ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχική ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ

Η κυβέρνηση με τη στάση της, επιλέγοντας αυτό το περιεχόμενο «διαπραγμάτευσης», βλάπτει την οικονομία, δυναμιτίζει το μέλλον της και η τεκμηρίωση πόσο την βλάπτει είναι πολύ εύκολη δουλειά για τους οικονομολόγους. Πολιτικά ωστόσο τα κόμματα προβάλουν μιαν ανησυχία χωρίς να τεκμηριώνεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να διευκολύνει την επικοινωνιακή πολιτική που τους ταυτίζει με τους δανειστές.

Υπάρχει κανείς που έστω και ενστικτωδώς να μην θεωρεί ότι αυτή η «διαπραγμάτευση» μόνο την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν εξυπηρετεί; Θα μου πείτε βεβαίως. Είναι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά το θέμα δεν είναι το επικοινωνιακό παιχνίδι μιας κυβέρνησης. Ούτε βεβαίως ο στερεότυπος καταγγελτικός λόγος της αντιπολίτευσης αρκεί. Σε μια σοβαρή πολιτεία αυτό που ενστικτωδώς καταλαβαίνουν οι πολίτες και δεικτικά καταγγέλλουν οι πολιτικοί, θα έπρεπε να έχει τη σχετική τεκμηρίωση με ανάλυση και στοιχεία τουλάχιστον από την πλευρά του καταγγέλλοντος.

Στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο 2017,

υπήρξε σαφής και ρητή αναφορά σε ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα που χάνει η χώρα με αυτή τη «διαπραγμάτευση» και γιατί θα πρέπει να ολοκληρωθεί εγκαίρως.

«Από το Φεβρουάριο του 2016 που ανέλαβε την διοίκηση της ΕΚΤ ο Μάριο Ντράγκι και εφάρμοσε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δισεκατομμύρια Ευρώ χορηγήθηκαν σε τράπεζες και ιδιωτικές επιχειρήσεις των χωρών της Ευρωζώνης πλην της Ελλάδας.

Ήταν τότε που η κυβέρνηση προτίμησε να επιστρέψει 9 δισεκατομμύρια περίσσευμα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δηλώνοντας ότι δεν χρειάζεται τα χρήματα!

Ήταν τότε που αποφάσισε να βρεθεί η χώρα εκτός δεύτερου προγράμματος ακριβώς στην λήξη του!!!

Από τότε, μέσω της ΕΚΤ βρέχει λεφτά και εμείς κρατάμε ομπρέλα (σημ. ο Κ. Μητσοτάκης το είπε ενάμιση μήνα μετά).

Σχετική εικόνα

Χάσαμε το πρώτο πρόγραμμα. Τον Δεκέμβριο του 2016 η ΕΚΤ αποφάσισε να γίνει και δεύτερο πρόγραμμα για το 2017. Επισημάναμε ότι εάν χαθεί το πρώτο εξάμηνο κατά το οποίο διατίθενται 80 δις μηνιαίως, το δεύτερο εξάμηνο η διαθεσιμότητα ρευστότητας θα μειωθεί στα 60 δις μηνιαίως, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση θα ενταχθούμε στο τέλος του προγράμματος με τα λιγότερα διαθέσιμα»

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων υπογραμμίζεται ότι τα ποσά αυτά κατανέμονται με διάφορα κριτήρια σε όλα τα μέλη της ευρωζώνης που τα χρειάζονται και δεν αφορούν ένα μόνο μέλος.

Βεβαίως το ύψος των ενισχύσεων με μηδενικά επιτόκια από την ΕΚΤ είναι σοβαρό πλεονέκτημα αλλά το σοβαρότερο είναι ότι οι χώρες που είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα αποκτούν υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση. Αποκτούν την εμπιστοσύνη των αγορών.

Το κορυφαίο πρόβλημα που αναδύεται από την μη ένταξη στο QE είναι ο κίνδυνος να μην βγει η χώρα στις αγορές τον επόμενο χρόνο. Γιατί η μη ένταξη στο QE και η μη ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης του μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου καθιστούν αδύνατη την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές και φυσικά δεν προετοιμάζουν το έδαφος για έξοδο το καλοκαίρι του 2018, τότε που τελειώνει το Γ΄ μνημόνιο.

Αυτός είναι ο λόγος που πάμε σε τέταρτο μνημόνιο όπως και να βαπτισθεί αυτό πχ επέκταση μέτρων για 2019-2020 ή άλλως.

Μια ακόμη παράμετρος στη διατήρηση της αβεβαιότητας είναι ότι η οικονομία μας χάνει 400 εκατομμύρια τον μήνα από την συνεχιζόμενη καθυστέρηση ανάπτυξης. Ποσό που αντιστοιχεί σε περισσότερα από 4,5 δις σε ετήσια βάση, όσο είναι δηλαδή ο προϋπολογισμένος δείκτης αύξησης του ΑΕΠ για το 2017 (στοιχεία της κυβέρνησης).

Σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης η αξία της «διαπραγμάτευσης» που διεξάγει είναι ζήτημα εάν αποδίδει 400 εκατομμύρια ετησίως, πέραν της μετάθεσης σε χρονικό ορίζοντα ώστε να αναγκασθεί για την εφαρμογή τους μια άλλη κυβέρνηση (τότε θα αρχίσουν τις καταγγελίες ως αντιπολίτευση) και πέραν της επικοινωνιακής διαχείρισης ότι αφορούν μισθούς και συντάξεις.

Γιατί εάν έκλεινε έστω αυτή την β΄ αξιολόγηση τα ταμεία θα είχαν μεγαλύτερο όφελος από τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη.

Ίσως κάνει εντύπωση η αναφορά σε αυτή την «διαπραγμάτευση»

Μπορούσε να υπάρξει άλλη;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ!!!

Ωστόσο μια διαπραγμάτευση με διαφορετικό περιεχόμενο απαιτεί δέσμευση για αλλαγές στην κοινωνία, το κράτος και την πολιτική.

ΕΠΙΤΟΜΗ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΡΑΧΜΗ Ή ΕΚΛΟΓΕΣ

Από την «αυταπάτη» όπως βάφτισαν την εξαπάτηση του λαού, στην επιτομή της αποτυχίας. Μετά την συμφωνία Γερμανίας-Δ.Ν.Τ. (συνάντηση Μέρκελ-Λαγκάρντ εχθές το απόγευμα) η Ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέτυχε το πρωτοφανές.

  • Η Ελλάδα υποχρεώνεται σε πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο διάστημα.
  • Δεν γίνεται ελάφρυνση χρέους
  • Οι Έλληνες υποχρεώνονται σε νέα μέτρα σε φορολογικό και συνταξιοδοτικό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση κάνει δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις με αδιαφάνεια, διογκώνει το δημόσιο και αποτελειώνει τους μικρούς και μικρομεσαίους.
  • Η ελληνική οικονομία δεν εντάσσεται στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ.

Μπορεί μια φυσιολογική κυβέρνηση να αντέξει το βάρος μιας μνημειώδους αποτυχίας της πολιτικής της? Μπορεί να επιβάλει νέα μέτρα λόγω επιδείνωσης του χρέους που προέρχεται από δική της υπαιτιότητα?

Η πρώτη επικοινωνιακή προσέγγιση είναι πως θα κρατηθεί με νύχια και δόντια και ρουσφέτια και νέες υποσχέσεις, κερδίζοντας χρόνο με τον νέο μύθο για αντίμετρα.

Ο κοινός φόβος είναι ότι ακολουθεί το σχέδιο της δραχμής του 2015, σχέδιο που συνέπιπτε και συμπίπτει με την στρατηγική Σόιμπλε. Δεν αποκλείεται

Η ταχεία εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το οικονομικό κλίμα και την θέση των τραπεζών τους δύο πρώτους μήνες του 2017, είναι προφανές ότι δίνει το σήμα γενικότερης ρευστότητας.

Το πολυαναμενόμενο σχέδιο νόμου για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι στη σημερινή του μορφή διαβούλευσης άλλη μια τρύπα στο νερό. Υποτίθεται ότι θα ήταν εφαλτήριο ανάπτυξης καθώς θα ελάφρυνε το χρέος επιχειρήσεων και τραπεζών αλλά με τη νομοθέτηση της ασυλίας των τραπεζικών υπαλλήλων.

Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό αλλά είναι προφανής η στρατηγική της κυβέρνησης να επιστρέψει σε προσπάθεια εθνικοποίησης (ή διαπλοκής) των τραπεζών. Γιατί ικανοποιείται με την άρνηση των ξένων μετόχων να συμμετάσχουν σε νέα αύξηση κεφαλαίου. Μόνο που αυτό οδηγεί σε νέο χρέος και νέες επιβαρύνσεις για τον Ελληνικό λαό.

Θα πρέπει βέβαια να θυμόμαστε ότι αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν που με την «περήφανη» διαπραγματευτική της τακτική (ουσιαστικά με στρατηγική να δημιουργήσει διαπλοκή μέσω της τράπεζας Αττικής) έχασε τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών και πέρασαν σε χέρια ξένων.

Μπορεί ο νέος επικοινωνιακός μύθος των αντίμετρων να δώσει παράταση κυβερνητικής θητείας? Κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε!

Ωστόσο η συμφωνία Μέρκελ-Λαγκάρντ έδειξε ότι ο κύβος ερρίφθη. Η νέα διαπραγμάτευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδήγησε στην επιτομή της αποτυχίας. Μόνη διέξοδος αντιμετώπισης του περιβάλλοντος που διαμορφώθηκε είναι ανωμαλία ή εκλογές!!!

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Η εγκύκλιος για τα μπλοκάκια αποκαλύπτει μια νέα άμεση φορολογία και νέα μείωση αποδοχών για απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα.

Η ελληνική κυβέρνηση την ίδια ώρα που παίζει τον παππά με το ΔΝΤ έχει ήδη δεσμευτεί σε νέα υψηλότερη φορολογία για τα νοικοκυριά. Νέους κρυφούς και φανερούς φόρους που προετοιμάζει καθώς απαιτεί την πλήρη αποκάλυψη του πλούτου όλων των νοικοκυριών. Απαιτείται οι Έλληνες να αποκαλύψουν όλα όσα κατέχουν – μετρητά και ακίνητα, σε όλο τον κόσμο, με κάποιο ετεροχρονισμό θα ζητήσει και τα κοσμήματα, τα έργα ζωγραφικής και τα έπιπλα. Είναι εντελώς τρελό αλλά η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να εκμεταλλευτεί τον λαό της απλά για να παραμείνει στην εξουσία, χωρίς την απλούστερη, χωρίς την παραμικρή απόδειξη ότι τα μέτρα που επιβάλει θα ωφελήσουν την χώρα.

Χωρίς κανένα ίχνος ενδοιασμού, με απόλυτη κυνικότητα, η κυβέρνηση ομολογεί ότι δεν έχει σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και έχει τορπιλίσει κάθε πιθανότητα συναίνεσης σε ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση.

Εκμηδενίζει την Ελληνική οικονομία προσθέτοντας νέους φόρους και υποθηκεύοντας το μέλλον με προαποφασισμένους φόρους, αλλά το κράτος παραμένει εξόχως αντιπαραγωγικό και οι προσλήψεις ημετέρων γίνονται με ρυθμούς που κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα συμβεί σε περίοδο κρίσης και υπερφορολόγησης.
Ετοιμάζεται να επιβάλει νέα υποχρεωτική εισφορά για τη μείωση του χρέους το οποίο διαρκώς διογκώνει με τις δικές της πελατειακές και καθεστωτικές πολιτικές. Αυτό θα στείλει την ελληνική οικονομία σε μια Τέταρτη Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων προδικάζοντας την καταστροφή μίας από τις πιο όμορφες χώρες της Ευρώπης. Είναι πλέον μηδενική η πιθανότητα να αλλοιωθεί το μέλλον όσο η διαφθορά της ελληνικής κυβέρνησης – όχι του λαού – που δημιούργησε αυτόν τον εφιάλτη της ψευδαίσθησης ότι η λύση είναι «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» μεταφέρεται στην άσκηση εξουσίας με άλλες ψευδαισθήσεις ή απλώς ανερυθρίαστα ψεύδη.

Τώρα οι Έλληνες θα πρέπει να πληρώσουν και για την απάτη της κυβέρνησή τους. Αυτός ο κύκλος εξαπάτησης αν και εντελώς τρελός οδηγεί στην έκρηξη που θα προκληθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2018 όταν η κατάρρευση θα είναι ολοκληρωτική. Με αυτή την κυβέρνηση χάθηκε κάθε προοπτική, αυτή η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε αξιοπιστία ότι μπορεί να διαχειριστεί κρατικά θέματα.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ. ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι η αποτυχία συμφωνίας σε μια αναδιάρθρωση του χρέους για την Ελλάδα θα την ωθήσει σε έναν διαρκή φαύλο κύκλο δανεισμού. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σπιράλ αύξησης του χρέους γιατί δεν αντιμετωπίζει την βασική αιτία που το δημιουργεί.

Η ανικανότητα των πολιτικών να αντιμετωπίσουν τα διαρθρωτικά προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας τους οδηγεί σε «υπερήφανες ήττες» σαν αυτή των Τσίπρα-Βαρουφάκη. Ωστόσο αυτές οι πολιτικές προσαυξάνουν τα ελλείμματα προκαλούν άσκοπες αναταραχές στην οικονομία, μεγεθύνουν προκλητικά τις κοινωνικές ανισότητες και οδηγούν σε νέα ανάγκη δανεισμού. Ήδη το τρίτο μνημόνιο προσέθεσε 86 δις Ευρώ νέου δανεισμού πλέον τον αφελληνισμό της κυριότητας των τραπεζών.

Είναι τόσο μικρόμυαλοι που πίστεψαν ότι μπορούν να θυσιάσουν τις Ελληνικές τράπεζες για να κρατήσουν μια και μοναδική εναλλακτική, η οποία θα ελέγχεται κομματικά από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τελικώς με την πολιτική τους κατέρρευσε και η Τράπεζα Αττικής και μαζί της οι οικονομίες και οι κόποι χιλιάδων Μηχανικών που βρέθηκαν με πτωχοποιημένο το ταμείο τους.

Αυτοί οι πολιτικοί είναι απλά εγκεφαλικά νεκροί και δεν μπορούν να κατανοήσουν την οικονομία και την χρηματοοικονομική.

Είναι μάλιστα τόσο ανόητοι που μέσα στην επιχειρηματολογία τους συνυπάρχουν τελείως αντικρουόμενα επιχειρήματα που απευθύνονται στην διεθνή αγορά. Είμαστε στο χείλος μιας σκοτεινής αβύσσου γιατί το οικονομικό επιτελείο των Τσίπρα-Καμμένου δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να δανειστεί ένα κράτος, αν δεν έχει καμία πρόθεση να εξοφλήσει το χρέος. Το χρέος των κρατών σε κρίση βρίσκεται διαρκώς στο μικροσκόπιο των επενδυτών σε ομόλογα αλλά και των Κεντρικών Τραπεζών.

Σε αυτούς που καλείς να αγοράσουν ομόλογα (χρέος) είναι ότι χειρότερο να τους οδηγήσεις σε αυτό το συμπέρασμα. Ότι το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και ότι δεν υπάρχει σχέδιο αποπληρωμής του.

Ότι στο τέλος, καταλήγει πάντα να διαγράφεται για να γίνει ελάφρυνση του χρέους.

Η έλλειψη Ελληνικού σχεδίου για την οικονομική ανάκαμψη, η εκτός λογικής υπερφορολόγηση, με τη διατήρηση της δομικής παθογένειας του κράτους για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων προκάλεσαν τη μαζική Μεγάλη Ύφεση με ένα δημόσιο χρέος να αφανίζει τις αποταμιεύσεις.

Αυτά τα χρήματα μόλις έφυγαν!

Καλώς ήλθατε στον σκοτεινό κόσμο του αποπληθωρισμού.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 2030-2035

Το μεγαλύτερο πλήγμα για το μέλλον της Ελλάδας είναι η κατίσχυση των πιο συντηρητικών, των χειρότερα αξιολογημένων πρακτικών εκπαίδευσης. Δεν αναφέρομαι σε εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα γιατί…δεν υφίσταται. Το μπάχαλο των σχολείων, η συστηματικά καλλιεργημένη ανευθυνότητα των εκπαιδευτικών και το σαθρό, χωρίς προσανατολισμό πρόγραμμα εκπαίδευσης είναι τα κυρίαρχα στοιχεία του.

Φως στο τούνελ δεν υπάρχει από τις διαφαινόμενες «θέσεις» και αντιπαραθέσεις των πολιτικών στη χώρα μας.

Οι ευχές μας λοιπόν στην παρούσα γενιά αλλά και στη μελλοντική γενιά του 2030-2035

Μεταπολεμικά συγκρούστηκαν δύο παγκόσμια εκπαιδευτικά συστήματα. Το παλιό από αρχαιοελληνικής καταβολής σύστημα γενικής εκπαίδευσης και το νεότερο Αγγλοσαξωνικό σύστημα εξειδίκευσης το οποίο και επικράτησε. Η Ελλάδα ποτέ δεν βρήκε τον δρόμο της ανάμεσα σε αυτά.

Σήμερα καθώς το παγκόσμιο κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο αλλάζει, συγκρούονται δύο νέα παγκόσμια συστήματα. Το παλιό Αγγλοσαξωνικό και το νέο που έχει ως κοιτίδα την Φιλανδία.

fi-1

Η Φιλανδία βρίσκεται στην πρώτη θέση των αξιολογήσεων όλων των διεθνών οργανισμών, τα τελευταία 10 χρόνια για την παιδεία των 15ντάρηδων εφήβων της.

fi

Ωστόσο δεν επαναπαύτηκε στη δόξα της. Το Εθνικό Συμβούλιο εκπαίδευσης –το οποίο σέβονται και ακολουθούν τη στρατηγική του όλα τα κόμματα– έπειτα από έρευνες και πειραματικές εφαρμογές καθιέρωσε το νέο εκπαιδευτικό σύστημα του μέλλοντος.

Ξεκίνησε ένα από τα πιο ριζοσπαστικά προγράμματα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που αντικαθιστά την κλασική «διδασκαλία ανά μάθημα» με «διδασκαλία ανά θέμα».

Τα παραδοσιακά μαθήματα όπως για παράδειγμα τα Μαθηματικά, η Ιστορία, η Γεωγραφία, οι ξένες γλώσσες αντικαθίστανται, με τη διδασκαλία διαθεματικών «φαινομένων» που απαιτούν συνδυαστικές γνώσεις και συνδέονται πιο άμεσα με την καθημερινότητα των παιδιών.

Σε αυτό το πλαίσιο, προβλέπονται και ανάλογες αλλαγές στις αίθουσες διδασκαλίας.

Στόχος του νέου αυτού διαθεματικού συστήματος είναι η προώθηση της συνδυαστικής σκέψης και η σύνδεση πρακτικών ζητημάτων με θεωρητικές γνώσεις σε εφαρμοσμένη πρακτική.

Μέχρι σήμερα το 90% των καθηγητών που εργάζονται στα γυμνάσια και τα λύκεια του Ελσίνκι έχουν ήδη λάβει σχετική εκπαίδευση για να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ανανεωμένου προγράμματος.

Ασφαλώς οι καθηγητές που προσλαμβάνονται, επιβλέπονται και αξιολογούνται από το τοπικό σύστημα έχουν υψηλή θέση στην κοινωνία της Φιλανδίας, χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, είναι άριστα εκπαιδευμένοι σχεδόν όλοι με μεταπτυχιακά και όταν δεν μπορούν να έχουν την επικοινωνία που ορίζει το σύστημα για κάθε μαθητή χωριστά, επεμβαίνει ειδικός ψυχολόγος. Καθήκον του καθηγητή είναι να αποδίδει κάθε μαθητής του με εξατομικευμένη προσαρμογή του διδακτικού προγράμματος.

Οι καθηγητές αυτοαξιολογούνται πρώτα και οι μαθητές δεν χρειάζονται εξετάσεις για να πιστοποιήσουν την πρόοδό τους καθώς υπάρχει η πιστοποιημένη απόδοση σε όλο το έτος.

fi-2

Οι μαθητές εξαντλούν τις εργασίες τους στο σχολείο και δεν έχουν εκπαιδευτική δουλειά στο σπίτι. Δεν χρειάζονται εξωσχολική ενίσχυση.

Ιδού γιατί οι ευχές μας στρέφονται και στη μελλοντική γενιά του 2030-2035. Ίσως μέχρι τότε να ωριμάσουν οι συνθήκες στην Ελλάδα.

Δημοφιλέστερα Άρθρα