Σήμερα είναι η ημέρα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων #WorldSMEday! Οφείλουμε να είμαστε περήφανοι και να υποστηρίζουμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αποτελούν τον κορμό της Ελληνικής οικονομίας και της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιπροσωπεύουν το 99% όλων των επιχειρήσεων στην Ε.Ε. και παρέχουν τα 2/3 της συνολικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα!
Τον τελευταίο χρόνο αναφερθήκαμε σε αβεβαιότητες που γίνονται αποπνικτικές για το Ευρώ. Παράλληλα στην τεχνική ανάλυση αναμέναμε αντιστροφή από το κλείσιμο του 2015 αλλά περιμέναμε μια επιβεβαίωση στο επίπεδο των 11600 μονάδων το οποίο τελικά επιτεύχθηκε.
Μέσα στο 2016 θα φανούν ποιο ξεκάθαρα οι κίνδυνοι για μια πιθανή κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η αρχιτεκτονική του Ευρώ δείχνει να μην είναι πλέον βιώσιμη. Σε αυτή την περίπτωση ένα εντελώς νέο νομισματικό σύστημα θα δημιουργηθεί εντός της διετίας.
Ένας από τους κινδύνους στη βάση του Ευρώ έρχεται να δημοσιοποιηθεί από τα πιο επίσημα χείλη.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες διατρέχουν κίνδυνο ενός «μεγάλου σοκ» στην κερδοφορία τους, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού «κόκκινων» δανείων και του υψηλού λειτουργικού κόστους, προειδοποίησε σήμερα Τρίτη ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, Πίτερ Πράετ.
Μιλώντας σε συνέδριο στις Βρυξέλλες, ο κ. Πράετ σημείωσε μάλιστα ότι οι μη δοκιμασμένοι νέοι κανόνες για την εκκαθάριση προβληματικών τραπεζών, που επιβάλλουν ζημίες σε ομολογιούχους, μετόχους και μεγαλοκαταθέτες, είναι η μεγαλύτερη πηγή αβεβαιότητας όσον αφορά τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού κλάδου.
Ο τραπεζικός κλάδος ανησυχεί ότι το νέο πλαίσιο, που έχει στόχο την προστασία των ευρωπαίων φορολογούμενων από νέες, ακριβές διασώσεις τραπεζών, θα μειώσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και θα χτυπήσει την υγεία του τραπεζικού συστήματος.
Ο κ. Πράετ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωτράπεζας, τόνισε ότι «κλειδί» για την αντιμετώπιση των προκλήσεων είναι η ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης στη νομισματική ένωση και η δημιουργία πραγματικά πανευρωπαϊκών τραπεζών, με λιγότερες εθνικές συνδέσεις.
Η τεχνική ανάλυση δίνει ανησυχητικά σήματα καθώς η δυνατότητα επιβίωσης του ευρώ δείχνει να έχει περάσει πλέον το σημείο χωρίς επιστροφή. Ένα ημερήσιο κλείσιμο του ευρώ σε έμπρακτη συναλλαγή κάτω από τις 11.215 θα προειδοποιεί ότι η υψηλή του Μαΐου θα μπορούσε να είναι το σημείο που σηματοδοτεί το τέλος της αντίδρασης από το χαμηλό του Μάρτη 2015. Ένα μηνιαίο κλείσιμο κάτω από το επίπεδο των 10520 θα σηματοδοτήσει ότι η κατάρρευση είναι σε εξέλιξη.
Όπως είναι φυσιολογικό ενόψει της αστάθειας που προκαλεί η αυξημένη πιθανότητα Brexit ο χρυσός μπορεί να θεωρείται από ορισμένους ασφαλές καταφύγιο. Αλλά δεν συμβαίνει πάντα αυτό που είναι αναμενόμενο. Υπάρχει επίσης και το ενδεχόμενο να είναι κατευθυνόμενη η άνοδος των ημερών;
Ο καθένας στην αγορά έλεγε ότι ο Σόρος πουλάει τα πάντα για να αγοράσει χρυσό. Φαίνεται να επαναλαμβάνεται το γνωστό σφάλμα. Αγοράζουν και με τα δύο χέρια χρυσό στο υψηλότερο σημείο και όχι για παράδειγμα δολάρια που θα είναι ο πιθανότερος ευνοημένος από μια έξοδο της Βρετανίας από την Ευρώπη και συνακόλουθα από ισχυροποίηση των τάσεων διάλυσης της ΕΕ. Αυτά τα παιγνίδια δεν τελειώνουν ποτέ.
Στην πραγματικότητα κανένας επαγγελματίας δεν θα αποκαλύψει ποτέ τη θέση του, εκτός αν ο ίδιος προσπαθεί να βγει από τη θέση και να πουλήσει. Ο χρυσός δεν υπερβαίνει την αντίσταση της τεχνικής ανάλυσης. Αλλά είναι τόσο εύκολο να παρασύρουν κάθε φορά αυτούς τους ανθρώπους να αγοράσουν στα ψηλά. Είναι θέμα χειραγώγησης που ξέρουν πώς να λειτουργεί σε κάθε περίσταση. Αυτή τη στιγμή η ανάλυση δείχνει ότι ο χρυσός είναι στο ανώτερο σημείο της καμπύλης. Δεν είναι στο κατώτερο. Μια κίνηση αγοράς είναι προς το ανάποδο, αποτελεί μειονέκτημα. Αλλά για να υπάρχει κέρδος πρέπει να έχει όγκο η αγορά. Ουδέποτε μπορεί να λειτουργήσει η χειραγώγηση χωρίς να υπάρχει όγκος και χωρίς κέρδος.
Το 2015 ξεπεράστηκε το υψηλό σημείο βάσει του οποίου είτε θα μπορούσε να ήταν θετική μια τοποθέτηση με μακροπρόθεσμη προοπτική, είτε θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη πτώση.
ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ
Η κυβέρνηση με τη στάση της, επιλέγοντας αυτό το περιεχόμενο «διαπραγμάτευσης», βλάπτει την οικονομία, δυναμιτίζει το μέλλον της και η τεκμηρίωση πόσο την βλάπτει είναι πολύ εύκολη δουλειά για τους οικονομολόγους. Πολιτικά ωστόσο τα κόμματα προβάλουν μιαν ανησυχία χωρίς να τεκμηριώνεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να διευκολύνει την επικοινωνιακή πολιτική που τους ταυτίζει με τους δανειστές.
Υπάρχει κανείς που έστω και ενστικτωδώς να μην θεωρεί ότι αυτή η «διαπραγμάτευση» μόνο την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν εξυπηρετεί; Θα μου πείτε βεβαίως. Είναι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά το θέμα δεν είναι το επικοινωνιακό παιχνίδι μιας κυβέρνησης. Ούτε βεβαίως ο στερεότυπος καταγγελτικός λόγος της αντιπολίτευσης αρκεί. Σε μια σοβαρή πολιτεία αυτό που ενστικτωδώς καταλαβαίνουν οι πολίτες και δεικτικά καταγγέλλουν οι πολιτικοί, θα έπρεπε να έχει τη σχετική τεκμηρίωση με ανάλυση και στοιχεία τουλάχιστον από την πλευρά του καταγγέλλοντος.
Στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο 2017,
υπήρξε σαφής και ρητή αναφορά σε ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα που χάνει η χώρα με αυτή τη «διαπραγμάτευση» και γιατί θα πρέπει να ολοκληρωθεί εγκαίρως.
«Από το Φεβρουάριο του 2016 που ανέλαβε την διοίκηση της ΕΚΤ ο Μάριο Ντράγκι και εφάρμοσε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δισεκατομμύρια Ευρώ χορηγήθηκαν σε τράπεζες και ιδιωτικές επιχειρήσεις των χωρών της Ευρωζώνης πλην της Ελλάδας.
Ήταν τότε που η κυβέρνηση προτίμησε να επιστρέψει 9 δισεκατομμύρια περίσσευμα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δηλώνοντας ότι δεν χρειάζεται τα χρήματα!
Ήταν τότε που αποφάσισε να βρεθεί η χώρα εκτός δεύτερου προγράμματος ακριβώς στην λήξη του!!!
Από τότε, μέσω της ΕΚΤ βρέχει λεφτά και εμείς κρατάμε ομπρέλα (σημ. ο Κ. Μητσοτάκης το είπε ενάμιση μήνα μετά).
Χάσαμε το πρώτο πρόγραμμα. Τον Δεκέμβριο του 2016 η ΕΚΤ αποφάσισε να γίνει και δεύτερο πρόγραμμα για το 2017. Επισημάναμε ότι εάν χαθεί το πρώτο εξάμηνο κατά το οποίο διατίθενται 80 δις μηνιαίως, το δεύτερο εξάμηνο η διαθεσιμότητα ρευστότητας θα μειωθεί στα 60 δις μηνιαίως, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση θα ενταχθούμε στο τέλος του προγράμματος με τα λιγότερα διαθέσιμα»
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων υπογραμμίζεται ότι τα ποσά αυτά κατανέμονται με διάφορα κριτήρια σε όλα τα μέλη της ευρωζώνης που τα χρειάζονται και δεν αφορούν ένα μόνο μέλος.
Βεβαίως το ύψος των ενισχύσεων με μηδενικά επιτόκια από την ΕΚΤ είναι σοβαρό πλεονέκτημα αλλά το σοβαρότερο είναι ότι οι χώρες που είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα αποκτούν υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση. Αποκτούν την εμπιστοσύνη των αγορών.
Το κορυφαίο πρόβλημα που αναδύεται από την μη ένταξη στο QE είναι ο κίνδυνος να μην βγει η χώρα στις αγορές τον επόμενο χρόνο. Γιατί η μη ένταξη στο QE και η μη ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης του μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου καθιστούν αδύνατη την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές και φυσικά δεν προετοιμάζουν το έδαφος για έξοδο το καλοκαίρι του 2018, τότε που τελειώνει το Γ΄ μνημόνιο.
Αυτός είναι ο λόγος που πάμε σε τέταρτο μνημόνιο όπως και να βαπτισθεί αυτό πχ επέκταση μέτρων για 2019-2020 ή άλλως.
Μια ακόμη παράμετρος στη διατήρηση της αβεβαιότητας είναι ότι η οικονομία μας χάνει 400 εκατομμύρια τον μήνα από την συνεχιζόμενη καθυστέρηση ανάπτυξης. Ποσό που αντιστοιχεί σε περισσότερα από 4,5 δις σε ετήσια βάση, όσο είναι δηλαδή ο προϋπολογισμένος δείκτης αύξησης του ΑΕΠ για το 2017 (στοιχεία της κυβέρνησης).
Σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης η αξία της «διαπραγμάτευσης» που διεξάγει είναι ζήτημα εάν αποδίδει 400 εκατομμύρια ετησίως, πέραν της μετάθεσης σε χρονικό ορίζοντα ώστε να αναγκασθεί για την εφαρμογή τους μια άλλη κυβέρνηση (τότε θα αρχίσουν τις καταγγελίες ως αντιπολίτευση) και πέραν της επικοινωνιακής διαχείρισης ότι αφορούν μισθούς και συντάξεις.
Γιατί εάν έκλεινε έστω αυτή την β΄ αξιολόγηση τα ταμεία θα είχαν μεγαλύτερο όφελος από τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη.
Ίσως κάνει εντύπωση η αναφορά σε αυτή την «διαπραγμάτευση»
Μπορούσε να υπάρξει άλλη;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ!!!
Ωστόσο μια διαπραγμάτευση με διαφορετικό περιεχόμενο απαιτεί δέσμευση για αλλαγές στην κοινωνία, το κράτος και την πολιτική.
Ενώ οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την παγκόσμια θεωρία της υπερθέρμανσης του πλανήτη για να αυξήσουν τους φόρους, ο νέος κίνδυνος είναι η παγκόσμια ψύξη.
Μία φυσικός επικεφαλής ερευνητικής ομάδας αστροφυσικών σχετικά με τους ηλιακούς κύκλους, προβλέπει μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης.
Η Valentina Zharkova, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Northumbria στο Newcastle, στο Ηνωμένο Βασίλειο, βάσει ερευνών ομάδας αστροφυσικών επιστημόνων, προέβλεψε μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης. Το Global Warming Policy Forum μάλιστα αποκαλύπτει ότι έγινε προσπάθεια να αποσιωπηθεί το γεγονός αλλά η «Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας» “The Royal Astronomical Society” προς την οποία έγινε η παρέμβαση, απάντησε ότι αυτή είναι εργασία επιστημόνων τους οποίους εμείς υποστηρίζουμε.
Η μοντελοποίηση των ηλιακών κηλίδων δείχνει μειωμένο ηλιακό μαγνητικό πεδίο την περίοδο 2020-2053, που παράγουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές κατά τη διάρκεια της Little Ice Age (LIA) «Εποχή Μικρών Παγετώνων», μια περίοδο 65 ετών μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας και χαμηλές παγκόσμιες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα.
Το Παρατηρητήριο της NASA Earth σημειώνει τρία ιδιαίτερα διαστήματα κρύου: Ένα περίπου το 1650, ένα άλλο για το 1770, και το τελευταίο το 1850, όπου το καθένα χωρίζεται από διαστήματα ελαφράς θέρμανσης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Έκθεση Κλιματικής Αλλαγής στην Τρίτη Αξιολόγηση θεωρεί ότι οι περιοχές που κυρίως επηρεάσθηκαν από την LIA είναι αυτές του βόρειου ημισφαιρίου.
Έχουν προταθεί διάφορες αιτίες για τη LIA, όπως τα κυκλικά χαμηλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών.
Ωστόσο η σημασία του να είναι ανέτοιμες οι κυβερνήσεις σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουμε επώδυνες επιπτώσεις μιας αυξανόμενης απειλής λόγω της έλλειψης τροφίμων. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος της παγκόσμιας ψύξης.
Φαίνεται επίσης ότι όντως θα υποστούμε μια αύξηση των τιμών των τροφίμων ήδη μετά το 2017. Αυτό, εν μέρει, θα οφείλεται σε καιρικές συνθήκες, αλλά κυρίως θα οφείλεται σε αυξανόμενη πολιτική αναταραχή που συνήθως αντιστοιχεί σε μια μείωση του εφοδιασμού σε τρόφιμα.
Τις τελευταίες δεκαετίες η επιθετική πίεση που άσκησε ο χρηματοπιστωτικός τομέας οδήγησε σε ανεξέλεγκτες συνθήκες στις τιμές των βασικών τροφίμων. Νέες περίπλοκες συμβάσεις δημιουργήθηκαν προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι τρόποι αύξησης των κερδών. Τράπεζες όπως η Goldman Sachs ίδρυσαν ειδικά ταμεία ώστε χρηματοπιστωτικές εταιρίες και συνταξιοδοτικά ταμεία να μπορούν να επενδύουν στις τιμές των τροφίμων. Και η χρηματιστηριακή αγορά των τροφίμων είναι μια πίτα που διαρκώς μεγαλώνει.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το 2008 μέχρι το 2012 η χρηματιστηριακή ζήτηση για την αγορά τροφίμων έχει αυξηθεί μέχρι και 80%. Και φυσικά, οι διακυμάνσεις στην ποσότητα παραγωγής αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους πρακτικές.
Συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις πρακτικές, έκτακτες καταστάσεις που γίνονται όλο και πιο συχνές, όπως πόλεμοι και μεταναστευτικές ροές, μπορούμε εύλογα να προβλέψουμε ότι η επισιτιστική κρίση είναι πιθανό να ξεσπάσει ήδη από τα πρώτα χρόνια της νέας LIA 2020-2053.
Μην εκπλαγείτε εάν οι κυβερνήσεις ανακαλύψουν νέους φόρους για μια νέα μικρή εποχή παγετώνων. Δεν ενδιαφέρονται για την πρόληψη αλλά για την είσπραξη.
Τρία χτυπήματα κάτω από τη μέση κλυδωνίζουν το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς ενισχύουν τον βορά σε βάρος του Νότου της Ευρώπης.
Μέχρι στιγμής οι εγκεκριμένες κυβερνητικές ενισχύσεις, της Ευρωζώνης προς τις εθνικές τους επιχειρήσεις ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό του 1,9 τρις Ευρώ. Το εντυπωσιακότερο όμως στοιχείο είναι ότι από το ποσό αυτό το 52,6%, ήτοι 1.000 δις Ευρώ, αφορούν σε ενισχύσεις της Γερμανικής κυβέρνησης προς τις “δικές” της εθνικές επιχειρήσεις.
Αντί δηλαδή να ενισχυθούν τα κοινά προγράμματα στήριξης της Ευρωπαϊκής οικονομίας για να μη μεγεθυνθούν ακόμα περισσότερο οι εσωτερικές ανισότητες στην Ευρωζώνη, Γερμανία και Ολλανδία βάζουν εμπόδια και την ίδια στιγμή ενισχύουν ασύμμετρα τις δικές τους επιχειρήσεις. Αυτό από μόνο του δημιουργεί μια ισχυρή τάση ανισομέρειας στην ευρωπαϊκή οικονομία, καθώς όλες οι οικονομίες της Ευρωζώνης προσπαθούν να επανεκκινήσουν αλλά με διαφορά ταχύτητας.
Η αρμόδια Επίτροπος για θέματα ανταγωνισμού κυρία Βέρστάκγερ, από την επιτροπή της οποίας περνούν αυτές οι εγκρίσεις κρατικών χρηματοδοτήσεων, δεν μπορεί να αντιδράσει λόγω των συνθηκών. Έτσι την ίδια στιγμή που η Γερμανία κάνοντας χρήση των διαθεσίμων της χρηματοδοτεί αφειδώς τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας της χώρας, κάνει παράλληλα ό,τι μπορεί διατηρώντας μία αυστηρή στάση -μαζί με την Ολλανδία- να θέτει σκληρές προϋποθέσεις ακόμα και για τον δανεισμό από τον ESM (δημοσιονομικούς περιορισμούς, κ.λ.π.) στην από κοινού στήριξη της οικονομίας της Ευρωζώνης.
Εκ παραλλήλου αυτή τη χρονική περίοδο το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι το QE (πρόγραμμα ποσοτικής διευκόλυνσης) της ΕΚΤ υπερβαίνει τις αρμοδιότητες της Ε.Ε. και παραβιάζει τη δημοκρατική αρχή και τις αρμοδιότητες της Ομοσπονδιακής Βουλής ως θεμελιώδη στοιχεία της Γερμανικής συνταγματικής ταυτότητας. Αυτή η θέση δεσμεύει τα ομοσπονδιακά όργανα και ιδίως τη Bundesbank και δημιουργεί εμπόδια στο να μετέχει σε πράξεις της ΕΚΤ που συγκροτούν το λεγόμενο QE.
Ιδιαίτερα δε αποτελεί ανασχετικό παράγοντα στο νέο, τόσο κρίσιμο πρόγραμμα ποσοτικής διευκόλυνσης λόγω πανδημίας (750 δισ. ευρώ αρχικά) στο οποίο είναι επιλέξιμα τα ελληνικά ομόλογα. Τίθεται πλέον σε αμφισβήτηση και τορπιλίζεται η προοπτική του ευρωομολόγου καθώς και οι πιθανού όροι χρηματοδότησης ενίσχυσης του υπό σχεδιασμό Ταμείου Ανασυγκρότησης.
Τα χτυπήματα ολοκληρώνονται με την πολιτική των υπερβολικών πλεονασμάτων στην οποία αναφερθήκαμε εκτενώς στο άρθρο:
ΤΑ ΔΙΑΡΚΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ Η ΑΙΤΙΑ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Η πανδημία έχει ξεδιπλώσει τις πιο άγριες διαθέσεις εκείνων των χωρών που θέλουν να έχουν ηγετικό ρόλο στο νέο καταμερισμό της εργασίας και να καλύψουν το κενό που αφήνει σε διάφορες περιοχές οι ΗΠΑ. Για την Ευρώπη γίνεται τραγικό καθώς εγκαταλείπεται το όραμα της κοινής ανάπτυξης και οδηγείται είτε σε διάλυση των κοινών πολιτικών είτε σε πρόσδεση στο άρμα μιας χώρας. Η επιλογή δική σας.
Η καταιγίδα με την Deutsche Bank δεν ήταν απρόσμενη. Η Deutsche Bank ήταν εκτεθειμένη από την αρχή του έτους. Ίσως γι’ αυτό αποτέλεσε αφορμή ή αιτία η Γερμανία να «υποχρεώσει» την Ε.Ε για την επιβολή προστίμου στην Apple.
Το πρόστιμο “μαμούθ” 14 δις. με το οποίο είναι αντιμέτωπη η Deutsche Bank επιδείνωσε την ήδη καταστροφική πορεία της μετοχής της παρασύροντας τις ευρωπαϊκές αλλά και τις διεθνείς μετοχές.
Το πρόστιμο είναι αντίστοιχο με αυτό που επιβλήθηκε στην Apple η οποία καλείται να καταβάλει στην Ιρλανδία το ιλιγγιώδες ποσό των 14,50 δισ. ευρώ ως αναδρομικούς φόρους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή της επέβαλε το υψηλότερο πρόστιμο σε όλη την ιστορία της, υπερβαίνοντας τις αρμοδιότητες και τις Ευρωπαϊκές συνθήκες καθώς αρμόδιο για αυτό είναι το Ιρλανδικό κράτος.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ πρότεινε ότι ο γερμανικός κολοσσός της Deutsche Bank πρέπει να πληρώσει 14 δισ. δολ. για να διακανονίσει τις εκκρεμότητες που προέκυψαν από τις έρευνες σε τίτλους ενυπόθηκων δανείων από την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης.
Οι εξελίξεις αυτές ο γερμανικός κολοσσός, έστειλαν την μετοχή της Γερμανικής Τράπεζας σε νέα χαμηλότερα επίπεδα τόσο στο γερμανικό χρηματιστήριο όσο και στις ΗΠΑ, εν μέσω ανησυχιών στην Ευρώπη ότι τα πρόστιμα θα έχουν συνέχεια, φέρνοντας τις τράπεζες με νέες ανάγκες αντλήσεις κεφαλαίων σε ένα ήδη πολύ δύσκολο περιβάλλον.
Βλέπε άρθρο Πρόβλημα με την Deutsche Bank
Οι αμερικανικές αρχές διεξάγουν έρευνες και σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως οι Barclays PLC, Credit Suisse Group AG, UBS Group AG και Royal Bank of Scotland Group, με αποτέλεσμα οι μετοχές τους να δέχονται ισχυρές πιέσεις.
Η Κομισιόν, με την απόφαση της να επιβάλει πρόστιμο στην Apple έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για έναν οικονομικό πόλεμο ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, με αιχμή τη φορολογία των αμερικανικών πολυεθνικών, την απώλεια φορολογικών εσόδων για τις ΗΠΑ προς όφελος της Ευρώπης αλλά και το εύρος παρέμβασης της Κομισιόν σε θέματα εθνικής φορολογικής πολιτικής. Για την ίδια την Apple, πάντως, το ύψος του προστίμου δεν αποτελεί καθοριστικό πλήγμα, καθώς σημείωσε καθαρά κέρδη ύψους 53 δισ. δολαρίων το 2015.
Τα κεφάλαια που διατηρεί η Apple στο εξωτερικό, ανέρχονται σε 187 δισ. δολάρια και αντιπροσωπεύουν το 15,60% από τα 1,2 τρισ. δολάρια που διατηρούν αμερικανικές πολυεθνικές στο εξωτερικό για να αποφύγουν την υψηλή φορολογία των ΗΠΑ. Σε μια διαφορετική ανάγνωση η Ε.Ε. με τις ενέργειές της ίσως δημιουργήσει ρεύμα επαναπατρισμού κεφαλαίων στις ΗΠΑ.
Η Ουάσιγκτον, βέβαια, απάντησε με αντίποινα σε αυτόν τον ακήρυχτο αλλά ξεκάθαρα οικονομικό πόλεμο. «Η Κομισιόν υποσκελίζει τις εθνικές αρχές σε μία κίνηση αθέμιτη και μονομερή», είχε δηλώσει ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου. Είχε επικρίνει μάλιστα, τις Βρυξέλλες ότι καλλιεργούν οικονομική αβεβαιότητα, ότι έχουν θέσει στο στόχαστρο κατά τρόπο άδικο τις αμερικανικές επιχειρήσεις και αποπειρώνται να εισπράξουν φορολογικά έσοδα τα οποία ανήκουν στις ΗΠΑ.
Η αρπαγή των φόρων είναι ένα ακόμα σημείο τριβής των δύο εταίρων.
Ακρίβεια είναι η νέα πληγή!
Πως μετριέται επισήμως; Σε ετήσια βάση με τον πληθωρισμό.
Ο πληθωρισμός αποτελεί βασικό συντελεστή μείωσης της αγοραστικής δύναμης κάθε νοικοκυριού. Αλλά οι επιπτώσεις δεν είναι ίδιες για όλα τα νοικοκυριά. Υπάρχουν εκείνα που πλήττονται περισσότερο από άλλα.
Στην πραγματικότητα δημιουργεί έναν ακόμη μηχανισμό διεύρυνσης των ανισοτήτων.
Με το δικό μας παράδειγμα υπολογισμού ο πληθωρισμός είναι διπλάσιος σε ένα μικρομεσαίο νοικοκυριό!!!
Ποιος είναι ο πραγματικός πληθωρισμός σε κάθε οικογένεια;
Μπορεί να υπολογισθεί;
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ECB δημιούργησε ένα εργαλείο, έναν υπολογιστή με τον οποίο κάθε νοικοκυριό σε κάθε χώρα μέλος μπορεί να υπολογίσει τον πληθωρισμό του νοικοκυριού σε σχέση με τον επίσημο πληθωρισμό της χώρας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός τον Ιανουάριο του 2022 ανέρχεται στο 5,1% ήδη αυξημένος σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2021 που ήταν στο 5,00%. Στην Ελλάδα οι προβλέψεις είναι ανάλογες και χειρότερες.
Πράγματι υπάρχει η ομολογία ότι μέσα σε ένα χρόνο ο πληθωρισμός τριπλασιάστηκε!
Πως μετράνε τον πληθωρισμό;
Στον υπολογισμό του πληθωρισμού λαμβάνονται υπόψη όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες που καταναλώνει ετησίως μια οικογένεια. Δημιουργείται ένα καλάθι με στάθμιση αναγκών που περιλαμβάνει τρόφιμα και ποτά, ένδυση και υπόδηση, στέγαση, ύδρευση, ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο και άλλα καύσιμα, επίπλωση και διακόσμηση, οικιακός εξοπλισμός και συνήθης συντήρηση κατοικιών, υγεία, μεταφορές, εκπαίδευση, επικοινωνία κλπ.
Ο υπολογιστής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δημιουργήθηκε για να μπορεί κάθε νοικοκυριό να βρίσκει τον πληθωρισμό με βάση τις δικές του συνήθειες. Άλλο πληρώνει ενοίκιο άλλο όχι, άλλο καταναλώνει κρέας και άλλο είναι vegetarian, άλλοι μετακινούνται με δικό τους μέσον και άλλοι με δημόσιο.
Το δικός μας παράδειγμα:
Στηρίζεται σε νοικοκυριό με δύο απλούς εργαζόμενους και δύο μικρά παιδιά που καταναλώνει 1.000 Ευρώ. Η μηνιαία κατανάλωση επιμερίζεται κυρίως στις δαπάνες διατροφής 400€, στέγασης θέρμανσης ηλεκτρικό αέριο 200€, ένδυσης υπόδησης 50€, μεταφοράς 150€, οικιακού εξοπλισμού 30€, προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση 20€ και υπηρεσίες τηλεφωνίας 30€.
Το αποτέλεσμα του υπολογιστή της ΕΚΤ είναι προσωπικός πληθωρισμός 10% σε σύγκριση με τον Ελληνικό μέσο επίσημο 5%
Ο υπολογιστής της ΕΚΤ προσφέρεται σε 23 γλώσσες και είναι στη διεύθυνση:
https://www.euro-area-statistics.org/digital-publication/statistics-insights-inflation/
Τα Ιαπωνικά ομόλογα 10 ετών κατέρρευσαν μόλις η κυβέρνηση σταμάτησε το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της, για την ώρα τουλάχιστον. Η νομισματική πολιτική του Πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε έχει αρχίσει να αναδεικνύει την επικίνδυνη θέση που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμια κλίμακα σε σχέση με τα επιτόκια και το χρέος.
Τα Ιαπωνικά ομόλογα δεκαετούς έκδοσης, έχουν εισέλθει σε κατάσταση κατάρρευσης από τη στιγμή που η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας κατέχει σήμερα πάνω από το ένα τρίτο του εμπορεύσιμου δημόσιου χρέους της χώρας. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ κατέχει λιγότερο από το 20% του συνόλου των αμερικανικών ομολόγων, που αποκτήθηκαν κυρίως στο πλαίσιο της πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης (QE) από το 2007 για τη στήριξη της οικονομίας.
Οι κεφαλαιαγορές είναι αυτές που με τις κινήσεις τους αποδεικνύουν ότι οι συμμετοχές της BοJ στο δημόσιο χρέος απειλούν την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Όλη αυτή η προσπάθεια των QE, για αυτά τα τελευταία 8,5 χρόνια, φτάνει στο τέλος της.
Οι αξιωματούχοι της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας διαφώνησαν και συγκρούστηκαν έντονα σχετικά με την ανάγκη τροποποίησης των μέτρων τόνωσης τον Ιούνιο. Σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης, η εσωτερική διαμάχη στη συνεδρίαση της 15ης-16ης Ιουλίου κατέγραψε αύξηση στις εντάσεις της διαφωνίας αναφορικά με την ολοένα και πιο χαλαρή πολιτική της κεντρικής τράπεζας και τις χαμηλές αποδόσεις των επιτοκίων της.
Τα ομόλογα της Ιαπωνίας έχουν συντριβεί και η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει αναστείλει την αγορά τους. Αυτό θα καθορίσει την τύχη των επιτοκίων τα οποία προφανώς θα ξεκινήσουν ανοδική πορεία.
Σε αυτό το ίδιο μοτίβο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ζητήματα και σε άλλα κρατικά ομόλογα. Με τις τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, Brexit, ΗΠΑ, Γαλλία, και Γερμανία, ο βαθμός εμπιστοσύνης στο δημόσιο χρέος κλονίζεται και προφανώς θα αρχίσει να μειώνεται απότομα.
Η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του νέου μεγάλου πειράματος για την εξάλειψη των μετρητών. Η «πρώτη φορά αριστερά» έχει εμπλέξει την Ελλάδα σε ένα πρωτοφανές πείραμα των διεθνών κέντρων για την ταχεία και χωρίς αντιδράσεις εξάλειψη των μετρητών ανά τον κόσμο.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας για τις συνέπειες στις οικονομίες από την «εξάλειψη των μετρητών». Το έγγραφο αυτό καταδεικνύει σαφώς ό,τι ακριβώς αυτή είναι η κεντρική τους κατεύθυνση. Παρέχει συμβουλές σε κυβερνήσεις που θέλουν να ενταχθούν σε αυτήν την τελευταία οδηγία για – την κατάργηση των μετρητών. Ο αναλυτής του ΔΝΤ Alexei Kireyev συνιστά στα συμπεράσματά του:
«Παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες πιθανότατα μέσα σε λίγα χρόνια, θα καταργήσουν εντελώς τα μετρητά, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να εφαρμοστεί με σταδιακά βήματα. Η διαδικασία –απομετρητοποίησης- (σημ. κάνω νεολογισμό για τη διαδικασία εξάλειψης των μετρητών) θα μπορούσε να βασιστεί αρχικά σε μεγάλο βαθμό από μη αμφισβητούμενα βήματα, όπως η σταδιακή κατάργηση των μεγάλων ανώνυμων λογαριασμών, η τοποθέτηση ανώτατων ορίων στις συναλλαγές με μετρητά και η αναφορά για τα μετρητά που διακινούνται με διασυνοριακές συναλλαγές. Περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για τη μείωση της χρήσης των μετρητών στις συναλλαγές, απλοποιώντας το άνοιγμα και τη χρήση των μεταβιβάσιμων καταθέσεων, και την περαιτέρω μηχανοργάνωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος».
Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ δεν είναι παρά εξειδίκευση των αποφάσεων των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών των G20 τον Φεβρουάριο του 2016 στη Σαγκάη.
Ωστόσο από το καλοκαίρι του 2015 και μετά στην Ελλάδα με αφορμή τα capital controls λαμβάνει χώρα ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πείραμα μείωσης των ελευθεριών και καταδυνάστευσης μέσω του ελέγχου των μετρητών.
Η επιβολή των capital controls με αιτία τη φυγή των καταθέσεων λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τις τράπεζες, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση με την καθοδήγηση των δανειστών έχει εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο για την επιτυχία του «μεγάλου κόλπου». Να ολοκληρώσει την εξάλειψη των μετρητών από την αγορά. Σαν αιτιολογία ανασύρεται η παλιά δοκιμασμένη πρόφαση, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο περιορισμός της μαύρης οικονομίας.
Η αιτία του πολέμου κατά των μετρητών είναι το παγκόσμιο χρέος. Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ περισσότερο χρεωμένος.
Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα έχει φτάσει στο παγκόσμιο ρεκόρ των $ 152 τρισεκατομμύρια, το υψηλότερο ακαθάριστο χρέος που έχει καταγραφεί ποτέ. Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 230 τρισ. δολάρια και το παγκόσμιο ΑΕΠ τα 75 τρισ. δολάρια. Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι επίσης σε ένα ρεκόρ όλων των εποχών στο 225%, από το 200% που ήταν πριν 14 χρόνια.
Τι Επιδιώκουν; Την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν προκύψει η ανάγκη “κουρέματος” των καταθέσεων λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης παγκόσμιους χρέους αλλά και τον σαφή περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.
Το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεων του πλανήτη είναι σε pension funds (ιδιωτικά ή κρατικά) που είναι υποχρεωμένα να επενδύουν το 70% των διαθεσίμων σε ομόλογα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχει αρνητική πραγματική και ενίοτε και ονομαστική απόδοση. Από το 2020 έως το 2022 λήγουν πολλά και μεγάλα ασφαλιστήρια συμβόλαια και αυτό ίσως αποτελέσει την απαρχή της νέας μεγάλης κρίσης.
Πρωτίστως ωστόσο η προσπάθεια κατάργησης των μετρητών πλήττει τον πυρήνα των θεμελιωδών ελευθεριών του ατόμου.
Χωρίς μετρητά το κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατάσχει ολόκληρη την υλική περιουσία οποιουδήποτε θεωρεί πως είναι ενοχλητικός ή εισάγει καινά δαιμόνια.
Χωρίς την ανωνυμία των μετρητών το κράτος ή κάποιος παρείσακτος μπορεί να αποκτήσει πληροφορίες που ανήκουν στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός. Κάθε ισχυρός θα μπορεί να γνωρίζει τι τρώμε, τι πίνουμε, τι διαβάζουμε, τι σεξουαλικές ή πολιτικές προτιμήσεις έχουμε.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους κίνδυνους υπάρχουν ήδη στην ψηφιακή εποχή. Η ύπαρξη της δυνατότητας χρήσης μετρητών όμως τους μετριάζει. Το ζητούμενο είναι πώς θα προστατέψουμε και θα αυξήσουμε την ιδιωτικότητα και τις ελευθερίες όχι πώς θα τις περιορίσουμε.
ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Με βάση τα ιστορικά προηγούμενα οι τρόποι που μπορούν να αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις είναι:
α) Το “κούρεμα” του χρέους, είτε άμεσα είτε λογιστικά με τον επιμερισμό σε μακρύ μελλοντικό χρονικό διάστημα.
β) Ο πληθωρισμός του χρέους με αύξηση των τιμών μεγαλύτερη των πραγματικών επιτοκίων (αρνητικά πραγματικά επιτόκια).
γ) Ο μηδενισμός του κοντέρ με έναν πόλεμο.
Δεν αποκλείουμε κανένα από αυτά. Παραθέτουμε ωστόσο δύο πολύ χαρακτηριστικά πέραν της «λύσης» του πολέμου.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Με άλλα λόγια δημιούργησε ολόκληρο το πλαίσιο του εγγράφου εργασίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν αυτό γραφεί και δημοσιευθεί!!!!!!!
