμόζει, είναι πλέον αντισυνταγματική πράξη και θα απέδιδε πόρους και εξουσίες πλήρους αποκέντρωσης στην αυτοδιοίκηση.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ’ όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν.

Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου, που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας.

Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.

Υπάρχει μόνο ένας, εθνικά αποδεκτός, δρόμος να ανακοπεί το μαράζωμα του Ελληνισμού, η μείωση του πληθυσμού που οδεύει σε λιγότερο από 8 εκατομμύρια Έλληνες μέχρι το 2050

Χρειάζεται ένα σοκ που θα προκαλέσει δημογραφική έκρηξη.

Υπάρχει μόνο ένας δρόμος, οικονομικά αποδεκτός, που θα ανακόψει την παρακμή με το χρέος και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου.

Χρειάζεται ένα παραγωγικό οικονομικό σοκ που θα επιταχύνει την προσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου και της οικονομίας στη νέα ψηφιακή εποχή. Χρειάζεται αλλαγή μοντέλου που θα κάνει κορυφαία την Ελληνική παραγωγική βάση στην κυκλική οικονομία, την πρόσβαση της σε σπάνιες γαίες, την ενεργειακή της αυτάρκεια πρωτίστως με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας,βασισμένες στην ενεργειακή δημοκρατία και την εφαρμογή αυτοματισμών, ρομποτικής και της λεγόμενης Τεχνητής Νοημοσύνης-ΑΙ

Το διπλό, δημογραφικό και αναπτυξιακό σοκ έχει ως θεμέλιο τρεις βασικές αρχές.

  • Την αρχή της προστασίας της μητρότητας, της εργαζόμενης μητέρας και των ανήλικων παιδιών με ειδικό πλαίσιο κινήτρων και διευκολύνσεων, με ένα νέο κοινωνικό σύστημα στην υπηρεσία τους και μια νέα μορφή εκπαίδευσης στον αντίποδα του διαβρωμένου και υποβαθμισμένου εκπαιδευτικού συστήματος.
  • Την αρχή της προστασίας της ποιότητας εργασίας, της ποιότητας ζωής και αξιοπρεπούς διαβίωσης. Στη νέα εποχή των αυτοματισμών οφείλουμε να διασφαλίσουμε το δικαίωμα της εργασίας σε όλους τους Έλληνες.
  • Την αρχή του υγιούς ανταγωνισμού και της υγιούς επιχειρηματικότητας με σαφή προτεραιότητα την μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων, την ανάδειξή των Ελληνικών περιφερειών σε πρωταγωνιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον ιδιαίτερο σεβασμό στην προστασία του περιβάλλοντος.

Για να επιτύχει το διπλό, δημογραφικό και αναπτυξιακό σοκ χρειάζεται να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία και η ισότιμη υγειονομική περίθαλψη σε όλους τους Έλληνες.

 

Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων, που επανέρχονται στην προ ΠΑΣΟΚ εποχή, στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά.

Η διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος μπορεί να προκαλέσει μια νέα εκκίνηση για τη στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει τον φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας.

Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος ήταν και είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία -από τη βάση μέχρι την ηγεσία-, με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν.

Το πρόγραμμα θα συναποφασιστεί με διαδικασίες από την βάση, περιφερειακά συνέδρια, κεντρικό συνέδριο και δημοψηφίσματα. Όλο αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος, στους οποίους επιστρέφουμε, που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους.

Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού -εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών-, η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Εμείς, τα ιδρυτικά μέλη και όλοι οι αγωνιστές, όπως τότε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα κάλεσε επαναλαμβάνουμε την έκκληση προς τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του απαιτώντας να έχει τον λόγο, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα και αυτοδίκαια στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Έτσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2018

ΟΧΙ κ. GREENSPAN ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ GREXIT ΜΕΤΑ ΤΟ BREXIT. ΤΟ 2018 ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ

Βεβαίως ο Άλαν Γκρίνσπαν θεωρείται ως ένας από τους σοφούς οικονομολόγους αλλά η πρόβλεψή του είναι εγκλωβισμένη στα «κουτάκια» της συστημικής σκέψης. “H Eλλάδα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και δεν θα συνεχίσει για πολύ στο ευρώ άσχετα με το τι συμβαίνει τώρα” δήλωσε, υπονοώντας ότι η αδυναμία της να εφαρμόσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις θα την οδηγήσει το 2018 σε αδυναμία να δανειστεί από τις αγορές οπότε θα εξέλθει του Ευρώ. Πράγματι το 2018 λήγει το πρόγραμμα και η ελληνική οικονομία θα πρέπει να είναι έτοιμη να δανειστεί από τις αγορές και να πείσει για το αξιόχρεο του δημοσίου. Είναι προφανές ότι με βάσει τον τρόπο που μέχρι σήμερα αντιμετωπίστηκε η Ελληνική κρίση προδικάζει την τελική αποτυχία. Ωραία λοιπόν που είναι η διαφωνία;

Ο κ. Greenspan θεώρησε ότι το BREXIT «Είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου». Θα συμφωνήσουμε ότι η κρίση οφείλεται στον πρωτοφανή συνδυασμό της οικονομικής στασιμότητας, στην επιδείνωση των δημογραφικών στοιχείων, σε αφερέγγυα προγράμματα συνταξιοδότησης, στην κοινωνική ανισότητα και την ανισοκατανομή του πλούτου, και φυσικά, σε ένα ιστορικά υπερβολικό χρέος το οποίο θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει εκκαθαριστεί από το κραχ του 2008, αλλά αντί αυτού διατηρήθηκε. Ποιες οικονομικές λύσεις συνέβαλαν σε αυτό; Εδώ είναι η μεγάλη διαφορά.

Το κατεστημένο έχει αιχμαλωτιστεί ανάμεσα στην ανάγκη αναπαραγωγής των εξουσιών του, μέσω της διαχείρισης δημόσιων δαπανών που διαμορφώνουν τους κύκλους της εξουσίας αφενός και την επιβολή όλο και υψηλότερων φόρων στους πολίτες για να συντηρηθεί η διόγκωση του δημοσίου και να εξυπηρετηθεί το αέναο χρέος, αφετέρου. Όσο το ΑΕΠ των χωρών αυξανόταν, η ανισοκατανομή του πλούτου δεν γινόταν τόσο αισθητή. Αλλά η οικονομική στασιμότητα –να γιατί ανησυχεί ο Greenspan- αποκαλύπτει. Η φοροδοτική ικανότητα μειώνεται και οι φόροι κατατρώγουν τα εισοδήματα των πολιτών και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Οι ελίτ εξάντλησαν επικοινωνιακά την κοινωνική ευαισθησία για την υγεία, την παιδεία και φυσικά προβάλουν ότι η μεγάλη δαπάνη είναι για κοινωνικές παροχές και συντάξεις. Σιγά-σιγά αποκαλύπτεται και αυτή η πλάνη. Οι συντάξεις αποτελούν πρόβλημα διαχείρισης είτε του δημοσίου είτε των ιδιωτικών ταμείων, πρόβλημα εργασιακό και στασιμότητας δηλαδή μείωσης μισθών και ανεργίας, πρόβλημα δημογραφικό ειδικά για την Ευρώπη και πρόβλημα εργαλείων αντιμετώπισης της κρίσης. Για να μην παρασυρθούμε και επεκταθούμε στο θέμα, υπενθυμίζουμε τις πρόσφατες αναφορές με άρθρα μου ότι τα αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ (εργαλείο) βάλουν ευθέως τις αποδόσεις των συνταξιοδοτικών ταμείων. (βλ. επίσης Ξεκίνησε το καθοδικό σπιράλ στις Συντάξεις)

Το κατεστημένο, χρόνο με τον χρόνο, χάνει όλα τα επικοινωνιακά όπλα που διέθετε και δεν μπορεί να εφεύρει άλλα. Το χρέος διογκώνεται, το δημόσιο διογκώνεται οι πολίτες και οι επιχειρήσεις υποχρεώνονται να πληρώσουν περισσότερα για μικρότερες κοινωνικές παροχές. Το όραμα της επέκτασης της ευημερίας αφανίστηκε, η καθημερινή αβεβαιότητα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η γοητεία της Ευρωπαϊκής ιδέας είναι πιο τρωθείσα από ποτέ και δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τον κίνδυνο η Ευρώπη να επανέλθει πίσω στις διαιρέσεις που κυριάρχησαν ιστορικά. Αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία της κρίσης εμπιστοσύνης. Ταυτόχρονα η ζωή θα επισπεύσει τη συζήτηση για το αν ο πυρήνας της Ευρώπης θα καθορίζεται από το Ευρώ ή τις πιστώτριες χώρες.

EURODISTRACTION

Αυτή είναι μια υπαρξιακή αναζήτηση για την Ευρώπη. Όχι, το BREXIT δεν είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου αλλά ένα άλμα ιστορικών διαστάσεων ανάλογο με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι σταθμός που οδηγεί στην επερχόμενη ιστορικών διαστάσεων Νομισματική κρίση.

Αυτή είναι η χειρότερη περίοδος, που θυμάμαι από τότε που βρίσκομαι σε δημόσια υπηρεσία Δεν υπάρχει τίποτα σαν αυτό, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης -Θυμάστε την 19 Οκτωβρίου 1987, όταν ο Dow μειώθηκε κατά ένα ποσό ρεκόρ 23 τοις εκατό? Αυτό νόμιζα ότι ήταν ο πάτος όλων των πιθανών προβλημάτων. Αυτό έχει διαβρωτική δράση η οποία δεν θα πάει μακριά. θα ήθελα πολύ να βρω κάτι θετικό να πω. ” Ομολογεί ο ίδιος ο Greenspan χωρίς να κάνει το επόμενο βήμα της πρόβλεψης.

Η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση απέτυχε παταγωδώς γιατί δεν στηρίχθηκε σε ενιαία οικονομική πολιτική. Γιατί η ενιαία οικονομική πολιτική προϋποθέτει δημοκρατικά εκλεγμένη εκτελεστική εξουσία και δημοκρατικά δομημένη ενιαία διοίκηση, ενιαία εξωτερική πολιτική και άμυνα. Γιατί ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε ενιαίο νόμισμα χωρίς ενιαία πολιτική οντότητα με μία γλώσσα. Αλλά η οικονομική ιστορία συμπίπτει σε ένα και μόνο στοιχείο-σύμπτωμα που προδικάζει την διάλυση όλων των αυτοκρατοριών. Την αύξηση των φόρων σε βαθμό που έγιναν αβάστακτοι. Κάθε μεγάλη δύναμη όταν έφτανε στο σημείο ως λύση των οικονομικών προβλημάτων της να επιλέγει μονοδιάστατα την αύξηση των φόρων αυτό σήμανε και την αρχή του τέλους της.

Το Ευρώ έγινε ο αδύναμος κρίκος του παγκόσμιου Νομισματικού Συστήματος. Οι εκλογικές αναμετρήσεις σε όλη την Ευρώπη καταγράφουν το τσουνάμι της κρίσης εμπιστοσύνης στην πολιτική και το κατεστημένο της Ευρώπης αποδυναμώνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Μόνη εναλλακτική τους εμφανίζονται λαϊκιστικές ακραίες δυνάμεις. Η επαναφορά των Εθνικών πολιτικών και οι Εθνικές έριδες στο εσωτερικό της Ε.Ε. αναβιώνουν όπως παλιά. Τώρα δεν είναι η ώρα να αναφερθώ για την μακαριότητα της Ελλάδας αλλά θα επανέλθω. Η ΕΚΤ δεν έχει καμιά δικαιοδοσία άσκησης ενιαίας οικονομικής πολιτικής και πώς να έχει όταν δεν υπάρχει δημοκρατικά δομημένη Ευρωπαϊκή διοίκηση. Το 2017 μετά την εγκατάσταση του νέου ή νέας προέδρου των ΗΠΑ, μετά τις Γαλλικές και τις Γερμανικές εκλογές οι αγορές υπό την πίεση των τεράστιων δημοσιονομικών ελλειμμάτων θα θέσουν το δίλημμα στο Ευρώ. Το 2018 η παγκόσμια Νομισματική αναταραχή που εμφανώς επιβεβαιώνεται από όλες τις τάσεις και τα διαγράμματα, θα οδηγήσει στην διάλυση ή στην αναμόρφωση του παγκόσμιου συστήματος. Αυτές οι εξελίξεις θα προλάβουν την Ελλάδα και το GREXIT δεν θα έχει το ίδιο νόημα γιατί το Ευρώ θα έχει διαλυθεί ή θα ανασυσταθεί με άλλους όρους.

Η ΓΑΛΛΙΑ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ο Εμμανουέλ Μακρόν γιορτάζει την νίκη στο restaurant La Rotonde στο Παρίσι.

Τα αποτελέσματα οδηγούν σε συγκλονιστική ερμηνεία για την τύχη των κομμάτων, τα αίτια της αντισυστημικής ψήφου με το τρομερό μήνυμα προς τη Γερμανία και για το μέλλον της Ευρώπης.

Στην Γαλλία επισφραγίσθηκε η κατάρρευση των κομμάτων των δύο βασικών πόλων. Δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, το ζήσαμε στην Ελλάδα, το παρακολουθούμε και αλλού.

Τα Σοσιαλιστικά κόμματα έχουν πληγεί όσο κανένα και πολλοί προεξοφλούν την εξαφάνισή τους. Ωστόσο και τα συντηρητικά κόμματα που δεν πρωτοστάτησαν στο κύμα του λαϊκισμού υπέστησαν ανάλογες απώλειες.

Τον Μάιο του 2016 και τον Σεπτέμβριο του 2016 επαναλάμβανα «Έχω προειδοποιήσει ότι το 2017 θα είναι το έτος της πολιτικής κόλασης με μεγάλα δημοψηφίσματα και εκλογές που θα διεξαχθούν εν μέσω πρωτοφανούς υπονόμευσης της εμπιστοσύνης προς τις κυβερνήσεις και το κατεστημένο σύστημα». Πράγματι στην Γαλλία ο Πρόεδρος Ολάντ ούτε σκέφθηκε να είναι υποψήφιος. Αλλά αυτό δεν έσωσε το κόμμα του. Ο ¨πρώην¨ Σαρκοζί αδύναμος να ερμηνεύσει τις συνέπειες της δικής του πολιτικής, εξαφανίστηκε πολιτικά ήδη από τις προκριματικές εκλογές. Βεβαίως το φαινόμενο της αμφισβήτησης δεν ενσωματώνεται σε μια πολιτική πρόταση που μπορεί να δώσει διέξοδο. Συνέπεια;;; Στο ίδιο άρθρο κατέληγα «Η πολιτική κεφαλαιοποίηση της κρίσης εμπιστοσύνης θα επιτυγχάνεται από τις δυνάμεις του λαϊκισμού…Αυτή είναι η εποχή της αντικατεστημένης συμπεριφοράς που θα αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο».

Μαρίν Λεπέν 21,43% και Ζαν-Λικ Μελανσόν 19,64% συγκέντρωσαν μαζί περισσότερο από το 41% των ψήφων σε εκλογές με αυξημένη προσέλευση!!! Η Μαρίν Λεπέν από μόνη της ψηφίστηκε από σχεδόν 7.000.000 Γάλλους!!!

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων δεν πιστεύουν πλέον σε αυτήν την Ενωμένη Ευρώπη.

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων αμφισβητεί δομικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυρίαρχη Γερμανική πολιτική ατζέντα.

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων είναι σε άμεση σύγκρουση με την οικονομική πολιτική της Μέρκελ αλλά και την μεταναστευτική της πολιτική.

Ο Εμμανουέλ Μακρόν την επομένη της νίκης του θα είναι υποχρεωμένος να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα. Αλλά τι είδους νίκη θα είναι; Κάθε μονάδα επάνω από το 30% που θα λάβει η Μαρίν Λεπέν (το 30% αποτελεί τον σκληρό πυρήνα και η οροφή του κόμματός της) θα είναι και ένα αγκάθι στην διακυβέρνηση Μακρόν. Το 40% για την Λεπέν θα είναι σήμα εξελίξεων που δεν προβλέπονται εύκολα.

Στο πρόσφατο συνέδριο είχαμε υπογραμμίσει ότι αυτή θα είναι η χρονιά τομή.

Έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε πρωτοφανές χρέος.

Έχουν κάνει στάχτη την μεσαία τάξη.

Η οικονομική κρίση σοβεί παντού χωρίς σοβαρή πρόταση διεξόδου. Η κρίση γίνεται πολιτική και κοινωνική καθώς οι ανισότητες διευρύνονται.

Η Δύση για μια ακόμη φορά διχοτομείται. Η νέα διχοτόμηση φαινομενικά μοιάζει με νέα αναδιάταξη συμμαχιών. Την συμμαχία με την κοινή γλώσσα και την πολυγλωσσική συμμαχία. Ο λαϊκισμός Αριστερός και Δεξιός έγινε η κινητήρια δύναμη της πολιτικής.

ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Με το ληστρικό επιτόκιο 8% για δύο έτη θα δανειοδοτούνται οι επιχειρήσεις με κεφάλαιο κίνησης και ο ρόλος της Αναπτυξιακής τράπεζας θα είναι να επιδοτεί αυτό το επιτόκιο. Με άλλα λόγια μεταφέρεται ζεστό χρήμα προς τις εμπορικές τράπεζες με το πρόσχημα της βοήθειας στις επιχειρήσεις.

Η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα είναι το διάδοχο σχήμα του Ταμείου εγγυοδοσίας των Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων ΤΕΜΠΜΕ Α.Ε. που ιδρύθηκε το 2003 με κεφάλαιο 240 εκ Ευρώ και αναβαθμίστηκε σε Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ ΑΕ) το 2011 με κεφάλαιο 1,7 δις Ευρώ. Το 2019 πήρε τη σημερινή της ονομασία.

Αναφέρεται το ιστορικό για να υπογραμμισθεί ότι ο βασικός ρόλος της Αναπτυξιακής Τράπεζας είναι είτε η εγγυοδοσία των αιτούμενων κεφαλαίων των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων είτε η έγκριση επιχειρηματικών σχεδίων και η συμμετοχή στη χρηματοδότηση. Αυτό ισχύει περισσότερο στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης καθώς το πρόβλημα είναι διττό και πρέπει να αντιμετωπιστεί ταυτόχρονα και στα δύο σκέλη του.

Η σημερινή κρίση που έχει διαστάσεις ανάλογες της κρίσης του 1929-30 δεν είναι κρίση ζήτησης και δεν αντιμετωπίζεται μόνο με την τόνωση της ζήτησης όπως έγινε την δεκαετία του 30. Δεν λύνεται μόνο με την τόνωση της ρευστότητας των επιχειρήσεων εν προκειμένω, αλλά με την καθοριστική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσω της καινοτομίας.

Το ένα σκέλος που αφορά την ρευστότητα των επιχειρήσεων πρέπει να λυθεί με άμεση χορήγηση κεφαλαίου κίνησης 20.000 Ευρώ στις επιχειρήσεις που πλήττονται από την κρίση, εγγυημένο στο 100% από το δημόσιο. Όχι στο 80% του 25% του τζίρου τους όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση γιατί έτσι δίνει και πάλι το δικαίωμα στις εμπορικές τράπεζες, με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν εμπράγματες εγγυήσεις (ακινήτων) να εφαρμόσει επιτόκια καταναλωτικών δανείων τα οποία καθίστανται ληστρικά εφόσον το 80% του κεφαλαίου θα είναι εγγυημένο από το δημόσιο.

Το δεύτερο σκέλος αφορά την επανένταξη των μικρών επιχειρήσεων στο νέο οικονομικό τοπίο. Εδώ είναι ο ρόλος της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας η οποία θα πρέπει να ενθαρρύνει και να χρηματοδοτεί ή να εγγυάται τον δανεισμό καινοτόμων επιχειρηματικών σχεδίων όχι μόνο στις πληττώμενες αλλά σε όλες τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ακόμη και σε επιχειρήσεις που αποφασίζουν να αλλάξουν το κύριο προϊόν τους και να αναπροσανατολιστούν σε καινοτόμα προϊόντα.

Αυτό προϋποθέτει αποδέσμευση από τους ΚΑΔ που θεωρούνται ότι έχουν πληγεί και διαδικασίες Fast track χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του δημοσίου που θα πρέπει να αναλάβει η αναπτυξιακή τράπεζα λειτουργώντας ως one-stop shop για την προώθηση των σχεδίων των επιχειρήσεων.

Σε κάθε περίπτωση όταν το κεφάλαιο ή μέρος του είναι εγγυημένο από το δημόσιο, δηλαδή ο κίνδυνος είναι μηδενικός για την εμπορική τράπεζα το επιτόκιο δεν μπορεί να είναι υψηλότερο από το επίσημο επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η εμπορική τράπεζα πλέον κάποια δέκατα της μονάδας για δικό της κέρδος. Διαφορετικά μετατρέπεται σε τοκογλυφικό και ληστρικό.

Δημοφιλέστερα Άρθρα