Σήμερα είναι η ημέρα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων #WorldSMEday! Οφείλουμε να είμαστε περήφανοι και να υποστηρίζουμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αποτελούν τον κορμό της Ελληνικής οικονομίας και της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιπροσωπεύουν το 99% όλων των επιχειρήσεων στην Ε.Ε. και παρέχουν τα 2/3 της συνολικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα!
Οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι υπουργοί οικονομικών του G20 συναντήθηκαν στη Σαγκάη τον Απρίλιο και έστησαν έναν «γύρο θριάμβου» για το πρόσκαιρο ράλι των τιμών στις χρηματιστηριακές αγορές. Στη συνέχεια εξέδωσαν την ανακοίνωσή τους, με την οποία ουσιαστικά κατηγορούν τον ιδιωτικό τομέα ότι δεν πληρώνει αρκετούς φόρους για να έχουν άνεση στις σπατάλες τους. Έχουν εκδοθεί οδηγίες δράσης των Χρηματοοικονομικών τους δικτύων για το Ξέπλυμα Χρήματος (FATF), η οποία είναι ελπίζουμε μια ειλικρινής οδηγία για να κυνηγήσουν το μαύρο χρήμα σε όλη του την έκταση σε παγκόσμιο επίπεδο και να εισπράξουν φόρους.
Η G20 κατηγορεί πάντα και μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αντί τις κυβερνήσεις. Η ομάδα εργασίας στη Σαγκάη δεν έχει την ελάχιστη κατανόηση για τον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας ή απλά προστατεύουν τις κυβερνητικές θέσεις τους. Δεν ήταν σε θέση να καταλήξει σε οποιεσδήποτε εποικοδομητικές προτάσεις για την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Αντ ‘αυτού, παραπονέθηκαν ότι η πρόσφατη αναταραχή στις αγορές απλά δεν αντικατοπτρίζει την άποψή τους για τα «υποκείμενα βασικά μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας.”
Η συμμαχία του κόμματος Podemos με την Ενωμένη Αριστερά (IU) διακηρύττει ότι θα σταματήσει τη λιτότητα, θα αυξήσει τους φόρους αλλά…όχι από τους φτωχούς, θα αυξήσει τις δαπάνες του δημοσίου, θα αυξήσει το ΑΕΠ από το 2,5% στο 3,5%, θα δημιουργήσει μια Τράπεζα του Δημοσίου, θα διατηρήσει το δημόσιο έλλειμμα, στα σημερινά επίπεδα, θα κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, θα καταργήσει τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, θα καθιερώσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους τους πολίτες και δεν θα επιτρέπει στην ΕΕ να ελέγχει το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Στις 129 σελίδες του προγράμματος σε έντυπο τύπου ΙΚΕΑ και με ένδειξη 26J που παραπέμπει στις εκλογές της 26 Ιουνίου δεν γίνεται ούτε μια αναφορά σε ποιο ύψος θα είναι οι συνολικές δαπάνες του δημοσίου.
Με αλλά λόγια απατηλές ή «αυταπατη-λές» υποσχέσεις με μια βασική σταθερά. Μια σταθερά ίδια με αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων του κατεστημένου. Αύξηση δημοσίων δαπανών και αύξηση φόρων για να κάνει πάρτι μια νέα γενιά πολιτικών. Φυσικά το πάρτι θα πληρώσουν και πάλι οι πολίτες, οι οικονομικά υγιείς επιχειρηματίες και η χώρα τους.
Μέσα σε λίγους μήνες μια ακόμη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση αυτή της Ισπανίας, διευρύνει τις πιθανότητες της αποσύνθεσης της Ε.Ε.
Στις 26 Ιουνίου οι Ισπανοί προσέρχονται στις κάλπες έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα στα κόμματα του κατεστημένου και ένα νέο λαϊκίστικό οικονομικό «αριστερό» πρόγραμμα που στην ουσία εκπροσωπεί τις πιο συντηρητικές εκφάνσεις του παλιού κατεστημένου.
Η Ε.Κ.Τ. μόνη με χειρουργικές κινήσεις προσπαθεί να κρατήσει το Ευρώ και την Ευρώπη.
Η διχασμένη Αυστρία με τον ακροδεξιό λαϊκισμό, έδωσε τη σκυτάλη στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου η θυσία της Τζο Κοξ μείωσε αλλά δεν άλλαξε το αποτέλεσμα. Η Βρετανία βγαίνει βαθιά διχασμένη με τον ακροδεξιό λαϊκισμό να αποκτά κυρίαρχη πολιτική παρουσία. Μεσολάβησε η Ιταλία και τώρα η σειρά της Ισπανίας να διχαστεί μέσω του αριστερού λαϊκισμού.
Τα αποτελέσματα της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης αναμένεται να ανατραπούν και οι Podemos να περάσουν στη δεύτερη θέση. ωστόσο είναι άγνωστη η επίδραση που θα έχει το BREXIT
Βεβαίως ο λαϊκισμός είναι εργαλείο πολιτικής και δεν είναι ιδεολογία. Ωστόσο οι εναλλακτικές οικονομικές προτάσεις σε κάθε ιδεολογική απόχρωση εκτός κατεστημένου, δεν διαφέρουν από την παραδοσιακή αντίληψη περί διόγκωσης του κράτους. Δηλαδή προσφέρουν ως φάρμακο το ίδιο που κατέστρεψε την οικονομική τους υγεία και μάλιστα σε μεγαλύτερη δόση!!!
Μετά τον Νότο της Ευρώπης νέα μηνύματα έρχονται από όλη την Ευρώπη για το μέλλον των συντάξεων.
Η Ernst & Young σε έρευνα που δημοσιοποίησε θεωρεί αναγκαία τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των συνταξιοδοτικών φορέων αλλά καταλήγει ότι είναι πλέον σημαντικός ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα για την επιβίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Σύμφωνα με την έρευνα, η από κοινού αντιμετώπιση του αναγκαίου μετασχηματισμού για να αντιμετωπισθούν οι πιέσεις, που διαρκώς αυξάνονται, απαιτεί αλλαγές στην αγορά. Βεβαίως σε ότι αφορά τα επιτόκια επισημαίνει ότι για τα ασφαλιστικά ταμεία το καλύτερο σενάριο είναι η αύξησή τους, (σε προηγούμενο άρθρο είχαμε επισημάνει το πρόβλημα) αλλά αυτή δεν προβλέπεται πριν το 2019.
Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ το όραμα, η στρατηγική και ο σαφής καθορισμός των ρόλων αποτελούν τα θεμέλια της εμπιστοσύνης του κοινού στη διαχείριση των συντάξεων. Ωστόσο, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων κυβερνήσεων και φορέων χάραξης πολιτικής, δεν διαθέτουν σαφώς καθορισμένο μακροπρόθεσμο όραμα και στρατηγική για τη σύνταξη και τη συνταξιοδότηση.
Το ασφαλιστικό βρίσκεται σε μια μετάβαση από σύστημα καθορισμένων παροχών σε ένα σύστημα καθορισμένων εισφορών.
Αν και η έκθεση διαπιστώνει ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση της ανάμιξης των καταναλωτών και της ενημέρωσής τους κατά τη λήψη αποφάσεων, ο ασφαλιστικός κλάδος δεν έχει προσδιορίσει ακόμη πώς μπορούν να μεγιστοποιηθούν οι ευκαιρίες που δημιουργούν οι ψηφιακές εφαρμογές. Είναι ανέτοιμος δηλαδή να αξιοποιήσει την τεχνολογική πρόοδο παρόλο που αναγνωρίζει ότι το στοιχείο αυτό είναι μόνο μέρος της λύσης στην προσπάθεια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας.
Την ίδια στιγμή που δημοσιεύθηκε η έρευνα για την Ευρώπη, υπάρχουν 11 εκατομμύρια εργαζόμενοι στη Βρετανία οι οποίοι υποτίθεται ότι είχαν μεγάλες συντάξεις. Το Σχέδιο Συντάξεων της Βρετανικής βιομηχανίας μετάλλου προτείνει να σπάσουν οι συνταξιοδοτικές υποσχέσεις της προς 130.000 μέλη του, επειδή χάνουν τα χρήματα. Η Tata Steel ψάχνει να πουλήσει μέσα στους επόμενους μήνες τις συμμετοχές της σε όλα τα ακίνητα της στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αυτό σημαίνει ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελούμενο από £ 15 δις, ποσό που θα έπρεπε κανονικά να τεθεί στο γενικό ταμείο προστασίας των συντάξεων, έγινε τελικά ασφαλιστικό ταμείο βάλτος για τις αποτυχημένες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, αυτό που θεωρούσαν ως εγγύηση, δεν είναι παρά ένα τίποτα. Μόλις η κυβέρνηση αναλαμβάνει οτιδήποτε, τα χρήματα γίνονται καπνός.
Άλλος υπεύθυνος να κόψει το μικρό κλαδί, άλλος το μεγάλο, άλλος να βάλει το συνεργείο και κανείς να μην επιβλέψει!
Αδιόρθωτοι! Τώρα ήταν ο χιονιάς και χάθηκαν ζωές! Πριν ήταν ο καύσωνας, ήταν η τραγωδία στο Μάτι που κάηκαν 102 άνθρωποι, ήταν οι πλημμύρες που έπνιξαν στην Μάνδρα 26 και πόσοι άλλοι σε ανάλογες καταστάσεις. Ανίκανοι να καταλάβουν, ανίκανοι να προετοιμασθούν, στον έναν έφταιγε «ο στρατηγός άνεμος» ο άλλος έβλεπε «ασύμμετρη απειλή» Τόσο μικροί τόσο λίγοι!
Αδιόρθωτοι και απαράδεκτοι στην ανευθυνότητα -την διάχυση ευθυνών, και στις δικαιολογίες. Σήμερα δηλώνουν για τον χιονιά ότι αυτό γίνεται μία στις τόσες.
Ωστόσο οι κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη και τους βλέπεις με περισσή ανεπάρκεια να αδυνατούν να δουν το αυτονόητο. Φυσικές καταστροφές, Κλιματική κρίση, σεισμοί, υγειονομική κρίση επιδημίες πανδημίες, οικονομικές κρίσεις, γεωπολιτικές κρίσεις και εισβολές διαφόρων μορφών!
Οι κρίσεις με διαφορετικό πρόσωπο επαναλαμβάνονται με τέτοια συχνότητα που από πολύ καιρό έπαψαν να είναι έκτακτο γεγονός. Οι κρίσεις είναι κανονικότητα. Οι διαφορετικές μορφές των κρίσεων δεν συνεπάγεται ολική ανομοιογένεια καταστάσεων. Το αντίθετο! Υπάρχουν αμέτρητα κοινά σημεία σε ότι αφορά την πρόληψη και την οργάνωση αντιμετώπισης.
Επί 10 χρόνια εγκατέλειψαν τις υποδομές. Αλλά η κλιματική κρίση θα εκδικείται όλο και περισσότερο την τύφλωση των υπευθύνων. Οι υποδομές και η συντήρηση όχι μόνον πρέπει να είναι στην τελειότητα. Πρέπει να αναβαθμιστούν ώστε να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα που έγιναν άκρως επιθετικά. Δεν είναι μόνο η υπογείωση των καλωδίων αλλά και ολόκληρα έργα που πρέπει να ανασχεδιαστούν. Τι κάνουν; Τίποτε!
Η διάχυση των ευθυνών παραμένει το κορυφαίο όπλο της κρατικής γραφειοκρατίας αλλά και της πολιτικής ανικανότητας.
Η διάχυση των ευθυνών κατέληξε πλέον να είναι εγκληματική ενέργεια!
Κάθε κρατική υπηρεσία αρνείται να παραχωρήσει αρμοδιότητες. Θέλει να είναι συναρμόδια σε όλα, αλλά δεν θέλει να έχει την παραμικρή ευθύνη.
Δεν αρκεί να επιβληθεί ένας απολογισμός βάσει στόχων. Πρέπει να ποινικοποιηθεί η ανευθυνότητα των κρατικών υπηρεσιών.
Ένας είναι ο τρόπος να υποχωρήσουν και να παραδώσουν αρμοδιότητες οι υπηρεσίες.
Να γίνει αδίκημα η διάχυση ευθυνών μεταξύ κρατικών υπηρεσιών.
Χρειάζεται πολιτική βούληση και δύναμη ενός τουλάχιστον πολιτικού φορέα να θέσει ως στόχο την εξάλειψη της επικάλυψης αρμοδιοτήτων και την ολική αποκέντρωση. Την ολοκλήρωση της αποκέντρωσης με την οριστική μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων στην αυτοδιοίκηση.
Η ολοκλήρωση της αποκέντρωσης και η υπηρεσία ΜΙΑΣ ΕΥΘΥΝΗΣ είναι οι μόνες ριζοσπαστικές λύσεις για τη μείωση του αριθμού των αδικοχαμένων πολιτών αλλά και για τη σημαντική εξοικονόμηση πόρων.
Ξένοι ειδικοί πυροτεχνουργοί διατυπώνουν στη διεθνή ειδησεογραφία μιαν άλλη θεωρία από αυτή της έκρηξης του νιτρικού αμμωνίου. Βάσει του βίντεο που είδαν καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη στη Βηρυτό δεν προέρχεται από το Νιτρικό Αμμώνιο αλλά από πολεμοφόδια και πυρομαχικά που ήταν αποθηκευμένα.
Σύμφωνα με τους πυροτεχνουργούς,
Υπάρχουν τρία μεγάλα διδάγματα από την παλιγγενεσία που σήμερα λησμονούμε και έχουμε εγκαταλείψει. Πολύ περιεκτικά προσεγγίζουμε το πρώτο από εκείνα τα διδάγματα συσχετίζοντας με σημερινές πολιτικές.
Η επανάσταση των Ελλήνων του 1821 δεν θα είχε καμία τύχη εάν ήταν στο χέρι των μεγάλων δυνάμεων της εποχής. Ούτε οι δυνάμεις που συμμετείχαν στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, με εξαίρεση ίσως τη Γαλλία, είχαν την πρόθεση να συμβάλουν στη δημιουργία Ελληνικού κράτους.
Υπήρξε ωστόσο ένας διεθνής ανεμοστρόβιλος που διέρρηξε τις στρατηγικές της διπλωματίας των ισχυρών. Που ισοπέδωσε τις στρατηγικές των ηγεσιών των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, οι οποίες προέτασσαν τις γεωπολιτικές και οικονομικές τους προτεραιότητες αδιαφορώντας για το δίκαιο και τα ιδανικά. Το πρώτο συνθετικό του «ανεμοστρόβιλου» ήταν ο άνεμος της ηθικής νομιμοποίησης.
Η υποστήριξη των λαών στην Επανάσταση των Ελλήνων υπήρξε σαρωτική σε όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Οι όψεις αυτής της υποστήριξης είναι δύο βασικές και μια δευτερεύουσα.
Η μια βασική όψη ήταν οι φιλελεύθερες ιδέες που κατέκλισαν την Ευρώπη εκείνη την περίοδο σε συνδυασμό με την «μυθοποίηση» του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που υποστήριξε την αναγέννηση της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι είχαν μετατρέψει τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό σε σημείο φιλοσοφικής και επιστημονικής αναφοράς και θεμέλιο κάθε φιλελεύθερης ιδέας.
Η άλλη βασική όψη ήταν ο ηρωισμός των Ελλήνων μαχητών, η αποφασιστικότητα των Ελλήνων σε συνδυασμό με τις θηριωδίες των Τούρκων. Από την μια οι ήρωες Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Κανάρης, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκάκης κλπ με κατορθώματα Δαυίδ εναντίον Γολιάθ προκάλεσαν τον θαυμασμό. Από την άλλη τα φρικιαστικά εγκλήματα των Τούρκων οι σφαγές που εξαπέλυσαν στους καταδιωκόμενους Έλληνες από τη Χίο, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνιές, Κύπρο μέχρι τα Ψαρά, Ζάλογγο, Μεσολόγγι κά καθώς και η καμένη γη που εφάρμοσε ο Ιμπραήμ, διέγειραν τη συμπάθεια για τα δεινά και τη λιμοκτονία των Ελλήνων.
Η δευτερεύουσα όψη είναι το αίσθημα αλληλεγγύης που προκαλούσε και η κοινή θρησκευτική βάση, δηλαδή ο αγώνας Χριστιανών να απελευθερωθούν και να επιβιώσουν έναντι των Μουσουλμάνων.
Το κύμα φιλελληνισμού, δηλαδή της ηθικής νομιμοποίησης του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων στηρίχθηκε σε δύο εργαλεία.
Πρώτο ήταν η δημιουργία κομιτάτων σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και την Αμερική. Κομιτάτα, επιτροπές υποστήριξης που είχαν συντονιστές και ενεργά μέλη τους πολίτες των χωρών που συστάθηκαν και όχι κατ’ ανάγκη Έλληνες που ζούσαν εκεί.
Δεύτερο ήταν η ενεργοποίηση του πολιτιστικού-καλλιτεχνικού τοπικού παράγοντα που εκείνη την εποχή είχε την επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα που έχουν σήμερα τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.
Το φιλελληνικό κύμα εκδηλώθηκε με τη μεγαλύτερή του ένταση στη Γαλλία, όπου γρήγορα ιδρύθηκαν σωματεία που περιλάμβαναν στους κόλπους τους μεγάλες προσωπικότητες της γαλλικής κοινωνίας, όπως ο δούκας de Broglie, o στρατηγός Horace Sebastiani, o καθηγητής της Σορβόννης Abel Francois Villemain και ο ιδιοκτήτης τυπογραφείων και εκδότης Ambroise Firmin Didot στα τυπογραφεία του οποίου τυπώνονταν τα φιλελληνικά φυλλάδια. Παράλληλα, γεγονότα που έγιναν γνωστά με πολλές λεπτομέρειες στο εξωτερικό, όπως η σφαγή της Χίου και το έπος του Μεσολογγίου, δημιούργησαν ένα ευρύ κύμα συμπάθειας για τον ελληνικό λαό. Αμέσως, τα φιλελληνικά κομιτάτα του Παρισιού, της Μασσαλίας και της Λυών διοργάνωσαν εράνους για την ενίσχυση των επαναστατημένων Ελλήνων στους οποίους πρωτοστατούσαν προσωπικότητες, όπως ο διάσημος λογοτέχνης Francois Rene Chateaubriand.
Ο Β. Ουγκώ εκείνη την εποχή εξέδωσε τη γνωστή συλλογή των «Ανατολικών» ποιημάτων του, ανάμεσα στα οποία βρίσκονται και τα ονομαστά «ελληνικά» ποιήματα του «Κανάρης», «το πασίγνωστο «Ελληνόπουλο» της Χίου, η «Λαζάρα» και τα «κεφάλια του Σεραγιού». Στο ποίημα του αυτό, ο Ουγκώ βάζει τρία κομμένα κεφάλια διάσημων αγωνιστών της επανάστασης (του Κανάρη, του Μπότσαρη και του επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ) να αφηγούνται τις τελευταίες στιγμές του Μεσολογγίου.
Ο κορυφαίος Eugene Delacroix, με την εξαίρετη τέχνη του απέδωσε το ουσιαστικό περιεχόμενο της ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Χαρακτηριστικά είναι τα έργα του η «Σφαγή της Χίου», η «Ελλάδα που ξεψυχάει πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου» και το «Επεισόδιο του ελληνικού αγώνα».
Η Ελβετία, η Ιταλία, η Αμερική και η Αγγλία ήταν επίσης μεταξύ των χωρών όπου ο φιλελληνισμός απέκτησε μεγάλη δύναμη, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα του λόρδου Byron.
Στη Γερμανία η στάση των περισσότερων γερμανικών συνομοσπονδιών ήταν αντιδραστική απέναντι στην ελληνική επανάσταση, εξαιτίας της ανθελληνικής πολιτικής που καλλιεργούσε ο Αυστριακός αρχικαγκελάριος Μέττερνιχ, ωστόσο ακόμη και εκεί υπήρξαν θύλακες υποστήριξης του αγώνα.
Στη σημερινή εποχή η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να αποκτήσει ηθική νομιμοποίηση ο αγώνας υπεράσπισης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ακόμη και της κυριαρχίας της.
Αντιθέτως η Τουρκία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα ώστε ακόμη και οι πιο επιθετικές ενέργειες να αποκτήσουν διεθνή ηθική νομιμοποίηση ή έστω ανοχή. Δεν είναι μόνον το μάθημα της ελληνικής επανάστασης.
Οι ΗΠΑ έχασαν στην κυριολεξία τον πόλεμο του Βιετνάμ όταν κυκλοφόρησε στα διεθνή μέσα η φωτογραφία με το κοριτσάκι να τρέχει γυμνό καμένο από βόμβες Ναπάλμ.
Η εισβολή και κατοχή της Κύπρου, ο αφανισμός/εκτέλεση εκατοντάδων αιχμαλώτων/αγνοουμένων αντί να είναι ένα μόνιμο μοτίβο, οι Τούρκοι μας επέβαλαν τη σιωπή.
Ο διωγμός του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης των Ίμβριων και Τενέδιων αντί να είναι διαρκώς στην επικαιρότητα, απολογούμαστε για τους μουσουλμάνους της Θράκης.
Το casus belli της Τουρκίας προς την Ελλάδα αντί να είναι η πρώτη αξίωση απόσυρσης πριν οποιαδήποτε συζήτηση διεθνώς, γίνεται όπλο άμυνας για την Τουρκία.
Το δουλεμπόριο των μεταναστών που επισήμως ασκούν οι Τούρκοι, αντί να στηλιτεύεται και να αποτελεί προαπαιτούμενο για κάθε συζήτηση περί μεταναστευτικού, στρέφεται εναντίον της Ελλάδας για δήθεν πνιγμούς επαναπροωθήσεις κλπ. Το δουλεμπόριο των Τούρκων θα έπρεπε να είναι η μεγαλύτερη ντροπή της ανθρωπότητας και όμως καλύπτεται κάτω από έναν δήθεν μανδύα ευαισθησίας για πρόσφυγες και διανθίζεται με πολύ περίεργους ρόλους διαφόρων ΜΚΟ.
Οι εποικισμοί, οι προσαρτήσεις εδαφών και οι εθνοκαθάρσεις που θεωρούνται έγκλημα πολέμου, συντελούνται από την Τουρκία χωρίς καμιά αντίσταση και η Ελλάδα παρακολουθεί ωσάν υπνωτισμένος θεατής.
Είναι χωρίς τελειωμό τα παραδείγματα αντιστροφής της αλήθειας για να παράξει διεθνή νομιμότητα η Τουρκία ή έστω επίφαση διεθνούς νομιμότητας. Ακόμη και η επίφαση είναι αρκετή όταν από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει αντίλογος.
Το δίδαγμα της Ελληνικής επανάστασης, η διεθνής εμπειρία, έχουν ένα και αμετάκλητο συμπέρασμα. Το δίκαιο από μόνο του δεν αρκεί να αντιπαλέψει τα διεθνή γεωστρατηγικά συμφέροντα των χωρών ειδικά όταν αισθάνονται ισχυρές. Όσο πιο ισχυρή είναι η άλλη πλευρά τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η διεθνής νομιμοποίηση των διεκδικήσεων του δικού σου δικαίου.
Δυστυχώς τον 21ο αιώνα τα μέσα άμυνας ή επίθεσης δεν είναι πλέον ένας πίνακας Ντελακρουά ή ένα καμένο κοριτσάκι. Είναι ένας συστηματικός υβριδικός πόλεμος τις μεθόδους του οποίου αλίμονο ούτε που γνωρίζουμε ως χώρα, πόσο μάλλον να αμυνθούμε ή να εφαρμόσουμε.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι η αποτυχία συμφωνίας σε μια αναδιάρθρωση του χρέους για την Ελλάδα θα την ωθήσει σε έναν διαρκή φαύλο κύκλο δανεισμού. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σπιράλ αύξησης του χρέους γιατί δεν αντιμετωπίζει την βασική αιτία που το δημιουργεί.
Η ανικανότητα των πολιτικών να αντιμετωπίσουν τα διαρθρωτικά προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας τους οδηγεί σε «υπερήφανες ήττες» σαν αυτή των Τσίπρα-Βαρουφάκη. Ωστόσο αυτές οι πολιτικές προσαυξάνουν τα ελλείμματα προκαλούν άσκοπες αναταραχές στην οικονομία, μεγεθύνουν προκλητικά τις κοινωνικές ανισότητες και οδηγούν σε νέα ανάγκη δανεισμού. Ήδη το τρίτο μνημόνιο προσέθεσε 86 δις Ευρώ νέου δανεισμού πλέον τον αφελληνισμό της κυριότητας των τραπεζών.
Είναι τόσο μικρόμυαλοι που πίστεψαν ότι μπορούν να θυσιάσουν τις Ελληνικές τράπεζες για να κρατήσουν μια και μοναδική εναλλακτική, η οποία θα ελέγχεται κομματικά από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τελικώς με την πολιτική τους κατέρρευσε και η Τράπεζα Αττικής και μαζί της οι οικονομίες και οι κόποι χιλιάδων Μηχανικών που βρέθηκαν με πτωχοποιημένο το ταμείο τους.
Αυτοί οι πολιτικοί είναι απλά εγκεφαλικά νεκροί και δεν μπορούν να κατανοήσουν την οικονομία και την χρηματοοικονομική.
Είναι μάλιστα τόσο ανόητοι που μέσα στην επιχειρηματολογία τους συνυπάρχουν τελείως αντικρουόμενα επιχειρήματα που απευθύνονται στην διεθνή αγορά. Είμαστε στο χείλος μιας σκοτεινής αβύσσου γιατί το οικονομικό επιτελείο των Τσίπρα-Καμμένου δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να δανειστεί ένα κράτος, αν δεν έχει καμία πρόθεση να εξοφλήσει το χρέος. Το χρέος των κρατών σε κρίση βρίσκεται διαρκώς στο μικροσκόπιο των επενδυτών σε ομόλογα αλλά και των Κεντρικών Τραπεζών.
Σε αυτούς που καλείς να αγοράσουν ομόλογα (χρέος) είναι ότι χειρότερο να τους οδηγήσεις σε αυτό το συμπέρασμα. Ότι το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και ότι δεν υπάρχει σχέδιο αποπληρωμής του.
Ότι στο τέλος, καταλήγει πάντα να διαγράφεται για να γίνει ελάφρυνση του χρέους.
Η έλλειψη Ελληνικού σχεδίου για την οικονομική ανάκαμψη, η εκτός λογικής υπερφορολόγηση, με τη διατήρηση της δομικής παθογένειας του κράτους για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων προκάλεσαν τη μαζική Μεγάλη Ύφεση με ένα δημόσιο χρέος να αφανίζει τις αποταμιεύσεις.
Αυτά τα χρήματα μόλις έφυγαν!
Καλώς ήλθατε στον σκοτεινό κόσμο του αποπληθωρισμού.
Η οικονομία βρίσκεται σχεδόν σε στασιμότητα. Τα καταστήματα τροφίμων βρίσκονται κοντά στο κλείσιμο, επειδή οι πελάτες δεν έχουν χρήματα. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν σταματήσει να λειτουργούν, επειδή τα τιμολόγια δεν πληρώνονται.
Ενώ η οικονομία της Ινδίας είναι μια οικονομία με πολύ υψηλά ποσοστά συναλλαγής με μετρητά, πολύ περισσότερο από ό, τι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, ο πρωθυπουργός Narendra Modi βγήκε και είπε ότι η μετάβαση στο νέο νόμισμα θα μπορούσε να πάρει ακόμα μερικές εβδομάδες και θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποιες αβεβαιότητες, σύμφωνα με το περιοδικό BRICS.
Η κυβέρνηση της Ινδίας έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών σε τέτοιο βαθμό, ώστε να εμπιστεύονται το δολάριο ΗΠΑ περισσότερο από το δικό τους νόμισμα.
Οι Ινδοί συρρέουν σε διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης η οποία ακυρώνει τα χαρτονομίσματα με 500 και 1.000 ρουπίες. Αυτό δημιούργησε πραγματικό χάος στην Ινδία και το πείραμα αποδεικνύεται ότι είναι μια πλήρης καταστροφή.
Κυριολεκτικά, εκατοντάδες χιλιάδες Ινδοί έχουν εισβάλει στα ΑΤΜ προσπαθώντας να πάρουν μετρητά, σύμφωνα με τις αναφορές των Hindustan Times. Προσπαθούν να πάρουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες αλλά αυτό γίνεται αδύνατο σε πολλές περιπτώσεις.
Οι συναντήσεις κορυφής είναι πάντα θετικές όταν προετοιμάζονται σωστά και τα θέματα προς συζήτηση βρίσκονται σε καθεστώς ισορροπίας.
Το ιστορικό των συναντήσεων κορυφής με τον Ερντογάν έχει αποδώσει μια πρωτοφανή ενίσχυση της Τουρκικής πολιτικής, της επιθετικότητας και της κάθε φορά παγίωσης τετελεσμένων και πρόκλησης νέων διεκδικήσεων.
Φαίνεται ότι το πάθημα δεν έγινε μάθημα. Μετά από κάθε συνάντηση η Τουρκία έκανε ένα νέο βήμα επιθετικών διεκδικήσεων.
Αυτό έγινε με την επίσημη υϊοθέτηση τη «γαλάζιας πατρίδας», το ίδιο με το «γκριζάρισμα» 150 νησίδων και νησιών, το ΤουρκοΛυβικό σύμφωνο, την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, τη νέα αμφισβήτηση της Θράκης με την «Τουρκική» μειονότητα και περιέργως την επιχείρηση εισβολής με εργαλείο λαθρομετανάστες από όλο το μουσουλμανικό τόξο, την καταπάτηση της Κυρήνεια.
Την 14 Ιουνίου 2021 εν μέσω απειλών όπως όλοι θυμόμαστε, έγινε συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Η «υπακοή» στη Μέρκελ είχε ως συνέπεια να αδειάσει την κινητικότητα Μακρόν και Γαλλίας, η Τουρκία πήρε «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» από την Ελληνική Κυβέρνηση για την Ευρώπη, για να μπορέσει αμέσως μετά να γίνει η πολυπόθητη συνάντηση και για τις δύο πλευρές Μπάιντεν-Ερντογάν, χωρίς η Άγκυρα να κάνει πίσω ούτε στο ένα εκατοστό από τις αυθαίρετες απαιτήσεις της.
Αντιθέτως τις παγίωσε!
Πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ βετεράνος Διπλωμάτης κ. Σινιρλίογλου απέστειλε στον ΟΗΕ την γνωστή επιστολή όπου με μανιφεστικό τρόπο απευθυνόμενος στην ουσία στην διεθνή κοινότητα ξεδίπλωσε όλες τις αυθαίρετες τουρκικές απαιτήσεις σε βάρος της χώρας μας.
Να θυμίσουμε ότι στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας το διεθνές δίκαιο δεν είναι μόνο ότι γράφεται σε κείμενα αλλά και ότι εγγράφεται ως πράξη τετελεσμένη και διαρκής.
Ποια είναι η στάση των δύο χωρών στη διεθνή σκηνή;
Επί δύο χρόνια η Τουρκία συκοφαντεί τη χώρα μας και η Ελληνική κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί την επιχείρηση εμπέδωσης αρνητικού κλίματος για τη χώρα μας!
Και τώρα που η κρίση στην Ουκρανία κινητοποίησε τα αντανακλαστικά της διεθνούς κοινότητας που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του αναθεωρητισμού, η κυβέρνηση τρέχει να δώσει και πάλι «πιστοποιητικό καλής διαγωγής», απονευρώνοντας και την πρωτοφανή στα χρονικά υποστήριξη της χώρας από το κογκρέσο έναντι της γραφειοκρατίας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ!
Την ώρα που οι επιθετικές διεκδικήσεις της Τουρκίας, όπως επισημαίνεται και από πολλούς αναλυτές, μοιάζουν αρκετά με αυτές του Πούτιν προς την Ουκρανία, εμείς ακυρώνουμε το πλεονέκτημα!
Όπως ο Ρώσος Πρόεδρος διεκδικεί περιοχές της αυτοκρατορικής Ρωσίας, έτσι και ο Ερντογάν ονειρεύεται τις κτήσεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Όπως ο Πούτιν θέλει «να διορθώσει τα λάθη του Λένιν» (βλ. Δημοκρατία της Ουκρανίας), έτσι και ο Ερντογάν θέλει «να διορθώσει τα λάθη του Κεμάλ» (βλ.Συνθήκη Λωζάνης, σύνορα Τουρκίας).
Η αποστρατιωτικοποίηση είναι επίσης αίτημα αμφοτέρων, καθώς και οι δύο απαιτούν από τα γειτονικά κράτη να μην εξοπλίζονται ούτε για την άμυνα τους, αλλά τα δικά τους κράτη να είναι ελεύθερα να τα απειλούν.
Όσο για την κατηγορία περί ναζιστικού κράτους, όπως κατηγορεί ο Πούτιν την Ουκρανία, η Τουρκία έχει βρει την κατηγορία ότι η Ελλάδα πνίγει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Η Ελλάδα, ωστόσο, ποτέ δεν έχει κάνει καμπάνια για να αναδείξει τον ρόλο της Τουρκίας στα θέματα αυτά, ενώ το τουρκικό καθεστώς διεξάγει οργανωμένη διεθνή καμπάνια δυσφήμισης της Ελλάδας εδώ και δύο χρόνια.
Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τι έχει καταγραφεί διεθνώς;
Αυτός ο χάρτης είναι ο μοναδικός επίσημος χάρτης της Ελλάδας που εστάλη στον ΟΗΕ συνοδευόμενος από τις γεωγραφικές συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας και της μελλοντικής ΑΟΖ! Είναι η μόνη Ελληνική προσπάθεια που έγινε το 2011 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Έκτοτε νεκρική σιωπή ως προς την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου παρόλο που η Κύπρος την οριοθέτησε και την θεσμοθέτησε!
Οι συνομιλίες χρειάζονται όταν υπάρχει ισορροπία… Μπορούσε να υπάρξει ισορροπία έναντι των Τουρκικών διεκδικήσεων;
Βεβαίως εάν η Ελλάδα δεν είχε την ηττοπαθή πολιτική κατευνασμού, βεβαίως εάν η Ελλάδα είχε εθνική στρατηγική και απαντούσε, όχι στους λεονταρισμούς με λεονταρισμούς, αλλά ορθολογικά σε διεθνές επίπεδο βήμα, βήμα απάντηση στην Τουρκική προπαγάνδα και ανάδειξη της επικινδυνότητας της αναθεωρητικής πολιτικής του Ερντογάν και του ακραίου εθνικισμού που αναπτύχθηκε στην Τουρκία.
Βεβαίως εάν απαντούσε ως όφειλε με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και της δυνητικής ΑΟΖ όπως έκανε η Τουρκία.
Αυτό αφορά κάθε ιστορική φάση του λαού μας με παρόμοια διλήμματα, αναφορικά με το Δίκαιο και την Ισχύ, την Ειρήνη και τη Δημοκρατία, τον κατευνασμό και την ηττοπάθεια.
Όταν ο γκρίζος λύκος κυκλώνει πεινασμένος, οι αυταπάτες για τον κατευνασμό και την εξημέρωσή του οδηγεί αναπότρεπτα στην ταπείνωση, στον πόλεμο, στην ήττα και στην υποταγή.
Σε τέτοια ιστορικά διλήμματα το έθνος και ο λαός μας, το δημοκρατικό πολίτευμα και τα κόμματα, οι πολιτικοί ηγέτες και οι πολίτες, έχουν χρέος να απαντήσουν με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης.
Είναι χρέος για τον Ελληνικό λαό και την ηγεσία του, να αφυπνίσουν τις εθνικές ευαισθησίες και τον πατριωτισμό να σφυρηλατήσουν την εθνική λαϊκή ενότητα μέσα από τις αγωνίες και τις ελπίδες, για το κοινό μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Μέσα από την κατάκτηση της ιστορικής αυτογνωσίας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με αυτοπεποίθηση, με διορατικότητα και αποφασιστικότητα. Χωρίς να παρασύρεται σε ανόητες και ανέξοδες «ψευδοπατριωτικές» ρητορείες αλλά και χωρίς φοβίες και ηττοπάθειες,
Η ανάδειξη μιας συνεκτικής και ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής με ιεραρχημένους στόχους αποτελεί πλέον ιστορική ανάγκη επιβίωσης.
Μιας εθνικής στρατηγικής που θα αξιοποιεί μεν στο έπακρο τη γεωστρατηγική, γεωπολιτική και γεωοικονομική θέση της χώρας θα συνοδεύεται δε με τη σθεναρή στάση στη διαφύλαξη της ακεραιότητας και της ασφάλειας, με την ισχυρή αποτρεπτική δύναμη στη διαφύλαξη της Εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, με τους όρους μιας πατριωτικής ανάτασης και ειρήνης, με τους όρους του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, της Δημοκρατίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.
Με απλά λόγια να γίνουμε περήφανοι που είμαστε Έλληνες, περήφανοι σε μια Ελλάδα αξιοσέβαστη από εχθρούς και φίλους, περήφανοι για τη συμβολή μας στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ανάπτυξη, περήφανοι για την ενδυνάμωση και εμβάθυνση της Δημοκρατίας ώστε να γίνει ο νέος φάρος στη σύγχρονη εποχή.
