ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Αντιπροσωπευτικές ερωτήσεις που έγιναν

1. Κύριε Μαυράκη, τα τελευταία χρόνια απέχω από τα πολιτικά γιατί τα κόμματα έχουν μεγάλη ευθύνη. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη απογοήτευση. Βλέπω ότι μάλλον έχει κάποιο ενδιαφέρον ο νέος φορέας αλλά με ποιόν ηγέτη θα είχε ενδιαφέρον?

Μ.Π.

2. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, παρακολουθώ όσα γράφεις και μ’ αρέσουν. Γενικά είναι πολύ σωστά. Τώρα που η Κεντροαριστερά βγαίνει πάλι στον αφρό, μπορεί να διορθώσει κάτι? Ποιος αρχηγός θα τα καταφέρει καλύτερα. Ένας έμπειρος πολιτικός που του «ρίχνουν» όλη την φθορά αλλά βοήθησε στην επάνοδο του χώρου ή ένας νέος που δεν έχει δοκιμαστεί?

Π.Κ.

3. Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά απογειώθηκαν! Είσαι και σοφό πουλί, να ακούσω και μία ήρεμη φωνή, χωρίς θυμούς, και φανατίλες!!

Φιλικότατα Μαριάννα

 

Απάντηση

Οι δύο αντίθετοι πόλοι είναι δείγμα υγείας στην ζωή. Η πιο αρρωστημένη κατάσταση είναι να επικρατούν οι όμοιοι. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Συντηρητικοί και Συντηρητικοί-ψεκασμένοι οδήγησαν στα τάρταρα όταν η χώρα χρειαζόταν φως και ελπίδα, σχέδιο και πολιτική ηγεσία.

Αποτελεί η επανασύσταση του προοδευτικού πόλου ελπίδα? Υπό όρους. Αλλά πρώτα πρέπει να… μπουσουλίσει.

Το μετέωρο βήμα της πολιτικής ανασυγκρότησης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και των Δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων (αυτό που συνηθίζουν με χωροταξικό προσδιορισμό να ονομάζουν Κεντροαριστερά) βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο ισορροπίας.

Το πρώτο διακύβευμα αφορά τους 10 υποψηφίους προέδρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή όσοι απομείνουν μετά τη συλλογή υπογραφών, στις 22 Σεπτεμβρίου.

Όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΔΗ.ΣΥ. οφείλουν να επικοινωνήσουν με κάθε τρόπο, κατά την διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα, τις πολιτικές θέσεις για τις οποίες δεσμεύονται.

Ταυτόχρονα οφείλουν να αποφύγουν την προσωπική πόλωση και την τεχνητή όξυνση που συσπειρώνει με συνθήματα αλλά σε απολιτική βάση.

Ο ανοιχτός διάλογος θέσεων, δεν υφίσταται στην εποχή της ψεκασμένης συντήρησης.

Το δεύτερο διακύβευμα αφορά την πολιτική νηφαλιότητα (απαλλαγμένοι από καιροσκοπισμούς) και την διεισδυτικότητα πολιτικής κρίσης, ενός εκάστου από τους πολίτες, πριν λάβει την απόφαση υποστήριξης οποιουδήποτε εκ των υποψηφίων σε αυτές τις εκλογές.

Σήμερα διεκδικούν την θέση προέδρου της ΔΗ.ΣΥ. Το έχουν καταλάβει? Οφείλω να επισημάνω ότι δεν μπορεί να μην αποδίδεται έμπρακτα ο ανάλογος σεβασμός σε μια συλλογική προσπάθεια η οποία κορυφώθηκε στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δρομολόγησε τις εξελίξεις, έχει διαμορφώσει το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο και έχει συστήσει όργανα για να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο έργο, βάσει διαδικασιών. Εν τέλει σε αυτή την διαδικασία αποφάσισαν αυτόβουλα να συμμετάσχουν!

Δεν είναι πολιτικά υγειές να συμμετάσχεις σε συλλογική προσπάθεια που άλλοι οργάνωσαν και εσύ τους «καπελώνεις» για να τους καταργήσεις.

Όπως δεν είναι πολιτικά υγειές να ξεκινάς με την καπηλεία συλλογικών αγώνων.

Όσον αφορά την εκλογική διαδικασία προέδρου η ουσία της διαφορετικότητας από άλλους σχηματισμούς είναι ο διάλογος για την πολιτική. Όχι η ποδοσφαιροποίηση ποιος έβαζε τα καλύτερα γκολ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ως πρόεδροι κομμάτων μαζί με άλλους εκπροσώπους κινήσεων απέδειξαν ότι έχουν την θέληση και την ικανότητα να διαμορφώσουν, πολιτικά, κοινούς τόπους. Απέδειξαν ότι μπορούν να δώσουν ώθηση στην επανάσταση του αυτονόητου και στη δημιουργία του νέου φορέα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Αυτό ακριβώς είναι και το τρίτο και μεγαλύτερο διακύβευμα. Να ολοκληρωθεί το μεγάλο βήμα και να γίνει άλμα! Είναι το διακύβευμα της ¨επόμενης μέρας¨ καθώς ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να λάβει ρυθμιστικό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς αυταρχισμό, με γνώση των ισορροπιών, με σεβασμό στα κόμματα και τις κινήσεις που αυτοτελώς συνασπίζονται και αυτοβούλως αποφασίζουν για το μέλλον τους.

Η δυναμική του πολιτικού φορέα θα δώσει από μόνη της τις απαντήσεις.

Ωστόσο μέχρι τότε προέχει να πάρουν θέση όλοι οι υποψήφιοι, ρητά και απερίφραστα.

Ποιο είναι το σχέδιό τους εξόδου από την κρίση? Ποιες πολιτικές διασφαλίζουν ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση συμπεριλαμβάνει και την έξοδο από την κοινωνική κρίση? Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν κατάφερε να βγει από τα μνημόνια? Ποιες είναι οι παθογένειες που έσυραν την Ελλάδα σε αυτή την κρίση? Ποιες ήταν οι πολιτικές που υπηρέτησαν αυτές τις παθογένειες?

Μέχρι οι υποψήφιοι, να λάβουν θέση σε αυτά και άλλα ανάλογα πολιτικά θέματα, ουδείς οφείλει να δεσμευτεί για την ψήφο του!

Επιβάλετε τον πολιτικό διάλογο!

Κάθε υποψήφιος να εκτίθεται με τις δεσμεύσεις του!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.