ΑΓΟΡΕΣ

Αρχική ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΓΟΡΕΣ

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ ΤΙΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ. ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ Ε.Κ.Τ.

Ακρίβεια είναι η νέα πληγή!

Πως μετριέται επισήμως; Σε ετήσια βάση με τον πληθωρισμό.

Ο πληθωρισμός αποτελεί βασικό συντελεστή μείωσης της αγοραστικής δύναμης κάθε νοικοκυριού. Αλλά οι επιπτώσεις δεν είναι ίδιες για όλα τα νοικοκυριά. Υπάρχουν εκείνα που πλήττονται περισσότερο από άλλα.

Στην πραγματικότητα δημιουργεί έναν ακόμη μηχανισμό διεύρυνσης των ανισοτήτων.

Με το δικό μας παράδειγμα υπολογισμού ο πληθωρισμός είναι διπλάσιος σε ένα μικρομεσαίο νοικοκυριό!!!

Ποιος είναι ο πραγματικός πληθωρισμός σε κάθε οικογένεια;

Μπορεί να υπολογισθεί;

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ECB δημιούργησε ένα εργαλείο, έναν υπολογιστή με τον οποίο κάθε νοικοκυριό σε κάθε χώρα μέλος μπορεί να υπολογίσει τον πληθωρισμό του νοικοκυριού σε σχέση με τον επίσημο πληθωρισμό της χώρας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός τον Ιανουάριο του 2022 ανέρχεται στο 5,1% ήδη αυξημένος σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2021 που ήταν στο 5,00%. Στην Ελλάδα οι προβλέψεις είναι ανάλογες και χειρότερες.

Πράγματι υπάρχει η ομολογία ότι μέσα σε ένα χρόνο ο πληθωρισμός τριπλασιάστηκε!

Πως μετράνε τον πληθωρισμό;

Στον υπολογισμό του πληθωρισμού λαμβάνονται υπόψη όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες που καταναλώνει ετησίως μια οικογένεια. Δημιουργείται ένα καλάθι με στάθμιση αναγκών που περιλαμβάνει τρόφιμα και ποτά, ένδυση και υπόδηση, στέγαση, ύδρευση, ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο και άλλα καύσιμα, επίπλωση και διακόσμηση, οικιακός εξοπλισμός και συνήθης συντήρηση κατοικιών, υγεία, μεταφορές, εκπαίδευση, επικοινωνία κλπ.

Ο υπολογιστής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δημιουργήθηκε για να μπορεί κάθε νοικοκυριό να βρίσκει τον πληθωρισμό με βάση τις δικές του συνήθειες. Άλλο πληρώνει ενοίκιο άλλο όχι, άλλο καταναλώνει κρέας και άλλο είναι vegetarian, άλλοι μετακινούνται με δικό τους μέσον και άλλοι με δημόσιο.

Το δικός μας παράδειγμα:

Στηρίζεται σε νοικοκυριό με δύο απλούς εργαζόμενους και δύο μικρά παιδιά που καταναλώνει 1.000 Ευρώ. Η μηνιαία κατανάλωση επιμερίζεται κυρίως στις δαπάνες διατροφής 400€, στέγασης θέρμανσης ηλεκτρικό αέριο 200€, ένδυσης υπόδησης 50€, μεταφοράς 150€, οικιακού εξοπλισμού 30€,   προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση 20€ και υπηρεσίες τηλεφωνίας 30€.

Το αποτέλεσμα του υπολογιστή της ΕΚΤ είναι προσωπικός πληθωρισμός 10% σε σύγκριση με τον Ελληνικό μέσο επίσημο 5%

Ο υπολογιστής της ΕΚΤ προσφέρεται σε 23 γλώσσες και είναι στη διεύθυνση:

https://www.euro-area-statistics.org/digital-publication/statistics-insights-inflation/

15% ΦΟΡΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Το νέο εμπόριο ελπίδας αυτών των ημερών είναι το κύκνειο άσμα της ανυπόληπτης πολιτικής ελίτ, του ανυπόληπτου κατεστημένου παλιού και νέου. Οι νέοι υπερθεματιστές της «ανάπτυξης» δεν είναι παρά οι υπερθεματιστές της συντήρησης κάθε χρώματος.

Η οικονομία της χώρας ισοπεδώνεται μέσω της υπερφορολόγησης που συνοδεύεται από καταχρηστική νομοθέτηση ποινών.

Η κρίση της πολιτικής και των πολιτικών είναι όλη δική τους. Είναι εγκλωβισμένοι σε αυτή. Είναι εγκλωβισμένοι στις ανάγκες τους για πελατειακή διαχείριση του κράτους και της εξουσίας τους.

Τα κροκοδείλια δάκρυα για την βαριά φορολογία, την υπερφορολόγηση των πολιτών δεν συνοδεύονται από αυτό που έχει ανάγκη η χώρα:

Μια Φορολογική Επανάσταση, μια νέα ριζοσπαστική οικονομική προσέγγιση και ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανάπτυξης κοινής αποδοχής που θα βγάζει την Ελλάδα και τους Έλληνες από την κρίση.

Από τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο και το Λιχνεστάιν, μέχρι την Κύπρο, την Βουλγαρία, την Μάλτα και την Ιρλανδία έχει αποδειχθεί ότι το κόστος των δαπανών του δημοσίου δεν απαιτεί υψηλή φορολογία.

Αποτέλεσμα εικόνας για αναπτυξη

Η καλή λειτουργική απόδοση ενός κράτους επιτυγχάνεται με ένα ποσοστό 15% φορολόγησης κάθε εισοδήματος και απόδοσης κεφαλαίων. Δεν πρόκειται για μια απλή θεωρητική προσέγγιση αλλά για υπαρκτά, εφαρμοσμένα παραδείγματα.

Μέχρι του ύψους 15% ανώτατο συντελεστή γενικής φορολόγησης επιτυγχάνεται η ιδανική ισορροπία μεταξύ των αναγκαίων δαπανών του δημοσίου και την εύρυθμη ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Εντός αυτής της ισορροπίας είναι δυνατή η διατήρηση δημοσιονομικού πλεονάσματος ή ισοσκελισμένου, δηλαδή μηδενικού ελλείμματος.

Κάθε επιπλέον μονάδα αυξάνει την τάση για δημιουργία ελλειμμάτων και ανατρέπει αυτή την ισορροπία σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.

Με ανώτατο συντελεστή φορολόγησης 15% στα εισοδήματα, το κράτος είναι υποχρεωμένο σε έναν επιτελικό ρόλο με δραστική μείωση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας επομένως και των κυκλωμάτων που την παράγουν και της επιρροής που ασκούν.

Με αυτόν τον συντελεστή ασκείται ασφυκτική πίεση στις πελατειακές σχέσεις και στην πολιτική διαφθορά καθώς κάθε μη παραγωγική πρόσληψη κάθε μη παραγωγική δαπάνη επιφέρει βαρύτατες συνέπειες στην λειτουργικότητα και επομένως μειώνει την άνιση άσκηση εξουσίας και αποδυναμώνει την βασική πηγή εξουσίας που ωφελεί και τροφοδοτεί το έλλειμμα δημοκρατίας.

Οι Κυβερνήσεις πάντα κυνηγούν κάθε δεκάρα για να προσπαθήσουν να επιβιώσουν. Οι μη χρηματοδοτούμενες υποχρεώσεις θα τους οδηγήσουν προς την σκοτεινή αυταρχική μορφή διακυβέρνησης.

Με ανώτατο συντελεστή φορολόγησης 15% στα έσοδα των επιχειρήσεων, στις αποδόσεις κεφαλαίων ο συντελεστής κόστους/οφέλους της φοροδιαφυγής ελαχιστοποιείται σε τέτοιο βαθμό που μόνον το μαύρο χρήμα που προέρχεται από παράνομες και εγκληματικές δραστηριότητες, θα συνέχιζε την φοροδιαφυγή. Αλλά η πάταξη της εγκληματικής δραστηριότητας που παράγει μαύρο χρήμα είναι άλλη υπόθεση.

Σε αυτή την οικονομική συνθήκη γενικευμένου συντελεστή φορολόγησης 15%, η προσθήκη σταθερού οικονομικού και πολιτικού περιβάλλοντος, διάφανου κρατικού περιβάλλοντος μπορεί να εξαφανίσει κάθε ανάγκη μεταφοράς κεφαλαίων και απόκρυψης χρήματος σε τρίτες περιοχές.

15% 1

Η ριζοσπαστική φορολογική αλλαγή συνοδεύεται από:

  • Διαφάνεια σε κάθε επίπεδο οικονομικής και πολιτικής δραστηριότητας
  • Αποτελεσματική αντιμετώπιση φοροδιαφυγής
  • Συντριβή της γραφειοκρατίας
  • Άνοιγμα των επαγγελμάτων, πραγματικό άνοιγμα επαγγελμάτων
  • Συγχώνευση υπηρεσιών και επιτελικό-παραγωγικό κράτος
  • Κράτος φιλικό στον πολίτη και στην επιχειρηματικότητα
  • Δημόσιες δαπάνες με προτεραιότητα στην παιδεία και την υγεία που θα είναι διπλάσια από το ευτελές 2,37% του συρρικνωμένου και εφέτος Α.Ε.Π. Στο ποσοστό αυτό καταλήγουν το 2016.

Και όμως, εξακολουθεί να είναι η αιχμή της προπαγάνδας, της αριστερής συντήρησης, ότι η μείωση των φόρων θα προκαλέσει μείωση των δαπανών της παιδείας και της υγείας. Μα ήδη έφτασαν στο ναδίρ.

ΟΧΙ, μείωση των φόρων θα φέρει ξανά την ελπίδα αλλά θα μειώσει την πελατειακή εξάρτηση και την εξουσία τη γραφειοκρατίας.

Φορολογική επανάσταση σημαίνει 15% φορολογία και σταθερό φορολογικό καθεστώς ως πρώτο μέτρο σειράς οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών σε σταθερό πολιτικό περιβάλλον.

Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ ΓΥΜΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ

Η αποκρουστική αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται. Είναι οι πρώτες «διαρροές» της κυβέρνησης για την περίφημη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών που επιβεβαιώνουν ότι οδηγούν σε αυξήσεις «φωτιά» στον ΕΝΦΙΑ.

Αυξήσεις που θα φτάσουν έως 30% και θα βαρύνουν τις πλάτες εκατομμυρίων κατοίκων 86 δήμων της Περιφέρειας Αττικής και της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης, καθώς και χιλιάδων δήμων της υπόλοιπης χώρας.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στις περιοχές που οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων κυμαίνονται σήμερα μεταξύ 600 και 1.000 ευρώ ανά τ.μ., οι τιμές θα αυξηθούν σε ποσοστά από 10% έως και 40%.

Όπως είχαμε προβλέψει https://www.mavrakiseconomics.com/2018/01/28/η-απατη-με-τισ-αντικειμενικεσ-και-η-δ/την πρόταση για τις αυξήσεις θα επιρρίψουν στις πλάτες εκτιμητών, ωστόσο κανείς σοβαρός εκτιμητής δεν δέχθηκε να συμμετάσχει σε αυτή τη γελοιοποίηση του επαγγέλματος ούτε πιστεύουμε ότι θα υπάρχει κάποιος έμπειρος ανεξάρτητος εκτιμητής που να προτείνει αυξήσεις.

Πάντα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι αυξήσεις πλήττουν κυρίως τις περιοχές στις οποίες κατοικούν νοικοκυριά με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και στις οποίες οι τιμές ζώνης (οι αντικειμενικές τιμές αφετηρίας) είχαν αρχική εκκίνηση, χαμηλότερη των τότε πραγματικών τιμών της κτηματαγοράς.

Διαρρέουν ότι εκτιμητές (;;;) φέρονται να έχουν εισηγηθεί για τις περιοχές αυτές αυξήσεις αντικειμενικών τιμών κατά 10% έως και 40%, ώστε από τα επίπεδα των 600 – 1.000 ευρώ ανά τ.μ. να κυμαίνονται πλέον πάνω από 750 και μέχρι 1.200 ευρώ ανά τ.μ. Εξωπραγματικό και επαίσχυντο για όσους έχουν γνώση της αγοράς.

Με βάση αυτές τις αυξήσεις ο κύριος Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) θα αυξηθεί κατά ποσοστά τα οποία στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα υπερβαίνουν το 20% και θα φθάνουν μέχρι και το 30%.

Οι τιμές ζώνης από 600 έως και 1.000 ευρώ το τ.μ. ισχύουν σήμερα σε 86 δήμους των περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, καθώς και σε χιλιάδες άλλους δήμους της υπόλοιπης χώρας.

Σε όλες αυτές τις περιοχές οι αυξήσεις των αντικειμενικών τιμών ζώνης θα έχουν ως συνέπεια την άνοδο σε υψηλότερο κλιμάκιο υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ όπου ισχύει μεγαλύτερος συντελεστής προσδιορισμού του φόρου αυτού.

Η κυβέρνηση έστησε όλη την παρωδία ανάθεσης των αντικειμενικών αξιών σε κάποιους εκτιμητές για να τους αποδώσει επικοινωνιακά το βάρος των αυξήσεων του ΕΝΦΙΑ.

Βάρος που θα επωμιστούν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων γιατί απλούστατα αυτή η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ δηλαδή να εγγραφούν εισπράξεις 3,3 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ετησίως από ΕΝΦΙΑ.

2010-2019 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Η χρεωκοπία του Ελληνικού κράτους και ο νέος διχασμός σε μνημονιακούς αντιμνημονιακούς ήταν τα κορυφαία στοιχεία της Ελληνικής δεκαετίας.

Η Ελληνική κοινωνία έχασε όλες τις βεβαιότητες και βρέθηκε στη δίνη ενός άτυπου εμφύλιου που πυροδοτήθηκε τόσο από τον ακροδεξιό όσο και από τον αριστερό λαϊκισμό

Πολιτικό επακόλουθο ήταν να αφανισθεί κάθε πολιτική δύναμη ή φωνή που θα μπορούσε να μετατρέψει την καταστροφή σε ευκαιρία ανάταξης.

Οι πολιτικές απάτες, έντεχνες ή απροκάλυπτες και οι συλλογικές αυταπάτες (ιδιαίτερα ότι οι Έλληνες μπορούσαν να μη πληρώσουν το χρέος τους) τροφοδότησαν μια πρωτοφανή στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας τυχοδιωκτική πολιτική ηγεσία.

Η καταστροφή που υπέστη στη 10ετία η ελληνική οικονομία προσομοιάζει με αυτή της Σοβιετικής Ένωσης.

Το μεγαλύτερο και δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί πρόβλημα της Ελλάδας παραμένει το εξαιρετικά υψηλό της χρέος σύμφωνα με τη Rabobank.

Το 2008 το ΑΕΠ ανερχόταν σε 252 δισ. ευρώ.

Στα τέλη του 2019 εκτιμάται ότι μπορεί να φθάσει γύρω στα 195 δισ. Ευρώ (βλ. εικόνα του άρθρου)

Το χάσμα μεταξύ του που βρίσκεται σήμερα το ελληνικό ΑΕΠ και εκεί που θα βρίσκονταν εάν δεν υπήρχε η κρίση, φθάνει στα 150 δισ. ευρώ, ή μέχρι το 70% του ΑΕΠ του 2019.

Η ανεργία έφθασε στο 28% και οι νέοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες κατέφυγαν στην οικονομική μετανάστευση.

Οι θεσμοί της κοινωνίας κατέρρευσαν και η διοίκηση παρέλυσε. Μετά την κατάρρευση και της αυτ-απάτης παρέλυσαν και τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Η ξεχαρβαλωμένη διοίκηση έφθασε στο αποκορύφωμα της εκατόμβης στο Μάτι αλλά οι 102 νεκροί από την φωτιά δεν στάθηκαν ικανοί να χαράξουν μια επαναστατική μεταρρύθμιση και επανεκκίνηση της διοίκησης.

Οι συνεπείς πολίτες τιμωρήθηκαν καθώς κλήθηκαν να σηκώσουν τα βάρη της οικονομίας μόνοι αυτοί και μόνον αυτοί. Η υπερφορολόγησή τους έγινε αιτία να καταρρεύσει και να οδηγηθεί στον αφανισμό το μεγαλύτερο μέρος της μεσαίας τάξης.

Ωστόσο αυτοί, οι συνεπείς πολίτες ήταν που έκαναν σωστά τη δουλειά τους κόντρα στις διάχυτες τάσεις αυτοκαταστροφής (και τα στερεότυπα κάποιων ξένων περί του αντιθέτου) και έγιναν οι ανώνυμοι διασώστες της χώρας.

Μαζί τους οι παραδοσιακοί παράγοντες που συνήθως βλέπουμε ως στοιχεία καθυστέρησης της Ελλάδας (οικογενειοκρατία, παραοικονομία, συντεχνιασμός) λειτούργησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ως σωτήριες λέμβοι στο συνολικό ναυάγιο, ωστόσο δεν είναι αυτοί που μπορούν να οδήγησαν σε ένα νέο μέλλον.

Η αισιόδοξη πλευρά είναι πως, παρότι αυτή η σκοτεινή διάσταση της δεκαετίας κατασπάραξε εσωτερικά την κοινωνική διάρθρωση, η Ελλάδα επέδειξε ξεχωριστές ικανότητες επιβίωσης, αναδίπλωσης, αναστοχασμού.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ

Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ που συντάχθηκε με το "πείραμα" των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του νέου μεγάλου πειράματος για την εξάλειψη των μετρητών. Η «πρώτη φορά αριστερά» έχει εμπλέξει την Ελλάδα σε ένα πρωτοφανές πείραμα των διεθνών κέντρων για την ταχεία και χωρίς αντιδράσεις εξάλειψη των μετρητών ανά τον κόσμο.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα έγγραφο εργασίας για τις συνέπειες στις οικονομίες από την «εξάλειψη των μετρητών». Το έγγραφο αυτό καταδεικνύει σαφώς ό,τι ακριβώς αυτή είναι η κεντρική τους κατεύθυνση. Παρέχει συμβουλές σε κυβερνήσεις που θέλουν να ενταχθούν σε αυτήν την τελευταία οδηγία για – την κατάργηση των μετρητών. Ο αναλυτής του ΔΝΤ Alexei Kireyev συνιστά στα συμπεράσματά του:

«Παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες πιθανότατα μέσα σε λίγα χρόνια, θα καταργήσουν εντελώς τα μετρητά, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να εφαρμοστεί με σταδιακά βήματα. Η διαδικασία –απομετρητοποίησης- (σημ. κάνω νεολογισμό για τη διαδικασία εξάλειψης των μετρητών) θα μπορούσε να βασιστεί αρχικά σε μεγάλο βαθμό από μη αμφισβητούμενα βήματα, όπως η σταδιακή κατάργηση των μεγάλων ανώνυμων λογαριασμών, η τοποθέτηση ανώτατων ορίων στις συναλλαγές με μετρητά και η αναφορά για τα μετρητά που διακινούνται με διασυνοριακές συναλλαγές. Περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για τη μείωση της χρήσης των μετρητών στις συναλλαγές, απλοποιώντας το άνοιγμα και τη χρήση των μεταβιβάσιμων καταθέσεων, και την περαιτέρω μηχανοργάνωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

Το έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ δεν είναι παρά εξειδίκευση των αποφάσεων των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών των G20 τον Φεβρουάριο του 2016 στη Σαγκάη.

Ωστόσο από το καλοκαίρι του 2015 και μετά στην Ελλάδα με αφορμή τα capital controls λαμβάνει χώρα ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πείραμα μείωσης των ελευθεριών και καταδυνάστευσης μέσω του ελέγχου των μετρητών.

Η επιβολή των capital controls με αιτία τη φυγή των καταθέσεων λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τις τράπεζες, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση με την καθοδήγηση των δανειστών έχει εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο για την επιτυχία του «μεγάλου κόλπου». Να ολοκληρώσει την εξάλειψη των μετρητών από την αγορά. Σαν αιτιολογία ανασύρεται η παλιά δοκιμασμένη πρόφαση, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο περιορισμός της μαύρης οικονομίας.

Η αιτία του πολέμου κατά των μετρητών είναι το παγκόσμιο χρέος. Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ περισσότερο χρεωμένος.

Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα έχει φτάσει στο παγκόσμιο ρεκόρ των $ 152 τρισεκατομμύρια, το υψηλότερο ακαθάριστο χρέος που έχει καταγραφεί ποτέ. Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 230 τρισ. δολάρια και το παγκόσμιο ΑΕΠ τα 75 τρισ. δολάρια. Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι επίσης σε ένα ρεκόρ όλων των εποχών στο 225%, από το 200% που ήταν πριν 14 χρόνια.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 2017. Η στιγμή της ανάλυσης του παγκόσμιου χρέους

Τι Επιδιώκουν; Την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν προκύψει η ανάγκη “κουρέματος” των καταθέσεων λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης παγκόσμιους χρέους αλλά και τον σαφή περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

Το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεων του πλανήτη είναι σε pension funds (ιδιωτικά ή κρατικά) που είναι υποχρεωμένα να επενδύουν το 70% των διαθεσίμων σε ομόλογα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχει αρνητική πραγματική και ενίοτε και ονομαστική απόδοση. Από το 2020 έως το 2022 λήγουν πολλά και μεγάλα ασφαλιστήρια συμβόλαια και αυτό ίσως αποτελέσει την απαρχή της νέας μεγάλης κρίσης.

Πρωτίστως ωστόσο η προσπάθεια κατάργησης των μετρητών πλήττει τον πυρήνα των θεμελιωδών ελευθεριών του ατόμου.

Χωρίς μετρητά το κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατάσχει ολόκληρη την υλική περιουσία οποιουδήποτε θεωρεί πως είναι ενοχλητικός ή εισάγει καινά δαιμόνια.

Χωρίς την ανωνυμία των μετρητών το κράτος ή κάποιος παρείσακτος μπορεί να αποκτήσει πληροφορίες που ανήκουν στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός. Κάθε ισχυρός θα μπορεί να γνωρίζει τι τρώμε, τι πίνουμε, τι διαβάζουμε, τι σεξουαλικές ή πολιτικές προτιμήσεις έχουμε.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους κίνδυνους υπάρχουν ήδη στην ψηφιακή εποχή. Η ύπαρξη της δυνατότητας χρήσης μετρητών όμως τους μετριάζει. Το ζητούμενο είναι πώς θα προστατέψουμε και θα αυξήσουμε την ιδιωτικότητα και τις ελευθερίες όχι πώς θα τις περιορίσουμε.

ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Με βάση τα ιστορικά προηγούμενα οι τρόποι που μπορούν να αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις είναι:

α) Το “κούρεμα” του χρέους, είτε άμεσα είτε λογιστικά με τον επιμερισμό σε μακρύ μελλοντικό χρονικό διάστημα.

β) Ο πληθωρισμός του χρέους με αύξηση των τιμών μεγαλύτερη των πραγματικών επιτοκίων (αρνητικά πραγματικά επιτόκια).

γ) Ο μηδενισμός του κοντέρ με έναν πόλεμο.

Δεν αποκλείουμε κανένα από αυτά. Παραθέτουμε ωστόσο δύο πολύ χαρακτηριστικά πέραν της «λύσης» του πολέμου.

  1. Στην Κούβα του Κάστρο είχαν δύο νομίσματα, ένα χωρίς αξία για τους υπηκόους και ένα μετατρέψιμο για τους τουρίστες. Όπως ήταν φυσικό ο κόσμος αποθησαύριζε τα μετατρέψιμα που είχαν αξία. Για το λόγο αυτό το καθεστώς κατά τακτά διαστήματα τα άλλαζε και ακύρωνε τα παλιά. Έτσι έκλεβε την αξία που είχε αποθηκευτεί με αυτά.
  2. Το 1933 κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης ο Πρόεδρος Φ. Ρούσβελτ απαγόρευσε την κατοχή χρυσού από τους ιδιώτες και εξέδωσε νόμο που ανάγκαζε τους πολίτες να αλλάξουν το χρυσό που κατείχαν με δολάρια. Η αναλογία που όριζε ο νόμος ήταν 20,67 δολάρια η ουγκιά. Όταν η διαδικασία συγκέντρωσης του χρυσού ολοκληρώθηκε, το δολάριο υποτιμήθηκε στα 35 δολάρια η ουγκιά. Με τον τρόπο αυτό το 70% της αγοραστικής αξίας των πολιτών δημεύθηκε. Έχει εκφραστεί η άποψη πως πρόθεση του Ρούσβελτ δεν ήταν απλά η συγκέντρωση του χρυσού για τις ανάγκες του κράτους αλλά η αφαίρεση ενός στοιχείου ανεξαρτησίας των πολιτών από το κράτος.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

  • Με τα capital controls έχει επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων
  • Έχει επιβάλει περιορισμούς και έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων κεφαλαίων
  • Έχει επιβάλει ανώτατο όριο στις συναλλαγές με μετρητά (500€ το μικρότερο στην ΕΕ)
  • Έχει επιβάλει κίνητρα φοροαπαλλαγής για τη μη χρήση μετρητών
  • Έχει επιβάλει την κατάργηση των λογαριασμών που δεν είναι ονομαστικοί.

Με άλλα λόγια δημιούργησε ολόκληρο το πλαίσιο του εγγράφου εργασίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν αυτό γραφεί και δημοσιευθεί!!!!!!!

ΞΑΝΑΚΥΛΑΕΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Η ΕΛΛΑΔΑ. ΣΕ ΤΑΣΗ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ερώτηση

Κύριε Μαυράκη, γράψατε ότι το Ευρώ έχει πρόβλημα. Οι τράπεζες στην Ιταλία, και την Ισπανία αντιμετωπίζουν απρόβλεπτες συνέπειες από τα χρέη τους και οι Γερμανοί το παίζουν σε δύο ταμπλό προετοιμάζοντας το Μάρκο. Αντίθετα με όσα γράψατε η Ελλάδα μάλλον πάει καλύτερα από ότι εκτιμήσατε και η Ευρώπη έχει την ΕΚΤ. Δηλαδή η ΕΚΤ αντιμετωπίζει το θέμα και θα προχωρήσει σε διορθώσεις με τα stress tests. Δεν νομίζετε ότι πρέπει να γίνει διόρθωση στην πρόβλεψη?

Με εκτίμηση Μανώλης Μ.

Απάντηση:

Στην κατηγορία junk από την S&P και την Moody’s μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια προβλέπεται να υποβιβαστεί η Ελλάδα.

Παιχνίδι της τύχης! Λίγο μετά που έλαβα το ερώτημά σας δημοσιεύθηκε η έκθεση Global Economic Outlook and Strategy η οποία δικαιώνει τις εκτιμήσεις στις οποίες αναφέρεστε. Μετά την πρόβλεψη του πρώην Διοικητή της FED, Alan Greenspan, έρχεται η σειρά της Citigroup. Δυστυχώς πυκνώνουν και εντείνονται οι προβλέψεις για οριστικό GREXIT. Αυτή τη φορά δεν είναι προβλέψεις των Γερμανών είναι προβλέψεις των οικονομικών παραγόντων της Αμερικής. Στον Alan Greenspan απάντησα με το άρθρο μου «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2018» το οποίο είχε πρωτοφανή αναγνωσιμότητα και θα προτείνω να το ξαναδιαβάσετε. Ισχύει μέχρι κεραίας. Η Ελληνική οικονομία σαφώς βρίσκεται σε καθοδικό σπιράλ διάλυσης. Ο μακροοικονομικός δείκτης που το πιστοποιεί είναι ότι αυξάνεται το εμπορικό έλλειμμα ενώ μειώνεται η κατανάλωση. Το κυνήγι των φόρων έχει στραγγίξει τους Έλληνες αλλά το δημόσιο αυξάνει τις δαπάνες του ειδικά τις αντιπαραγωγικές δαπάνες στρατών από συμβούλους και τις ανάγκες των κυβερνώντων να μοιράσουν χρήμα εκεί που θα γίνει αναπαραγωγή της εξουσίας τους.

Βαθύτερη ύφεση, νέα πολιτική αβεβαιότητα και αύξηση του κινδύνου του Grexit μέσα στα επόμενα 1-3 χρόνια, είναι οι νέες προβλέψεις της Citigroup

Εκτόξευση του πληθωρισμού από τον αποπληθωρισμό του 1,1% του 2015 σε 10,1% το 2017 και στο συν 46% το 2018, δεν το αναφέρει ευθέως αλλά αυτό είναι το σενάριο του Grexit.

Junks

Τώρα περιμένουμε και τα αποτελέσματα των stress tests. Η Banca Monte dei Paschi di Siena θα είναι η μεγάλη χαμένη γιατί θα χρησιμοποιηθεί ως μοναδικό δείγμα για αποφυγή. Στην πραγματικότητα η έκταση της έκθεσης σε υψηλό κίνδυνο είναι ανυπολόγιστη για όλες τις μεγάλες Ευρωπαϊκές τράπεζες. Η Deutsche Bank είναι ο μεγαλύτερος ασθενής!!! Η ΕΚΤ για λόγους πολιτικής θα το αποσιωπήσει. Μια επίσημη ομολογία ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν ανταποκρίνονται στα stress tests θα οδηγήσει σε απόλυτη χρηματιστηριακή κατάρρευση και θα επιταχύνει την προβλεπόμενη διάλυση.

Η ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση εξαπλώνεται ραγδαία. Υπάρχουν τώρα ανησυχίες από άκρου σε άκρο στην Ευρώπη. Η ΕΚΤ δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι άνθρωποι δεν θέλουν να κρατήσουν τα χρήματά τους στις τράπεζες με αρνητικά επιτόκια. Εθελοτυφλούν στην διαχείριση της οικονομίας. Η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα μιας εκτεταμένης τραπεζικής κατάρρευσης. Μόλις ¨σκάσει¨ μια κρίση η μετάδοση θα είναι ασυγκράτητη.

Τα υπερβολικά χαμηλά ποσοστά απόδοσης δεν ενθαρρύνουν τον δανεισμό, όταν οι τράπεζες έχουν πάρα πολύ μεγάλο κακό χρέος. Τα αρνητικά επιτόκια ωθούν τους αποταμιευτές να συσσωρεύουν μετρητά έξω από τις τράπεζες. Είναι εκπληκτικό, αλλά η ΕΚΤ είναι σε πλήρη άρνηση και ίσως εγκλωβισμένη σε βαθμό που αδυνατεί να αντιστρέψει την πολιτική της για την πρόληψη των καταστροφών.

ΕΝΑ ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΡΑΧ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ

Η αποσταθεροποίηση της Ευρώπης γενικεύεται. Η Ιταλία διαπραγματεύεται ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της αλλά η ΕΚΤ απέρριψε το σχέδιο γιατί δεν περιλαμβάνει κούρεμα καταθέσεων.

Το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων των Ιταλικών τραπεζών υπερβαίνει τα 350 δισ. Ευρώ και μετά από συνεχόμενη άνοδο έφτασαν στο 35% των μη εξυπηρετούμενων δανείων του συνόλου των τραπεζών της Ευροζώνης.

Οι Ιταλικές τράπεζες θέτουν σε συναγερμό τις κεντρικές τράπεζες των Βαλκανίων με ενεργοποίηση του περιορισμού διακίνησης κεφαλαίων.

Το φιτίλι της ανάφλεξης των Ιταλικών τραπεζών θα πυροδοτήσει την μπαρουταποθήκη που είναι τα Βαλκάνια. Από την αρχή του 2016 οι τιμές των ιταλικών μετοχών έχουν καταρρεύσει, καταγράφοντας απώλειες που φτάνουν μέχρι και το 38%. Οι εποπτικές αρχές της ΕΚΤ διερευνούν όλες τις βασικές ιταλικές τράπεζες, για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που απειλεί τη βιωσιμότητα τους και συνάμα την ιταλική οικονομία. Στον έλεγχο της ΕΚΤ εντάσσονται κυρίως οι μεγαλύτερες ιταλικές τράπεζες, όπως η UniCredit, η Monte dei Paschi di Siena, Banco Popolare και η Banca Popolare di Milano Scarl.

ITALY KRAX

Η βουτιά των τιμών των μετοχών προκάλεσε αυτόματα απογείωση των ασφαλίστρων πτώχευσης τους (CDS) η οποία κάνει το δανεισμό των τραπεζών με ομόλογα ακριβότερο και δυσκολότερο, δυσκολεύοντας τη θέση τους ως προς τη ρευστότητα και εμποδίζοντας την απροσπέλαστη δανειοδότηση της οικονομίας.

Αλλά η παρουσία των ιταλικών τραπεζών είναι εκτεταμένη στα Βαλκάνια, με επικεφαλής τις Intensa και Unicredit.

Πέραν της αυξημένης ιταλικής τραπεζικής παρουσίας, τον βαθμό ανησυχίας των κεντρικών τραπεζών στα Βαλκάνια μεγεθύνει η παρουσία των αυστριακών τραπεζών (μεγάλη παρουσία στα Βαλκάνια έχουν οι Erste Bank και Raiffeisen). Ο λόγος είναι η ακύρωση των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία, οι οποίες θα διεξαχθούν εκ νέου στα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου.

Υπό τη σκιά του BREXIT, τόσο το ιταλικό δημοψήφισμα που θα είναι καθοριστικό για το μέλλον του Renzi, όσο και οι αυστριακές εκλογές, είναι πιθανό να ενεργοποιήσουν το τσουνάμι της Νομισματικής αστάθειας μέσω των Βαλκανίων.
εξαιτίας των επικείμενων εκλογών σε κάποιες χώρες (π.χ. στη Ρουμανία τον Οκτώβριο).

Οι ευρωπαϊκές αγορές, είναι οι μόνες που δεν κατεύνασαν ακόμη τον πανικό από το BREXIT καθώς ήταν πιο χειροπιαστός, καθώς ο τραπεζικός κλάδος σε πολλά μέρη της Ευρώπης παραμένει υποκεφαλαιοποιημένος, ανεπαρκής και μη κερδοφόρος. Επιπλέον, η τραπεζική ένωση της ευρωζώνης κάθε άλλο παρά ολοκληρωμένη είναι και οι νέοι κανόνες για τα τραπεζικά bail-ins συνεχίζουν να κάνουν τους επενδυτές επιφυλακτικούς. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι η επιθετική τοποθέτηση του Σόρος, την ημέρα του αποτελέσματος, στοιχηματίζοντας στην πτώση των μετοχών της Deutsche Bank και την κατακόρυφη πτώση τους στη συνέχεια, εύκολα διαπιστώνουμε ότι στην ουσία η Deutsche Bank είναι ο μεγάλος ασθενής και η Ευρώπη στην εντατική.

Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑIΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΕΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΦΙΚΤΗ

Ο Οργανισμός Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (ΟΠΕΚ) προχώρησε σε συμφωνία για τη μείωση της παραγωγής. Η απόφαση υποτίθεται ότι θα δώσει τέλος στην πολιτική των τελευταίων ετών της Σαουδικής Αραβίας για κατά βούληση άντληση. Πολιτική που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των φόρων και την πώληση ομολόγων για την άντληση κεφαλαίων.

Με τη συμφωνία αυτή πολλοί παγιδεύτηκαν με τη σκέψη ότι η ελεγχόμενη παραγωγή πετρελαίου, θα οδηγήσει τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.

Ωστόσο παραβλέπουν μερικά πολύ κρίσιμα σημεία. Οι συμφωνίες του ΟΠΕΚ συνήθως αποτυγχάνουν, καθώς υπάρχει ένα πραγματικό πλεόνασμα αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικά δεν αναφερόμαστε στη μείωση της ζήτησης πετρελαίου είτε από την αύξηση παραγωγής των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, είτε από την αύξηση χρήσης εναλλακτικών μέσων όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Η Ε.Ε. εισήγαγε, με απόφαση από το 2009, για πρώτη φορά υποχρεωτικά το 2015 τα πρότυπα εκπομπών CO2 για τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα. Ως συνήθως αυτό συνοδεύτηκε από αύξηση της φορολογίας, πρώτα στη Γερμανία. Κάθε αυτοκίνητο που εισέρχεται στη Γερμανία θα πρέπει να έχει το ειδικό σήμα ή να πληρώσει αδρά σε αντιστάθμισμα και αυτό σημαίνει νέα έμμεση φορολογία. Άλλη μια φαεινή ιδέα για φορολόγηση!

Οι υποχρεωτικοί στόχοι για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα μπαίνουν στο παιχνίδι το 2017, το οποίο είχε ψηφιστεί από το 2011. Από το τέλος του 2013, η Ε.Ε. κατέληξε σε συμφωνία να εφαρμοσθούν υποχρεωτικοί στόχοι στις εκπομπές CO2 το 2020 για τα νέα επιβατηγά αυτοκίνητα και τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αποφασίσθηκε η εφαρμογή αυτών των προτύπων να φθάνει το 95% των οχημάτων το 2020 και το 100% το 2021.

Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αποκτήσουν υψηλό ποσοστό συμμετοχής και ήδη η αγορά τους διευρύνεται στην Ευρώπη. Υπάρχουν ήδη οι σταθμοί φόρτισης σχεδόν σε όλα τα κράτη.

Ασφαλώς δεν συμβαίνει το ίδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η ζήτηση πετρελαίου σαφώς θα μειωθεί το προσεχές διάστημα.

Πέραν αυτής της παραμέτρου υπάρχει και μια ακόμη εξίσου σημαντική που παραβλέπουν όλοι εκείνοι που κρίνουν επιφανειακά. Ο ΟΠΕΚ δεν μπορεί να ελέγξει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής, γιατί τα μέλη του παράγουν πολύ λιγότερο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου. Στις πέντε πρώτες χώρες παραγωγής πετρελαίου, από τις χώρες ΟΠΕΚ μόνο η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στο νούμερο δύο. Από τις 10 μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, μόνο τέσσερις είναι μέλη του ΟΠΕΚ.

Βασικό συμπέρασμα: Ο ΟΠΕΚ δεν μπορεί πλέον να χειραγωγήσει τις τιμές του πετρελαίου.

Χώρα Παραγωγής (bbl / ημέρα) το 2014

1 United States 11,973,000
2 Saudi Arabia (OPEC) 11,624,000
3 Russia 10,853,000
4 China, People’s Republic of 4,572,000
5 Canada 4,383,000
6 United Arab Emirates (OPEC) 3,471,000
7 Iran (OPEC) 3,375,000
8 Iraq (OPEC) 3,371,000
9 Brazil 2,950,000
10 Mexico 2,812,000
11 Kuwait (OPEC) 2,767,000
12 Venezuela (OPEC) 2,689,000
13 Nigeria (OPEC) 2,427,000
14 Qatar (OPEC) 2,055,000
15 Norway 1,904,000
16 Angola (OPEC) 1,756,000
17 Algeria (OPEC) 1,721,000
18 Kazakhstan 1,719,000
19 Colombia 1,016,000
20 India 978,000
21 Oman 951,000
22 Indonesia (OPEC) 911,000
23 United Kingdom 906,000
24 Azerbaijan 856,000
25 Argentina 715,000
26 Malaysia 697,000
27 Egypt 667,000
29 Libya (OPEC) 516,000
30 Australia 478,000
31 Thailand 422,000
32 Vietnam 316,000
33 Turkmenistan 276,000
34 Equatorial Guinea 269,000
35 Sudan and South Sudan 262,000
36 Congo, Republic of the 259,000
37 Gabon 240,000
38 Peru 180,000
39 Denmark 171,000
40 Italy 169,000
41 Germany 160,000
41 South Africa, Republic of 160,000
43 Japan 137,000
44 Yemen 127,000
45 Brunei 124,000
46 Trinidad and Tobago 116,000
47 Ghana 106,000
48 Romania 104,000
49 Chad 103,000
50 Pakistan 98,000
51 Uzbekistan 85,000
52 Cameroon 81,000
53 South Korea 79,000
54 Timor-Leste 76,000
55 Bolivia 67,000
56 Ukraine 66,000
57 Bahrain 64,000
57 Netherlands 64,000
59 France 61,000
59 Turkey 61,000
61 Tunisia 59,000
62 New Zealand 50,000
63 Cuba 49,000
64 Spain 40,000
65 Poland 39,000
66 Ivory Coast 37,000
67 Papua New Guinea 34,000
68 Syria 33,000
69 Belarus 32,000
70 Austria 27,000
71 Philippines 26,000
72 Hungary 25,000
73 Taiwan 22,000
74 Albania 21,000
74 Myanmar 21,000
78 Congo, Democratic Republic of the 20,000
78 Niger 20,000
78 Singapore 20,000
81 Croatia 18,000
82 Chile 15,000
82 Virgin Islands, U.S. 15,000
84 Guatemala 14,000
84 Suriname 14,000
86 Belgium 13,000
86 Estonia 13,000
88 Sweden 12,000
89 Czech Republic 11,000
90 Finland 10,000
91 Lithuania 9,100
91 Slovakia 9,100
93 Greece 8,700
94 Portugal 7,100
95 Mauritania 6,000
96 Palestine 5,800
97 Morocco 5,100
98 Bangladesh 4,800
99 Switzerland 3,900
100 Bulgaria 3,400
101 Aruba 2,800
102 Jamaica 2,100
103 Paraguay 2,000
104 Belize 1,800
105 Netherlands Antilles 1,500
106 Uruguay 1,200
107 Barbados 1,000
107 Georgia 1,000
107 Latvia 1,000
110 Ireland, Republic of 900
111 Puerto Rico 700
112 Costa Rica 300
112 Slovenia 300
114 Jordan 200
114 Malawi 200
114 Tajikistan 200
114 Zambia 200
118 Ethiopia 100
118 Hong Kong 100
118 Zimbabwe 100

ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ

Τα Ιαπωνικά ομόλογα 10 ετών κατέρρευσαν μόλις η κυβέρνηση σταμάτησε το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της, για την ώρα τουλάχιστον. Η νομισματική πολιτική του Πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε έχει αρχίσει να αναδεικνύει την επικίνδυνη θέση που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμια κλίμακα σε σχέση με τα επιτόκια και το χρέος.

Τα Ιαπωνικά ομόλογα δεκαετούς έκδοσης, έχουν εισέλθει σε κατάσταση κατάρρευσης από τη στιγμή που η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας κατέχει σήμερα πάνω από το ένα τρίτο του εμπορεύσιμου δημόσιου χρέους της χώρας. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ κατέχει λιγότερο από το 20% του συνόλου των αμερικανικών ομολόγων, που αποκτήθηκαν κυρίως στο πλαίσιο της πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης (QE) από το 2007 για τη στήριξη της οικονομίας.

BoJΟι κεφαλαιαγορές είναι αυτές που με τις κινήσεις τους αποδεικνύουν ότι οι συμμετοχές της BοJ στο δημόσιο χρέος απειλούν την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Όλη αυτή η προσπάθεια των QE, για αυτά τα τελευταία 8,5 χρόνια, φτάνει στο τέλος της.

Οι αξιωματούχοι της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας διαφώνησαν και συγκρούστηκαν έντονα σχετικά με την ανάγκη τροποποίησης των μέτρων τόνωσης τον Ιούνιο. Σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης, η εσωτερική διαμάχη στη συνεδρίαση της 15ης-16ης Ιουλίου κατέγραψε αύξηση στις εντάσεις της διαφωνίας αναφορικά με την ολοένα και πιο χαλαρή πολιτική της κεντρικής τράπεζας και τις χαμηλές αποδόσεις των επιτοκίων της.

Τα ομόλογα της Ιαπωνίας έχουν συντριβεί και η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει αναστείλει την αγορά τους. Αυτό θα καθορίσει την τύχη των επιτοκίων τα οποία προφανώς θα ξεκινήσουν ανοδική πορεία.

Σε αυτό το ίδιο μοτίβο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ζητήματα και σε άλλα κρατικά ομόλογα. Με τις τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, Brexit, ΗΠΑ, Γαλλία, και Γερμανία, ο βαθμός εμπιστοσύνης στο δημόσιο χρέος κλονίζεται και προφανώς θα αρχίσει να μειώνεται απότομα.

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ: ΤΡΕΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΜΥΝΑΣ

Η ρεαλιστική άμυνα νοικοκυριών, ελεύθερων επαγγελματιών και μικρεμπόρων απέναντι στους πλειστηριασμούς περιλαμβάνει τρεις βασικές φάσεις που πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους δανειολήπτες.

Είναι συχνό το φαινόμενο «η ψυχολογία της άρνησης» να οδηγεί τον δανειολήπτη στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η «άρνηση» καταλαμβάνει τους ιδιοκτήτες με δύο διαδεδομένες μορφές. Μη αποδεχόμενοι την σκληρή πραγματικότητα, οδηγούνται στην παθητική αποδοχή τετελεσμένων. Στην ακριβώς αντίθετη περίπτωση είναι οι περιπτώσεις ιδιοκτητών που επιλέγουν τους αγώνες για πολιτική λύση του προβλήματος, παραβλέποντας την ανάγκη να είναι προετοιμασμένοι για λύσεις ζωής όταν οι αγώνες τους φθάνουν στο τέλος χωρίς ευτυχές αποτέλεσμα.

Οι δύο μορφές άρνησης οδηγούν σε εξαιρετικά υψηλή απομείωση της τελικής αξίας του σπιτιού, του καταστήματος, του γραφείου, της βιομηχανίας, του ξενοδοχείου ή ακόμη και του αυτοκινήτου, του επαγγελματικού εξοπλισμού, του σκάφους ή άλλων περιουσιακών στοιχείων των ιδιοκτητών.

Ακίνητα και κινητά που κινδυνεύουν να οδηγηθούν ή βρίσκονται σε διαδικασία πλειστηριασμού από Τραπεζικά Δάνεια, οφειλές στο Δημόσιο και στα Ασφαλιστικά Ταμεία συχνά καταλήγουν σε εξευτελιστικές τιμές πώλησης.

Αποτέλεσμα εικόνας για property auctions

Η απελπισία κυριεύει τον δανειολήπτη όταν χάνει τους κόπους μιας ζωής, η απελπισία είναι που τον οδηγεί σε παράλυση αλλά η μοιρολατρική παράδοση στο αναπόφευκτο, είναι η χειρότερη όλων των λύσεων. Η επιδίωξη πολιτικών λύσεων είναι καθόλα θεμιτή και απαραίτητη. Αλλά αυτή η μορφή αντίδρασης ή επιδίωξης λύσεων πρέπει να είναι παράλληλη και όχι αποκλειστική.

Η νομική θωράκιση του ιδιοκτήτη και η διαπραγματευτική δυνατότητα για ρυθμίσεις ή/και διαγραφή χρεών, είναι το πρώτο βήμα.

Η έγκαιρη διερεύνηση για εξασφαλισμένη ρευστοποίηση είναι η αναγκαία ενέργεια όταν ο δανειολήπτης βεβαιώνεται πως οδηγείται σε αδιέξοδο

Η αντιμετώπιση του πλειστηριασμού (ταυτόχρονα με όποιες άλλες νομικές και πολιτικές ενέργειες) ώστε να μην εξευτελιστεί η αξία του σπιτιού, του γραφείου, του καταστήματος ή άλλης επιχειρηματικής μονάδας είναι που λείπει σχεδόν από όλους.

Τι οφείλει να κάνει κάθε ενδιαφερόμενος για να εξαντλήσει όλες τις πτυχές του θέματος θα το εξετάσουμε μαζί με τα σχόλιά σας.

Δημοφιλέστερα Άρθρα