ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

(Προσαρμογή του επικήδειου λόγου του Μάρκου Αντωνίου για τον θάνατο του Καίσαρα, από τον Οράτιο στον Σαίξπηρ)

Φίλοι, Έλληνες, πατριώτες, δανείστε μου τ’ αυτιά σας·
έρχομαι να κηδέψω εδώ τον πλούτο της πατρίδας μου και όχι
να τον παινέψω. Το κακό που κάνουν οι άνθρωποι
ζει και μετά απ’ τους ίδιους, το καλό συχνά
θάβεται με τα κόκαλά τους· έτσι ας γίνει
και με όσους προσπάθησαν για την βιώσιμη ευημερία. Ο ευγενής ο Τσίπρας
σας είπε πως η καταπολέμηση των παθογενειών είναι βαριά φιλοδοξία·
αν ήταν, ήταν σφάλμα βαρύ και λόγο
βαρύν δώσαμε στα κόμματα και στην εφορία γι’ αυτό. Εδώ,
με άδεια των Τσίπρα-Καμμένου και των άλλων εκατομμυριούχων υπουργών, -γιατί ο Τσίπρας
είν’ αξιότιμος άνθρωπος· έτσι είν’ όλοι τους στην κυβέρνηση,
όλοι αξιότιμοι άνθρωποι, – έρχομαι να ειπώ
τον επικήδειο στην πρόοδο. Ήταν πεποίθησή μου, βαθιά η πίστη μου ότι το πελατειακό και αναποτελεσματικό κράτος πρέπει να τελειώνει· όμως ο Ταίπρας λέει ήταν αισχρή φιλοδοξία· κι ο Τσίπρας είναι αξιότιμος
άνθρωπος. Είχαν φέρει πλήθος αιχμαλώτων δημοσίων υπαλλήλων
με κράτος εχθρό του πολίτη, που η ξαγορά του γιόμιζε τις κάσες
του Δημοσίου όταν είχε ανάπτυξη: φαίνεται μ’ αυτό ο Τσίπρας να άλλαξε κάτι; Γιόμισε και πάλι αιχμαλώτους δημοσίους υπαλλήλους, με φόρους αβάσταχτους συνέτριψε τον συνεπή πολίτη, έθαψε το κοινωνικό κράτος, έθαψε και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Όταν κλαιγόταν η φτωχολογιά, ο Τσίπρας εδάκρυζε και υποσχόταν να σχίσει τα μνημόνια και να μην πληρώνει κανείς· Αρνήθηκα να το δεχτώ, είναι αυτό φιλοδοξία: H φιλοδοξία θα ‘πρεπε να ‘ναι από ύλη πιο αυστηρή φτιαγμένη:
όμως ο Τσίπρας λέει πως ήτανε φιλοδοξία·
κι ο Τσίπρας είναι άνθρωπος αξιότιμος.
Όλοι σας είδατε στη Βαρουφάκια περίοδο
που τρεις φορές μου προσέφεραν την δραχμή ως στέμμα βασιλικό, να διαγράψουν όλα μου τα χρέη, και τρεις φορές το αρνήθηκα: ήταν αυτό φιλοδοξία;
Όμως ο Τσίπρας λέει πως ήτανε φιλοδοξία:
και, βέβαια, αυτός είν’ άνθρωπος αξιότιμος.
Μιλάω όχι για ν’ αναιρέσω ό,τι είπε ο Τσίπρας,
όμως εδώ είμαι για να ειπώ αυτό που ξέρω.
Αγαπούσατε όλοι κάποτε, την πρόοδο, όχι την ψεύτικη την πλάνα, την πραγματική την βιώσιμη και προσδοκούσατε ημέρες καλύτερες έστω μετά από θυσίες, όχι χωρίς λόγο:
ποιος λόγος σας κρατάει λοιπόν να μην κλάψετε τη χαμένη πρόοδο;
Ω, κρίση! Έφυγες να πας σε χτήνη αναίσθητα
κι οι άνθρωποι έχασαν τον νου τους. Συμπαθάτε με.
η καρδιά μου είναι κει στην κάσα με την θαμμένη πρόοδο,
και δεν θα σωπάσω ώσπου να ξανάρθει.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.