Τελευταία

    ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

    Αρχική ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η κυβέρνηση αιχμάλωτη των μέτρων που έλαβε, εάν συνεχίσει με αυτή την οικονομική πολιτική, κινδυνεύει η Ελλάδα από την απόλυτη επιτυχία να καταλήξει στην απόλυτη αποτυχία.

    Το μεγάλο στοίχημα για όλες τις χώρες που κατέστειλαν την οικονομική τους δραστηριότητα λόγω των μέτρων της καραντίνας είναι η σταδιακή απελευθέρωση από το νέο Κορωνοϊό, η έξοδος από την καραντίνα χωρίς οπισθοδρομήσεις και εν τέλει η επιτυχής επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Δυστυχώς η διαδικασία δεν είναι γραμμική και δεν είναι ίδια για όλες τις οικονομίες και όλα τα κράτη.

    Στην περίπτωση της Ελλάδας φαίνεται ότι η απόλυτη επιτυχία της εφαρμογής των μέτρων καραντίνας της πρώτης φάσης διατρέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί στο απόλυτο δράμα των επόμενων φάσεων.

    Η φύση της νόσου Covid-19 και του Κορωνοϊού Sars Cov-2 είναι ότι συμπεριφέρεται όπως περίπου η εποχική γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι έχει περιόδους ύφεσης και έξαρσης, ότι θα παραμείνει ανάμεσά μας και ανά πάσα στιγμή θα απειλεί με ενδημική ή πανδημική συμπεριφορά.

    Με άλλα λόγια όταν η Ελλάδα ξεκινήσει να αποσύρει μέτρα καραντίνας, η εξάπλωση του ιού θα είναι έτοιμη να συμβεί τόσο με κρούσματα εσωτερικής ανακύκλωσης όσο και με εισαγόμενα κρούσματα. Η τελική λύση αντιμετώπισής του θα έρθει όταν ο πληθυσμός θα μπορέσει να εμβολιαστεί και αυτό δεν αναμένεται πριν την επόμενη διετία

    Σε μία άλλη κανονικότητα, με συνεχή επαγρύπνηση και επιτήρηση του ιού, φαίνεται πως θα ζούμε για τα επόμενα δύο χρόνια και αναλόγως λιγότερα ή περισσότερα περιοριστικά μέτρα

    Οι ειδικοί του Χάρβαρντ περιγράφουν τον τρόπο που θα «σηκώνονται» τα επιδημικά κύματα με υφέσεις και εξάρσεις

    Φαίνεται πως τα επόμενα δύο χρόνια θα ζούμε, με τις νέες συνθήκες φυσικής απόστασης και μέτρων υγιεινής για τον πληθυσμό αλλά και για την εγρήγορση των επιστημονικών και υγειονομικών αρχών στη χώρα μας – όπως και παγκοσμίως.

    Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, τονίζεται πλέον από τους ειδικούς η ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης και επιτήρησης του ιού, τουλάχιστον για τα επόμενα δυο χρόνια, αλλά και η πιθανότητα να εκδηλωθούν πιο σημαντικές επιδημίες το χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι τα επόμενα χρόνια.

    – Μόνο με αποτελεσματικό εμβόλιο θα σβήσει ο ιός, τονίζει ο Σωτήρης Τσιόδρας

    Μέχρι τον γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού θα είναι απολύτως απαραίτητα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, απολύμανση, μάσκα, τέστ, αντισηπτικά, στολές νοσηλευτικού προσωπικού, ειδικός εξοπλισμός ασθενοφόρων και αστυνομικών. Πρόκειται για ένα νέο κλάδο της οικονομίας που θα είναι απαραίτητος τουλάχιστον μέχρι το 2022 όταν θα υπάρχει δυνατότητα γενικής εφαρμογής ενός εμβολίου που ακόμη πρέπει να ανακαλυφθεί.

    Οι χώρες που έχουν αναπτύξει αυτή την παραγωγή υγειονομικού υλικού και ενδεχομένως είναι κοντά και στο εμβόλιο είναι, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, Η Κίνα και οι ΗΠΑ.

    Η Γερμανία από την πρώτη στιγμή και με απόλυτη μυστικότητα έχει προχωρήσει σε μερική βιομηχανική αναδιάταξη με κατεύθυνση την παραγωγή του υγειονομικού εξοπλισμού που θα της επιτρέψει να ξεκινήσει την έξοδο από την καραντίνα χωρίς να απειλείται με οπισθοδρόμηση καθώς θα έχει τα υγειονομικά μέσα άμυνας. Απαγόρευσε όμως να δοθούν αυτά τα μέσα σε άλλες χώρες και για να προστατεύσει την απόλυτη μυστικότητα καθώς και την όποια διαρροή σε άλλη χώρα, ανέστειλε την παραγωγή τέτοιου υλικού σε θυγατρικές της εταιρείες που εδρεύουν σε άλλες χώρες.

    Τις ώρες που γράφεται αυτό το άρθρο το Bloomberg δημοσιεύει την είδηση ότι η Μέρκελ ανακοίνωσε την απόφαση εξόδου από την καραντίνα με σταδιακά βήματα ξεκινώντας την επόμενη εβδομάδα 20/4 από μικρά καταστήματα, ενώ τα σχολεία θα ανοίξουν νωρίς τον Μάιο.

    Αρκετά μέτρα θα μείνουν σε εφαρμογή μέχρι τις 3 Μαΐου και φυσικά μετά την χαλάρωση των περισσότερων μέτρων η κανονική ζωή θα επανέλθει αρκετές εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές επομένως ότι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει ένα κοινό πλαίσιο βημάτων χαλάρωσης της καραντίνας και επανόδου στην κανονική ζωή ήταν ότι η Γερμανία ήθελε πρώτη να θέσει τις μηχανές σε λειτουργία έχοντας τις αδύναμες χώρες σε ομηρία καραντίνας.

    Η Ελλάδα, δεν έχει πολιτική παραγωγής υγειονομικού υλικού αν και έχει την τεχνογνωσία, ιδιαίτερα με το εργαστήριο νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. Η Ελλάδα επομένως θα πρέπει να προμηθευτεί όλο αυτό το ειδικό υγειονομικό υλικό, το οποίο είναι καινοτόμο καθώς τα παραδοσιακά αντισηπτικά πρέπει να αντικατασταθούν με αντιικά απολυμαντικά, στολές με αντιική ασπίδα, μάσκες με αντιική προστασία και βεβαίως, τεστ εκατομμύρια τεστ. Χωρίς αυτά η χώρα θα κινδυνεύει με δεύτερο και τρίτο κύμα εξάπλωσης του ιού, με νέα καραντίνα με τουριστικό αποκλεισμό και εντέλει με οικονομική κατάρρευση.

    Τα σωστά μέτρα οικονομικής ανακούφισης που έλαβε η κυβέρνηση, έχουν ένα κόστος που μπορεί και πρέπει να καταβληθεί αρχικώς αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να επαναλαμβάνονται ούτε μπορεί το χρέος να αυξάνεται χωρίς επιπτώσεις.

    Εφόσον η Γερμανία, η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που απέκτησε πλήρη εξοπλισμό αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα και οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την εξαγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού, η Ελλάδα χωρίς κυβερνητική πολιτική, άμεσα, παραγωγής δικού της υγειονομικού υλικού και ενίσχυσης της καινοτομίας των επιχειρήσεων σε αυτή την κατεύθυνση, θα εγκλωβιστεί, θα είναι αυτοπαγιδευμένη στον κύκλο της υγειονομικής κρίσης. Παγιδευμένη στην υγειονομική κρίση με θανάτους που μπορεί να λάβουν απρόσμενες διαστάσεις και εν τω μεταξύ η ανεργία, η ύφεση και το χρέος να κινδυνεύουν να προσλάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

    Εδώ και τώρα η κυβέρνηση πρέπει να στρέψει τον προσανατολισμό της στην παραγωγή αυτού του υγειονομικού υλικού και των τεστ.

    Εδώ και τώρα πρέπει να καταργήσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμποδίζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που μπορούν να ανταποκριθούν στην καινοτομία και την παραγωγή των καινοτόμων υγειονομικών υλικών.

    Εδώ και τώρα να σχεδιάσει την έξοδο από την καραντίνα έχοντας αποκτήσει τον αναγκαίο εξοπλισμό για την προστασία του πληθυσμού από την υποχρεωτική έκθεση που θα φέρει η δυστυχώς τεράστια οικονομική συνεισφορά στο εγχώριο ΑΕΠ της τουριστικής βιομηχανίας.

    Εδώ και τώρα να ανασχεδιάσει την μείωση της εξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό και να χρηματοδοτήσει start ups με καινοτόμα προϊόντα αλλά και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, στην online λιανική, την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία, τις μεταφορές, την αγροδιατροφική παραγωγή, την κυκλική οικονομία, την ενέργεια και τις ΑΠΕ, καθώς και την ναυτιλία.

    Στο επόμενο άρθρο μου που θα έχει τον τίτλο «Η Πανδημία φέρνει νέο Παγκόσμιο Καταμερισμό Εργασίας και Γεωπολιτική Ανακατανομή Πόλων Εξουσίας» αναλύω όλα τα στοιχεία, οικονομικά και πολιτικά της μετά-Κορωνοϊού τάξης που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις νέες μορφές εργασίας, τους νέους τομείς της οικονομίας και το νέο πολυπολικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με σταθερή την αναζήτηση των πολιτικών που θα βοηθήσουν στην επιβίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα σε αυτό τον κόσμο.

    2010-2019 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η χρεωκοπία του Ελληνικού κράτους και ο νέος διχασμός σε μνημονιακούς αντιμνημονιακούς ήταν τα κορυφαία στοιχεία της Ελληνικής δεκαετίας.

    Η Ελληνική κοινωνία έχασε όλες τις βεβαιότητες και βρέθηκε στη δίνη ενός άτυπου εμφύλιου που πυροδοτήθηκε τόσο από τον ακροδεξιό όσο και από τον αριστερό λαϊκισμό

    Πολιτικό επακόλουθο ήταν να αφανισθεί κάθε πολιτική δύναμη ή φωνή που θα μπορούσε να μετατρέψει την καταστροφή σε ευκαιρία ανάταξης.

    Οι πολιτικές απάτες, έντεχνες ή απροκάλυπτες και οι συλλογικές αυταπάτες (ιδιαίτερα ότι οι Έλληνες μπορούσαν να μη πληρώσουν το χρέος τους) τροφοδότησαν μια πρωτοφανή στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας τυχοδιωκτική πολιτική ηγεσία.

    Η καταστροφή που υπέστη στη 10ετία η ελληνική οικονομία προσομοιάζει με αυτή της Σοβιετικής Ένωσης.

    Το μεγαλύτερο και δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί πρόβλημα της Ελλάδας παραμένει το εξαιρετικά υψηλό της χρέος σύμφωνα με τη Rabobank.

    Το 2008 το ΑΕΠ ανερχόταν σε 252 δισ. ευρώ.

    Στα τέλη του 2019 εκτιμάται ότι μπορεί να φθάσει γύρω στα 195 δισ. Ευρώ (βλ. εικόνα του άρθρου)

    Το χάσμα μεταξύ του που βρίσκεται σήμερα το ελληνικό ΑΕΠ και εκεί που θα βρίσκονταν εάν δεν υπήρχε η κρίση, φθάνει στα 150 δισ. ευρώ, ή μέχρι το 70% του ΑΕΠ του 2019.

    Η ανεργία έφθασε στο 28% και οι νέοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες κατέφυγαν στην οικονομική μετανάστευση.

    Οι θεσμοί της κοινωνίας κατέρρευσαν και η διοίκηση παρέλυσε. Μετά την κατάρρευση και της αυτ-απάτης παρέλυσαν και τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Η ξεχαρβαλωμένη διοίκηση έφθασε στο αποκορύφωμα της εκατόμβης στο Μάτι αλλά οι 102 νεκροί από την φωτιά δεν στάθηκαν ικανοί να χαράξουν μια επαναστατική μεταρρύθμιση και επανεκκίνηση της διοίκησης.

    Οι συνεπείς πολίτες τιμωρήθηκαν καθώς κλήθηκαν να σηκώσουν τα βάρη της οικονομίας μόνοι αυτοί και μόνον αυτοί. Η υπερφορολόγησή τους έγινε αιτία να καταρρεύσει και να οδηγηθεί στον αφανισμό το μεγαλύτερο μέρος της μεσαίας τάξης.

    Ωστόσο αυτοί, οι συνεπείς πολίτες ήταν που έκαναν σωστά τη δουλειά τους κόντρα στις διάχυτες τάσεις αυτοκαταστροφής (και τα στερεότυπα κάποιων ξένων περί του αντιθέτου) και έγιναν οι ανώνυμοι διασώστες της χώρας.

    Μαζί τους οι παραδοσιακοί παράγοντες που συνήθως βλέπουμε ως στοιχεία καθυστέρησης της Ελλάδας (οικογενειοκρατία, παραοικονομία, συντεχνιασμός) λειτούργησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ως σωτήριες λέμβοι στο συνολικό ναυάγιο, ωστόσο δεν είναι αυτοί που μπορούν να οδήγησαν σε ένα νέο μέλλον.

    Η αισιόδοξη πλευρά είναι πως, παρότι αυτή η σκοτεινή διάσταση της δεκαετίας κατασπάραξε εσωτερικά την κοινωνική διάρθρωση, η Ελλάδα επέδειξε ξεχωριστές ικανότητες επιβίωσης, αναδίπλωσης, αναστοχασμού.

    ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΤΣΙΠΡΑ. ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ;

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    22
    Turkey's President Tayyip Erdogan meets with Greek Prime Minister Alexis Tsipras in Brussels, Belgium July 12, 2018. Kayhan Ozer/Presidential Palace/Handout via REUTERS ATTENTION EDITORS - THIS PICTURE WAS PROVIDED BY A THIRD PARTY. NO RESALES. NO ARCHIVE.


    Εμπιστεύεστε τον Τσίπρα να διαπραγματευτεί με τον Ερντογάν;

    Στις 5 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε το ταξίδι του Τσίπρα στην Τουρκία. Κάθε συνάντηση σε επίπεδο πρωθυπουργών πραγματοποιείται γιατί συνοδεύεται από συμφωνίες υψηλού επιπέδου. Ωστόσο μετά την προηγούμενη συνάντηση των δύο στην Αθήνα, οι σχέσεις των δύο χωρών επιδεινώθηκαν και αυξήθηκε η επιθετικότητα της Τουρκίας. Με αφορμή τη νέα συνάντηση κάνουμε έναν απολογισμό των “υπερήφανων” και “μεγάλων” διαπραγματεύσεων του Τσίπρα.

    2015, το πρώτο εξάμηνο η διαπραγμάτευση με μοχλό τον Βαρουφάκη, αφορούσε την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ ή την επιστροφή στη Δραχμή:

    • Χάθηκε το απόθεμα των 9 δις και επιστράφηκε στην Ε.Κ.Τ.
    • Έμεινε η Ελλάδα εκτός ποσοτικής χαλάρωσης μέχρι που τελείωσε το μέτρο χάνοντας δισεκατομμύρια φθηνού χρήματος
    • Δεν ολοκληρώθηκε το 2ο μνημόνιο με συνέπεια να χαθούν όλα τα πλεονεκτήματα που είχε αποκτήσει η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική και να χρειάζεται επανεκκίνηση
    • Μέσα σε μια νύχτα χάθηκαν 25 δις από τις τράπεζες και η διοίκησή τους πέρασε σε ξένα χέρια
    • Επιβλήθηκαν τα Capital Controls που ισχύουν μέχρι σήμερα.

    2015 δεύτερο εξάμηνο, 17ωρη διαπραγμάτευση με την τρόϊκα και την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη σύναψη ενός τρίτου αχρείαστου μνημονίου γιατί αρνήθηκε να κλείσει το δεύτερο μνημόνιο. Αποτέλεσμα:

    • νέα δανειακή επιβάρυνση ύψους 86 δις
    • βαρύτατες φορολογίες ρεκόρ στις χώρες του ΟΟΣΑ, άλλοτε γιατί επιβλήθηκαν από τους δανειστές, άλλοτε γιατί ήταν η εύκολη λύση για την κυβέρνηση
    • μετατροπή του χρέους σε μη βιώσιμο (αντικειμενικά πέρα από τα πολιτικά παιγνίδια των εταίρων)
    • ύφεση της οικονομίας και της αγοράς με θύματα την επιχειρηματικότητα και ιδιαίτερα τους Μικρούς και Μεσαίους
    • μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος -ΑΕΠ για τρία χρόνια ακόμη
    • αύξηση της μετανάστευσης νέων και ικανών πολιτών με ρυθμούς εκπατρισμού εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων
    • αύξηση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ και σε απόλυτους αριθμούς παρά το γεγονός ότι δεν είχε αρχίσει η περίοδος αποπληρωμής των δανείων
    • Το 2018 καταγράφηκε αύξηση του χρέους κατά 21,5 δις, ανεβάζοντας το συνολικό χρέος της χώρας στο ρεκόρ των 335 δις
    • πώληση των αεροδρομίων της χώρας πέραν των άλλων ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικού χαρακτήρα

    2017 νέα διαπραγμάτευση ως επέκταση του 3ου μνημονίου ή κατά άλλους το 4ο μνημόνιο

    • δέσμευση της Ελλάδας για πρωτογενή πλεονάσματα πρωτοφανή στην παγκόσμια οικονομική ιστορία για τη σχέση ύψους/διάρκειά τους. 3,5% έως το 2022 και πάνω από 2% έως το 2060
    • παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στον έλεγχο των ξένων για 99 χρόνια μέχρι το 2118
    • παραχώρηση μεταξύ των άλλων του Λευκού Πύργου, της Κνωσού και όλων των μνημείων της χώρας

    2018, διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό. Συμφωνία των Πρεσπών:

    • παραχώρηση και δεσμευτική αναγνώριση από την Ελλάδα της Μακεδονικής ταυτότητας, ιθαγένεια-υπηκοότητα και αναγνώριση των “Μακεδόνων” και του “Μακεδονικού λαού” των Σκοπίων
    • παραχώρηση και δεσμευτική αναγνώριση από την Ελλάδα της “Μακεδονικής γλώσσας” στα Σκόπια
    • αναγνώριση της χώρας ως Βόρεια Μακεδονία

    2019, ο Καματερός, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στα Δωδεκάνησα, δηλώνει επισήμως στην βουλή των Ελλήνων ότι ονειρεύονται μια συμφωνία των Πρεσπών για τα Δωδεκάνησα

    Καταγράφουμε αντικειμενικά βάσει αποτελέσματος, χωρίς κρίσεις, τα γεγονότα που αποτέλεσαν μεγάλοι σταθμοί από τις διαπραγματεύσεις Τσίπρα και θέτουμε το ερώτημα:

    Εμπιστεύεστε τον Τσίπρα να διαπραγματευτεί με τον Ερντογάν;

    ΝΑΙ ή ΟΧΙ

     

    Δανείστε μου τ’ αυτιά σας

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    (Προσαρμογή του επικήδειου λόγου του Μάρκου Αντωνίου για τον θάνατο του Καίσαρα, από τον Οράτιο στον Σαίξπηρ)

    Φίλοι, Έλληνες, πατριώτες, δανείστε μου τ’ αυτιά σας·
    έρχομαι να κηδέψω εδώ τον πλούτο της πατρίδας μου και όχι
    να τον παινέψω. Το κακό που κάνουν οι άνθρωποι
    ζει και μετά απ’ τους ίδιους, το καλό συχνά
    θάβεται με τα κόκαλά τους· έτσι ας γίνει
    και με όσους προσπάθησαν για την βιώσιμη ευημερία. Ο ευγενής ο Τσίπρας
    σας είπε πως η καταπολέμηση των παθογενειών είναι βαριά φιλοδοξία·
    αν ήταν, ήταν σφάλμα βαρύ και λόγο
    βαρύν δώσαμε στα κόμματα και στην εφορία γι’ αυτό. Εδώ,
    με άδεια των Τσίπρα-Καμμένου και των άλλων εκατομμυριούχων υπουργών, -γιατί ο Τσίπρας
    είν’ αξιότιμος άνθρωπος· έτσι είν’ όλοι τους στην κυβέρνηση,
    όλοι αξιότιμοι άνθρωποι, – έρχομαι να ειπώ
    τον επικήδειο στην πρόοδο. Ήταν πεποίθησή μου, βαθιά η πίστη μου ότι το πελατειακό και αναποτελεσματικό κράτος πρέπει να τελειώνει· όμως ο Ταίπρας λέει ήταν αισχρή φιλοδοξία· κι ο Τσίπρας είναι αξιότιμος
    άνθρωπος. Είχαν φέρει πλήθος αιχμαλώτων δημοσίων υπαλλήλων
    με κράτος εχθρό του πολίτη, που η ξαγορά του γιόμιζε τις κάσες
    του Δημοσίου όταν είχε ανάπτυξη: φαίνεται μ’ αυτό ο Τσίπρας να άλλαξε κάτι; Γιόμισε και πάλι αιχμαλώτους δημοσίους υπαλλήλους, με φόρους αβάσταχτους συνέτριψε τον συνεπή πολίτη, έθαψε το κοινωνικό κράτος, έθαψε και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Όταν κλαιγόταν η φτωχολογιά, ο Τσίπρας εδάκρυζε και υποσχόταν να σχίσει τα μνημόνια και να μην πληρώνει κανείς· Αρνήθηκα να το δεχτώ, είναι αυτό φιλοδοξία: H φιλοδοξία θα ‘πρεπε να ‘ναι από ύλη πιο αυστηρή φτιαγμένη:
    όμως ο Τσίπρας λέει πως ήτανε φιλοδοξία·
    κι ο Τσίπρας είναι άνθρωπος αξιότιμος.
    Όλοι σας είδατε στη Βαρουφάκια περίοδο
    που τρεις φορές μου προσέφεραν την δραχμή ως στέμμα βασιλικό, να διαγράψουν όλα μου τα χρέη, και τρεις φορές το αρνήθηκα: ήταν αυτό φιλοδοξία;
    Όμως ο Τσίπρας λέει πως ήτανε φιλοδοξία:
    και, βέβαια, αυτός είν’ άνθρωπος αξιότιμος.
    Μιλάω όχι για ν’ αναιρέσω ό,τι είπε ο Τσίπρας,
    όμως εδώ είμαι για να ειπώ αυτό που ξέρω.
    Αγαπούσατε όλοι κάποτε, την πρόοδο, όχι την ψεύτικη την πλάνα, την πραγματική την βιώσιμη και προσδοκούσατε ημέρες καλύτερες έστω μετά από θυσίες, όχι χωρίς λόγο:
    ποιος λόγος σας κρατάει λοιπόν να μην κλάψετε τη χαμένη πρόοδο;
    Ω, κρίση! Έφυγες να πας σε χτήνη αναίσθητα
    κι οι άνθρωποι έχασαν τον νου τους. Συμπαθάτε με.
    η καρδιά μου είναι κει στην κάσα με την θαμμένη πρόοδο,
    και δεν θα σωπάσω ώσπου να ξανάρθει.

    Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ ΓΥΜΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η αποκρουστική αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται. Είναι οι πρώτες «διαρροές» της κυβέρνησης για την περίφημη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών που επιβεβαιώνουν ότι οδηγούν σε αυξήσεις «φωτιά» στον ΕΝΦΙΑ.

    Αυξήσεις που θα φτάσουν έως 30% και θα βαρύνουν τις πλάτες εκατομμυρίων κατοίκων 86 δήμων της Περιφέρειας Αττικής και της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης, καθώς και χιλιάδων δήμων της υπόλοιπης χώρας.

    Σύμφωνα με δημοσιεύματα στις περιοχές που οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων κυμαίνονται σήμερα μεταξύ 600 και 1.000 ευρώ ανά τ.μ., οι τιμές θα αυξηθούν σε ποσοστά από 10% έως και 40%.

    Όπως είχαμε προβλέψει https://www.mavrakiseconomics.com/2018/01/28/η-απατη-με-τισ-αντικειμενικεσ-και-η-δ/την πρόταση για τις αυξήσεις θα επιρρίψουν στις πλάτες εκτιμητών, ωστόσο κανείς σοβαρός εκτιμητής δεν δέχθηκε να συμμετάσχει σε αυτή τη γελοιοποίηση του επαγγέλματος ούτε πιστεύουμε ότι θα υπάρχει κάποιος έμπειρος ανεξάρτητος εκτιμητής που να προτείνει αυξήσεις.

    Πάντα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι αυξήσεις πλήττουν κυρίως τις περιοχές στις οποίες κατοικούν νοικοκυριά με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και στις οποίες οι τιμές ζώνης (οι αντικειμενικές τιμές αφετηρίας) είχαν αρχική εκκίνηση, χαμηλότερη των τότε πραγματικών τιμών της κτηματαγοράς.

    Διαρρέουν ότι εκτιμητές (;;;) φέρονται να έχουν εισηγηθεί για τις περιοχές αυτές αυξήσεις αντικειμενικών τιμών κατά 10% έως και 40%, ώστε από τα επίπεδα των 600 – 1.000 ευρώ ανά τ.μ. να κυμαίνονται πλέον πάνω από 750 και μέχρι 1.200 ευρώ ανά τ.μ. Εξωπραγματικό και επαίσχυντο για όσους έχουν γνώση της αγοράς.

    Με βάση αυτές τις αυξήσεις ο κύριος Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) θα αυξηθεί κατά ποσοστά τα οποία στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα υπερβαίνουν το 20% και θα φθάνουν μέχρι και το 30%.

    Οι τιμές ζώνης από 600 έως και 1.000 ευρώ το τ.μ. ισχύουν σήμερα σε 86 δήμους των περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, καθώς και σε χιλιάδες άλλους δήμους της υπόλοιπης χώρας.

    Σε όλες αυτές τις περιοχές οι αυξήσεις των αντικειμενικών τιμών ζώνης θα έχουν ως συνέπεια την άνοδο σε υψηλότερο κλιμάκιο υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ όπου ισχύει μεγαλύτερος συντελεστής προσδιορισμού του φόρου αυτού.

    Η κυβέρνηση έστησε όλη την παρωδία ανάθεσης των αντικειμενικών αξιών σε κάποιους εκτιμητές για να τους αποδώσει επικοινωνιακά το βάρος των αυξήσεων του ΕΝΦΙΑ.

    Βάρος που θα επωμιστούν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων γιατί απλούστατα αυτή η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ δηλαδή να εγγραφούν εισπράξεις 3,3 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ετησίως από ΕΝΦΙΑ.

    ALERT!!! ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΔΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΙΣΧΥΡΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή που η Τουρκία αναβάθμισε την στρατηγική της, η Ελλάδα βρίσκεται με την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και σε βαθύ διχασμό.

    Όλες οι κινήσεις της Τουρκικής εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκική στρατηγική πέρασε σε νέο επίπεδο. Πλέον από την στρατηγική των γκρίζων ζωνών, αναβαθμίστηκε σε στρατηγική της επιθετικής προσάρτησης νησιών και Αιγαίου.

    Η αναβάθμιση αυτή επήλθε σχετικά πολύ γρήγορα σε όρους χρονικής ωρίμανσης, γιατί πολύ εύστοχα η Τουρκική ηγεσία διαπίστωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς καμιά ισχύ, διχασμένη και με την χειρότερη κυβέρνηση.

    Η αδύναμη Ελλάδα δεν οφείλεται αποκλειστικά στην κρίση χρέους όπως κάποιοι θα σπεύσουν να ισχυριστούν, αλλά στη συνολική κρίση της κοινωνίας, στην κρίση της πολιτικής και των πολιτικών. Η δε απάντηση ισχυροποίησης της θέσης της χώρας δεν είναι στρατιωτική υπόθεση, αλλά συνολικά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.

    Δυστυχώς σήμερα η χώρα βρίσκεται σε πλήρη κοινωνική αποσύνθεση γιατί ακόμη και τώρα η κυβέρνηση αρνείται να πρωταγωνιστήσει σε μια αλλαγή νοοτροπίας, που θα εξηγούσε τα πραγματικά αίτια της κρίσης και θα πρωταγωνιστούσε στην αντιμετώπιση της παθογένειας που οδήγησε σε αυτήν.

    Αντιθέτως η κυβέρνηση με τυχοδιωκτισμούς αντιμετώπισε κάθε πλευρά της πολιτικής και επιδείνωσε τα προβλήματα της χώρας.

    Τελευταίο αποκορύφωμα της μικροπολιτικής σκοπιμότητας με την οποία χειρίζεται ακόμη και τα εθνικά θέματα, αποτελεί η αντιμετώπιση του Σκοπιανού και του ονόματος της Μακεδονίας.

    Κυβέρνηση που μόνο διχάζει αντί να ενώνει, κυβέρνηση που βαθαίνει την κρίση και δεν έχει καμιά διάθεση να αντιμετωπίσει την ουσία της κρίσης.

    Μια ενωμένη Ελλάδα με ισχυρή κοινωνική συγκρότηση μπορεί να βρει απαντήσεις τόσο στα θέματα ανάπτυξης-βιώσιμης ανάπτυξης, όσο και στα εθνικά θέματα. Μέχρι τότε όλοι οι άλλοι που μπορούν, θα την τεμαχίζουν και θα την μικραίνουν.

    ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ

    Από
    operator
    -
    0

    Αντιπροσωπευτικές ερωτήσεις που έγιναν

    1. Κύριε Μαυράκη, τα τελευταία χρόνια απέχω από τα πολιτικά γιατί τα κόμματα έχουν μεγάλη ευθύνη. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη απογοήτευση. Βλέπω ότι μάλλον έχει κάποιο ενδιαφέρον ο νέος φορέας αλλά με ποιόν ηγέτη θα είχε ενδιαφέρον?

    Μ.Π.

    2. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, παρακολουθώ όσα γράφεις και μ’ αρέσουν. Γενικά είναι πολύ σωστά. Τώρα που η Κεντροαριστερά βγαίνει πάλι στον αφρό, μπορεί να διορθώσει κάτι? Ποιος αρχηγός θα τα καταφέρει καλύτερα. Ένας έμπειρος πολιτικός που του «ρίχνουν» όλη την φθορά αλλά βοήθησε στην επάνοδο του χώρου ή ένας νέος που δεν έχει δοκιμαστεί?

    Π.Κ.

    3. Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά απογειώθηκαν! Είσαι και σοφό πουλί, να ακούσω και μία ήρεμη φωνή, χωρίς θυμούς, και φανατίλες!!

    Φιλικότατα Μαριάννα

     

    Απάντηση

    Οι δύο αντίθετοι πόλοι είναι δείγμα υγείας στην ζωή. Η πιο αρρωστημένη κατάσταση είναι να επικρατούν οι όμοιοι. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Συντηρητικοί και Συντηρητικοί-ψεκασμένοι οδήγησαν στα τάρταρα όταν η χώρα χρειαζόταν φως και ελπίδα, σχέδιο και πολιτική ηγεσία.

    Αποτελεί η επανασύσταση του προοδευτικού πόλου ελπίδα? Υπό όρους. Αλλά πρώτα πρέπει να… μπουσουλίσει.

    Το μετέωρο βήμα της πολιτικής ανασυγκρότησης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και των Δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων (αυτό που συνηθίζουν με χωροταξικό προσδιορισμό να ονομάζουν Κεντροαριστερά) βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο ισορροπίας.

    Το πρώτο διακύβευμα αφορά τους 10 υποψηφίους προέδρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή όσοι απομείνουν μετά τη συλλογή υπογραφών, στις 22 Σεπτεμβρίου.

    Όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΔΗ.ΣΥ. οφείλουν να επικοινωνήσουν με κάθε τρόπο, κατά την διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα, τις πολιτικές θέσεις για τις οποίες δεσμεύονται.

    Ταυτόχρονα οφείλουν να αποφύγουν την προσωπική πόλωση και την τεχνητή όξυνση που συσπειρώνει με συνθήματα αλλά σε απολιτική βάση.

    Ο ανοιχτός διάλογος θέσεων, δεν υφίσταται στην εποχή της ψεκασμένης συντήρησης.

    Το δεύτερο διακύβευμα αφορά την πολιτική νηφαλιότητα (απαλλαγμένοι από καιροσκοπισμούς) και την διεισδυτικότητα πολιτικής κρίσης, ενός εκάστου από τους πολίτες, πριν λάβει την απόφαση υποστήριξης οποιουδήποτε εκ των υποψηφίων σε αυτές τις εκλογές.

    Σήμερα διεκδικούν την θέση προέδρου της ΔΗ.ΣΥ. Το έχουν καταλάβει? Οφείλω να επισημάνω ότι δεν μπορεί να μην αποδίδεται έμπρακτα ο ανάλογος σεβασμός σε μια συλλογική προσπάθεια η οποία κορυφώθηκε στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δρομολόγησε τις εξελίξεις, έχει διαμορφώσει το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο και έχει συστήσει όργανα για να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο έργο, βάσει διαδικασιών. Εν τέλει σε αυτή την διαδικασία αποφάσισαν αυτόβουλα να συμμετάσχουν!

    Δεν είναι πολιτικά υγειές να συμμετάσχεις σε συλλογική προσπάθεια που άλλοι οργάνωσαν και εσύ τους «καπελώνεις» για να τους καταργήσεις.

    Όπως δεν είναι πολιτικά υγειές να ξεκινάς με την καπηλεία συλλογικών αγώνων.

    Όσον αφορά την εκλογική διαδικασία προέδρου η ουσία της διαφορετικότητας από άλλους σχηματισμούς είναι ο διάλογος για την πολιτική. Όχι η ποδοσφαιροποίηση ποιος έβαζε τα καλύτερα γκολ.

    Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ως πρόεδροι κομμάτων μαζί με άλλους εκπροσώπους κινήσεων απέδειξαν ότι έχουν την θέληση και την ικανότητα να διαμορφώσουν, πολιτικά, κοινούς τόπους. Απέδειξαν ότι μπορούν να δώσουν ώθηση στην επανάσταση του αυτονόητου και στη δημιουργία του νέου φορέα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

    Αυτό ακριβώς είναι και το τρίτο και μεγαλύτερο διακύβευμα. Να ολοκληρωθεί το μεγάλο βήμα και να γίνει άλμα! Είναι το διακύβευμα της ¨επόμενης μέρας¨ καθώς ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να λάβει ρυθμιστικό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς αυταρχισμό, με γνώση των ισορροπιών, με σεβασμό στα κόμματα και τις κινήσεις που αυτοτελώς συνασπίζονται και αυτοβούλως αποφασίζουν για το μέλλον τους.

    Η δυναμική του πολιτικού φορέα θα δώσει από μόνη της τις απαντήσεις.

    Ωστόσο μέχρι τότε προέχει να πάρουν θέση όλοι οι υποψήφιοι, ρητά και απερίφραστα.

    Ποιο είναι το σχέδιό τους εξόδου από την κρίση? Ποιες πολιτικές διασφαλίζουν ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση συμπεριλαμβάνει και την έξοδο από την κοινωνική κρίση? Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν κατάφερε να βγει από τα μνημόνια? Ποιες είναι οι παθογένειες που έσυραν την Ελλάδα σε αυτή την κρίση? Ποιες ήταν οι πολιτικές που υπηρέτησαν αυτές τις παθογένειες?

    Μέχρι οι υποψήφιοι, να λάβουν θέση σε αυτά και άλλα ανάλογα πολιτικά θέματα, ουδείς οφείλει να δεσμευτεί για την ψήφο του!

    Επιβάλετε τον πολιτικό διάλογο!

    Κάθε υποψήφιος να εκτίθεται με τις δεσμεύσεις του!

    ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ που συντάχθηκε με το "πείραμα" των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

    Η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του νέου μεγάλου πειράματος για την εξάλειψη των μετρητών. Η «πρώτη φορά αριστερά» έχει εμπλέξει την Ελλάδα σε ένα πρωτοφανές πείραμα των διεθνών κέντρων για την ταχεία και χωρίς αντιδράσεις εξάλειψη των μετρητών ανά τον κόσμο.

    Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας για τις συνέπειες στις οικονομίες από την «εξάλειψη των μετρητών». Το έγγραφο αυτό καταδεικνύει σαφώς ό,τι ακριβώς αυτή είναι η κεντρική τους κατεύθυνση. Παρέχει συμβουλές σε κυβερνήσεις που θέλουν να ενταχθούν σε αυτήν την τελευταία οδηγία για – την κατάργηση των μετρητών. Ο αναλυτής του ΔΝΤ Alexei Kireyev συνιστά στα συμπεράσματά του:

    «Παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες πιθανότατα μέσα σε λίγα χρόνια, θα καταργήσουν εντελώς τα μετρητά, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να εφαρμοστεί με σταδιακά βήματα. Η διαδικασία –απομετρητοποίησης- (σημ. κάνω νεολογισμό για τη διαδικασία εξάλειψης των μετρητών) θα μπορούσε να βασιστεί αρχικά σε μεγάλο βαθμό από μη αμφισβητούμενα βήματα, όπως η σταδιακή κατάργηση των μεγάλων ανώνυμων λογαριασμών, η τοποθέτηση ανώτατων ορίων στις συναλλαγές με μετρητά και η αναφορά για τα μετρητά που διακινούνται με διασυνοριακές συναλλαγές. Περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για τη μείωση της χρήσης των μετρητών στις συναλλαγές, απλοποιώντας το άνοιγμα και τη χρήση των μεταβιβάσιμων καταθέσεων, και την περαιτέρω μηχανοργάνωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

    Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ δεν είναι παρά εξειδίκευση των αποφάσεων των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών των G20 τον Φεβρουάριο του 2016 στη Σαγκάη.

    Ωστόσο από το καλοκαίρι του 2015 και μετά στην Ελλάδα με αφορμή τα capital controls λαμβάνει χώρα ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πείραμα μείωσης των ελευθεριών και καταδυνάστευσης μέσω του ελέγχου των μετρητών.

    Η επιβολή των capital controls με αιτία τη φυγή των καταθέσεων λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τις τράπεζες, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση με την καθοδήγηση των δανειστών έχει εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο για την επιτυχία του «μεγάλου κόλπου». Να ολοκληρώσει την εξάλειψη των μετρητών από την αγορά. Σαν αιτιολογία ανασύρεται η παλιά δοκιμασμένη πρόφαση, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο περιορισμός της μαύρης οικονομίας.

    Η αιτία του πολέμου κατά των μετρητών είναι το παγκόσμιο χρέος. Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ περισσότερο χρεωμένος.

    Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα έχει φτάσει στο παγκόσμιο ρεκόρ των $ 152 τρισεκατομμύρια, το υψηλότερο ακαθάριστο χρέος που έχει καταγραφεί ποτέ. Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 230 τρισ. δολάρια και το παγκόσμιο ΑΕΠ τα 75 τρισ. δολάρια. Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι επίσης σε ένα ρεκόρ όλων των εποχών στο 225%, από το 200% που ήταν πριν 14 χρόνια.

    ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 2017. Η στιγμή της ανάλυσης του παγκόσμιου χρέους

    Τι Επιδιώκουν; Την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν προκύψει η ανάγκη “κουρέματος” των καταθέσεων λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης παγκόσμιους χρέους αλλά και τον σαφή περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

    Το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεων του πλανήτη είναι σε pension funds (ιδιωτικά ή κρατικά) που είναι υποχρεωμένα να επενδύουν το 70% των διαθεσίμων σε ομόλογα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχει αρνητική πραγματική και ενίοτε και ονομαστική απόδοση. Από το 2020 έως το 2022 λήγουν πολλά και μεγάλα ασφαλιστήρια συμβόλαια και αυτό ίσως αποτελέσει την απαρχή της νέας μεγάλης κρίσης.

    Πρωτίστως ωστόσο η προσπάθεια κατάργησης των μετρητών πλήττει τον πυρήνα των θεμελιωδών ελευθεριών του ατόμου.

    Χωρίς μετρητά το κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατάσχει ολόκληρη την υλική περιουσία οποιουδήποτε θεωρεί πως είναι ενοχλητικός ή εισάγει καινά δαιμόνια.

    Χωρίς την ανωνυμία των μετρητών το κράτος ή κάποιος παρείσακτος μπορεί να αποκτήσει πληροφορίες που ανήκουν στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός. Κάθε ισχυρός θα μπορεί να γνωρίζει τι τρώμε, τι πίνουμε, τι διαβάζουμε, τι σεξουαλικές ή πολιτικές προτιμήσεις έχουμε.

    Οι περισσότεροι από αυτούς τους κίνδυνους υπάρχουν ήδη στην ψηφιακή εποχή. Η ύπαρξη της δυνατότητας χρήσης μετρητών όμως τους μετριάζει. Το ζητούμενο είναι πώς θα προστατέψουμε και θα αυξήσουμε την ιδιωτικότητα και τις ελευθερίες όχι πώς θα τις περιορίσουμε.

    ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

    Με βάση τα ιστορικά προηγούμενα οι τρόποι που μπορούν να αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις είναι:

    α) Το “κούρεμα” του χρέους, είτε άμεσα είτε λογιστικά με τον επιμερισμό σε μακρύ μελλοντικό χρονικό διάστημα.

    β) Ο πληθωρισμός του χρέους με αύξηση των τιμών μεγαλύτερη των πραγματικών επιτοκίων (αρνητικά πραγματικά επιτόκια).

    γ) Ο μηδενισμός του κοντέρ με έναν πόλεμο.

    Δεν αποκλείουμε κανένα από αυτά. Παραθέτουμε ωστόσο δύο πολύ χαρακτηριστικά πέραν της «λύσης» του πολέμου.

    1. Στην Κούβα του Κάστρο είχαν δύο νομίσματα, ένα χωρίς αξία για τους υπηκόους και ένα μετατρέψιμο για τους τουρίστες. Όπως ήταν φυσικό ο κόσμος αποθησαύριζε τα μετατρέψιμα που είχαν αξία. Για το λόγο αυτό το καθεστώς κατά τακτά διαστήματα τα άλλαζε και ακύρωνε τα παλιά. Έτσι έκλεβε την αξία που είχε αποθηκευτεί με αυτά.
    2. Το 1933 κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης ο Πρόεδρος Φ. Ρούσβελτ απαγόρευσε την κατοχή χρυσού από τους ιδιώτες και εξέδωσε νόμο που ανάγκαζε τους πολίτες να αλλάξουν το χρυσό που κατείχαν με δολάρια. Η αναλογία που όριζε ο νόμος ήταν 20,67 δολάρια η ουγκιά. Όταν η διαδικασία συγκέντρωσης του χρυσού ολοκληρώθηκε, το δολάριο υποτιμήθηκε στα 35 δολάρια η ουγκιά. Με τον τρόπο αυτό το 70% της αγοραστικής αξίας των πολιτών δημεύθηκε. Έχει εκφραστεί η άποψη πως πρόθεση του Ρούσβελτ δεν ήταν απλά η συγκέντρωση του χρυσού για τις ανάγκες του κράτους αλλά η αφαίρεση ενός στοιχείου ανεξαρτησίας των πολιτών από το κράτος.

    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

    • Με τα capital controls έχει επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων
    • Έχει επιβάλει περιορισμούς και έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων κεφαλαίων
    • Έχει επιβάλει ανώτατο όριο στις συναλλαγές με μετρητά (500€ το μικρότερο στην ΕΕ)
    • Έχει επιβάλει κίνητρα φοροαπαλλαγής για τη μη χρήση μετρητών
    • Έχει επιβάλει την κατάργηση των λογαριασμών που δεν είναι ονομαστικοί.

    Με άλλα λόγια δημιούργησε ολόκληρο το πλαίσιο του εγγράφου εργασίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν αυτό γραφεί και δημοσιευθεί!!!!!!!

    ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ

    Η κυβέρνηση με τη στάση της, επιλέγοντας αυτό το περιεχόμενο «διαπραγμάτευσης», βλάπτει την οικονομία, δυναμιτίζει το μέλλον της και η τεκμηρίωση πόσο την βλάπτει είναι πολύ εύκολη δουλειά για τους οικονομολόγους. Πολιτικά ωστόσο τα κόμματα προβάλουν μιαν ανησυχία χωρίς να τεκμηριώνεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να διευκολύνει την επικοινωνιακή πολιτική που τους ταυτίζει με τους δανειστές.

    Υπάρχει κανείς που έστω και ενστικτωδώς να μην θεωρεί ότι αυτή η «διαπραγμάτευση» μόνο την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν εξυπηρετεί; Θα μου πείτε βεβαίως. Είναι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά το θέμα δεν είναι το επικοινωνιακό παιχνίδι μιας κυβέρνησης. Ούτε βεβαίως ο στερεότυπος καταγγελτικός λόγος της αντιπολίτευσης αρκεί. Σε μια σοβαρή πολιτεία αυτό που ενστικτωδώς καταλαβαίνουν οι πολίτες και δεικτικά καταγγέλλουν οι πολιτικοί, θα έπρεπε να έχει τη σχετική τεκμηρίωση με ανάλυση και στοιχεία τουλάχιστον από την πλευρά του καταγγέλλοντος.

    Στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο 2017,

    υπήρξε σαφής και ρητή αναφορά σε ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα που χάνει η χώρα με αυτή τη «διαπραγμάτευση» και γιατί θα πρέπει να ολοκληρωθεί εγκαίρως.

    «Από το Φεβρουάριο του 2016 που ανέλαβε την διοίκηση της ΕΚΤ ο Μάριο Ντράγκι και εφάρμοσε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δισεκατομμύρια Ευρώ χορηγήθηκαν σε τράπεζες και ιδιωτικές επιχειρήσεις των χωρών της Ευρωζώνης πλην της Ελλάδας.

    Ήταν τότε που η κυβέρνηση προτίμησε να επιστρέψει 9 δισεκατομμύρια περίσσευμα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δηλώνοντας ότι δεν χρειάζεται τα χρήματα!

    Ήταν τότε που αποφάσισε να βρεθεί η χώρα εκτός δεύτερου προγράμματος ακριβώς στην λήξη του!!!

    Από τότε, μέσω της ΕΚΤ βρέχει λεφτά και εμείς κρατάμε ομπρέλα (σημ. ο Κ. Μητσοτάκης το είπε ενάμιση μήνα μετά).

    Σχετική εικόνα

    Χάσαμε το πρώτο πρόγραμμα. Τον Δεκέμβριο του 2016 η ΕΚΤ αποφάσισε να γίνει και δεύτερο πρόγραμμα για το 2017. Επισημάναμε ότι εάν χαθεί το πρώτο εξάμηνο κατά το οποίο διατίθενται 80 δις μηνιαίως, το δεύτερο εξάμηνο η διαθεσιμότητα ρευστότητας θα μειωθεί στα 60 δις μηνιαίως, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση θα ενταχθούμε στο τέλος του προγράμματος με τα λιγότερα διαθέσιμα»

    Προς αποφυγή παρεξηγήσεων υπογραμμίζεται ότι τα ποσά αυτά κατανέμονται με διάφορα κριτήρια σε όλα τα μέλη της ευρωζώνης που τα χρειάζονται και δεν αφορούν ένα μόνο μέλος.

    Βεβαίως το ύψος των ενισχύσεων με μηδενικά επιτόκια από την ΕΚΤ είναι σοβαρό πλεονέκτημα αλλά το σοβαρότερο είναι ότι οι χώρες που είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα αποκτούν υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση. Αποκτούν την εμπιστοσύνη των αγορών.

    Το κορυφαίο πρόβλημα που αναδύεται από την μη ένταξη στο QE είναι ο κίνδυνος να μην βγει η χώρα στις αγορές τον επόμενο χρόνο. Γιατί η μη ένταξη στο QE και η μη ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης του μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου καθιστούν αδύνατη την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές και φυσικά δεν προετοιμάζουν το έδαφος για έξοδο το καλοκαίρι του 2018, τότε που τελειώνει το Γ΄ μνημόνιο.

    Αυτός είναι ο λόγος που πάμε σε τέταρτο μνημόνιο όπως και να βαπτισθεί αυτό πχ επέκταση μέτρων για 2019-2020 ή άλλως.

    Μια ακόμη παράμετρος στη διατήρηση της αβεβαιότητας είναι ότι η οικονομία μας χάνει 400 εκατομμύρια τον μήνα από την συνεχιζόμενη καθυστέρηση ανάπτυξης. Ποσό που αντιστοιχεί σε περισσότερα από 4,5 δις σε ετήσια βάση, όσο είναι δηλαδή ο προϋπολογισμένος δείκτης αύξησης του ΑΕΠ για το 2017 (στοιχεία της κυβέρνησης).

    Σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης η αξία της «διαπραγμάτευσης» που διεξάγει είναι ζήτημα εάν αποδίδει 400 εκατομμύρια ετησίως, πέραν της μετάθεσης σε χρονικό ορίζοντα ώστε να αναγκασθεί για την εφαρμογή τους μια άλλη κυβέρνηση (τότε θα αρχίσουν τις καταγγελίες ως αντιπολίτευση) και πέραν της επικοινωνιακής διαχείρισης ότι αφορούν μισθούς και συντάξεις.

    Γιατί εάν έκλεινε έστω αυτή την β΄ αξιολόγηση τα ταμεία θα είχαν μεγαλύτερο όφελος από τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη.

    Ίσως κάνει εντύπωση η αναφορά σε αυτή την «διαπραγμάτευση»

    Μπορούσε να υπάρξει άλλη;

    Η απάντηση είναι ΝΑΙ!!!

    Ωστόσο μια διαπραγμάτευση με διαφορετικό περιεχόμενο απαιτεί δέσμευση για αλλαγές στην κοινωνία, το κράτος και την πολιτική.

    ΕΠΙΤΟΜΗ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΡΑΧΜΗ Ή ΕΚΛΟΓΕΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Από την «αυταπάτη» όπως βάφτισαν την εξαπάτηση του λαού, στην επιτομή της αποτυχίας. Μετά την συμφωνία Γερμανίας-Δ.Ν.Τ. (συνάντηση Μέρκελ-Λαγκάρντ εχθές το απόγευμα) η Ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέτυχε το πρωτοφανές.

    • Η Ελλάδα υποχρεώνεται σε πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο διάστημα.
    • Δεν γίνεται ελάφρυνση χρέους
    • Οι Έλληνες υποχρεώνονται σε νέα μέτρα σε φορολογικό και συνταξιοδοτικό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση κάνει δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις με αδιαφάνεια, διογκώνει το δημόσιο και αποτελειώνει τους μικρούς και μικρομεσαίους.
    • Η ελληνική οικονομία δεν εντάσσεται στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ.

    Μπορεί μια φυσιολογική κυβέρνηση να αντέξει το βάρος μιας μνημειώδους αποτυχίας της πολιτικής της? Μπορεί να επιβάλει νέα μέτρα λόγω επιδείνωσης του χρέους που προέρχεται από δική της υπαιτιότητα?

    Η πρώτη επικοινωνιακή προσέγγιση είναι πως θα κρατηθεί με νύχια και δόντια και ρουσφέτια και νέες υποσχέσεις, κερδίζοντας χρόνο με τον νέο μύθο για αντίμετρα.

    Ο κοινός φόβος είναι ότι ακολουθεί το σχέδιο της δραχμής του 2015, σχέδιο που συνέπιπτε και συμπίπτει με την στρατηγική Σόιμπλε. Δεν αποκλείεται

    Η ταχεία εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το οικονομικό κλίμα και την θέση των τραπεζών τους δύο πρώτους μήνες του 2017, είναι προφανές ότι δίνει το σήμα γενικότερης ρευστότητας.

    Το πολυαναμενόμενο σχέδιο νόμου για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι στη σημερινή του μορφή διαβούλευσης άλλη μια τρύπα στο νερό. Υποτίθεται ότι θα ήταν εφαλτήριο ανάπτυξης καθώς θα ελάφρυνε το χρέος επιχειρήσεων και τραπεζών αλλά με τη νομοθέτηση της ασυλίας των τραπεζικών υπαλλήλων.

    Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό αλλά είναι προφανής η στρατηγική της κυβέρνησης να επιστρέψει σε προσπάθεια εθνικοποίησης (ή διαπλοκής) των τραπεζών. Γιατί ικανοποιείται με την άρνηση των ξένων μετόχων να συμμετάσχουν σε νέα αύξηση κεφαλαίου. Μόνο που αυτό οδηγεί σε νέο χρέος και νέες επιβαρύνσεις για τον Ελληνικό λαό.

    Θα πρέπει βέβαια να θυμόμαστε ότι αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν που με την «περήφανη» διαπραγματευτική της τακτική (ουσιαστικά με στρατηγική να δημιουργήσει διαπλοκή μέσω της τράπεζας Αττικής) έχασε τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών και πέρασαν σε χέρια ξένων.

    Μπορεί ο νέος επικοινωνιακός μύθος των αντίμετρων να δώσει παράταση κυβερνητικής θητείας? Κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε!

    Ωστόσο η συμφωνία Μέρκελ-Λαγκάρντ έδειξε ότι ο κύβος ερρίφθη. Η νέα διαπραγμάτευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδήγησε στην επιτομή της αποτυχίας. Μόνη διέξοδος αντιμετώπισης του περιβάλλοντος που διαμορφώθηκε είναι ανωμαλία ή εκλογές!!!

    1234Σελίδα 3 από 4

    Δημοφιλέστερα Άρθρα

    Δημοφιλεις Κατηγοριες

    © Copyright Mavrakis Economics