ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αρχική ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ. ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ 15% ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Το δικαστικό σώμα διεσώθη την τελευταία στιγμή από τον απόλυτο διασυρμό. Οι επιθέσεις αυταρχισμού και καθεστωτικής αντίληψης αποκρούστηκαν έστω και οριακά. Δικαιοσύνη και Ενημέρωση έχουν τώρα μια νέα ευκαιρία να οικοδομήσουν την ανεξαρτησία τους αλλά και να αποτινάξουν την βαριά σκιά της διαπλοκής (δεξιάς και αριστεράς) ή στην καλύτερη περίπτωση της συντεχνιακής αντίληψης.

Τώρα είναι η ευκαιρία να γίνει και η μεγάλη ανατροπή στην οικονομία. Είναι ακατανόητο γιατί Τσίπρας-Τρόικα συμφώνησαν στην φορολογική λαίλαπα που στέλνει στα τάρταρα την Ελληνική οικονομία.

Για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, ήδη από την εποχή Βαρουφάκη, τώρα πια γνωρίζουμε και με μαρτυρίες τι ήθελαν να πετύχουν όταν αποφάσισαν να θέσουν την Ελλάδα εκτός QE ακριβώς όταν την πρωτοεφάρμοσε ο Mario Draghi, γιατί την ίδια μέρα ζήτησαν να επιστρέψουν στην Ε.Ε. 7 δις με την υπερήφανη δήλωση στους New York Times «δεν χρειαζόμαστε αυτά τα 7 δις», τι επεδίωκαν με το δήθεν δημοψήφισμα για να μας οδηγήσουν στα capital controls. Τώρα γνωρίζουμε και από τα WikiLeaks για το περίφημο plan X αλλά και από την ίδια την Δανάη Στράτου για την εκ των προτέρων συμφωνία Τσίπρα-Βαρουφάκη.

Αλλά η τρόικα γιατί συναίνεσε; Η υπέρ-φορολόγηση, ακόμη και οι γραφειοκράτες γνωρίζουν, σκοτώνει την οικονομία. Το να συμφωνήσεις σε αυτή τη συνταγή και μετά να συγκρούεται το ΔΝΤ με την Ε.Ε. γιατί τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν είναι ρεαλιστικά -και επομένως το χρέος είναι μη βιώσιμο- αποτελεί αποθέωση του παραλογισμού. Εάν το χρέος καθίσταται μη βιώσιμο, γιατί οι ρυθμοί ανάπτυξης προβλέπονται πολύ χαμηλοί, τότε γιατί επιβαρύνουν με δημοσιονομικούς στόχους υπερβολικά υψηλούς; Αυτή η άσκηση πολιτικής από εγκεφαλικά νεκρούς είναι που σκοτώνει την ανάπτυξη!

images5

Ζούμε μια φορολογική παράνοια, οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να μειώνουν τους μισθούς και προσλαμβάνουν εργαζόμενους με μειωμένο ωράριο. Η ιδιωτική δαπάνη υποχωρεί και το ΑΕΠ συρρικνώνεται. Οι ξένοι επενδυτές και οι αγορές βλέπουν ότι η οικονομία δεν θα ανακάμψει και ότι η χώρα θα χρειαστεί κάποιου είδους αναδιάρθρωση του χρέους. Ως εκ τούτου χρήματα από το εξωτερικό δεν πρόκειται να έρθουν σύντομα, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης για την επόμενη διετία.

Η οικονομία μπορεί να καταστεί εξ ορισμού βιώσιμη εάν ακολουθηθούν πολιτικές που στηρίζουν την ανάπτυξη και ως εκ τούτου μεγεθύνουν το ΑΕΠ, μειώνοντας, παράλληλα, την επί τοις εκατό αποτίμηση του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ.

15%

Ο παραπάνω, όμως, στόχος μπορεί να επιτευχθεί με στρατηγική ανατροπή της φορολογικής λαίλαπας, με καθιέρωση φορολογικού συντελεστή 15% που θα προσφέρει αέρα δυναμικής στους πολίτες και τις επιχειρήσεις και θα καθιστά την Ελλάδα χώρα για επενδύσεις.

Η ανατροπή των σχεδίων καθεστωτικού τύπου είναι ευκαιρία να οδηγήσει και στην ανατροπή της κατεστημένης πολιτικής για τη νομή της εξουσίας.

ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Με το ληστρικό επιτόκιο 8% για δύο έτη θα δανειοδοτούνται οι επιχειρήσεις με κεφάλαιο κίνησης και ο ρόλος της Αναπτυξιακής τράπεζας θα είναι να επιδοτεί αυτό το επιτόκιο. Με άλλα λόγια μεταφέρεται ζεστό χρήμα προς τις εμπορικές τράπεζες με το πρόσχημα της βοήθειας στις επιχειρήσεις.

Η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα είναι το διάδοχο σχήμα του Ταμείου εγγυοδοσίας των Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων ΤΕΜΠΜΕ Α.Ε. που ιδρύθηκε το 2003 με κεφάλαιο 240 εκ Ευρώ και αναβαθμίστηκε σε Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ ΑΕ) το 2011 με κεφάλαιο 1,7 δις Ευρώ. Το 2019 πήρε τη σημερινή της ονομασία.

Αναφέρεται το ιστορικό για να υπογραμμισθεί ότι ο βασικός ρόλος της Αναπτυξιακής Τράπεζας είναι είτε η εγγυοδοσία των αιτούμενων κεφαλαίων των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων είτε η έγκριση επιχειρηματικών σχεδίων και η συμμετοχή στη χρηματοδότηση. Αυτό ισχύει περισσότερο στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης καθώς το πρόβλημα είναι διττό και πρέπει να αντιμετωπιστεί ταυτόχρονα και στα δύο σκέλη του.

Η σημερινή κρίση που έχει διαστάσεις ανάλογες της κρίσης του 1929-30 δεν είναι κρίση ζήτησης και δεν αντιμετωπίζεται μόνο με την τόνωση της ζήτησης όπως έγινε την δεκαετία του 30. Δεν λύνεται μόνο με την τόνωση της ρευστότητας των επιχειρήσεων εν προκειμένω, αλλά με την καθοριστική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσω της καινοτομίας.

Το ένα σκέλος που αφορά την ρευστότητα των επιχειρήσεων πρέπει να λυθεί με άμεση χορήγηση κεφαλαίου κίνησης 20.000 Ευρώ στις επιχειρήσεις που πλήττονται από την κρίση, εγγυημένο στο 100% από το δημόσιο. Όχι στο 80% του 25% του τζίρου τους όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση γιατί έτσι δίνει και πάλι το δικαίωμα στις εμπορικές τράπεζες, με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν εμπράγματες εγγυήσεις (ακινήτων) να εφαρμόσει επιτόκια καταναλωτικών δανείων τα οποία καθίστανται ληστρικά εφόσον το 80% του κεφαλαίου θα είναι εγγυημένο από το δημόσιο.

Το δεύτερο σκέλος αφορά την επανένταξη των μικρών επιχειρήσεων στο νέο οικονομικό τοπίο. Εδώ είναι ο ρόλος της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας η οποία θα πρέπει να ενθαρρύνει και να χρηματοδοτεί ή να εγγυάται τον δανεισμό καινοτόμων επιχειρηματικών σχεδίων όχι μόνο στις πληττώμενες αλλά σε όλες τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ακόμη και σε επιχειρήσεις που αποφασίζουν να αλλάξουν το κύριο προϊόν τους και να αναπροσανατολιστούν σε καινοτόμα προϊόντα.

Αυτό προϋποθέτει αποδέσμευση από τους ΚΑΔ που θεωρούνται ότι έχουν πληγεί και διαδικασίες Fast track χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του δημοσίου που θα πρέπει να αναλάβει η αναπτυξιακή τράπεζα λειτουργώντας ως one-stop shop για την προώθηση των σχεδίων των επιχειρήσεων.

Σε κάθε περίπτωση όταν το κεφάλαιο ή μέρος του είναι εγγυημένο από το δημόσιο, δηλαδή ο κίνδυνος είναι μηδενικός για την εμπορική τράπεζα το επιτόκιο δεν μπορεί να είναι υψηλότερο από το επίσημο επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η εμπορική τράπεζα πλέον κάποια δέκατα της μονάδας για δικό της κέρδος. Διαφορετικά μετατρέπεται σε τοκογλυφικό και ληστρικό.

Η ΓΑΛΛΙΑ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ο Εμμανουέλ Μακρόν γιορτάζει την νίκη στο restaurant La Rotonde στο Παρίσι.

Τα αποτελέσματα οδηγούν σε συγκλονιστική ερμηνεία για την τύχη των κομμάτων, τα αίτια της αντισυστημικής ψήφου με το τρομερό μήνυμα προς τη Γερμανία και για το μέλλον της Ευρώπης.

Στην Γαλλία επισφραγίσθηκε η κατάρρευση των κομμάτων των δύο βασικών πόλων. Δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, το ζήσαμε στην Ελλάδα, το παρακολουθούμε και αλλού.

Τα Σοσιαλιστικά κόμματα έχουν πληγεί όσο κανένα και πολλοί προεξοφλούν την εξαφάνισή τους. Ωστόσο και τα συντηρητικά κόμματα που δεν πρωτοστάτησαν στο κύμα του λαϊκισμού υπέστησαν ανάλογες απώλειες.

Τον Μάιο του 2016 και τον Σεπτέμβριο του 2016 επαναλάμβανα «Έχω προειδοποιήσει ότι το 2017 θα είναι το έτος της πολιτικής κόλασης με μεγάλα δημοψηφίσματα και εκλογές που θα διεξαχθούν εν μέσω πρωτοφανούς υπονόμευσης της εμπιστοσύνης προς τις κυβερνήσεις και το κατεστημένο σύστημα». Πράγματι στην Γαλλία ο Πρόεδρος Ολάντ ούτε σκέφθηκε να είναι υποψήφιος. Αλλά αυτό δεν έσωσε το κόμμα του. Ο ¨πρώην¨ Σαρκοζί αδύναμος να ερμηνεύσει τις συνέπειες της δικής του πολιτικής, εξαφανίστηκε πολιτικά ήδη από τις προκριματικές εκλογές. Βεβαίως το φαινόμενο της αμφισβήτησης δεν ενσωματώνεται σε μια πολιτική πρόταση που μπορεί να δώσει διέξοδο. Συνέπεια;;; Στο ίδιο άρθρο κατέληγα «Η πολιτική κεφαλαιοποίηση της κρίσης εμπιστοσύνης θα επιτυγχάνεται από τις δυνάμεις του λαϊκισμού…Αυτή είναι η εποχή της αντικατεστημένης συμπεριφοράς που θα αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο».

Μαρίν Λεπέν 21,43% και Ζαν-Λικ Μελανσόν 19,64% συγκέντρωσαν μαζί περισσότερο από το 41% των ψήφων σε εκλογές με αυξημένη προσέλευση!!! Η Μαρίν Λεπέν από μόνη της ψηφίστηκε από σχεδόν 7.000.000 Γάλλους!!!

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων δεν πιστεύουν πλέον σε αυτήν την Ενωμένη Ευρώπη.

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων αμφισβητεί δομικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυρίαρχη Γερμανική πολιτική ατζέντα.

Τουλάχιστον το 41% των Γάλλων είναι σε άμεση σύγκρουση με την οικονομική πολιτική της Μέρκελ αλλά και την μεταναστευτική της πολιτική.

Ο Εμμανουέλ Μακρόν την επομένη της νίκης του θα είναι υποχρεωμένος να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα. Αλλά τι είδους νίκη θα είναι; Κάθε μονάδα επάνω από το 30% που θα λάβει η Μαρίν Λεπέν (το 30% αποτελεί τον σκληρό πυρήνα και η οροφή του κόμματός της) θα είναι και ένα αγκάθι στην διακυβέρνηση Μακρόν. Το 40% για την Λεπέν θα είναι σήμα εξελίξεων που δεν προβλέπονται εύκολα.

Στο πρόσφατο συνέδριο είχαμε υπογραμμίσει ότι αυτή θα είναι η χρονιά τομή.

Έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε πρωτοφανές χρέος.

Έχουν κάνει στάχτη την μεσαία τάξη.

Η οικονομική κρίση σοβεί παντού χωρίς σοβαρή πρόταση διεξόδου. Η κρίση γίνεται πολιτική και κοινωνική καθώς οι ανισότητες διευρύνονται.

Η Δύση για μια ακόμη φορά διχοτομείται. Η νέα διχοτόμηση φαινομενικά μοιάζει με νέα αναδιάταξη συμμαχιών. Την συμμαχία με την κοινή γλώσσα και την πολυγλωσσική συμμαχία. Ο λαϊκισμός Αριστερός και Δεξιός έγινε η κινητήρια δύναμη της πολιτικής.

ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ

Η κυβέρνηση με τη στάση της, επιλέγοντας αυτό το περιεχόμενο «διαπραγμάτευσης», βλάπτει την οικονομία, δυναμιτίζει το μέλλον της και η τεκμηρίωση πόσο την βλάπτει είναι πολύ εύκολη δουλειά για τους οικονομολόγους. Πολιτικά ωστόσο τα κόμματα προβάλουν μιαν ανησυχία χωρίς να τεκμηριώνεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να διευκολύνει την επικοινωνιακή πολιτική που τους ταυτίζει με τους δανειστές.

Υπάρχει κανείς που έστω και ενστικτωδώς να μην θεωρεί ότι αυτή η «διαπραγμάτευση» μόνο την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν εξυπηρετεί; Θα μου πείτε βεβαίως. Είναι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά το θέμα δεν είναι το επικοινωνιακό παιχνίδι μιας κυβέρνησης. Ούτε βεβαίως ο στερεότυπος καταγγελτικός λόγος της αντιπολίτευσης αρκεί. Σε μια σοβαρή πολιτεία αυτό που ενστικτωδώς καταλαβαίνουν οι πολίτες και δεικτικά καταγγέλλουν οι πολιτικοί, θα έπρεπε να έχει τη σχετική τεκμηρίωση με ανάλυση και στοιχεία τουλάχιστον από την πλευρά του καταγγέλλοντος.

Στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο 2017,

υπήρξε σαφής και ρητή αναφορά σε ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα που χάνει η χώρα με αυτή τη «διαπραγμάτευση» και γιατί θα πρέπει να ολοκληρωθεί εγκαίρως.

«Από το Φεβρουάριο του 2016 που ανέλαβε την διοίκηση της ΕΚΤ ο Μάριο Ντράγκι και εφάρμοσε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δισεκατομμύρια Ευρώ χορηγήθηκαν σε τράπεζες και ιδιωτικές επιχειρήσεις των χωρών της Ευρωζώνης πλην της Ελλάδας.

Ήταν τότε που η κυβέρνηση προτίμησε να επιστρέψει 9 δισεκατομμύρια περίσσευμα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δηλώνοντας ότι δεν χρειάζεται τα χρήματα!

Ήταν τότε που αποφάσισε να βρεθεί η χώρα εκτός δεύτερου προγράμματος ακριβώς στην λήξη του!!!

Από τότε, μέσω της ΕΚΤ βρέχει λεφτά και εμείς κρατάμε ομπρέλα (σημ. ο Κ. Μητσοτάκης το είπε ενάμιση μήνα μετά).

Σχετική εικόνα

Χάσαμε το πρώτο πρόγραμμα. Τον Δεκέμβριο του 2016 η ΕΚΤ αποφάσισε να γίνει και δεύτερο πρόγραμμα για το 2017. Επισημάναμε ότι εάν χαθεί το πρώτο εξάμηνο κατά το οποίο διατίθενται 80 δις μηνιαίως, το δεύτερο εξάμηνο η διαθεσιμότητα ρευστότητας θα μειωθεί στα 60 δις μηνιαίως, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση θα ενταχθούμε στο τέλος του προγράμματος με τα λιγότερα διαθέσιμα»

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων υπογραμμίζεται ότι τα ποσά αυτά κατανέμονται με διάφορα κριτήρια σε όλα τα μέλη της ευρωζώνης που τα χρειάζονται και δεν αφορούν ένα μόνο μέλος.

Βεβαίως το ύψος των ενισχύσεων με μηδενικά επιτόκια από την ΕΚΤ είναι σοβαρό πλεονέκτημα αλλά το σοβαρότερο είναι ότι οι χώρες που είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα αποκτούν υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση. Αποκτούν την εμπιστοσύνη των αγορών.

Το κορυφαίο πρόβλημα που αναδύεται από την μη ένταξη στο QE είναι ο κίνδυνος να μην βγει η χώρα στις αγορές τον επόμενο χρόνο. Γιατί η μη ένταξη στο QE και η μη ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης του μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου καθιστούν αδύνατη την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές και φυσικά δεν προετοιμάζουν το έδαφος για έξοδο το καλοκαίρι του 2018, τότε που τελειώνει το Γ΄ μνημόνιο.

Αυτός είναι ο λόγος που πάμε σε τέταρτο μνημόνιο όπως και να βαπτισθεί αυτό πχ επέκταση μέτρων για 2019-2020 ή άλλως.

Μια ακόμη παράμετρος στη διατήρηση της αβεβαιότητας είναι ότι η οικονομία μας χάνει 400 εκατομμύρια τον μήνα από την συνεχιζόμενη καθυστέρηση ανάπτυξης. Ποσό που αντιστοιχεί σε περισσότερα από 4,5 δις σε ετήσια βάση, όσο είναι δηλαδή ο προϋπολογισμένος δείκτης αύξησης του ΑΕΠ για το 2017 (στοιχεία της κυβέρνησης).

Σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης η αξία της «διαπραγμάτευσης» που διεξάγει είναι ζήτημα εάν αποδίδει 400 εκατομμύρια ετησίως, πέραν της μετάθεσης σε χρονικό ορίζοντα ώστε να αναγκασθεί για την εφαρμογή τους μια άλλη κυβέρνηση (τότε θα αρχίσουν τις καταγγελίες ως αντιπολίτευση) και πέραν της επικοινωνιακής διαχείρισης ότι αφορούν μισθούς και συντάξεις.

Γιατί εάν έκλεινε έστω αυτή την β΄ αξιολόγηση τα ταμεία θα είχαν μεγαλύτερο όφελος από τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη.

Ίσως κάνει εντύπωση η αναφορά σε αυτή την «διαπραγμάτευση»

Μπορούσε να υπάρξει άλλη;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ!!!

Ωστόσο μια διαπραγμάτευση με διαφορετικό περιεχόμενο απαιτεί δέσμευση για αλλαγές στην κοινωνία, το κράτος και την πολιτική.

ΑΥΤΟΙ ΤΟΡΠΙΛΗΣΑΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Είναι έξω από κάθε φαντασία ο τρόπος με τον οποίο το κατεστημένο μεταμορφώνει την αλήθεια. Η έκθεση της ανεξάρτητης αρχής ΙΕΟ που ελέγχει το ΔΝΤ είναι πραγματική γροθιά στις μικροπολιτικές και τους τακτικισμούς των Ευρωπαίων ηγετών εκείνη την εποχή. Αλλά το ΙΕΟ ως οφείλει ρίχνει το σφάλμα στο ΔΝΤ ακριβώς γιατί ενσωματώθηκε και ακολούθησε εκείνες τις τρομακτικές αποφάσεις που καταδίκασαν την Ελλάδα.

Η εμφανιζόμενη ως αυτοκριτική του ΔΝΤ για τα λάθη του πρώτου μνημονίου αποτελεί στην ουσία κόλαφο για την Ευρώπη!

Η αλαζονεία της εξουσίας είναι συνήθως απίστευτη. Είναι ακριβώς αυτή η τόσο προκατειλημμένη άρνηση να επανεξετάσουν το τι συμβαίνει στην Ευρώπη που έχει μια μεγάλη συμβολή στη διάλυση της Ευρωζώνης.

Το ΔΝΤ παραπλάνησε το δικό του διοικητικό συμβούλιο και ώθησε σε εσφαλμένες κρίσεις που αφορούν την Ελλάδα. Η στάση υπέρ του Ευρώ που ο καθένας είχε στο μυαλό του (άλλη ο Σόϊμπλε άλλη ο Τρισέ), τους τύφλωσε, γιατί ποτέ δεν θεώρησαν ότι η δομή της Ευρωζώνης θα μπορούσε να είναι λάθος. Αγνόησαν όλα τα προειδοποιητικά σημάδια μιας επικείμενης κρίσης, επειδή απλά ποτέ δεν κατάλαβαν τη σύγχρονη νομισματική θεωρία. Ο Σόϊμπλε είχε τα σχέδιά του, ούτε ο τότε διοικητής της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ, ούτε το ΔΝΤ έχουν εμπειρία από το πώς λειτουργούν οι αγορές συναλλάγματος και αυτή είναι μια σοβαρή αιτία αυτού του προβλήματος. Όσο για τον Σαρκοζί θα μείνει στην ιστορία για την υποταγή της Γαλλίας στην… ομορφιά της Μέρκελ

Το σύνολο της πολιτικής των αρνητικών επιτοκίων, το κυνήγι των φόρων που εξελίχθηκε σε βεντάλια υπερφορολόγησης και η αδυσώπητη διόγκωση των ελλειμμάτων και των κόκκινων δανείων, έχουν καταστρέψει την αποταμίευση. την οικονομία, το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μήνα με το μήνα που περνάει η ανάκαμψη μένει ισχνή, αλλά οι πολιτικές δεν έχουν αναθεωρηθεί γιατί υποτίθεται ότι κάνουν πάντα το σωστό. Η έκθεση του ΙΕΟ έχει ανατινάξει τη δική τους διαδικασία από τα μέσα. Αναφέρει ότι πολλά έγγραφα προετοιμάζονται εκτός των τακτικών διαδικασιών (στο παραβάν) και ότι η έγγραφη τεκμηρίωση σχετικά με ορισμένα ευαίσθητα θέματα δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί.

Σε μια αδυσώπητη πραγματικότητα διαφθοράς εξουσίας το ΔΝΤ ακολούθησε τις οδηγίες της πραγματικής τρόικας Τρισέ-Σόιμπλε/Μέρκελ-Σαρκοζί κατευθύνοντας την άλλη τρόικα σε αποφάσεις που καταδίκασαν την Ελλάδα για να… σώσουν το δικό τους Ευρώ. Η Θυσία της Ιφιγένειας τουλάχιστον είχε πιάσει τόπο. Αυτή μάλλον πάει…περίπατο.

ΕΠΙΤΟΜΗ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΡΑΧΜΗ Ή ΕΚΛΟΓΕΣ

Από την «αυταπάτη» όπως βάφτισαν την εξαπάτηση του λαού, στην επιτομή της αποτυχίας. Μετά την συμφωνία Γερμανίας-Δ.Ν.Τ. (συνάντηση Μέρκελ-Λαγκάρντ εχθές το απόγευμα) η Ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέτυχε το πρωτοφανές.

  • Η Ελλάδα υποχρεώνεται σε πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο διάστημα.
  • Δεν γίνεται ελάφρυνση χρέους
  • Οι Έλληνες υποχρεώνονται σε νέα μέτρα σε φορολογικό και συνταξιοδοτικό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση κάνει δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις με αδιαφάνεια, διογκώνει το δημόσιο και αποτελειώνει τους μικρούς και μικρομεσαίους.
  • Η ελληνική οικονομία δεν εντάσσεται στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ.

Μπορεί μια φυσιολογική κυβέρνηση να αντέξει το βάρος μιας μνημειώδους αποτυχίας της πολιτικής της? Μπορεί να επιβάλει νέα μέτρα λόγω επιδείνωσης του χρέους που προέρχεται από δική της υπαιτιότητα?

Η πρώτη επικοινωνιακή προσέγγιση είναι πως θα κρατηθεί με νύχια και δόντια και ρουσφέτια και νέες υποσχέσεις, κερδίζοντας χρόνο με τον νέο μύθο για αντίμετρα.

Ο κοινός φόβος είναι ότι ακολουθεί το σχέδιο της δραχμής του 2015, σχέδιο που συνέπιπτε και συμπίπτει με την στρατηγική Σόιμπλε. Δεν αποκλείεται

Η ταχεία εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το οικονομικό κλίμα και την θέση των τραπεζών τους δύο πρώτους μήνες του 2017, είναι προφανές ότι δίνει το σήμα γενικότερης ρευστότητας.

Το πολυαναμενόμενο σχέδιο νόμου για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι στη σημερινή του μορφή διαβούλευσης άλλη μια τρύπα στο νερό. Υποτίθεται ότι θα ήταν εφαλτήριο ανάπτυξης καθώς θα ελάφρυνε το χρέος επιχειρήσεων και τραπεζών αλλά με τη νομοθέτηση της ασυλίας των τραπεζικών υπαλλήλων.

Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό αλλά είναι προφανής η στρατηγική της κυβέρνησης να επιστρέψει σε προσπάθεια εθνικοποίησης (ή διαπλοκής) των τραπεζών. Γιατί ικανοποιείται με την άρνηση των ξένων μετόχων να συμμετάσχουν σε νέα αύξηση κεφαλαίου. Μόνο που αυτό οδηγεί σε νέο χρέος και νέες επιβαρύνσεις για τον Ελληνικό λαό.

Θα πρέπει βέβαια να θυμόμαστε ότι αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν που με την «περήφανη» διαπραγματευτική της τακτική (ουσιαστικά με στρατηγική να δημιουργήσει διαπλοκή μέσω της τράπεζας Αττικής) έχασε τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών και πέρασαν σε χέρια ξένων.

Μπορεί ο νέος επικοινωνιακός μύθος των αντίμετρων να δώσει παράταση κυβερνητικής θητείας? Κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε!

Ωστόσο η συμφωνία Μέρκελ-Λαγκάρντ έδειξε ότι ο κύβος ερρίφθη. Η νέα διαπραγμάτευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδήγησε στην επιτομή της αποτυχίας. Μόνη διέξοδος αντιμετώπισης του περιβάλλοντος που διαμορφώθηκε είναι ανωμαλία ή εκλογές!!!

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Η κυβέρνηση αιχμάλωτη των μέτρων που έλαβε, εάν συνεχίσει με αυτή την οικονομική πολιτική, κινδυνεύει η Ελλάδα από την απόλυτη επιτυχία να καταλήξει στην απόλυτη αποτυχία.

Το μεγάλο στοίχημα για όλες τις χώρες που κατέστειλαν την οικονομική τους δραστηριότητα λόγω των μέτρων της καραντίνας είναι η σταδιακή απελευθέρωση από το νέο Κορωνοϊό, η έξοδος από την καραντίνα χωρίς οπισθοδρομήσεις και εν τέλει η επιτυχής επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Δυστυχώς η διαδικασία δεν είναι γραμμική και δεν είναι ίδια για όλες τις οικονομίες και όλα τα κράτη.

Στην περίπτωση της Ελλάδας φαίνεται ότι η απόλυτη επιτυχία της εφαρμογής των μέτρων καραντίνας της πρώτης φάσης διατρέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί στο απόλυτο δράμα των επόμενων φάσεων.

Η φύση της νόσου Covid-19 και του Κορωνοϊού Sars Cov-2 είναι ότι συμπεριφέρεται όπως περίπου η εποχική γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι έχει περιόδους ύφεσης και έξαρσης, ότι θα παραμείνει ανάμεσά μας και ανά πάσα στιγμή θα απειλεί με ενδημική ή πανδημική συμπεριφορά.

Με άλλα λόγια όταν η Ελλάδα ξεκινήσει να αποσύρει μέτρα καραντίνας, η εξάπλωση του ιού θα είναι έτοιμη να συμβεί τόσο με κρούσματα εσωτερικής ανακύκλωσης όσο και με εισαγόμενα κρούσματα. Η τελική λύση αντιμετώπισής του θα έρθει όταν ο πληθυσμός θα μπορέσει να εμβολιαστεί και αυτό δεν αναμένεται πριν την επόμενη διετία

Σε μία άλλη κανονικότητα, με συνεχή επαγρύπνηση και επιτήρηση του ιού, φαίνεται πως θα ζούμε για τα επόμενα δύο χρόνια και αναλόγως λιγότερα ή περισσότερα περιοριστικά μέτρα

Οι ειδικοί του Χάρβαρντ περιγράφουν τον τρόπο που θα «σηκώνονται» τα επιδημικά κύματα με υφέσεις και εξάρσεις

Φαίνεται πως τα επόμενα δύο χρόνια θα ζούμε, με τις νέες συνθήκες φυσικής απόστασης και μέτρων υγιεινής για τον πληθυσμό αλλά και για την εγρήγορση των επιστημονικών και υγειονομικών αρχών στη χώρα μας – όπως και παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, τονίζεται πλέον από τους ειδικούς η ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης και επιτήρησης του ιού, τουλάχιστον για τα επόμενα δυο χρόνια, αλλά και η πιθανότητα να εκδηλωθούν πιο σημαντικές επιδημίες το χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι τα επόμενα χρόνια.

– Μόνο με αποτελεσματικό εμβόλιο θα σβήσει ο ιός, τονίζει ο Σωτήρης Τσιόδρας

Μέχρι τον γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού θα είναι απολύτως απαραίτητα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, απολύμανση, μάσκα, τέστ, αντισηπτικά, στολές νοσηλευτικού προσωπικού, ειδικός εξοπλισμός ασθενοφόρων και αστυνομικών. Πρόκειται για ένα νέο κλάδο της οικονομίας που θα είναι απαραίτητος τουλάχιστον μέχρι το 2022 όταν θα υπάρχει δυνατότητα γενικής εφαρμογής ενός εμβολίου που ακόμη πρέπει να ανακαλυφθεί.

Οι χώρες που έχουν αναπτύξει αυτή την παραγωγή υγειονομικού υλικού και ενδεχομένως είναι κοντά και στο εμβόλιο είναι, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, Η Κίνα και οι ΗΠΑ.

Η Γερμανία από την πρώτη στιγμή και με απόλυτη μυστικότητα έχει προχωρήσει σε μερική βιομηχανική αναδιάταξη με κατεύθυνση την παραγωγή του υγειονομικού εξοπλισμού που θα της επιτρέψει να ξεκινήσει την έξοδο από την καραντίνα χωρίς να απειλείται με οπισθοδρόμηση καθώς θα έχει τα υγειονομικά μέσα άμυνας. Απαγόρευσε όμως να δοθούν αυτά τα μέσα σε άλλες χώρες και για να προστατεύσει την απόλυτη μυστικότητα καθώς και την όποια διαρροή σε άλλη χώρα, ανέστειλε την παραγωγή τέτοιου υλικού σε θυγατρικές της εταιρείες που εδρεύουν σε άλλες χώρες.

Τις ώρες που γράφεται αυτό το άρθρο το Bloomberg δημοσιεύει την είδηση ότι η Μέρκελ ανακοίνωσε την απόφαση εξόδου από την καραντίνα με σταδιακά βήματα ξεκινώντας την επόμενη εβδομάδα 20/4 από μικρά καταστήματα, ενώ τα σχολεία θα ανοίξουν νωρίς τον Μάιο.

Αρκετά μέτρα θα μείνουν σε εφαρμογή μέχρι τις 3 Μαΐου και φυσικά μετά την χαλάρωση των περισσότερων μέτρων η κανονική ζωή θα επανέλθει αρκετές εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές επομένως ότι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει ένα κοινό πλαίσιο βημάτων χαλάρωσης της καραντίνας και επανόδου στην κανονική ζωή ήταν ότι η Γερμανία ήθελε πρώτη να θέσει τις μηχανές σε λειτουργία έχοντας τις αδύναμες χώρες σε ομηρία καραντίνας.

Η Ελλάδα, δεν έχει πολιτική παραγωγής υγειονομικού υλικού αν και έχει την τεχνογνωσία, ιδιαίτερα με το εργαστήριο νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. Η Ελλάδα επομένως θα πρέπει να προμηθευτεί όλο αυτό το ειδικό υγειονομικό υλικό, το οποίο είναι καινοτόμο καθώς τα παραδοσιακά αντισηπτικά πρέπει να αντικατασταθούν με αντιικά απολυμαντικά, στολές με αντιική ασπίδα, μάσκες με αντιική προστασία και βεβαίως, τεστ εκατομμύρια τεστ. Χωρίς αυτά η χώρα θα κινδυνεύει με δεύτερο και τρίτο κύμα εξάπλωσης του ιού, με νέα καραντίνα με τουριστικό αποκλεισμό και εντέλει με οικονομική κατάρρευση.

Τα σωστά μέτρα οικονομικής ανακούφισης που έλαβε η κυβέρνηση, έχουν ένα κόστος που μπορεί και πρέπει να καταβληθεί αρχικώς αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να επαναλαμβάνονται ούτε μπορεί το χρέος να αυξάνεται χωρίς επιπτώσεις.

Εφόσον η Γερμανία, η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που απέκτησε πλήρη εξοπλισμό αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα και οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την εξαγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού, η Ελλάδα χωρίς κυβερνητική πολιτική, άμεσα, παραγωγής δικού της υγειονομικού υλικού και ενίσχυσης της καινοτομίας των επιχειρήσεων σε αυτή την κατεύθυνση, θα εγκλωβιστεί, θα είναι αυτοπαγιδευμένη στον κύκλο της υγειονομικής κρίσης. Παγιδευμένη στην υγειονομική κρίση με θανάτους που μπορεί να λάβουν απρόσμενες διαστάσεις και εν τω μεταξύ η ανεργία, η ύφεση και το χρέος να κινδυνεύουν να προσλάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Εδώ και τώρα η κυβέρνηση πρέπει να στρέψει τον προσανατολισμό της στην παραγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού και των τεστ.

Εδώ και τώρα πρέπει να καταργήσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμποδίζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που μπορούν να ανταποκριθούν στην καινοτομία και την παραγωγή των καινοτόμων υγειονομικών υλικών.

Εδώ και τώρα να σχεδιάσει την έξοδο από την καραντίνα έχοντας αποκτήσει τον αναγκαίο εξοπλισμό για την προστασία του πληθυσμού από την υποχρεωτική έκθεση που θα φέρει η δυστυχώς τεράστια οικονομική συνεισφορά στο εγχώριο ΑΕΠ της τουριστικής βιομηχανίας.

Εδώ και τώρα να ανασχεδιάσει την μείωση της εξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό και να χρηματοδοτήσει start ups με καινοτόμα προϊόντα αλλά και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, στην online λιανική, την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία, τις μεταφορές, την αγροδιατροφική παραγωγή, την κυκλική οικονομία, την ενέργεια και τις ΑΠΕ, καθώς και την ναυτιλία.

Στο επόμενο άρθρο μου που θα έχει τον τίτλο «Η Πανδημία φέρνει νέο Παγκόσμιο Καταμερισμό Εργασίας και Γεωπολιτική Ανακατανομή Πόλων Εξουσίας» αναλύω όλα τα στοιχεία, οικονομικά και πολιτικά της μετά-Κορωνοϊού τάξης που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις νέες μορφές εργασίας, τους νέους τομείς της οικονομίας και το νέο πολυπολικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με σταθερή την αναζήτηση των πολιτικών που θα βοηθήσουν στην επιβίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα σε αυτό τον κόσμο.

2017 ΟΠΩΣ 1917 –ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

Η γνώση οδηγεί το μέλλον

Το 2017 θα είναι η χρονιά που θα καθορίσει την τύχη της Ευρώπης τον 21ο αιώνα όπως συνέβη το 1917 για τον 20ο αιώνα; Όλες οι ενδείξεις οδηγούν σε θετική απάντηση.

Το 2017 η κρίση εμπιστοσύνης στην πολιτική και τους πολιτικούς θα φθάσει στο αποκορύφωμα. Η κρίση χρέους στην Ευρώπη δεν μπορεί να τιθασευτεί και ο κίνδυνος να γίνει ανεξέλεγκτη είναι διαρκής. Η αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης βρίσκεται σε κατάρρευση υπό το βάρος παθογενειών που δεν αντιμετωπίζονται. Μετά την πενταετία 2017-2022 η Ευρωζώνη και η παγκοσμιοποίηση δεν θα μοιάζουν σε τίποτα με αυτό που γνωρίζουμε.

Το 1917 η Ευρώπη διχασμένη σπαράσσεται από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο με τις δυνάμεις της Γερμανίας και τις δυνάμεις της Ανταντ. Το 2017-2018 η Ευρώπη θα ζήσει ένα νέο διχασμό σχετικά με την τύχη της Ευρωζώνης. Εκείνη τη χρονιά η Ιταλία είχε υποστεί καταστροφική ήττα, στη μάχη του Καπορέττο, από τις δυνάμεις της Αυστροουγγαρίας και της Γερμανίας στο αυστρο-ιταλικό μέτωπο. Κάτι ανάλογο προετοιμάζεται το 2017 με την μάχη για την Monte dei Paschi di Siena και τις Ιταλικές τράπεζες.

Το 1917 η Οκτωβριανή επανάσταση, ως αποτέλεσμα του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, της οικονομικής κρίσης της Ρωσίας της φτωχοποίησης και υπερφορολόγησης των Ρώσων, άλλαξε την Ευρώπη και σημάδεψε τον κόσμο διαμορφώνοντας μια νέα παγκόσμια ισορροπία τον 20ο αιώνα.

Το 2017 τι πραγματικά αντιμετωπίζουμε; Ψάχνοντας στο βάθος, η κρίση χρέους είναι κρίση δημόσιου χρέους στην Ευρώπη. Η Ευρώπη έχει τα υψηλότερα επίπεδα φορολογίας και η δυνατότητα μιας κυβέρνησης για να λειτουργήσει εξαρτάται από το επίπεδο της φορολογίας. Η ΕΚΤ έχει γίνει ο αγοραστής του δημόσιου χρέους και δεν υπάρχει πλέον αντιστροφή της διαδικασίας. Εάν η ΕΚΤ σταματήσει να αγοράζει το δημόσιο χρέος, οι κυβερνήσεις θα ανακαλύψουν πολύ γρήγορα ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αγοράσει χρέος και, στη συνέχεια, τα επιτόκια θα εκραγούν. Οι Κυβερνήσεις κυνηγούν τα χρήματα και όχι την αναδιάρθρωση μέχρις ότου επέλθει η κατάρρευση. Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που οι κυβερνήσεις καταρρέουν πάντα όταν το χρέος διογκώνεται όπως συμβαίνει σήμερα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μέγιστο ομοσπονδιακό φορολογικό συντελεστή 39,6% σε σύγκριση με την Ευρώπη που έχει πάνω από 50% εάν εξαιρέσουμε την Ελλάδα που υπερβαίνει το 60%. Εάν ο Trump προχωρήσει στη μείωση των φόρων, η οικονομία των ΗΠΑ θα ανακάμψει γρηγορότερα, αλλά σε βάρος του υπόλοιπου κόσμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι στο ίδιο φορολογικό επίπεδο με την Ευρώπη ώστε να μην είναι στην ίδια απελπιστική θέση – ΑΚΟΜΗ

Το 1917 το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών περνά το νόμο περί μετανάστευσης. Ο νόμος απαγόρευε τη μετανάστευση από το σύνολο σχεδόν της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας. Το ίδιο έτος οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γερμανία και στην Αυστροουγγαρία.

Το 2017 ο Trump θα περάσει νέο νόμο για την μετανάστευση και ο επικείμενος εμπορικός πόλεμος με την ακύρωση συμφωνιών του παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου θα πάρει θερμή μορφή στην περιοχή του Ειρηνικού και της Ασίας ενώ στην Ευρώπη θα υψώσει νέα τείχη προστατευτισμού.

Το 1917 η Αραβική εξέγερση έχοντας διώξει τους Τούρκους από την Αίγυπτο, εξαπλώνεται στη Συρία και ένα χρόνο μετά οι Οθωμανοί εκδιώκονται από τη Δαμασκό διαμορφώνοντας τον μέχρι πρότινος χάρτη των Αραβικών χωρών στην περιοχή. Το 2017 θα αποτελέσει σταθμό στην εξέλιξη της σύγκρουσης στον Αραβικό κόσμο, τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό και την Τουρκική εκκρεμότητα.

Το 1917 ο διχασμός των Ελλήνων μεταξύ Φιλοβασιλικών και Βανιζελικών φθάνει στο αποκορύφωμα. Ανετράπη ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος και στην Αθήνα έγινε επισημοποίηση της απόφασης της κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης-κίνημα Εθνικής Αμύνης, για κήρυξη πολέμου στις δυνάμεις του Άξονα. Το 1917 η Θεσσαλονίκη ισοπεδώθηκε από την καταστροφική μεγάλη πυρκαγιά. Η πενταετία 1917-1922 που κατέληξε στην εθνική τραγωδία προσδιόρισε την μορφή της Ελλάδας για τον 20ο αιώνα.

Το 2017 ο διχασμός των Ελλήνων με την αντιμνημονιακή εξαπάτηση θα κορυφωθεί και θα προσδιορίσει τις πιθανότητες μείωσης της επερχόμενης κατάρρευσης, δηλαδή της χρεωκοπίας της χρεωκοπημένης χώρας. Η κόλαση της πολιτικής σε πλήρη έκταση συνεχίζει να αφήνει την Ελλάδα και τους Έλληνες ακυβέρνητους, εγκαταλειμμένους σε τρομακτικές θεομηνίες χωρίς εθνικό σχέδιο χωρίς πιθανότητες επιβίωσης. Η μάχη της καρέκλας και της εξουσίας είναι η μόνη ιδεολογική παράμετρος των κομμάτων σήμερα. Η φωτιά που ισοπέδωσε την Θεσσαλονίκη είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί ως οικονομικό χάος, ως Ελληνο-Κυπριακή νίκη και ήττα στο βάθος της περιόδου 2017-2022 ακόμη και ως εθνική τραγωδία που θα προσδιορίσει την μορφή της Ελλάδας στον 21ο αιώνα.

Μπορούμε όλοι να δούμε ότι το σύστημα, όπως είναι, δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει. Με κάθε 8,5 χρόνια κυκλικής διακύμανσης, η ένταση αυξάνεται ή όπως θα έλεγαν οι οικονομολόγοι η αγορά είναι ασταθής. Μπορούμε να δούμε αυτή την αύξηση της έντασης με τις εκλογές 2016 – 2017 τα έτη της πολιτικής κόλασης. Με επόμενο σταθμό το 2022-2024 και ίσως τελική κατάληξη το 2032 η αδιέξοδη διακύμανση της κυκλικής έντασης/αστάθειας θα ολοκληρωθεί γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει περισσότερο από δύο ακόμη κύκλους, έτσι όπως είναι οι σημερινές συνθήκες.

Η ιστορία είναι ο χάρτης μας για το μέλλον. Προκαλεί κατάπληξη και δίνει δημιουργική ώθηση η φαντασία, η οποία είναι η βάση της επιθυμίας του ανθρώπου να κατανοήσει και να ανακαλύψει. Για να παραθέσω τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, – “Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Σε ότι αφορά τη γνώση είναι περιορισμένη σε αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή γνωρίζουμε και κατανοούμε, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο, και όλα εκείνα που γνωρίζουμε και κατανοούμε.” Πράγματι, η φαντασία είναι το παν. Όλες οι εφευρέσεις προκύψαν μόνο από τη φαντασία μας, η οποία διεγείρει κάθε πρόοδο και έτσι γεννά την εξέλιξη σε κάθε τομέα. Αυτός είναι ο λόγος που οι κυβερνήσεις αποτελούν πάντα τον εχθρό. Είναι ανίκανες στη φαντασία και φιλοξενούν μόνο την παράνοια, του πως οι άνθρωποι θα θυσιάσουν την ελευθερία τους σε όφελος της εξουσίας τους.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο, αλλά μόνο αν αγκαλιάσουμε τη γνώση του παρελθόντος, και να διδαχθούμε από αυτή. Έτσι μπορεί η γνώση να μας οδηγήσει σε ένα νέο κόσμο της ελευθερίας και της ελευθερίας από την χειραγώγηση των κυβερνήσεων.

Κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει αυτό που έρχεται. Μπορούμε να κάνουμε αυτή την επιλογή μόνο αν κατανοήσουμε το παιχνίδι.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2017

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΤΟ 2% ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΤΣΙ

Δεν είναι επιτρεπτό σε καμιά κοινωνία δικαίου η αποζημίωση πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών να γίνεται οριζόντιος φόρος ανεξαρτήτως χρήσης.

Αυτό είναι ΧΑΡΑΤΣΙ και πρώτοι εσείς έπρεπε να το καταγγείλετε.

Παρασυρθήκατε από το δόλωμα ότι θα μοιραστείτε την πίττα των εσόδων της φορολογίας. Χρησιμοποίησαν την απογοήτευση από την λειτουργία της ΑΕΠΙ.

Δεχθήκατε ασμένως έναν φόρο με οριζόντια εφαρμογή σε υπολογιστές, κινητά, τάμπλετ που ξεκινάει με 2% και μάλιστα διαμαρτύρεστε γιατί δεν είναι άμεσα 6%

Στην Ελλάδα ζείτε.

Ποιος φόρος που επιβλήθηκε για συγκεκριμένο σκοπό αποδίδεται εξ ολοκλήρου εκεί που θα έπρεπε? Έκπληξη! Όλοι σχεδόν οι φόροι που επιβλήθηκαν για συγκεκριμένο σκοπό πηγαίνουν στην μαύρη τρύπα του χρέους και του ελλείμματος!

Ποιος θα διαχειρίζεται τα έσοδα με το πρόσχημα των πνευματικών δικαιωμάτων? Έκπληξη! Οι ίδιοι που διαχειρίζονται τα ελλείμματα αλλά κάνουν τις κομματικές προσλήψεις, το πελατειακό κράτος και την διαπλοκή για να διατηρούν την εξουσία τους.

Πως θα μοιράζεται (εάν απομένει για εσάς) η πίττα, μεταξύ ποιών? Έκπληξη! Ίδια και ανάλογη κατάσταση με την ΑΕΠΙ.

Παρεμπιπτόντως είστε το ίδιο ανοικτοί στην εγγραφή μελών στα σωματεία σας?

Αλήθεια θα εξακολουθήσετε να εισπράττετε αμοιβή για τις ηλεκτρονικές εκδόσεις σας?

Αυτή είναι η άποψή σας για τη χρήση και διάδοση των νέων τεχνολογιών στην τεχνολογικά καθυστερημένη χώρα μας?

Τώρα βέβαια το χαράτσι αφορά ένα παγκοσμιοποιημένο προϊόν. Πως θα το μοιράσετε με τους Γάλλους, Ιταλούς ή Αμερικάνους και Ιαπωνέζους δημιουργούς?

Αγαπητοί δημιουργοί θα έπρεπε επίσης να γνωρίζετε ότι οι κυβερνήσεις, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών και οι Έλληνες φορομπήχτες εφευρίσκουν και εφαρμόζουν κάθε διεστραμμένη ιδέα προκειμένου να εισπράξουν φόρους. Ειδικά οι Βρυξέλλες με ευκολία επιβάλουν φόρους σε ότι δεν παράγεται στην Ευρώπη και ειδικά στη Γερμανία. Σας ενδιαφέρει να γίνεστε πρόσχημα σε έναν άτυπο εμπορικό πόλεμο, ή στον αυταρχικό αγώνα κυβερνήσεων να κρατηθούν στην εξουσία?

Στην Ελλάδα εξαθλιώνουν τους συνταξιούχους. Καταστρέφουν το μέλλον των νέων. Φόροι, φόροι, τέλη, εισφορές, χαράτσια για να ρίξουν στην μαύρη τρύπα του χρέους. Χρέος που κάθε μήνα μεγαλώνει παρά το φορολογικό ξεζούμισμα. Χρέος Ελληνικό αλλά και παγκόσμιο, το οποίο κάθε μέρα αποκτά νέα επίπεδα ρεκόρ στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Αγαπητοί δημιουργοί, η πνευματική ηγεσία μιας χώρας επικρίνει το πρόβλημα και ανοίγει δρόμους διεξόδου. Δεν εισπράττει από το πρόβλημα.

ΕΚΘΕΣΗ OXFAM: ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΣΟ 4 ΗΜΕΡΕΣ ΑΜΟΙΒΗ ΕΝΟΣ MANAGER

Ένας εργάτης εργάζεται μια ζωή για να αποκτήσει το ίδιο ποσό με το οποίο αμείβεται ένας manager σε 4 ημέρες.

Από το 2010, δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, ο πλούτος της λεγόμενης «οικονομικής ελίτ» αυξάνεται κατά μέσο όρο περί το 13% σε ετήσια βάση. Η κορύφωση του φαινομένου καταγράφηκε μεταξύ του Μαρτίου του 2016 και του Μαρτίου του 2017, σε μια περίοδο κατά την οποία σημειώθηκε «η μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία του αριθμού των ανθρώπων η περιουσία των οποίων ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια», με ρυθμό που έφθανε τον έναν νέο δισεκατομμυριούχο κάθε δύο ημέρες.

Το 82% του πλούτου που παράχθηκε από τον Μάρτιο του 2016 έως τον Μάρτιο του 2017 κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου

Το 50% των φτωχότερων του κόσμου που ισοδυναμεί με 3,7 δισεκατομμύρια κόσμου, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς.

Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα μόνο από τα παραδείγματα του παγκόσμιου αυτού μη κερδοσκοπικού οργανισμού η έκθεση του οποίου αποδεικνύει ότι η οικονομική ανισότητα διευρύνεται στον κόσμο.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος μιας παγκόσμιας εμβέλειας επιχείρησης μόδας αμείβεται σε 4 ημέρες όσο είναι το εισόδημα μιας ολόκληρης ζωής ενός μέσα αμειβόμενου εργάτη του Μπαγκλαντέζ που εργάζεται στον ίδιο τομέα.

Μόνο μέσα στο 2017 οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη απέκτησαν 762 δισεκατομμύρια δολάρια

Μόνο το ένα έβδομο αυτού του ποσού θα έφθανε για να βάλει τέλος στην ακραία φτώχεια.

Σε μια μέση χώρα όπως η Ιταλία, σε 10 χρόνια το εισόδημα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκε κατά 6,3% Την ίδια περίοδο το εισόδημα του 10% πιο φτωχών μειώθηκε κατά 23,10%

Ο πλούτος που παράχθηκε το 2017 κατανεμήθηκε ως εξής:

Στα 5 δολάρια που παράχθηκαν

Τα 4 δολάρια πήγαν στο 1% των πλουσιότερων ανθρώπων.

Το 1 δολάριο πήγε στο υπόλοιπο 99% των ανθρώπων

Με την πραγματικότητα συμβαδίζει και η αίσθηση του κοινού. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε σε 70.000 ανθρώπους σε όλες τις ηπείρους, το 75% των ερωτηθέντων απάντησε ότι διευρύνεται η διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών.

Στην πραγματικότητα αυτή είναι η πηγή της κρίσης αμφισβήτησης των πολιτικών και της πολιτικής!

Δημοφιλέστερα Άρθρα