ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Η συμμαχία του κόμματος Podemos με την Ενωμένη Αριστερά (IU) διακηρύττει ότι θα σταματήσει τη λιτότητα, θα αυξήσει τους φόρους αλλά…όχι από τους φτωχούς, θα αυξήσει τις δαπάνες του δημοσίου, θα αυξήσει το ΑΕΠ από το 2,5% στο 3,5%, θα δημιουργήσει μια Τράπεζα του Δημοσίου, θα διατηρήσει το δημόσιο έλλειμμα, στα σημερινά επίπεδα, θα κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, θα καταργήσει τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, θα καθιερώσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους τους πολίτες και δεν θα επιτρέπει στην ΕΕ να ελέγχει το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Στις 129 σελίδες του προγράμματος σε έντυπο τύπου ΙΚΕΑ και με ένδειξη 26J που παραπέμπει στις εκλογές της 26 Ιουνίου δεν γίνεται ούτε μια αναφορά σε ποιο ύψος θα είναι οι συνολικές δαπάνες του δημοσίου.

Με αλλά λόγια απατηλές ή «αυταπατη-λές» υποσχέσεις με μια βασική σταθερά. Μια σταθερά ίδια με αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων του κατεστημένου. Αύξηση δημοσίων δαπανών και αύξηση φόρων για να κάνει πάρτι μια νέα γενιά πολιτικών. Φυσικά το πάρτι θα πληρώσουν και πάλι οι πολίτες, οι οικονομικά υγιείς επιχειρηματίες και η χώρα τους.

Μέσα σε λίγους μήνες μια ακόμη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση αυτή της Ισπανίας, διευρύνει τις πιθανότητες της αποσύνθεσης της Ε.Ε.

Στις 26 Ιουνίου οι Ισπανοί προσέρχονται στις κάλπες έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα στα κόμματα του κατεστημένου και ένα νέο λαϊκίστικό οικονομικό «αριστερό» πρόγραμμα που στην ουσία εκπροσωπεί τις πιο συντηρητικές εκφάνσεις του παλιού κατεστημένου.

Η Ε.Κ.Τ. μόνη με χειρουργικές κινήσεις προσπαθεί να κρατήσει το Ευρώ και την Ευρώπη.

Η διχασμένη Αυστρία με τον ακροδεξιό λαϊκισμό, έδωσε τη σκυτάλη στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου η θυσία της Τζο Κοξ μείωσε αλλά δεν άλλαξε το αποτέλεσμα. Η Βρετανία βγαίνει βαθιά διχασμένη με τον ακροδεξιό λαϊκισμό να αποκτά κυρίαρχη πολιτική παρουσία. Μεσολάβησε η Ιταλία και τώρα η σειρά της Ισπανίας να διχαστεί μέσω του αριστερού λαϊκισμού.

Podemos1

Τα αποτελέσματα της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης αναμένεται να ανατραπούν και οι Podemos να περάσουν στη δεύτερη θέση. ωστόσο είναι άγνωστη η επίδραση που θα έχει το BREXIT

Βεβαίως ο λαϊκισμός είναι εργαλείο πολιτικής και δεν είναι ιδεολογία. Ωστόσο οι εναλλακτικές οικονομικές προτάσεις σε κάθε ιδεολογική απόχρωση εκτός κατεστημένου, δεν διαφέρουν από την παραδοσιακή αντίληψη περί διόγκωσης του κράτους. Δηλαδή προσφέρουν ως φάρμακο το ίδιο που κατέστρεψε την οικονομική τους υγεία και μάλιστα σε μεγαλύτερη δόση!!!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.