Μισό αιώνα σχεδόν από την τραγωδία της Κύπρου οι κίνδυνοι για το έθνος διαρκώς αυξάνονται και τείνουν να αποκτήσουν μορφή χιονοστιβάδας.

Το ΝΑΤΟ αρνείται να πάρει θέση για την εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Επιδοκιμάζει τη χρήση βίας και επιθετικότητας μέλους της. Επιδοκιμάζει εμμέσως πλην σαφώς την επίθεση Τουρκικών στρατευμάτων σε Έλληνες στρατιωτικούς, όπως συνέβη στην Κύπρο, παρότι είναι συμμαχικές χώρες εντός του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ αποδέχεται με τη σιωπή του την ευθέως και επισήμως διακηρυγμένη θέση απειλής πολέμου -Casus Belli- ενός μέλους της συμμαχίας, της Τουρκίας, εναντίον άλλου της Ελλάδας.

Το ΝΑΤΟ ενώ έχει διακηρύξει ότι εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο δεν υποχρεώνει τα μέλη του να εφαρμόσουν το διεθνές δίκαιο αυτό τουλάχιστον που έχει προσλάβει οριστικό και υποχρεωτικό χαρακτήρα. Ανέχεται και επιβραβεύει τον Τουρκικό αλυτρωτισμό τον Τουρκικό επεκτατισμό και αναθεωρητισμό.

Το ΝΑΤΟ αποδέχεται την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας ενός μέλους της συμμαχίας εναντίον άλλου μέλους της συμμαχίας.

Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δεν δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης στους κρίσιμους αυτούς τομείς.

Είναι βαθιά η ανησυχία του ελληνικού Λαού, γιατί η κυβέρνηση με πρωτοφανή υποχωρητικότητα δηλώνει δεδομένη και αποφεύγει να εγείρει τα μεγάλα θέματα που απασχολούν το έθνος, στο πλαίσιο της συμμαχίας.

Μια συμμαχία που δεν εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο, επιτρέπει την επιθετικότητα ενός μέλους της εναντίον άλλου μέλους και δεν υποχρεώνει τα μέλη της να σεβαστούν τις ομόφωνες τουλάχιστον αποφάσεις του ΟΗΕ αντιθέτως σφυρίζει αδιάφορα όταν γίνονται και επιθέσεις στις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, παύει να είναι συμμαχία. Αυτή δεν είναι συμμαχία είναι η φωλιά των γκρίζων λύκων.

Τέτοιες συμμαχίες ουδέποτε καταγράφηκαν ιστορικά γιατί δεν επιβίωσαν και η κυβέρνηση οφείλει να το επισημάνει εντός της συμμαχίας και να χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα που της παρέχει η ίδια η συμμαχία.

Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να θέσει βέτο στο δόγμα Λουνς και να πρωτοστατήσει ώστε η  συμμαχία να γίνει ισότιμη μεταξύ των μελών, με προσήλωση στο διεθνές δίκαιο. Διαφορετικά η συμμαχία δεν έχει μέλλον και δεν θα μπορεί να λάβει καμία απόφαση χωρίς να υπάρχει στοιχειώδες ηθικό υπόβαθρο. Η συμμαχία ή θα παραλύσει ανεχόμενη τα νταηλίκια ορισμένων χωρών ή θα αποκτήσει τη θέση που της αξίζει στο διεθνές δίκαιο. Αυτή θα ήταν η θέση μιας αδέσμευτης κυβέρνησης, γιατί αυτή είναι η θέση του εθνικά υπερήφανου λαού μας αλλά και των περισσοτέρων λαών που βρίσκονται στο ΝΑΤΟ.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ιδρύθηκε για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία. Σ’ αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να παραμείνουμε, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος προσαρμοσμένων στις συνθήκες μισού αιώνα μετά.

Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από το ντόπιο μεταπρατικό και παρασιτικό κεφάλαιο, μια αδίστακτη οικονομική ολιγαρχία σε αρμονική συνύπαρξη με τις πολυεθνικές.

Η ασυδοσία ντόπιων μηχανισμών εξουσίας, η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, ο χυδαίος ατομισμός που διαλύει τη συλλογική προσπάθεια και τη συνεκτικότητα της κοινωνίας, οι πελατειακές σχέσεις και η ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας, του καταναλωτισμού, εκπορεύονται από τα μεταπρατικά και παρασιτικά κεφάλαια που δρουν στη χώρα μας.

Αυτός ο εκφυλισμός και η διάβρωση των κοινωνικών δεσμών οδήγησαν σε μια νέα μεγάλη διπλή κρίση. Δημογραφική και υπαρξιακή κρίση αφενός. Ανίατη οικονομική κρίση και κρίση χρέους που προέρχεται από το σαθρό παραγωγικό μοντέλο και τροφοδοτείται από το αθεράπευτο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου αφετέρου.

Διπλή κρίση που οδήγησε στον μαρασμό της ελληνικής υπαίθρου, γιατί δεν αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, επαναλαμβάνει και συνεχίζει τη μετανάστευση με τη μορφή λαμπρών μυαλών επιστρέψει τα εργασιακά δικαιώματα στην προ ΠΑΣΟΚ εποχή, στην προσφορά φτηνής και απάνθρωπης εργασίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται σε αντίθεση με τις διακηρυγμένες θέσεις της και αντί να συμβάλλει στη σύγκλιση οικονομιών και κοινωνικών στρωμάτων οδηγεί μια νέα κούρσα ανισοτήτων που διευρύνονται τόσο στο εσωτερικό των κρατών όσο και μεταξύ κρατών.

Η Ε.Ε. έχει εγκλωβιστεί σε πολυδαίδαλες διαδικασίες που οδηγούν στην αδράνεια, την αργοπορημένη αντίδραση και τις φυγόκεντρες τάσεις. Δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε σε πολιτική ούτε σε αμυντική ολοκλήρωση και αρκείται να απολαμβάνει των προνομίων ημετέρων της γραφειοκρατίας και των υπόγειων συμφωνιών.

Η Ε.Ε. σε μια εποχή που αναμετρώνται ο αυταρχισμός με τη δημοκρατία επιλέγει όλες τις λάθος πολιτικές που οδηγούν στην ενίσχυση αυταρχικών συστημάτων εξουσίας στο εσωτερικό της. Η απειλή του νεοφασισμού πλησιάζει να γίνει ρυθμιστική πολιτική δύναμη με σοβαρό σταθμό τις επερχόμενες Ευρωεκλογές.

Η απάθεια της Ελληνικής κυβέρνησης μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα είναι παροιμιώδης αλλά απολύτως εξηγήσιμη. Είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής δεξιάς, στην οποία ανήκει η δεξιά της Ελλάδας. Είναι η πολιτική που ευνοεί την υπερσυγκέντρωση κεφαλαίων στα χέρια λίγων και οδηγεί στην αύξηση των ανισοτήτων.

Μια αδέσμευτη από συμφέροντα κυβέρνηση θα έβαζε σε όλα τα επίπεδα διαπραγματεύσεων την ανατροπή αυτών των πολιτικών στην Ε.Ε. και θα διαμόρφωνε τις συμμαχίες που θα οδηγούσαν σε πολιτική και αμυντική ολοκλήρωση αλλά και στην μείωση των ανισοτήτων την σύγκλιση των οικονομιών και των κοινωνικών στρωμάτων.

Μια αδέσμευτη και διορατική κυβέρνηση θα έθετε ως κυρίαρχο θέμα την επιβολή κανόνων λειτουργίας των ψηφιακών κολοσσών και των χρηματοοικονομικών κέντρων στη διακίνηση κεφαλαίων.

Μια κυβέρνηση με πίστη στη λαϊκή κυριαρχία, θα εξοστράκιζε τις πολιτικές που οδηγούν στην αγκαλιά του αυταρχισμού θα εφάρμοζε την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην χώρα μας καθιστώντας την υπόδειγμα και θα απαιτούσε ανάλογες πρακτικές στην Ε.Ε. εντός της οποίας πολλές κυβερνήσεις και ακόμη περισσότεροι λαοί είναι έτοιμοι και επιθυμούν να εκσυγχρονίσουν το σύστημά τους με διαφάνεια και δημοκρατία.

Μια κυβέρνηση με βαθιά δημοκρατική παιδεία θα δεχόταν ότι η αναστολή ολοκλήρωσης της αποκέντρωσης στην αυτοδιοίκηση, που εφαρμόζει, είναι πλέον αντισυνταγματική πράξη και θα απέδιδε πόρους και εξουσίες πλήρους αποκέντρωσης στην αυτοδιοίκηση.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ’ όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν.

Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου, που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας.

Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.

Υπάρχει μόνο ένας, εθνικά αποδεκτός, δρόμος να ανακοπεί το μαράζωμα του Ελληνισμού, η μείωση του πληθυσμού που οδεύει σε λιγότερο από 8 εκατομμύρια Έλληνες μέχρι το 2050

Χρειάζεται ένα σοκ που θα προκαλέσει δημογραφική έκρηξη.

Υπάρχει μόνο ένας δρόμος, οικονομικά αποδεκτός, που θα ανακόψει την παρακμή με το χρέος και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου.

Χρειάζεται ένα παραγωγικό οικονομικό σοκ που θα επιταχύνει την προσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου και της οικονομίας στη νέα ψηφιακή εποχή. Χρειάζεται αλλαγή μοντέλου που θα κάνει κορυφαία την Ελληνική παραγωγική βάση στην κυκλική οικονομία, την πρόσβαση της σε σπάνιες γαίες, την ενεργειακή της αυτάρκεια πρωτίστως με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας,βασισμένες στην ενεργειακή δημοκρατία και την εφαρμογή αυτοματισμών, ρομποτικής και της λεγόμενης Τεχνητής Νοημοσύνης-ΑΙ

Το διπλό, δημογραφικό και αναπτυξιακό σοκ έχει ως θεμέλιο τρεις βασικές αρχές.

• Την αρχή της προστασίας της μητρότητας, της εργαζόμενης μητέρας και των ανήλικων παιδιών με ειδικό πλαίσιο κινήτρων και διευκολύνσεων, με ένα νέο κοινωνικό σύστημα στην υπηρεσία τους και μια νέα μορφή εκπαίδευσης στον αντίποδα του διαβρωμένου και υποβαθμισμένου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Την αρχή της προστασίας της ποιότητας εργασίας, της ποιότητας ζωής και αξιοπρεπούς διαβίωσης. Στη νέα εποχή των αυτοματισμών οφείλουμε να διασφαλίσουμε το δικαίωμα της εργασίας σε όλους τους Έλληνες.
• Την αρχή του υγιούς ανταγωνισμού και της υγιούς επιχειρηματικότητας με σαφή προτεραιότητα την μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων, την ανάδειξή των Ελληνικών περιφερειών σε πρωταγωνιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον ιδιαίτερο σεβασμό στην προστασία του περιβάλλοντος.

Για να επιτύχει το διπλό, δημογραφικό και αναπτυξιακό σοκ χρειάζεται να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία και η ισότιμη υγειονομική περίθαλψη σε όλους τους Έλληνες.

Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων, που επανέρχονται στην προ ΠΑΣΟΚ εποχή, στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά.

Η διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος μπορεί να προκαλέσει μια νέα εκκίνηση για τη στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει τον φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας.

Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος ήταν και είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία -από τη βάση μέχρι την ηγεσία-, με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν.

Το πρόγραμμα θα συναποφασιστεί με διαδικασίες από την βάση, περιφερειακά συνέδρια, κεντρικό συνέδριο και δημοψηφίσματα. Όλο αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος, στους οποίους επιστρέφουμε, που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους.

Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού -εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών-, η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Εμείς, τα ιδρυτικά μέλη και όλοι οι αγωνιστές, όπως τότε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα κάλεσε επαναλαμβάνουμε την έκκληση προς τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του απαιτώντας να έχει τον λόγο, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα και αυτοδίκαια στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Έτσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.