Τελευταία

    ΑΓΟΡΕΣ

    Αρχική ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΓΟΡΕΣ

    2017 ΟΠΩΣ 1917 –ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    Η γνώση οδηγεί το μέλλον

    Το 2017 θα είναι η χρονιά που θα καθορίσει την τύχη της Ευρώπης τον 21ο αιώνα όπως συνέβη το 1917 για τον 20ο αιώνα; Όλες οι ενδείξεις οδηγούν σε θετική απάντηση.

    Το 2017 η κρίση εμπιστοσύνης στην πολιτική και τους πολιτικούς θα φθάσει στο αποκορύφωμα. Η κρίση χρέους στην Ευρώπη δεν μπορεί να τιθασευτεί και ο κίνδυνος να γίνει ανεξέλεγκτη είναι διαρκής. Η αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης βρίσκεται σε κατάρρευση υπό το βάρος παθογενειών που δεν αντιμετωπίζονται. Μετά την πενταετία 2017-2022 η Ευρωζώνη και η παγκοσμιοποίηση δεν θα μοιάζουν σε τίποτα με αυτό που γνωρίζουμε.

    Το 1917 η Ευρώπη διχασμένη σπαράσσεται από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο με τις δυνάμεις της Γερμανίας και τις δυνάμεις της Ανταντ. Το 2017-2018 η Ευρώπη θα ζήσει ένα νέο διχασμό σχετικά με την τύχη της Ευρωζώνης. Εκείνη τη χρονιά η Ιταλία είχε υποστεί καταστροφική ήττα, στη μάχη του Καπορέττο, από τις δυνάμεις της Αυστροουγγαρίας και της Γερμανίας στο αυστρο-ιταλικό μέτωπο. Κάτι ανάλογο προετοιμάζεται το 2017 με την μάχη για την Monte dei Paschi di Siena και τις Ιταλικές τράπεζες.

    Το 1917 η Οκτωβριανή επανάσταση, ως αποτέλεσμα του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, της οικονομικής κρίσης της Ρωσίας της φτωχοποίησης και υπερφορολόγησης των Ρώσων, άλλαξε την Ευρώπη και σημάδεψε τον κόσμο διαμορφώνοντας μια νέα παγκόσμια ισορροπία τον 20ο αιώνα.

    Το 2017 τι πραγματικά αντιμετωπίζουμε; Ψάχνοντας στο βάθος, η κρίση χρέους είναι κρίση δημόσιου χρέους στην Ευρώπη. Η Ευρώπη έχει τα υψηλότερα επίπεδα φορολογίας και η δυνατότητα μιας κυβέρνησης για να λειτουργήσει εξαρτάται από το επίπεδο της φορολογίας. Η ΕΚΤ έχει γίνει ο αγοραστής του δημόσιου χρέους και δεν υπάρχει πλέον αντιστροφή της διαδικασίας. Εάν η ΕΚΤ σταματήσει να αγοράζει το δημόσιο χρέος, οι κυβερνήσεις θα ανακαλύψουν πολύ γρήγορα ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αγοράσει χρέος και, στη συνέχεια, τα επιτόκια θα εκραγούν. Οι Κυβερνήσεις κυνηγούν τα χρήματα και όχι την αναδιάρθρωση μέχρις ότου επέλθει η κατάρρευση. Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που οι κυβερνήσεις καταρρέουν πάντα όταν το χρέος διογκώνεται όπως συμβαίνει σήμερα.

    Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μέγιστο ομοσπονδιακό φορολογικό συντελεστή 39,6% σε σύγκριση με την Ευρώπη που έχει πάνω από 50% εάν εξαιρέσουμε την Ελλάδα που υπερβαίνει το 60%. Εάν ο Trump προχωρήσει στη μείωση των φόρων, η οικονομία των ΗΠΑ θα ανακάμψει γρηγορότερα, αλλά σε βάρος του υπόλοιπου κόσμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι στο ίδιο φορολογικό επίπεδο με την Ευρώπη ώστε να μην είναι στην ίδια απελπιστική θέση – ΑΚΟΜΗ

    Το 1917 το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών περνά το νόμο περί μετανάστευσης. Ο νόμος απαγόρευε τη μετανάστευση από το σύνολο σχεδόν της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας. Το ίδιο έτος οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γερμανία και στην Αυστροουγγαρία.

    Το 2017 ο Trump θα περάσει νέο νόμο για την μετανάστευση και ο επικείμενος εμπορικός πόλεμος με την ακύρωση συμφωνιών του παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου θα πάρει θερμή μορφή στην περιοχή του Ειρηνικού και της Ασίας ενώ στην Ευρώπη θα υψώσει νέα τείχη προστατευτισμού.

    Το 1917 η Αραβική εξέγερση έχοντας διώξει τους Τούρκους από την Αίγυπτο, εξαπλώνεται στη Συρία και ένα χρόνο μετά οι Οθωμανοί εκδιώκονται από τη Δαμασκό διαμορφώνοντας τον μέχρι πρότινος χάρτη των Αραβικών χωρών στην περιοχή. Το 2017 θα αποτελέσει σταθμό στην εξέλιξη της σύγκρουσης στον Αραβικό κόσμο, τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό και την Τουρκική εκκρεμότητα.

    Το 1917 ο διχασμός των Ελλήνων μεταξύ Φιλοβασιλικών και Βανιζελικών φθάνει στο αποκορύφωμα. Ανετράπη ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος και στην Αθήνα έγινε επισημοποίηση της απόφασης της κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης-κίνημα Εθνικής Αμύνης, για κήρυξη πολέμου στις δυνάμεις του Άξονα. Το 1917 η Θεσσαλονίκη ισοπεδώθηκε από την καταστροφική μεγάλη πυρκαγιά. Η πενταετία 1917-1922 που κατέληξε στην εθνική τραγωδία προσδιόρισε την μορφή της Ελλάδας για τον 20ο αιώνα.

    Το 2017 ο διχασμός των Ελλήνων με την αντιμνημονιακή εξαπάτηση θα κορυφωθεί και θα προσδιορίσει τις πιθανότητες μείωσης της επερχόμενης κατάρρευσης, δηλαδή της χρεωκοπίας της χρεωκοπημένης χώρας. Η κόλαση της πολιτικής σε πλήρη έκταση συνεχίζει να αφήνει την Ελλάδα και τους Έλληνες ακυβέρνητους, εγκαταλειμμένους σε τρομακτικές θεομηνίες χωρίς εθνικό σχέδιο χωρίς πιθανότητες επιβίωσης. Η μάχη της καρέκλας και της εξουσίας είναι η μόνη ιδεολογική παράμετρος των κομμάτων σήμερα. Η φωτιά που ισοπέδωσε την Θεσσαλονίκη είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί ως οικονομικό χάος, ως Ελληνο-Κυπριακή νίκη και ήττα στο βάθος της περιόδου 2017-2022 ακόμη και ως εθνική τραγωδία που θα προσδιορίσει την μορφή της Ελλάδας στον 21ο αιώνα.

    Μπορούμε όλοι να δούμε ότι το σύστημα, όπως είναι, δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει. Με κάθε 8,5 χρόνια κυκλικής διακύμανσης, η ένταση αυξάνεται ή όπως θα έλεγαν οι οικονομολόγοι η αγορά είναι ασταθής. Μπορούμε να δούμε αυτή την αύξηση της έντασης με τις εκλογές 2016 – 2017 τα έτη της πολιτικής κόλασης. Με επόμενο σταθμό το 2022-2024 και ίσως τελική κατάληξη το 2032 η αδιέξοδη διακύμανση της κυκλικής έντασης/αστάθειας θα ολοκληρωθεί γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει περισσότερο από δύο ακόμη κύκλους, έτσι όπως είναι οι σημερινές συνθήκες.

    Η ιστορία είναι ο χάρτης μας για το μέλλον. Προκαλεί κατάπληξη και δίνει δημιουργική ώθηση η φαντασία, η οποία είναι η βάση της επιθυμίας του ανθρώπου να κατανοήσει και να ανακαλύψει. Για να παραθέσω τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, – “Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Σε ότι αφορά τη γνώση είναι περιορισμένη σε αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή γνωρίζουμε και κατανοούμε, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο, και όλα εκείνα που γνωρίζουμε και κατανοούμε.” Πράγματι, η φαντασία είναι το παν. Όλες οι εφευρέσεις προκύψαν μόνο από τη φαντασία μας, η οποία διεγείρει κάθε πρόοδο και έτσι γεννά την εξέλιξη σε κάθε τομέα. Αυτός είναι ο λόγος που οι κυβερνήσεις αποτελούν πάντα τον εχθρό. Είναι ανίκανες στη φαντασία και φιλοξενούν μόνο την παράνοια, του πως οι άνθρωποι θα θυσιάσουν την ελευθερία τους σε όφελος της εξουσίας τους.

    Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο, αλλά μόνο αν αγκαλιάσουμε τη γνώση του παρελθόντος, και να διδαχθούμε από αυτή. Έτσι μπορεί η γνώση να μας οδηγήσει σε ένα νέο κόσμο της ελευθερίας και της ελευθερίας από την χειραγώγηση των κυβερνήσεων.

    Κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει αυτό που έρχεται. Μπορούμε να κάνουμε αυτή την επιλογή μόνο αν κατανοήσουμε το παιχνίδι.

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2017

    ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ: ΤΡΕΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΜΥΝΑΣ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    1

    Η ρεαλιστική άμυνα νοικοκυριών, ελεύθερων επαγγελματιών και μικρεμπόρων απέναντι στους πλειστηριασμούς περιλαμβάνει τρεις βασικές φάσεις που πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους δανειολήπτες.

    Είναι συχνό το φαινόμενο «η ψυχολογία της άρνησης» να οδηγεί τον δανειολήπτη στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα.

    Η «άρνηση» καταλαμβάνει τους ιδιοκτήτες με δύο διαδεδομένες μορφές. Μη αποδεχόμενοι την σκληρή πραγματικότητα, οδηγούνται στην παθητική αποδοχή τετελεσμένων. Στην ακριβώς αντίθετη περίπτωση είναι οι περιπτώσεις ιδιοκτητών που επιλέγουν τους αγώνες για πολιτική λύση του προβλήματος, παραβλέποντας την ανάγκη να είναι προετοιμασμένοι για λύσεις ζωής όταν οι αγώνες τους φθάνουν στο τέλος χωρίς ευτυχές αποτέλεσμα.

    Οι δύο μορφές άρνησης οδηγούν σε εξαιρετικά υψηλή απομείωση της τελικής αξίας του σπιτιού, του καταστήματος, του γραφείου, της βιομηχανίας, του ξενοδοχείου ή ακόμη και του αυτοκινήτου, του επαγγελματικού εξοπλισμού, του σκάφους ή άλλων περιουσιακών στοιχείων των ιδιοκτητών.

    Ακίνητα και κινητά που κινδυνεύουν να οδηγηθούν ή βρίσκονται σε διαδικασία πλειστηριασμού από Τραπεζικά Δάνεια, οφειλές στο Δημόσιο και στα Ασφαλιστικά Ταμεία συχνά καταλήγουν σε εξευτελιστικές τιμές πώλησης.

    Αποτέλεσμα εικόνας για property auctions

    Η απελπισία κυριεύει τον δανειολήπτη όταν χάνει τους κόπους μιας ζωής, η απελπισία είναι που τον οδηγεί σε παράλυση αλλά η μοιρολατρική παράδοση στο αναπόφευκτο, είναι η χειρότερη όλων των λύσεων. Η επιδίωξη πολιτικών λύσεων είναι καθόλα θεμιτή και απαραίτητη. Αλλά αυτή η μορφή αντίδρασης ή επιδίωξης λύσεων πρέπει να είναι παράλληλη και όχι αποκλειστική.

    Η νομική θωράκιση του ιδιοκτήτη και η διαπραγματευτική δυνατότητα για ρυθμίσεις ή/και διαγραφή χρεών, είναι το πρώτο βήμα.

    Η έγκαιρη διερεύνηση για εξασφαλισμένη ρευστοποίηση είναι η αναγκαία ενέργεια όταν ο δανειολήπτης βεβαιώνεται πως οδηγείται σε αδιέξοδο

    Η αντιμετώπιση του πλειστηριασμού (ταυτόχρονα με όποιες άλλες νομικές και πολιτικές ενέργειες) ώστε να μην εξευτελιστεί η αξία του σπιτιού, του γραφείου, του καταστήματος ή άλλης επιχειρηματικής μονάδας είναι που λείπει σχεδόν από όλους.

    Τι οφείλει να κάνει κάθε ενδιαφερόμενος για να εξαντλήσει όλες τις πτυχές του θέματος θα το εξετάσουμε μαζί με τα σχόλιά σας.

    Η ΠΤΩΣΗ ΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Ερώτηση: κύριε Μαυράκη είχατε προβλέψει πεντακάθαρα την χειραγώγηση, όπως είπατε, στον χρυσό. Προβλέψατε τον Ιούνιο ότι δεν ήταν η ώρα για αγορά και θα πέσει πάλι χαμηλά! Αλλά δεν σας παρακολούθησα και επένδυσα, το είχα κάνει κι μετά είδα την πρόβλεψή σας. Μέσα σε τρεις μήνες η αξία του γύρισε στα χαμηλά του 2016 και οι απώλειες είναι μεγάλες. Παρακαλώ να έχετε συχνότερες προβλέψεις.

    Μ.Ε.

    Απάντηση: Μέσα στον Ιούνιο του 2016, δύο φορές προειδοποίησα. Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ και ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟ.

    Δυστυχώς οι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται πάντα την ίδια τάση των ανθρώπων. Αγοράζουν και με τα δύο χέρια είτε χρυσό είτε μετοχές ή άλλο στο υψηλότερο σημείο.

    Από τις 17 Ιουνίου του 2016 που ήταν το πρώτο άρθρο, μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου παρασύρθηκαν σε επένδυση που σε μικρό χρόνο μέχρι σήμερα είχε κατακόρυφη πτώση της τάξης του 12,5%

    gold1

    Είναι θέμα χειραγώγησης που ξέρουν πώς να λειτουργεί σε κάθε περίσταση. Αυτή τη στιγμή η ανάλυση δείχνει ότι ο χρυσός δεν βρίσκεται ακόμη στο κατώτερο σημείο της καμπύλης και υπάρχουν αντιστάσεις στα σημερινά του επίπεδα που πρέπει να επαληθευθούν. Μια κίνηση αγοράς είναι προς το ανάποδο, αποτελεί μειονέκτημα. Αλλά για να υπάρχει κέρδος πρέπει να έχει όγκο η αγορά. Όπως έχω υπογραμμίσει ουδέποτε μπορεί να λειτουργήσει η χειραγώγηση χωρίς να υπάρχει όγκος και χωρίς κέρδος. Αυτό συνέβη το καλοκαίρι παρά την πρόβλεψη.

    Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑIΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΕΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΦΙΚΤΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Ο Οργανισμός Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (ΟΠΕΚ) προχώρησε σε συμφωνία για τη μείωση της παραγωγής. Η απόφαση υποτίθεται ότι θα δώσει τέλος στην πολιτική των τελευταίων ετών της Σαουδικής Αραβίας για κατά βούληση άντληση. Πολιτική που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των φόρων και την πώληση ομολόγων για την άντληση κεφαλαίων.

    Με τη συμφωνία αυτή πολλοί παγιδεύτηκαν με τη σκέψη ότι η ελεγχόμενη παραγωγή πετρελαίου, θα οδηγήσει τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.

    Ωστόσο παραβλέπουν μερικά πολύ κρίσιμα σημεία. Οι συμφωνίες του ΟΠΕΚ συνήθως αποτυγχάνουν, καθώς υπάρχει ένα πραγματικό πλεόνασμα αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικά δεν αναφερόμαστε στη μείωση της ζήτησης πετρελαίου είτε από την αύξηση παραγωγής των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, είτε από την αύξηση χρήσης εναλλακτικών μέσων όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

    Η Ε.Ε. εισήγαγε, με απόφαση από το 2009, για πρώτη φορά υποχρεωτικά το 2015 τα πρότυπα εκπομπών CO2 για τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα. Ως συνήθως αυτό συνοδεύτηκε από αύξηση της φορολογίας, πρώτα στη Γερμανία. Κάθε αυτοκίνητο που εισέρχεται στη Γερμανία θα πρέπει να έχει το ειδικό σήμα ή να πληρώσει αδρά σε αντιστάθμισμα και αυτό σημαίνει νέα έμμεση φορολογία. Άλλη μια φαεινή ιδέα για φορολόγηση!

    Οι υποχρεωτικοί στόχοι για τα ελαφρά εμπορικά οχήματα μπαίνουν στο παιχνίδι το 2017, το οποίο είχε ψηφιστεί από το 2011. Από το τέλος του 2013, η Ε.Ε. κατέληξε σε συμφωνία να εφαρμοσθούν υποχρεωτικοί στόχοι στις εκπομπές CO2 το 2020 για τα νέα επιβατηγά αυτοκίνητα και τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Αποφασίσθηκε η εφαρμογή αυτών των προτύπων να φθάνει το 95% των οχημάτων το 2020 και το 100% το 2021.

    Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αποκτήσουν υψηλό ποσοστό συμμετοχής και ήδη η αγορά τους διευρύνεται στην Ευρώπη. Υπάρχουν ήδη οι σταθμοί φόρτισης σχεδόν σε όλα τα κράτη.

    Ασφαλώς δεν συμβαίνει το ίδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η ζήτηση πετρελαίου σαφώς θα μειωθεί το προσεχές διάστημα.

    Πέραν αυτής της παραμέτρου υπάρχει και μια ακόμη εξίσου σημαντική που παραβλέπουν όλοι εκείνοι που κρίνουν επιφανειακά. Ο ΟΠΕΚ δεν μπορεί να ελέγξει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής, γιατί τα μέλη του παράγουν πολύ λιγότερο.

    Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου. Στις πέντε πρώτες χώρες παραγωγής πετρελαίου, από τις χώρες ΟΠΕΚ μόνο η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στο νούμερο δύο. Από τις 10 μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, μόνο τέσσερις είναι μέλη του ΟΠΕΚ.

    Βασικό συμπέρασμα: Ο ΟΠΕΚ δεν μπορεί πλέον να χειραγωγήσει τις τιμές του πετρελαίου.

    Χώρα Παραγωγής (bbl / ημέρα) το 2014

    1 United States 11,973,000
    2 Saudi Arabia (OPEC) 11,624,000
    3 Russia 10,853,000
    4 China, People’s Republic of 4,572,000
    5 Canada 4,383,000
    6 United Arab Emirates (OPEC) 3,471,000
    7 Iran (OPEC) 3,375,000
    8 Iraq (OPEC) 3,371,000
    9 Brazil 2,950,000
    10 Mexico 2,812,000
    11 Kuwait (OPEC) 2,767,000
    12 Venezuela (OPEC) 2,689,000
    13 Nigeria (OPEC) 2,427,000
    14 Qatar (OPEC) 2,055,000
    15 Norway 1,904,000
    16 Angola (OPEC) 1,756,000
    17 Algeria (OPEC) 1,721,000
    18 Kazakhstan 1,719,000
    19 Colombia 1,016,000
    20 India 978,000
    21 Oman 951,000
    22 Indonesia (OPEC) 911,000
    23 United Kingdom 906,000
    24 Azerbaijan 856,000
    25 Argentina 715,000
    26 Malaysia 697,000
    27 Egypt 667,000
    29 Libya (OPEC) 516,000
    30 Australia 478,000
    31 Thailand 422,000
    32 Vietnam 316,000
    33 Turkmenistan 276,000
    34 Equatorial Guinea 269,000
    35 Sudan and South Sudan 262,000
    36 Congo, Republic of the 259,000
    37 Gabon 240,000
    38 Peru 180,000
    39 Denmark 171,000
    40 Italy 169,000
    41 Germany 160,000
    41 South Africa, Republic of 160,000
    43 Japan 137,000
    44 Yemen 127,000
    45 Brunei 124,000
    46 Trinidad and Tobago 116,000
    47 Ghana 106,000
    48 Romania 104,000
    49 Chad 103,000
    50 Pakistan 98,000
    51 Uzbekistan 85,000
    52 Cameroon 81,000
    53 South Korea 79,000
    54 Timor-Leste 76,000
    55 Bolivia 67,000
    56 Ukraine 66,000
    57 Bahrain 64,000
    57 Netherlands 64,000
    59 France 61,000
    59 Turkey 61,000
    61 Tunisia 59,000
    62 New Zealand 50,000
    63 Cuba 49,000
    64 Spain 40,000
    65 Poland 39,000
    66 Ivory Coast 37,000
    67 Papua New Guinea 34,000
    68 Syria 33,000
    69 Belarus 32,000
    70 Austria 27,000
    71 Philippines 26,000
    72 Hungary 25,000
    73 Taiwan 22,000
    74 Albania 21,000
    74 Myanmar 21,000
    78 Congo, Democratic Republic of the 20,000
    78 Niger 20,000
    78 Singapore 20,000
    81 Croatia 18,000
    82 Chile 15,000
    82 Virgin Islands, U.S. 15,000
    84 Guatemala 14,000
    84 Suriname 14,000
    86 Belgium 13,000
    86 Estonia 13,000
    88 Sweden 12,000
    89 Czech Republic 11,000
    90 Finland 10,000
    91 Lithuania 9,100
    91 Slovakia 9,100
    93 Greece 8,700
    94 Portugal 7,100
    95 Mauritania 6,000
    96 Palestine 5,800
    97 Morocco 5,100
    98 Bangladesh 4,800
    99 Switzerland 3,900
    100 Bulgaria 3,400
    101 Aruba 2,800
    102 Jamaica 2,100
    103 Paraguay 2,000
    104 Belize 1,800
    105 Netherlands Antilles 1,500
    106 Uruguay 1,200
    107 Barbados 1,000
    107 Georgia 1,000
    107 Latvia 1,000
    110 Ireland, Republic of 900
    111 Puerto Rico 700
    112 Costa Rica 300
    112 Slovenia 300
    114 Jordan 200
    114 Malawi 200
    114 Tajikistan 200
    114 Zambia 200
    118 Ethiopia 100
    118 Hong Kong 100
    118 Zimbabwe 100

    ΑΓΡΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΠΑ-Ε.Ε.

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Η καταιγίδα με την Deutsche Bank δεν ήταν απρόσμενη. Η Deutsche Bank ήταν εκτεθειμένη από την αρχή του έτους. Ίσως γι’ αυτό αποτέλεσε αφορμή ή αιτία η Γερμανία να «υποχρεώσει» την Ε.Ε για την επιβολή προστίμου στην Apple.

    Το πρόστιμο “μαμούθ” 14 δις. με το οποίο είναι αντιμέτωπη η Deutsche Bank επιδείνωσε την ήδη καταστροφική πορεία της μετοχής της παρασύροντας τις ευρωπαϊκές αλλά και τις διεθνείς μετοχές.

    Το πρόστιμο είναι αντίστοιχο με αυτό που επιβλήθηκε στην Apple η οποία καλείται να καταβάλει στην Ιρλανδία το ιλιγγιώδες ποσό των 14,50 δισ. ευρώ ως αναδρομικούς φόρους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή της επέβαλε το υψηλότερο πρόστιμο σε όλη την ιστορία της, υπερβαίνοντας τις αρμοδιότητες και τις Ευρωπαϊκές συνθήκες καθώς αρμόδιο για αυτό είναι το Ιρλανδικό κράτος.

    Το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ πρότεινε ότι ο γερμανικός κολοσσός της Deutsche Bank πρέπει να πληρώσει 14 δισ. δολ. για να διακανονίσει τις εκκρεμότητες που προέκυψαν από τις έρευνες σε τίτλους ενυπόθηκων δανείων από την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης.

    Οι εξελίξεις αυτές ο γερμανικός κολοσσός, έστειλαν την μετοχή της Γερμανικής Τράπεζας σε νέα χαμηλότερα επίπεδα τόσο στο γερμανικό χρηματιστήριο όσο και στις ΗΠΑ, εν μέσω ανησυχιών στην Ευρώπη ότι τα πρόστιμα θα έχουν συνέχεια, φέρνοντας τις τράπεζες με νέες ανάγκες αντλήσεις κεφαλαίων σε ένα ήδη πολύ δύσκολο περιβάλλον.

    db-share

    Βλέπε άρθρο Πρόβλημα με την Deutsche Bank

    Οι αμερικανικές αρχές διεξάγουν έρευνες και σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως οι Barclays PLC, Credit Suisse Group AG, UBS Group AG και Royal Bank of Scotland Group, με αποτέλεσμα οι μετοχές τους να δέχονται ισχυρές πιέσεις.

    Η Κομισιόν, με την απόφαση της να επιβάλει πρόστιμο στην Apple έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για έναν οικονομικό πόλεμο ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, με αιχμή τη φορολογία των αμερικανικών πολυεθνικών, την απώλεια φορολογικών εσόδων για τις ΗΠΑ προς όφελος της Ευρώπης αλλά και το εύρος παρέμβασης της Κομισιόν σε θέματα εθνικής φορολογικής πολιτικής. Για την ίδια την Apple, πάντως, το ύψος του προστίμου δεν αποτελεί καθοριστικό πλήγμα, καθώς σημείωσε καθαρά κέρδη ύψους 53 δισ. δολαρίων το 2015.

    Τα κεφάλαια που διατηρεί η Apple στο εξωτερικό, ανέρχονται σε 187 δισ. δολάρια και αντιπροσωπεύουν το 15,60% από τα 1,2 τρισ. δολάρια που διατηρούν αμερικανικές πολυεθνικές στο εξωτερικό για να αποφύγουν την υψηλή φορολογία των ΗΠΑ. Σε μια διαφορετική ανάγνωση η Ε.Ε. με τις ενέργειές της ίσως δημιουργήσει ρεύμα επαναπατρισμού κεφαλαίων στις ΗΠΑ.
    apple

    Η Ουάσιγκτον, βέβαια, απάντησε με αντίποινα σε αυτόν τον ακήρυχτο αλλά ξεκάθαρα οικονομικό πόλεμο. «Η Κομισιόν υποσκελίζει τις εθνικές αρχές σε μία κίνηση αθέμιτη και μονομερή», είχε δηλώσει ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου. Είχε επικρίνει μάλιστα, τις Βρυξέλλες ότι καλλιεργούν οικονομική αβεβαιότητα, ότι έχουν θέσει στο στόχαστρο κατά τρόπο άδικο τις αμερικανικές επιχειρήσεις και αποπειρώνται να εισπράξουν φορολογικά έσοδα τα οποία ανήκουν στις ΗΠΑ.

    Η αρπαγή των φόρων είναι ένα ακόμα σημείο τριβής των δύο εταίρων.

    ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΤΩΤΙΚΟ ΚΥΜΑ ΣΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0
    OLYMPUS DIGITAL CAMERA

    Σε παλαιότερες παρουσιάσεις σε συνέδρια και ημερίδες, έχω εξηγήσει ότι παρακολουθώντας τον πυρήνα των ώριμων αγορών ακινήτων θα είναι εύκολη η πρόβλεψη για τα υπόλοιπα. Είτε οι εκτινάξεις των αξιών στην αγορά ακινήτων είτε οι καταρρεύσεις αρχίζουν πάντα από τις κεντρικές περιοχές στις ώριμες αγορές.

    Είναι γνωστό στους ειδικούς ότι όταν η ακίνητη περιουσία αυξάνεται κατακόρυφα, οι καταναλωτές αρχίζουν να αγοράζουν ό, τι είναι φθηνότερα στα επόμενα επίπεδα. Αυτή είναι κλασική διαδικασία οικονομικού κύματος στην αγορά ακίνητης περιουσίας. Μοιάζει σα να ρίχνουμε ένα πετραδάκι στο κέντρο της λίμνης. Τα κύματα θα εξαπλωθούν ορμητικά από το κέντρο προς τα έξω και σταδιακά πλησιάζοντας στην ακτή ελαττώνονται.

    Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τρεις κύριες περιοχές για αυτό το ράλι είναι τα κεντρικότερα σημεία της αγοράς στη Νέα Υόρκη, το Μαϊάμι και το Λος Άντζελες. Και οι τρεις αγορές εμφανίζεται να έχουν γυρίσει σε μια πτωτική τάση. Όσο επαληθεύεται η πτωτική τάση τόσο αυτή, σιγά-σιγά θα εξαπλώνεται προς τα έξω.

    Στο Σικάγο η αγορά ακινήτων έχει αρχίσει να γυρίζει, το ίδιο συμβαίνει με την αγορά ακινήτων του Βανκούβερ, καθώς και στο Λονδίνο, με ανάλογα φαινόμενα στο Παρίσι καθώς και στο Χονγκ Κονγκ. Οι εξωτερικές περιοχές ακόμη και στη Βρετανία δεν υπερέβησαν ποτέ το υψηλό του 2007 όπως συνέβη με την μέση αγορά ακινήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

    Μερικές από τις ¨απομακρυσμένες¨ περιοχές εξακολουθούν να αντιστέκονται, αλλά αυτό θα αλλάξει σταδιακά. Μεγάλο μέρος αυτής της μείωσης οφείλεται στο αποτέλεσμα των αλλαγών στη φορολογία. Μέχρι πρόσφατα, οι αγορές ακινήτων στο Λονδίνο και το Παρίσι υποστηρίχθηκαν από το γεγονός ότι οι ξένοι επενδυτές δεν κατέβαλλαν φόρο επί των κερδών. Έχουμε προειδοποιήσει ότι η βουλιμική ανάγκη για φόρους θα επεκταθεί και αυτό γίνεται!

    Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάθε αλλοδαπός που πουλάει ακίνητο, το 15% του ποσού αυτού παρακρατείται για ενδεχόμενους φόρους. Στο Λονδίνο, ο πρώην υπουργός οικονομικών Όσμπορν (Osbourne) άλλαξε τον φόρο επί των ακινήτων και από τον πρώτο μήνα άρχισε η πτώση κατά 11,5%. Η Αυστραλία επέβαλε νόμους για την κατοχή ακίνητης περιουσίας από ξένους, με απαγορεύσεις που καθιστούν την ιδιοκτησία ακόμη και εγκληματική. Στην Αμερική, οι φορολογικές αρχές στόχευσαν σε Νέα Υόρκη και Μαϊάμι στο κυνήγι τους για χρήμα προκειμένου να προλάβουν ενέργειες για την αποφυγή της παρακράτησης του 15% κατά την πώληση.

    Οι προηγμένες αγορές ακινήτων εκτινάχθηκαν και έκαναν το υψηλό τους, μετά την κρίση του 2007, με την ανάκαμψη το καλοκαίρι του 2015. Αυτός είναι ένας μέσος κύκλος της αγοράς ακινήτων στο σύνολό της που όμως δεν ταιριάζει με κάθε επί μέρους εθνική αγορά.

    15% ΦΟΡΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    1

    Το νέο εμπόριο ελπίδας αυτών των ημερών είναι το κύκνειο άσμα της ανυπόληπτης πολιτικής ελίτ, του ανυπόληπτου κατεστημένου παλιού και νέου. Οι νέοι υπερθεματιστές της «ανάπτυξης» δεν είναι παρά οι υπερθεματιστές της συντήρησης κάθε χρώματος.

    Η οικονομία της χώρας ισοπεδώνεται μέσω της υπερφορολόγησης που συνοδεύεται από καταχρηστική νομοθέτηση ποινών.

    Η κρίση της πολιτικής και των πολιτικών είναι όλη δική τους. Είναι εγκλωβισμένοι σε αυτή. Είναι εγκλωβισμένοι στις ανάγκες τους για πελατειακή διαχείριση του κράτους και της εξουσίας τους.

    Τα κροκοδείλια δάκρυα για την βαριά φορολογία, την υπερφορολόγηση των πολιτών δεν συνοδεύονται από αυτό που έχει ανάγκη η χώρα:

    Μια Φορολογική Επανάσταση, μια νέα ριζοσπαστική οικονομική προσέγγιση και ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανάπτυξης κοινής αποδοχής που θα βγάζει την Ελλάδα και τους Έλληνες από την κρίση.

    Από τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο και το Λιχνεστάιν, μέχρι την Κύπρο, την Βουλγαρία, την Μάλτα και την Ιρλανδία έχει αποδειχθεί ότι το κόστος των δαπανών του δημοσίου δεν απαιτεί υψηλή φορολογία.

    Αποτέλεσμα εικόνας για αναπτυξη

    Η καλή λειτουργική απόδοση ενός κράτους επιτυγχάνεται με ένα ποσοστό 15% φορολόγησης κάθε εισοδήματος και απόδοσης κεφαλαίων. Δεν πρόκειται για μια απλή θεωρητική προσέγγιση αλλά για υπαρκτά, εφαρμοσμένα παραδείγματα.

    Μέχρι του ύψους 15% ανώτατο συντελεστή γενικής φορολόγησης επιτυγχάνεται η ιδανική ισορροπία μεταξύ των αναγκαίων δαπανών του δημοσίου και την εύρυθμη ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Εντός αυτής της ισορροπίας είναι δυνατή η διατήρηση δημοσιονομικού πλεονάσματος ή ισοσκελισμένου, δηλαδή μηδενικού ελλείμματος.

    Κάθε επιπλέον μονάδα αυξάνει την τάση για δημιουργία ελλειμμάτων και ανατρέπει αυτή την ισορροπία σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.

    Με ανώτατο συντελεστή φορολόγησης 15% στα εισοδήματα, το κράτος είναι υποχρεωμένο σε έναν επιτελικό ρόλο με δραστική μείωση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας επομένως και των κυκλωμάτων που την παράγουν και της επιρροής που ασκούν.

    Με αυτόν τον συντελεστή ασκείται ασφυκτική πίεση στις πελατειακές σχέσεις και στην πολιτική διαφθορά καθώς κάθε μη παραγωγική πρόσληψη κάθε μη παραγωγική δαπάνη επιφέρει βαρύτατες συνέπειες στην λειτουργικότητα και επομένως μειώνει την άνιση άσκηση εξουσίας και αποδυναμώνει την βασική πηγή εξουσίας που ωφελεί και τροφοδοτεί το έλλειμμα δημοκρατίας.

    Οι Κυβερνήσεις πάντα κυνηγούν κάθε δεκάρα για να προσπαθήσουν να επιβιώσουν. Οι μη χρηματοδοτούμενες υποχρεώσεις θα τους οδηγήσουν προς την σκοτεινή αυταρχική μορφή διακυβέρνησης.

    Με ανώτατο συντελεστή φορολόγησης 15% στα έσοδα των επιχειρήσεων, στις αποδόσεις κεφαλαίων ο συντελεστής κόστους/οφέλους της φοροδιαφυγής ελαχιστοποιείται σε τέτοιο βαθμό που μόνον το μαύρο χρήμα που προέρχεται από παράνομες και εγκληματικές δραστηριότητες, θα συνέχιζε την φοροδιαφυγή. Αλλά η πάταξη της εγκληματικής δραστηριότητας που παράγει μαύρο χρήμα είναι άλλη υπόθεση.

    Σε αυτή την οικονομική συνθήκη γενικευμένου συντελεστή φορολόγησης 15%, η προσθήκη σταθερού οικονομικού και πολιτικού περιβάλλοντος, διάφανου κρατικού περιβάλλοντος μπορεί να εξαφανίσει κάθε ανάγκη μεταφοράς κεφαλαίων και απόκρυψης χρήματος σε τρίτες περιοχές.

    15% 1

    Η ριζοσπαστική φορολογική αλλαγή συνοδεύεται από:

    • Διαφάνεια σε κάθε επίπεδο οικονομικής και πολιτικής δραστηριότητας
    • Αποτελεσματική αντιμετώπιση φοροδιαφυγής
    • Συντριβή της γραφειοκρατίας
    • Άνοιγμα των επαγγελμάτων, πραγματικό άνοιγμα επαγγελμάτων
    • Συγχώνευση υπηρεσιών και επιτελικό-παραγωγικό κράτος
    • Κράτος φιλικό στον πολίτη και στην επιχειρηματικότητα
    • Δημόσιες δαπάνες με προτεραιότητα στην παιδεία και την υγεία που θα είναι διπλάσια από το ευτελές 2,37% του συρρικνωμένου και εφέτος Α.Ε.Π. Στο ποσοστό αυτό καταλήγουν το 2016.

    Και όμως, εξακολουθεί να είναι η αιχμή της προπαγάνδας, της αριστερής συντήρησης, ότι η μείωση των φόρων θα προκαλέσει μείωση των δαπανών της παιδείας και της υγείας. Μα ήδη έφτασαν στο ναδίρ.

    ΟΧΙ, μείωση των φόρων θα φέρει ξανά την ελπίδα αλλά θα μειώσει την πελατειακή εξάρτηση και την εξουσία τη γραφειοκρατίας.

    Φορολογική επανάσταση σημαίνει 15% φορολογία και σταθερό φορολογικό καθεστώς ως πρώτο μέτρο σειράς οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών σε σταθερό πολιτικό περιβάλλον.

    ΑΝΕΤΟΙΜΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Ενώ οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την παγκόσμια θεωρία της υπερθέρμανσης του πλανήτη για να αυξήσουν τους φόρους, ο νέος κίνδυνος είναι η παγκόσμια ψύξη.

    Μία φυσικός επικεφαλής ερευνητικής ομάδας αστροφυσικών σχετικά με τους ηλιακούς κύκλους, προβλέπει μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης.

    Η Valentina Zharkova, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Northumbria στο Newcastle, στο Ηνωμένο Βασίλειο, βάσει ερευνών ομάδας αστροφυσικών επιστημόνων, προέβλεψε μια περίοδο 30 ετών παγκόσμιας ψύξης. Το Global Warming Policy Forum μάλιστα αποκαλύπτει ότι έγινε προσπάθεια να αποσιωπηθεί το γεγονός αλλά η «Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας» “The Royal Astronomical Society” προς την οποία έγινε η παρέμβαση, απάντησε ότι αυτή είναι εργασία επιστημόνων τους οποίους εμείς υποστηρίζουμε.

    Η μοντελοποίηση των ηλιακών κηλίδων δείχνει μειωμένο ηλιακό μαγνητικό πεδίο την περίοδο 2020-2053, που παράγουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές κατά τη διάρκεια της Little Ice Age (LIA) «Εποχή Μικρών Παγετώνων», μια περίοδο 65 ετών μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας και χαμηλές παγκόσμιες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα.

    LIA1

    Το Παρατηρητήριο της NASA Earth σημειώνει τρία ιδιαίτερα διαστήματα κρύου: Ένα περίπου το 1650, ένα άλλο για το 1770, και το τελευταίο το 1850, όπου το καθένα χωρίζεται από διαστήματα ελαφράς θέρμανσης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Έκθεση Κλιματικής Αλλαγής στην Τρίτη Αξιολόγηση θεωρεί ότι οι περιοχές που κυρίως επηρεάσθηκαν από την LIA είναι αυτές του βόρειου ημισφαιρίου.

    2000_Year_Temperature_Comparison

    Έχουν προταθεί διάφορες αιτίες για τη LIA, όπως τα κυκλικά χαμηλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών.

    Ωστόσο η σημασία του να είναι ανέτοιμες οι κυβερνήσεις σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουμε επώδυνες επιπτώσεις μιας αυξανόμενης απειλής λόγω της έλλειψης τροφίμων. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος της παγκόσμιας ψύξης.

    Φαίνεται επίσης ότι όντως θα υποστούμε μια αύξηση των τιμών των τροφίμων ήδη μετά το 2017. Αυτό, εν μέρει, θα οφείλεται σε καιρικές συνθήκες, αλλά κυρίως θα οφείλεται σε αυξανόμενη πολιτική αναταραχή που συνήθως αντιστοιχεί σε μια μείωση του εφοδιασμού σε τρόφιμα.

    Τις τελευταίες δεκαετίες η επιθετική πίεση που άσκησε ο χρηματοπιστωτικός τομέας οδήγησε σε ανεξέλεγκτες συνθήκες στις τιμές των βασικών τροφίμων. Νέες περίπλοκες συμβάσεις δημιουργήθηκαν προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι τρόποι αύξησης των κερδών. Τράπεζες όπως η Goldman Sachs ίδρυσαν ειδικά ταμεία ώστε χρηματοπιστωτικές εταιρίες και συνταξιοδοτικά ταμεία να μπορούν να επενδύουν στις τιμές των τροφίμων. Και η χρηματιστηριακή αγορά των τροφίμων είναι μια πίτα που διαρκώς μεγαλώνει.

    LIA2

    Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το 2008 μέχρι το 2012 η χρηματιστηριακή ζήτηση για την αγορά τροφίμων έχει αυξηθεί μέχρι και 80%. Και φυσικά, οι διακυμάνσεις στην ποσότητα παραγωγής αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους πρακτικές.

    Συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις πρακτικές, έκτακτες καταστάσεις που γίνονται όλο και πιο συχνές, όπως πόλεμοι και μεταναστευτικές ροές, μπορούμε εύλογα να προβλέψουμε ότι η επισιτιστική κρίση είναι πιθανό να ξεσπάσει ήδη από τα πρώτα χρόνια της νέας LIA 2020-2053.

    Μην εκπλαγείτε εάν οι κυβερνήσεις ανακαλύψουν νέους φόρους για μια νέα μικρή εποχή παγετώνων. Δεν ενδιαφέρονται για την πρόληψη αλλά για την είσπραξη.

    ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Τα Ιαπωνικά ομόλογα 10 ετών κατέρρευσαν μόλις η κυβέρνηση σταμάτησε το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της, για την ώρα τουλάχιστον. Η νομισματική πολιτική του Πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε έχει αρχίσει να αναδεικνύει την επικίνδυνη θέση που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμια κλίμακα σε σχέση με τα επιτόκια και το χρέος.

    Τα Ιαπωνικά ομόλογα δεκαετούς έκδοσης, έχουν εισέλθει σε κατάσταση κατάρρευσης από τη στιγμή που η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας κατέχει σήμερα πάνω από το ένα τρίτο του εμπορεύσιμου δημόσιου χρέους της χώρας. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ κατέχει λιγότερο από το 20% του συνόλου των αμερικανικών ομολόγων, που αποκτήθηκαν κυρίως στο πλαίσιο της πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης (QE) από το 2007 για τη στήριξη της οικονομίας.

    BoJΟι κεφαλαιαγορές είναι αυτές που με τις κινήσεις τους αποδεικνύουν ότι οι συμμετοχές της BοJ στο δημόσιο χρέος απειλούν την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Όλη αυτή η προσπάθεια των QE, για αυτά τα τελευταία 8,5 χρόνια, φτάνει στο τέλος της.

    Οι αξιωματούχοι της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας διαφώνησαν και συγκρούστηκαν έντονα σχετικά με την ανάγκη τροποποίησης των μέτρων τόνωσης τον Ιούνιο. Σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης, η εσωτερική διαμάχη στη συνεδρίαση της 15ης-16ης Ιουλίου κατέγραψε αύξηση στις εντάσεις της διαφωνίας αναφορικά με την ολοένα και πιο χαλαρή πολιτική της κεντρικής τράπεζας και τις χαμηλές αποδόσεις των επιτοκίων της.

    Τα ομόλογα της Ιαπωνίας έχουν συντριβεί και η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει αναστείλει την αγορά τους. Αυτό θα καθορίσει την τύχη των επιτοκίων τα οποία προφανώς θα ξεκινήσουν ανοδική πορεία.

    Σε αυτό το ίδιο μοτίβο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ζητήματα και σε άλλα κρατικά ομόλογα. Με τις τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, Brexit, ΗΠΑ, Γαλλία, και Γερμανία, ο βαθμός εμπιστοσύνης στο δημόσιο χρέος κλονίζεται και προφανώς θα αρχίσει να μειώνεται απότομα.

    ΞΑΝΑΚΥΛΑΕΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Η ΕΛΛΑΔΑ. ΣΕ ΤΑΣΗ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ

    Από
    Konstantinos Mavrakis
    -
    0

    Ερώτηση

    Κύριε Μαυράκη, γράψατε ότι το Ευρώ έχει πρόβλημα. Οι τράπεζες στην Ιταλία, και την Ισπανία αντιμετωπίζουν απρόβλεπτες συνέπειες από τα χρέη τους και οι Γερμανοί το παίζουν σε δύο ταμπλό προετοιμάζοντας το Μάρκο. Αντίθετα με όσα γράψατε η Ελλάδα μάλλον πάει καλύτερα από ότι εκτιμήσατε και η Ευρώπη έχει την ΕΚΤ. Δηλαδή η ΕΚΤ αντιμετωπίζει το θέμα και θα προχωρήσει σε διορθώσεις με τα stress tests. Δεν νομίζετε ότι πρέπει να γίνει διόρθωση στην πρόβλεψη?

    Με εκτίμηση Μανώλης Μ.

    Απάντηση:

    Στην κατηγορία junk από την S&P και την Moody’s μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια προβλέπεται να υποβιβαστεί η Ελλάδα.

    Παιχνίδι της τύχης! Λίγο μετά που έλαβα το ερώτημά σας δημοσιεύθηκε η έκθεση Global Economic Outlook and Strategy η οποία δικαιώνει τις εκτιμήσεις στις οποίες αναφέρεστε. Μετά την πρόβλεψη του πρώην Διοικητή της FED, Alan Greenspan, έρχεται η σειρά της Citigroup. Δυστυχώς πυκνώνουν και εντείνονται οι προβλέψεις για οριστικό GREXIT. Αυτή τη φορά δεν είναι προβλέψεις των Γερμανών είναι προβλέψεις των οικονομικών παραγόντων της Αμερικής. Στον Alan Greenspan απάντησα με το άρθρο μου «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2018» το οποίο είχε πρωτοφανή αναγνωσιμότητα και θα προτείνω να το ξαναδιαβάσετε. Ισχύει μέχρι κεραίας. Η Ελληνική οικονομία σαφώς βρίσκεται σε καθοδικό σπιράλ διάλυσης. Ο μακροοικονομικός δείκτης που το πιστοποιεί είναι ότι αυξάνεται το εμπορικό έλλειμμα ενώ μειώνεται η κατανάλωση. Το κυνήγι των φόρων έχει στραγγίξει τους Έλληνες αλλά το δημόσιο αυξάνει τις δαπάνες του ειδικά τις αντιπαραγωγικές δαπάνες στρατών από συμβούλους και τις ανάγκες των κυβερνώντων να μοιράσουν χρήμα εκεί που θα γίνει αναπαραγωγή της εξουσίας τους.

    Βαθύτερη ύφεση, νέα πολιτική αβεβαιότητα και αύξηση του κινδύνου του Grexit μέσα στα επόμενα 1-3 χρόνια, είναι οι νέες προβλέψεις της Citigroup

    Εκτόξευση του πληθωρισμού από τον αποπληθωρισμό του 1,1% του 2015 σε 10,1% το 2017 και στο συν 46% το 2018, δεν το αναφέρει ευθέως αλλά αυτό είναι το σενάριο του Grexit.

    Junks

    Τώρα περιμένουμε και τα αποτελέσματα των stress tests. Η Banca Monte dei Paschi di Siena θα είναι η μεγάλη χαμένη γιατί θα χρησιμοποιηθεί ως μοναδικό δείγμα για αποφυγή. Στην πραγματικότητα η έκταση της έκθεσης σε υψηλό κίνδυνο είναι ανυπολόγιστη για όλες τις μεγάλες Ευρωπαϊκές τράπεζες. Η Deutsche Bank είναι ο μεγαλύτερος ασθενής!!! Η ΕΚΤ για λόγους πολιτικής θα το αποσιωπήσει. Μια επίσημη ομολογία ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν ανταποκρίνονται στα stress tests θα οδηγήσει σε απόλυτη χρηματιστηριακή κατάρρευση και θα επιταχύνει την προβλεπόμενη διάλυση.

    Η ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση εξαπλώνεται ραγδαία. Υπάρχουν τώρα ανησυχίες από άκρου σε άκρο στην Ευρώπη. Η ΕΚΤ δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι άνθρωποι δεν θέλουν να κρατήσουν τα χρήματά τους στις τράπεζες με αρνητικά επιτόκια. Εθελοτυφλούν στην διαχείριση της οικονομίας. Η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα μιας εκτεταμένης τραπεζικής κατάρρευσης. Μόλις ¨σκάσει¨ μια κρίση η μετάδοση θα είναι ασυγκράτητη.

    Τα υπερβολικά χαμηλά ποσοστά απόδοσης δεν ενθαρρύνουν τον δανεισμό, όταν οι τράπεζες έχουν πάρα πολύ μεγάλο κακό χρέος. Τα αρνητικά επιτόκια ωθούν τους αποταμιευτές να συσσωρεύουν μετρητά έξω από τις τράπεζες. Είναι εκπληκτικό, αλλά η ΕΚΤ είναι σε πλήρη άρνηση και ίσως εγκλωβισμένη σε βαθμό που αδυνατεί να αντιστρέψει την πολιτική της για την πρόληψη των καταστροφών.

    1234Σελίδα 2 από 4

    Δημοφιλέστερα Άρθρα

    Δημοφιλεις Κατηγοριες

    © Copyright Mavrakis Economics