Τα πιο δημοφιλή

    ΠΟΛΙΤΙΚΗ

    Αρχική ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

    ΠΥΡΙΝΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ: ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η Δημοκρατία απαιτεί το δύσκολο έργο της αλήθειας. Ο λαϊκισμός το εύκολο έργο των υπερβολών και ακροτήτων. Η αλήθεια, η Δημοκρατία οδηγούν στην επίλυση των προβλημάτων προς όφελος του λαού. Ο λαϊκισμός οι ακρότητες οδηγούν στη συσκότιση των προβλημάτων και την επανάληψή τους σε βάρος του λαού.
    Εμείς θα ακολουθήσουμε τον δύσκολο δρόμο γιατί πύρινο όλεθρο και άλλες καταστροφές όπως φαίνεται θα ξαναζήσουμε, αλλά κάνουμε ότι μπορούμε να αποτραπούν.


    Τα διδάγματα από αυτή την καταστροφή, την κυβερνητική αντίδραση και τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αξιολογούμε συνοπτικά με τα ακόλουθα συμπεράσματα.
    1. Είναι πολύ θετικό να θεωρείται η ανθρώπινη ζωή το ύψιστο αγαθό. Από αυτή τη λαίλαπα υπήρξε μια απώλεια ζωής, του ηρωικού εθελοντή πυροσβέστη. Ήταν μια εξέλιξη και δεν συγκρίνεται με την απώλεια 84 ανθρώπων στην Ηλεία το 2007 με κυβέρνηση Καραμανλή και την απώλεια περισσοτέρων από 102 ανθρώπων στο Μάτι με κυβέρνηση Τσίπρα. Τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης αντιμετώπισαν αυτό το θετικό σημείο με μικροκομματική αντίληψη ή με λαϊκισμό βάζοντας πολλά «αλλά» να υπερισχύουν του κυρίαρχου. Έτσι χάνουν τη σπουδαιότητα η βασική αρχή της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, χάνουν τη σπουδαιότητα και τα υπαρκτά «αλλά» ως βάση κριτικής. Ο Τσίπρας και ο Σύριζα το αντιμετώπισαν με πρόδηλη την αγωνία να συμψηφίσουν την απάνθρωπη συμπεριφορά τους στο Μάτι. Ο τρόπος ωστόσο με τον οποίο αντιμετωπίσθηκαν οι πυρκαγιές κατά κοινή ομολογία ήταν χωρίς συγκροτημένο σχέδιο. Οι καταστροφικές πλημύρες που νομοτελειακά ακολουθούν ευχόμαστε να μην ανατρέψουν αυτή τη βασική αρχή γιατί η έλλειψη πρόληψης σε περιπτώσεις πλημύρας δεν συγχωρείται ούτε αντιμετωπίζεται με εκκενώσεις.
    2. Δεύτερο και τελευταίο θετικό ήταν η ενεργοποίηση πρωτοφανούς διεθνούς βοήθειας. Η πρωτοφανής έκταση της διεθνούς βοήθειας οφείλεται κατά βάση στην πρόσφατη αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής προστασίας. Μόλις τρεις μήνες πριν, με 641 ψήφους υπέρ, έναντι 44 κατά υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η Έκθεση που εισηγήθηκε ο Ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης για τον αναβαθμισμένο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας rescEU. Η κυβέρνηση καθυστέρησε περίπου μια εβδομάδα να ζητήσει την ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού μηχανισμού, τελικά τη ζήτησε το βράδυ της 3ης Αυγούστου. Κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης προσπάθησαν να μειώσουν την τεράστια Ευρωπαϊκή συμβολή και κορυφαίος ο Βαρουφάκης με fake news προσπαθούσε να λοιδορήσει την Ε.Ε. την ώρα που ήδη υπήρχε συνδρομή 9 αεροπλάνων, 49 πυροσβεστικών οχημάτων και πάνω από 300 πυροσβέστες από Γαλλία, Σουηδία, Κύπρο, Ισπανία, Τσεχία, Ρουμανία, Κροατία, Πολωνία (7 Αυγούστου).

    Στη συνένετυξή του ο Μητσοτάκης με έκδηλη μικρότητα απέκρυψε το γεγονός προσπαθώντας εμμέσως να εμφανίσει ότι η διεθνής κινητοποίηση ήταν αποτέλεσμα της εξωτερικής του πολιτικής και ότι εγκαίρως ενεργοποίησε το Ευρωπαϊκό μηχανισμό.
    3. Παγιώνεται ο τρόπος που οργανώνει ο Μητσοτάκης την εξουσία του και την εξουσία του κόμματός του. Με αφορμή κάθε κρίση συγκεντρώνει αντί να αποκεντρώνει εξουσίες. Το επιτελικό κράτος λειτουργεί συντονίζοντας τις αποκεντρωμένες διοικήσεις και δεν τρέχει ο υπουργός Χρυσοχοΐδης, περίγελος με τη μάνικα στο χέρι να δίνει διαταγές. Η φράση επιτελικό κράτος, στα χείλη Μητσοτάκη, έγινε συνώνυμο του συγκεντρωτισμού που εκπροσωπεί η συντηρητική πολιτική της δεξιάς. Στη συνέντευξη το επανέλαβε. Το Μέγαρο Μαξίμου έγινε η μοναδική πηγή εξουσίας μετατρέποντας σε πιόνια την κυβέρνηση, τους υπουργούς του και την αυτοδιοίκηση, τοπική και περιφερειακή. Ο συγκεντρωτισμός όλων των εξουσιών νομοτελειακά συνοδεύεται και από τον αυταρχισμό και την αλαζονεία. Συγκεντρωτισμός και αυταρχισμός είναι η πολιτική διαχείριση που επιβάλει ο σύγχρονος καπιταλισμός για να αντιμετωπισθούν οι θηριώδεις κοινωνικές ανατροπές της νέας εποχής και η αντικατάσταση της δημοκρατίας από την αυταρχική πλουτοκρατία.

    Δεν πρόκειται επομένως για ένα συγκυριακό φαινόμενο της συντηρητικής πολιτικής αλλά στρατηγική επιλογή που χτίζεται σταδιακά. Σύμμαχος σε αυτή την πολιτική του Μητσοτάκη είναι οι φορείς του λαϊκισμού και ο Σύριζα που έχει μετατραπεί σε κόμμα ενός προσώπου με ριζωμένη καθεστωτική αντίληψη.
    4. Μετά την εκατόμβη στο Μάτι συστήθηκε επιτροπή ειδικών για να εντοπίσει τα λάθη, τις αδυναμίες του μηχανισμού αντιμετώπισης ανάλογων κρίσεων να εξάγει συμπεράσματα τα οποία θα οδηγούν σε λύσεις πρόληψης και βέλτιστης οργάνωσης. Το πόρισμα της επιτροπής ειδικών παραδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2019. Αγνοήθηκε τόσο από τον Τσίπρα όσο και από τον Μητσοτάκη. Ο Τσίπρας δεν ασχολήθηκε ούτε τους λίγους μήνες που συνέχισε να κυβερνάει ούτε ως αξιωματική αντιπολίτευση να στηρίξει τεκμηριωμένες προτάσεις. Ο Μητσοτάκης δύο χρόνια το αγνόησε και ξαφνικά στη συνέντευξη παρουσίασε μια έκθεση, ένα πακέτο φύλλα ανεμίζοντας, που υποτίθεται έγινε από στελέχη του για να δικαιολογηθεί ότι μέχρι να συνταχθεί και τεθεί σε εφαρμογή δεν είχε τον χρόνο να εφαρμόσει προληπτικά μέτρα και να ενισχύσει τα μέτρα καταστολής. Φθηνό τέχνασμα που στηρίζεται όμως στην άγνοια του κοινού ότι υπήρχε έκθεση ειδικών που επιδεικτικά αγνόησε για δυόμιση χρόνια. Φυσικά η έκθεση δεν ευνοούσε τον υπερσυγκεντρωτισμό των εξουσιών.
    5. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης, την οποία οι κ.κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης μόλις ανακάλυψαν, γίνονται όλο και πιο έντονες, τα φαινόμενα όλο και πιο ακραία. Μέτρα πρόληψης επομένως δεν είναι μόνο αντιπυρικές ζώνες αλλά πρώτα μια γενική πολιτική για το κλίμα. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το πρώτο που έθεσε τον προβληματισμό πριν δεκαετίες αλλά και με συγκεκριμένα μέτρα τη διετία 2010-11 με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου. Το Κίνημα Αλλαγής ήταν το μοναδικό κόμμα που κατέθεσε στη βουλή, η Φώφη Γεννηματά, πλήρη πρόταση για έναν κλιματικό νόμο που πρέπει να αποκτήσει η χώρα.

    Ο Μητσοτάκης ενώ επικαλείται έστω και αργά την εθνική συνεννόηση, αγνοεί επιδεικτικά την μεγάλη εμπειρία του χώρου και των προτάσεων που έχουν κατατεθεί. Η συμπεριφορά αυτή δεν είναι τυχαία. Αποτελεί συνέχεια της εν κρυπτώ σύνταξης του σχεδίου αξιοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης. Το σχέδιο αξιοποίησης των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, παρέμεινε κρυφό γιατί εξυπηρετεί τη συγκέντρωση του πλούτου σε ελάχιστους, επιστρέφει τα κονδύλια σε ορισμένες χώρες με την κατανάλωση παρωχημένων αποθεμάτων ΑΠΕ, αποκλείει την πρόσβαση στους μικρομεσαίους και καταργεί την ενεργειακή δημοκρατία που παντού εισάγουν οι νέες μορφές παραγωγής ενέργειας.
    6. Ο Μητσοτάκης στη συνέντευξη θεώρησε χυδαία τη σπέκουλα που χτίστηκε για την πολιτική των εκκενώσεων. Εδώ επιβεβαιώνεται το πρώτο σημείο. Ναι είναι χυδαία να αντιπαραβάλλεται μόνο και μόνο για αντιπολίτευση, με την ανθρώπινη ζωή. Κάποιοι μάλιστα στράφηκαν και εναντίον του 112! Ναι είναι χυδαία όμως και να χρησιμοποιείται για να καλύψει την έλλειψη σχεδίου. Ναι είναι χυδαίο και από τον πρωθυπουργό να ονομάζει προστασία τις τυφλές εκκενώσεις χωριών και οικισμών. Εάν υπήρχε σχέδιο οι εκκενώσεις θα ήταν πολύ λιγότερες και θα περιλάμβαναν στάδια πληθυσμιακών κριτηρίων. Γυναίκες παιδιά ανήμποροι. Ο ενεργός πληθυσμός σε ένα οργανωμένο σχέδιο δεν απομακρύνεται τυφλά και απερίσκεπτα. Εντάσσεται στην πολιτική πυροπροστασίας των περιουσιών, των ζώων, κρίσιμων εγκαταστάσεων και διεξόδων. Ο οικισμός δεν εγκαταλείπεται να καεί από μια φωτιά με μειωμένη ένταση εάν δεν υπάρχει συνύπαρξη δασικής έκτασης-απομονωμένων κατοικιών. Σήμερα, εκ των υστέρων, όλο και περισσότερο φουντώνει η εικασία ότι όσοι δεν υπάκουσαν και έμειναν, κατάφεραν να σώσουν τις περιουσίες τους. Προφανώς συνέβη αλλά σε λίγες περιπτώσεις. Η φήμη όμως δημιουργεί ένα νέο ανησυχητικό φαινόμενο. Τη μαζική ανυπακοή σε μια νέα μελλοντική περίπτωση που ίσως τότε κοστίσει ανθρώπινες ζωές.
    7. Τα μέτρα αποκατάστασης των πυρόπληκτων είναι επιφανειακά και προσχηματικά. Στη συνέντευξη ο Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στη γρήγορη εκταμίευση και μάλιστα έκανε ολόκληρη ανασυγκρότηση στο Μέγαρο Μαξίμου. Προφανώς η αναδιάταξη δυνάμεων αλλού στοχεύει και γρήγορα θα φανεί. Γιατί γρήγορη εκταμίευση μπορεί να γίνει και τώρα με το νέο θεσμικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε μέσω της εκταμίευσης προκαταβολών. Πρόκειται επομένως για διπλό αποπροσανατολισμό. Το καμουφλάζ των πραγματικών επιδιώξεων της αναδιάταξης και την απόσπαση της προσοχής από το πραγματικό πρόβλημα των πυρόπληκτων. Το πρόβλημά τους ασφαλώς είναι να αποκτήσουν μια προσωρινή ενίσχυση να περάσουν αυτή την περίοδο.

    Αλλά το βασικό τους πρόβλημα είναι το μέλλον. 1.200 οικογένειες ρητινοπαραγωγών δεν μπορούν να περιμένουν σαράντα τουλάχιστον χρόνια μέχρι τη νέα παραγωγή ρητίνης από τα πεύκα. Οι μελισσοκόμοι δεν μπορούν για τα επόμενα είκοσι χρόνια να πληρώνουν δεκαπλάσια μεταφορικά να μεταφέρουν αλλού τα μελίσσια για να έχουν παραγωγή, ο ειδικός τουρισμός δεν μπορεί να περιμένει άλλα τριάντα χρόνια για να αποκατασταθεί, ακόμη και ο απλός τουρισμός θα χρειαστεί τουλάχιστον μια πενταετία να αποτινάξει την εικόνα της καταστροφής. Οι κτηνοτρόφοι πως θα ανακτήσουν τα χιλιάδες καμένα ζώα τους αλλά το σπουδαιότερο, εάν και όταν αποκτηθούν νέα κοπάδια πως θα διασφαλίζεται η διατροφή τους χωρίς να καταστρέφεται η νέα βλάστηση και η αυτοφυής αναδάσωση; Η προσωρινή ενίσχυση δεν είναι τίποτε άλλο από τη γνωστή επιδοματική πολιτική που μόνο πελατειακά λειτουργεί και δεν λύνει πραγματικά προβλήματα. Αυτή η οπτική του μέλλοντος ήταν παντελώς απούσα από τις εξαγγελίες Μητσοτάκη που πολύ φιλάρεσκα ανακοίνωνε επιδόματα και επιτάχυνση. Αλλά ακόμη και σε αυτό το θέμα της επιτάχυνσης, τι έγινε σε Μουζάκι και Καρδίτσα; Ακόμη περιμένουν, μετά τις πλημμύρες. Τι έγινε στη Σάμο, μετά τον σεισμό; Ακόμη περιμένουν.
    8. Για να Ανθίσει η ΕΛΠΙΔΑ και όχι η ΚΡΑΥΓΗ, χρειάζονται σχέδιο και μέτρα εθνικής συναίνεσης καθώς και Διακομματικός Έλεγχος στην εφαρμογή των μέτρων.

    ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ;

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Για να δώσουμε την προοδευτική απάντηση για τις πατριωτικές απόψεις στα Εθνικά θέματα πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε σφαιρική εικόνα του θέματος. Η γνώση και αντικειμενική προσέγγιση απομακρύνουν από θέσεις εθνικιστικές. λαϊκιστικές, μεταφυσικές, πατριδοκαπηλίας ή εθνοαρνητών διεθνιστών, δήθεν αναρχικών απάτριδων. Το ερώτημα επομένως είναι: ΠΟΙΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ;

    Η Ελληνική κυβέρνηση απέστρεψε το πρόσωπό της από τη συμμαχία με τη Γαλλία και το έστρεψε στη Γερμανία. Η Γερμανία οδηγεί την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις. Με ποιους όρους; Να δούμε αναλυτικά τις κινήσεις.

    1. Μόλις ανακοινώθηκε διάλογος, η Τουρκία έστειλε το Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ. Προκαλεί δηλαδή διαίρεση/διχοτόμηση στο κοινό ΕλληνοΚυπριακό μέτωπο. Μόνον αυτό; Όχι! Δηλώνει έμπρακτα ότι δεν αναγνωρίζει ΑΟΖ
    2. Η Ελληνική κυβέρνηση (δηλώσεις υπουργού Εξωτερικών) διατείνεται ότι μόνη διαφορά είναι «η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και οι υπερκείμενες θαλάσσιες ζώνες» Δεν χρησιμοποιεί τον όρο ΑΟΖ! Δίνει έτσι περιθώριο στην Τουρκία να ισχυρίζεται ότι εφόσον δεν υπέγραψε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, η οποία είναι σαφής ότι ΑΟΖ έχουν και τα νησιά, δεν είναι υποχρεωμένη να την σεβαστεί. Παρά το γεγονός ότι από το 2012 η σύμβαση του 1982 έχει καταστεί διεθνώς υποχρεωτική και για εκείνες τις χώρες που δεν την υπέγραψαν.
    3. Είναι διάχυτη η πληροφορία στη διεθνή διπλωματία ότι η Ελληνική κυβέρνηση και η Τουρκία εάν φθάσουν σε συνυποσχετικό για την παραπομπή σε Διεθνές Δικαστήριο η συμφωνημένη διατύπωση που είχε στο παρελθόν γίνει αποδεκτή θα είναι ότι «οι δύο πλευρές συναινούν να επιλυθούν από το Διεθνές Δικαστήριο και όλα τα παρεμπίπτοντα ζητήματα» Ποια είναι τα «παρεμπίπτοντα ζητήματα»; Προφανώς είναι όλο το εύρος των Τουρκικών διεκδικήσεων. Γιατί πάντα μια αόριστη αναφορά δίνει το δικαίωμα σε κάθε πλευρά να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν.
    4. Είτε τα θέματα τεθούν στο Διεθνές Δικαστήριο είτε όχι, η Τουρκία, έχει αποσαφηνίσει ότι θα διατηρήσει ακέραιες τις θέσεις της. Διατηρεί τις διεκδικήσεις της, τόσο στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι τα ζητήματα που θα θέσει η Άγκυρα ως μη παρεμπίπτοντα δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του και αρνηθεί να γνωμοδοτήσει επί της ουσίας, όσο και στην περίπτωση που δεν συμπεριλαμβάνονται στο συνυποσχετικό.
    5. Ποιο είναι το θέμα που σίγουρα δεν μπορεί να κρίνει το Διεθνές Δικαστήριο; Είναι το θέμα των «γκρίζων ζωνών». Δηλαδή ακόμη και εάν υπάρξει παραπομπή του θέματος της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο και αποφασισθεί η διευθέτηση της διαφοράς, η Τουρκία θα παραμείνει σε πλήρη επιθετική στάση προς την Ελλάδα αμφισβητώντας και διεκδικώντας με απειλή πολέμου ολόκληρες χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες περιοχές.
    6. Η στρατηγική της Τουρκίας οφείλεται σε οικονομικά κριτήρια που περιλαμβάνουν την «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου; Καλή άποψη για όσους ψάχνουν δικαιολογίες και αντιμετωπίζουν την αλήθεια με υπεκφυγές δουλοπρέπειας. Η Τουρκία επιδιώκει κατ΄αρχήν την τριχοτόμηση του ενιαίου Ελληνικού γεωγραφικού χώρου με άμεσο ορατό στόχο τον τεμαχισμό σε τέσσερις μη εφαπτόμενες γεωγραφικές ενότητες. Η αρχική τριχοτόμηση είναι α) να μην υπάρχει γεωγραφική επαφή Ελλάδας-Κύπρου, β) να αποκτήσει υφαλοκρηπίδα στα δυτικά της αλυσίδας των ελληνικών νησιών Σαμοθράκη-Λήμνος-Λέσβος-Χίος σε όλο το φάσμα των διεθνών υδάτων, (εξού και η απειλή πολέμου για τα 12 μίλια) και με τις «γκρίζες ζώνες» να επεκταθεί σε όλο το Αιγαίο αποκόπτοντας την γεωγραφική συνέχεια του κυρίως Ελλαδικού κορμού και της ηπειρωτικής με τη νησιωτική Ελλάδα. γ) Να μετατρέψει την Θράκη σε ουδέτερη ζώνη Τουρκικού ενδιαφέροντος με μια ανάλογη ενδεχομένως συμφωνία Ζυρίχης καθιστώντας την Τουρκία εγγυήτρια (ενδιαφερόμενη) δύναμη (όπως στην Κύπρο) μόνο που στη θέση της Αγγλίας θα είναι η Γερμανία.
    7. Στις ανωτέρω πολύ γνωστές επιδιώξεις της Τουρκίας προστίθεται και μία ακόμη που ίσως σήμερα φαντάζει υπερβολική, όπως φάνταζαν υπερβολικά όλα τα ανωτέρω μέχρι το 1974, ακόμη και μέχρι το 2018. Ποια; Η μετατροπή της Μακεδονίας σε αμφιλεγόμενη περιοχή. Αλλά αυτό είναι ένα σενάριο που έχει ακόμη πολύ χρόνο μπροστά του μέχρι να ωριμάσει η πράξη των Πρεσπών. Μη ξεχνάμε ότι από το 1959 που υπεγράφη η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου μέχρι την εισβολή το 1974 όταν φάνηκαν οι πραγματικές επιπτώσεις, πέρασαν 15 χρόνια

    Συνοψίζοντας, η στρατηγική της Τουρκίας δεν έχει οικονομικές επιδιώξεις. Όχι ως κυρίαρχη προοπτική. Η στρατηγική της έχει καθαρά γεωπολιτικούς στόχους αλλαγής συνόρων. Η δε βέλτιστη προοπτική της είναι ο τεμαχισμός του ενιαίου Ελληνικού χώρου. Η στρατηγική της Τουρκίας είναι να αμφισβητεί μονίμως τα σύνορα και τις συνθήκες με την Ελλάδα (και όχι μόνον) που σημαίνει όσες συμφωνίες και να υπογράψει η Ελλάδα με την Τουρκία, όσες υποχωρήσεις και να κάνει, η Τουρκία θα εγείρει νέες.

    Είναι να ξεκαρδίζεται κανείς όταν ακούει εδώ και χρόνια αβάσιμες προφητείες Ελλήνων περί διαμελισμού της Τουρκίας και στην πραγματικότητα αυτό το σενάριο να υφίσταται για την Ελλάδα χάριν της μεθοδικής Τουρκικής στρατηγικής και της ανεπάρκειας της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, με εξαίρεση πάντα ορισμένες περιόδους διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ.

    Ποια είναι η απάντηση της Ελλάδας σε αυτή την στρατηγική; Κατευνασμός; Να προστρέχει στην υποστήριξη της Γερμανίας ή άλλης προστάτιδας δύναμης; Να διαλύει την αμυντική της βιομηχανία; Να αποδυναμώνει την αποτρεπτική της ισχύ; Να διαμορφώνει κουλτούρα εφησυχασμού μη χαλάσουν τη ζαχαρένια τους οι Έλληνες και έχει πολιτικό κόστος; Γιατί αυτό ήταν το μείγμα των μέχρι σήμερα προσεγγίσεων των πολιτικών ηγεσιών και των Ελληνικών κυβερνήσεων με ελάχιστες εξαιρέσεις (Ανδρέας Παπανδρέου, και ορισμένες περιόδους ΠΑΣΟΚ).

    Αυτό το αδιέξοδο (παρά τους λεονταρισμούς και ανεξάρτητα από την πολύ σωστή αντιμετώπιση της έμμεσης εισβολής στον Έβρο) μείγμα της εν τω βάθη Ελληνικής πολιτικής παραμένει, όπως φαίνεται από τις κινήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αναλλοίωτο σε ισχύ στην κυβερνητική διπλωματία και στην ουσία της αντιμετώπισης των Τουρκικών επιδιώξεων.

    Η επίμονη άρνηση σύγκλισης συμβουλίου πολιτικών αρχηγών στα εθνικά θέματα τόσο από τον κ. Τσίπρα την προηγούμενη περίοδο όσο και από τον κ. Μητσοτάκη σήμερα, βαθαίνει περισσότερο τα αδιέξοδα της Ελληνικής στρατηγικής και διευκολύνει τους λανθασμένους χειρισμούς, τα αρνητικά αποτελέσματα των οποίων έρχονται πολύ αργότερα δυστυχώς.

    Η λύση είναι στρατιωτική, οικονομική ή πολιτική;

    Προφανώς οι λύσεις υποχώρησης που δοκιμάσθηκαν μέχρι σήμερα δεν έχουν μέλλον πλην της πλήρους υποταγής.

    Ωστόσο η λύση δεν μπορεί να είναι ούτε στρατιωτική, ούτε εξοπλιστικού ανταγωνισμού καθώς τα μεγέθη της Ελλάδας είναι πολύ μικρότερα.

    Αλλά και η πολιτική λύση δεν αποδίδει όσο οι “σύμμαχοι” και η Τουρκία καταλαβαίνουν ότι θυσιάζονται τα πάντα για την πρόσκαιρη ευημερία.

    Για να ελπίσει η χώρα σε πολιτική αντιμετώπιση της Τουρκικής επιθετικότητας η λύση είναι να αισθανθούν τόσο οι σύμμαχοι όσο και η Τουρκία ότι έχει αποτρεπτική δύναμη και ισχύ στον εξοπλισμό και την οικονομία, βασισμένα σε μια κουλτούρα εγρήγορσης του λαού που ξέρει να επιλέγει σε ποια κατεύθυνση και για ποιον λόγο επενδύει κάθε φορά. 

    200 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ. ΤΡΙΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ 1) Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΘΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Υπάρχουν τρία μεγάλα διδάγματα από την παλιγγενεσία που σήμερα λησμονούμε και έχουμε εγκαταλείψει. Πολύ περιεκτικά προσεγγίζουμε το πρώτο από εκείνα τα διδάγματα συσχετίζοντας με σημερινές πολιτικές.

    Η επανάσταση των Ελλήνων του 1821 δεν θα είχε καμία τύχη εάν ήταν στο χέρι των μεγάλων δυνάμεων της εποχής. Ούτε οι δυνάμεις που συμμετείχαν στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, με εξαίρεση ίσως τη Γαλλία, είχαν την πρόθεση να συμβάλουν στη δημιουργία Ελληνικού κράτους.

    Υπήρξε ωστόσο ένας διεθνής ανεμοστρόβιλος που διέρρηξε τις στρατηγικές της διπλωματίας των ισχυρών. Που ισοπέδωσε τις στρατηγικές των ηγεσιών των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, οι οποίες προέτασσαν τις γεωπολιτικές και οικονομικές τους προτεραιότητες αδιαφορώντας για το δίκαιο και τα ιδανικά. Το πρώτο συνθετικό του «ανεμοστρόβιλου» ήταν ο άνεμος της ηθικής νομιμοποίησης.

    Η υποστήριξη των λαών στην Επανάσταση των Ελλήνων υπήρξε σαρωτική σε όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Οι όψεις αυτής της υποστήριξης είναι δύο βασικές και μια δευτερεύουσα.

    Η μια βασική όψη ήταν οι φιλελεύθερες ιδέες που κατέκλισαν την Ευρώπη εκείνη την περίοδο σε συνδυασμό με την «μυθοποίηση» του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που υποστήριξε την αναγέννηση της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι είχαν μετατρέψει τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό σε σημείο φιλοσοφικής και επιστημονικής αναφοράς και θεμέλιο κάθε φιλελεύθερης ιδέας.

    Η άλλη βασική όψη ήταν ο ηρωισμός των Ελλήνων μαχητών, η αποφασιστικότητα των Ελλήνων σε συνδυασμό με τις θηριωδίες των Τούρκων. Από την μια οι ήρωες Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Κανάρης, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκάκης κλπ με κατορθώματα Δαυίδ εναντίον Γολιάθ προκάλεσαν τον θαυμασμό. Από την άλλη τα φρικιαστικά εγκλήματα των Τούρκων οι σφαγές που εξαπέλυσαν στους καταδιωκόμενους Έλληνες από τη Χίο, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνιές, Κύπρο μέχρι τα Ψαρά, Ζάλογγο, Μεσολόγγι κά καθώς και η καμένη γη που εφάρμοσε ο Ιμπραήμ, διέγειραν τη συμπάθεια για τα δεινά και τη λιμοκτονία των Ελλήνων.

    Η δευτερεύουσα όψη είναι το αίσθημα αλληλεγγύης που προκαλούσε και η κοινή θρησκευτική βάση, δηλαδή ο αγώνας Χριστιανών να απελευθερωθούν και να επιβιώσουν έναντι των Μουσουλμάνων.

    Το κύμα φιλελληνισμού, δηλαδή της ηθικής νομιμοποίησης του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων στηρίχθηκε σε δύο εργαλεία.

    Πρώτο ήταν η δημιουργία κομιτάτων σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και την Αμερική. Κομιτάτα, επιτροπές υποστήριξης που είχαν συντονιστές και ενεργά μέλη τους πολίτες των χωρών που συστάθηκαν και όχι κατ’ ανάγκη Έλληνες που ζούσαν εκεί.

    Δεύτερο ήταν η ενεργοποίηση του πολιτιστικού-καλλιτεχνικού τοπικού παράγοντα που εκείνη την εποχή είχε την επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα που έχουν σήμερα τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

    Το φιλελληνικό κύμα εκδηλώθηκε με τη μεγαλύτερή του ένταση στη Γαλλία, όπου γρήγορα ιδρύθηκαν σωματεία που περιλάμβαναν στους κόλπους τους μεγάλες προσωπικότητες της γαλλικής κοινωνίας, όπως ο δούκας de Broglie, o στρατηγός Horace Sebastiani, o καθηγητής της Σορβόννης Abel Francois Villemain και ο ιδιοκτήτης τυπογραφείων και εκδότης Ambroise Firmin Didot στα τυπογραφεία του οποίου τυπώνονταν τα φιλελληνικά φυλλάδια. Παράλληλα, γεγονότα που έγιναν γνωστά με πολλές λεπτομέρειες στο εξωτερικό, όπως η σφαγή της Χίου και το έπος του Μεσολογγίου, δημιούργησαν ένα ευρύ κύμα συμπάθειας για τον ελληνικό λαό. Αμέσως, τα φιλελληνικά κομιτάτα του Παρισιού, της Μασσαλίας και της Λυών διοργάνωσαν εράνους για την ενίσχυση των επαναστατημένων Ελλήνων στους οποίους πρωτοστατούσαν προσωπικότητες, όπως ο διάσημος λογοτέχνης Francois Rene Chateaubriand.

    Ο Β. Ουγκώ εκείνη την εποχή εξέδωσε τη γνωστή συλλογή των «Ανατολικών» ποιημάτων του, ανάμεσα στα οποία βρίσκονται και τα ονομαστά «ελληνικά» ποιήματα του «Κανάρης», «το πασίγνωστο «Ελληνόπουλο» της Χίου, η «Λαζάρα» και τα «κεφάλια του Σεραγιού». Στο ποίημα του αυτό, ο Ουγκώ βάζει τρία κομμένα κεφάλια διάσημων αγωνιστών της επανάστασης (του Κανάρη, του Μπότσαρη και του επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ) να αφηγούνται τις τελευταίες στιγμές του Μεσολογγίου.

    Ο κορυφαίος  Eugene Delacroix, με την εξαίρετη τέχνη του απέδωσε το ουσιαστικό περιεχόμενο της ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Χαρακτηριστικά είναι τα έργα του η «Σφαγή της Χίου», η «Ελλάδα που ξεψυχάει πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου» και το «Επεισόδιο του ελληνικού αγώνα».

    Η Ελβετία, η Ιταλία, η Αμερική και η Αγγλία ήταν επίσης μεταξύ των χωρών όπου ο φιλελληνισμός απέκτησε μεγάλη δύναμη, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα του λόρδου Byron.

    Στη Γερμανία η στάση των περισσότερων γερμανικών συνομοσπονδιών ήταν αντιδραστική απέναντι στην ελληνική επανάσταση, εξαιτίας της ανθελληνικής πολιτικής που καλλιεργούσε ο Αυστριακός αρχικαγκελάριος Μέττερνιχ, ωστόσο ακόμη και εκεί υπήρξαν θύλακες υποστήριξης του αγώνα.

    Στη σημερινή εποχή η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να αποκτήσει ηθική νομιμοποίηση ο αγώνας υπεράσπισης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ακόμη και της κυριαρχίας της.

    Αντιθέτως η Τουρκία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα ώστε ακόμη και οι πιο επιθετικές ενέργειες να αποκτήσουν διεθνή ηθική νομιμοποίηση ή έστω ανοχή. Δεν είναι μόνον το μάθημα της ελληνικής επανάστασης.

    Οι ΗΠΑ έχασαν στην κυριολεξία τον πόλεμο του Βιετνάμ όταν κυκλοφόρησε στα διεθνή μέσα η φωτογραφία με το κοριτσάκι να τρέχει γυμνό καμένο από βόμβες Ναπάλμ.

    Η εισβολή και κατοχή της Κύπρου, ο αφανισμός/εκτέλεση εκατοντάδων αιχμαλώτων/αγνοουμένων αντί να είναι ένα μόνιμο μοτίβο, οι Τούρκοι μας επέβαλαν τη σιωπή.

    Ο διωγμός του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης των Ίμβριων και Τενέδιων αντί να είναι διαρκώς στην επικαιρότητα, απολογούμαστε για τους μουσουλμάνους της Θράκης.

    Το casus belli της Τουρκίας προς την Ελλάδα αντί να είναι η πρώτη αξίωση απόσυρσης πριν οποιαδήποτε συζήτηση διεθνώς, γίνεται όπλο άμυνας για την Τουρκία.

    Το δουλεμπόριο των μεταναστών που επισήμως ασκούν οι Τούρκοι, αντί να στηλιτεύεται και να αποτελεί προαπαιτούμενο για κάθε συζήτηση περί μεταναστευτικού, στρέφεται εναντίον της Ελλάδας για δήθεν πνιγμούς επαναπροωθήσεις κλπ. Το δουλεμπόριο των Τούρκων θα έπρεπε να είναι η μεγαλύτερη ντροπή της ανθρωπότητας και όμως καλύπτεται κάτω από έναν δήθεν μανδύα ευαισθησίας για πρόσφυγες και διανθίζεται με πολύ περίεργους ρόλους διαφόρων ΜΚΟ.

    Οι εποικισμοί, οι προσαρτήσεις εδαφών και οι εθνοκαθάρσεις που θεωρούνται έγκλημα πολέμου, συντελούνται από την Τουρκία χωρίς καμιά αντίσταση και η Ελλάδα παρακολουθεί ωσάν υπνωτισμένος θεατής.

    Είναι χωρίς τελειωμό τα παραδείγματα αντιστροφής της αλήθειας για να παράξει διεθνή νομιμότητα η Τουρκία ή έστω επίφαση διεθνούς νομιμότητας. Ακόμη και η επίφαση είναι αρκετή όταν από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει αντίλογος.

    Το δίδαγμα της Ελληνικής επανάστασης, η διεθνής εμπειρία, έχουν ένα και αμετάκλητο συμπέρασμα. Το δίκαιο από μόνο του δεν αρκεί να αντιπαλέψει τα διεθνή γεωστρατηγικά συμφέροντα των χωρών ειδικά όταν αισθάνονται ισχυρές. Όσο πιο ισχυρή είναι η άλλη πλευρά τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η διεθνής νομιμοποίηση των διεκδικήσεων του δικού σου δικαίου.

    Δυστυχώς τον 21ο αιώνα τα μέσα άμυνας ή επίθεσης δεν είναι πλέον ένας πίνακας Ντελακρουά ή ένα καμένο κοριτσάκι. Είναι ένας συστηματικός υβριδικός πόλεμος τις μεθόδους του οποίου αλίμονο ούτε που γνωρίζουμε ως χώρα, πόσο μάλλον να αμυνθούμε ή να εφαρμόσουμε.

    ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΧΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΑΠΑΝΤΩ ΜΕ ΕΝΩΤΙΚΗ ΒΑΘΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΣΥΜΠΡΟΕΔΡΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Όλοι προσέγγισαν το εκλογικό αποτέλεσμα της 5/12 για πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής με όρους νίκης και ήττας ή στην καλύτερη περίπτωση ως έκφραση για ανανέωση.

    Τι πραγματικά έδειξε το εκλογικό αποτέλεσμα και κανένας δυστυχώς δεν ανέδειξε μέχρι σήμερα;

    Στο Κίνημα Αλλαγής, με το ΠΑΣΟΚ μαζί, εκφράζονται δύο μεγάλα κυρίαρχα στο Κίνημα, με ρίζες στην κοινωνία ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα.

    Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση για πρώτη φορά τα δύο μεγάλα ρεύματα ενώθηκαν σε μια εκλογική σύμπραξη έστω με διαφορετικό στόχο εκλογικής εκπροσώπησης.

    Ενώθηκαν σε μια κοινή εκλογική διαδικασία και απέδειξαν ότι μαζί μπορούν να κάνουν τη διαφορά στο Κίνημα Αλλαγής.

    Τα δύο ρεύματα μαζί, μπορούν να ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό και το ατροφικό παλαιοκομματικό δίπολο που ταλανίζει τον λαό.

    Προσήλθαν 270.000 ψηφοφόροι σε ένα κόμμα του 8,2% επισήμως!!!

    Ρεκόρ ιστορικών διαστάσεων για τέτοια αναλογία.

    Ποιος το πέτυχε; Τα δύο ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα από κοινού.

    Ωστόσο ο τρόπος που προσεγγίζεται το αποτέλεσμα είναι μια από τα ίδια.

    Ο τελικός νικητής θα εφαρμόσει προσωπικές πολιτικές και πολιτικές που εκπροσωπεί το ρεύμα του. Το άλλο ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα θα περάσει στην αδράνεια, την αναμονή της φθοράς ή ακόμη την υπονόμευση όπως γίνεται συνήθως και όπως έχει ήδη εφαρμοσθεί στο Κίνημα.

    Το σύνθημα από την αρχή των εκλογών «μόνο ΠΑΣΟΚ» ήταν η θρυαλλίδα που αναβίωσε βαθιά χαρακώματα, ύψωσε τείχη με εκφραστές εκείνη την κομματική νομενκλατούρα που οδήγησε με τις ενέργειές της στη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ. Γιατί όταν το ΠΑΣΟΚ το είχαν καταντήσει δημοσκοπικά στο 2,5% τα μέλη ήταν μηδέν και μόνο μια κομματική νομενκλατούρα που συντηρείτο από αυτό είχε απομείνει. Τώρα βρήκαν ευκαιρία να αποκτήσουν ρόλο.

    Είναι οι ίδιοι που με αφορμή το σύνθημα «μόνο ΠΑΣΟΚ» (το οποίο διασώθηκε χάρη στη Φώφη και το ΚΙΝΑΛ) ύψωσαν διαχωριστικά τείχη, στη διάρκεια των εκλογών, δημιουργώντας προϋποθέσεις διχασμού σε δήθεν ΠΑΣΟΚ και μη ΠΑΣΟΚ που όμως όλοι μαζί είναι στο ΚΙΝΑΛ και εκφράζονται από τις αξίες του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

    Δεν θα εκπλήξει δε εάν σε αυτό το σχέδιο του ρόλου που επιχειρούν να «ανακαταλάβουν» εντάσσεται η εξουδετέρωση του άλλου μεγάλου ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος εξωθώντας σε απομάκρυνση των στελεχών, πολιτών και ψηφοφόρων που εκφράζονται με αυτό το ρεύμα.

    Σε αυτή την κρίσιμη καμπή για το Κίνημα έρχεται ο ρόλος της ανανέωσης. Ανανέωση είναι η καινοτόμος πολιτική σκέψη η υπέρβαση προσωπικών φιλοδοξιών χάριν του κοινού καλού είναι η εφαρμογή πολιτικών που σπάει το κατεστημένο και τους οπισθοδρομικούς θύλακες εξουσίας.

    Οι εκλογές έστειλαν το μήνυμα!

    Ανανέωση είναι να συμπορευθούν τα δύο μεγάλα ρεύματα έχοντας κοινή πρόσβαση και συμμετοχή στις αποφάσεις. Έχοντας κοινή εκπροσώπηση στη διαδικασία λήψης και εφαρμογής

    Ανανέωση είναι τα δύο μεγάλα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα να συνεργαστούν σε κοινούς αγώνες, να αποκτήσουν ουσιαστική συλλογικότητα και επομένως συντροφικότητα. Είναι μια διαδικασία που έχει ξεχαστεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν μπορεί να αναβιώσει με τεχνητές συγκολλήσεις παρά μόνο με ειλικρινή συλλογική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και στα όργανα του Κινήματος.

    Ανανέωση είναι η δημιουργία ενός νέου κόμματος στο πεδίο της οργάνωσης με ανοικτή συμμετοχή, εναλλαγή στα όργανα, καθολική ψηφοφορία στη λήψη αποφάσεων και συλλογική εκπροσώπηση στην εφαρμογή τους.

    Πρώτο βήμα είναι να δηλώσουν οι δύο υποψήφιοι ότι όποιος εκλεγεί, στην πορεία προς το συνέδριο θα αποτυπώσει και εφαρμόσει αυτές τις αρχές της συλλογικής ηγεσίας και της Άμεσης Δημοκρατίας φτάνοντας σε επίπεδο κορυφής να θεσμοθετήσει και εφαρμόσει τον θεσμό των συμπροέδρων.

    Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική καθώς ο θεσμός των συμπροέδρων εφαρμόζεται ευρύτατα σε συλλογικές οργανώσεις από τον επιστημονικό χώρο, την οργάνωση συνεδρίων, τον κοινωνικό μέχρι τις πολιτικές οργανώσεις που ορισμένες εξ αυτών έφτασαν στην εξουσία εκπροσωπώντας στο εσωτερικό τους ακριβώς δύο ή περισσότερα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα.

    Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, οι δύο υποψήφιοι απέδειξαν ότι εκπροσωπούν τα δύο μεγάλα, αλλά διαφορετικά ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα και επομένως μπορούν να τα εκπροσωπήσουν να κρατήσουν ενωμένα και να κάνουν τη νέα μεγάλη αρχή.

    Αυτή η ανανέωση ρίχνει τείχη, καταργεί χαρακώματα. Η ανακατάληψη μιας παλιάς μορφής εξουσίας είναι καθαρή αναπαλαίωση (ούτε καν ανακύκλωση) βαφτισμένη ανανέωση.

    Η ανανέωση με συλλογικότητα, συναποφάσεις και καθολική συμμετοχή που ενώνει όλα τα πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα στον χώρο του Κινήματος αποτελεί τη μόνη εγγύηση ότι δεν θα γίνει πισωγύρισμα, δεν χαθεί η μεγάλη ευκαιρία που έδωσαν 270.000 πολίτες με το μήνυμα της συμμετοχής.

    ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

    Από
    operator
    -
    0

    Το σύνολο της εσωτερικής κριτικής που ασκείται στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής είναι ότι έχει ακινητοποιηθεί δημοσκοπικά στα εκλογικά ποσοστά του παρά την πρωτοφανή για κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης απώλεια του 1/3 ή 33% σχεδόν της εκλογικής του δύναμης. Δεν εισπράττει δηλαδή από την εκλογική απώλεια του ΣΥΡΙΖΑ.

    Βέβαια η φωνή της λογικής και της ανάλυσης υποδηλώνει ότι ποτέ δεν παρατηρείται άμεση μεταφορά μεγάλου όγκου ψηφοφόρων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα από τις εκλογές.

    Η συνήθης κοινωνική διεργασία είναι η αποστασιοποίησή τους έως ότου πεισθούν από τη δημιουργία ενός κρίσιμου όγκου πολιτικών που θα οδηγήσει είτε να επανακάμψουν στην προηγούμενη πολιτική επιλογή τους είτε οι περισσότεροι να επιλέξουν την επόμενη πολιτική δύναμη.

    Όταν συμβεί το δεύτερο τότε επιτελείται και η αλλαγή συσχετισμών και μια ανερχόμενη πολιτική δύναμη αρχίζει να καθορίζει την ατζέντα.

    Η αδημονία στο Κίνημα Αλλαγής είναι ότι δεν συμβαίνει το δεύτερο και αρχίζει μια εσωστρεφή συζήτηση για αλλαγή ηγεσίας. Το πρόβλημα όμως είναι η αλλαγή ηγεσίας ή οι πολιτικές του Κινήματος;

    Το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται διαρκώς σε μια μέγγενη να πείσει ότι είναι αυτόνομο αλλά συχνά αυτό συμβαίνει με πολιτικές που εταιροκαθορίζονται υπό τον φόβο ότι θα κατηγορηθεί για σύμπλευση με τη ΝΔ ή τον Σύριζα.

    Υποστηρίζω σε αυτό το σημείο ότι η συνεκτική ουσία των μελών του Σύριζα είναι η τυφλή, χωρίς αρχές, αντιδεξιά ρητορική και η διαρκής Μακιαβελική (κατ’ άλλους Γκεμπελική) επίθεση στο ΚΙΝΑΛ ότι είναι μέρος της δεξιάς.

    Ωστόσο το διακύβευμα δεν είναι να πείσεις για την αυτονομία σου με πολιτικές θέσεις ίσων αποστάσεων. Το διακύβευμα είναι να ορθώσει το Κίνημα μια αυτόνομη πολιτική ατζέντα με θέσεις βάσει των αρχών που εκφράζει χωρίς να υπολογίζει εάν κάποιες από αυτές συγκλίνουν είτε με τον έναν είτε με τον άλλον.

    Όταν καταφέρει να κάνει κυρίαρχη  την ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία του χώρου του, τότε η επιλογή των ενδεχόμενων συμμαχιών στους κοινωνικούς χώρους θα είναι χωρίς πολιτικό κόστος για το είδος της κοινωνικής συμμαχίας εφόσον θα θεμελιώνεται στις πάγιες αρχές του χώρου.

    Βέβαια δεν νοείται σε αυτή τη φάση κομματική συμμαχία σε κεντρικό επίπεδο εκτός εάν το ΚΙΝΑΛ αποφασίσει να αυτοκτονήσει.

    Κομματική συμμαχία προφανώς με πρόσχημα προγραμματική σύγκλιση θα είναι απλώς μια μορφή μανδύα με δήθεν προγραμματικές θέσεις, οι οποίες όμως δεν έχουν σφυρηλατηθεί στο κοινωνικό πεδίο και επομένως μένουν στα χαρτιά.

    Η σημερινή εποχή είναι μια μεγάλη μετάβαση και χρειάζεται η διαμόρφωση πολιτικών θέσεων που θα απαντούν στις προκλήσεις της νέας διεθνούς πραγματικότητας. Χρειάζονται επίσης έναν δυναμικό πολιτικό φορέα με συγκροτημένο, αυτόφωτο πολιτικό λόγο, που σε τελική ανάλυση μπορεί να εμπνεύσει.

    Πως θα ενημερωθεί η κοινωνία για αυτή την αυτόνομη έκφραση πολιτικών θέσεων όταν τα media συσκοτίζουν τις δραστηριότητες του ΚΙΝΑΛ;

    Δύο σύντομα απλά παραδείγματα.

    Το ΚΙΝΑΛ ήταν το μόνο κόμμα που από νωρίς εξέφρασε την πιο ολοκληρωμένη άποψη για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Σήμερα όλοι γνωρίζουν τις κοκορομαχίες Μητσοτάκη-Τσίπρα

    Το ΚΙΝΑΛ ήταν το πρώτο που επισκέφθηκε και έδωσε μεγάλη σημασία στη Ναυπηγική και Αμυντική βιομηχανία. Σήμερα όλοι νομίζουν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί για την άμυνα.

    Το πρώτο παράδειγμα είναι θέμα εξάρτησης από τα media, ωστόσο μια δυναμική αυτόνομη πολιτική πρέπει να έχει τα εργαλεία άμεσης επικοινωνίας και όσο το δυνατό άμεσης δημοκρατίας. Το ΚΙΝΑΛ ήταν το πρώτο που έκανε εσωκομματικό δημοψήφισμα.

    Πόσοι το γνωρίζουν; Ίσως κανείς!

    Γιατί απλά φοβήθηκε τη συνέχεια.

    Το M5S στην Ιταλία έχει στην ηλεκτρονική του πλατφόρμα 187.432 εγγεγραμμένους εκ των οποίων 118.953 έχουν δικαίωμα ψήφου. Για να αποφασίσει εάν θα στηρίξει τον Μ. Ντράγκι σε κυβέρνηση έκανε (όπως πάντα) δημοψήφισμα στο οποίο ψήφισαν 74.537 και το ναι υπερίσχυσε με 59,3%

    Ξέρετε σε τι περίπου αντιστοιχεί στην Ελληνική αναλογία πληθυσμού; Σε 12.400 συμμετοχές! Η πολιτική ηγεσία του ΚΙΝΑΛ επομένως πρέπει να αφήσει τους δισταγμούς για ενδεχόμενη μικρή συμμετοχή και να χρησιμοποιήσει το μεγάλο όπλο της άμεσης δημοκρατίας. Τα media θα ακολουθήσουν στην αρχή επικριτικά αλλά στη συνέχεια θα υποταχθούν στη νέα πολιτική αντίληψη.

    Το δεύτερο παράδειγμα αφορά το μέλλον της χώρας και το ΚΙΝΑΛ είναι το μόνο που έχει μια σωστή, έστω μισή, θέση. Ωστόσο είναι μισή. Δεν έχει γίνει κτήμα ούτε των μελών του!

    Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει το πολιτικό θάρρος να υποστηριχθεί ότι οι αμυντικές δαπάνες είναι απολύτως απαραίτητες αλλά δεν θα λύσουν το πρόβλημα της άμυνας εάν δεν συνδυάζονται με την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας. Η δε ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας μπορεί να προσδώσει πολλαπλασιαστική δύναμη στην πολιτική βιομηχανία και την τεχνολογική μετάβαση της χώρας.

    Αυτή η προοδευτική και πατριωτική θέση δεν εκφράζεται ευθαρσώς και συστηματικά, με συνέπεια να παρατηρείται και διγλωσσία. Είναι εκπληκτικό να βλέπεις πολιτικούς του χώρου να απέχουν από κάθε δήλωση στη διάρκεια οξυμένης κατάστασης μεταξύ Τουρκίας Ελλάδας και να τρέχουν πρώτοι να δηλώσουν παρουσία όταν ξεκινάνε οι «διερευνητικές» Αυτό δημιουργεί θολούρα.

    Με αυτή την ταλάντευση οι προοπτικές για τον ΚΙΝΑΛ, είναι δυσοίωνες γιατί πολύ δύσκολα θα εκμεταλλευθεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω της φυσιογνωμίας του, ούτε θα ωφεληθεί από την φυσιολογική φθορά της κυβέρνησης.

    Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ είναι δεμένοι μαζί του για λόγους ιστορικών πολιτικών αρχών και αυτό δεν ανατρέπεται. Το ζητούμενο είναι το Κίνημα να αποκτήσει τη δυναμική που θα προσφέρει και πάλι στους Έλληνες την αυτοπεποίθηση για το μέλλον σε αυτή τη δύσκολη εποχή μετάβασης.

    Η ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Από
    operator
    -
    0

    Η Ελλάδα βρίσκεται υπό διαρκή απειλή καθώς από την εθνική της παλιγγενεσία, σύμφωνα με τον Αδαμάντιο Κοραή, έως σήμερα εδώ και 200 χρόνια δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμη το όριο της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.

    Βασικός εχθρικός πόλος υπήρξε και είναι η Τουρκική ηγεσία στη σημερινή και τις προηγούμενες εκδοχές της μέχρι την Οθωμανική περίοδο. Τα τελευταία 70 χρόνια η Τουρκική ηγεσία εξαπολύει επιθέσεις κατά κύματα με κυκλική περιοδικότητα που εξυπηρετεί την κατάλληλη χρονική συγκυρία ταυτόχρονης αποδυνάμωσης της Ελλάδας και ενδυνάμωσης της Τουρκίας.

    Η Ελλάδα αντιμετωπίζει διαρκές σοβαρό πρόβλημα εθνικής ασφάλειας ακόμη και σε περιόδους φαινομενικά ήρεμες.

    Η διαρκής προσπάθεια των περισσοτέρων πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας να εξευμενίσουν την Τουρκία ή να εξορκίσουν το κακό αποδείχθηκε οικτρά αποτυχία.

    Η πρόσφατη συμπεριφορά της Τουρκικής ηγεσίας αποκάλυψε όλες τις πτυχές της πραγματικής στόχευσης η οποία καθώς βρίσκεται εκτός πλαισίου διεθνούς δικαίου υϊοθετεί την στρατηγική της επιβολής δια της βίας και της δημιουργίας τετελεσμένων. Ωστόσο αυτή η αποκάλυψη των πραγματικών διαθέσεων διευκόλυνε να αντιληφθεί το σύνολο (ελπίζουμε) της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας ότι μόνο εάν η χώρα αποκτήσει ισχυρή στρατιωτική αποτρεπτική δυνατότητα θα έχει ελπίδες να επιλύσει ειρηνικά και επί ίσοις όροις τις διαφορές που ενδεχομένως το διεθνές δίκαιο προτρέπει προς επίλυση.

    Η συνειδητοποίηση ότι η Τουρκική απειλή είναι μόνιμη υποχρεώνει την Ελλάδα να προσαρμοστεί στο θέμα της στρατηγικής της ανάπτυξης. Προφανώς υπάρχουν μοντέλα ανάπτυξης που δεν περιλαμβάνουν την ανάπτυξη Αμυντικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας (ΑΝΒ). Ωστόσο δεν χρειάζεται πάντα να υπάρχει πραγματική απειλή για να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη μια εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Πολλά κράτη που έχουν άλλο μοντέλο ανάπτυξη, όπως π.χ. η Σουηδία, διαμόρφωσαν εντούτοις μια ΑΝΒ που ενίσχυσε την υπόλοιπη παραγωγή και συνέβαλε σημαντικά στην εξαγωγική δραστηριότητα.

    Πολύ περισσότερο, κράτη που ήταν υπό διαρκή πολεμική απειλή απέδειξαν ότι η ανάπτυξη της αμυντικής και ναυπηγικής βιομηχανίας τους (ΑΝΒ) αποτέλεσε ταυτόχρονα πυλώνες εθνικής ασφάλειας, και τεχνολογικής αναβάθμισης του παραγωγικού ιστού, ενώ προσέφερε σημαντικές τεχνολογικές συνέργειες και ανθρώπινο κεφάλαιο σε άλλους παραγωγικούς κλάδους (spin-offs).

    Δυστυχώς η Ελληνική (ΑΝΒ) πτώχευσε υπό το βάρος υπόγειων εξωθεσμικών επεμβάσεων και κατ’ επέκταση από την παράδοση στην πολιτική των κρατικοδίαιτων ιδιωτικών εταιρειών, του κομματισμού και της αδιαφάνειας.

    Σήμερα η Ελλάδα υστερεί τεχνολογικά και διαπραγματεύεται εξοπλιστικά προγράμματα πιέζοντας τις οικονομικές της δυνατότητες.

    Η ασφυκτική οικονομική πίεση εμποδίζει να δοθούν λύσεις στο πρόβλημα της ασφάλειας σε βάθος χρόνου. Ωστόσο η πρόσφατη επιχειρησιακή αναβάθμιση των ελληνικών υποβρυχίων και η επιβίωση λίγων εξελιγμένων επιχειρήσεων στην παραγωγή υλικού για εξοπλισμούς, αποδεικνύει ότι υπάρχει υψηλή ποιότητα και ικανότητα του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας.

    Η Ελλάδα έχει ακόμη τη δυνατότητα δημιουργίας σύγχρονης και ανταγωνιστικής διεθνώς ΑΝΒ που να εξασφαλίζει όχι μόνο την εθνική ασφάλεια, αλλά να συμβάλλει ταυτόχρονα στην οικονομική ανάπτυξη και την τεχνολογική και ψηφιακή μετάβαση.

    Την τελευταία δεκαετία κυρίως, η Τουρκία απέκτησε ικανή και τεχνολογικά προηγμένη αμυντική βιομηχανία. Το παράδειγμα της Τουρκία έδειξε ότι η  ΑΝΒ μπορεί να έχει σημαντικές συνέργειες και τεχνολογικές διασυνδέσεις με τον υπόλοιπο βιομηχανικό παραγωγικό ιστό και να συμβάλει στη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας αυτής.

    Ένα άλλο γνωστό παράδειγμα αποτελεί το Ισραήλ. Η εμπειρία από αυτή τη χώρα απέδειξε ότι, διατηρώντας μια αναλογία μεγέθους ΑΝΒ σε σχέση με την πολιτική βιομηχανία σε συνδυασμό με μια συνάρτηση των αμυντικών αναγκών με τις οικονομικές δυνατότητες, μπορεί να δοθεί ώθηση να μεταπηδήσει σε ανώτερο επίπεδο η τεχνολογική της ανάπτυξη.

    Η μελέτη της οικονομίας του Ισραήλ αποδεικνύει ότι η ισραηλινή αμυντική βιομηχανία ήταν καθοριστική για τη μετατροπή της πολιτικής βιομηχανίας της χώρας σε έναν επιτυχημένο τομέα υψηλής τεχνολογίας. Κυριάρχησε όμως το επιχειρηματικό πνεύμα, η μεθοδολογία επίλυσης προβλημάτων και η εστίαση στην επίτευξη στόχων.

    Είναι αποδεδειγμένο από την εμπειρία αυτών των κρατών ότι η αμυντική και ναυπηγική βιομηχανία (ΑΝΒ) αποτελεί μια πολύ σημαντική πηγή νέας τεχνολογίας, τεχνογνωσίας και ανθρώπινου κεφαλαίου για τη μη στρατιωτική βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας.

    O Kaplan (1998) περιγράφει πώς η ανεπτυγμένη στρατιωτική τεχνολογία, η κυβερνητική υποστήριξη για βιομηχανική Έρευνα και Ανάπτυξη και η προσέλκυση επιστημονικού δυναμικού από το εξωτερικό μετέτρεψαν το Ισραήλ σε περιοχή ακμάζουσας βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας και σημαντικό εξαγωγέα τεχνολογίας. Βασικός παράγων ανάπτυξης της βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας ήταν οι επενδύσεις στη βιομηχανία άμυνας και αεροδιαστημικής, καθώς και η διασύνδεση με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της χώρας, που δημιούργησαν τεχνογνωσία και πλούσιο ανθρώπινο κεφάλαιο στις τεχνολογίες αιχμής.

    Συμπερασματικά, η ανασυγκρότηση της ΑΝΒ με έμφαση στην υψηλή τεχνολογία εξυπηρετεί ταυτόχρονα, την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας και την τεχνολογική αναβάθμιση ολόκληρου του παραγωγικού ιστού προσδίδοντας στις αμυντικές δαπάνες αναπτυξιακό ρόλο.

    ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΔΙΚΗΜΑ Η ΔΙΑΧΥΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

    Από
    operator
    -
    0

    Άλλος υπεύθυνος να κόψει το μικρό κλαδί, άλλος το μεγάλο, άλλος να βάλει το συνεργείο και κανείς να μην επιβλέψει!

    Αδιόρθωτοι! Τώρα ήταν ο χιονιάς και χάθηκαν ζωές! Πριν ήταν ο καύσωνας, ήταν η τραγωδία στο Μάτι που κάηκαν 102 άνθρωποι, ήταν οι πλημμύρες που έπνιξαν στην Μάνδρα 26 και πόσοι άλλοι σε ανάλογες καταστάσεις. Ανίκανοι να καταλάβουν, ανίκανοι να προετοιμασθούν, στον έναν έφταιγε «ο στρατηγός άνεμος» ο άλλος έβλεπε «ασύμμετρη απειλή» Τόσο μικροί τόσο λίγοι!

    Αδιόρθωτοι και απαράδεκτοι στην ανευθυνότητα -την διάχυση ευθυνών, και στις δικαιολογίες. Σήμερα δηλώνουν για τον χιονιά ότι αυτό γίνεται μία στις τόσες.

    Ωστόσο οι κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη και τους βλέπεις με περισσή ανεπάρκεια να αδυνατούν να δουν το αυτονόητο. Φυσικές καταστροφές, Κλιματική κρίση, σεισμοί, υγειονομική κρίση επιδημίες πανδημίες, οικονομικές κρίσεις, γεωπολιτικές κρίσεις και εισβολές διαφόρων μορφών!

    Οι κρίσεις με διαφορετικό πρόσωπο επαναλαμβάνονται με τέτοια συχνότητα που από πολύ καιρό έπαψαν να είναι έκτακτο γεγονός. Οι κρίσεις είναι κανονικότητα. Οι διαφορετικές μορφές των κρίσεων δεν συνεπάγεται ολική ανομοιογένεια καταστάσεων. Το αντίθετο! Υπάρχουν αμέτρητα κοινά σημεία σε ότι αφορά την πρόληψη και την οργάνωση αντιμετώπισης.

    Επί 10 χρόνια εγκατέλειψαν τις υποδομές. Αλλά η κλιματική κρίση θα εκδικείται όλο και περισσότερο την τύφλωση των υπευθύνων. Οι υποδομές και η συντήρηση όχι μόνον πρέπει να είναι στην τελειότητα. Πρέπει να αναβαθμιστούν ώστε να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα που έγιναν άκρως επιθετικά. Δεν είναι μόνο η υπογείωση των καλωδίων αλλά και ολόκληρα έργα που πρέπει να ανασχεδιαστούν. Τι κάνουν; Τίποτε!

    Η διάχυση των ευθυνών παραμένει το κορυφαίο όπλο της κρατικής γραφειοκρατίας αλλά και της πολιτικής ανικανότητας.

    Η διάχυση των ευθυνών κατέληξε πλέον να είναι εγκληματική ενέργεια!

    Κάθε κρατική υπηρεσία αρνείται να παραχωρήσει αρμοδιότητες. Θέλει να είναι συναρμόδια σε όλα, αλλά δεν θέλει να έχει την παραμικρή ευθύνη.

    Δεν αρκεί να επιβληθεί ένας απολογισμός βάσει στόχων. Πρέπει να ποινικοποιηθεί η ανευθυνότητα των κρατικών υπηρεσιών.

    Ένας είναι ο τρόπος να υποχωρήσουν και να παραδώσουν αρμοδιότητες οι υπηρεσίες.

    Να γίνει αδίκημα η διάχυση ευθυνών μεταξύ κρατικών υπηρεσιών.

    Χρειάζεται πολιτική βούληση και δύναμη ενός τουλάχιστον πολιτικού φορέα να θέσει ως στόχο την εξάλειψη της επικάλυψης αρμοδιοτήτων και την ολική αποκέντρωση. Την ολοκλήρωση της αποκέντρωσης με την οριστική μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων στην αυτοδιοίκηση.

    Η ολοκλήρωση της αποκέντρωσης και η υπηρεσία ΜΙΑΣ ΕΥΘΥΝΗΣ είναι οι μόνες ριζοσπαστικές λύσεις για τη μείωση του αριθμού των αδικοχαμένων πολιτών αλλά και για τη σημαντική εξοικονόμηση πόρων.

    ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ – Δ.Ε.Π.

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ

    Για Πράσινη Περιφερειακή Ανάπτυξη

    ΙΔΡΥΣΗ – ΕΠΩΝΥΜΙΑ

    Ιδρύεται δίκτυο πολιτών με την επωνυμία «Δίκτυο Ελλήνων Προοδευτικών», για Πράσινη Περιφερειακή Ανάπτυξη ως μια συλλογική προσπάθεια στο πλαίσιο δράσεων της κοινωνίας των πολιτών με τους παρακάτω εκτιθέμενους σκοπούς.

    ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ

    Σκοποί του Δικτύου είναι

    1. Η ανάδειξη, διάδοση και η εφαρμογή σχεδίων και πρακτικών Ανάπτυξης μέσα από τη διαμόρφωση νέων αναπτυξιακών στρατηγικών και αξιοποίηση των σύγχρονων πυλώνων ανάπτυξης, τόσο στην Κεντρική Μακεδονία αλλά και σε ευρύτερο γεωγραφικό πλαίσιο των Ελληνικών Περιφερειών.

    Βασικοί πυλώνες Ανάπτυξης είναι η Βιωσιμότητα μέσω της Πράσινης Ανάπτυξης και της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας, των Αξιών και των Αρχών τους. Οι εκάστοτε πολιτικές και στρατηγικές ανάπτυξης διαμορφώνονται επί τη βάση πληθώρας τομέων της οικονομίας, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αναφερομένων του τομέα πρωτογενούς παραγωγής, ήτοι του Αγροτικού και Κτηνοτροφικού Τομέα , του ορυκτού πλούτου , του δευτερογενούς τομέα και εν γένει της δευτερογενούς παραγωγής, ήτοι της βιομηχανίας, της Ενέργειας και των Φυσικών Πόρων , του Περιβάλλοντος, των Υποδομών, των πόλεων, της πολιτικής προστασίας, του Εμπορίου και μικρεμπορίου, της επιχειρηματικής δράσης μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων , του Τουρισμού και εν γένει της τουριστικής ανάπτυξης, των Μεταφορών ,της απασχόλησης και Εκπαίδευσης Εργαζομένων και Επιχειρήσεων, της έρευνας και καινοτομία, της ψηφιακής οικονομίας και των ΙΤ πεδίων.

    1. Η συνεισφορά απόψεων και κυρίως στοχευμένων δράσεων σε μια προσπάθεια έμπρακτης και αποτελεσματικής στήριξης του πρόσφατου εγχειρήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που παρουσίασε το Δεκέμβριο του 2019 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τίτλο « Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία». Πρόκειται για έναν οδικό χάρτη για να καταστεί η οικονομία της ΕΕ βιώσιμη, μέσω του οποίου επιδιώκεται η μετατροπή των κλιματικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων σε ευκαιρίες σε όλους τους τομείς πολιτικής και εξασφαλίζεται μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς μετάβαση. Ουσιαστικά η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία παρέχει ένα σύγχρονο χάρτη ανάληψης δράσεων σε όλους τους τομείς της οικονομίας, που θα ενισχύσουν την αποδοτική χρήση των πόρων με τη μετάβαση σε μια καθαρή, κυκλική οικονομία αλλά και θα αποκαταστήσουν τη βιοποικιλότητα και θα μειώσουν τη ρύπανση. Η Πράσινη Συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί την κορυφαία οριζόντια δράση σε όλες τις πτυχές της Ανάπτυξης των Επενδύσεων και των Καινοτομιών.

    H Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία είναι η πιο φιλόδοξη δέσμη μέτρων που θα μπορούσε να βοηθήσει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της Ευρώπης να αποκομίσουν οφέλη από τη βιώσιμη μετάβαση σε πράσινες λύσεις. Τα μέτρα, που συνοδεύονται από έναν αρχικό χάρτη πορείας σχετικά με βασικές πολιτικές, κυμαίνονται από τη φιλόδοξη μείωση των εκπομπών έως τις επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία αιχμής, με στόχο τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης. Υποστηριζόμενη από επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες, βιώσιμες λύσεις και νέες επιχειρήσεις, η Πράσινη Συμφωνία μπορεί να αποτελέσει μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ανοίγει τον δρόμο για μια δίκαιη και κοινωνικά εξισορροπημένη μετάβαση. Είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε κανένα άτομο και καμία περιφέρεια να μην μείνει έξω από τον μεγάλο μετασχηματισμό του μέλλοντος.

    Πρόκειται για ένα ελπιδοφόρο και καινοτόμο εγχείρημα που αποσκοπεί στη μετάβαση σε μια οικονομία ενεργειακά ουδέτερη από τον άνθρακα,

    • Με ενεργειακή απόδοση και ανάπτυξη ενός τομέα ηλεκτρικής ενέργειας που θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,
    • Με ασφαλή και οικονομικά προσιτό ενεργειακό εφοδιασμό και με πλήρως ενοποιημένη, διασυνδεδεμένη και ψηφιοποιημένη ενεργειακή αγορά.
    • Με οικοσυστήματα που θα παρέχουν τρόφιμα, καθαρό νερό, καθαρό αέρα, και στέγαση , θα μετριάζουν τις φυσικές καταστροφές, τους κινδύνους από επιβλαβείς οργανισμούς και ασθένειες και θα συμβάλλουν στη ρύθμιση του κλίματος.
    • Με την καλύτερη ενεργειακή απόδοση των κτιρίων την κατασκευή, τη χρήση και την ανακαίνιση των κτιρίων ώστε να απαιτούνται μικρότερες ποσότητες ενέργειας και πόρων.
    • Με την βιώσιμη κινητικότητα και την ταχύτερη περαιτέρω μείωση των εκπομπών των μεταφορών.
    • Με την εξάλειψη της ρύπανσης, τη μηδενική ρύπανση για την προστασία των πολιτών και των οικοσυστημάτων.
    • Με την πρόληψη της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, των υδάτων και του εδάφους.
    • Με στόχο τα ευρωπαϊκά τρόφιμα να παραμείνουν ασφαλή, θρεπτικά και υψηλής ποιότητας και να παράγονται με τον ελάχιστο αντίκτυπο στη φύση.
    • Με Βιώσιμη βιομηχανία.
    • Με μια νέα βιομηχανική πολιτική βασισμένη στην κυκλική οικονομία.
    1. Η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της κυκλικής βιοοικονομίας, ώστε να αναδειχθεί μια τεράστια ευκαιρία για να δημιουργηθούν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε βιώσιμη βάση. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσει να αναπτύσσεται η κοινωνία μας και να εξασφαλίζεται η επάρκεια φυσικών πόρων, η σταθερότητα και η διάρκεια, είναι να ακολουθηθεί ένα νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που θα περιορίζει τα απόβλητα, αλλά και θα μειώνει την ανάγκη για νέους πόρους που πρέπει να αντληθούν με μεγάλο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος. Βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει ότι αναβαθμίζουμε το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, μέσω ευφυέστερης χρήσης των πόρων και μιας σύγχρονης οικονομίας που συμβάλλει στην ευημερία των πολιτών. Η κυκλική οικονομία μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για την παραγωγική ανασυγκρότηση και έχει σαφή περιφερειακή διάσταση. Δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, τροφοδοτεί την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία νέων επαγγελμάτων και την κοινωνική οικονομία, που είναι ακόμα σε πολύ χαμηλό επίπεδο στην Ελλάδα.
    2. Η Ενημέρωση- Πληροφόρηση – Καλλιέργεια συνεργατικού πνεύματος και Συνεταιριστικής Παιδείας. Οι ενέργειες αυτές αποσκοπούν στην αύξηση της ευαισθητοποίησης των δημόσιων αρχών, των επιχειρηματιών και της κοινωνίας των πολιτών για την Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία, ώστε να αναδειχθεί ως ο Τρίτος Τομέας της Οικονομίας αλλά και στη δημιουργία επιχειρήσεων σύμφωνα με το μοντέλο της κοινωνικής οικονομίας, όπως των συνεταιριστικών επιχειρήσεων που βασίζονται στις Συνεταιριστικές Αρχές και Αξίες της Διεθνoύς Συνεταιριστικής Ένωσης ( I.C.A. ) των 800.000.000 μελών παγκοσμίως και των 160.000.000 μελών στην Ευρώπη.
    3. Η ορθή ενημέρωση και προώθηση της συμμετοχής των πολιτών στη σύσταση και στη λειτουργία ενεργειακών κοινοτήτων, που έχει ως στόχο την ενίσχυση όχι μόνο των ατομικών / οικογενειακών εισοδημάτων, αλλά και της τοπικής επιχειρηματικότητας, της αλληλέγγυας οικονομίας και την προώθηση της ενεργειακής δημοκρατίας. Οι ενεργειακές κοινότητες αποτελούν συνδυασμό Συνεργατισμού και Πράσινης Συμφωνίας. Είναι τοπικοί αστικοί συνεταιρισμοί αποκλειστικού σκοπού, μέσω των οποίων πρωτίστως οι πολίτες (είτε ως φυσικά είτε ως νομικά πρόσωπα) μπορούν να δραστηριοποιηθούν στον ενεργειακό τομέα, αξιοποιώντας τις καθαρές πηγές ενέργειας. Η ενημέρωση προώθηση και συμμετοχή για τη σύσταση και τη λειτουργία ενεργειακών κοινοτήτων, έχει στόχο την ενίσχυση όχι μόνο των ατομικών / οικογενειακών εισοδημάτων, αλλά και της τοπικής επιχειρηματικότητας, της αλληλέγγυας οικονομίας και την προώθηση της ενεργειακής δημοκρατίας. Ενεργειακή δημοκρατία είναι η ενεργός συμμετοχή των πολιτών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην παραγωγή ενέργειας, η οποία ουσιαστικά παύει να αφορά λίγους μεγάλους ‘παίκτες’. Είτε για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος και αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών είτε επειδή οι ΑΠΕ είναι οικονομικά πιο συμφέρουσες, η ενεργειακή μετάβαση σε μία οικονομία χωρίς ορυκτά καύσιμα έχει ξεκινήσει και είναι μη αναστρέψιμη. Η ενεργειακή δημοκρατία διασφαλίζει ότι η ενεργειακή μετάβαση θα γίνει με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και με την κοινωνία σε ενεργό και όχι παθητικό ρόλο.
    4. Η δημιουργία μαθητικών συνεταιρισμών ανακύκλωσης σκουπιδιών με την συλλογή μεταλλικών δοχείων αναψυκτικών και μπουκαλιών νερού που χαρακτηρίζονται από την εύκολη μέθοδο ανακύκλωσης τους. Σκοπός η ενίσχυση των κοινών μαθητικών ταμείων και η προώθηση του συνεταιριστικού μοντέλου επιχειρηματικότητας, ή συλλογικής ηγεσίας ως ένας ακόμη τρόπος εργασίας, που μπορεί να αναπτυχθεί από τους μαθητές κατά την μελλοντική εργασιακή τους σταδιοδρομία.
    5. Η ενημέρωση και εκπαίδευση των καταναλωτών για την ανάπτυξη και ενίσχυση του Καταναλωτικού κινήματος, ως παράγοντα ισορροπίας και η αποτελεσματική προστασία των καταναλωτών κατά των κινδύνων που μπορούν να επιδράσουν στην υγεία τους, την ασφάλεια και των οικονομικών συμφερόντων τους, ως μια προσπάθεια στην κατεύθυνση βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους. Άλλωστε, η ανάπτυξη, χωρίς καταναλωτική και περιβαλλοντική συνείδηση συμβάλει στη διεύρυνση των ανισοτήτων.
    6. Η ανάληψη συνεργασιών με στόχο την μείωση της φτώχειας, την αντιμετώπιση της ανεργίας, την αύξηση της ποιοτικής απασχόλησης, και την ουσιαστική βελτίωση του οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου των πολιτών της Κεντρικής Μακεδονίας.

     

    ΜΕΣΑ ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ

    Μέσα για την επίτευξη των παραπάνω σκοπών είναι κυρίως τα ακόλουθα, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αναφερομένων:

    1. Η οργάνωση και συμμετοχή εκδηλώσεων, διαλέξεων, σεμιναρίων, συνεδρίων, ψυχαγωγικών εκδηλώσεων, δημιουργία βιβλιοθήκης, προβολή ταινιών και άλλες εκδηλώσεις που αφορούν την πραγμάτωση των σκοπών.
    2. Η ανάληψη συνεργασιών σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο με φορείς της κοινωνίας των πολιτών (όπως Επιμελητήρια, συνδικαλιστικές οργανώσεις, τοπικούς και πανελλαδικούς συλλόγους, τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς, Ο.Τ.Α., Πανεπιστημιακά δίκτυα, αγροτικούς συνεταιρισμούς, φορείς της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, Μ.Κ.Ο., κ.α.) , με όλες τις Περιφέρειες της Ελλάδας, αντίστοιχα Υπουργεία και πολιτικούς και άλλους φορείς των ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών, με στόχο την μείωση της φτώχειας και την ουσιαστική βελτίωση του οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου των πολιτών. Οι συνεργασίες αυτές θα εκτείνονται και θα καλύπτουν όλους τους τομείς της αναπτυξιακής συνεργασίας. Ειδικότερα, δίνεται έμφαση στην ενίσχυση και υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης μέσω εργαστηρίων εκπαίδευσης στους καίριους τομείς ανάπτυξης για την υλοποίηση βιώσιμων δράσεων και προγραμμάτων στις τοπικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες καθώς και στις τοπικές κοινωνίες.
    3. Η έκδοση πάσης φύσεως πληροφοριακού υλικού ενημέρωσης ψηφιακού και έντυπου καθώς και η προώθηση του σκοπού μέσω όλων των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Με ανακοινώσεις στον τύπο και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με τη δημοσίευση ερευνών, δημοσκοπήσεων ή μελετών, με διενέργεια δημοψηφισμάτων και με το συντονισμό των ενεργειών των μελών με άλλους φορείς, για την προώθηση των σκοπών του δικτύου.
    4. Η αναζήτηση υλικοτεχνικών υποδομών από Δημόσιους Φορείς και Κοινωνικούς Εταίρους.
    5. Η δημιουργία ομάδων εργασίας για επί μέρους τομείς, καθώς και η δημιουργία δικτύων ερευνητικών και επιστημονικών κέντρων στα πλαίσια Δημοτικών και Περιφερειακών παρατάξεων και εν γένει του χώρου της Αυτοδιοίκησης, επιστημονικών και συνδικαλιστικών παρατάξεων, ομάδων δράσης στην κοινωνία για την ισότητα, την νεανική επιχειρηματικότητα, τα προβλήματα των νέων κλπ.

    Το Δίκτυο Ελλήνων Προοδευτικών -Δ.Ε.Π. για Πράσινη Περιφερειακή Ανάπτυξη προσκαλεί κάθε Έλληνα Πολίτη, αλλά και κάθε επίσημο φορέα της κοινωνικής ζωής του τόπου, όπως τα Επιμελητήρια, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους τοπικούς και πανελλαδικούς συλλόγους, τους τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς, τους Ο.Τ.Α., τα Πανεπιστημιακά δίκτυα, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, τους φορείς της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, τις Μ.Κ.Ο αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο που συμφωνεί με την διακήρυξη και συμμερίζεται το ενδιαφέρον μας για την προώθηση και εμφύσηση μιας νέας δυναμικής και την κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού με σκοπό τη προώθηση της πράσινης ανάπτυξης σε κάθε αναπτυξιακό πεδίο της καθημερινότητας, να συμμετάσχει στο Δίκτυο μας ώστε να συμπορευτούμε σε κοινή δράση για την ενεργοποίηση όλων των μέσων με τα οποία θα επιτευχθούν οι σκοποί του Δ.Ε.Π. για Πράσινη Περιφερειακή Ανάπτυξη.

    ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΡΟΗΣ ΤΟΥ GULF STREAM ΛΟΓΩ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Επιδείνωση της κλιματικής κρίσης αναμένεται στο άμεσο μέλλον. Η επιβράδυνση της ταχύτητας ροής του Ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού (Gulf Stream) είναι άνευ προηγουμένου κατά τον 20ο αιώνα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να έχουμε πιο κρύους χειμώνες.

    Αποδυναμώθηκε δραματικά η ταχύτητα ροής του ρεύματος του ωκεανού η οποία λόγω της κλιματικής αλλαγής έγινε πλέον πολύ αδύναμη.

    Πρόκειται για το αποτέλεσμα της νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Nature Geoscience που διεξήχθη από μια ομάδα επιστημόνων από την Ιρλανδία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία, που κατάφεραν να ανακατασκευάσουν τη χρονολογία της ροής του ωκεάνιου ρεύματος του Ατλαντικού Ωκεανού (το λεγόμενο AMOC, από το Atlantic Meridional Overturning Circulation, όρος που χρησιμοποιείται για το Gulf Stream) για τα τελευταία 1600 χρόνια.

    Ταυτόχρονα, μια ξεχωριστή μελέτη που δημοσιεύθηκε στα Proceedings of the National Academy of Sciences διαπίστωσε ότι εάν επιταχυνθεί ο ρυθμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη, υπάρχει ακόμη ο κίνδυνος πλήρους κλεισίματος της κυκλοφορίας του Gulf Stream. Με συνέπειες, φυσικά, καταστροφικές. Όπως η ταχεία άνοδο της στάθμης της θάλασσας προς την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και εξαιρετικά σοβαρούς χειμώνες στην Ευρώπη.

    Πρώτα απ ‘όλα πρέπει να καταλάβουμε τι είναι το Gulf Stream.

    Είναι ένα τεράστιο ρεύμα στον ωκεανό που μεταφέρει ζεστό νερό από την Καραϊβική Θάλασσα και φτάνει μέχρι τον Βόρειο Ατλαντικό. Μόλις φτάσει σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη κρυώνει και είναι πολύ αλμυρό βυθίζεται, κατεβαίνει προς τη Βόρεια Αμερική και από εκεί ολοκληρώνει την περιοδεία. Είναι ένας κύκλος. Ονομάζεται επίσης «μεταφορική ταινία» επειδή σχηματίζει μια παγκόσμια κυκλοφορία που ταξιδεύει από τον Ατλαντικό Ωκεανό μέσω των Ινδικών και Ειρηνικών Ωκεανών και στη συνέχεια πίσω και έτσι αντιπροσωπεύει ένα απλοποιημένο μοντέλο ολόκληρης της κυκλοφορίας των ωκεανών.

    Γιατί είναι τόσο σημαντικό;

    Επειδή ρυθμίζει το κλιματικό σύστημα πολλών περιοχών του πλανήτη. Το ρεύμα χαρακτηρίζεται από μια βόρεια ροή ζεστού αλατούχου νερού στα επιφανειακά στρώματα του Ατλαντικού και μια νότια ροή κρύου νερού σε βάθος. Δηλαδή, μεταφέρει σημαντική ποσότητα θερμικής ενέργειας από τους τροπικούς και το νότιο ημισφαίριο στον Βόρειο Ατλαντικό, ενώ η θερμότητα μεταφέρεται στην ατμόσφαιρα. Το νερό έχει μεγαλύτερη θερμική αδράνεια από την ατμόσφαιρα επειδή απελευθερώνει θερμότητα πιο αργά και με αυτόν τον τρόπο αλλάζει το κλίμα εκείνων των τομέων που διαφορετικά θα ήταν σε πλήρη παγετό.

    Ποια είναι η επιβράδυνση του Gulf Stream σύμφωνα με τη μελέτη.

    Από τη δεκαετία του 1950 έχει επιβραδυνθεί κατά 15% και αυτή η αλλαγή αρχίζει να επηρεάζει τις καιρικές συνθήκες, όπως τα πιο συχνά κύματα θερμότητας στη νότια Ευρώπη. Οι αλλαγές σε αυτήν την κυκλοφορία των ωκεανών θα μπορούσαν να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στο παγκόσμιο κλιματικό σύστημα. Είναι ένας σημαντικός μηχανισμός για την ανακατανομή της θερμότητας και κρίσιμος για το κλίμα του κόσμου, μια απότομη επιβράδυνση του AMOC θα μπορούσε να προκαλέσει διαταραχές σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης μιας ξαφνικής αύξησης της στάθμης της θάλασσας, των αλλαγών στη θέση των μεγάλων βροχοπτώσεων και των κλιματικών ζωνών.

    Γιατί επιβραδύνεται το σύστημα Amoc;

    Ένας από τους λόγους οφείλεται στην τήξη του πάγου στη Γροιλανδία, όπου μεγάλοι όγκοι κρύου γλυκού νερού εισέρχονται στον ωκεανό και μεταβάλλουν τον φυσικό μηχανισμό βύθισης του ρεύματος. Η αυξημένη βροχόπτωση στη Βόρεια Αμερική, η οποία φέρνει περισσότερο γλυκό νερό σε ποτάμια, ρέματα και στον ωκεανό, και οι θερμότερες θερμοκρασίες του ωκεανού που μειώνουν την κλίση θερμοκρασίας μεταξύ των τροπικών και του πόλου, συμβάλλουν επίσης στην επιβράδυνση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσε να θέσει το ρεύμα εκτός λειτουργίας νωρίτερα από το αναμενόμενο, με σοβαρές συνέπειες για το κλίμα.

    Ο συσχετισμός μεταξύ της υγείας του Gulf Stream και της επιρροής στο ευρωπαϊκό κλίμα είναι σημαντικός και δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάται.

    ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η Ενεργειακή ανεξαρτησία και η Επισιτιστική ανεξαρτησία στις σημερινές συνθήκες αποτελούν αναπόσπαστο, θεμελιώδες βάθρο της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

    Η Εθνική ανεξαρτησία ουδέποτε υπήρξε πολιτική επιλογή μονοπωλίων και πολυεθνικών. Μπορεί να ενισχυθεί στο πλαίσιο πολυεθνικών οργανισμών όπως για παράδειγμα η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά χρειάζεται η ίδια να αποκτήσει αυτογνωσία του ρόλου της, να εμβαθύνει την πολιτική και αμυντική της ένωση ώστε η στρατηγική της να συμπίπτει και να περιλαμβάνει τις στρατηγικές επιλογές των επιμέρους εθνών.

    Η Εθνική Ανεξαρτησία στηρίζεται πάντα στις δυνάμεις του λαού και των πολιτικών επιλογών του.

    Η Εθνική Ανεξαρτησία, ιστορικά υπηρετήθηκε με συνέπεια και αποφασιστικότητα από τη Δημοκρατική Παράταξη και πάντα χρειάσθηκε η ευρύτερη συναίνεση.

    Στις σημερινές συνθήκες κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν ασχολούνται ούτε σκέφτονται να αποκτήσουν μια υπεύθυνη στρατηγική για την απόκτηση Ενεργειακής και Επισιτιστικής Ανεξαρτησίας.

    Η μεν κυβέρνηση αντί στρατηγικής επιλέγει την επικοινωνιακή προσέγγιση περί δήθεν αντιμετώπισης του προβλήματος. Η επιλογή είναι συνειδητή καθώς τόσο στον ενεργειακό όσο και στον επισιτιστικό τομέα οι πολιτικές της αφορούν τη συγκέντρωση σε λίγους κεντρικά με την ενίσχυση μονοπωλίων-ολιγοπωλίων και την απώθηση της ενεργειακής δημοκρατίας και της αποκέντρωσης ενεργειακών και επισιτιστικών περιφερειακών κέντρων.

    Ακόμη και στο θέμα των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνον, ακολουθεί πολιτική ηττοπαθούς ανικανότητας εάν όχι υποτέλειας στην Τουρκική στρατηγική.

    Η δε αξιωματική αντιπολίτευση ουδέποτε ασχολήθηκε ουσιαστικά με θέματα Εθνικής στρατηγικής, άμυνας και ανεξαρτησίας καθώς έχει ιδεολογική απέχθεια σε οτιδήποτε φέρει τον τίτλο «εθνικό». Επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στην προσωπική στρατηγική επιβίωσης του προέδρου της Α. Τσίπρα μετά και τις επερχόμενες εκλογικές ήττες που θα συσσωρευθούν στις τρεις προηγούμενες. Η φαιά ουσία όλου του Σύριζα αναλώνεται στον αγώνα επιβίωσής του ως δεύτερη δύναμη που νομοτελειακά κάποτε θα μπορέσει να γίνει κυβέρνηση και πάλι. Επενδύει στη λήθη και την αγανάκτηση και όχι στη διαμόρφωση πολιτικών που θα βοηθήσουν την Ελλάδα.

    Τέλος το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, το μόνο που στο εσωτερικό του έχει δυνάμεις να διαμορφώσουν στρατηγικές Εθνικής Ανεξαρτησίας, φαίνεται ότι χάνει οριστικά το θετικό μομέντουμ στην κοινωνία. Με τις αργές εσωστρεφείς επιλογές της ηγεσίας αυτοεγκλωβίζεται στις μυλόπετρες της δικομματικής πόλωσης ΝΔ-Σύριζα που στο διάστημα μέχρι τις εκλογές θα συντρίψουν κάθε δυναμική που απέκτησε το Κίνημα.

    Η Ελλάδα οδεύει στις εκλογές με πολιτικές εσωστρεφείς, μικροκομματικές φιλομονοπωλιακές, αδύναμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που ήδη βάλουν την ανεξαρτησία της.

    1...6789Σελίδα 7 από 9

    Δημοφιλέστερα Άρθρα

    Δημοφιλεις Κατηγοριες

    © Copyright Mavrakis Economics