Τυχαίο

    ΔΙΕΘΝΗ

    Αρχική ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ

    ΔΕΝ ΚΑΘΕΣΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥ ΛΥΚΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΟΥ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Οι συναντήσεις κορυφής είναι πάντα θετικές όταν προετοιμάζονται σωστά και τα θέματα προς συζήτηση βρίσκονται σε καθεστώς ισορροπίας.

    Το ιστορικό των συναντήσεων κορυφής με τον Ερντογάν έχει αποδώσει μια πρωτοφανή ενίσχυση της Τουρκικής πολιτικής, της επιθετικότητας και της κάθε φορά παγίωσης τετελεσμένων και πρόκλησης νέων διεκδικήσεων.

    Φαίνεται ότι το πάθημα δεν έγινε μάθημα. Μετά από κάθε συνάντηση η Τουρκία έκανε ένα νέο βήμα επιθετικών διεκδικήσεων.

    Αυτό έγινε με την επίσημη υϊοθέτηση τη «γαλάζιας πατρίδας», το ίδιο με το «γκριζάρισμα» 150 νησίδων και νησιών, το ΤουρκοΛυβικό σύμφωνο, την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, τη νέα αμφισβήτηση της Θράκης με την «Τουρκική» μειονότητα και περιέργως την επιχείρηση εισβολής με εργαλείο λαθρομετανάστες από όλο το μουσουλμανικό τόξο, την καταπάτηση της Κυρήνεια.

    Την 14 Ιουνίου 2021 εν μέσω απειλών όπως όλοι θυμόμαστε, έγινε συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Η «υπακοή» στη Μέρκελ είχε ως συνέπεια να αδειάσει την κινητικότητα Μακρόν και Γαλλίας, η Τουρκία πήρε «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» από την Ελληνική Κυβέρνηση για την Ευρώπη, για να μπορέσει αμέσως μετά να γίνει η πολυπόθητη συνάντηση και για τις δύο πλευρές Μπάιντεν-Ερντογάν, χωρίς η Άγκυρα να κάνει πίσω ούτε στο ένα εκατοστό από τις αυθαίρετες απαιτήσεις της.

    Αντιθέτως τις παγίωσε!

    Πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ βετεράνος Διπλωμάτης κ. Σινιρλίογλου απέστειλε στον ΟΗΕ την γνωστή επιστολή όπου με μανιφεστικό τρόπο απευθυνόμενος στην ουσία στην διεθνή κοινότητα ξεδίπλωσε όλες τις αυθαίρετες τουρκικές απαιτήσεις σε βάρος της χώρας μας.

    Να θυμίσουμε ότι στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας το διεθνές δίκαιο δεν είναι μόνο ότι γράφεται σε κείμενα αλλά και ότι εγγράφεται ως πράξη τετελεσμένη και διαρκής.

    Ποια είναι η στάση των δύο χωρών στη διεθνή σκηνή;

    Επί δύο χρόνια η Τουρκία συκοφαντεί τη χώρα μας και η Ελληνική κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί την επιχείρηση εμπέδωσης αρνητικού κλίματος για τη χώρα μας!

    Και τώρα που η κρίση στην Ουκρανία κινητοποίησε τα αντανακλαστικά της διεθνούς κοινότητας που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του αναθεωρητισμού, η κυβέρνηση τρέχει να δώσει και πάλι «πιστοποιητικό καλής διαγωγής», απονευρώνοντας και την πρωτοφανή στα χρονικά υποστήριξη της χώρας από το κογκρέσο έναντι της γραφειοκρατίας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ!

    Την ώρα που οι επιθετικές διεκδικήσεις της Τουρκίας, όπως επισημαίνεται και από πολλούς αναλυτές, μοιάζουν αρκετά με αυτές του Πούτιν προς την Ουκρανία, εμείς ακυρώνουμε το πλεονέκτημα!

    Όπως ο Ρώσος Πρόεδρος διεκδικεί περιοχές της αυτοκρατορικής Ρωσίας, έτσι και ο Ερντογάν ονειρεύεται τις κτήσεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

    Όπως ο Πούτιν θέλει «να διορθώσει τα λάθη του Λένιν» (βλ. Δημοκρατία της Ουκρανίας), έτσι και ο Ερντογάν θέλει «να διορθώσει τα λάθη του Κεμάλ» (βλ.Συνθήκη Λωζάνης, σύνορα Τουρκίας).

    Η αποστρατιωτικοποίηση είναι επίσης αίτημα αμφοτέρων, καθώς και οι δύο απαιτούν από τα γειτονικά κράτη να μην εξοπλίζονται ούτε για την άμυνα τους, αλλά τα δικά τους κράτη να είναι ελεύθερα να τα απειλούν.

    Όσο για την κατηγορία περί ναζιστικού κράτους, όπως κατηγορεί ο Πούτιν την Ουκρανία, η Τουρκία έχει βρει την κατηγορία ότι η Ελλάδα πνίγει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

    Η Ελλάδα, ωστόσο, ποτέ δεν έχει κάνει καμπάνια για να αναδείξει τον ρόλο της Τουρκίας στα θέματα αυτά, ενώ το τουρκικό καθεστώς διεξάγει οργανωμένη διεθνή καμπάνια δυσφήμισης της Ελλάδας εδώ και δύο χρόνια.

    Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τι έχει καταγραφεί διεθνώς;

    Αυτός ο χάρτης είναι ο μοναδικός επίσημος χάρτης της Ελλάδας που εστάλη στον ΟΗΕ συνοδευόμενος από τις γεωγραφικές συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας και της μελλοντικής ΑΟΖ! Είναι η μόνη Ελληνική προσπάθεια που έγινε το 2011 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Έκτοτε νεκρική σιωπή ως προς την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου παρόλο που η Κύπρος την οριοθέτησε και την θεσμοθέτησε!

    Οι συνομιλίες χρειάζονται όταν υπάρχει ισορροπία… Μπορούσε να υπάρξει ισορροπία έναντι των Τουρκικών διεκδικήσεων;

    Βεβαίως εάν η Ελλάδα δεν είχε την ηττοπαθή πολιτική κατευνασμού, βεβαίως εάν η Ελλάδα είχε εθνική στρατηγική και απαντούσε, όχι στους λεονταρισμούς με λεονταρισμούς, αλλά ορθολογικά σε διεθνές επίπεδο βήμα, βήμα απάντηση στην Τουρκική προπαγάνδα και ανάδειξη της επικινδυνότητας της αναθεωρητικής πολιτικής του Ερντογάν και του ακραίου εθνικισμού που αναπτύχθηκε στην Τουρκία.

    Βεβαίως εάν απαντούσε ως όφειλε με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και της δυνητικής ΑΟΖ όπως έκανε η Τουρκία.

    Αυτό αφορά κάθε ιστορική φάση του λαού μας με παρόμοια διλήμματα, αναφορικά με το Δίκαιο και την Ισχύ, την Ειρήνη και τη Δημοκρατία, τον κατευνασμό και την ηττοπάθεια.

    Όταν ο γκρίζος λύκος κυκλώνει πεινασμένος, οι αυταπάτες για τον κατευνασμό και την εξημέρωσή του οδηγεί αναπότρεπτα στην ταπείνωση, στον πόλεμο, στην ήττα και στην υποταγή.

    Σε τέτοια ιστορικά διλήμματα το έθνος και ο λαός μας, το δημοκρατικό πολίτευμα και τα κόμματα, οι πολιτικοί ηγέτες και οι πολίτες, έχουν χρέος να απαντήσουν με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης.

    Είναι χρέος για τον Ελληνικό λαό και την ηγεσία του, να αφυπνίσουν τις εθνικές ευαισθησίες και τον πατριωτισμό να σφυρηλατήσουν την εθνική λαϊκή ενότητα μέσα από τις αγωνίες και τις ελπίδες, για το κοινό μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Μέσα από την κατάκτηση της ιστορικής αυτογνωσίας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με αυτοπεποίθηση, με διορατικότητα και αποφασιστικότητα. Χωρίς να παρασύρεται σε ανόητες και ανέξοδες «ψευδοπατριωτικές» ρητορείες αλλά και χωρίς φοβίες και ηττοπάθειες,

    Η ανάδειξη μιας συνεκτικής και ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής με ιεραρχημένους στόχους αποτελεί πλέον ιστορική ανάγκη επιβίωσης.

    Μιας εθνικής στρατηγικής που θα αξιοποιεί μεν στο έπακρο τη γεωστρατηγική, γεωπολιτική και γεωοικονομική θέση της χώρας θα συνοδεύεται δε με τη σθεναρή στάση στη διαφύλαξη της ακεραιότητας και της ασφάλειας, με την ισχυρή αποτρεπτική δύναμη στη διαφύλαξη της Εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, με τους όρους μιας πατριωτικής ανάτασης και ειρήνης, με τους όρους του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, της Δημοκρατίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

    Με απλά λόγια να γίνουμε περήφανοι που είμαστε Έλληνες, περήφανοι σε μια Ελλάδα αξιοσέβαστη από εχθρούς και φίλους, περήφανοι για τη συμβολή μας στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ανάπτυξη, περήφανοι για την ενδυνάμωση και εμβάθυνση της Δημοκρατίας ώστε να γίνει ο νέος φάρος στη σύγχρονη εποχή.

    Μισές αλήθειες στη διαμάχη Ντράγκι-Σόϊμπλε για τα αρνητικά επιτόκια

    Από
    operator
    -
    0

    Μετά τις σφοδρές επιθέσεις του Σόϊμπλε και των δορυφόρων του για την πολιτική οικονομικής χαλάρωσης που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο πρόεδρός της Μάριο Ντράγκι απάντησε προχθές με ομιλία του σε συνέδριο στη Φραγκφούρτη. Αλλά τόσο ο ένας όσο κυρίως ο δεύτερος που είχε μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση απέφυγε να εστιάσει στο πραγματικό πρόβλημα.

    Όπως ανέφερε ο Μάριο Ντράγκι η νομισματική χαλάρωση είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία της κρίσης. Είναι σαφές ότι υπερασπίζεται την άποψη ότι τα αρνητικά επιτόκια είναι ένα εργαλείο για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλά είναι εξίσου σαφές ότι η χρήση εργαλείων συνοδεύεται από προϋποθέσεις που εάν δεν συντρέξουν, το εργαλείο καθίσταται εξίσου αναποτελεσματικό.

    Για παράδειγμα, προκειμένου να στηρίξει την άποψή του, ανέφερε ότι η Κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας χρησιμοποιεί τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, το ίδιο χρησιμοποίησε η FED στις ΗΠΑ από το 2008 έως το τέλος του 2015 και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι κοντά στο μηδέν για 7 χρόνια. Ωστόσο το εύλογο ερώτημα είναι γιατί η Ιαπωνία εξακολουθεί να βρίσκεται βυθισμένη σε διαρκή ύφεση και η ανάκαμψη των Ηνωμένων Πολιτειών να είναι τόσο ασθενική μέχρι στιγμής, παρά το γεγονός ότι η πολιτική αρνητικών επιτοκίων συνοδεύτηκε από το φαινόμενο «Helicopter Money» έβρεχε δηλαδή χρήματα που αφειδώς έκοβε η FED την εποχή Μπεν Μπερνάνκε.

    Ο Μ. Ντράγκι ανέφερε επίσης ότι το 18% της παγκόσμιας οικονομίας, βάσει ΑΕΠ, λειτουργεί σε περιβάλλον μηδενικών επιτοκίων και εάν υπολογιστούν τα κράτη με επιτόκια από 0% έως 1% τότε καλύπτει το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Ωστόσο αδυνατεί να εξηγήσει γιατί η κρίση εξακολουθεί να έχει παγκόσμια χαρακτηριστικά και οι προβλέψεις ανάκαμψης είναι αναιμικές (τόσο ο ΟΟΣΑ όσο και το ΔΝΤ αναθεωρούν διαρκώς προς τα κάτω τις προβλέψεις τους), ακόμη και όταν επιχειρεί μια ανάλυση στις αποδόσεις των επενδύσεων. Αρκείται σε μια γενική ευχή για μία καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην αποταμίευση και την επένδυση που θα προέλθει από την υλοποίηση των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

    Η αλήθεια είναι ότι τα σχεδόν μηδενικά και τα αρνητικά επιτόκια πλήττουν τις αποταμιεύσεις, τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες, τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και κυρίως το επιχειρηματικό μοντέλο ανάπτυξης. Στον αντίποδα βρίσκεται εξίσου αρνητικά και η εκμετάλλευση της κρίσης για επιδίωξη εθνικών στόχων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πράγματι η Γερμανία βρίσκεται στην κορυφή της ανισορροπίας του Ευρωπαϊκού μοντέλου καθώς η Ε.Ε. έχει καταφέρει να επιτύχει σήμερα πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών λίγο πάνω από το 3% του ΑΕΠ αλλά η Γερμανία απολαμβάνει πλεόνασμα 5% για μια δεκαετία τώρα. Τα επιτόκια δανεισμού της Γερμανίας είναι μηδενικά και ενίοτε αρνητικά με διαφορά τουλάχιστον 2,5% από τον μέσο Ευρωπαϊκό δανεισμό ομολόγων. Οι Γερμανικές τράπεζες γεμίζουν με τις αποταμιεύσεις των χωρών του Νότου ως «ασφαλέστερες» κατά την περίοδο της κρίσης χρέους.

    ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ ΤΗΣ ΒΗΡΥΤΟΥ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΣΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    Εικόνα από Corriere della Sera

    Ξένοι ειδικοί πυροτεχνουργοί διατυπώνουν στη διεθνή ειδησεογραφία μιαν άλλη θεωρία από αυτή της έκρηξης του νιτρικού αμμωνίου. Βάσει του βίντεο που είδαν καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη στη Βηρυτό δεν προέρχεται από το Νιτρικό Αμμώνιο αλλά από πολεμοφόδια και πυρομαχικά που ήταν αποθηκευμένα.

    Σύμφωνα με τους πυροτεχνουργούς,

    • για να εκραγεί με ενιαίο τρόπο το Νιτρικό Αμμώνιο θα έπρεπε να υπήρχε καταλύτης, γιατί διαφορετικά δεν θα είχε εκραγεί όλο μαζί με μιας όπως δείχνει η έκρηξη.
    • Το νιτρικό αμμώνιο, όταν εκραγεί, δημιουργεί ένα σαφές-ευδιάκριτο κίτρινο σύννεφο. Αντί για κίτρινο σύννεφο στα βίντεο της έκρηξης, φαίνεται μια λευκή σφαίρα που διευρύνεται σαν μανιτάρι, που είναι συμπύκνωση υδρατμών από την θάλασσα μέσα στην οποία εκτονώθηκε μέρος της έκρηξης.
    • Μετά από τη λευκή σφαίρα φαίνεται καθαρά μια πορτοκαλί στήλη σαν terra cotta που τείνει προς το ζωντανό κόκκινο, χαρακτηριστικό της συμμετοχής του λιθίου. Στους ειδικούς είναι γνωστό ότι με τη μορφή μετάλλου λιθίου είναι το προωθητικό που χρησιμοποιείται στους στρατιωτικούς πυραύλους.
    • Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης έκρηξης φαίνονται ομοιόμορφες μικροεκρήξεις που αποδίδονται σε πυρομαχικά.
    • Συμπερασματικά, το πιθανότερο είναι ότι υπήρξε μια προσωρινή τοποθέτηση εξοπλισμού δίπλα σε πυρομαχικά. Τα πυρομαχικά στην πραγματικότητα κάνουν εκριξούλες ομοιόμορφες, όπως αυτές που φάνηκαν πριν από τη μεγάλη έκρηξη. Φαίνεται ότι υπήρξε μια πρώτη έκρηξη καλής κλίμακας, η οποία μπορεί να είχε ξεκινήσει από μια φωτιά όπου αποθηκεύονταν πυρομαχικά, η οποία στη συνέχεια επεκτάθηκε εκεί όπου υπήρχαν κάποια εκρηκτικά υψηλού δυναμικού, που περιελάμβαναν ρουκέτες και πυραύλους.

    ΤΟΥΡΚΙΑ-ΙΡΑΝ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΡΑΒΩΝ ΙΣΡΑΗΛ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Οι Αραβικές χώρες που έχουν ομαλοποιήσει ή διευκολύνουν τις σχέσεις με το Ισραήλ παρακολουθούν αμήχανα και δυσάρεστα τη νέα κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, η οποία ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα. Δεδομένης της κατάστασης, οι διπλωματικές στρατηγικές τους έχουν δεχθεί πυρά από πολλές πλευρές.

    Η ένταση δεν υποχωρεί στο Ισραήλ και στα παλαιστινιακά εδάφη, ο κίνδυνος πυρκαγιάς στη Μέση Ανατολή αυξήθηκε επικίνδυνα, οι εκκλήσεις για ηρεμία από τη διεθνή κοινότητα έχουν μεν πολλαπλασιαστεί τις τελευταίες ημέρες, αλλά προς το παρόν, δεν εισακούονται και η κλιμάκωση της βίας συνεχίστηκε.

    Στο Ισραήλ και όχι μόνο πιστεύουν ότι αυτή η σύγκρουση ξεκίνησε με την καθοδήγηση της Τουρκίας. Ήταν στρατηγική κίνηση με πολλαπλές στοχεύσεις. Στόχευε στην πτώση του Νετανιάχου στον οποίο περίμεναν ότι η Ισραηλινή αντιπολίτευση θα απέδιδε την ευθύνη μιας αδιάλλακτης στάσης. Μέχρι στιγμής αυτό δεν συνέβη γιατί οι Ισραηλινοί έμαθαν να θέτουν το εθνικό τους συμφέρον υπεράνω του κομματικού.

    Ο άλλος στόχος του Ερντογάν ήταν να υποχρεώσει το Ισραήλ, δεδομένου ότι δεν είχε δεχτεί να εξομαλύνει τις σχέσεις του με την Τουρκία, να διαπραγματευτεί. Ο μεσολαβητικός ρόλος της Τουρκίας ήταν η μεγάλη στόχευση γιατί έχει την επιρροή στη ΧΑΜΑΣ και θα μπορούσε να επαναφέρει την ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ διατηρώντας τον ρόλο της στην περιοχή. Μια εξέλιξη αυτής της μορφής θα έθετε τον Ερντογάν στη θέση του ηγέτη-προστάτη των απανταχού Μουσουλμάνων

    Απέτυχε ο Ερντογάν και σε αυτόν τον στόχο γιατί πέρα από την καλύτερη γνώση στρατηγικών κινήσεων που έχει το Ισραήλ, υποτίμησε την αντίδραση του Ιράν και της Ρωσίας στην αναγνώριση διαμεσολαβητικού, ηγετικού ρόλου της Τουρκίας στην Παλαιστίνη.

    Η ταυτόχρονα με τις άλλες, μεγάλη στόχευση στην οποία συστρατεύθηκαν τόσο το Ιράν όσο και το Κατάρ ήταν η διάλυση της πρόσφατης συμμαχίας που έγινε μεταξύ Ισραήλ και πολλών Αραβικών χωρών.

    Ενώ οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες ήταν γρήγορες να εκφράσουν την απογοήτευσή τους για αυτό το ξέσπασμα βίας μετά από αρκετές ημέρες συγκρούσεων στο τζαμί Al-Aqsa στην Ιερουσαλήμ, οι αντιδράσεις Αράβων διπλωματών ήταν πιο συγκρατημένες.

    Συγκεκριμένα, παρακολουθώντας τις απαντήσεις από τα κράτη που έχουν εξομαλύνει πρόσφατα τις σχέσεις με το Ισραήλ, όπως το Σουδάν, το Μαρόκο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν – μια προσέγγιση που, όταν συνέβη, προκάλεσε σοκ στον αραβικό κόσμο, καταλαβαίνουμε ότι δεν έκαναν βιαστικές καταδίκες αλλά είναι και αμήχανα.

    Είναι κατανοητό ότι οι αραβικές χώρες αισθάνθηκαν άβολα με τις εικόνες των συγκρούσεων που προέρχονται από την πλατεία Al-Aqsa, το πιο ιερό μέρος για τους Εβραίους και τη θέση του τζαμιού Al-Aqsa, τον τρίτο ιερότερο χώρο για τους μουσουλμάνους μετά τη Μέκκα και το τζαμί του Προφήτη στη Μεντίνα, Σαουδική Αραβία.

    Τα Εμιράτα και το Μπαχρέιν καταδίκασαν την επιδρομή των Ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας στο τζαμί στις 7 Μαΐου και την καταστολή των προσκυνητών. Το Άμπου Ντάμπι κάλεσε επίσης τις ισραηλινές αρχές να «αναλάβουν την ευθύνη για την αποκλιμάκωση» της βίας.

    Το Μαρόκο, από την πλευρά του, δήλωσε ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις με «βαθιά ανησυχία», προσθέτοντας ότι ο Βασιλιάς Μωάμεθ VI θεωρεί «αυτές τις παραβιάσεις απαράδεκτες και πυροδοτούν εντάσεις».

    Η Σαουδική Αραβία, η οποία δεν έχει ακόμη ομαλοποιήσει τις σχέσεις, αλλά έχει δώσει στους συμμάχους της στον Κόλπο το πράσινο φως για να πλησιάσουν το εβραϊκό κράτος, απέρριψε τη «στρατηγική του Ισραήλ να εκδιώξει δεκάδες Παλαιστινίους από τα σπίτια τους», αναφερόμενη στην απειλή απέλασης παλαιστινιακών οικογενειών από τη συνοικία Sheikh Jarrah στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, η οποία πυροδότησε το ξέσπασμα βίας.

    Αυτές οι αντιδράσεις ήταν μέτριες σε σύγκριση με αυτές του Ιράν και του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είπε ότι θα κάνει «ό, τι μπορεί για να κινητοποιήσει τον κόσμο, ειδικά τον μουσουλμανικό κόσμο, για να τερματίσει την τρομοκρατία και την ισραηλινή κατοχή».

    Είναι οφθαλμοφανές ότι οι χώρες που έχουν ξεκινήσει μια προσέγγιση με το Ισραήλ κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα λόγω των ισχυρών συναισθημάτων υποστήριξης που προκλήθηκαν από τη βία στην πλατεία του τζαμιού. Βρίσκονται σε αμήχανη και άβολη θέση επειδή η κλιμάκωση της βίας έχει επαναφέρει την Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση στην περιφερειακή ατζέντα.

    Οι διαμαρτυρίες που έγιναν στο Μαρόκο και σε άλλες χώρες και η δυσαρέσκεια που μπορεί να γίνει αντιληπτή στις κοινωνίες του Κόλπου, ίσως όχι τόσο σε πολιτικό επίπεδο αλλά στα κοινωνικά δίκτυα, υπενθυμίζουν στους Άραβες ηγέτες ότι το ζήτημα των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων δεν έχει ακόμη επιλυθεί και ότι η κοινή γνώμη εξακολουθεί να συμπαθεί στους Παλαιστίνιους.

    Αυτή είναι η Αχίλλειος πτέρνα, είναι επίσης και απόδειξη της ευθραυστότητας των διαδικασιών συμφιλίωσης και, κατ ‘επέκταση, απόδειξη ότι είναι απίθανο να υπάρξει ειρηνευτική συμφωνία όσο η Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση θα συνεχίζεται.

    Η αραβική ειρηνευτική πρωτοβουλία του 2002, που απορρίφθηκε από το Ισραήλ, συνέδεε πάντοτε την επίλυση αυτής της σύγκρουσης με τη συνύπαρξη μεταξύ των λαών και μιας ειρηνευτικής συμφωνίας. Οι συμφωνίες του Αβραάμ (η κοινή δήλωση του 2020 μεταξύ Ισραήλ, ΗΠΑ και ΗΑΕ), από την άλλη πλευρά, προσπάθησαν να παρακάμψουν αυτά τα ζητήματα, με τη φιλοδοξία, και σε κάποιο βαθμό την αφέλεια, να επιτύχουν πολιτική προσέγγιση με το Ισραήλ χωρίς να ληφθεί υπόψη το παλαιστινιακό ζήτημα.

    Η πρωτοβουλία του 2002, η οποία επικυρώθηκε από τον Αραβικό Σύνδεσμο στη Σύνοδο Κορυφής της Βηρυτού, πρότεινε μια ειρήνη που έφτασε στο σημείο να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με το Ισραήλ. Αυτό ήταν σε αντάλλαγμα για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα και μια «δίκαιη λύση» στο ζήτημα των Παλαιστινίων προσφύγων.

    Ωστόσο, αν δεν υπάρξει μοιραία κλιμάκωση, η σύγκρουση δεν είναι πιθανό να διακόψει τις υπάρχουσες διαδικασίες προσέγγισης, λένε οι ειδικοί.

    Από την άλλη πλευρά, αυτά τα γεγονότα είναι πιθανό να ωθήσουν ορισμένους περιφερειακούς παίκτες, όπως οι Σαουδάραβες, να επανεξετάσουν τη σκέψη τους.

    Τα Εμιράτα είναι σίγουρα σε μια άβολη θέση σήμερα, αλλά μπορούν να βρεθούν εκτός κάδρου επειδή, σε αντίθεση με τη Σαουδική Αραβία, φύλακα των ιερών τόπων του Ισλάμ, ο ρόλος τους έχει λιγότερο συμβολικό πεδίο στην περιοχή και επειδή έχουν κάποια ευελιξία όσον αφορά διπλωματία.

    Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε, ωστόσο, να κάνει τον Σαουδάραβα πρίγκιπα, Mohammed Bin Salman, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει συμφωνήσει να ακολουθήσει τη συμβουλή του πατέρα του, να επανεξετάσει τη θέση του.

    Όλα θα εξαρτηθούν από τον Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, εάν θα δείξει αυτοσυγκράτηση από εδώ και πέρα ή θα πυροδοτήσει μια γενικευμένη σύγκρουση. Ίσως μάλιστα να γινόταν η μεγάλη ανατροπή εάν αναγνωρίσει ότι ήρθε η ώρα να γίνει μια σοβαρή συζήτηση για την αναγνώριση δύο παλαιστινιακών κρατών.

    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η κυβέρνηση αιχμάλωτη των μέτρων που έλαβε, εάν συνεχίσει με αυτή την οικονομική πολιτική, κινδυνεύει η Ελλάδα από την απόλυτη επιτυχία να καταλήξει στην απόλυτη αποτυχία.

    Το μεγάλο στοίχημα για όλες τις χώρες που κατέστειλαν την οικονομική τους δραστηριότητα λόγω των μέτρων της καραντίνας είναι η σταδιακή απελευθέρωση από το νέο Κορωνοϊό, η έξοδος από την καραντίνα χωρίς οπισθοδρομήσεις και εν τέλει η επιτυχής επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Δυστυχώς η διαδικασία δεν είναι γραμμική και δεν είναι ίδια για όλες τις οικονομίες και όλα τα κράτη.

    Στην περίπτωση της Ελλάδας φαίνεται ότι η απόλυτη επιτυχία της εφαρμογής των μέτρων καραντίνας της πρώτης φάσης διατρέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί στο απόλυτο δράμα των επόμενων φάσεων.

    Η φύση της νόσου Covid-19 και του Κορωνοϊού Sars Cov-2 είναι ότι συμπεριφέρεται όπως περίπου η εποχική γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι έχει περιόδους ύφεσης και έξαρσης, ότι θα παραμείνει ανάμεσά μας και ανά πάσα στιγμή θα απειλεί με ενδημική ή πανδημική συμπεριφορά.

    Με άλλα λόγια όταν η Ελλάδα ξεκινήσει να αποσύρει μέτρα καραντίνας, η εξάπλωση του ιού θα είναι έτοιμη να συμβεί τόσο με κρούσματα εσωτερικής ανακύκλωσης όσο και με εισαγόμενα κρούσματα. Η τελική λύση αντιμετώπισής του θα έρθει όταν ο πληθυσμός θα μπορέσει να εμβολιαστεί και αυτό δεν αναμένεται πριν την επόμενη διετία

    Σε μία άλλη κανονικότητα, με συνεχή επαγρύπνηση και επιτήρηση του ιού, φαίνεται πως θα ζούμε για τα επόμενα δύο χρόνια και αναλόγως λιγότερα ή περισσότερα περιοριστικά μέτρα

    Οι ειδικοί του Χάρβαρντ περιγράφουν τον τρόπο που θα «σηκώνονται» τα επιδημικά κύματα με υφέσεις και εξάρσεις

    Φαίνεται πως τα επόμενα δύο χρόνια θα ζούμε, με τις νέες συνθήκες φυσικής απόστασης και μέτρων υγιεινής για τον πληθυσμό αλλά και για την εγρήγορση των επιστημονικών και υγειονομικών αρχών στη χώρα μας – όπως και παγκοσμίως.

    Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, τονίζεται πλέον από τους ειδικούς η ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης και επιτήρησης του ιού, τουλάχιστον για τα επόμενα δυο χρόνια, αλλά και η πιθανότητα να εκδηλωθούν πιο σημαντικές επιδημίες το χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι τα επόμενα χρόνια.

    – Μόνο με αποτελεσματικό εμβόλιο θα σβήσει ο ιός, τονίζει ο Σωτήρης Τσιόδρας

    Μέχρι τον γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού θα είναι απολύτως απαραίτητα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, απολύμανση, μάσκα, τέστ, αντισηπτικά, στολές νοσηλευτικού προσωπικού, ειδικός εξοπλισμός ασθενοφόρων και αστυνομικών. Πρόκειται για ένα νέο κλάδο της οικονομίας που θα είναι απαραίτητος τουλάχιστον μέχρι το 2022 όταν θα υπάρχει δυνατότητα γενικής εφαρμογής ενός εμβολίου που ακόμη πρέπει να ανακαλυφθεί.

    Οι χώρες που έχουν αναπτύξει αυτή την παραγωγή υγειονομικού υλικού και ενδεχομένως είναι κοντά και στο εμβόλιο είναι, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, Η Κίνα και οι ΗΠΑ.

    Η Γερμανία από την πρώτη στιγμή και με απόλυτη μυστικότητα έχει προχωρήσει σε μερική βιομηχανική αναδιάταξη με κατεύθυνση την παραγωγή του υγειονομικού εξοπλισμού που θα της επιτρέψει να ξεκινήσει την έξοδο από την καραντίνα χωρίς να απειλείται με οπισθοδρόμηση καθώς θα έχει τα υγειονομικά μέσα άμυνας. Απαγόρευσε όμως να δοθούν αυτά τα μέσα σε άλλες χώρες και για να προστατεύσει την απόλυτη μυστικότητα καθώς και την όποια διαρροή σε άλλη χώρα, ανέστειλε την παραγωγή τέτοιου υλικού σε θυγατρικές της εταιρείες που εδρεύουν σε άλλες χώρες.

    Τις ώρες που γράφεται αυτό το άρθρο το Bloomberg δημοσιεύει την είδηση ότι η Μέρκελ ανακοίνωσε την απόφαση εξόδου από την καραντίνα με σταδιακά βήματα ξεκινώντας την επόμενη εβδομάδα 20/4 από μικρά καταστήματα, ενώ τα σχολεία θα ανοίξουν νωρίς τον Μάιο.

    Αρκετά μέτρα θα μείνουν σε εφαρμογή μέχρι τις 3 Μαΐου και φυσικά μετά την χαλάρωση των περισσότερων μέτρων η κανονική ζωή θα επανέλθει αρκετές εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές επομένως ότι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει ένα κοινό πλαίσιο βημάτων χαλάρωσης της καραντίνας και επανόδου στην κανονική ζωή ήταν ότι η Γερμανία ήθελε πρώτη να θέσει τις μηχανές σε λειτουργία έχοντας τις αδύναμες χώρες σε ομηρία καραντίνας.

    Η Ελλάδα, δεν έχει πολιτική παραγωγής υγειονομικού υλικού αν και έχει την τεχνογνωσία, ιδιαίτερα με το εργαστήριο νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. Η Ελλάδα επομένως θα πρέπει να προμηθευτεί όλο αυτό το ειδικό υγειονομικό υλικό, το οποίο είναι καινοτόμο καθώς τα παραδοσιακά αντισηπτικά πρέπει να αντικατασταθούν με αντιικά απολυμαντικά, στολές με αντιική ασπίδα, μάσκες με αντιική προστασία και βεβαίως, τεστ εκατομμύρια τεστ. Χωρίς αυτά η χώρα θα κινδυνεύει με δεύτερο και τρίτο κύμα εξάπλωσης του ιού, με νέα καραντίνα με τουριστικό αποκλεισμό και εντέλει με οικονομική κατάρρευση.

    Τα σωστά μέτρα οικονομικής ανακούφισης που έλαβε η κυβέρνηση, έχουν ένα κόστος που μπορεί και πρέπει να καταβληθεί αρχικώς αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να επαναλαμβάνονται ούτε μπορεί το χρέος να αυξάνεται χωρίς επιπτώσεις.

    Εφόσον η Γερμανία, η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που απέκτησε πλήρη εξοπλισμό αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα και οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την εξαγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού, η Ελλάδα χωρίς κυβερνητική πολιτική, άμεσα, παραγωγής δικού της υγειονομικού υλικού και ενίσχυσης της καινοτομίας των επιχειρήσεων σε αυτή την κατεύθυνση, θα εγκλωβιστεί, θα είναι αυτοπαγιδευμένη στον κύκλο της υγειονομικής κρίσης. Παγιδευμένη στην υγειονομική κρίση με θανάτους που μπορεί να λάβουν απρόσμενες διαστάσεις και εν τω μεταξύ η ανεργία, η ύφεση και το χρέος να κινδυνεύουν να προσλάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

    Εδώ και τώρα η κυβέρνηση πρέπει να στρέψει τον προσανατολισμό της στην παραγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού και των τεστ.

    Εδώ και τώρα πρέπει να καταργήσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμποδίζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που μπορούν να ανταποκριθούν στην καινοτομία και την παραγωγή των καινοτόμων υγειονομικών υλικών.

    Εδώ και τώρα να σχεδιάσει την έξοδο από την καραντίνα έχοντας αποκτήσει τον αναγκαίο εξοπλισμό για την προστασία του πληθυσμού από την υποχρεωτική έκθεση που θα φέρει η δυστυχώς τεράστια οικονομική συνεισφορά στο εγχώριο ΑΕΠ της τουριστικής βιομηχανίας.

    Εδώ και τώρα να ανασχεδιάσει την μείωση της εξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό και να χρηματοδοτήσει start ups με καινοτόμα προϊόντα αλλά και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, στην online λιανική, την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία, τις μεταφορές, την αγροδιατροφική παραγωγή, την κυκλική οικονομία, την ενέργεια και τις ΑΠΕ, καθώς και την ναυτιλία.

    Στο επόμενο άρθρο μου που θα έχει τον τίτλο «Η Πανδημία φέρνει νέο Παγκόσμιο Καταμερισμό Εργασίας και Γεωπολιτική Ανακατανομή Πόλων Εξουσίας» αναλύω όλα τα στοιχεία, οικονομικά και πολιτικά της μετά-Κορωνοϊού τάξης που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις νέες μορφές εργασίας, τους νέους τομείς της οικονομίας και το νέο πολυπολικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με σταθερή την αναζήτηση των πολιτικών που θα βοηθήσουν στην επιβίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα σε αυτό τον κόσμο.

    ΜΑΡΚΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΥΡΩ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η Γερμανία, την Τετάρτη, την περασμένη εβδομάδα, πούλησε με αρνητική απόδοση χρέος σε 10ετή ομόλογα, δίνοντας ώθηση στην περαιτέρω αδυσώπητη πτώση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων σε όλο τον κόσμο με την εμπλοκή της Ευρωζώνης. Ωστόσο, υπάρχει μια κρίση που υποβόσκει. Τα ομόλογα με αρνητική απόδοση, τα οποία ανέρχονται περίπου στο ένα τρίτο των ομολόγων στην Ευρώπη, δεν είναι επιλέξιμα από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι όταν αλλάξει η ψυχολογία, τα ομόλογα θα συντριβούν με απίστευτη πτώση.

    Τι συνέβη στο παρελθόν; Είναι παρόμοια η περίπτωση με τα ομόλογα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η κυβέρνηση διέταξε την κεντρική τράπεζα για τη στήριξη των κρατικών ομολόγων στην ονομαστική τους αξία. Όταν η εν λόγω οδηγία έληξε το 1951, η αγορά ομολόγων συνετρίβη.

    Αυτό είναι το πιθανότερο να συμβεί από τη στιγμή που η ΕΚΤ δεν μπορεί να αγοράσει ομόλογα με αρνητικές αποδόσεις. Εφόσον είναι γνωστά αυτά στους τραπεζικούς κύκλους οι οποίοι προφανώς δεν μπορεί να επιθυμούν την κατάρρευση της αγοράς ομολόγων, τότε τι συμβαίνει; Απλά αυτή τη στιγμή, η αρνητική απόδοση των 10ετών Γερμανικών ομολόγων είναι στην πραγματικότητα ένα σήμα και ένα στοίχημα έναντι του Ευρώ καθώς οι παίκτες είναι σαν να στοιχηματίζουν ότι το Ευρώ θα καταρρεύσει και θα καταλήξουν με το Γερμανικό Μάρκο για άλλη μια φορά στο χέρι. Ή αν θέλετε είναι διπλή Γερμανική στρατηγική που περιλαμβάνει σε έκτακτη περίπτωση, την επιστροφή στο ισχυρό Μάρκο και την λεηλασία των υπολοίπων της Ευρωζώνης.

    Οι χθεσινές δηλώσεις του Προέδρου της Συνομοσπονδίας των Γερμανών Εργοδοτών «BDA» Dieter Hundt αποκαλύπτει ότι ήδη συζητούν το θέμα και μάλιστα στο σενάριο οικονομικής και τραπεζικής κρίσης ταυτόχρονα.

    Την ίδια στιγμή ο Γουόρεν Μπάφετ, στο αμερικανικό δίκτυο CNBC είπε πως το ευρώ ίσως να είναι παρελθόν μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.

    ΓΕΝΕΘΛΙΑ BITCOIN: ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ KΡΥΠΤΟ-ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Οι ακραίες διακυμάνσεις αξίας του Bitcoin και η μεταβλητότητα έχει προκαλέσει σύγχυση. Ωστόσο πολλές επιχειρήσεις το δέχονται ήδη ως τρόπο πληρωμής: υπάρχουν ακόμη και εφαρμογές, όπως το Bitcoin World Map, το οποίο δημιουργεί έναν χάρτη των θέσεων όπου μπορείτε να ξοδέψετε ήδη τα εικονικά σας κέρματα. Ακόμη και μεγάλες αλυσίδες εστιατορίων όπως η Pizza Hut, το Domino’s και το Starbucks και οι κορυφαίες διεθνείς εταιρείες όπως η Microsoft και η Virgin αρχίζουν να το αποδέχονται. Αλλά για να γίνει ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο στην πραγματική οικονομία, ο δρόμος μπροστά είναι μακρύς.

    Ένα πρώτο πρόβλημα είναι ότι οι ακραίες διακυμάνσεις των τιμών αποτελούν εμπόδιο να χρησιμοποιηθεί σε καθημερινή βάση.

    Μια άλλη κρίσιμη πτυχή είναι ο χρόνος επικύρωσης της συναλλαγής: είναι δύσκολο να περιμένεις 20 λεπτά ή μισή ώρα σε ένα κατάστημα για να μπορέσεις να βγεις με τα εμπορεύματα. Για το λόγο αυτό, αναπτύσσονται υπηρεσίες που λειτουργούν ως διαμεσολαβητές πληρωμών, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τον κίνδυνο ενδεχόμενης απώλειας. Εν τω μεταξύ, είναι ευκολότερο (και ταχύτερο) να χρησιμοποιούν τα δικά τους Bitcoins για να κάνουν online αγορές. Και σε αυτές τις περιπτώσεις τα παραδείγματα είναι πραγματικά πολλά και κάποια περίεργα.

    Τι μπορούμε να αγοράσουμε

    Στην ιστοσελίδα Propyl μπορείτε να αγοράσετε σπίτια με την καταβολή Bitcoin, ενώ η BMW πολύ πρόσφατα άρχισε να το δέχεται για την αγορά των αυτοκινήτων. Τα εικονικά νομίσματα μπορεί να αποδειχθούν πολύ χρήσιμα για τους ταξιδιώτες: η πύλη Cheapair για παράδειγμα, μπορείτε να κλείσετε τα αεροπορικά εισιτήρια των διακοπών τους με εικονικό νομίσματα. Στη συνέχεια, μπορείτε να αγοράσετε μια κάρτα δώρο ως δώρο, να το χρησιμοποιήσετε στα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας σύνδεση, αλλά ίσως η πιο απροσδόκητη χρήση είναι άλλη: υπάρχουν τουλάχιστον δυο πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο, που παρέχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το λογαριασμό με Bitcoin. Ένα από αυτά, το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας παρέχει μεταπτυχιακές σπουδές στο blockchain.

    Είναι όλα παραδείγματα καινοτομίας που λαμβάνουν χώρα, αν και υπάρχουν κάποια πραγματικά οικοσυστήματα στα οποία χρησιμοποιείται ευρέως το εικονικό νόμισμα: όπως μα θυμίζει στο άρθρο του στην Corriere della Sera ο Enrico Forzinetti, στην Ιταλία η βασίλισσα της πόλης είναι Rovereto, μέσα σε αυτό που είναι γνωστό ως η κοιλάδα του Bitcoin. Υπάρχουν αρκετοί τομείς για την επέκταση της χρήσης Bitcoins στην πραγματική ζωή, αλλά μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις. «Πάνω απ ‘όλα, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση από τους ανθρώπους.

    Τώρα πολλοί έχετε ακούσει για τα εικονικά νομίσματα, αλλά λίγοι γνωρίζετε πραγματικά πώς λειτουργούν. Γίνεται λόγος για το ρυθμιστικό κενό που καθιστά δύσκολη την πλήρη υιοθέτηση του Bitcoin: για παράδειγμα, πώς πρέπει να συμπεριληφθούν στη φορολογική δήλωση ; Και τότε πρέπει επίσης να πληρώσετε τον ΦΠΑ για Bitcoins;

    Οι γκρίζες περιοχές γύρω από τα εικονικά νομίσματα που, μαζί με τις κατηγορίες για την έλλειψη ιδρύματος στη βάση που ρυθμίζουν την ύπαρξή του, εμπόδισαν το Bitcoin και τα παρόμοια κρυπτό-νομίσματα να διαλύσουν πλήρως τα εμπόδια για να υϊοθετηθούν ως επενδυτικό εργαλείο και να μετατραπούν σε νόμισμα κοινής χρήσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα σε λίγα χρόνια δεν θα βρεθούμε να χρησιμοποιήσουμε καθημερινά τα κρυπτό-νομίσματα αντί για τραπεζογραμμάτια και πιστωτικές κάρτες.

    Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑIΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΕΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΦΙΚΤΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Ο Οργανισμός Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (ΟΠΕΚ) προχώρησε σε συμφωνία για τη μείωση της παραγωγής. Η απόφαση υποτίθεται ότι θα δώσει τέλος στην πολιτική των τελευταίων ετών της Σαουδικής Αραβίας για κατά βούληση άντληση. Πολιτική που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των φόρων και την πώληση ομολόγων για την άντληση κεφαλαίων.

    Με τη συμφωνία αυτή πολλοί παγιδεύτηκαν με τη σκέψη ότι η ελεγχόμενη παραγωγή πετρελαίου, θα οδηγήσει τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.

    Ωστόσο παραβλέπουν μερικά πολύ κρίσιμα σημεία. Οι συμφωνίες του ΟΠΕΚ συνήθως αποτυγχάνουν, καθώς υπάρχει ένα πραγματικό πλεόνασμα αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικά δεν αναφερόμαστε στη μείωση της ζήτησης πετρελαίου είτε από την αύξηση παραγωγής των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, είτε από την αύξηση χρήσης εναλλακτικών μέσων όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

    Η Ε.Ε. εισήγαγε, με απόφαση από το 2009, για πρώτη φορά υποχρεωτικά το 2015 τα πρότυπα εκπομπών CO2 για τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα. Ως συνήθως αυτό συνοδεύτηκε από αύξηση της φορολογίας, πρώτα στη Γερμανία. Κάθε αυτοκίνητο που εισέρχεται στη Γερμανία θα πρέπει να έχει το ειδικό σήμα ή να πληρώσει αδρά σε αντιστάθμισμα και αυτό σημαίνει νέα έμμεση φορολογία. Άλλη μια φαεινή ιδέα για φορολόγηση!

    Οι υποχρεωτικοί στόχοι για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα μπαίνουν στο παιχνίδι το 2017, το οποίο είχε ψηφιστεί από το 2011. Από το τέλος του 2013, η Ε.Ε. κατέληξε σε συμφωνία να εφαρμοσθούν υποχρεωτικοί στόχοι στις εκπομπές CO2 το 2020 για τα νέα επιβατηγά αυτοκίνητα και τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αποφασίσθηκε η εφαρμογή αυτών των προτύπων να φθάνει το 95% των οχημάτων το 2020 και το 100% το 2021.

    Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αποκτήσουν υψηλό ποσοστό συμμετοχής και ήδη η αγορά τους διευρύνεται στην Ευρώπη. Υπάρχουν ήδη οι σταθμοί φόρτισης σχεδόν σε όλα τα κράτη.

    Ασφαλώς δεν συμβαίνει το ίδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η ζήτηση πετρελαίου σαφώς θα μειωθεί το προσεχές διάστημα.

    Πέραν αυτής της παραμέτρου υπάρχει και μια ακόμη εξίσου σημαντική που παραβλέπουν όλοι εκείνοι που κρίνουν επιφανειακά. Ο ΟΠΕΚ δεν μπορεί να ελέγξει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής, γιατί τα μέλη του παράγουν πολύ λιγότερο.

    Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου. Στις πέντε πρώτες χώρες παραγωγής πετρελαίου, από τις χώρες ΟΠΕΚ μόνο η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στο νούμερο δύο. Από τις 10 μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, μόνο τέσσερις είναι μέλη του ΟΠΕΚ.

    Βασικό συμπέρασμα: Ο ΟΠΕΚ δεν μπορεί πλέον να χειραγωγήσει τις τιμές του πετρελαίου.

    Χώρα Παραγωγής (bbl / ημέρα) το 2014

    1 United States 11,973,000
    2 Saudi Arabia (OPEC) 11,624,000
    3 Russia 10,853,000
    4 China, People’s Republic of 4,572,000
    5 Canada 4,383,000
    6 United Arab Emirates (OPEC) 3,471,000
    7 Iran (OPEC) 3,375,000
    8 Iraq (OPEC) 3,371,000
    9 Brazil 2,950,000
    10 Mexico 2,812,000
    11 Kuwait (OPEC) 2,767,000
    12 Venezuela (OPEC) 2,689,000
    13 Nigeria (OPEC) 2,427,000
    14 Qatar (OPEC) 2,055,000
    15 Norway 1,904,000
    16 Angola (OPEC) 1,756,000
    17 Algeria (OPEC) 1,721,000
    18 Kazakhstan 1,719,000
    19 Colombia 1,016,000
    20 India 978,000
    21 Oman 951,000
    22 Indonesia (OPEC) 911,000
    23 United Kingdom 906,000
    24 Azerbaijan 856,000
    25 Argentina 715,000
    26 Malaysia 697,000
    27 Egypt 667,000
    29 Libya (OPEC) 516,000
    30 Australia 478,000
    31 Thailand 422,000
    32 Vietnam 316,000
    33 Turkmenistan 276,000
    34 Equatorial Guinea 269,000
    35 Sudan and South Sudan 262,000
    36 Congo, Republic of the 259,000
    37 Gabon 240,000
    38 Peru 180,000
    39 Denmark 171,000
    40 Italy 169,000
    41 Germany 160,000
    41 South Africa, Republic of 160,000
    43 Japan 137,000
    44 Yemen 127,000
    45 Brunei 124,000
    46 Trinidad and Tobago 116,000
    47 Ghana 106,000
    48 Romania 104,000
    49 Chad 103,000
    50 Pakistan 98,000
    51 Uzbekistan 85,000
    52 Cameroon 81,000
    53 South Korea 79,000
    54 Timor-Leste 76,000
    55 Bolivia 67,000
    56 Ukraine 66,000
    57 Bahrain 64,000
    57 Netherlands 64,000
    59 France 61,000
    59 Turkey 61,000
    61 Tunisia 59,000
    62 New Zealand 50,000
    63 Cuba 49,000
    64 Spain 40,000
    65 Poland 39,000
    66 Ivory Coast 37,000
    67 Papua New Guinea 34,000
    68 Syria 33,000
    69 Belarus 32,000
    70 Austria 27,000
    71 Philippines 26,000
    72 Hungary 25,000
    73 Taiwan 22,000
    74 Albania 21,000
    74 Myanmar 21,000
    78 Congo, Democratic Republic of the 20,000
    78 Niger 20,000
    78 Singapore 20,000
    81 Croatia 18,000
    82 Chile 15,000
    82 Virgin Islands, U.S. 15,000
    84 Guatemala 14,000
    84 Suriname 14,000
    86 Belgium 13,000
    86 Estonia 13,000
    88 Sweden 12,000
    89 Czech Republic 11,000
    90 Finland 10,000
    91 Lithuania 9,100
    91 Slovakia 9,100
    93 Greece 8,700
    94 Portugal 7,100
    95 Mauritania 6,000
    96 Palestine 5,800
    97 Morocco 5,100
    98 Bangladesh 4,800
    99 Switzerland 3,900
    100 Bulgaria 3,400
    101 Aruba 2,800
    102 Jamaica 2,100
    103 Paraguay 2,000
    104 Belize 1,800
    105 Netherlands Antilles 1,500
    106 Uruguay 1,200
    107 Barbados 1,000
    107 Georgia 1,000
    107 Latvia 1,000
    110 Ireland, Republic of 900
    111 Puerto Rico 700
    112 Costa Rica 300
    112 Slovenia 300
    114 Jordan 200
    114 Malawi 200
    114 Tajikistan 200
    114 Zambia 200
    118 Ethiopia 100
    118 Hong Kong 100
    118 Zimbabwe 100

    ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ;

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Για να δώσουμε την προοδευτική απάντηση για τις πατριωτικές απόψεις στα Εθνικά θέματα πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε σφαιρική εικόνα του θέματος. Η γνώση και αντικειμενική προσέγγιση απομακρύνουν από θέσεις εθνικιστικές. λαϊκιστικές, μεταφυσικές, πατριδοκαπηλίας ή εθνοαρνητών διεθνιστών, δήθεν αναρχικών απάτριδων. Το ερώτημα επομένως είναι: ΠΟΙΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ;

    Η Ελληνική κυβέρνηση απέστρεψε το πρόσωπό της από τη συμμαχία με τη Γαλλία και το έστρεψε στη Γερμανία. Η Γερμανία οδηγεί την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις. Με ποιους όρους; Να δούμε αναλυτικά τις κινήσεις.

    1. Μόλις ανακοινώθηκε διάλογος, η Τουρκία έστειλε το Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ. Προκαλεί δηλαδή διαίρεση/διχοτόμηση στο κοινό ΕλληνοΚυπριακό μέτωπο. Μόνον αυτό; Όχι! Δηλώνει έμπρακτα ότι δεν αναγνωρίζει ΑΟΖ
    2. Η Ελληνική κυβέρνηση (δηλώσεις υπουργού Εξωτερικών) διατείνεται ότι μόνη διαφορά είναι «η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και οι υπερκείμενες θαλάσσιες ζώνες» Δεν χρησιμοποιεί τον όρο ΑΟΖ! Δίνει έτσι περιθώριο στην Τουρκία να ισχυρίζεται ότι εφόσον δεν υπέγραψε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, η οποία είναι σαφής ότι ΑΟΖ έχουν και τα νησιά, δεν είναι υποχρεωμένη να την σεβαστεί. Παρά το γεγονός ότι από το 2012 η σύμβαση του 1982 έχει καταστεί διεθνώς υποχρεωτική και για εκείνες τις χώρες που δεν την υπέγραψαν.
    3. Είναι διάχυτη η πληροφορία στη διεθνή διπλωματία ότι η Ελληνική κυβέρνηση και η Τουρκία εάν φθάσουν σε συνυποσχετικό για την παραπομπή σε Διεθνές Δικαστήριο η συμφωνημένη διατύπωση που είχε στο παρελθόν γίνει αποδεκτή θα είναι ότι «οι δύο πλευρές συναινούν να επιλυθούν από το Διεθνές Δικαστήριο και όλα τα παρεμπίπτοντα ζητήματα» Ποια είναι τα «παρεμπίπτοντα ζητήματα»; Προφανώς είναι όλο το εύρος των Τουρκικών διεκδικήσεων. Γιατί πάντα μια αόριστη αναφορά δίνει το δικαίωμα σε κάθε πλευρά να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν.
    4. Είτε τα θέματα τεθούν στο Διεθνές Δικαστήριο είτε όχι, η Τουρκία, έχει αποσαφηνίσει ότι θα διατηρήσει ακέραιες τις θέσεις της. Διατηρεί τις διεκδικήσεις της, τόσο στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι τα ζητήματα που θα θέσει η Άγκυρα ως μη παρεμπίπτοντα δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του και αρνηθεί να γνωμοδοτήσει επί της ουσίας, όσο και στην περίπτωση που δεν συμπεριλαμβάνονται στο συνυποσχετικό.
    5. Ποιο είναι το θέμα που σίγουρα δεν μπορεί να κρίνει το Διεθνές Δικαστήριο; Είναι το θέμα των «γκρίζων ζωνών». Δηλαδή ακόμη και εάν υπάρξει παραπομπή του θέματος της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο και αποφασισθεί η διευθέτηση της διαφοράς, η Τουρκία θα παραμείνει σε πλήρη επιθετική στάση προς την Ελλάδα αμφισβητώντας και διεκδικώντας με απειλή πολέμου ολόκληρες χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες περιοχές.
    6. Η στρατηγική της Τουρκίας οφείλεται σε οικονομικά κριτήρια που περιλαμβάνουν την «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου; Καλή άποψη για όσους ψάχνουν δικαιολογίες και αντιμετωπίζουν την αλήθεια με υπεκφυγές δουλοπρέπειας. Η Τουρκία επιδιώκει κατ΄αρχήν την τριχοτόμηση του ενιαίου Ελληνικού γεωγραφικού χώρου με άμεσο ορατό στόχο τον τεμαχισμό σε τέσσερις μη εφαπτόμενες γεωγραφικές ενότητες. Η αρχική τριχοτόμηση είναι α) να μην υπάρχει γεωγραφική επαφή Ελλάδας-Κύπρου, β) να αποκτήσει υφαλοκρηπίδα στα δυτικά της αλυσίδας των ελληνικών νησιών Σαμοθράκη-Λήμνος-Λέσβος-Χίος σε όλο το φάσμα των διεθνών υδάτων, (εξού και η απειλή πολέμου για τα 12 μίλια) και με τις «γκρίζες ζώνες» να επεκταθεί σε όλο το Αιγαίο αποκόπτοντας την γεωγραφική συνέχεια του κυρίως Ελλαδικού κορμού και της ηπειρωτικής με τη νησιωτική Ελλάδα. γ) Να μετατρέψει την Θράκη σε ουδέτερη ζώνη Τουρκικού ενδιαφέροντος με μια ανάλογη ενδεχομένως συμφωνία Ζυρίχης καθιστώντας την Τουρκία εγγυήτρια (ενδιαφερόμενη) δύναμη (όπως στην Κύπρο) μόνο που στη θέση της Αγγλίας θα είναι η Γερμανία.
    7. Στις ανωτέρω πολύ γνωστές επιδιώξεις της Τουρκίας προστίθεται και μία ακόμη που ίσως σήμερα φαντάζει υπερβολική, όπως φάνταζαν υπερβολικά όλα τα ανωτέρω μέχρι το 1974, ακόμη και μέχρι το 2018. Ποια; Η μετατροπή της Μακεδονίας σε αμφιλεγόμενη περιοχή. Αλλά αυτό είναι ένα σενάριο που έχει ακόμη πολύ χρόνο μπροστά του μέχρι να ωριμάσει η πράξη των Πρεσπών. Μη ξεχνάμε ότι από το 1959 που υπεγράφη η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου μέχρι την εισβολή το 1974 όταν φάνηκαν οι πραγματικές επιπτώσεις, πέρασαν 15 χρόνια

    Συνοψίζοντας, η στρατηγική της Τουρκίας δεν έχει οικονομικές επιδιώξεις. Όχι ως κυρίαρχη προοπτική. Η στρατηγική της έχει καθαρά γεωπολιτικούς στόχους αλλαγής συνόρων. Η δε βέλτιστη προοπτική της είναι ο τεμαχισμός του ενιαίου Ελληνικού χώρου. Η στρατηγική της Τουρκίας είναι να αμφισβητεί μονίμως τα σύνορα και τις συνθήκες με την Ελλάδα (και όχι μόνον) που σημαίνει όσες συμφωνίες και να υπογράψει η Ελλάδα με την Τουρκία, όσες υποχωρήσεις και να κάνει, η Τουρκία θα εγείρει νέες.

    Είναι να ξεκαρδίζεται κανείς όταν ακούει εδώ και χρόνια αβάσιμες προφητείες Ελλήνων περί διαμελισμού της Τουρκίας και στην πραγματικότητα αυτό το σενάριο να υφίσταται για την Ελλάδα χάριν της μεθοδικής Τουρκικής στρατηγικής και της ανεπάρκειας της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, με εξαίρεση πάντα ορισμένες περιόδους διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ.

    Ποια είναι η απάντηση της Ελλάδας σε αυτή την στρατηγική; Κατευνασμός; Να προστρέχει στην υποστήριξη της Γερμανίας ή άλλης προστάτιδας δύναμης; Να διαλύει την αμυντική της βιομηχανία; Να αποδυναμώνει την αποτρεπτική της ισχύ; Να διαμορφώνει κουλτούρα εφησυχασμού μη χαλάσουν τη ζαχαρένια τους οι Έλληνες και έχει πολιτικό κόστος; Γιατί αυτό ήταν το μείγμα των μέχρι σήμερα προσεγγίσεων των πολιτικών ηγεσιών και των Ελληνικών κυβερνήσεων με ελάχιστες εξαιρέσεις (Ανδρέας Παπανδρέου, και ορισμένες περιόδους ΠΑΣΟΚ).

    Αυτό το αδιέξοδο (παρά τους λεονταρισμούς και ανεξάρτητα από την πολύ σωστή αντιμετώπιση της έμμεσης εισβολής στον Έβρο) μείγμα της εν τω βάθη Ελληνικής πολιτικής παραμένει, όπως φαίνεται από τις κινήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αναλλοίωτο σε ισχύ στην κυβερνητική διπλωματία και στην ουσία της αντιμετώπισης των Τουρκικών επιδιώξεων.

    Η επίμονη άρνηση σύγκλισης συμβουλίου πολιτικών αρχηγών στα εθνικά θέματα τόσο από τον κ. Τσίπρα την προηγούμενη περίοδο όσο και από τον κ. Μητσοτάκη σήμερα, βαθαίνει περισσότερο τα αδιέξοδα της Ελληνικής στρατηγικής και διευκολύνει τους λανθασμένους χειρισμούς, τα αρνητικά αποτελέσματα των οποίων έρχονται πολύ αργότερα δυστυχώς.

    Η λύση είναι στρατιωτική, οικονομική ή πολιτική;

    Προφανώς οι λύσεις υποχώρησης που δοκιμάσθηκαν μέχρι σήμερα δεν έχουν μέλλον πλην της πλήρους υποταγής.

    Ωστόσο η λύση δεν μπορεί να είναι ούτε στρατιωτική, ούτε εξοπλιστικού ανταγωνισμού καθώς τα μεγέθη της Ελλάδας είναι πολύ μικρότερα.

    Αλλά και η πολιτική λύση δεν αποδίδει όσο οι “σύμμαχοι” και η Τουρκία καταλαβαίνουν ότι θυσιάζονται τα πάντα για την πρόσκαιρη ευημερία.

    Για να ελπίσει η χώρα σε πολιτική αντιμετώπιση της Τουρκικής επιθετικότητας η λύση είναι να αισθανθούν τόσο οι σύμμαχοι όσο και η Τουρκία ότι έχει αποτρεπτική δύναμη και ισχύ στον εξοπλισμό και την οικονομία, βασισμένα σε μια κουλτούρα εγρήγορσης του λαού που ξέρει να επιλέγει σε ποια κατεύθυνση και για ποιον λόγο επενδύει κάθε φορά. 

    Η Ε.Ε. ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΕΝΑΝ ΑΦΜ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η ΕΕ θέτει τις βάσεις για να δώσει ένα νέο αριθμό φορολογικού μητρώου για όλους στην Ευρώπη στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη μετάβαση στο ηλεκτρονικό χρήμα. Ωστόσο χρησιμοποιούν ως πρόσχημα έναν αριθμό ΑΦΜ ΕΕ για να αποκρύψουν τον πραγματικό στόχο. Το καθεστώς αυτό ψηφίστηκε από την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων το τρίτο δεκαήμερο του Μαΐου. Αυτό είναι ένα μικρό βήμα προς την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Φυσικά, κανείς δεν θα το αναφέρει στη Βρετανία επειδή προφανώς ένα Ευρωπαϊκό Α.Φ.Μ. περιλαμβάνει κάθε πολίτη της ΕΕ, και φυσικά τους Βρετανούς.

    Το κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει ως εξής:

    «Η σωστή ταυτοποίηση των φορολογουμένων είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών διοικήσεων. Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Αριθμού Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ ΕΕ) θα παρέχει τα καλύτερα μέσα για αυτή την αναγνώριση. Θα επιτρέψει σε οποιονδήποτε τρίτο γρήγορα, εύκολα και σωστά να εντοπίζει τον ΑΦΜ στις διασυνοριακές σχέσεις και να τον χρησιμεύσει ως βάση για την αποτελεσματική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών διοικήσεων των κρατών μελών».

    Η σχετική απόφαση θέτει τα θεμέλια για έναν νέο Ευρωπαϊκό φόρο που δυστυχώς συνοδεύεται από τη νέα νομοθεσία που απαγορεύει στα κράτη μέλη να έχουν εταιρική φορολογία κάτω του 15%!!! Αυτό προκαλεί σημαντική στρέβλωση του ανταγωνισμού καθώς έχει αποδειχθεί ότι η άνω του 15% φορολογική επιβάρυνση ωθεί στην σπατάλη των κρατικών δαπανών και ενισχύει τις τάσεις πολιτικής διαφθοράς με λάφυρο το κράτος.

    1...789Σελίδα 8 από 9

    Δημοφιλέστερα Άρθρα

    Δημοφιλεις Κατηγοριες

    © Copyright Mavrakis Economics